විකිපීඩියා

ගැම්බියාව

ගැම්බියාව,[a] නිල වශයෙන් ගැම්බියා ජනරජය, බටහිර අප්‍රිකාවේ රටකි. එය අප්‍රිකාවේ ප්‍රධාන භූමිය තුළ ඇති කුඩාම රට වන අතර[b][8] අත්ලාන්තික් සාගරයේ බටහිර වෙරළ තීරය හැර සෙනගාලයෙන් වටවී ඇත. ගැම්බියාව පිහිටා ඇත්තේ ගැම්බියා ගඟේ පහළ ප්‍රදේශයේ දෙපස, ජාතියේ නාමය වන අතර, එය ගැම්බියාවේ කේන්ද්‍රය හරහා ගලා ගොස් අත්ලාන්තික් සාගරයට ගලා යන අතර රටේ දිගු හැඩය පැහැදිලි කරයි. එය 2013 අප්‍රේල් සංගණනයට අනුව 1,857,181 ක ජනගහනයක් සහිත වර්ග කිලෝ මීටර් 11,300 (වර්ග සැතපුම් 4,400) ක ප්‍රදේශයක් ඇත. බන්ජුල් යනු ගැම්බියානු අගනුවර වන අතර රටේ විශාලතම අගනගරය වන අතර[9] විශාලතම නගර වන්නේ සෙරෙකුන්ද සහ බ්‍රිකමා ය.[10]

ගැම්බියා ජනරජය
රාජ්‍ය ලාංඡනය of ගැම්බියාව
රාජ්‍ය ලාංඡනය
උද්යෝග පාඨය: ප්‍රගතිය, සාමය සහ සමෘද්ධිය
ජාතික ගීය: "For The Gambia Our Homeland"
බටහිර අප්‍රිකාවේ ගැම්බියාවේ (තද කොළ) පිහිටීම
බටහිර අප්‍රිකාවේ ගැම්බියාවේ (තද කොළ) පිහිටීම
අගනුවරබන්ජුල්
13°28′N 16°36′W / 13.467°N 16.600°W / 13.467; -16.600ඛණ්ඩාංක: 13°28′N 16°36′W / 13.467°N 16.600°W / 13.467; -16.600
විශාලතම නාගරික ප්‍රදේශයසෙරෙකන්ද
නිල භාෂා(ව)ඉංග්‍රිසි භාෂාව
ජාතික භාෂා
List:
ජනවාර්ගික කණ්ඩායම්
(2013 සංඝණනය)
ආගම
(2019)[2]
ජාති නාම(ය)ගැම්බියානු
රජයඒකීය රාජ්‍යය, ජනාධිපති ක්‍රමය, ජනරජය
• ජනාධිපති
ඇඩමා බැරෝ
• උප ජනාධිපති
මුහම්මද් බී.එස්. ජැලෝ
• ජාතික සභාවේ කථානායක
ෆබකරි ජට්ටා
• අගවිනිසුරු
හසන් බුබකාර් ජැලෝ
ව්‍යවස්ථාදායකයජාතික සභාව
එක්සත් රාජධානිය වෙතින් නිදහස
• එක්සත් රාජධානියේ සිට
1965 පෙබරවාරි 18
• සෙනෙගම්බියා සම්මේලනය විසුරුවා හැරීම
1989 සැප්තැම්බර් 30
වර්ග ප්‍රමාණය
• සම්පූර්ණ
11,300[3] km2 (4,400 sq mi) (159 වෙනි)
• ජලය (%)
11.5
ජනගහණය
• 2023 ඇස්තමේන්තුව
2,468,569[4] (144 වෙනි)
• ජන ඝණත්වය
176.1/km2 (456.1/sq mi) (74 වෙනි)
දදේනි (ක්‍රශසා)2023 ඇස්තමේන්තුව
• සම්පූර්ණ
Increase ඇ.ඩො. බිලියන 7.502[5] (166 වෙනි)
• ඒක පුද්ගල
Increase ඇ.ඩො. 2,837[5] (175 වෙනි)
දදේනි (නාමික)2023 ඇස්තමේන්තුව
• සම්පූර්ණ
Increase ඇ.ඩො. බිලියන 2.388[5] (185 වෙනි)
• ඒක පුද්ගල
Increase ඇ.ඩො. 903[5] (180 වෙනි)
ගිනි (2015)35.9[6]
මධ්‍යම
මාසද (2021)0.500[7]
පහළ · 174 වෙනි
ව්‍යවහාර මුදලගැම්බියානු දලසි (GMD)
වේලා කලාපයUTC (GMT)
"දිවා ආලෝකය ඉතිරි කිරීමේ කාලය නිරීක්ෂණය නොකෙරේ"
රිය ධාවන මං තීරුවදකුණ
ඇමතුම් කේතය+220
ISO 3166 codeGM
අන්තර්ජාල TLD.gm

අරාබි මුස්ලිම් වෙළෙන්දෝ 9 වන සහ 10 වන සියවස් පුරාවට වර්තමාන ගැම්බියාවේ ස්වදේශික බටහිර අප්‍රිකානුවන් සමඟ වෙළඳාම් කළහ. 1455 දී පෘතුගීසීන් මෙම කලාපයට ඇතුළු වූ අතර, එසේ කළ පළමු යුරෝපීයයන්, නමුත් කිසි විටෙකත් එහි වැදගත් වෙළඳාමක් ස්ථාපිත නොකළේය.[11] 1765 දී, යටත් විජිතයක් පිහිටුවීමෙන් මෙම කලාපය බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යයේ කොටසක් බවට පත් කරන ලදී.[12] 1965 දී ගැම්බියාව නිදහස ලබා ගත්තේ දව්ඩා ජවරා ගේ නායකත්වය යටතේ වන අතර, යාහ්යා ජම්මෙහ් ලේ රහිත 1994 කුමන්ත්‍රණයකින් බලය අල්ලා ගන්නා තෙක් පාලනය කළේය. 2016 දෙසැම්බර් මැතිවරණයෙන් ජම්මේ පරාජය කිරීමෙන් පසු 2017 ජනවාරි මාසයේදී ඇඩමා බැරෝ ගැම්බියාවේ තුන්වන ජනාධිපතිවරයා බවට පත් විය.[13] ජම්මෙහ් මුලින් ප්‍රතිඵල පිළිගත් නමුත්, පසුව නිලය අත්හැරීම ප්‍රතික්ෂේප කළ අතර, බටහිර අප්‍රිකානු රාජ්‍යවල ආර්ථික ප්‍රජාව විසින් ව්‍යවස්ථාමය අර්බුදයක් සහ මිලිටරි මැදිහත්වීමක් අවුලුවාලීම නිසා ඔහුගේ ධූර කාලය මුලින් අවසන් වීමට නියමිතව දින දෙකකට පසුව ඔහු ඉවත් කිරීමට හේතු විය.[14][15][16]

ගැම්බියාව 1975 හි සංකල්පයේ සිට බටහිර අප්‍රිකානු රාජ්‍යවල ආර්ථික ප්‍රජාවේ සාමාජිකයෙකු වන අතර පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලයේ සාමාජිකයෙකි,[17] ඉංග්‍රීසි රටේ එකම නිල භාෂාව වන අතර එහි බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිත අතීතයේ උරුමයන් දෙකම වේ. ගැම්බියාවේ ආර්ථිකය ගොවිතැන, මසුන් ඇල්ලීම සහ විශේෂයෙන්ම සංචාරක කර්මාන්තයෙන් ආධිපත්‍යය දරයි. 2015 දී ජනගහනයෙන් 48.6% ක් දරිද්‍රතාවයේ ජීවත් විය.[18] ග්‍රාමීය ප්‍රදේශවල, දරිද්‍රතාවය ඊටත් වඩා පුළුල්ව, 70%ක් පමණ විය.[18]

නිරුක්තිය

සංස්කරණය

"ගැම්බියාව" යන නම සෑදී ඇත්තේ මැන්ඩින්කා යන පදය වන කම්බ්‍රා/කම්බා යන වචනයෙන් වන අතර, එහි තේරුම ගැම්බියා ගංගාව (හෝ සමහර විට පූජනීය සෙරර් ගැම්බා,[19] සෙරර් වැඩිමහල්ලෙකු මිය ගිය විට පහර දෙන විශේෂ කැලබාෂ් වර්ගයකි).[20] 1965 දී නිදහස ලැබීමෙන් පසු රට ගැම්බියාව යන නම භාවිතා කළේය. 1970 දී ජනරජයක් ප්‍රකාශයට පත් කිරීමෙන් පසුව, රටේ දිගුකාලීන නාමය ගැම්බියා ජනරජය බවට පත් විය.[21] යාහ්යා ජම්මෙහ් හි පරිපාලනය 2015 දෙසැම්බරයේ දී දිගු ආකාරයේ නම ගැම්බියා ඉස්ලාමීය ජනරජය ලෙස වෙනස් කළේය.[22] 2017 ජනවාරි 29 දින ජනාධිපති ඇඩමා බැරෝ එම නම නැවත ගැම්බියා ජනරජය ලෙස වෙනස් කළේය.[23][24]

ගැම්බියාව යනු එහි ඉංග්‍රීසි භාෂා නාමයෙන් (විශ්වයට වඩා බොහෝ දුරට) නිශ්චිත ලිපිය භාවිත වන කුඩා රටවල් සංඛ්‍යාවෙන් එකකි සහ නම බහු වචන හෝ විස්තරාත්මක නොවේ. (උදා: "පිලිපීනය" හෝ "එක්සත් රාජධානිය")[25] මෙම ලිපිය රටේ රජය සහ ජාත්‍යන්තර ආයතන විසින් නිල වශයෙන් භාවිතා කරනු ලැබේ. ලිපිය මුලින් භාවිතා කළේ කලාපය "ගැම්බියා [නදී]" නමින් නම් කර ඇති බැවිනි. 1964 දී, රටේ නිදහසට ටික කලකට පෙර, අගමැති දව්ඩා ජවරා බ්‍රිතාන්‍ය නිල භාවිතය සඳහා භූගෝලීය නම් පිළිබඳ ස්ථිර කමිටුවට ලිඛිතව ඉල්ලා සිටියේ "ගැම්බියා" යන නම නිශ්චිත ලිපිය රඳවා ගන්නා ලෙසයි, එය කොටසක් ලෙස සැම්බියා සමඟ ඇති ව්‍යාකූලත්වය අවම කිරීම සඳහා ය.[26] 20 වන සහ 21 වන ශතවර්ෂවල "ද ගැම්බියා" සහ "ගැම්බියා" යන දෙකම පොදු භාවිතයේ පවතී.

ඉතිහාසය

සංස්කරණය

9-16 සියවස්: මුස්ලිම් සහ පෘතුගීසි බලපෑම

සංස්කරණය

නවවන සහ දහවන සියවස්වල ගැම්බියා ප්‍රදේශය පිළිබඳ පළමු ලිඛිත ගිණුම් අරාබි වෙළඳුන් විසින් සපයන ලදී. දහවන සියවසේදී මුස්ලිම් වෙළෙන්දන් සහ විද්වතුන් බටහිර අප්‍රිකානු වාණිජ මධ්‍යස්ථාන කිහිපයක ප්‍රජාවන් පිහිටුවා ගත්හ. දෙපිරිස විසින්ම ට්‍රාන්ස් සහරා වෙළඳ මාර්ග ස්ථාපිත කරන ලද අතර, රත්‍රන් සහ ඇත්දළ සමග දේශීය ජනයා වහලුන් ලෙස විශාල අපනයන වෙළඳාමක් මෙන්ම නිෂ්පාදිත භාණ්ඩ ආනයනය කිරීමටද හේතු විය.

 
සෙනෙගල් සිට ගැම්බියාව හරහා දිවෙන සෙනෙගම්බියානු ගල් කව (මෙගාලිත්) යුනෙස්කෝව විසින් විස්තර කරනු ලබන්නේ "ලෝකයේ ඕනෑම තැනක දක්නට ලැබෙන විශාලතම ගල් කව සාන්ද්‍රණය" ලෙසිනි.

11 වන හෝ 12 වන සියවස වන විට, ටක්රූර් (උතුරෙන් සෙනගල් ගඟ කේන්ද්‍ර කරගත් රාජාණ්ඩුවක්), පුරාණ ඝානාව සහ ගාඕ වැනි රාජධානිවල පාලකයන් ඉස්ලාම් ආගමට හැරුණු අතර අරාබි භාෂාවෙන් සාක්ෂරතාවයෙන් යුත් මුස්ලිම්වරුන් ඔවුන්ගේ අධිකරණවලට පත් කර ඇත.[27] 14 වන ශතවර්ෂයේ ආරම්භයේ දී, අද ගැම්බියාව ලෙස හඳුන්වන බොහෝ දේ මාලි අධිරාජ්‍යයේ කොටසක් විය. පෘතුගීසීන් 15 වන සියවසේ මැද භාගයේදී මුහුදු මාර්ගයෙන් මෙම ප්‍රදේශයට ළඟා වූ අතර විදේශ වෙළඳාමේ ආධිපත්‍යය දැරීමට පටන් ගත්හ.

ඉංග්‍රීසි හා ප්‍රංශ පරිපාලනය

සංස්කරණය

1588 දී, පෘතුගීසි සිංහාසනයට හිමිකම් කියන ඇන්ටෝනියෝ, ක්‍රේටෝ ප්‍රියර්, ඉංග්‍රීසි වෙළෙන්දන්ට ගැම්බියා ගඟේ තනි වෙළඳ අයිතිය විකුණුවාය. I වන එලිසබෙත් රැජිනගේ ලිපි පේටන්ට් බලපත්‍රය ප්‍රදානය තහවුරු කළේය. 1618 දී එංගලන්තයේ පළමුවන ජේම්ස් රජු ගැම්බියාව සහ ගෝල්ඩ් කෝස්ට් (දැන් ඝානාව) සමඟ වෙළඳාම සඳහා ඉංග්‍රීසි සමාගමකට ප්‍රඥප්තියක් ලබා දුන්නේය. 1651 සහ 1661 අතර, ගැම්බියාවේ සමහර කොටස් - ජාකොබ් කොටුව ඇතුළුව, ගැම්බියා ගඟේ ශාන්ත ඇන්ඩෘ දූපත, සහ ශාන්ත මේරි දූපත (වර්තමාන බන්ජුල්) සහ ජිලිෆ්‍රී කොටුව - කෝර්ලන්ඩ් සහ සෙමිගලියා ආදිපාදවරයාගේ පාලනයට යටත් විය. ජේකබ් කෙට්ලර් කුමරු විසින් මිල දී ගෙන ඇති වර්තමාන ලැට්වියාවේ පෝලන්ත-ලිතුවේනියානු පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලයේ යටත් රාජ්‍යයකි.[28] 1664 දී යටත් විජිත නිල වශයෙන් එංගලන්තයට පවරා දෙන ලදී.

17 වන සියවසේ අගභාගයේදී සහ 18 වන සියවස පුරාවටම, බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යය සහ ප්‍රංශ අධිරාජ්‍යය සෙනගල් ගංගාව සහ ගැම්බියා ගංගාව ආශ්‍රිත ප්‍රදේශවල දේශපාලන සහ වාණිජ ආධිපත්‍යය සඳහා අඛණ්ඩව අරගල කරන ලදී. 1758 දී සෙනගල් අල්ලා ගැනීමෙන් පසු ඔගස්ටස් කෙප්පෙල්ගේ නායකත්වයෙන් යුත් ගවේෂණ කණ්ඩායමක් එහි ගොඩ බැස්ස විට බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යය ගැම්බියාව අත්පත් කර ගත්තේය. 1783 වර්සායිල් ගිවිසුම මගින් මහා බ්‍රිතාන්‍යයට ගැම්බියා ගංගාව හිමි වූ නමුත් ප්‍රංශයන් ගඟේ උතුරේ ඇල්බ්‍රෙඩා හි කුඩා වාසස්ථානයක් රඳවා ගත්හ. බැංකුව. මෙය අවසානයේ 1856 දී එක්සත් රාජධානියට පවරා දෙන ලදී.

වහල්භාවය (17-19 සියවස්)

සංස්කරණය

අත්ලාන්තික් සාගරයේ වහල් වෙළඳාම ක්‍රියාත්මක වූ සියවස් තුනක කාලය තුළ මිලියන තුනක පමණ ජනතාවක් මෙම සාමාන්‍ය ප්‍රදේශයෙන් වහලුන් ලෙස රැගෙන යන්නට ඇත. අත්ලාන්තික් සාගරයේ වහල් වෙළඳාම ආරම්භ වීමට පෙර අන්තර් ගෝත්‍රික යුද්ධ මගින් කොපමණ මිනිසුන් වහලුන් ලෙස ගෙන ගියේද යන්න නොදනී. ගෙන ගිය ඒවායින් බොහොමයක් වෙනත් අප්‍රිකානුවන් විසින් යුරෝපීයයන්ට විකුණා ඇත: සමහරු අන්තර් ගෝත්‍රික යුද්ධවල සිරකරුවන් විය; සමහරු නොගෙවූ ණය නිසා විකුණා ඇති අතර තවත් බොහෝ දෙනෙක් හුදෙක් පැහැරගැනීම්වලට ගොදුරු වූහ.[29]

 
ජේම්ස් දූපතේ සහ ගැම්බියා කොටුවේ සිතියමක්

18 වැනි සියවසේ බටහිර ඉන්දීය කොදෙව් සහ උතුරු ඇමරිකාවේ ශ්‍රම වෙළඳපොළ ප්‍රසාරණය වන තෙක් වෙළෙන්දෝ මුලදී සේවකයන් ලෙස සේවය කිරීමට මිනිසුන් යුරෝපයට යැවූහ. 1807 දී එක්සත් රාජධානිය සිය අධිරාජ්‍යය පුරා වහල් වෙළඳාම අහෝසි කළේය. ගැම්බියාවේ වහල් වෙළඳාම අවසන් කිරීමට ද එය අසාර්ථක වූ උත්සාහයක් විය. රාජකීය නාවික හමුදාවේ බටහිර අප්‍රිකානු බලඝණය විසින් අත්ලාන්තික් සාගරයේ දී අත්අඩංගුවට ගත් වහල් නැව් ද ගැම්බියාවට ආපසු යවන ලද අතර, ගැම්බියා ගඟට ඔබ්බෙන් වූ මැකාති දූපතේ වහලුන් ලෙස මුදා හරින ලද මිනිසුන් නව ජීවිත පිහිටුවීමට අපේක්ෂා කරන ලදී.[30] බ්‍රිතාන්‍යයන් 1816 දී බාතර්ස්ට් (දැන් බන්ජුල්) හමුදා මුරපොල පිහිටුවන ලදී.

ගැම්බියා ජනපදය සහ ආරක්‍ෂක ප්‍රදේශය (1821-1965)

සංස්කරණය
 
බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්ඩුකාර ජෝර්ජ් චාර්ඩින් ඩෙන්ටන් (1901-1911) සහ ඔහුගේ පක්ෂය, 1905

ඊළඟ වසරවලදී, බන්ජුල් සියරා ලියොන්හි බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්ඩුකාර ජනරාල්වරයාගේ බල ප්‍රදේශයට යටත් විය. 1888 දී ගැම්බියාව වෙනම ජනපදයක් බවට පත් විය.[31]

1889 දී බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යය සහ ප්‍රංශ ජනරජය අතර ගිවිසුමක් යටත් විජිතයේ මායිම් ස්ථාපිත කරන ලදී. 1891 දී, ඒකාබද්ධ ඇංග්ලෝ-ප්‍රංශ දේශසීමා කොමිසමකට ඉඩම් බෙදනු ලබන ප්‍රාදේශීය නායකයින්ගේ ප්‍රතිරෝධයට මුහුණ දීමට සිදු විය.[32] ගැම්බියාව බ්‍රිතාන්‍ය ක්‍රවුන් යටත් විජිතයක් බවට පත් වූ අතර එය පරිපාලනමය අරමුණු සඳහා යටත් විජිතය (බන්ජුල් නගරය සහ අවට ප්‍රදේශය) සහ ආරක්ෂක ප්‍රදේශය (භූමියෙහි ඉතිරි කොටස) ලෙස බෙදා ඇත. ගැම්බියාවට 1901 දී තමන්ගේම විධායක සහ ව්‍යවස්ථාදායක සභා ලැබුණු අතර එය ක්‍රමයෙන් ස්වයං පාලනයක් කරා ඉදිරියට ගියේය. 1906 දී වහල්භාවය අහෝසි කරන ලදී[33] සහ බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිත හමුදා සහ ස්වදේශික ගැම්බියානුවන් අතර කෙටි ගැටුමකින් පසුව, බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිත අධිකාරිය ස්ථිර ලෙස ස්ථාපිත විය.[34] 1919 දී, සංචාරක කොමසාරිස් ජේ. කේ. මැකලම් සහ වොලොෆ් කාන්තාවක් වන ෆාටූ ඛාන් අතර අන්තර් වාර්ගික සම්බන්ධයක් පරිපාලනය අපකීර්තියට පත් කළේය.[35]

දෙවන ලෝක යුද්ධ සමයේදී සමහර සොල්දාදුවන් දෙවන ලෝක යුද්ධයේ මිත්‍ර පාක්ෂිකයින් සමඟ සටන් කළහ. මෙම සොල්දාදුවන් වැඩිපුරම සටන් කළේ බුරුමයේ වුවද, සමහරු නිවසට සමීපව මිය ගිය අතර පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය යුද සොහොන් කොමිසමේ සුසාන භූමියක් ෆජාරා (බන්ජුල් අසල) පිහිටා ඇත. බන්ජුල් හි එක්සත් ජනපද හමුදා ගුවන් හමුදාව සඳහා ගුවන් පථයක් සහ මිත්‍ර පාක්ෂික නාවික රථ පෙළ සඳහා ඇමතුම් වරායක් අඩංගු විය.[36]

දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසු ව්‍යවස්ථා ප්‍රතිසංස්කරණවල වේගය වැඩි විය. 1962 මහා මැතිවරණයෙන් පසුව, එක්සත් රාජධානිය ඊළඟ වසරේදී පූර්ණ අභ්‍යන්තර ස්වයං පාලනයක් ලබා දෙන ලදී.[36]

 
දෙවන එලිසබෙත් රැජිනගේ රුව සහිත මුද්දරය, 1953

නිදහසින් පසු (1965–වර්තමානය)

සංස්කරණය

රාජාණ්ඩුව සහ ජනරජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය

සංස්කරණය

පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලය තුළ ව්‍යවස්ථාපිත රාජාණ්ඩුවක් ලෙස 1965 පෙබරවාරි 18 වන දින ගැම්බියාව නිදහස ලබා ගත් අතර, ආණ්ඩුකාරවරයා විසින් නියෝජනය කරන ලද ගැම්බියාවේ රැජින ලෙස දෙවන එලිසබෙත් සමඟින්. ඉන් ටික කලකට පසු, ජාතික ආණ්ඩුව රට ජනරජයක් බවට යෝජනා කරමින් ජනමත විචාරණයක් පැවැත්වීය. මෙම ජනමත විචාරණය ව්‍යවස්ථාව සංශෝධනය කිරීමට අවශ්‍ය තුනෙන් දෙකක බහුතරය ලබා ගැනීමට අපොහොසත් වූ නමුත් ගැම්බියාවේ රහස් ඡන්දය, අවංක මැතිවරණ, සිවිල් අයිතිවාසිකම් සහ නිදහස පිළිපැදීම පිළිබඳ සාක්ෂියක් ලෙස ප්‍රතිඵල විදේශයන්හි පුලුල් අවධානය දිනා ගත්තේය.[36]

1970 අප්‍රේල් 24 වන දින, දෙවන ජනමත විචාරණයකින් පසුව, ගැම්බියාව පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලය තුළ ජනරජයක් බවට පත් විය. අග්‍රාමාත්‍ය ශ්‍රීමත් දව්ඩා කයිරබා ජවාරා ජනාධිපති ධූරයට පත් වූ අතර එය විධායක තනතුරක් වන අතර එය රාජ්‍ය ප්‍රධානියා සහ රජයේ ප්‍රධානියාගේ කාර්යාල ඒකාබද්ධ කරන ලදී.[තහවුරු කර නොමැත] ජනාධිපති ශ්‍රීමත් දව්ඩා ජවාරා පස් වතාවක් නැවත තේරී පත් විය.[37]

1981 කුමන්ත්‍රණයට උත්සාහ කිරීම

සංස්කරණය

1981 ජුලි 29 දින කුමන්ත්‍රණයක් දියත් කෙරුනේ ආර්ථිකය දුර්වල වීම සහ ප්‍රමුඛ දේශපාලකයන්ට එරෙහි දූෂණ චෝදනා වලින් පසුවය.[37] ජනාධිපති ජාවාරා ලන්ඩනයට ගොස් සිටියදී කුමන්ත්‍රණ උත්සාහය සිදු වූ අතර කුකෝයි සම්බා සන්යංගේ සමාජවාදී හා විප්ලවවාදී කම්කරු පක්ෂය (එස්ආර්එල්පී) සහ පැරාමිලිටරි බලකායක් වූ රටේ සන්නද්ධ හමුදා ක්ෂේත්‍ර බලකායේ කොටස් වලින් සමන්විත වාම ජාතික විප්ලවවාදී කවුන්සිලය විසින් සිදු කරන ලදී.[37]

ජුලි 31 දා ගැම්බියාවට භටයන් 400ක් යෙදවූ සෙනගාලයෙන් ජනාධිපති ජාවාරා හමුදා ආධාර ඉල්ලා සිටියේය. අගෝස්තු 6 වන විට, කැරලිකාර හමුදාව පරාජය කරමින්, සෙනගාල හමුදා භටයින් 2,700ක් පමණ යොදවා තිබුණි.[37] කුමන්ත‍්‍රණය සහ ඉන් අනතුරුව ඇති වූ ප‍්‍රචණ්ඩ ක්‍රියාවලදී 500ත් 800ත් අතර සංඛ්‍යාවක් මිය ගියහ.[37] 1982 දී, 1981 කුමන්ත්‍රණයෙන් පසුව, සෙනගාලය සහ ගැම්බියාව සම්මුතියේ ගිවිසුමකට අත්සන් තැබීය. සෙනෙගම්බියා කන්ෆෙඩරේෂන් රාජ්‍ය දෙකේ සන්නද්ධ හමුදාවන් ඒකාබද්ධ කිරීම සහ ඔවුන්ගේ ආර්ථිකයන් සහ මුදල් ඒකක ඒකාබද්ධ කිරීම අරමුණු කර ගෙන ඇත. යන්තම් වසර හතකට පසු, ගැම්බියාව 1989 දී සම්මේලනයෙන් ස්ථිරවම ඉවත් විය.

1994 යාහ්යා ජම්මේ කුමන්ත්‍රණය; මැතිවරණ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වෙත ආපසු යාම

සංස්කරණය

1994 දී සන්නද්ධ හමුදා තාවකාලික පාලක සභාව (AFPRC) ජාවාරා රජය බලයෙන් පහ කර විරුද්ධ දේශපාලන ක්‍රියාකාරකම් තහනම් කළේය. AFPRC හි සභාපති ලුතිනන්යාහ්යා ජම්මෙහ් රාජ්‍ය නායකයා බවට පත් විය. කුමන්ත්‍රණය සිදුවන විට ජම්මේගේ වයස අවුරුදු 29 කි. AFPRC විසින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සිවිල් ආන්ඩුවකට නැවත පැමිණීමේ සංක්‍රාන්ති සැලැස්මක් නිවේදනය කලේය. තාවකාලික ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසම (PIEC) ජාතික මැතිවරණ පැවැත්වීම සඳහා 1996 දී පිහිටුවන ලද අතර 1997 දී ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසම (IEC) බවට පරිවර්තනය වූ අතර ඡන්දදායකයින් ලියාපදිංචි කිරීම සහ මැතිවරණ සහ ජනමත විචාරණ පැවැත්වීම සඳහා වගකිව යුතු විය.

2001 අග සහ 2002 මුල් භාගයේදී, ගැම්බියාව ජනාධිපති, ව්‍යවස්ථාදායක සහ ප්‍රාදේශීය මැතිවරණ වල සම්පූර්ණ චක්‍රයක් සම්පූර්ණ කරන ලද අතර, විදේශීය නිරීක්ෂකයින් එය නිදහස්, සාධාරණ සහ විනිවිද පෙනෙන ලෙස සලකන ලදී.[38] කුමන්ත‍්‍රණයේදී තමන් භාරගත් ස්ථාවරයේම ඉදිරියට යාමට තේරී පත් වූ ජනාධිපති යාහ්යා ජම්මේ, 2001 දෙසැම්බර් 21 දින නැවත දිවුරුම් දුන්නේය. දේශප්‍රේමී ප‍්‍රතිසංවිධානය සහ ඉදිකිරීම් සඳහා වූ ජම්මේ සන්ධානය (APRC) ජාතික සභාව තුළ සිය ශක්තිමත් බහුතරය පවත්වා ගෙන ගියේය. ඒ ප්‍රධාන විපක්ෂය වන එක්සත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂය (UDP) ව්‍යවස්ථාදායක මැතිවරණය වර්ජනය කිරීමෙන් පසුවය.[39] (කෙසේ වෙතත්, එතැන් සිට එය මැතිවරණවලට සහභාගී වී ඇත).

2013 ඔක්‌තෝබර් 2 වැනිදා ගැම්බියාවේ අභ්‍යන්තර කටයුතු අමාත්‍යවරයා ප්‍රකාශ කළේ ගැම්බියාව පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලයෙන් ඉවත් වන බව වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි සංවිධානයේ වසර 48ක සාමාජිකත්වය අවසන් කරන බවයි. ගැම්බියානු රජය පැවසුවේ "ගැම්බියාව කිසි විටෙකත් නව යටත් විජිත ආයතනයක සාමාජිකයෙකු නොවන බවත් යටත්විජිතවාදයේ දිගුවක් නියෝජනය කරන කිසිදු ආයතනයක පාර්ශවකරුවෙකු නොවන බවත්" තීරණය කර ඇති බවයි.[40]

2015 දෙසැම්බර් 11 දින, ජනාධිපති ජම්මේ, ගැම්බියාව ඉස්ලාමීය ජනරජයක් ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කළේය, එය රටේ යටත් විජිත අතීතයෙන් බිඳීමක් ලෙස හඳුන්වයි.[41]

වත්මන් ජනාධිපති ජම්මේ 2016 දෙසැම්බර් ජනාධිපතිවරණයේදී පක්ෂවල ස්වාධීන සන්ධානයෙන්[42] සහ ගැම්බියා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී කොංග්‍රසය පක්ෂයෙන්[43] මම්මා කන්දේ විපක්ෂ නායක ඇඩමා බැරෝට මුහුණ දුන්නේය. ගැම්බියාව ප්‍රධාන විපක්ෂ නායක සහ මානව හිමිකම් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින ඔසයිනෝ ඩාර්බෝ හට 2016 ජුලි මාසයේදී වසර 3 ක සිරදඬුවමක් නියම කරන ලදී.[44] ඔහු ජනාධිපතිවරණයට තරඟ කිරීමට නුසුදුස්සකු කළේය.

2016 ජම්මේ මැතිවරණ පරාජය

සංස්කරණය

2016 දෙසැම්බර් 1 මැතිවරණයෙන් පසුව, මැතිවරණ කොමිසම ඇඩමා බැරෝ ජනාධිපතිවරණයේ ජයග්‍රාහකයා ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කළේය.[45] වසර 22 ක් පාලනය කළ ජම්මේ, 2016 මැතිවරණයෙන් පරාජයට පත්වීමෙන් පසු ඉල්ලා අස්වන බව ප්‍රථමයෙන් ප්‍රකාශ කළේ ප්‍රතිඵල අවලංගු ප්‍රකාශ කර නව ඡන්දයක් ඉල්ලා සිටීමෙන්, ව්‍යවස්ථාමය අර්බුදයක් අවුලුවාලීමට සහ ECOWAS සභාගයක ආක්‍රමණයකට මග පාදමිනි.[46] 2017 ජනවාරි 20 වෙනිදා, ජම්මෙහ් නිවේදනය කළේ තමා ඉවත් වීමට එකඟ වූ බවත් රට හැර යන බවත්ය.[47]

2017 සිට

සංස්කරණය

2017 ජනවාරියේදී, ජනාධිපති බැරෝ ගැම්බියාවේ නමෙන් "ඉස්ලාමීය" මාතෘකාව ඉවත් කළේය.[48]

2017 පෙබරවාරි 14 දින, ගැම්බියාව පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය සාමාජිකත්වය වෙත නැවත පැමිණීමේ ක්‍රියාවලිය ආරම්භ කළ අතර, 2018 ජනවාරි 22 වන දින මහලේකම් පැට්‍රීෂියා ස්කොට්ලන්ඩ් වෙත නැවත සම්බන්ධ වීමට සිය අයදුම්පත විධිමත් ලෙස ඉදිරිපත් කරන ලදී.[49][50] 1965 දී ගැම්බියාවට නිදහස ලැබීමෙන් පසු,[51] ගැම්බියාවට ගිය පළමු බ්‍රිතාන්‍ය විදේශ ලේකම්වරයා බවට පත් වූ බොරිස් ජොන්සන්,[51] පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලයට ගැම්බියාව නැවත පැමිණීම බ්‍රිතාන්‍ය රජය පිළිගත් බව නිවේදනය කළේය. ගැම්බියාව 2018 පෙබරවාරි 8 වන දින නිල වශයෙන් නැවත පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලයට සම්බන්ධ විය.[52][53]

2018 පෙබරවාරි 28 දින, කාන්තා අයිතිවාසිකම් ක්‍රියාකාරිනියක වන ජහා ඩුකුරේ, කාන්තා ලිංගික ඡේදනයට එරෙහිව සටන් කිරීම සඳහා ඇය කළ සේවය වෙනුවෙන් නොබෙල් සාම ත්‍යාගය සඳහා නම් කරන ලදී.[54]

2021 දෙසැම්බර් 4 වන දින, ඇඩමා බැරෝ ජනාධිපතිවරණයෙන් නැවත තේරී පත් විය.[55]

2022 දෙසැම්බර් 20 වන දින, ගැම්බියානු හමුදාවේ කුමන්ත්‍රණයක් යැයි කියනු ලබන උත්සාහයක් ව්‍යර්ථ කරන ලදී,[56] සොල්දාදුවන් හතර දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. ගැම්බියාවේ සන්නද්ධ හමුදා කුමන්ත්‍රණයක් සඳහා කිසිදු උත්සාහයක් නොගත් බව ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත.[56]

භූගෝලය

සංස්කරණය
 
ගැම්බියාවේ සිතියම
 
අත්ලාන්තික් සාගරයේ වෙරළ තීරයේ කොලෝලි වෙරළ

ගැම්බියාව යනු ඉතා කුඩා සහ පටු රටකි, එහි මායිම් වංගු සහිත ගැම්බියා ගංගාව පිළිබිඹු කරයි. එය පිහිටා ඇත්තේ අක්ෂාංශ 13 සහ 14 ° N සහ දේශාංශ 13 සහ 17 ° W අතර ය.

ගැම්බියාව එහි පළලම ස්ථානයේ පළල 50 (සැතපුම් 31) ට වඩා අඩු වන අතර මුළු වර්ග ප්‍රමාණය 11,295 km2 (වර්ග සැතපුම් 4,361) වේ. ගැම්බියාවේ ප්‍රදේශයෙන් වර්ග කිලෝමීටර් 1,300 (වර්ග සැතපුම් 500) (11.5%) පමණ ජලයෙන් වැසී ඇත. එය අප්‍රිකානු මහාද්වීපයේ කුඩාම රටයි. සංසන්දනාත්මකව, ගැම්බියාවේ මුළු භූමි ප්‍රමාණය ජැමෙයිකාවේ දූපතට වඩා තරමක් අඩුය.

සෙනගාලය ගැම්බියාව පැති තුනකින් වට කර ඇති අතර අත්ලාන්තික් සාගරයේ කිලෝමීටර් 80 (සැතපුම් 50) වෙරළ තීරය එහි බටහිර අන්තය සලකුණු කරයි.[57]

වර්තමාන මායිම් 1889 දී එක්සත් රාජධානිය සහ ප්‍රංශය අතර ගිවිසුමකින් පසුව නිර්වචනය කරන ලදී. ප්‍රංශ සහ බ්‍රිතාන්‍යයන් අතර පැරිසියේ පැවති සාකච්ඡා අතරතුර, ප්‍රංශ ජාතිකයන් විසින් මුලින් බ්‍රිතාන්‍යයන්ට ගැම්බියා ගඟේ කිලෝමීටර් 320 (සැතපුම් 200) පමණ ප්‍රමාණයක් පාලනය කිරීමට ලබා දෙන ලදී. 1891 දී මායිම් සලකුණු තැබීමෙන් පටන් ගෙන, ගැම්බියාවේ අවසාන මායිම් තීරණය කිරීමට පැරිස් රැස්වීම්වලින් පසු වසර 15 කට ආසන්න කාලයක් ගත විය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ඇති වූ සරල රේඛා සහ චාප මාලාවක් නිසා ගැම්බියා ගඟට උතුරින් සහ දකුණින් 16 ක් (සැතපුම් 10) පමණ ප්‍රදේශ බ්‍රිතාන්‍යයට පාලනය විය.[58]

ගැම්බියාවේ භෞමික පරිසර කලාප තුනක් ඇත: ගිනියානු වනාන්තර-සවානා මොසෙයික්, බටහිර සුඩානියානු සැවානා සහ ගිනියානු කඩොලාන.[59] වනාන්තර භූ දර්ශන අඛණ්ඩතා දර්ශකයේ මධ්‍යන්‍ය ලකුණු 4.56/10ක් තිබූ අතර එය රටවල් 172ක් අතරින් ගෝලීය වශයෙන් 120 වැනි ස්ථානයට පත් විය.[60]

දේශගුණය

සංස්කරණය

ගැම්බියාවේ නිවර්තන සැවානා දේශගුණයක් ඇත. කෙටි වැසි සමයක් සාමාන්‍යයෙන් ජුනි සිට සැප්තැම්බර් දක්වා පවතී, නමුත් එතැන් සිට මැයි දක්වා අඩු වර්ෂාපතනයක් සහිතව අඩු උෂ්ණත්වය ප්‍රමුඛ වේ.[57] ගැම්බියාවේ දේශගුණය අසල්වැසි සෙනගල්, මාලි සහ ගිනියාවේ උතුරු කොටසට සමීපව සමාන වේ.[61]

Climate data for බන්ජුල්
Month Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec Year
Record high °C (°F) 37.2
(99.0) 		38.9
(102.0) 		40.6
(105.1) 		41.1
(106.0) 		41.1
(106.0) 		37.8
(100.0) 		33.9
(93.0) 		33.3
(91.9) 		34.4
(93.9) 		37.2
(99.0) 		35.6
(96.1) 		35.6
(96.1) 		41.1
(106.0)
Mean daily maximum °C (°F) 31.7
(89.1) 		33.5
(92.3) 		33.9
(93.0) 		33.0
(91.4) 		31.9
(89.4) 		31.9
(89.4) 		30.8
(87.4) 		30.2
(86.4) 		31.0
(87.8) 		31.8
(89.2) 		32.7
(90.9) 		31.9
(89.4) 		32.0
(89.6)
Mean daily minimum °C (°F) 15.7
(60.3) 		16.6
(61.9) 		17.9
(64.2) 		18.8
(65.8) 		20.3
(68.5) 		22.9
(73.2) 		23.6
(74.5) 		23.3
(73.9) 		22.6
(72.7) 		22.2
(72.0) 		18.8
(65.8) 		16.2
(61.2) 		19.9
(67.8)
Record low °C (°F) 7.2
(45.0) 		10.0
(50.0) 		11.7
(53.1) 		12.2
(54.0) 		13.9
(57.0) 		18.3
(64.9) 		20.0
(68.0) 		20.0
(68.0) 		17.2
(63.0) 		16.1
(61.0) 		12.2
(54.0) 		8.9
(48.0) 		7.2
(45.0)
Average rainfall mm (inches) 0.5
(0.02) 		0.0
(0.0) 		0.0
(0.0) 		0.0
(0.0) 		1.3
(0.05) 		62.7
(2.47) 		232.4
(9.15) 		346.8
(13.65) 		255.1
(10.04) 		75.8
(2.98) 		1.6
(0.06) 		0.7
(0.03) 		976.9
(38.46)
Average rainy days 0 0 0 0 0 5 14 19 16 6 0 0 60
Average relative humidity (%) 47 47 50 58 67 73 81 85 84 80 69 55 67
Mean monthly sunshine hours 207.7 237.3 266.6 252.0 229.4 201.0 182.9 189.1 183.0 217.0 246.0 210.8 2,622.8
Mean daily sunshine hours 6.7 8.4 8.6 8.4 7.4 6.7 5.9 6.1 6.1 7.0 8.2 6.8 7.2
Source 1: ලෝක කාලගුණ විද්‍යා සංවිධානය[62]
Source 2: ඩොයිෂර් වෙටර්ඩියන්ස් (අන්ත, ආර්ද්‍රතාවය සහ හිරු)[63]

වනජීවි

සංස්කරණය

ගැම්බියාවේ වන සතුන් 10,000 km2 පමණ වන ගැම්බියාවේ භූමි ප්‍රදේශය පුරා වාසස්ථාන කලාප කිහිපයක සිටී. එය දකුණින් සැවානා සහ උතුරින් සුඩානියානු වනාන්තරවලින් බැඳී ඇත. වාසස්ථාන සංක්‍රමණික විශේෂ සහ අලුතින් වගා කරන ලද විශේෂ වලට අමතරව බහුල දේශීය ශාක හා සතුන් සඳහා සත්කාරකත්වය සපයයි. ඒවා පුළුල් ලෙස වෙනස් වන අතර සමුද්‍ර පද්ධතිය, වෙරළ කලාපය, කඩොලාන වෘක්ෂලතා සහිත මෝය සමග බැන්ටෝ ෆාරෝස් (නිසරු හයිපර්සේලයින් තට්ටු නිවාස), කිවුල් සහ මිරිදිය කලාප සහිත ගංගා ඉවුරු, වනාන්තරවලින් වැසී ඇති වගුරු බිම් සහ බොහෝ තෙත්බිම් වලින් සමන්විත වේ.[64][65]

ගැම්බියා රජයට අනුව, රටේ භූමි ප්‍රමාණයෙන් 3.7% ක් පමණ ජාතික වනෝද්‍යාන හෝ රක්ෂිත යටතට ගෙන ඇති අතර, වර්තමාන වනජීවී ප්‍රතිපත්තිය වන්නේ මෙම ආවරණය 5% දක්වා දීර්ඝ කිරීමයි. නියුමි ජාතික වනෝද්‍යානය, කියං බටහිර ජාතික වනෝද්‍යානය, ගංගා ගැම්බියා ජාතික වනෝද්‍යානය, බාඕ බොලොන්ග් තෙත්බිම් රක්ෂිතය, අබුකෝ නේචර් රක්ෂිතය, ටැන්බි තෙත්බිම් සංකීර්ණය සහ ටැන්ජි කරින්ටි ගංගා කුරුළු රක්ෂිතය ආරක්ෂිත ලැයිස්තුවට ඇතුළත් කර ඇති ප්‍රදේශ හතයි. මේවා කළමනාකරණය කරන්නේ වනෝද්‍යාන හා වනජීවී කළමනාකරණ දෙපාර්තමේන්තුව මගිනි. මෙම උද්‍යානවලින් ආවරණය වන ප්‍රදේශය හෙක්ටයාර 38,000කි.[66]

ගැම්බියාවේ කුරුලු ජීවීන් වර්ණවත් හා පොහොසත් වන අතර වෙරළබඩ ලවණ ජලය, මිරිදිය තෙත් බිම්, ගිනියාව සහ සුඩාන සවානා, වනාන්තර සහ වනාන්තර, කෘෂිකාර්මික ඉඩම්, නගර සහ ගම්මාන වල වාසය කරන විශේෂ 560 ක් ඇත.[67] එබැවින් එය පක්ෂි විද්‍යාඥයින් සඳහා ජෛව විවිධත්ව ස්ථානයකි.

රජය සහ දේශපාලනය

සංස්කරණය
 
ශ්‍රීමත් දව්ඩා ජවාරා1 වන ජනාධිපති (1970-1994) අගමැති (1962-1970)
 
යාහ්යා ජම්මෙහ් 2 වන ජනාධිපති (1996-2017) සන්නද්ධ හමුදා තාවකාලික පාලක මණ්ඩලයේ සභාපති (1994-1996)
 
ඇඩමා බැරෝ 3වන ජනාධිපති (2017–වර්තමානය)
 
1970 සිට ගැම්බියාවේ ජනාධිපතිව සිටි ඩව්ඩා ජවාරා නෙරපා හරිමින් ලේ රහිත කුමන්ත්‍රණයකින් එවකට 29 හැවිරිදි යාහ්යා ජම්මේ බලය අල්ලා ගත් 1994 කුමන්ත්‍රණය සිහිපත් කරන ආරුක්කු 22 ස්මාරකය[68]

ගැම්බියාව 1965 පෙබරවාරි 18 වන දින එක්සත් රාජධානියෙන් නිදහස ලබා ගත්තේය. 1965 සිට 1994 දක්වා රට බහු-පක්ෂ ලිබරල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් විය. එය පාලනය කළේ ඩව්ඩා ජවාරා සහ ඔහුගේ මහජන ප්‍රගතිශීලී පක්ෂය (PPP) විසිනි. කෙසේ වෙතත්, මෙම කාල සීමාව තුළ රට කිසි විටෙක දේශපාලන පිරිවැටුමක් අත්විඳ නැති අතර ඡන්ද පෙට්ටිය මගින් අනුප්‍රාප්තිකය සඳහා එහි කැපවීම කිසි විටෙකත් පරීක්ෂාවට ලක් නොවීය. 1994 දී, හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් සන්නද්ධ හමුදා තාවකාලික පාලක සභාව (AFPRC) ලෙස හැඳින්වෙන හමුදා නිලධාරීන්ගේ කොමිසමක් බලයට පත් විය. වසර දෙකක සෘජු පාලනයකින් පසු නව ව්‍යවස්ථාවක් ලියා 1996 දී AFPRC හි නායක යාහ්යා ජම්මෙහ් ජනාධිපති ලෙස තේරී පත් විය. 2016 මැතිවරනය තෙක් ඔහු අත්තනෝමතික ශෛලියකින් පාලනය කළ අතර, එය විරුද්ධ පක්ෂවල සභාගයක සහාය ඇතිව ඇඩමා බැරෝ විසින් ජයග්‍රහණය කරන ලදී.

දේශපාලන ඉතිහාසය

සංස්කරණය

ජාවාරා යුගයේදී, මුලදී දේශපාලන පක්ෂ හතරක්, PPP, එක්සත් පක්ෂය (UP), ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂය (DP) සහ අයි.එම්.ගර්බා-ජහුම්පාගේ මුස්ලිම් කොංග්‍රස් පක්ෂය (MCP) විය. 1960 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මගින් නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්ඩලයක් පිහිටුවා තිබූ අතර 1960 මැතිවරණයේදී කිසිදු පක්ෂයකට බහුතර ආසන සංඛ්‍යාවක් හිමි නොවීය. කෙසේ වෙතත්, 1961 දී බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්ඩුකාරවරයා විසින් UP නායක පියරේ සාර් එන්ජී රටේ ප්‍රථම රජයේ ප්‍රධානියා ලෙස මහ ඇමතිවරයෙකුගේ ස්වරූපයෙන් සේවය කිරීමට තෝරා ගත්තේය. මෙය ජනප්‍රිය නොවන තීරණයක් වූ අතර, ගැම්බියාව පුරා ජනවාර්ගික හා ආගමික වෙනස්කම්වලට ආයාචනා කිරීමට පක්ෂවලට හැකි වූ හෙයින් 1962 මැතිවරණය කැපී පෙනුණි. PPP බහුතරයක් දිනාගත් අතර, ඩිමොක්‍රටික් කොන්ග්‍රස් සන්ධානය (DCA; DP සහ MCP ඒකාබද්ධ කිරීම) සමග සභාගයක් පිහිටුවා ගත්තේය. ඔවුන් 1963 දී UP එකට සභාගයට ආරාධනා කළ නමුත් එය 1965 දී ඉවත් විය.[69]

UP ප්‍රධාන විරුද්ධ පක්ෂය ලෙස සැලකූ නමුත් 1965 සිට 1970 දක්වා එයට බලය අහිමි විය. 1975 දී ජාතික සම්මේලන පක්ෂය (NCP) ෂෙරිෆ් මුස්තාපා දිබ්බා විසින් පිහිටුවන ලද අතර, PPP ආධිපත්‍යයට නව ප්‍රධාන විරුද්ධ පක්ෂය බවට පත්විය.[69] PPP සහ NCP යන දෙකම මතවාදීමය වශයෙන් සමාන වූ අතර, එබැවින් 1980 ගනන්වල දී රැඩිකල් සමාජවාදී නිදහස සහ සමාජවාදය සඳහා වූ ජනතා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සංවිධානය (PDOIS) ආකාරයෙන් නව විරුද්ධ පක්ෂයක් මතු විය. කෙසේ වෙතත්, 1966 සහ 1992 මැතිවරණ අතර, PPP "අතිවිශාල ලෙස ආධිපත්‍යය දැරූ" අතර, සෑම මැතිවරණයකදීම 55% සහ 70% අතර ඡන්ද ප්‍රමාණයක් සහ අඛණ්ඩව විශාල ආසන සංඛ්‍යාවක් දිනා ගත්තේය.[70]

ප්‍රතිපත්තිමය වශයෙන්, තරඟකාරී දේශපාලනය ජවාර යුගයේ පැවති නමුත්, යථාර්ථයේ දී "දව්ද ජවාරාගේ ප්‍රමුඛ පෞරුෂය වටා කේන්ද්‍රගත වූ රාජ්‍ය බලයේ ඒක-පක්ෂ ඒකාධිකාරයක්" පැවති බව ප්‍රකාශ විය. නිදහසින් පසු සිවිල් සමාජය සීමිත වූ අතර විරුද්ධ පක්ෂ දුර්වල වූ අතර කඩාකප්පල්කාරී ලෙස ප්‍රකාශ කිරීමේ අවදානමට ලක් විය. ව්‍යාපාරික පන්තිය ඒවාට මුදල් සැපයීම ප්‍රතික්ෂේප කළ බැවින් විපක්ෂයට සම්පත් සඳහා සමාන ප්‍රවේශයක් නොතිබුණි. ඔවුන්ට ප්‍රසිද්ධ නිවේදන සහ මාධ්‍ය සාකච්ඡා කළ හැක්කේ කවදාද යන්න පිළිබඳව රජයට පාලනයක් තිබූ අතර, ඡන්ද හිමි නාමලේඛනය සකස් කිරීමේදී ඡන්ද මිලදී ගැනීම් සහ අක්‍රමිකතා පිළිබඳ චෝදනා ද එල්ල විය. බන්ජුල්හි ඡන්ද හිමි නාමලේඛනයේ අක්‍රමිකතාවලට එරෙහිව PDOIS විසින් 1991 දී උසාවි කරන ලද අභියෝගයක් තාක්ෂණික කරුණක් මත ඉවත දමන ලදී.[71]

1994 ජූලි මාසයේදී, ලේ රහිත හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් ජාවර යුගය අවසන් විය. යාහ්යා ජම්මෙහ් ගේ නායකත්වයෙන් යුත් සන්නද්ධ හමුදා තාවකාලික පාලක සභාව (AFPRC) වසර දෙකක් ඒකාධිපති ලෙස පාලනය කළේය. කවුන්සිලය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අත්හිටුවා, සියලුම දේශපාලන පක්ෂ තහනම් කරන ලද අතර, ජනතාව මත සවස සිට අලුයම දක්වා ඇඳිරි නීතිය පැනවීය.[72] 1996 දී නැවත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට සංක්‍රමණයක් සිදු වූ අතර, ජම්මේට ප්‍රතිලාභ සැලසෙන පරිදි ක්‍රියාවලිය හසුරුවන ලද නමුත්, නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ලියා ඇත.[73] 1996 ජනමත විචාරණයකදී ඡන්දදායකයින්ගෙන් 70% ක් ව්‍යවස්ථාව අනුමත කළ අතර 1996 දෙසැම්බර් මාසයේදී ජම්මේ ජනාධිපති ලෙස තේරී පත් විය. කුමන්ත්‍රණයට පෙර පක්ෂවල PDOIS හැර අන් සියල්ල තහනම් කරන ලද අතර හිටපු අමාත්‍යවරුන්ට රාජ්‍ය නිලතල තහනම් විය.

ජම්මේගේ පාලන සමයේදී විපක්ෂය නැවතත් ඛණ්ඩනය විය. උදාහරණයක් ලෙස 2005 දී පිහිටුවන ලද ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සංවර්ධනය සඳහා වූ ජාතික සන්ධානයේ (NADD) සාමාජිකයන් අතර ඇති වූ ගැටුම නිදසුනකි. ජම්මේහ් විරුද්ධ පාක්ෂිකයන්ට සහ පක්ෂවලට හිරිහැර කිරීමට පොලිස් බල ඇණි යොදා ගත්තේය. විශේෂයෙන්ම මානව හිමිකම් ක්‍රියාකාරීන්, සිවිල් සමාජ සංවිධාන, දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් සහ මාධ්‍ය වෙත මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් සම්බන්ධයෙන් ජම්මේට චෝදනා එල්ල විය. පිටුවහල් කිරීම, හිරිහැර කිරීම, අත්තනෝමතික ලෙස සිරගත කිරීම, මිනීමැරීම සහ බලහත්කාරයෙන් අතුරුදහන් කිරීම ඔවුන්ගේ ඉරණමට ඇතුළත් විය. විශේෂ උදාහරණ ලෙස 2004 දී මාධ්‍යවේදිනී ඩෙයිඩා හයිඩ්රා ඝාතනය, 2000 දී විරෝධතාවයක දී ශිෂ්‍ය ඝාතනය, 2009 දී මානව හිමිකම් ආරක්ෂකයින් මරා දමන බවට මහජන තර්ජන සහ 2013 දී සමලිංගිකයන්ට ප්‍රසිද්ධියේ තර්ජන එල්ල කිරීම ඇතුළත් වේ. තවද, ජම්මේ 2013 දී ආගමික නිදහසට තර්ජන කළේය. -මුස්ලිම්වරුන්, අධිකරණය දුර්වල කිරීම සඳහා 'කුලී හේවා විනිසුරුවන්' යොදා ගත් අතර, මැතිවරණ දූෂණ චෝදනා රාශියකට මුහුණ පෑවේය.[74]

2016 දෙසැම්බරයේ පැවති ජනාධිපතිවරණයේදී, විරුද්ධ පක්ෂවල සභාගයක සහාය ලැබූ ඇඩමා බැරෝ විසින් ජම්මේහ් පරාජය කරන ලදී. 2017 ජනවාරි මාසයේදී ECOWAS හමුදා විසින් මිලිටරි මැදිහත්වීමකින් කූටප්‍රාප්තියට පත් වූ ව්‍යවස්ථාමය අර්බුදයකින් පසුව ඉවත් වීමට ජම්මේහ් ගේ මූලික එකඟතාවය ඇති විය. වසර තුනක සංක්‍රාන්ති ආන්ඩුවක ප්‍රධානියා ලෙස සේවය කිරීමට බැරෝ ප්‍රතිඥා දුන්නේය.[75] ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ සංවර්ධනය සඳහා වූ නයිජීරියානු මධ්‍යස්ථානය, "රාජ්‍ය අංශය කෙරෙහි පුරවැසියන්ගේ විශ්වාසය සහ විශ්වාසය" ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කිරීමට අවශ්‍ය බැරෝ මුහුණ දෙන අභියෝග විස්තර කරයි. ගොවීන් සහ විශාල ප්‍රජාවන් අතර ග්‍රාමීය ප්‍රදේශවල ආතතීන් සහිත "බිඳෙනසුලු සාමයක්" ඔවුන් විස්තර කරයි. වර්ධනය වන වාර්ගික කණ්ඩායම් අතර ආතතීන් පිළිබඳව ද ඔවුන් වාර්තා කළහ. උදාහරණයක් ලෙස, 2017 පෙබරවාරි මාසයේදී, බැරෝගේ ආධාරකරුවන්ට හිරිහැර කිරීම සම්බන්ධයෙන් ජම්මේහ් හි ආධාරකරුවන් 51 දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. ඔහුගේ තේරී පත්වීම මුලදී උද්යෝගයෙන් මුණගැසුණු නමුත්, මධ්‍යස්ථානය සඳහන් කරන්නේ, ඔහුගේ උප සභාපතිවරයා සමඟ බැරෝගේ ආරම්භක ව්‍යවස්ථාමය ව්‍යාජ ප්‍රකාශයන්, ඇතුළත් කිරීමේ අභියෝගය සහ පශ්චාත් ජම්මේ ඉහළ අපේක්ෂාවන් නිසා මෙය හීන වී ඇති බවයි.[74]

2021 දෙසැම්බර් 5 වන දින, වත්මන් ජනාධිපති ඇඩමා බැරෝ, ගැම්බියාවේ ජනාධිපතිවරණයේ ජයග්‍රාහකයා ලෙස මැතිවරණ කොමිසම විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී. 2021 දෙසැම්බර් 4 වැනි දින පැවති මැතිවරණය, හිටපු ඒකාධිපති පාලක යාහ්යා ජම්මේ පිටුවහල් කිරීමට පලා යාමෙන් පසු පළමු වරට පවත්වන ලද මැතිවරණය, තරුණ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සඳහා තීරණාත්මක ලෙස සලකනු ලැබීය.[76]

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව

සංස්කරණය

ගැම්බියාවේ ඉතිහාසය තුළ ව්‍යවස්ථා ගණනාවක් තිබේ. ගැම්බියාව ජනාධිපති ජනරජයක් ලෙස ස්ථාපිත කළ 1970 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සහ ජම්මේ පාලනය සඳහා පදනමක් ලෙස ක්‍රියා කළ සහ 2016 දී බැරෝගේ ජයග්‍රහණයෙන් පසුව තබා ගත් 1996 ව්‍යවස්ථාව වඩාත් වැදගත් වේ. කාලීන සීමාවන් ගැන කිසිදු සඳහනක් නොකළ අතර, දිගු කාලයක් බලයේ සිටීමට ජම්මේගේ කැමැත්ත පෙන්නුම් කරයි.[73] 1996 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව ජනාධිපතිවරයා රාජ්‍ය නායකයා, රජයේ ප්‍රධානියා සහ සන්නද්ධ හමුදාවන්හි සේනාධිනායකයා වේ. ජම්මේහ් සහ බැරෝ යන දෙදෙනාම ආරක්ෂක අමාත්‍යවරයාගේ භූමිකාව ද භාරගෙන ඇත.[77]

ජනාධිපතිකම

සංස්කරණය

ජනාධිපතිවරයා උප සභාපති සහ අමාත්‍ය මණ්ඩලය පත් කරන අතර කැබිනට් මණ්ඩලයේ මුලසුන හොබවයි. 1970 දී අග්‍රාමාත්‍ය ධුරය අහෝසි කරන ලදී. සම්පූර්ණ විධායක බලය ජනාධිපතිවරයාට පැවරේ. ඔහුට ජාතික සභාවේ සාමාජිකයින් පස් දෙනෙකු, ඉහළ අධිකරණවල විනිසුරුවන්, ප්‍රාදේශීය ආණ්ඩුකාරවරුන් සහ දිස්ත්‍රික් ප්‍රධානීන් පත් කළ හැකිය. රාජ්‍ය සේවය සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, ඔහුට රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභාව, ඔම්බුඩ්ස්මන්වරයා සහ ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව පත් කළ හැකිය. සරල බහුතර ඡන්ද මත පදනම්ව වසර පහක ධුර කාලයක් සඳහා ජනාධිපතිවරයා සෘජුවම තේරී පත් වේ. කාල සීමාවන් නොමැත.[77] 2018 වන විට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සමාලෝචනයට ලක්ව ඇති අතර පාලන ව්‍යුහයන් වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා අවශ්‍ය වාර දෙකක සීමාවක් සහ අනෙකුත් වෙනස්කම් අපේක්ෂා කෙරේ.

විදේශ සබඳතා

සංස්කරණය
 
යාහ්යා ජම්මේ සහ සෙයිනාබ් ජම්මේ මහත්මිය බැරක් සහ මිෂෙල් ඔබාමා සමඟ ධවල මන්දිරයේ, අගෝස්තු 2014

ගැම්බියාව හිටපු ජනාධිපති ජාවාරාගේ ධූර කාලය පුරාම නොබැඳීමේ විධිමත් පිළිවෙතක් අනුගමනය කළේය. එය එක්සත් රාජධානිය සහ සෙනගාලය සහ අනෙකුත් අප්‍රිකානු රටවල් සමඟ සමීප සබඳතා පැවැත්වීය. 1994 ජූලි කුමන්ත‍්‍රණයෙන් ගැම්බියාවේ බටහිර බලවතුන්, විශේෂයෙන්ම එක්සත් ජනපදය, 2002 වන තෙක් විදේශ ආධාර පනතේ 508 වැනි වගන්තිය අනුව මානුෂීය නොවන ආධාර බොහෝමයක් අත්හිටුවන ලදී. 1995 න් පසු, ජනාධිපති ජම්මේහ් ලිබියාව (2010 දී අත්හිටුවන ලදී) සහ කියුබාව ඇතුළු අමතර රටවල් කිහිපයක් සමඟ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික සබඳතා ඇති කර ගත්තේය.[78] මහජන චීන සමූහාණ්ඩුව 1995 දී ගැම්බියාව සමඟ සබඳතා කපා හැරිය - පසුව තායිවානය සමඟ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික සබඳතා ඇති කර ගැනීමෙන් පසුව - 2016 දී ඒවා නැවත ස්ථාපිත කරන ලදී.[79]

බටහිර අප්‍රිකානු රාජ්‍යයන්ගේ ආර්ථික ප්‍රජාවේ (ECOWAS) සාමාජිකයෙකු ලෙස, ගැම්බියාව ලයිබීරියාවේ සහ සියෙරා ලියොන් හි සිවිල් යුද්ධ විසඳීම සඳහා එම සංවිධානයේ ප්‍රයත්නයන් සඳහා ක්‍රියාකාරී භූමිකාවක් ඉටු කර ඇති අතර 1990 දී ප්‍රජාවේ සටන් විරාම නිරීක්ෂණ කණ්ඩායමට (ECOMOG) භට පිරිස් දායක විය.[78] 2019 නොවැම්බරයේදී, ගැම්බියාව මියන්මාරයේ ජනවාර්ගික රොහින්ග්‍යා ප්‍රජාවට එරෙහිව සිය හමුදාව විසින් ජන සංහාරයක් සිදු කළ බවට චෝදනා කරමින් මියන්මාරයට එරෙහිව හේග්හිදී නඩුවක් ගොනු කරන ලදී.[80]

යාහ්යා ජම්මෙහ් යටතේ, ගැම්බියාව ද දකුණු සෙනගාලයේ කැසමන්ස් හි MFDC හි කැරලිකරුවන්ට සහාය වෙමින් සිටියේය.[81] මානව හිමිකම් තත්ත්වය පසුව නරක අතට හැරීම එක්සත් ජනපද-ගැම්බියානු සබඳතා මත වැඩි පීඩනයක් ඇති කළේය.[78]

ගැම්බියාව 2013 ඔක්තෝම්බර් 3 වන දින පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලයෙන් ඉවත් වූ අතර, "ගැම්බියාව කිසි විටෙකත් කිසිදු නව යටත් විජිත ආයතනයක සාමාජිකයෙකු නොවන බවටත් යටත් විජිතවාදයේ දිගුවක් නියෝජනය කරන කිසිදු ආයතනයක පාර්ශවකරුවෙකු නොවන බවටත් රජය තීරණය කර ඇති බව ප්‍රකාශ කළේය."[82] නව ජනාධිපතිවරයා යටතේ, ගැම්බියාව බ්‍රිතාන්‍ය රජයේ සහයෝගය ඇතිව පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය ජාතීන්ගේ ජනරජයක් ලෙස එහි තත්ත්වයට නැවත පැමිණීමේ ක්‍රියාවලිය ආරම්භ කළ අතර, 2018 ජනවාරි 22 දින පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය ජාතීන්ගේ මහලේකම් පැට්‍රීෂියා ස්කොට්ලන්ඩ් වෙත නැවත පොදු රාජ්‍ය මණ්ඩලයට සම්බන්ධ වීමට සිය අයදුම්පත විධිමත් ලෙස ඉදිරිපත් කළේය.[83][84]

ගැම්බියාව 2018 පෙබරවාරි 8 වන දින පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය ජාතීන්ගේ ජනරජයක් ලෙස එහි තත්වයට පත් විය.

ජාත්‍යන්තර සංවිධාන සාමාජිකත්ව ලැයිස්තුව

සංස්කරණය

ගැම්බියා සන්නද්ධ හමුදාව (GAF) 1985 දී නිර්මාණය කරන ලද්දේ ගැම්බියාව සහ සෙනගල් අතර දේශපාලන සංගමයක් වන සෙනෙගම්බියා කන්ෆෙඩරේෂන් හි නියමයක් ලෙස ය. එය මුලින් සමන්විත වූයේ බ්‍රිතාන්‍යයන් විසින් පුහුණු කරන ලද ගැම්බියා ජාතික හමුදාව (GNA), සහ සෙනගාලියානුවන් විසින් පුහුණු කරන ලද ගැම්බියා ජාතික ජෙන්ඩර්මරී (GNG) ය. GNG 1992 දී පොලිසියට ඒකාබද්ධ කරන ලද අතර 1997 දී ජම්මේ, ගැම්බියානු නාවික හමුදාව (GN) නිර්මාණය කළේය. 2000 ගණන්වල මැද භාගයේදී ගැම්බියානු ගුවන් හමුදාවක් නිර්මාණය කිරීමට දැරූ උත්සාහයන් අවසානයේ අසාර්ථක විය. 2008 දී, ජම්මේ විශේෂ බලකා ඒකක වලින් සමන්විත ජාතික රිපබ්ලිකන් ආරක්ෂක බලකායක් නිර්මාණය කළේය. GNA සතුව පාබල බලඇණි දෙකක සහ ඉංජිනේරු බලඇණිය දළ වශයෙන් 900 ක පමණ ශක්තියක් ඇත. එය ෆෙරෙට් සහ එම්8 ග්‍රේහවුන්ඩ් සන්නද්ධ මෝටර් රථ භාවිතා කරයි. GN නෞකාව මුර සංචාර යාත්‍රා වලින් සමන්විත වන අතර තායිවානය 2013 වසරේදී නව යාත්‍රා ගණනාවක් හමුදාවට පරිත්‍යාග කළේය.

 
එක්සත් ජනපදයේ AFRICOM කමාන්ඩර් කාටර් හැම් සහ ජ්‍යෙෂ්ඨ ගැම්බියානු හමුදා නිලධාරි මසනේ කින්ටේ භට පිරිස් සමීක්ෂණය කරමින්, 2011 ජූලි 21

GAF 1985 හි පිහිටුවන ලද දා සිට, එය එක්සත් ජාතීන්ගේ සහ අප්‍රිකානු සංගමයේ සාම සාධක මෙහෙයුම්වල ක්‍රියාකාරී වී ඇත. එය Tier 2 සාම සාධක දායකයෙකු ලෙස වර්ග කර ඇත.[87] සහ ජාත්‍යන්තර සහයෝගීතා මධ්‍යස්ථානය විසින් සාම සාධක හමුදාවේ කලාපීය නායකයෙකු ලෙස විස්තර කරන ලදී.[88] එය 1990 සිට 1991 දක්වා ECOMOG හි කොටසක් ලෙස ලයිබීරියාවට සොල්දාදුවන් යවන ලද අතර එම කාලය තුළ ගැම්බියානු සොල්දාදුවන් දෙදෙනෙකු මිය ගියේය. එතැන් සිට එය ECOMIL, UNMIL සහ UNAMID වෙත භට පිරිස් දායක කර ඇත. 1994 දී ලේ රහිත හමුදා කුමන්ත්‍රණයක ප්‍රධානත්වයෙන් ජම්මේ බලය අල්ලා ගත් දා සිට හමුදාවේ වගකීම සෘජුවම ජනාධිපතිවරයා වෙත පැවරී ඇත. ජම්මේ විසින් ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානියාගේ භූමිකාව ද නිර්මාණය කරන ලදී, ඔහු එදිනෙදා කටයුතු සඳහා වගකිව යුතු ජ්‍යෙෂ්ඨ හමුදා නිලධාරියා වේ. ගැම්බියා සන්නද්ධ හමුදාවේ දින මෙහෙයුම්. 1958 සහ 1985 අතර, ගැම්බියාවට හමුදාවක් නොතිබුණත්, ගැම්බියා ක්ෂේත්‍ර බලකාය පොලිසියේ පැරාමිලිටරි අංශයක් ලෙස පැවතුනි. ගැම්බියාවේ හමුදා සම්ප්‍රදාය 1901 සිට 1958 දක්වා පැවති සහ පළමු ලෝක යුද්ධයේ සහ දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයේ සටන් කළ බ්‍රිතාන්‍ය හමුදාවේ ගැම්බියා රෙජිමේන්තුව වෙත සොයාගත හැකිය. 2017 දී ගැම්බියාව න්‍යෂ්ටික අවි තහනම් කිරීම පිළිබඳ එක්සත් ජාතීන්ගේ ගිවිසුමට අත්සන් තැබීය.[89]

ගැම්බියා සන්නද්ධ හමුදාව වෙනත් රටවල් සමඟ උපකරණ සහ පුහුණු ගිවිසුම් ගණනාවකට හිමිකම් කියයි. 1992 දී, නයිජීරියානු සොල්දාදුවන්ගේ කණ්ඩායමක් GNA මෙහෙයවීමට උදව් කළහ. 1991 සහ 2005 අතර, තුර්කි සන්නද්ධ හමුදා ගැම්බියානු සොල්දාදුවන් පුහුණු කිරීමට උදව් කළහ. එය රාජකීය ජිබ්‍රෝල්ටාර් රෙජිමේන්තුව සහ US AFRICOM වෙතින් බ්‍රිතාන්‍ය සහ එක්සත් ජනපද පුහුණු කණ්ඩායම් සඳහා ද සත්කාරකත්වය ලබා දී ඇත.

මානව හිමිකම්

සංස්කරණය

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයට අනුව, ගැම්බියානු ගැහැණු ළමයින් සහ කාන්තාවන්ගෙන් 78.3%ක් ස්ත්‍රී ලිංග ඡේදනයට ලක්ව ඇත.[90] LGBT ක්‍රියාකාරකම් නීති විරෝධී වන අතර ජීවිතාන්තය දක්වා සිරදඬුවම් ලැබිය හැකිය.[91]

ඩේලි ඔබ්සර්වර් වාර්තාකාරිනී එබ්‍රිමා මන්නේ මානව හිමිකම් සංවිධාන විසින් 2006 ජුලි මාසයේදී අත්අඩංගුවට ගෙන එතැන් සිට රහසිගතව අත්අඩංගුවේ පසුවන බව විශ්වාස කරයි.[92] ජනාධිපති යාහ්යා ජම්මෙහ් විවේචනය කරමින් BBC වාර්තාවක් නැවත ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට උත්සාහ කිරීමෙන් පසුව ගැම්බියා හි ජාතික බුද්ධි ඒජන්සිය විසින් මන්නේ අත්අඩංගුවට ගත් බව වාර්තා වේ.[92] ජාත්‍යන්තර ක්ෂමා ආයතනය ඔහුව හෘද සාක්ෂියේ සිරකරුවෙකු ලෙස සලකන අතර ඔහුව 2011 "ප්‍රමුඛතා නඩුවක්" ලෙස නම් කළේය.[93] 2019 දී ගැම්බියානු පුවත්පත ද ට්‍රම්පට් වාර්තා කළේ 2008 මැද භාගයේ යම් අවස්ථාවක දී මැනේ වහල්භාවයේ දී මිය ගිය බවයි.[94][95]

පරිපාලන අංශ

සංස්කරණය
 
ගැම්බියාවේ පළාත් පාලන ප්‍රදේශ

ගැම්බියාව නගරයක් ලෙස වර්ගීකරණය කර ඇති ජාතික අගනුවර වන බන්ජුල් ඇතුළු පළාත් පාලන ප්‍රදේශ අටකට බෙදා ඇත. ගැම්බියාවේ බෙදීම් ජාතික ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 192 වගන්තියට අනුව ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසම විසින් නිර්මාණය කරන ලදී.[96]

පරිපාලන අංශ
නම ප්‍රමාණය

(km2)

2003 ජන සංගණනය 2013 ජන සංගණනය

(තාවකාලික)

අගනුවර දිස්ත්‍රික ගනන
බන්ජුල් (අගනුවර) 12.2 35,061 31,301 බන්ජුල් 3
කනිෆින් 75.6 322,735 382,096 කනිෆින් 1
බ්‍රිකාමා

(කලින් බටහිර)

1,764.3 389,594 699,704 බ්‍රිකාමා 9
මන්සා කොන්කෝ

(කලින් ලෝවර් රිවර්)

1,628.0 72,167 82,381 මන්සකොන්කෝ 6
කෙරෙවන්

(කලින් උතුරු ඉවුර)

2,255.5 172,835 221,054 කෙරෙවන් 7
කුන්ටවුර්

(කලින් මධ්‍යම ගංගා කොට්ඨාසයේ බටහිර අර්ධය)

1,466.5 78,491 99,108 කුන්ටවුර් 5
ජන්ජන්බුරේ

(කලින් මධ්‍යම ගංගා අංශයේ නැගෙනහිර අර්ධය)

1,427.8 107,212 126,910 ජන්ජන්බුරේ 5
බාස්

(කලින් අපර් රිවර්)

2,069.5 182,586 239,916 බස්සේ සැන්ටා සු 7
සම්පූර්ණ ගැම්බියාව 10,689 1,360,681 1,882,450 බන්ජුල් 43

පළාත් පාලන ප්‍රදේශ තවදුරටත් (2013) දිස්ත්‍රික්ක 43 කට බෙදා ඇත. මෙයින්, කනිෆින් සහ කොම්බෝ ශාන්ත මරියා (බ්‍රිකාමා පළාත් පාලන ප්‍රදේශය සමඟ බ්‍රිකාමා අගනුවර ලෙස බෙදා ගනී) ඵලදායී ලෙස ග්‍රේටර් බන්ජුල් ප්‍රදේශයේ කොටසකි.[97]

ආර්ථිකය

සංස්කරණය
 
ගැම්බියා අපනයනවල සමානුපාතික නියෝජනයක්, 2019
 
ගැම්බියාවේ සංචාරකයින්, 2014
 
සෙනගල් සහ ගැම්බියාවේ ඒක පුද්ගල දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය

ගැම්බියාවට ලිබරල්, වෙළඳපල පදනම් වූ ආර්ථිකයක් ඇත, සම්ප්‍රදායික යැපුම් කෘෂිකර්මාන්තය, අපනයන ඉපැයීම් සඳහා රටකජු මත ඓතිහාසික යැපීම, එහි සාගර වරාය වටා ගොඩනැගුණු ප්‍රතිඅපනයන වෙළඳාම, අඩු ආනයන බදු, අවම පරිපාලන ක්‍රියා පටිපාටි, උච්චාවචනය වේ. විනිමය පාලනයක් නොමැති විනිමය අනුපාතය, සහ සැලකිය යුතු සංචාරක කර්මාන්තයක් පවතී.[98]

ලෝක බැංකුව 2018 සඳහා ගැම්බියානු දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය ඇමෙරිකානු ඩොලර් මිලියන 1,624ක් ලෙස දක්වා ඇත. ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදල එය 2011 සඳහා ඇමරිකානු ඩොලර් මිලියන 977ක් ලෙස දක්වා ඇත.[තහවුරු කර නොමැත]

2006 සිට 2012 දක්වා ගැම්බියානු ආර්ථිකය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 5-6% ක වේගයකින් වාර්ෂිකව වර්ධනය විය.[99]

කෘෂිකර්මාන්තය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් (GDP) 30% ක් පමණ වන අතර ශ්‍රම බලකායෙන් 70% ක් පමණ සේවය කරයි. කෘෂිකර්මාන්තය තුළ රටකජු නිෂ්පාදනය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 6.9%, අනෙකුත් භෝග 8.3%, පශු සම්පත් 5.3%, මසුන් ඇල්ලීම 1.8% සහ වන වගාව 0.5% වේ. කර්මාන්තය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 8% ක් පමණ වන අතර සේවා 58% ක් පමණ වේ. සීමිත නිෂ්පාදන ප්‍රමාණය ප්‍රධාන වශයෙන් කෘෂිකාර්මික පදනම් වේ (උදා: රටකජු සැකසීම, බේකරි, බීර කර්මාන්ත ශාලාවක් සහ සම් පදම් කිරීමේ කර්මාන්ත ශාලාවක්). අනෙකුත් නිෂ්පාදන කටයුතුවලට සබන්, සිසිල් බීම සහ ඇඳුම් ඇතුළත් වේ.[98]

මීට පෙර,[කවදාද?] එක්සත් රාජධානිය සහ යුරෝපා සංගමය ප්‍රධාන ගැම්බියානු අපනයන වෙලඳපොලවල් පිහිටුවා ගත්හ. කෙසේ වෙතත්, මෑත වසරවලදී සෙනගල්, එක්සත් ජනපදය සහ ජපානය ගැම්බියාවේ සැලකිය යුතු වෙළඳ හවුල්කරුවන් බවට පත්ව ඇත. අප්‍රිකාවේ, සෙනගල් 2007 දී ගැම්බියාවේ විශාලතම වෙළඳ හවුල්කරුවා නියෝජනය කළේය, එය ගිනියා-බිසාවු සහ ඝානාව සමානව වැදගත් වෙළඳ හවුල්කරුවන් ලෙස සිටි පෙර වසරවලට වඩා වෙනස්ව පවතී. ගෝලීය වශයෙන්, ඩෙන්මාර්කය, එක්සත් ජනපදය සහ චීනය ගැම්බියානු ආනයන සඳහා වැදගත් මූලාශ්‍ර රටවල් බවට පත්ව ඇත. එක්සත් රාජධානිය, ජර්මනිය, අයිවරි කෝස්ට් සහ නෙදර්ලන්තය ද ගැම්බියානු ආනයනවලින් සාධාරණ කොටසක් සපයයි. 2007 සඳහා ගැම්බියානු වෙළඳ හිඟය ඩොලර් මිලියන 331ක් විය.[98]

2009 මැයි මාසයේදී එක් ඉස්ලාමීය බැංකුවක් ඇතුළුව වාණිජ බැංකු දොළහක් ගැම්බියාවේ පැවතුනි. මේවායින් පැරණිතම, ස්ටෑන්ඩර්ඩ් චාර්ටඩ් බැංකුව, 1894 දී බ්‍රිතාන්‍ය බටහිර අප්‍රිකාවේ බැංකුව බවට පත් වූ පසු එහි පැමිණීම දක්වා දිව යයි. 2005 දී ස්විට්සර්ලන්තය පදනම් කරගත් බැංකු සමූහය ජාත්‍යන්තර වාණිජ බැංකුව අනුබද්ධිත ආයතනයක් පිහිටුවූ අතර දැන් රට තුළ ශාඛා හතරක් ඇත. 2007 දී නයිජීරියාවේ ප්‍රවේශ බැංකුව එහි ප්‍රධාන කාර්යාලයට අමතරව රට තුළ ශාඛා හතරක් ඇති අනුබද්ධිත ආයතනයක් පිහිටුවීය; බැංකුව තවත් හතරක් විවෘත කිරීමට පොරොන්දු වී ඇත. 2008 දී නයිජීරියාවේ බෙහෙමොත් සෙනිත් බැංකුව පීඑල්සී හි අනුබද්ධිත සීමාසහිත සෙනිත් බැංකුව (ගැම්බියාව) රට තුළ සංස්ථාපිත විය. 2009 මැයි මාසයේදී ලෙබනන් කැනේඩියානු බැංකුව ප්‍රයිම් බැංකුව නමින් අනුබද්ධිත ආයතනයක් විවෘත කළේය.[100]

2017 සිට, චීනය එහි තීරය සහ මාර්ග මුලපිරීමේ කොටසක් ලෙස ගැම්බියාවේ ආයෝජනය කර ඇත. ගැම්බියාවේ චීන ක්‍රියාකාරකම්වල ප්‍රධාන අවධානය යොමු වී ඇත්තේ අපනයනය සඳහා මාළු ආහාර නිෂ්පාදනය සඳහා දේශීයව අල්ලා ගන්නා මාළු සැකසීමයි. ගැම්බියාවේ මාළු ආහාර නිෂ්පාදනයේ ආර්ථික හා පාරිසරික බලපෑම් මතභේදාත්මකය.[101]

ප්‍රවාහනය

සංස්කරණය
 
ගැම්බියාවේ මාර්ගයක්, 2007.
 
බන්ජුල් තොටුපළ.

ගැම්බියාවේ ප්‍රවාහන පද්ධතිය රාජ්‍ය සහ පෞද්ගලික මෙහෙයුම් දෙකම මිශ්‍ර කරන අතර මාර්ග පද්ධතියකින් (තාර දැමූ සහ නොකැඩූ) ජලය සහ ගුවන් ප්‍රවාහනය සමන්විත වේ. ට්‍රාන්ස් ගැම්බියා අධිවේගී මාර්ගය රට දෙකඩ කරන ගැම්බියා ගඟ දෙපස දිව යයි. තොටුපළකින් හෝ සෙනෙගම්බියා පාලමෙන් ගඟ තරණය කළ හැකිය. රටේ දුම්රිය මාර්ග නොමැත.

රටේ මාර්ග කිලෝමීටර් 3,742 ක් දිගට දිවෙන අතර එයින් කිලෝමීටර 723 ක් පමණක් කාපට් කර ඇති අතර ඉතිරි කිලෝමීටර් 3,019 තාර දමා නොමැත.

රටෙහි මුළු ජල මාර්ග කිලෝමීටර් 390 ක් ඇති අතර, ගැම්බියා වරාය අධිකාරිය විසින් කළමනාකරණය කරනු ලබන එකම වරාය වන්නේ බන්ජුල් වරායයි.[තහවුරු කර නොමැත]

රටේ එකම ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටුපළ වන්නේ කිලෝමීටර් 26ක් දුරින් පිහිටි යුන්ඩම් හි බන්ජුල් ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටුපළයි.[102]

ජනවිකාසය

සංස්කරණය
 
ජනගහන පිරමීඩය
ගැම්බියාවේ

ජනගහනය[103][104]

වසර මිලියන
1950 0.27
2000 1.2
2021 2.6

නාගරීකරණ අනුපාතය 2011 වන විට 57.3% විය.[105] 2003 සංගණනයේ තාවකාලික සංඛ්‍යාලේඛන පෙන්නුම් කරන්නේ නාගරික සහ ග්‍රාමීය ජනගහනය අතර පරතරය අඩු වන ප්‍රදේශ වැඩි ප්‍රමාණයක් නාගරික ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කිරීමයි. නාගරික සංක්‍රමණය, සංවර්ධන ව්‍යාපෘති සහ නවීකරණය වැඩි ගැම්බියානුවන් බටහිර පුරුදු හා සාරධර්ම සමඟ සම්බන්ධ කර ගනිමින් සිටින අතර, ස්වදේශික ඇඳුම් සහ සැමරුම් ආකාරයන් සහ දිගු පවුල කෙරෙහි සාම්ප්‍රදායික අවධාරණය එදිනෙදා ජීවිතයේ අනිවාර්ය අංගයන් ලෙස පවතී.[106]

එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවර්ධන වැඩසටහනේ (UNDP) 2010 මානව සංවර්ධන වාර්තාවේ මානව සංවර්ධන දර්ශකයේ රටවල් 169ක් අතරින් ගැම්බියාව 151 වැනි ස්ථානයට පත් කර ඇති අතර, රට "අඩු මානව සංවර්ධන" කාණ්ඩයට ඇතුළත් කරයි. මෙම දර්ශකය ආයු අපේක්ෂාව, පාසල් අධ්‍යාපනයේ වසර, ඒක පුද්ගල දළ ජාතික ආදායම (GNI) සහ අනෙකුත් සාධක සංසන්දනය කරයි.[107]

2013 වසරේ මුළු සශ්‍රීකත්ව අනුපාතය (TFR) එක් කාන්තාවකට ළමුන් 3.98ක් ලෙස ගණන් බලා ඇත.[108]

ජනවාර්ගික කණ්ඩායම්

සංස්කරණය
ගැම්බියාවේ ජනවාර්ගික කණ්ඩායම්
ජනවාර්ගික කණ්ඩායම් ප්‍රතිශතය
මැන්ඩින්කා
  
 34.4%
ෆුලා
  
 30.1%
වොලොෆ්
  
 10.8%
ජෝලා
  
 8.5%
සරහුලේ
  
 8.2%
සෙරෙරේ
  
 3.1%
අකු මරබවු
  
 0.5%
මංගජෝ
  
 1.9%
බඹරා
  
 1.3%
වෙනත්
  
 1.5%

ගැම්බියාවේ විවිධ ජනවාර්ගික කණ්ඩායම් ජීවත් වන අතර, ඒ සෑම එකක්ම තමන්ගේම භාෂාව සහ සම්ප්‍රදායන් ආරක්ෂා කරයි. මැන්ඩින්කා වාර්ගිකත්වය වඩාත් බහුල වන අතර, ෆුලා, වොලොෆ්, ජෝලා/කරොනින්කා, සේරහුලේ/ජහන්කා, සේරර්ස්, මඤ්ඤගෝ, බඹරා, අකු මරබු, බයිනුංක සහ ටුකුලෝර් වැනි තවත් අය වෙති. දේශීයව අකුස් ලෙස හඳුන්වන ක්‍රියෝ ජනතාව ගැම්බියාවේ කුඩාම වාර්ගික සුළුතරයන්ගෙන් එකකි. ඔවුන් සියරා ලියොන් ක්‍රියෝල් ජනතාවගෙන් පැවත එන අතර සම්ප්‍රදායිකව අගනුවරට සංකේන්ද්‍රණය වී ඇත.

දළ වශයෙන් 3,500 අප්‍රිකානු නොවන පදිංචිකරුවන්ට යුරෝපීයයන් සහ ලෙබනන් සම්භවයක් ඇති පවුල් (මුළු ජනගහනයෙන් 0.23%) ඇතුළත් වේ.[106] නිදහසින් පසු බොහෝ බ්‍රිතාන්‍යයන් පිටව ගියද යුරෝපීය සුළුතරයෙන් වැඩි පිරිසක් බ්‍රිතාන්‍යයෝ වෙති.

භාෂා

සංස්කරණය

ඉංග්‍රීසි යනු ගැම්බියාවේ නිල භාෂාව වන අතර එය නිල අරමුණු සහ අධ්‍යාපනය සඳහා භාවිතා වේ. අනෙකුත් භාෂා අතරට මැන්ඩින්කා, වොලොෆ්, ෆුලා, සේරර්, සොනින්කේ, ක්‍රියෝ, ජෝලා සහ අනෙකුත් ස්වදේශික වාචික ඇතුළත් වේ.[105] රටේ භූගෝලීය සැකැස්ම හේතුවෙන් ප්‍රංශ භාෂාව (බටහිර අප්‍රිකාවේ බොහෝ ප්‍රදේශවල නිල භාෂාවකි) දැනුම සාපේක්ෂව පුළුල් ය.

මැන්ඩින්කා ජනගහනයෙන් 38% ක් ද, පුලාර් 21% ක් ද, වොලොෆ් 18% ක් ද, සොනින්කේ 9% ක් ද, ජෝලා 4.5% ක් ද, සෙරර් 2.4% ක් ද, මන්ජාක් සහ බයිනූක් 1.6% ක් ද, පෘතුගීසි ක්‍රියෝල් 1% ක් ද පළමු භාෂාව ලෙස කතා කරයි. ඉංග්‍රීසි 0.5% කි. තවත් භාෂා කිහිපයක් කුඩා සංඛ්‍යා වලින් කථා කරයි. ගැම්බියානු සංඥා භාෂාව බිහිරි අය විසින් භාවිතා කරයි.[109]

අධ්‍යාපනය

සංස්කරණය
 
ආමිටේජ් උසස් පාසලේ පන්ති කාමරය

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ගැම්බියාවේ නොමිලේ සහ අනිවාර්ය ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනය නියම කරයි. සම්පත් හිඟකම සහ අධ්‍යාපනික යටිතල පහසුකම් මෙය ක්‍රියාත්මක කිරීම දුෂ්කර කර ඇත.[110] 1995 දී දළ ප්‍රාථමික ඇතුළත් වීමේ අනුපාතය 77.1% ක් වූ අතර ශුද්ධ ප්‍රාථමික බඳවා ගැනීමේ අනුපාතය 64.7% ක් විය.[110] පාසල් ගාස්තු නිසා බොහෝ දරුවන්ට පාසල් යාමට නොහැකි විය, නමුත් 1998 පෙබරවාරි මාසයේදී ජනාධිපති ජම්මේ පාසල් අධ්‍යාපනයේ පළමු වසර හය සඳහා ගාස්තු අවසන් කිරීමට නියෝග කළේය.[110] ප්‍රාථමික පාසල් සිසුන්ගෙන් 52%ක් පමණ ගැහැනු ළමයින්ය. ග‍්‍රාමීය ප‍්‍රදේශවල ගැහැණු ළමුන් සඳහා මෙම අගය අඩු විය හැකි අතර, සංස්කෘතික සාධක සහ දරිද්‍රතාවය දෙමාපියන්ට ගැහැණු ළමයින් පාසල් යැවීමට බාධා කරයි.[110] පාසල් වයසේ දරුවන්ගෙන් ආසන්න වශයෙන් 20%ක් පමණ කුර්ආන් පාසල්වලට සහභාගි වෙති.[110]

ජාත්‍යන්තර විවෘත විශ්ව විද්‍යාලය (2020 ජනවාරි දක්වා ඉස්ලාමීය ඔන්ලයින් විශ්ව විද්‍යාලය ලෙස හැඳින්වේ), ලොව පුරා රටවල් 250 කට අධික සංඛ්‍යාවකින් සිසුන් 435,000 කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් බඳවාගෙන ඇති උසස් අධ්‍යාපන ආයතනයක් එහි ගෝලීය මූලස්ථානය ගැම්බියාවේ ඇත.[111]

සෞඛ්‍ය

සංස්කරණය

ගැම්බියාවේ සෞඛ්‍යය සඳහා වූ රාජ්‍ය වියදම 2004 දී දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 1.8%ක් වූ අතර පෞද්ගලික වියදම් 5.0%ක් විය. 2000 ගණන්වල මුල් භාගයේ පුද්ගලයන් 100,000 කට වෛද්‍යවරු 11 දෙනෙක් සිටියහ. උපතේදී ආයු අපේක්ෂාව 2005 දී කාන්තාවන් සඳහා 59.9 ක් වූ අතර පිරිමින් සඳහා 57.7 කි.[112]

2005 දී ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයට අනුව, ගැම්බියානු ගැහැණු ළමයින් සහ කාන්තාවන්ගෙන් 78.3% ක් කාන්තා ලිංගික ඡේදනයට ලක්ව ඇත.[113]

ගැම්බියාවේ උපත් 100,000කට 2010 මාතෘ මරණ අනුපාතිකය 400කි. මෙය 2008දී 281.3ක් සහ 1990දී 628.5ක් සමඟ සැසඳේ. වයස අවුරුදු 5ට අඩු මරණ අනුපාතිකය, උපත් 1,000කට, 106ක් වන අතර, අලුත උපන් දරුවන්ගේ මරණ අනුපාතය ප්‍රතිශතයක් ලෙස 5ට අඩුය. මරණ අනුපාතය 31 කි. ගැම්බියාවේ සජීවී උපත් 1000කට වින්නඹු මාතාවන් සංඛ්‍යාව පහක් වන අතර ගැබිනි කාන්තාවන්ගේ ජීවිත කාලය තුළ මරණ අවදානම 49 න් එකකි.[114]

ගැම්බියාව එහි ආදායම් මට්ටම මත පදනම්ව සෞඛ්‍ය සඳහා ඇති අයිතිය සඳහා ඉටු කළ යුතු දෙයින් 63.7% ක් ඉටු කරන බව මානව හිමිකම් මිනුම් මුලපිරීම සොයා ගනී.[115][116] ළමුන් සම්බන්ධයෙන් සෞඛ්‍යයට ඇති අයිතිය දෙස බලන විට, ගැම්බියාව එහි වත්මන් ආදායම මත අපේක්ෂිත ප්‍රමාණයෙන් 93.9%ක් ලබා ගනී.[117] වැඩිහිටි ජනගහනය අතර සෞඛ්‍ය සඳහා ඇති අයිතිය සම්බන්ධයෙන්, ජාතියේ ආදායම් මට්ටම මත පදනම්ව අපේක්ෂිත ප්‍රමාණයෙන් 83.4%ක් පමණක් රට අත්පත් කර ගනී.[118] ප්‍රජනක සෞඛ්‍යයට ඇති අයිතිය ඇගයීමේදී ගැම්බියාව "ඉතා නරක" ගණයට වැටෙන්නේ ජාතිය තමන් සතු සම්පත් (ආදායම්) මත පදනම්ව ජාතිය විසින් අත්කර ගැනීමට අපේක්ෂා කරන දෙයින් 13.8%ක් පමණක් වන බැවිනි.[119]

ආගම්

සංස්කරණය
 
බූන්ඩුං මුස්ලිම් පල්ලිය Serekunda හි විශාලතම මුස්ලිම් පල්ලි වලින් එකකි
ගැම්බියාවේ ආගම්[120]
ආගම් ප්‍රතිශතය
ඉස්ලාම්
  
 95.8%
ක්‍රිස්තියානි
  
 4.1%
වෙනත්
  
 0.1%

ජනගහනයෙන් ආසන්න වශයෙන් 96% සුන්නි මුස්ලිම් ලෙස හඳුනාගෙන ඇත, බොහෝ විට මලිකයිට් සුෆි ය. සියයට එකක කුඩා කොටසක් හැර සෙසු ජනගහනය ක්‍රිස්තියානි ය. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 25 වැනි වගන්තිය පුරවැසියන්ට තමන් කැමති ඕනෑම ආගමක් ඇදහීමේ අයිතිය ආරක්ෂා කරන අතර මුස්ලිම්වරුන් සහ ක්‍රිස්තියානීන් අතර අන්තර් විවාහයන් සාමාන්‍ය දෙයකි.[121][122]

ඉස්ලාම්

සංස්කරණය

ඊද් අල්-අදා සහ ඊද් උල්-ෆිතර් ඇතුළු ප්‍රධාන මුස්ලිම් නිවාඩු දිනවලදී ගැම්බියාවේ සියලුම වාණිජ ජීවිතය පාහේ ඇනහිටේ.[123] ගැම්බියාවේ බොහෝ මුස්ලිම්වරු මලිකි නීති විද්‍යාව අනුගමනය කරති.[124] රට තුළ අහමදියා ව්‍යාපාරයේ සැලකිය යුතු පැවැත්මක් ද පවතී.[125][122] ගැම්බියාවේ ෂියා මුස්ලිම් ප්‍රජාවක් පවතී, ප්‍රධාන වශයෙන් ලෙබනන් සහ අනෙකුත් අරාබි සංක්‍රමණිකයන් එම කලාපයට පැමිණ ඇත.[126] දකුණු ආසියාතික සංක්‍රමණිකයන්ගෙන් අතිමහත් බහුතරය ද මුස්ලිම්වරුන් වේ.[122]

ක්‍රිස්තියානි

සංස්කරණය

ක්‍රිස්තියානි ප්‍රජාව ජනගහනයෙන් 4%ක් පමණ වේ. ගැම්බියාවේ බටහිර සහ දකුණු ප්‍රදේශවල පදිංචිව සිටින ක්‍රිස්තියානි ප්‍රජාවේ බොහෝ සාමාජිකයන් තමන් රෝමානු කතෝලිකයින් ලෙස හඳුනා ගනී. කෙසේ වෙතත්, ඇංග්ලිකන්, මෙතෝදිස්ත, බැප්ටිස්ට්, සෙවන්ත් ඩේ ඇඩ්වෙන්ටිස්ට්, යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන් සහ කුඩා එවැන්ජලිස්ත නිකායන් වැනි කුඩා ක්‍රිස්තියානි කණ්ඩායම් ද පවතී.[122]

සාම්ප්‍රදායික ආගම්

සංස්කරණය

සේරර් ආගම වැනි ස්වදේශික විශ්වාසයන් කොතරම් දුරට ක්‍රියාත්මක වේද යන්න අපැහැදිලි ය. සෙරර් ආගම විශ්ව විද්‍යාව සහ රූග් නම් උත්තරීතර දෙවියෙකු පිළිබඳ විශ්වාසයක් ඇතුළත් වේ. එහි සමහර ආගමික උත්සවවලට ෂුයි, ම්බෝසේ සහ රන්දු රන්දේ ඇතුළත් වේ. සෑම වසරකම, සෙරර් ආගමේ අනුගාමිකයින් ෂුයි පේන කීම උත්සවය සඳහා සෙනගල්හි සයින් වෙත වාර්ෂික වන්දනාවේ යෙදේ.[127] "ටොබස්කි", "ගැමෝ", "කොරිටෙහ්" සහ "වෙරි කෝර්" වැනි සෙනෙගම්බියානු මුස්ලිම් උත්සව වලට සේරර් ආගමෙන් ණය වචන නියෝජනය කරන නම් ඇත - ඒවා පැරණි සේරර් උත්සව විය. [128]

සේරර් මෙන්ම, ජොලා ජනයාට ඔවුන්ගේම ආගමික චාරිත්‍ර ඇත, ප්‍රධාන ආගමික උත්සවයක් වන බුක්අවුට් ද ඇත.

වෙනත් ආගම්

සංස්කරණය

දකුණු ආසියාවෙන් සංක්‍රමණිකයන් කුඩා සංඛ්‍යාවක් නිසා, හින්දු භක්තිකයන් සහ බහායි ඇදහිල්ලේ අනුගාමිකයින් ද මෙහි පැමිණ සිටිති.[122]

සංස්කෘතිය

සංස්කරණය
 
වැඩිහිටි ගැම්බියානු කාන්තාවක්
 
මල්ලවපොර තරඟයකදී බෙර වාදකයන්

ගැම්බියාව අප්‍රිකාවේ ප්‍රධාන භූමියේ කුඩාම රට වුවද, එහි සංස්කෘතිය ඉතා විවිධ බලපෑම්වල ප්‍රතිඵලයකි. ජාතික මායිම් ගැම්බියා ගඟ දෙපස පටු තීරුවක් දක්වයි, එය ජාතියේ ඉරණමෙහි වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කළ ජල කඳක් වන අතර එය දේශීයව සරලව "ගඟ" ලෙස හැඳින්වේ. ස්වාභාවික බාධක නොමැතිව, ගැම්බියාව බටහිර අප්‍රිකාව පුරා, විශේෂයෙන්ම සෙනගල්හි සිටින බොහෝ ජනවාර්ගික කණ්ඩායම්වල නිවහන බවට පත්ව ඇත.[129]

ගැම්බියා ගඟ මහාද්වීපයේ ගැඹුරට යාත්‍රා කළ හැකි බැවින් යුරෝපීයයන් ගැම්බියානු ඉතිහාසයේ ප්‍රමුඛ ස්ථානයක් ගනී, භූගෝලීය ලක්ෂණයක් වන අතර මෙම ප්‍රදේශය 15 වන සිට 17 වන සියවස දක්වා වහල් වෙළඳාම සඳහා වඩාත්ම ලාභදායී ස්ථානයක් බවට පත් කළේය. (එය 19 වන ශතවර්ෂයේ නීති විරෝධී වූ පසු මෙම වෙළඳාම නැවැත්වීමට උපායශීලී විය.) මෙම ඉතිහාසයෙන් සමහරක් ඇලෙක්ස් හේලි පොත සහ ගැම්බියාවේ රූට්ස් රූපවාහිනී කතා මාලාවේ ජනප්‍රිය විය.[130]

සංගීතය

සංස්කරණය

ගැම්බියාවේ සංගීතය එහි අභ්‍යන්තර මායිම් සම්පූර්ණයෙන්ම වට කර ඇති එහි අසල්වැසි සෙනගල් සමඟ සංගීතමය වශයෙන් සමීපව සම්බන්ධ වේ. එය සෙනගල්හි වොලොෆ් සහ සෙරර් ජනයාගේ සාම්ප්‍රදායික බෙර වාදනය සහ නැටුම් සංගීතය වන සබාර් සමඟ ජනප්‍රිය බටහිර සංගීතය සහ නැටුම් ඒකාබද්ධ කරයි.[131]

අහාර පිසීම

සංස්කරණය

ගැම්බියාවේ ආහාරවලට රටකජු, සහල්, මාළු, මස්, ළූණු, තක්කාලි, මඤ්ඤොක්කා, මිරිස් ගම්මිරිස් සහ ගැම්බියා ගඟේ බෙල්ලන් ඇතුළත් වේ. විශේෂයෙන්ම, යස්ස සහ දොමෝඩ ව්‍යංජන[132] දේශීය හා සංචාරකයින් අතර ජනප්‍රියයි.

සාහිත්‍ය

සංස්කරණය

අනෙකුත් බටහිර අප්‍රිකානු රටවල් මෙන්ම, ගැම්බියාවේ ද ග්‍රියෝට්ස්, සාම්ප්‍රදායික කතා කියන්නන් සහ සංගීතඥයන් ඇතුළු වාචික සාහිත්‍ය සම්ප්‍රදායක් ඇත.[133] 1960 ගණන්වල සිට ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් ගැම්බියානු සාහිත්‍යයක් බිහි විය. ලෙන්රි පීටර්ස් මෙම සාහිත්‍යයේ ආරම්භක පියා ලෙස සලකනු ලබන අතර, ටිජාන් සල්ලා, නානා ග්‍රේ-ජොන්සන් සහ මරියාමා ඛාන් යන ප්‍රකට ලේඛකයන් වේ.[134][135]

මාධ්‍ය

සංස්කරණය

භාෂණයේ නිදහස සීමා කරන බවට විවේචකයෝ රජයට චෝදනා කරති. 2002 නීතියක් මගින් බලපත්‍ර නිකුත් කිරීමේ සහ මාධ්‍යවේදීන් සිරගත කිරීමේ බලය සහිත කොමිසමක් නිර්මාණය කරන ලදී. 2004 දී, අතිරේක නීති මගින් අපහාස සහ අපවාද සඳහා සිර දඬුවම් ලබා දුන් අතර, සියලු මුද්‍රණ සහ විකාශන බලපත්‍ර අවලංගු කරන ලද අතර, මාධ්‍ය කණ්ඩායම්වලට මුල් පිරිවැය මෙන් පස් ගුණයකින් නැවත ලියාපදිංචි වීමට බල කෙරුනි.[136][137]

කුමන්ත්‍රණ උත්සාහයෙන් පසුව ගැම්බියානු මාධ්‍යවේදීන් තිදෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන තිබේ. ඔවුන් සිරගත කරනු ලැබුවේ රජයේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය විවේචනය කිරීම නිසා හෝ හිටපු අභ්‍යන්තර කටයුතු අමාත්‍යවරයෙකු සහ ආරක්ෂක ප්‍රධානියෙකු කුමන්ත්‍රණකරුවන් අතර සිටි බව ප්‍රකාශ කිරීම හේතුවෙන් යැයි යෝජනා වී ඇත.[138] 2004 ව්‍යවස්ථාව බලාත්මක වී දින කිහිපයකට පසු, පුවත්පත් කර්තෘ ඩෙයිඩා හයිඩ්‍රා, පැහැදිලි කළ නොහැකි තත්වයන් යටතේ වෙඩි තබා ඝාතනය කරන ලදී.

පුවත්පත් සහ ගුවන්විදුලි මධ්‍යස්ථාන සඳහා බලපත්‍ර ගාස්තු ඉහළ මට්ටමක පවතින අතර රටපුරා ඇති එකම මධ්‍යස්ථාන රජය විසින් දැඩි ලෙස පාලනය කරනු ලැබේ.[136]

මාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහිව මිනීමැරුම්, ගිනි තැබීම්, නීති විරෝධී අත්අඩංගුවට ගැනීම් සහ මරණ තර්ජන භාවිතා කරන බවට දේශසීමා රහිත වාර්තාකරුවන් විසින් "ජනාධිපති යාහ්යා ජම්මේගේ පොලිස් රාජ්‍යයට" චෝදනා කර ඇත.[139]

2010 දෙසැම්බරයේදී ද ඉන්ඩිපෙන්ඩන්ට් පුවත්පතේ හිටපු කර්තෘ මුසා සයිඩිඛාන්ට නයිජීරියාවේ අබුජා හි ECOWAS අධිකරණය විසින් ඇමෙරිකානු ඩොලර් 200,000ක් පිරිනමන ලදී. ඔහු ජාතික බුද්ධි ඒජන්සියේ නඩු විභාගයකින් තොරව රඳවාගෙන සිටියදී ගැම්බියා රජය වධහිංසා පැමිණවීම සම්බන්ධයෙන් වරදකරු බවට අධිකරණය තීන්දු කළේය. පෙනෙන විදිහට ඔහු 2006 අසාර්ථක කුමන්ත්‍රණය ගැන දැන සිටි බවට සැක කෙරේ.[140]

ක්‍රීඩා

සංස්කරණය

අසල්වැසි සෙනෙගල්හි මෙන්ම, ගැම්බියාවේ ජාතික සහ ජනප්‍රියම ක්‍රීඩාව වන්නේ මල්ලවපොර ක්‍රීඩාවයි.[141] පාපන්දු සහ පැසිපන්දු ද ජනප්‍රිය වේ. ගැම්බියාවේ පාපන්දු පරිපාලනය කරනු ලබන්නේ FIFA සහ CAF යන දෙකටම අනුබද්ධ ගැම්බියා පාපන්දු සම්මේලනය විසිනි. GFA විසින් GFA ලීග් පළමු කොටසේ ඉහළ පෙළේ මෙන්ම ගැම්බියා ජාතික පාපන්දු කණ්ඩායම ඇතුළුව ගැම්බියා හි ලීග් පාපන්දු පවත්වයි. "The Scorpions" යන අන්වර්ථ නාමයෙන් හඳුන්වනු ලබන ජාතික කණ්ඩායම කිසි විටෙකත් FIFA ලෝක කුසලානය සඳහා සුදුසුකම් ලබා නැත, නමුත් 2021 දී ප්‍රථම වරට ජ්‍යෙෂ්ඨ මට්ටමින් අප්‍රිකානු ජාතීන්ගේ කුසලානය සඳහා සුදුසුකම් ලබා ඇත. ඔවුන් නිදහස් ක්‍රීඩාංගනයේ ක්‍රීඩා කරයි. ගැම්බියාව 2005 දී රට සත්කාරකත්වය දැරූ විට CAF U-17 ශූරතා දෙකක් දිනා ගත් අතර 2009 ඇල්ජීරියාවේදී පිළිවෙළින් පේරු (2005) සහ නයිජීරියාවේ (2009) FIFA U-17 ලෝක කුසලානය සඳහා ස්වයංක්‍රීයව සුදුසුකම් ලැබීය. U-20 ද කැනඩාවේ FIFA U-20 2007 සඳහා සුදුසුකම් ලැබීය. 2012 වසරේ අසර්බයිජානයේ පැවති FIFA U-17 ලෝක කුසලාන තරඟාවලියට ද U-17 කාන්තා ක්‍රීඩිකාව තරඟ වැදුණි.

ගැම්බියාව 2018-2020 CAVB බීච් වොලිබෝල් මහාද්වීපික කුසලානයේ කාන්තා සහ පිරිමි යන අංශයන් දෙකෙන්ම තරඟ කළ ජාතික කණ්ඩායමක් බීච් වොලිබෝල් ක්‍රීඩාවේ නියැලුණි.[142]

පැහැදිලි කිරීමේ සටහන්

සංස්කරණය
  1. ^ Mandinka: Kambiya ߞߊߡߓߌߦߊ, සැකිල්ල:Lang-wo, සැකිල්ල:Lang-ff, සැකිල්ල:Lang-srr, අරාබි: غامبيا‎
  2. ^ Cape Verde, Mauritius, São Tomé and Príncipe, and Seychelles, the latter of which is the smallest country in Africa, are all archipelagos consisting of several islands.

යොමු කිරීම්

සංස්කරණය
  1. ^ National Population Commission Secretariat (30 අප්‍රේල් 2005). "2013 Population and Housing Census: Spatial Distribution" (PDF). Gambia Bureau of Statistics. The Republic of The Gambia. 3 ජනවාරි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 29 දෙසැම්බර් 2017.
  2. ^ "The World Factbook: Gambia, The". CIA (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 3 ජූනි 2020.
  3. ^ "Gambia, The". Central Intelligence Agency. 28 February 2023.
  4. ^ "Gambia, The". The World Factbook (2024 ed.). Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 22 June 2023.
  5. ^ a b c d "World Economic Outlook Database, October 2023 Edition. (Gambia)". IMF.org. International Monetary Fund. 10 October 2023. සම්ප්‍රවේශය 27 October 2023.
  6. ^ "GINI index (World Bank estimate) – Data". World Bank. 21 අප්‍රේල් 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 අප්‍රේල් 2018.
  7. ^ Human Development Report 2021–22: Uncertain Times, Unsettled Lives: Shaping our Future in a Transforming World (PDF). United Nations Development Programme. 8 September 2022. pp. 272–276. ISBN 978-9-211-26451-7. 8 September 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 8 September 2022.
  8. ^ Hoare, Ben. (2002) The Kingfisher A–Z Encyclopedia, Kingfisher Publications. p. 11. ISBN 0-7534-5569-2.
  9. ^ "Banjul | national capital, The Gambia". Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/place/Banjul. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 7 April 2020. 
  10. ^ "Population of Cities in Gambia 2023". World Population Review.
  11. ^ Hughes, Arnold; Perfect, David (2008). Historical Dictionary of The Gambia. United States: Scarecrow Press. pp. xxxii f. ISBN 9780810862609.
  12. ^ Hughes, Arnold (2008) Historical Dictionary of the Gambia. Scarecrow Press. p. xx. ISBN 0810862603.
  13. ^ Wiseman, John A. (2004). "The Gambia: Recent History". Africa South of the Sahara 2004 (33rd ed.). Europa. p. 456. ISBN 9781857431834.
  14. ^ Maclean, Ruth (21 ජනවාරි 2017). "Yahya Jammeh leaves the Gambia after 22 years of rule". The Guardian (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). ISSN 0261-3077. 16 මැයි 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 17 මැයි 2017.
  15. ^ "Gambia's Yayah Jammeh confirms he will step down". Al Jazeera. 20 ජනවාරි 2017. 21 ජනවාරි 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 ජනවාරි 2017.
  16. ^ Ramsay, Stuart (22 ජනවාරි 2017). "Former Gambia leader Yahya Jammeh flies into political exile" (ඉංග්‍රීසි බසින්). Sky News. 12 අගෝස්තු 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 23 ජනවාරි 2017.
  17. ^ "The Gambia rejoins the Commonwealth".
  18. ^ a b "The Gambia overview". World Bank. 5 ජූලි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 5 ජූලි 2018.
  19. ^ Allen Meagher, Andrew Samuel, Baba Ceesay, National Council for the Arts and Culture (Gambia), Historic Sites of The Gambia: Ada Dinkiralu (Mandinka), Bereb-I-Chosan (Wolof), Tarica Tawal (Fula), Nannin (Jola), Soninke Ada (Serehuli), I-Mofan Chosan (Serer): an Official Guide to the Monuments and Sites of the Gambia, National Council for the Arts and Culture, 1998, pp. 1, 24.
  20. ^ Godfrey Mwakikagile, The Gambia and Its People: Ethnic Identities and Cultural Integration in Africa, New Africa Press, 2010, ISBN 9789987160235, p. 141
  21. ^ "Constitution of the Republic of the Gambia" (PDF). 1996. 4 පෙබරවාරි 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 29 ජනවාරි 2016.
  22. ^ "La Gambie s'autoproclame 'État islamique'" (ප්‍රංශ බසින්). Europe 1. 13 දෙසැම්බර් 2015. 14 දෙසැම්බර් 2015 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 දෙසැම්බර් 2015.
  23. ^ Adegun, Aanu (29 ජනවාරි 2017). "Adama Barrow removes 'Islamic' title from Gambia's name". Naij (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 29 ජනවාරි 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 31 ජනවාරි 2017.
  24. ^ "The Gambia: President Adama Barrow pledges reforms". Al Jazeera. 28 ජනවාරි 2017. 31 ජනවාරි 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 31 ජනවාරි 2017.
  25. ^ Geoghegan, Tom (2012-06-07). "Ukraine or the Ukraine: Why do some country names have 'the'?". BBC News (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2023-02-23. [A]ccording to several authoritative sources, such as the CIA World Factbook, the Times Comprehensive Atlas of the World and the US Department of State, only two countries, The Bahamas and The Gambia, should officially be referred to with the article.
  26. ^ Alfa Shaban, Abdur Rahman (19 January 2017). "Why Africa's 'smiling coast' is officially referred to as 'The' Gambia". Africa News. 11 April 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 28 November 2020.
  27. ^ Easton, P. (1999) "Education and Koranic Literacy in West Africa". සංරක්ෂණය කළ පිටපත 20 දෙසැම්බර් 2016 at the Wayback Machine. IK Notes on Indigenous Knowledge and Practices, no. 11, World Bank Group. pp. 1–4
  28. ^ Yevstratyev, O. (2018). "Chronological Dating of the Duchy of Courland's Colonial Policy" (PDF). Latvijas Vēstures Institūta Žurnāls. 3: 34–72. doi:10.22364/lviz.108.02. 23 පෙබරවාරි 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 22 පෙබරවාරි 2019.
  29. ^ Park, Mungo. "Chapter XXII – War and Slavery". Travels in the Interior of Africa. Vol. II (1887 Cassell & Company ed.). 24 September 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. – via Project Gutenberg.
  30. ^ Webb, Patrick (1994). "Guests of the Crown: Convicts and Liberated Slaves on McCarthy Island, the Gambia". The Geographical Journal. 160 (2): 136–142. doi:10.2307/3060072. JSTOR 3060072.
  31. ^ Gambia Foreign Policy and Government Guide (ඉංග්‍රීසි බසින්). International Business Publications. 2007-02-07. p. 28. ISBN 978-1-4330-1692-9.
  32. ^ Atlas Obscura (20 January 2017). "The True Origin of The Gambia's Bizarre Borders". සම්ප්‍රවේශය 2022-12-06.
  33. ^ "The Gambia History". Encyclopedia Britannica. සම්ප්‍රවේශය 24 May 2020.
  34. ^ Archer, Frances Bisset (1967). The Gambia Colony and Protectorate: An Official Handbook. Library of African Study. pp. 90–94. ISBN 978-0714611396.
  35. ^ Hassoum, Ceesay (2012), Akyeampong, Emmanuel K; Gates, Henry Louis, eds., "Khan, Fatou" (in en), Dictionary of African Biography (Oxford University Press),
    doi:10.1093/acref/9780195382075.001.0001
    ,
    ISBN 978-0-19-538207-5
    , https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195382075.001.0001/acref-9780195382075-e-1069, ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 2021-01-16     
  36. ^ a b c Gambia Business Law Handbook. Vol. 1: Strategic Information and Basic Laws. International Business Publications. 2012. ISBN 978-1-4387-6988-2.
  37. ^ a b c d e UCDP Conflict Encyclopedia
  38. ^ U.S. Department of State (31 March 2003). "U.S.D.S. Country Report on Human Rights Practices 2002: Gambia, The". සම්ප්‍රවේශය 26 November 2021.
  39. ^ සැකිල්ල:StateDept
  40. ^ "UK regrets The Gambia's withdrawal from Commonwealth". BBC News. 3 ඔක්තෝබර් 2013. 3 ඔක්තෝබර් 2013 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 4 ඔක්තෝබර් 2013.
  41. ^ Vines, Alex (22 January 2016). "The Gambia: Africa's new Islamic republic". BBC. සම්ප්‍රවේශය 2 January 2023.
  42. ^ Gambie : l'opposition désigne Adama Barrow comme candidat unique pour affronter Yahya Jammeh en décembre සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2016 at the Wayback Machine. Senenews.com (31 October 2016). Retrieved on 18 December 2016.
  43. ^ Gambia: Will Mama Kandeh's Nomination Papers Be Accepted? – Freedom Newspaper සංරක්ෂණය කළ පිටපත 30 නොවැම්බර් 2016 at the Wayback Machine. Freedomnewspaper.com (6 November 2016). Retrieved on 18 December 2016.
  44. ^ "Gambia: Prison sentences for opposition leaders continues downward spiral for human rights". Amnesty International. 20 ජූලි 2016. 26 ඔක්තෝබර් 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 29 නොවැම්බර් 2016.
  45. ^ Gambia's Jammeh loses to Adama Barrow in shock election result සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 ජූනි 2018 at the Wayback Machine. BBC News (2 December 2016). Retrieved on 18 December 2016.
  46. ^ Gambia leader Yahya Jammeh rejects election result සංරක්ෂණය කළ පිටපත 16 ජූනි 2018 at the Wayback Machine. BBC News (10 December 2016). Retrieved on 18 December 2016.
  47. ^ "Gambia's Yayah Jammeh confirms he will step down". Al Jazeera. 20 ජනවාරි 2017. 21 ජනවාරි 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 ජනවාරි 2017.
  48. ^ Adegun, Aanu (29 ජනවාරි 2017). "Adama Barrow removes 'Islamic' title from Gambia's name". Naij (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 29 ජනවාරි 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 31 ජනවාරි 2017.
  49. ^ "The Gambia: UK 'very pleased' about Commonwealth return". BBC. 19 ජූලි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 22 ජූනි 2018.
  50. ^ "The Gambia presents formal application to re-join the Commonwealth" (Press release). The Commonwealth. 23 ජනවාරි 2018. 24 ජනවාරි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 24 ජනවාරි 2018.
  51. ^ a b "Boris Johnson is only delighted the Gambia wants back into the British Commonwealth". TheJournal.ie. 15 February 2017. 15 February 2017 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  52. ^ "The Gambia rejoins the Commonwealth" (Press release). Commonwealth of Nations. 8 පෙබරවාරි 2018. 14 ජූලි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 20 ජූලි 2018.
  53. ^ "Gambia rejoins the Commonwealth after democratic election". The Telegraph. 8 පෙබරවාරි 2018. 12 ජූනි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 20 ජූලි 2018.
  54. ^ "Nobel Peace Prize Nominee Jaha Dukureh to Graduate from UCF". UCF Today (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). University of Central Florida News. 3 May 2018.
  55. ^ Felix, Bate; Saine, Pap (5 December 2021). "Gambian President Barrow wins re-election; opposition cries foul". Reuters (ඉංග්‍රීසි බසින්).
  56. ^ a b "Gambia coup attempt foiled – government". BBC News (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 2022-12-21. සම්ප්‍රවේශය 2022-12-21.
  57. ^ a b "Gambia, The". The World Factbook (2024 ed.). Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 30 මැයි 2007. (Archived 2007 edition)
  58. ^ Wright, Donald (2004). The World and a Very Small Place in Africa: A History of Globalization in Niumi, The Gambia. Armonk, New York: M. E. Sharpe. pp. 149–150. ISBN 978-0-7656-1007-2.
  59. ^ Dinerstein, Eric; Olson, David; Joshi, Anup; Vynne, Carly; Burgess, Neil D.; Wikramanayake, Eric; et al. (2017). "An Ecoregion-Based Approach to Protecting Half the Terrestrial Realm". BioScience. 67 (6): 534–545. doi:10.1093/biosci/bix014. ISSN 0006-3568. PMC 5451287. PMID 28608869.
  60. ^ Grantham, H. S.; Duncan, A.; Evans, T. D.; Jones, K. R.; Beyer, H. L.; Schuster, R.; et al. (2020). "Anthropogenic modification of forests means only 40% of remaining forests have high ecosystem integrity – Supplementary Material". Nature Communications. 11 (1): 5978. Bibcode:2020NatCo..11.5978G. doi:10.1038/s41467-020-19493-3. ISSN 2041-1723. PMC 7723057. PMID 33293507.
  61. ^ Hayward, Derek; Oguntoyinbo, J. S. (1987). Climatology of West Africa. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. p. 189. ISBN 978-0-389-20721-4.
  62. ^ "World Weather Information Service – Banjul". World Meteorological Organization. සම්ප්‍රවේශය 10 June 2016.
  63. ^ "Klimatafel von Banjul-Yundum (Flugh.) / Gambia" (PDF). Baseline climate means (1961–1990) from stations all over the world (ජර්මන් බසින්). Deutscher Wetterdienst. සම්ප්‍රවේශය 10 June 2016.
  64. ^ Penney, pp. 5–7
  65. ^ "Ecotourism and Sustainable Wildlife Management Experiences in The Gambia" (PDF). fao.org. සම්ප්‍රවේශය 7 April 2011.
  66. ^ "National Parks & Nature Reserves in Gambia". Gambia Guide. සම්ප්‍රවේශය 7 March 2011.
  67. ^ Emms, pp. 25–28, 44–48
  68. ^ "In Gambia, New Coup Follows Old Pattern". The New York Times. 28 අගෝස්තු 1994. 26 දෙසැම්බර් 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 13 පෙබරවාරි 2017.
  69. ^ a b Edie, pp. 162–164
  70. ^ Edie, p. 165
  71. ^ Edie, pp. 168–170
  72. ^ Edie, p. 182
  73. ^ a b Edie, p. 185
  74. ^ a b "Democratic Transition in the Gambia: The Burden of Leadership and Consolidation" (PDF). Centre for Democracy and Development. 2017. 15 ජූනි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF).
  75. ^ "Gambia: Political opinion" (PDF). United Kingdom: Home Office. මාර්තු 2017. p. 14. 15 ජූනි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF).
  76. ^ "Incumbent Barrow declared winner of Gambia's presidential vote as opposition cries foul". France 24 (ඉංග්‍රීසි බසින්). 5 December 2021.
  77. ^ a b "The Gambia: Country Focus" (PDF). European Asylum Support Office. දෙසැම්බර් 2017. 15 ජූනි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF).
  78. ^ a b c "Background note: The Gambia". U.S. Department of State (October 2008).  මෙම ලිපිය තුළ මෙම ප්‍රභවයේ පෙළ ඇතුළත් වන අතර එය පොදු වසම තුළ පවතියි.
  79. ^ Wong, Chun Han (17 මාර්තු 2016). "Beijing Resumes Formal Ties With Gambia, in Signal to Taipei". The Wall Street Journal. 19 මාර්තු 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 19 මාර්තු 2016.
  80. ^ Bowcott, Owen (11 November 2019). "Gambia files Rohingya genocide case against Myanmar at UN court". The Guardian. සම්ප්‍රවේශය 7 April 2020.
  81. ^ "Bridge opening further reduces Senegal-Gambia interstate war risks and improves peace settlement prospects with Casamance secessionists". IHS Markit. සම්ප්‍රවේශය 2021-12-29.
  82. ^ "UK regrets The Gambia's withdrawal from Commonwealth". BBC News. 3 ඔක්තෝබර් 2013. 6 මැයි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 22 ජූනි 2018.
  83. ^ "The Gambia: UK 'very pleased' about Commonwealth return". BBC. 19 ජූලි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 22 ජූනි 2018.
  84. ^ "The Gambia presents formal application to re-join the Commonwealth" (Press release). The Commonwealth. 23 ජනවාරි 2018. 24 ජනවාරි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 24 ජනවාරි 2018.
  85. ^ "Member States". OIC. 9 ජූනි 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 31 ඔක්තෝබර් 2017.
  86. ^ "Member States". African Union. 7 නොවැම්බර් 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 31 ඔක්තෝබර් 2017.
  87. ^ Bellamy, Alex J. and Williams, Paul D. (2013). Providing Peacekeepers: The Politics, Challenges, and Future of United Nations Peacekeeping Contributions. Oxford University Press, p. 30. ISBN 0199672822.
  88. ^ NYU Center on International Cooperation (28 February 2012). "Annual Review of Global Peace Operations 2012".
  89. ^ "Chapter XXVI: Disarmament – No. 9 Treaty on the Prohibition of Nuclear Weapons". United Nations Treaty Collection. 7 July 2017.
  90. ^ "Female genital mutilation and other harmful practices". World Health Organization. 6 මැයි 2011. 23 අප්‍රේල් 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 14 අගෝස්තු 2010.
  91. ^ "The Gambia passes bill imposing life sentences for some homosexual acts". The Guardian (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). Associated Press. 8 සැප්තැම්බර් 2014. ISSN 0261-3077. 3 මැයි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 10 අප්‍රේල් 2018.
  92. ^ a b "Gambia must account for missing journalist Ebrima Manneh". Committee to Protect Journalists. 14 අප්‍රේල් 2009. 15 දෙසැම්බර් 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 20 දෙසැම්බර් 2018.
  93. ^ "Ebrima Manneh". Amnesty International. 29 අප්‍රේල් 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 17 අප්‍රේල් 2011.
  94. ^ "Gambia: Missing editor died in detention in 2008 after mistreatment" (ඉංග්‍රීසි බසින්). Reporters Without Borders. 2019-03-22. 21 April 2020 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2019-09-12.
  95. ^ Ceesay, Fabakary B. (2019-03-19). "Journalist Manneh Died On Road To Diabugu Hospital". The Trumpet (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 1 August 2020 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2019-09-12.
  96. ^ "Gambia, The". The World Factbook (2024 ed.). Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 30 මැයි 2007. (Archived 2007 edition)
  97. ^ Law, Gwillim (19 අප්‍රේල් 2006). "Divisions of Gambia". Administrative Divisions of Countries ("Statoids"). 4 අගෝස්තු 2011 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 29 සැප්තැම්බර් 2006.
  98. ^ a b c "Background note: The Gambia". U.S. Department of State (October 2008).  මෙම ලිපිය තුළ මෙම ප්‍රභවයේ පෙළ ඇතුළත් වන අතර එය පොදු වසම තුළ පවතියි.
  99. ^ Fadera, Hatab (23 April 2012) "Gambia to commence rail system in 2013:- Discloses President Jammeh, as he opens parliament", The Daily Observer (23 April 2012).
  100. ^ "Prime Bank (Gambia) is the 12th commercial bank in the Gambia". The Observer. 27 May 2009. 19 July 2014 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 June 2010.
  101. ^ "Fish Farming is Feeding the Globe. What's the Cost for Locals?". The New Yorker. 26 February 2021.
  102. ^ "Yundum". Britannica Online encyclopedia. 6 April 2012 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 10 August 2012.
  103. ^ "World Population Prospects 2022". population.un.org. United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. සම්ප්‍රවේශය July 17, 2022.
  104. ^ "World Population Prospects 2022: Demographic indicators by region, subregion and country, annually for 1950-2100" (XSLX). population.un.org ("Total Population, as of 1 July (thousands)"). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. සම්ප්‍රවේශය July 17, 2022.
  105. ^ a b "Gambia, The". The World Factbook (2024 ed.). Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 30 මැයි 2007. (Archived 2007 edition)
  106. ^ a b "Background note: The Gambia". U.S. Department of State (October 2008).  මෙම ලිපිය තුළ මෙම ප්‍රභවයේ පෙළ ඇතුළත් වන අතර එය පොදු වසම තුළ පවතියි.
  107. ^ "Human Development Report 2010". 2010-12-31. doi:10.18356/e5a0500a-en. ISBN 9789210576987. ISSN 2412-3129. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  108. ^ "TOTAL FERTILITY RATE". CIA World Factbook. 28 ඔක්තෝබර් 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 13 ඔක්තෝබර් 2013.
  109. ^ Gambia. Ethnologue 24, 2021
  110. ^ a b c d e "The Gambia". 2001 Findings on the Worst Forms of Child Labor. Bureau of International Labor Affairs, U.S. Department of Labor (2002). This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  111. ^ Admini. "Islamic Online University Signs Agreement with FBC". ayvnewspaper.com (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 23 September 2019 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2019-04-11.
  112. ^ "Human Development Report 2009 – Gambia". Hdrstats.undp.org. Archived from the original on 5 November 2009. සම්ප්‍රවේශය 26 June 2010.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  113. ^ "WHO | Female genital mutilation and other harmful practices". Who.int. 6 May 2011. July 16, 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 7 October 2013.
  114. ^ The State of the World's Midwifery 2014. United Nations Population Fund. 2014. ISBN 978-0-89714-026-3.
  115. ^ "Human Rights Measurement Initiative – The first global initiative to track the human rights performance of countries". humanrightsmeasurement.org. සම්ප්‍රවේශය 2022-03-18.
  116. ^ "Gambia - HRMI Rights Tracker". rightstracker.org (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2022-03-18.
  117. ^ "Gambia - HRMI Rights Tracker". rightstracker.org (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2022-03-18.
  118. ^ "Gambia - HRMI Rights Tracker". rightstracker.org (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2022-03-18.
  119. ^ "Gambia - HRMI Rights Tracker". rightstracker.org (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2022-03-18.
  120. ^ "The Gambia: Demographic and Health Survey, 2013" (PDF). Gambia Bureau of Statistics. p. 32. 25 දෙසැම්බර් 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 25 අප්‍රේල් 2018.
  121. ^ "CHAPTER IV – PROTECTION OF FUNDAMENTAL RIGHTS AND FREEDOMS". Constitution of the Republic of the Gambia. 1997. 12 දෙසැම්බර් 2008 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 ජනවාරි 2009. 25. Freedom of speech, conscience, assembly, association and movement
    (1) Every person shall have the right to – [...] (c) freedom to practice any religion and to manifest such practice;
  122. ^ a b c d e "Gambia, The". International Religious Freedom Report 2007. Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor. 14 සැප්තැම්බර් 2007. සම්ප්‍රවේශය 14 ජනවාරි 2009.
  123. ^ Burke, Andrew and Else, David (2002) The Gambia & Senegal. Lonely Planet. p. 35. ISBN 1740591372.
  124. ^ Sait, Siraj and Lim, Hilary (2011) Land, Law and Islam සංරක්ෂණය කළ පිටපත 13 අගෝස්තු 2016 at the Wayback Machine. Zed Books. p. 42. ISBN 1842778137.
  125. ^ Breach of Faith. Human Rights Watch. ජූනි 2005. p. 8. 14 මාර්තු 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 20 ජූනි 2015.
  126. ^ "Shia Presence in Gambia". Wow.gm. 14 සැප්තැම්බර් 2013 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 7 ඔක්තෝබර් 2013.
  127. ^ Kalis, Simone (1997). Medecine Traditionnele Religion et Divination Chez Les Seereer Siin Du Senegal. L'Harmattan. ISBN 2-7384-5196-9
  128. ^ Diouf, Niokhobaye (1972). "Chronique du royaume du Sine, suivie de Notes sur les traditions orales et les sources écrites concernant le royaume du Sine par Charles Becker et Victor Martin (1972)". Bulletin de l'IFAN. 34B (4): 706–7, 713–14.
  129. ^ "The Gambia – Government and society". Encyclopedia Britannica (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2020-05-30.
  130. ^ "Roots revival: how does the new Kunta Kinte compare to the classic?". the Guardian (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2017-02-08. සම්ප්‍රවේශය 2020-05-30.
  131. ^ "FolkWorld #71: Africa". www.folkworld.eu. සම්ප්‍රවේශය 2020-05-30.
  132. ^ "Traditional food and drink in the Gambia". www.gambia.co.uk (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 21 පෙබරවාරි 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 20 පෙබරවාරි 2018.
  133. ^ Saine, Abdoulaye (2012). Culture and customs of Gambia. Santa Barbara, Calif.: Greenwood. pp. 59–61. ISBN 9780313359101.
  134. ^ Perfect, David (2016). "Literature". Historical dictionary of the Gambia (Fifth ed.). Lanham, Maryland. pp. 302–303. ISBN 9781442265264.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  135. ^ Sallah, Tijan M. (2021). Saani baat: aspects of African literature and culture (Senegambian and other African essays). Trenton, New Jersey: Africa World Press. p. 89. ISBN 978-1-5690269-8-4.
  136. ^ a b "Country profile: The Gambia". BBC News website. 23 නොවැම්බර් 2008 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 ඔක්තෝබර් 2008.
  137. ^ "President tightens media laws in The Gambia". Mail & Guardian. 11 මැයි 2005. 19 පෙබරවාරි 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 16 ඔක්තෝබර් 2008.
  138. ^ "Banjul newspaper reporter freed on bail pending trial". Reporters without borders. 13 June 2006. Archived from the original on 13 May 2006. සම්ප්‍රවේශය 16 October 2008.{{cite news}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  139. ^ "Gambia – Annual report 2005". Reporters Without Borders. December 2004. 2017-04-26 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 16 October 2008.
  140. ^ "The Gambia | Countries | Collection of Cooper Hewitt, Smithsonian Design Museum". collection.cooperhewitt.org. සම්ප්‍රවේශය 2020-05-30.
  141. ^ Sport – Gambia! සංරක්ෂණය කළ පිටපත 23 අප්‍රේල් 2016 at the Wayback Machine, weebly.com, accessed 3 April 2016.
  142. ^ "Continental Cup Finals start in Africa". FIVB. 22 June 2021. සම්ප්‍රවේශය 7 August 2021.
අප්‍රිකාවේ ස්වෛරී රාජ්‍ය සහ යැපෙන භූමි ප්‍රදේශ ලැයිස්තුව
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=ගැම්බියාව&oldid=715367" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි