විකිපීඩියා

කොරියානු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

(කොරියානු ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය වෙතින් යළි-යොමු කරන ලදි)

කොරියානු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය (කොරියානු: 한국건축) යනු කොරියාවේ සියවස් ගණනාවක් පුරා වර්ධනය වූ වාස්තුවිද්‍යාත්මක ශෛලියකි . කොරියාවේ ඉතිහාසය පුරාවටම විවිධ රාජධානි සහ රාජකීය රාජවංශ බුදුදහමේ සහ කොරියානු කොන්ෆියුසියස්වාදයේ ආභාසය ඇතිව අනන්‍ය ගෘහනිර්මාණ ශෛලයක් වර්ධනය කර ඇත.

නැගෙනහිර පැත්තේ සාරංගේ
ඇන්චේ පිටුපස පැත්ත
Gyeongsang පළාතේ ග්‍රාමීය ප්‍රදේශයේ yangban Manor එකක්.

චීන ගෘහනිර්මාණ ශිල්පයේ ගැඹුරින් බලපෑමට ලක්ව ඇති[1] සාම්ප්රදායික කොරියානු ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය එහි බෑවුම් වහලවල් මගින් බොහෝ දුරට හඳුනාගත හැකිය.[2]

පොදු ලක්ෂණ

සංස්කරණය

කොරියානු ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය තුළ ගොඩනැගිලි සිරස් අතට සහ තිරස් අතට සකස් කර ඇත. ඉදිකිරීමක් සාමාන්‍යයෙන් ගල් යට පදනමක සිට උළු වලින් ආවරණය වූ වක්‍ර වහලක් දක්වා ඉහළට නැඟී, කොන්සෝල ව්‍යුහයකින් රඳවා ඇති අතර කණු මත ආධාරක වේ; බිත්ති සෑදී ඇත්තේ පොළොවෙන් (ඇඩෝබ්) හෝ සමහර විට සම්පූර්ණයෙන්ම චංචල ලී දොරවල් වලින් සමන්විත වේ. වාස්තු විද්‍යාව ගොඩනගා ඇත්තේ කන් ඒකකයට අනුව, කණු දෙකක් අතර දුර (මීටර් 3.7 ක් පමණ) සහ "ඇතුළත" සහ "පිටත" අතර සෑම විටම සංක්‍රාන්ති අවකාශයක් පවතින පරිදි නිර්මාණය කර ඇත.

කොන්සෝලය නොහොත් වරහන් ව්‍යුහය යනු කාලය හරහා විවිධ ආකාරවලින් නිර්මාණය කර ඇති විශේෂිත වාස්තු විද්‍යාත්මක මූලද්‍රව්‍යයකි. ගොගුර්යෝ රාජධානිය යටතේ (ක්‍රි.පූ. 37 – ක්‍රි.ව. 668) සරල වරහන් ක්‍රමය දැනටමත් භාවිතයේ පැවතියේ නම්—උදාහරණයක් ලෙස, පියොංයැංහි මාලිගාවල—ගොඩනැගිල්ලේ තීරු හිස් මත පමණක් වරහන් තබා ඇති වක්‍ර අනුවාදයක් මුල් කාලයේදී විස්තාරණය කරන ලදී. ගොර්යෝ රාජවංශය (918-1392). යොන්ජු හි බුසොක් පන්සලේ අමිතා ශාලාව හොඳ උදාහරණයකි. පසුකාලීනව (මධ්‍ය-ගොර්යෝ යුගයේ සිට ජොසොන් යුගයේ මුල් කාලය දක්වා), බහු වරහන් පද්ධතියක් හෝ අන්තර්-තීරු-වරහන් කට්ටල පද්ධතියක්, මොංගෝලියානු යුවාන් රාජවංශයේ (1279-1279) චීනයේ බලපෑම යටතේ පැරණි හන් රාජවංශය යටතේ වර්ධනය විය. 1368). මෙම පද්ධතියේ දී, කොන්සෝල ද තීර්යක් තිරස් කදම්බ මත තබා ඇත. කොරියාවේ පළමු ජාතික නිධානය වන සෝල් හි නම්ඩේමුන් ගේට් නම්ඩේමුන්, මෙම වර්ගයේ ව්‍යුහයේ වඩාත්ම සංකේතාත්මක උදාහරණය විය හැකිය.

ජොසොන් යුගයේ මැද භාගයේදී, පියාපත් වැනි වරහන් ආකෘතිය දර්ශනය විය (උදාහරණයක් වන්නේ ජොංමියෝ, සෝල් හි යොන්ග්‍යොංජොන් ශාලාව), එය, සමහර කතුවරුන්ට අනුව, නැවත නැවත ආක්‍රමණ හේතුවෙන් ඇති වූ අර්ධද්වීපයේ දුර්වල ආර්ථික තත්ත්වයට වඩාත් ගැලපේ. මාලිගා හෝ සමහර විට පන්සල් වැනි වැදගත් ගොඩනැගිලිවල පමණක් (උදාහරණයක් ලෙස ටොංඩෝසා) බහු පොකුරු වරහන් තවමත් භාවිතා කර ඇත. කොරියානු කොන්ෆියුසියස්වාදය වඩාත් සන්සුන් හා සරල විසඳුම් සඳහා ද හේතු විය.

ඓතිහාසික ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය

ප්‍රාග් ඓතිහාසික ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය

පැලියොලිතික් යුගයේදී කොරියානු අර්ධද්වීපයේ මුල්ම වැසියන් ගුහා, ගල් කුටි සහ අතේ ගෙන යා හැකි නවාතැන් භාවිතා කළහ. අතේ ගෙන යා හැකි නවාතැනක නටබුන් ආ. 30,000 BC දකුණු Chungcheong පළාතේ Seokjang-ri අඩවියේ කැණීම් කරන ලදී.[3] වළේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය පිළිබඳ පැරණිතම උදාහරණ වන්නේ ජෙල්මුන් කුඹල් යුගයේ ය.[3] මුල් වලවල් නිවාසවල ලිප්, ගබඩා වලවල් සහ වැඩ කිරීමට සහ නිදා ගැනීමට ඇති ඉඩකඩ වැනි මූලික අංග අඩංගු විය.

ලොග් ගෙවල් හැදුවේ එක පිට එක හරස් අතට කඳන් එළලා. ලොග අතර ඇති අන්තරාලය සුළඟින් පිටවීම සඳහා මැටිවලින් පුරවා ඇත. ගංවොන් පළාත වැනි කඳුකර ප්‍රදේශවල එවැනි නිවාස තවමත් දක්නට ලැබේ.[4]

බොහෝ විට දකුණු ප්‍රදේශයේ ආරම්භ වූ උස් නිවාස, සතුන්ට ළඟාවිය නොහැකි ලෙස ධාන්‍ය ගබඩා කිරීමට සහ ඒවා සිසිල්ව තබා ගැනීමට ගබඩා නිවාස ලෙස ප්‍රථමයෙන් ඉදිකර ඇති බව විශ්වාස කෙරේ. මෙම විලාසිතාව තවමත් ගම්බද ප්‍රදේශවල කොමඩු පැච් සහ පළතුරු වතුවල ඉදිකර ඇති තට්ටු දෙකේ මණ්ඩපවල සහ නිරීක්ෂණ කුටිවල නොනැසී පවතී.[5]

මුමුන් යුගයේ ගොඩනැගිලි වොට්ල් සහ ඩබ් බිත්ති සහ පිදුරු සෙවිලි කළ වලවල් සහිත නිවාස විය.[6] උස් බිම ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය මුලින්ම දර්ශනය වූයේ කොරියානු අර්ධද්වීපයේ මැද Mumun, c. 850-550 ක්‍රි.පූ.[6]

මෙගාලිත්, සමහර විට ඩොල්මන් ලෙස හැඳින්වේ, මුමුන් මැටි භාණ්ඩ යුගයේ (1500-300) වැදගත් හා කීර්තිමත් පුද්ගලයින්ගේ භූමදානය වේ. BC). ඒවා විශාල වශයෙන් සොයාගෙන ඇති අතර ගල්-සිස්ට් සුසාන, මෙගලිත් සහ මුමුන්හි මෘත ශරීර නිර්මාණ ශිල්පයේ ප්‍රධාන උදාහරණ වේ. මෙගාලිත් වර්ග තුනක් ඇත: (1) පහත් සහ බොහෝ විට ආධාරක ගල් සහිත සරල ස්ලැබ් එකක් වන දක්ෂිණ වර්ගය, (2) මේසයක් මෙන් විශාල හා හැඩැති උතුරු වර්ගය සහ (3) කැප්ස්ටෝන් වර්ගය, ආධාරක ගල් නොමැති මුඩි ගලක් ඇත. ඩොල්මන් ව්‍යාප්තිය අනෙකුත් ගෝලීය මෙගලිතික සංස්කෘතීන් සමඟ යම් සම්බන්ධයක් අදහස් කරයි.

ප්‍රෝටෝ-ත්‍රී රාජධානි කාලය (ක්‍රි.පූ. 1-2 වැනි සියවසේ සිට ක්‍රි.ව. 2-3 වැනි සියවස දක්වා)

සංස්කරණය

එය සාම්ප්‍රදායිකව කොරියාවේ තුන් රාජධානි කාලය ලෙස හඳුන්වනු ලබන අතර එය පොදු යුගයේ පළමු සියවස් තුන ආවරණය කරයි. ඔන්ඩෝල් පිළිබඳ පුරාවිද්‍යාත්මක සාක්ෂි (온돌), කොරියානු බිම් පුවරු තාපන පද්ධතිය, මුල් ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයේ වාස්තු විද්‍යාත්මක නටබුන් වලින් සොයා ගන්නා ලදී.[7]

චීන පාඨය වන Sanguo Zhi ට අනුව, එය කොරියාවේ ප්‍රාග් ඓතිහාසික වාසස්ථාන වර්ග තුනක පැවැත්ම වාර්තා කර ඇත: වල නිවාස, ලොග් නිවාස සහ උස් නිවාස. කෙසේ වෙතත් හඳුනාගෙන ඇත්තේ වලවල් නිවාසවල නටබුන් පමණි. වල නිවාස 20-150 කින් සමන්විත විය සෙ.මී. ගැඹුරු වළක් සහ සුළඟින් සහ වර්ෂාවෙන් ආරක්ෂාව සැපයීම සඳහා ත්‍රිපාදයක් වැනි ලී රාමුවකින් ආධාරක වන තණකොළ සහ මැටි උපරි ව්‍යුහයක්. නව ශිලා යුගයට අයත් වළ නිවාසවල විෂ්කම්භය මීටර් 5-6ක් පමණ වූ වෘත්තාකාර හෝ ඕවලාකාර වළවල් මධ්‍යයේ උදුනක් සහිත විය. මුල් බොහෝ ඒවා කඳු මත පිහිටා ඇත. මෙම වාසස්ථාන ගංඟා ආශ්‍රිතව පහළට ගමන් කරන විට, වලවල් සෘජුකෝණාස්‍රාකාර හැඩයක් මෙන්ම විශාල වූ අතර, වෙන් වූ ලිප් දෙකකින් යුක්ත විය.[8] 108 දී BC, ගෝජොසොන් විනාශයෙන් පසු චීන අණ දෙන ස්ථාන පිහිටුවන ලදී. මෙම යුගයේ නිල ගොඩනැගිලි ලී සහ ගඩොල් වලින් ඉදිකරන ලද අතර චීන ඉදිකිරීම් වල ලක්ෂණ සහිත උළු සෙවිලි කර ඇත.

රාජධානි තුනක් (ක්‍රි.පූ. 1 වැනි සියවස-668)

සංස්කරණය

පොදු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය

තුන් රාජධානි යුගයේදී, සමහර මිනිසුන් ජීවත් වූයේ වළවල් සහිත නිවාසවල වන අතර තවත් සමහරු උස් මහල් ගොඩනැගිලිවල ජීවත් වූහ. උදාහරණයක් ලෙස, Hanseong (한성), සියෝල් හි නැගෙනහිර කොටස සහ ග්යොංගි පළාතේ හනාම් හි බටහිර කොටස) ග්යොංගි පළාතේ සියොන්ඩොං-රි හි බෙක්ජේ ජනාවාසයේ තිබුණේ වළ-නිවාස පමණක් වන අතර,[9] ග්‍රේටර් ඩේගු හි සිජි-ඩොං හි සිල්ලා ජනාවාසයේ තිබුණේ උස් බිම් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය පමණි.[10]

  •  
    ගයා සිට නිවසක ස්වරූපයෙන් පිඟන් මැටි.
  •  
    ගයා සිට නිවසක ස්වරූපයෙන් පිඟන් මැටි.

බලකොටු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය

කොරියාවේ රාජධානි තුන අතර විශාලතම රාජධානිය වන ගොගුර්යෝව, බෑවුම්වල බෑවුම් දිගේ තිරස් අතට සහ සිරස් අතට ඉදිකර ඇති කඳුකර බලකොටු සඳහා ප්‍රසිද්ධය. හොඳින් සංරක්ෂණය කර ඇති ගොගුර්යෝ බලකොටුවලින් එකක් වන්නේ 6 වන සියවසට පෙර වර්තමාන නිරිතදිග මැන්චූරියාවේ ඉදිකරන ලද බේකම් බලකොටුවයි (白巖城). චීන ඉතිහාසඥයෙක් සඳහන් කළේ, "ගොගුර්යෝ ජනතාව ඔවුන්ගේ මාලිගා හොඳින් ගොඩනඟා ගැනීමට කැමතියි." රටා සහිත උළු සහ විසිතුරු වරහන් පද්ධති දැනටමත් මැන්චූරියාවේ අගනුවර වන ප්යොංයැං හි බොහෝ මාලිගාවල සහ අනෙකුත් නගර බලකොටුවල භාවිතයේ පැවතුනි.

  •  
    චීනයේ ජියෑන් හි ප්‍රධාන ගොගුර්යෝ බලකොටුවක් වන හ්වන්ඩෝ කඳු බලකොටුවේ නටබුන්. යුනෙස්කෝ ලෝක උරුම අඩවියක් ලෙස ක්‍රි.ව. 5 වන සියවස.
  •  
    Hwando කඳුකර බලකොටුව නටබුන්.
  •  
    මුල් බෙක්ජේ රාජධානියේ ප්‍රධාන රම්පිත පෘථිවි බලකොටුවක නටබුන්, ආ. 3rd හෝ 4 වන සියවස. සෝල්, දකුණු කොරියාව.

ආගමික ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය
 
බෙක්ජේ රාජධානි යුගයේ මිරුක්සා විහාරයේ ඉදිකරන ලද බටහිර ගල් චෛත්‍යය
 
මිරෙක්සා විහාරයේ නැගෙනහිර ගල් චෛත්‍යය ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීම.
Mireuksa විහාරය 602 දී Mu රජු විසින් පිහිටුවන ලද අතර එය දකුණු කොරියාවේ නූතන Iksan පිහිටා ඇත.

372 දී උතුරු චීනය හරහා කොරියානු ගොගුර්යෝවේ බුද්ධාගම හඳුන්වා දීමෙන් පසු බෞද්ධ විහාරස්ථාන ඉදිකිරීම සිදු කරන ලදී. 1936-1938 කැණීම් මාලාවකින් චියොන්ගම්-රි, වෝනෝ-රි සහ සැන්ගෝ-රි ඇතුළු ප්‍යොංයැං අසල ප්‍රධාන විහාරස්ථාන කිහිපයක ස්ථාන සොයා ගන්නා ලදී. කැණීම්වලින් හෙළි වූයේ විහාරස්ථාන "ශාලා තුනක්-එක් චෛත්‍යයක්" ලෙස හැඳින්වෙන ගොගුර්යෝ ශෛලියකින් ඉදිකර ඇති බවත්, නැගෙනහිර, බටහිර සහ උතුරින් එක් එක් ශාලාවක් සහ දකුණින් පිවිසුම් දොරටුවක් ඇති බවත්ය. බොහෝ අවස්ථාවල මධ්‍යම චෛත්‍යයේ අෂ්ටාස්‍ර සැලැස්මක් තිබුණි. මාලිගා ගොඩනැගිලි ද මේ ආකාරයෙන් සකස් කර ඇති බව පෙනේ.

බෙක්ජේ ක්‍රිපූ 18 දී ආරම්භ කරන ලද අතර එහි භූමියට පුරාණ කොරියාවේ බටහිර වෙරළ තීරය ඇතුළත් විය. චීනයේ හන් රාජවංශය යටතේ නන්ග්නැන්ග් ප්‍රාන්තය වැටීමෙන් පසු, කොරියානු බෙක්ජේ චීනය සහ ජපානය සමඟ මිත්‍රත්වය ඇති කර ගත්තේය. මේ කාලයේ මහා වෙහෙර විහාර ඉදිවිය. Iksan ප්‍රාන්තයේ Mireuksa විහාරස්ථානයේ පැරණිතම ගල් චෛත්‍යය විශේෂ උනන්දුවක් දක්වන්නේ එය ලී චෛත්‍යයක සිට ගලක් දක්වා සංක්‍රාන්ති ලක්ෂණ පෙන්නුම් කරන බැවිනි. බෙක්ජේ විවිධ බලපෑම් උකහා ගත් අතර චීන ආකෘතිවලින් එහි ව්‍යුත්පන්නය ප්‍රකාශ කළේය. පසුව, බෙක්ජේ ගෘහ නිර්මාණ ශෛලියේ වැදගත් අංග ජපානය විසින් සම්මත කරන ලදී.

බෙක්ජේට ගොගුර්යෝවෙන් දැඩි බලපෑමක් එල්ල වූයේ බෙක්ජේහි පළමු ඔන්ජෝ රජු ගොගුර්යෝවේ පළමු රජු වූ ගෝ ජු-මොංගේ මෙන්ම දකුණු චීනයේ පුත්‍රයකු වූ බැවිනි. එය 475 දී උංජින් (වත්මන් ගොංජු) වෙත ද 538 දී සබි (වත්මන් බුයෝ) වෙත ද එහි අගනුවර ගෙන යමින් දකුණු දෙසට ව්‍යාප්ත වීමත් සමඟ එහි කලාවන් ගොගුර්යෝවට වඩා පොහොසත් හා පිරිපහදු විය. බෙක්ජේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයේ ලක්ෂණය වන්නේ එහි වක්‍ර රේඛීය මෝස්තර භාවිතයයි. බෙක්ජේ ගොඩනැඟිලි නොතිබුණද - ඇත්ත වශයෙන්ම, රාජධානි තුනෙන් එකක ලී ව්‍යුහයක් දැන් ඉතිරිව නැත - බෙක්ජේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පීන් සහ කාර්මික ශිල්පීන් ගොඩනඟා ගැනීමට උදව් කළ ජපානයේ හොර්යුජි විහාරයෙන් නිගමනය කළ හැකිය, බෙක්ජේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය සම්පූර්ණයෙන්ම මල් පිපුණු බව. 384 දී බුද්ධාගම හඳුන්වාදීම. ගොඩනැඟිලි ස්ථානවල ඉතිරිව ඇති දේ, රටා සහිත උළු සහ අනෙකුත් ධාතු මෙන්ම කාලයේ විනාශයෙන් නොනැසී පවතින ගල් චෛත්‍ය, බෙක්ජේ ඉතා දියුණු සංස්කෘතියට සාක්ෂි දරයි.

Baekje හි විශාලතම Mireuksa විහාරස්ථානය පිහිටි ස්ථානය 1980 දී Jeollabuk-do පළාතේ Iksan හිදී කැණීම් කරන ලදී. මෙම කැණීමෙන් බෙක්ජේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය පිළිබඳ මෙතෙක් නොදන්නා කරුණු රාශියක් අනාවරණය විය. Mireuksa විහාරයේ ඇති ගල් චෛත්‍යයක් දැනට පවතින බෙක්ජේ චෛත්‍ය දෙකෙන් එකකි. එය කොරියානු චෛත්‍ය අතරින් විශාලතම මෙන්ම පැරණිතම ද වේ. Mireuksa විහාරය නැගෙනහිර සිට බටහිරට යන සරල රේඛාවක් ඉදි කර ඇති අතර, එහි උතුරින් ශාලාවක් සමග එක් එක් පැගෝඩා තුනක් අසාමාන්ය සැකැස්මක් තිබුණා. සෑම චෛත්‍යයක් සහ ශාලාවක්ම ආවරණය කරන ලද කොරිඩෝවකින් වටවී ඇති අතර, "එක් ශාලාවක්-එක් පැගෝඩාවක්" යනුවෙන් හැඳින්වෙන ශෛලියක වෙනම විහාරස්ථාන තුනක පෙනුම ලබා දෙයි. මධ්‍යයේ ඇති චෛත්‍යය ලීයෙන් නිමවා ඇති අතර අනෙක් දෙක ගලින් නිමවා ඇති බව සොයා ගන්නා ලදී. ලී චෛත්‍යයට උතුරින් සහ දකුණින් විශාල ප්‍රධාන ශාලාවක් සහ මැද දොරටුවක් ඇති ස්ථාන මතු විය.

1982 දී ජියොංනිම්සා විහාරස්ථානය කැණීමේදී, දැනට පවතින අනෙකුත් බෙක්ජේ චෛත්‍යය තිබූ ස්ථානය ද කැණීම් කරන විට, ප්‍රධාන අක්ෂයේ එකින් එක සකස් කර තිබූ ප්‍රධාන ශාලාවක සහ දේශන ශාලාවක නටබුන් උතුරු දෙසින් මතු විය. චෛත්‍යය. එහි දකුණින් ප්‍රධාන අක්ෂයේ එකක් ඉදිරියෙන් සකස් කර ඇති මැද දොරටුවක්, ප්‍රධාන දොරටුවක් සහ පොකුණක නටබුන් ද සොයා ගන්නා ලදී. පන්සල මැද ගේට්ටුවේ සිට දේශන ශාලාව දක්වා කොරිඩෝවෙන් වට වී ඇති බව සොයා ගන්නා ලදී. මෙම "එක් පැගෝඩා" විලාසය 1964 දී Gunsu-ri හි සහ Gumgangsa විහාරයේ Buyeo හි විහාරස්ථාන භූමියේ කැණීම් ලෙස, Baekje හි සාමාන්‍ය විය. කෙසේ වෙතත්, Gumgangsa විහාරයේ ගොඩනැඟිලි ස්ථාන සකස් කර ඇත්තේ උතුරේ සිට දකුණට නොව නැගෙනහිර සිට බටහිරට යන ප්‍රධාන අක්ෂයේ ය.

සිල්ලාවේ මුල් බුද්ධාගම ගොගුර්යෝගේ බලපෑම යටතේ වර්ධනය විය. ගොගුර්යෝවේ සිට සමහර භික්ෂූන් වහන්සේලා සිල්ලාවට වැඩම කර මිනිසුන් අතර ධර්ම දේශනා කළහ.

සිල්ල යනු පූර්ණ රාජ්‍යයක් බවට වර්ධනය වූ රාජ්‍ය තුනෙන් අවසාන රාජ්‍යය විය. සිල්ලාවේ බෞද්ධ වෙහෙර විහාර හැදුවා. සිල්ලා ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය පිළිබඳ සුප්‍රසිද්ධ උදාහරණවලින් එකක් වන්නේ ආසියාවේ පළමු ගල් නිරීක්ෂණාගාරය ලෙස සැලකෙන Cheomseongdae ය. එය ඉදිකරන ලද්දේ Seondeok රැජිනගේ (632-646) පාලන සමයේදීය. ව්යුහය එහි අද්විතීය හා අලංකාර ආකෘතිය සඳහා ප්රසිද්ධය.

පැරණිතම සිල්ලා විහාරවලින් එකක් වන Hwangnyongsa විහාරය 1976 දී ක්‍රමානුකූලව කැණීම් කර අධ්‍යයනය කරන ලද අතර සැලකිය යුතු විශාලත්වයකින් යුක්ත වූ බව සොයා ගන්නා ලදී. එය හතරැස් බිත්ති සහිත ප්රදේශයක පිහිටා ඇති අතර එහි දිගම පැත්ත මීටර් 288 කි. කොරිඩෝවෙන් වට වූ ප්‍රදේශය වර්ග මීටර් 19,040ක් පමණ විය. 645 දී ඉදිකරන ලද තට්ටු නවයකින් යුත් ලී චෛත්‍යයක් අද පරිමාණයෙන් මීටර් 80 ක් පමණ උසින් යුක්ත වූ බව සම්ගුක් සගි වාර්තා කරයි. ප්‍රධාන ශාලාවේ තවමත් ශෛලමය පීඨය ඉතිරිව ඇති ශාක්‍යමුණි බුදුරදුන්ගේ විශාල ප්‍රතිමාවක් ද තැන්පත් කර ඇති බව වාර්තා වේ. 6 වන ශතවර්ෂයේ මැද භාගයේ ඉදිකරන ලද, හ්වන්ග්නියොංසා විහාරය වසර 680 කට වැඩි කාලයක් සමෘද්ධිමත් වූ අතර එම කාලය තුළ ශාලා බොහෝ වාරයක් ප්‍රතිසංවිධානය කරන ලදී. 668 දී සිල්ලා අර්ධද්වීපය ඒකාබද්ධ කිරීමට පෙර එහි ප්‍රමුඛතම අවස්ථාවෙහිදී, එය බෙක්ජේගේ මිරුක්සා විහාරයේ "එක් ශාලාවක්-එක් පැගෝඩාවක්" ශෛලියට වඩා වෙනස්ව "ශාලා තුනක්-එක් චෛත්‍යයක්" ආකාරයෙන් සකස් කරන ලදී.

තවත් ප්‍රධාන සිල්ලා විහාරස්ථානයක් වූයේ බුන්වාන්ග්සා වන අතර, එම භූමියේ තට්ටු නවයකින් යුත් චෛත්‍යයක් බවට වාර්තා වී ඇති කථා තුනක් තවමත් පවතී. නටබුන් වලින් පෙනෙන පරිදි, චෛත්‍යය ගඩොල් මෙන් පෙනෙන පරිදි කැපූ ගල් වලින් සාදා ඇත. අනෙකුත් ශිලා ධාතු වලට අමතරව ගල් කොඩි කණු කට්ටලයක් ද ඉතිරිව ඇත.

  •  
    Bunhwang පන්සලේ චෛත්‍යය. මෙම චෛත්‍යය වරෙක ඓතිහාසික වාර්තා මත පදනම් වූ කථා හතක් හෝ නවයක් තිබූ බව සැලකේ.
  •  
    කොරියාවේ දැනට ඉතිරිව ඇති පැරණිතම චෛත්‍යවලින් එකක් වන ජියොන්ග්නිම්සා පන්සල් භූමියේ තට්ටු පහක ගල් චෛත්‍යය. Baekje යුගය, Buyeo, දකුණු කොරියාව.
  •  
    දකුණු කොරියාවේ Iksan, Mireuk පන්සල කුඩා ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීම. 7 වැනි සියවස.
  •  
    Hwangnyongsa හි මහා චෛත්‍යයේ ප්‍රතිසංස්කරණයක්.
  •  
    6වන සියවසේ Hwangnyong පන්සලේ කුඩා ප්‍රතිසංස්කරණය
  •  
    බෙක්ජේ දේවාලයකින් කැණීම් කරන ලද ගඩොලක ඉදිරිපස ඇති උකුල් සහ ගේබල් ගොඩනැගිල්ලක දුර්වල දළ සටහන, සමහරවිට පන්සලක් හෝ ආරාමයක්.

රාජකීය ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය

බොහෝ මාලිගා බෙක්ජේ හි ඉදිකර ඇති බවට වාර්තා වේ. මෙම රාජධානියේ තුන්වන මාලිගාව වන බුසොසන්සොං යන දෙඅංශයේම සහ සම්ගුක් සාගි (රාජධානි තුනේ ඉතිහාසය) හි සඳහන් වන ගුංගනම්ජි පොකුණෙහි ඒවායේ සමහර සලකුණු සොයාගත හැකිය. Gungnamji යන්නෙහි තේරුම "මාලිගාවේ දකුණේ පොකුණ" යන්නයි.

  •  
    Cheomseongdae, රාජකීය නිරීක්ෂණාගාරය.
  •  
    Poseokjeong (ගල් ඇබලෝන් මණ්ඩපය) ඉස්සර මහා රාජකීය උද්‍යානයක් විය.

සොහොන් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය
 
ජෙනරාල්ගේ සොහොන්ගැබ ශ්‍රේෂ්ඨ ගොගුර්යෝ රජෙකුගේ හෝ හමුදා නිලධාරියෙකුගේ සොහොනක් යැයි උපකල්පනය කෙරේ. චීනයේ Ji'an හි පිහිටා ඇත.

රාජධානි තුනක කාලපරිච්ඡේදයේ මළ ගෙවල් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය පරිමාණයෙන් ස්මාරක විය. නිදසුනක් වශයෙන්, ගොගුර්යෝවේ මෙම කාල පරිච්ෙඡ්දය තුළ විවිධ වර්ගයේ මෘත ශරීර ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය විකාශනය විය: එක් ආකාරයක භූමදානයක් ගල්වලින් සෑදූ පියගැටපෙළ පිරමීඩයක් වන අතර තවත් විශාල පස් කන්දක් ආකාරයකි. චියොන්මාචොං පස් කන්දක් සහිත භූමදානය ග්යොංජු හි පුරාණ සිල්ලා අගනුවර පිහිටි මෝචරි ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයේ ස්මාරක ශෛලියට උදාහරණයකි.

ගොගුර්යෝවේ සිට පැවත එන සොහොන් කොත්වල ඇති බිතු සිතුවම් ද එම යුගයේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය පිළිබඳ බොහෝ දේ හෙළි කරයි, ඒවායින් බොහොමයක් baeheulimgidoong (배흘림기둥 ලෙස හඳුන්වන කුළුණු සහිත ගොඩනැගිලි නිරූපණය කරයි) කොරියානු භාෂාවෙන්. බොහෝ දෙනෙකුට ඉහළින් අගනගර ඇත. පසුකාලීන කොරියානු ව්‍යුහයන්ට ආවේණික වූ ලී වරහන් ව්‍යුහයන් සහ දැවවල වර්ණ ගැන්වීම ඒ වන විටත් භාවිතයේ තිබූ බව බිතුසිතුවම්වලින් හෙළි වේ.

කොරියාවට සොහොන් ගෙවල් සහ නගර බිත්ති ඉදිකිරීමේ පොහොසත් වාස්තුවිද්‍යාත්මක උරුමයක් ඇත. මුර්යොං රජුගේ (ක්‍රි.ව. 501-523) ගඩොල් සොහොන් ගෙය එහි කුටි සිවිලිම සහ ආරුක්කු ඉදිකිරීම සඳහා කැපී පෙනේ.

  •  
    ගොගුර්යෝ සොහොන්, 5 වන සියවස, ජියෑන්, චීනය.
  •  
    Baekje රාජකීය සොහොන් සංකීර්ණය, Buyeo, දකුණු කොරියාව.
  •  
    හ්වන්ග්නම් මහා සොහොන, සිල්ලාවේ රජු සහ රැජින සඳහා ද්විත්ව කඳු සහිත සොහොනකි.
  •  
    බිහ්වා ගයාවේ රාජකීය සොහොන් .

උතුරු-දකුණු රාජ්‍ය කාලය (698–926)

සංස්කරණය

උතුරු දකුණු රාජ්‍ය කාලය (698-926) යනු කොරියානු ඉතිහාසයේ සිල්ලා සහ බල්හේ පිළිවෙලින් කොරියාවේ දකුණු සහ උතුරු ප්‍රදේශයේ සහජීවනයෙන් සිටි කාල පරිච්ඡේදයයි.

ලේට් සිල්ලා (668–935)

සංස්කරණය
ආගමික ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය
සංස්කරණය
 
බුල්ගුක්සා හි නෙළුම් මල් පාලම සහ සත් නිධන් පාලම.
 
Dabo Pagoda, දකුණු කොරියාවේ ජාතික වස්තුවකි.
බල්ගුක් පන්සල, යුනෙස්කෝ ලෝක උරුම අඩවියකි.

බෞද්ධ විහාරස්ථානවල සැලසුම් මධ්‍යම ප්‍රධාන ශාලාව ඉදිරිපිට අනෙකුත් ගොඩනැගිලි සමඟ උතුරු-දකුණු අක්ෂයේ සමමිතික පිරිසැලසුමක චෛත්‍ය දෙකකින් සංලක්ෂිත විය. Gyeongju අසල Toham කන්ද පාමුල ගල් වේදිකාවක් මත ඉදිකරන ලද Bulguksa Temple, කොරියාවේ දැනට පවතින පැරණිතම විහාරස්ථානයයි. 6 වන සියවසේ මුල් භාගයේදී මෙම විහාරස්ථානය මුලින්ම ආරම්භ කරන ලද අතර 752 දී සම්පූර්ණයෙන්ම නැවත ගොඩනඟා විශාල කරන ලදී. මුල් වේදිකාව සහ අත්තිවාරම් අද දක්වා නොවෙනස්ව පවතී, නමුත් දැනට පවතින ලී ගොඩනැගිලි ජොසොන් යුගයේදී ප්‍රතිසංස්කරණය කරන ලදී.

දෙමහල් වේදිකාවේ ගල් වැඩ වාස්තු විද්‍යාත්මක සංවිධානය සහ උසස් ගොඩනැඟිලි ක්‍රම පිළිබඳ විශිෂ්ට හැඟීමක් ප්‍රදර්ශනය කරයි. විහාරස්ථානයේ ප්‍රධාන ශාලාව ඉදිරිපිට ගල් චෛත්‍ය දෙකක් ඇත. උසාවියේ වම් පසින් පිහිටා ඇති වඩාත් සරල Seokgatap බුදුන් වහන්සේ ලෝකෝත්තර සන්සුන්ව ප්‍රකාශනය නියෝජනය කරයි. එහි පදික ස්ථර දෙකක් සහිත තට්ටු තුනක් සහ සම්පූර්ණ උස අඩි විසිපහක් පමණ වේ. චෛත්‍යය සරල අලංකරණය නොකළ පදම් පුවරු සහ තට්ටු තුනකින් යුත් ස්ථූපයකින් සමන්විත වන අතර ඒ සෑම එකක්ම පියගැටපෙළ පහක් සහ කැපූ වහලවල් ඇත. මෙම ලක්ෂණ කොරියානු ගල් චෛත්‍යවල සාමාන්‍ය ආකාරයකි.

 
යුනෙස්කෝ ලෝක උරුම අඩවියක් වන Seokguram Grotto . කෘතිම කළුගල් ගුහාවක්.

උසාවියේ දකුණු පසින්, සංකීර්ණ ඩබොටප් විවිධාංගීකරණය වූ විශ්වයක බුදුන්ගේ ප්‍රකාශනය නියෝජනය කරන අතර එය කොරියාවේ, තවදුරටත් ආසියාවේ අද්විතීය වේ. අඩි තිස් පහක උසකින් යුත් මෙම චෛත්‍යයේ දෙපස පඩිපෙළක් සහිත එක් පීඨිකාවක්, බැලස්ට්‍රේඩ් සහිත ප්‍රධාන කථා හතරක් සහ අවසාන ඔටුන්න-බෝල සහ තහඩු අනුපිළිවෙලින් සංලක්ෂිත වේ. නෙළුම් මලේ මෝස්තර මෝස්තරය චෛත්‍යයේ අච්චු සහ අනෙකුත් විස්තර වලින් පෙනේ.

Seokguram හි පාෂාණ ගුහා සිද්ධස්ථානය Toham කඳු මුදුනේ පිහිටා ඇත. එය බල්ගුක්සා දේවාලයේ ප්‍රධාන ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පියා විසින් ඉදිකරන ලද අතර එම යුගයේම ඉදිකරන ලද්දකි. මෙම ලෙන් දේවාලය කෘතිමව හා දක්ෂ ලෙස කළුගල් කුට්ටි වලින් ඉදිකර ඇති අතර ස්වාභාවික භූ දර්ශනයක් ලබා දීම සඳහා ඉහළින් පස් කන්දකින් ආවරණය කර ඇත. මෙම දේවාලය බිත්ති දෙපස සහ ප්‍රධාන කුටියට පිවිසෙන දොරටුවේ බුදුදහමේ ආරක්ෂකයින්ගේ රූප කැටයම් කර ඇති විශාල ගල් පුවරු වලින් ආවරණය කර ඇති සෘජුකෝණාස්‍රාකාර ඉදිරිපස කාමරයක් ඇත. කවාකාර ප්‍රධාන කුටිය අලංකාර ගෝලාකාර සිවිලිමකින් ආවරණය වී ඇති අතර බෝධිසත්වයන් සහ ශ්‍රාවකයන් දස දෙනා නිරූපණය කරන කැටයම් කළ ගල් බිත්ති පුවරු වලින් වටවී ඇත. මධ්‍යයේ නෙළුම් පීඨයක් මත ඇති අලංකාර බුද්ධ ප්‍රතිමාව කුටියේ ප්‍රධාන ලක්ෂණයයි.

පාෂාණ ලෙන් සිද්ධස්ථාන ආසියාවේ දුර්ලභ නොවේ, නමුත් මෙම සිද්ධස්ථාන සහ මූර්ති කිහිපයක් එවැනි උසස් කලාත්මක බව හෙළි කරයි. Seokguram හි ඇති නිර්මාණ තරම් ආගමික සහ කලාත්මක වශයෙන් කිසිවක් සම්පූර්ණ නොවේ

  •  
    බකමූණෙකුගේ වලිගයක හැඩය ගත් වහල කෙළවරේ උළු, කොරියානු භාෂාවෙන් චිමි .
  •  
    හ්වාඕම්සා හි සිංහ චෛත්‍යය හෝ සිව්-සිංහ තෙමහල් ගල් චෛත්‍යය පිහිටා ඇත්තේ ජියෝලානම්-ඩෝ හි ගුර්යේ ප්‍රාන්තයේ හ්වාඕම්සා හි දකුණු කොරියානු බෞද්ධ විහාරයේ ය.
  •  
    දකුණු කොරියාවේ ජාතික කෞතුකාගාරය, අට-පාර්ශ්වික වහලයක හැඩයෙන් කැටයම් කර ඇති ග්‍රැනයිට් අනුස්මරණ ස්තූපය.
  •  
    ජෙචියොන් හි ජැන්නැක්-ඩොං හි සත්මහල් ගල් චෛත්‍යයක්
  •  
    චුංජු හි ටැප්පියොං-රි හි සත්මහල් ගල් චෛත්‍යය 796 දී ඉදිකරන ලදී

රාජකීය ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය
 
Anapji යනු දකුණු කොරියාවේ Gyeongju හි කෘතිම පොකුණකි. එය පුරාණ සිල්ලා මාලිගා සංකීර්ණයේ කොටසක් විය. එය 674 දී මුන්මු රජුගේ නියෝගයෙන් ඉදිකරන ලද්දකි.

එක්සත් සිල්ලා ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය 7 වන සියවසේ සිට 10 වන සියවස දක්වා අර්ථ දක්වා ඇත. කොරියානු අර්ධද්වීපය එක්සත් සිල්ලා රාජධානියට ඒකාබද්ධ කිරීමෙන් පසු කොරියානු සිල්ලා ආයතන රැඩිකල් ලෙස පරිවර්තනය විය. යුනයිටඩ් සිල්ලා චීනයේ ටෑං රාජවංශයේ සම්පූර්ණ පරිණත සංස්කෘතිය අවශෝෂණය කර ගත් අතර ඒ සමඟම අද්විතීය සංස්කෘතික අනන්‍යතාවයක් වර්ධනය කළේය. T'ang වෙතින් නව බෞද්ධ නිකායන් හඳුන්වා දුන් අතර බෞද්ධ කලාව දියුණු විය. එය සෑම කලා ක්ෂේත්‍රයකම සාමය හා සංස්කෘතික ප්‍රගතිය ඇති වූ කාල පරිච්ඡේදයකි.

වර්තමානයේ පැරණි තේජස පිළිබඳ සියලු අංශු පාහේ අතුරුදහන් වී ඇතත්, ග්යොංජු රාජකීය අගනුවර ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය සමෘද්ධිමත් විය. නගරයේ 200,000 කට ආසන්න ජනගහනයක් එහි උච්චතම ස්ථානයේ සිටි අතර, 170 ක පමණ සාරවත් ද්‍රෝණියක් වට කරන ගංගා දෙකක් සහ කඳු තුනක් හන්දියේ උපායමාර්ගිකව පිහිටා තිබුණි. කි.මී. 2 ප්රදේශයේ. නගරයේ නාගරික ප්‍රදේශය අදියර තුනකින් සංවර්ධනය කර පුළුල් කරන ලදී. දෙවන අදියරේදී, Hwangnyongsa පන්සල මධ්‍යයේ පිහිටි විට, කලාපය පුළුල් වීදි සහිත මාර්ග රටා ජාලයක් බවට සංවර්ධනය කරන ලදී.

මාලිගාවේ එක් ස්ථානයක් කලින් ගොඩනැඟිලි ස්ථානය නිරූපණය කරන රැඳවුම් බිත්ති සහිත ගල් වැඩ සහිත ඇනප්ජි හි කෘතිම විල මගින් සලකුණු කර ඇත. නගරයේ වංශාධිපතියන්ගේ නේවාසික දිස්ත්‍රික්කය සමන්විත වූයේ වංශාධිපතියන්ට වරප්‍රසාද ලබා දෙන නමුත් සාමාන්‍ය ජනයාට තහනම් වූ ගොඩනැගිලි කේතයට අනුකූලව ඉදිකරන ලද මහා නිවාස වලින් ය. ගොඩනැගිලිවල නටබුන් බොහොමයක උළු සෑම තැනකම දක්නට ලැබිණි. තවමත් නොනැසී පවතින ඒවායින්, අලංකාර සහ අලංකාර මෝස්තර පෙන්වන්න.

බල්හේ (698–926)

සංස්කරණය

උතුරු කොරියානු රාජධානියේ බල්හේ (698–926) කලාවේ සංයුක්ත ස්වභාවය බල්හේ කුමරියන්ගේ සොහොන් දෙකෙන් සොයාගත හැකිය. බල්හේ ජනයාගේ සමහර වංශාධිපතියන්, රණශූරයන් සහ සංගීතඥයන් සහ සේවිකාවන් පෙන්වයි, ඔවුන් රාජධානියේ තුන්වන රජු වන මුන් (737-793) රජුගේ දියණියක වන ජියොන්ගියෝ කුමරියගේ සොහොන්ගැබේ බිතු සිතුවමේ නිරූපණය කර ඇත. බිතුසිතුවම් බල්හේ ජනයාගේ රූපය එහි සම්පූර්ණත්වය ප්රදර්ශනය කළේය. ජොංහ්යෝ කුමරියගේ සොහොන් ගෙය (Korean, චීන: zhēnxiào gōngzhǔ mù; 贞孝公主墓), මුල් බල්හේ රාජධානියේ මිනිසුන් විසින් 793 දී සාදන ලදී,[11] වෙනත් දේ අතර, බල්හේ කලාකරුවන් විසින් කරන ලද පළමු සම්පූර්ණ සොයා ගත් සහ සවිස්තරාත්මක බිතුසිතුවම් අඩංගු වන අතර එම නිසා ඉතිහාසඥයින්ට වටිනා අවබෝධයක් ලබා දේ.

සොහොන් ගෙය මුලින් ටමුලස් වලට අමතරව ගඩොල් සහ ගල් පුවරු වලින් සාදන ලද අවමංගල්‍ය චෛත්‍යයක් විය.[12] චෛත්‍යයේ අත්තිවාරම් පමණක් ඉතිරිව ඇති අතර, එය මුලින් හතරැස් වූ අතර මීටර් 5.50x5.65 ප්‍රමාණයෙන් යුක්ත බව පෙන්නුම් කරයි.[13] අවමංගල්‍ය චෛත්‍යයට සහ ටූමුලස්ට පහළින්, කුමරියගේ භූමදානය සමන්විත වූයේ ඇතුල්වීමේ මාර්ගයක්, සොහොන් ගෙය ඇතුල්වීම, අභ්‍යන්තර මාර්ගය සහ සුසාන කුටියකි. සුසාන කුටිය භූගත වන අතර 1980 ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී කැණීම් කරන ලදී[14] සුසාන කුටිය මීටර් 2.10x3.10 ක් වූ අතර එය ගඩොල්වලින් ඉදිකරන ලද අතර ගල් පුවරු වහලය සෑදී ඇත. ගල්වලින් වැසී ඇති පස් ගොඩවල් ගොගුර්යෝ විලාසිතාවේ සොහොන්ගැබේ අඛණ්ඩ පැවැත්ම පෙන්නුම් කරයි[15] නමුත් විධිමත් ඇඳුම් වලින් ටෑං විලාසිතාව පෙන්නුම් කරයි, එයින් ඇඟවෙන්නේ කොරියානු බල්හේ චීන ටැං සංස්කෘතිය ක්‍රියාකාරීව පිළිගත් බවයි.[16] අභ්‍යන්තර ඡේදයේ පිටුපස බිත්තිවල සහ සුසාන කුටියේ උතුරු, නැගෙනහිර සහ බටහිර බිත්තිවල මිනිසුන් නිරූපණය කරන බිතුසිතුවම් 12 ක් මුලින් තිබුණි. කුටිය සෑම බිත්තියකම බිතුසිතුවම් හතරකින් වටවී ඇති අතර, රතු, නිල්, කහ, දම් සහ දුඹුරු සිවුරු පැළඳ සිටින රණශූරයන් (3), කුටි සේවකයෝ, සංගීතඥයන් සහ සේවිකාවන් වැනි ක්‍රියා කරන පුද්ගලයන් දහතුනක් නිරූපණය කරයි. බිතුසිතුවම් බල්හේ ජනයාගේ ප්‍රතිරූපය එහි සම්පූර්ණත්වය ප්‍රථම වරට ප්‍රදර්ශනය කළේය.

ගොර්යෝ (918–1392)

සංස්කරණය
 
රාජකීය මාලිගාවක් නිරූපණය කරන ගොර්යෝ චිත්‍රයක්. [17]

ගොර්යෝ ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය 10 වැනි සියවසේ සිට 14 වැනි සියවස දක්වා කාලය ලෙස අර්ථ දක්වා ඇත. මෙම යුගයේ බොහෝ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය ආගමට සම්බන්ධ වූ අතර දේශපාලන බලය / රාජධානියේ බලපෑමට ලක් විය. බුද්ධාගම එකල සංස්කෘතියේ සහ සමාජය තුළ වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කළ බැවින්, විචිත්‍රවත් බෞද්ධ විහාරස්ථාන සහ චෛත්‍ය වැනි බොහෝ ගොඩනැගිලි ආගමික අවශ්‍යතා මත සංවර්ධනය විය. මෙම යුගයේ බොහෝ ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය ලී වලින් ගොඩනගා ඇති බැවින් අද දක්වා ඉතිරිව ඇත්තේ ස්වල්පයක් වීම අවාසනාවකි. එසේම, ගොර්යෝවේ අගනුවර පදනම් වූයේ නූතන උතුරු කොරියාවේ නගරයක් වන කේසොං හි ය. එහි පිහිටීම දකුණු කොරියාවේ බොහෝ ඉතිහාසඥයින්ට මෙම යුගයේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය අධ්‍යයනය කිරීම සහ විශ්ලේෂණය කිරීම දුෂ්කර කර ඇත.

දකුණු කොරියාවේ ගොර්යෝ යුගයේ අග භාගයේ ඉතිරිව ඇති ලී ව්‍යුහයන් ජොසොන් යුගයේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයට වඩා සැලකිය යුතු තරම් සරල වරහන් අපට පෙන්වයි. තුන් රාජධානි යුගයේ සිට මෙම ව්යුහයන්ගේ දීප්තිමත් සහ මෘදු වර්ණ ගැන්වීම තවදුරටත් වර්ධනය විය.[18]

  •  
    Sudeoksa පන්සලේ Daeungjeon ශාලාව.
  •  
    මුරියංසුජියොන් (ප්‍රධාන ශාලාව) බුසොක්සා පන්සලේ.
  •  
    Woljeong පන්සලේ චෛත්‍යය.
  •  
    Gyeongcheonsa පන්සලේ තට්ටු 10ක් උස කිරිගරුඬ චෛත්‍යය.
  •  
    ලෝකඩ ආදර්ශ චෛත්‍ය, Goryeo යුගය, කොරියාවේ ජාතික වස්තුවක්, Leeum කෞතුකාගාරය, සෝල්, දකුණු කොරියාව.

ජොසොන් (1392–1910)

සංස්කරණය
 
Donggwoldo, යුනෙස්කෝ ලෝක උරුම අඩවියක් වන Changdeokgung, සහ Changyeonggung හි වරක් පුළුල් භූමියක භූ දර්ශනයකි. පින්තාරු කරන ලද c. 1830.

ජොසොන් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය 14 වැනි සියවසේ සිට 20 වැනි සියවසේ ආරම්භය දක්වා අර්ථ දක්වා ඇත. 1392 දී ජොසොන් රාජවංශය පිහිටුවීම, 14 වන සියවසේ දී චීනයේ සිට කොරියාවට සෙමෙන් විකාශනය වූ නව-කොන්ෆියුෂියානුවාදයේ මූලධර්මවල ගිලී සිටි සමාන අදහස් ඇති මිනිසුන් බලයට ගෙන එන ලදී. මෙය බුදුදහමට සාපේක්ෂව සතුරු නව පරිසරයක් ඇති කිරීමට හේතු වූ අතර, රාජ්‍යය බෞද්ධ විහාරස්ථානවලින් කොන්ෆියුසියස් ආයතන වෙත ක්‍රමක්‍රමයෙන් අනුග්‍රහය දැක්වීමට හේතු විය. මුල් රාජවංශය පුරාවටම, නව-කොන්ෆියුෂියානු රේඛාවල සමාජය ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීමේ පෙළඹවීම සෝල්හි සහ පළාත් නගර ගණනාවක හියැන්ගියෝ (දේශීය පාසල්) ගොඩනැගීමට හේතු විය. මෙහිදී, ප්‍රභූ පැලැන්තියේ පුතුන් කොන්ෆියුසියස් ඉගෙනීමේ වාතාවරණයක් තුළ සිවිල් සේවා වෘත්තීන් සඳහා සූදානම් විය. මෙම ආයතන රාජවංශයේ අවසානය දක්වා පැවතියද, විවිධ හේතූන් මත 16 වන සියවසේ මැද භාගයේදී ඒවා ප්‍රසාදයට ලක් වීමට පටන් ගත්තේය. මේ අතර, ජනගහනයේ වැඩිවීම එය පෙර වසරවලට වඩා අඩු සිවිල් සේවා වෘත්තියක අපේක්ෂාවන් බවට පත් කළේය. එසේම, යැංබෑන් රදළ පැලැන්තිය නව-කොන්ෆියුසියස්වාදය පිළිබඳ අවබෝධයෙන් පරිණත වූ විට, ඔවුන් තම පුතුන් සඳහා අනුග්‍රහය දැක්වූ ගුණාත්මකභාවය සහ උපදෙස් වර්ග වඩාත් තෝරා බේරාගෙන වර්ධනය විය. එහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන්, පෞද්ගලික කොන්ෆියුසියානු ඇකඩමි (seowon) ක්‍රමයෙන් හයියංග්යෝස් වෙනුවට ආදේශ කර රාජවංශයේ අවසානය දක්වා ග්‍රාමීය රදළ ජීවිතයේ ප්‍රධාන අංගයක් බවට පත් විය.

නව-කොන්ෆියුසියස්වාදය නව වාස්තුවිද්‍යාත්මක ආදර්ශයන් ආභාසය කළේය. ජේසිල් නොහොත් ගෝත්‍රික අනුස්මරණ ශාලා බොහෝ ගම්වල සාමාන්‍ය දෙයක් බවට පත් විය, එහිදී බොහෝ ගම්වල දුරස්ථ මුතුන් මිත්තෙකුට පොදු නමස්කාරය සඳහා පහසුකම් ඉදිකර ඇත. ජොංමියෝ නොහොත් අනුස්මරණ සිද්ධස්ථාන රජය විසින් පිහිටුවන ලද්දේ පුත්‍ර භක්තියේ හෝ භක්තියේ සුවිශේෂී ක්‍රියාවන් සැමරීම සඳහා ය. මෙම පුරාවිද්‍යාවෙන් ඔබ්බට වුවද, ප්‍රායෝගිකත්වය, අරපිරිමැස්ම සහ ස්වභාවධර්මයට අනුග්‍රහය දැක්වූ නව-කොන්ෆියුසියස්වාදයේ සෞන්දර්යය, කොරියානු සමාජය පුරා ස්ථාවර වාස්තුවිද්‍යාත්මක ශෛලියක් ඇති කළේය.

වඩාත්ම ප්‍රසිද්ධ නගර බිත්ති වන්නේ සෝල් සහ සුවොන් ය. 1396 දී ඉදිකරන ලද සහ 1422 දී නැවත ගොඩනඟන ලද අගනුවර ගල් පවුර කිලෝමීටර් 18 කට වඩා දිගු විය (එයින් කිලෝමීටර 16 ක් ඉතිරිව හෝ ප්‍රතිසංස්කරණය කර ඇත) සහ දොරටු අටක් (නැම්ඩේමුන්, දකුණු දොරටුව ඇතුළුව); 1796 දී නිම කරන ලද සුවොන්ගේ නගර තාප්පය, බටහිර බලපෑමෙන් සහ ශිල්පීය ක්‍රමවලින් ප්‍රයෝජන ලැබූ බැවින්, එකල ආසියාවේ ඉදිකිරීම් ක්‍රමවල ආකෘතියක් විය.

බලකොටු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය
  •  
    Namdaemun ගේට්ටුව, සෝල්හි බලකොටු පවුරේ දොරටු අටෙන් එකක්.
  •  
    චොක්සොක් මණ්ඩපය, ජින්ජු බලකොටු පවුර.
  •  
    Cheongju හි Sangdang කඳු බලකොටුව.
  •  
    Hwaseong බලකොටුව, UNESCO ලෝක උරුම අඩවියකි.
  •  
    දකුණු දොරටුව, Hwaseong බලකොටුව.
  •  
    මුර කුළුණ, Hwaseong බලකොටුව.

ආගමික ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය

රාජකීය ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය
  •  
    Gyongbokgung හි ප්‍රධාන දොරටුව Gwanghwamun .
  •  
    Gyeonghoeru, Gyeongbokgung මාලිගයේ රාජකීය භෝජන සංග්‍රහ මණ්ඩපය.
  •  
    Changdeokgung හි ප්‍රධාන දොරටුව වන Donhwamun 1609 නැවත ගොඩනඟන ලදී.
  •  
    Injeongjeon ශාලාව, UNESCO ලෝක උරුම අඩවියක් වන Changdeokgung මාලිගයේ සිංහාසන ශාලාව.
  •  
    Changdeokgung මාලිගයේ රහස් උද්‍යානයේ පිහිටි රාජකීය පුස්තකාලය.
  •  
    Granite පාලම, Changdeokgung මාලිගය.
  •  
    Honghwa Gate, Changyeonggung . 1616 දී නැවත ගොඩනඟන ලද එය කොරියාවේ දැනට පවතින පැරණිතම ලී දොරටු වලින් එකකි.
  •  
    Myeongjeongjeon, Changyeonggung මාලිගයේ සිංහාසන ශාලාව.
  •  
    Seokeodang, Deoksugung හි දෙමහල් ගොඩනැගිල්ල පෞද්ගලික වාසස්ථානයක ශෛලිය තුල ඉදිකර ඇත.

නාගරික ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය
  •  
    1894 දී සෝල්.
  •  
    වෝර්යොං-ඩොං, ජොසොන් යුගයේ අගභාගයේ සෝල්.
  •  
    19c සෝල් හි පටු වීදියකි.
  •  
    19c සෝල් හි වීදියකි.

ස්වදේශීය ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය

යටත් විජිත යුගයේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය

සංස්කරණය

1910 සිට 1945 දක්වා යටත් විජිත කොරියානු යුගයේ ජපන් ආක්‍රමණය අතරතුර, ජපන් අධිරාජ්‍යයේ යටත් විජිත රජය විසින් කොරියානු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය වෙනුවට ජපන් ගෘහ නිර්මාණ සම්ප්‍රදායන් ආදේශ කිරීමට උත්සාහයක් ගන්නා ලදී.[19] කොරියානු අධිරාජ්‍ය මාලිගා සංකීර්ණ සහ ඒවායේ සාම්ප්‍රදායික කොරියානු උද්‍යානවල සැලකිය යුතු ව්‍යුහයන් කඩා බිඳ දමන ලදී. වැදගත් භූ දර්ශන මූලද්‍රව්‍ය ජපානයේ ඉවත් කර විකිණීමට හෝ භාවිතයට ගන්නා ලදී. පැරණි බුන්ජා ගස් ජපන් උද්‍යානවල බොන්සායි ලෙස නැවත වගා කිරීම සඳහා ගෙන ඇත. ජපන් ආක්‍රමණය අතරතුර, සාම්ප්‍රදායික කොරියානු ආගමික ගොඩනැගිලි (බෞද්ධ හෝ කොන්ෆියුසියානු) ඉදිකිරීම මෙන්ම ක්‍රිස්තියානි පල්ලිවල අනුවර්තනයන් ද අධෛර්යමත් විය. සමහර කොරියානුවන් ජපන් ජාතිකවාදී න්‍යාය පත්‍රයට විරුද්ධ වූයේ ජියොන්ජු ගම්මානයේ නිවාස වැනි සාම්ප්‍රදායික කොරියානු හැනොක් නිවාස ඉදිකිරීමෙනි.[20] කොරියානු ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය සහ එහි ඉතිහාසය සඳහා යටත් විජිත නොසලකා හැරීම වැදගත් කොරියානු බිම් සලකුණු නොසලකා හැරීමට සහ නඩත්තු නොකිරීමට හේතු වූ අතර ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයේ සැලකිය යුතු උදාහරණ පිරිහීම හෝ කඩා දැමීමේ ප්‍රතිඵලයක් විය. සමහර ඓතිහාසික ගොඩනැගිලි ද ජපන් විසිතුරු ක්‍රම යොදා ගනිමින් ප්‍රතිනිර්මාණය කරන ලදී.

මේ අතර, ජපන් රජය සහ පෞද්ගලික පුරවැසියන් කොරියානු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය අධ්‍යයනය කිරීමට, ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීමට සහ සංරක්ෂණය කිරීමට කටයුතු කළහ. 1918 දී බුල්ගුක්සා විහාරය ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීම සහ 1915 දී මිරෙක්සාජි ගල් චෛත්‍යය එක් උදාහරණයකි.[21]

ප්‍රවාහන යටිතල පහසුකම් ගොඩනැගීමේ වැඩසටහන් හරහා ජපන් යටත් විජිත ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය මුලින්ම යටත් විජිත කොරියාවට හඳුන්වා දෙන ලදී. නව දුම්රිය මාර්ගවල ජපන් ආකාරයේ දුම්රිය ස්ථාන සහ හෝටල් තිබුණි. ජපන් ජාතිකයින් නව නගර ශාලා, තැපැල් කාර්යාල, බැරැක්ක සහ හමුදා කඳවුරු, සිරගෙවල් සහ බන්ධනාගාර, සහ පොලිස් ස්ථාන සහ පොලිස් පෙට්ටි ( කොබන් ) ද ඉදි කළහ. මාධ්‍ය සහ අධ්‍යාපනය තුළ කොරියානු භාෂාව භාවිතා කිරීම තහනම් කළ ජපානය කොරියානුවන්ගේ ජපන් අධ්‍යාපනය සඳහා නව පාසල් ඉදි කළේය.

බටහිර 'යුරෝ-ඇමරිකානු' පුනර්ජීවන ගෘහ නිර්මාණ ශෛලීන් කොරියාවේ ජපන් වාඩිලෑමට වැදගත් වූ සමහර නව ගොඩනැගිලි සඳහා භාවිතා කරන ලදී. උදාහරණයක් ලෙස නව සම්භාව්‍ය ශෛලියේ ජපන් පොදු රාජ්‍ය ගොඩනැගිල්ල (1926), සෝල් දුම්රිය ස්ථානය (1925) සහ සෝල් නගර ශාලාව (1926).

කොරියාවේ ගොඩනැගිලි ඉදිකිරීමට අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය හිඟ විය. කොරියානු පැරණි-වර්ධන වනාන්තර සහ විශේෂයෙන් විශාල සයිප්‍රස් ලොග ජපන් දැව කැපීමේ මෙහෙයුම් යටතේ පැවති අතර අනෙකුත් අපනයනය කළ හැකි ගොඩනැගිලි ද්‍රව්‍ය සමඟ ජපානයට නැව්ගත කරන ලදී.

ජපන් ආක්‍රමණය, ආර්ට් ඩෙකෝ සහ නූතනවාදී ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය ඇතුළු 20 වැනි සියවසේ බටහිර නිර්මාණ ව්‍යාපාරවලට යටත් විජිත කොරියාවට පැමිණීම අවහිර කළේය. 20 වන සියවසේ බලපෑම් සහිත කොරියානු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය 1946 දී කොරියානු නිදහස ලැබීමෙන් පසුව වර්ධනය නොවීය.

  •  
    සෝල් දුම්රිය ස්ථානය.
  •  
    සෝල් නගර ශාලාව.
  •  
    තෝරාගත් කොමර්ෂල් බැංකු ප්‍රධාන කාර්යාලය
  •  
    Keijō Nippō සමාගම් ගොඩනැගිල්ල
  •  
    ජින්සන් සිද්ධස්ථානය

මූලාශ්‍ර

සංස්කරණය
  1. ^ Cartwright, Mark. "Ancient Chinese Architecture". World History Encyclopedia (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2023-02-20.
  2. ^ Hanna, Angela (2021-09-11). "10 Reasons why architects must visit South Korea". RTF | Rethinking The Future (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2023-02-20.
  3. ^ a b Jipjari [House]. In Hanguk Gogohak Sajeon [Dictionary of Korean Archaeology], edited by National Research Institute of Cultural Heritage, Seoul, 2001, pp.1130-1131.
  4. ^ "Korean Architecture - Prehistoric Period".
  5. ^ "Korean Architecture - Prehistoric Period".
  6. ^ a b Jipjari [House]. In Hanguk Gogohak Sajeon [Dictionary of Korean Archaeology], edited by National Research Institute of Cultural Heritage, Seoul, 2001, pp.1130-1131.
  7. ^ Jipjari [House]. In Hanguk Gogohak Sajeon [Dictionary of Korean Archaeology], edited by National Research Institute of Cultural Heritage, Seoul, 2001, pp.1130-1131.
  8. ^ "Korean Architecture - Prehistoric Period".
  9. ^ Seongdong-ri Jibjari [The Seongdong-ri Settlement Site]. In Hanguk Gogohak Sajeon [Dictionary of Korean Archaeology], edited by National Research Institute of Cultural Heritage, Seoul, 2001, pp. 652-653.
  10. ^ Siji-dong Yujeok [The Siji-dong Site]. In Hanguk Gogohak Sajeon [Dictionary of Korean Archaeology], edited by National Research Institute of Cultural Heritage, Seoul, 2001, pp. 749-751.
  11. ^ Lee Injae, Owen Miller, Park Jinhoon, Yi Hyun-hae, 《Korean History in Maps》, Cambridge University Press, 2014. ISBN 1107098467 p.65
  12. ^ "渤海国文物古迹之龙头山古墓群" [Cultural remains of the Balhae Kingdom:the ancient tombs at Longtou Mountain]. Chamgbai Mountain. 16 July 2012. 6 March 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 29 September 2017.
  13. ^ Korea Art History Academy, "美術史學硏究", 233-236, 2002. p.59
  14. ^ Keong-il Kim, "Pioneers of Korean Studies", Joeun Munhwasa, 2004. ISBN 8971055154 p.459
  15. ^ Lee Injae, Owen Miller, Park Jinhoon, Yi Hyun-hae, 《Korean History in Maps》, Cambridge University Press, 2014. ISBN 1107098467 p.65
  16. ^ Patricia Ebrey, Anne Walthall, "Pre-Modern East Asia:A Cultural, Social and Political History", Cengage Learning, 2013. ISBN 1133606512 p.65
  17. ^ 김도경; 주남철 (1995), (in ko)대한건축학회논문집 11권4호 통권78호ko:고려시대 관경변상도의 전각도에 관한 연구 
  18. ^ Dancheong සංරක්ෂණය කළ පිටපත 2008-06-22 at the Wayback Machine
  19. ^ Peter Bartholomew, 'Choson Dynasty Royal Compounds: Windows to a Lost Culture', in Transactions: Royal Asiatic Society, Korea Branch Vol. 68 (Seoul: RAS, 1993)
  20. ^ Hanok hotels become a hip choice
  21. ^ 노, 형석 (2009-04-20). [단독] 일제 1918년 보수 전 불국사 '실측도' 발견. [단독] 일제 1918년 보수 전 불국사 '실측도' 발견 (කොරියානු බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2024-03-05.

වැඩිදුර කියවීම

සංස්කරණය

බාහිර සබැඳි

සංස්කරණය
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=කොරියානු_ගෘහ_නිර්මාණ_ශිල්පය&oldid=725535" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි