දම් පැහැති මුහුණැති ලැන්ගර්

ශ්‍රී ලංකාවට ආවේණික වඳුරු විශේෂයක්

දම් පැහැති මුහුණැති ලැන්ගර් (Semnopithecus vetulu),[3] දම් පැහැති මුහුණැති කොළ වඳුරා ලෙස ද හැඳින්වේ, එය ශ්‍රී ලංකාවට ආවේණික පැරණි ලෝක වඳුරන්ගේ විශේෂයකි. මෙම සත්වයා දිගු වලිග සහිත වෘක්ෂලතා විශේෂයක් වන අතර, බොහෝ දුරට දුඹුරු පැහැති පෙනුමක්, අඳුරු මුහුණක් (සුදුමැලි පහත් මුහුණක් සහිත) සහ ඉතා ලැජ්ජාශීලී ස්වභාවයකින් හඳුනාගෙන ඇත. මෙම විශේෂය වරෙක ඉතා බහුල වූ අතර, කොළඹ තදාසන්න ප්‍රදේශවල සහ "තෙත් කලාපීය" ගම්මානවල (වසර පුරා අධික උෂ්ණත්වය සහ අධික ආර්ද්‍රතාවය සහිත ප්‍රදේශ, මෝසම් කාලවල දී වැසි ගංවතුර ඇති වන අතර),[4] නමුත් වේගවත් නාගරීකරණයට හේතු වී ඇත. වඳුරන්ගේ ජනගහන මට්ටමේ සැලකිය යුතු අඩුවීමක්. [5] එය සාම්ප්‍රදායිකව Trachypithecus කුලය තුළ වර්ගීකරණය කර ඇති නමුත් එය අළු පැහැති ලන්ගුර්ස් සමඟ වඩාත් සමීපව සම්බන්ධ වී ඇති බව පෙන්නුම් කරන DNA සාක්ෂි මත පදනම්ව Semnopithecus ගණයට ගෙන යන ලදී.

කළු වදුරා
දම් පැහැති මුහුණැති ලැන්ගර්
Semnopithecus vetulus vetulus
විද්‍යාත්මක වර්ගීකරණය edit
අධිරාජධානිය: Eukaryota
රාජධානිය: අනිමාලියා
වර්ගය: මමාලියා
ගෝත්‍රය: Primates
උපගෝත්‍රය: Haplorhini
අධෝගෝත්‍රය: Simiiformes
කුලය: Cercopithecidae
ගණය: Semnopithecus
විශේෂය: ''ස vetulus[1]''
ද්වීපද නාමය
ස vetulus[1]
දම් පාට මුහුණැති ලැන්ගර් පරාසය
Synonyms

Trachypithecus vetulus

සිංහලෙන් එය ශ්‍රී ලංකා කළු වඳුරා [kʌlu vʌⁿðura] (ශ්‍රී ලංකා කළු වඳුරා) ලෙස හැඳින්වේ.

විස්තරය

සංස්කරණය

දම්පාට මුහුණැති ලැංගූර්හි පිරිමින් සාමාන්‍යයෙන් ගැහැනු සතාට වඩා විශාලය. පිරිමින්ගේ ප්‍රමාණය 50 to 67.1 cm (19.7 to 26.4 in) වේ 67 to 85.1 cm (26.4 to 33.5 in) වලිගයක් සහිත හිස-ශරීරයේ දිග . කාන්තාවන්ගේ හිස-ශරීර දිග 44.7 to 60 cm (17.6 to 23.6 in) ඇත සහ වලිගය දිග 58.9 to 82 cm (23.2 to 32.3 in).[6][7] පැල්ලම සාමාන්‍යයෙන් කළු පැහැයේ සිට අළු පැහැය දක්වා වෙනස් විය හැක. මෙම විශේෂයට සුදු පැහැති සිට අළු දක්වා කෙටි 'කලිසම්' වටකුරු දම්-කළු මුහුණු වලින් සුදු පැති පිළිස්සුම් ඇත. පිටුපස කොටසක් සුදු පැහැති ලොම් වලින් ආවරණය වී ඇති අතර වලිගය කළු සහ සුදු මිශ්‍ර වර්ණවලින් ලොම් ද ඇත. පාද සහ අත් ද දම්-කළු වර්ණයෙන් යුක්ත වේ. උප විශේෂ අතර ප්‍රමාණය වෙනස් වේ. සාමාන්‍යයෙන් වැඩිහිටියන්ගේ බර 3.1 and 11.4 kg (6.8 and 25.1 lb) අතර වේ, සාමාන්‍යය 7.08 kg (15.6 lb) පමණ වේ.[8][9] කුඩාම උප විශේෂය (S. v. nestor) සාමාන්යයෙන් බර 3.8 and 6 kg (8.4 and 13.2 lb) අතර වේ.[10] අනෙකුත් උප විශේෂවල සාමාන්‍ය බර 7.8 kg (17 lb) දක්වා වාර්තා වී ඇත කාන්තාවන් සහ 8.5 kg (19 lb) සමහර විට 18 kg (40 lb) දක්වා බරින් යුත් විශාල ලැන්ගර් සහිත පිරිමින් තුළ ය.[11] ශ්‍රී ලංකාවේ වෙසෙන ප්‍රයිමේටස් අතර, දම් පැහැති මුහුණැති ලැන්ගර් කාණ්ඩයේ ප්‍රමුඛ පිරිමින් බොහෝ විට වාසස්ථානවල එකට ජීවත් වූ ටෆ්ටඩ් අළු ලැන්ගර්ට වඩා විශාල වුවද, එය ටෆ්ටඩ් අළු ලැන්ගර්ට වඩා තරමක් කුඩා ය. "වලස් වඳුරා" (S. v. monitcola) ලෙස හැඳින්වෙන උප විශේෂවල සාමාන්යයෙන් තද පැහැති කබායක් ඇති අතර සාමාන්යයෙන් බර උඩු රැවුලකින් යුක්ත වේ. මෙම විශේෂය තුළ, ඔටුන්නෙහි හිසකෙස් දිගේ පිටුපසට යොමු කර ඇත, විකිරණ නොවේ. එය ටෆ්ටඩ් අළු ලැන්ගර් වල ලාංඡනය නොමැති අතර ඔටුන්න මත පන්සල් සහ නේප් මත වඩා දිගු කෙස් ඇත. දම්පාට මුහුණැති ලැන්ගර් වල පිරිසිදු සුදු හෝ සුදු පැහැති අළු පැහැයක් ඇත.

උප විශේෂ

සංස්කරණය

ශ්‍රී ලංකාවේ ක්ෂීරපායීන්ට අනුව උප විශේෂ 4 පහත පරිදි හඳුනාගෙන ඇත.[12]

  • කුණු පහතරට තෙත් කලාපය දම් පාට මුහුණැති ලැන්ගර්, සෙම්නොපිතෙකස් වෙටුලස් වෙටුලස් - "වර්ණය බොහෝ සෙයින් වෙනස් වේ. කළු උඩු කඳ, ලා දුඹුරු පැහැති තොප්පිය, හොඳින් නිර්වචනය කරන ලද රිදී පැහැයෙන් යුත් පැල්ලම කකුල් දක්වා විහිදේ. කැපී පෙනෙන සුදු රැවුල් ගස්, වලිගය ද සුදු ය මෙම උප විශේෂයේ ඒවා සම්පූර්ණයෙන්ම සුදු සිට අර්ධ වශයෙන් සුදු විය හැකිය.
  • බටහිර දම්-මුහුණු ලැන්ගර් හෝ උතුරු පහතරට තෙත් කලාපය දම්-මුහුණු ලැන්ගර්, Semnopithecus vetulus nestor - "එය සියලුම උප විශේෂවලින් කුඩාම වේ. ඉහළ කඳ තද අළු දුඹුරු ලා අළු දුඹුරු පැහැ ලප, තද අළු දුඹුරු කකුල් සහ සුදු තොප්පිය."
  • ඩ්‍රයිසෝන් දම් පැහැති මුහුණක් සහිත ලැන්ගර්, සෙම්නොපිතෙකස් වෙටුලස් ෆිල්බ්‍රික්කි - "විශාලතම උප විශේෂය. අළු දුඹුරු කඳ, වැරදි ලෙස අර්ථ දක්වා ඇති අළු පැහැති කම්මුල් පැල්ලම, තද තොප්පිය. තුඩ සහිත කැපී පෙනෙන සුදු කම්මුල්. සුවිශේෂී ලෙස දිගු සෙවල වලිගය."
  • මොන්ටේන් දම් පැහැති මුහුණක් සහිත ලැන්ගර් හෝ වලස් වඳුරා, සෙම්නොපිතෙකස් වෙටුලස් මොන්ටිකෝලා - "තද අළු දුඹුරු පැහැති කබාය. විශාල නමුත් වැරදි ලෙස අර්ථ දක්වා ඇති අළු පැහැති ලප පැල්ලම. කැපී පෙනෙන සුදු කම්මුල්, ලා දුඹුරු අළු තොප්පිය. ලොම් දිග සහ වාසස්ථානය නිසා ඔවුන් ජීවත් වන වාසස්ථාන සීතලයි."

හඳුනාගත හැකි උප විශේෂ හතරම විවිධ හිස්කබල සහ pelage ලක්ෂණ මෙන්ම ශරීර ප්‍රමාණය ද ප්‍රදර්ශනය කරයි. බටහිර දම් පාට මුහුණැති ලැන්ගර් යනු ලෝකයේ වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්ව ඇති ප්‍රයිමේටාවන් 25 න් එකකි.[13] බොහෝ ලන්ගුර් කණ්ඩායම් වල ඇත්තේ එක් වැඩිහිටි පිරිමියෙක් පමණි.[14][15]

Semnopithecus vetulus harti නම් විය හැකි උප විශේෂයක් හඳුනාගෙන ඇත, නමුත් තවමත් වලංගු භාවය ලබා දී නොමැත. මෙම උප විශේෂය යාපනය අර්ධද්වීපයෙන් සහ වවුනියාවට උතුරින් හමු වූ සමහර හම්වලින් හඳුනාගෙන ඇත. අද්විතීය ලෙස, මෙම උප විශේෂයේ හිස්කබලේ කහ පැහැති රන්වන් හිසකෙස් සහ ලොම් වලට රන්වන් පැහැයක් ඇත. මෙම වෙනස්කම් හැර, ව්‍යුහ විද්‍යාව සහ අනෙකුත් සියලුම අංග Semnopithecus vetulus philbricki ට සමාන වේ.[16]

රූප විද්‍යාත්මක සමානකම් මත පදනම්ව ට්‍රැචිපිතෙකස් කුලය තුළ සම්ප්‍රදායිකව වර්ගීකරණය කර ඇතත්, DNA සහ වාචික සාක්ෂිවලින් පෙනී යන්නේ දම් පැහැති මුහුණැති ලැන්ගර් ඇත්ත වශයෙන්ම සෙම්නොපිතෙකස් කුලයට අයත් අළු ලැන්ගර් සමඟ වඩාත් සමීපව සම්බන්ධ වන බවයි.[17][18][19][20][21][22]

වාසස්ථාන සහ තත්ත්වය

සංස්කරණය

දම් පැහැති මුහුණක් සහිත ලැංගූර් ශ්‍රී ලංකාවේ කඳුකරයේ සහ "තෙත් කලාපය" ලෙස හඳුන්වන රටේ නිරිතදිග කොටසේ සංවෘත වියන් වනාන්තරවල දක්නට ලැබේ. ශ්‍රී ලංකාවෙන් වනාන්තර සහිත ප්‍රදේශවලින් සමන්විත වන්නේ 19% ක් පමණි. මෙම වාසස්ථානය 1980 දී 80% සිට 2001 දී ~25% දක්වා අඩු වී[23] වර්තමානයේ මෙම පරාසය 3% ට වඩා අඩු වී ඇත. මෙම පරාසය ශ්‍රී ලංකාවේ වඩාත්ම ජනාකීර්ණ පහතරට වැසි වනාන්තර ප්‍රදේශ වලින් සමන්විත වේ. වන විනාශයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ලැංගුර්ස් නිවාස පරාසය සෘජු හිරු එළියට නිරාවරණය වීමට හේතු වී ඇත. දම් පාට මුහුණැති ලැන්ගර් බොහෝ විට කුඩා හා පුළුල් ලෙස විසිරී ඇති කණ්ඩායම් වල දක්නට ලැබේ. ලැන්ගර් පරාසයෙන් සියයට අනූවක්, දැන් මිනිස් ජනාකීර්ණ ප්‍රදේශවලින් සමන්විත වේ. අඩවි තුළ සහ ඒවා අතර ජනගහනය විවේචනාත්මක ලෙස අඩුය. මෙම විශේෂයට ඇති තර්ජන අතරට වගාබිම් මගින් පරාසය උල්ලංඝනය කිරීම, තෘණ වගාව, කෘෂිකර්මාන්තය වෙනස් කිරීම, මාර්ග නිෂ්පාදනය, පාංශු විනාශය/ඛාදනය සහ වන විනාශය, බෝග වැටලීම් වැලැක්වීමෙන් විෂ වීම සහ ඖෂධ සහ ආහාර සඳහා දඩයම් කිරීම ඇතුළත් වේ.[24][25]

සිංහරාජය, කිතුල්ගල, කණ්ඩලම, මිහින්තලේ, හෝර්ටන්තැන්න ජාතික වනෝද්‍යානයේ කඳුකරයේ හෝ ගාලු නගරයට ආසන්න වැසි වනාන්තරවල තවමත් දැකගත හැකි වුව ද මිනිස් ආක්‍රමණය හමුවේ එහි පරාසය විශාල ලෙස සංකෝචනය වී ඇත.

හැසිරීම සහ පරිසරය

සංස්කරණය

ආහාර පාලනය

සංස්කරණය

දම්පාට මුහුණැති ලැංගුර් බොහෝ විට කොළ භක්ෂක වේ, නමුත් පලතුරු, මල් සහ බීජ ද පෝෂණය කරයි. ඔවුන් සාමාන්‍යයෙන් මිනිස් වාසයෙන් වැළකී සිටින අතර, කොස් (Artocarpus heterophyllus), රඹුටන් (Nephelium lappaceum), කෙසෙල් (Musa balbisiana) සහ අඹ (Mangifera indica) වැනි පලතුරු වගා කරන ප්‍රදේශවල ඔවුන්ගේ ආහාර වේලට 50% දක්වා දායක විය හැක. [26] වනයේ දී Dimocarpus longan සහ Drypetes sepiaria පලතුරු වැනි ආහාර ගනු ලැබේ. දම් පැහැති මුහුණැති ලැන්ගර් ආහාර දිරවීම විශේෂිත ආමාශ බැක්ටීරියා ආධාරයෙන්, කොළවල ඇති සංකීර්ණ කාබෝහයිඩ්‍රේට් වලින් අවශ්‍ය පෝෂ්‍ය පදාර්ථ සහ ශක්තියෙන් බහුතරයක් ලබා ගැනීමට අනුවර්තනය වේ.[27] විශේෂයේ ආහාර දැනට වගා කරන ලද පලතුරු මත දැඩි ලෙස රඳා පවතින විට, ප්රමාණවත් පෝෂණය ලබා ගැනීමේ හැකියාව දුර්වල විය හැක.[26] පලතුරු සෘතුමය වශයෙන් ලබා ගැනීම මෙම බලපෑම වැඩි කිරීමට උපකාරී වේ.[28]

Semnopithecus vetulus, S. priam වලට වඩා අඩු විවිධත්වයක් සහිත ආහාර වේලක්, කොළ විශාල ප්‍රමාණයක් සමඟ පෝෂණය කරයි. Holoptelea integrifolia, Hydnocarpus venenata, Macaranga peltata, Manilkara hexandra, Mikania scandens, Mishodon zeylanica, Pterospermum suberifolium, Tetrameles nudiflora, Vitex, Witex, Witex [29] දම් පැහැති මුහුණැති ලැන්ගර් මිශ්‍ර පෝෂණ කණ්ඩායම්වල ටෆ්ටඩ් අළු ලන්ගුර් විසින් ආධිපත්‍යය දරන බව සොයා ගන්නා ලදී.[30]

සන්නිවේදනය

සංස්කරණය

තනි දම් පාට මුහුණැති ලැන්ගර් අතර වෙනස හඳුනා ගැනීමට බොහෝ විට ශබ්ද නගා ඇමතුම් භාවිතා කරයි. ඇමතුමක මූලද්‍රව්‍ය වර්ග තුනකට වැටේ: රළු පොත්ත, හූප් සහ අවශේෂ. ඇමතුමක් තුළ ඇති වාක්‍ය ඛණ්ඩ සහ අවශේෂ සංඛ්‍යාව අනුව පුද්ගලයන් වෙන්කර හඳුනාගත හැකිය. ඇමතුම් බොහෝ විට සිදුවන්නේ උදෑසන බොහෝ විට අසල්වැසි කණ්ඩායම් සහ භෞමික සටන් මගින් උත්තේජනය වීමෙනි. වලාකුළු සහිත කාලයට වඩා වැඩි ඇමතුම් අව්ව සහිත කාලවලදී සිදු වේ. අඩුම ඇමතුම් සවස් වරුවේ සිදු වේ. දිවා කාලයේ ඇමතුම් සාමාන්‍යයෙන් නිවාස පරාසයන් ආරක්ෂා කිරීමට උපකාරී වේ. විශේෂයෙන් උස්බිම් ස්වරූපයේ ඝෝෂාකාරී බුරන හඬ, දිවියෙකු වැනි විලෝපිකයෙකුගේ ගර්ජනාවක් ලෙස වරදවා වටහා ගත හැකිය. දම් පාට මුහුණැති ලැන්ගර්ගේ ඇමතුම් ඕනෑම උප විශේෂයකට වඩා වෙනස් වේ. පාරිසරික චරිත ඇමතුම් වේලාවන් මෙන්ම මානව කැළඹීම් වලට ද බලපායි. විලෝපිකයන්ගේ සාමාජිකයින් දැනුවත් කිරීමට, සහකරුවන් ආකර්ෂණය කර ගැනීමට, භූමිය ආරක්ෂා කිරීමට සහ කණ්ඩායම් සාමාජිකයින් සොයා ගැනීමට කටහඬ භාවිතා කළ හැකිය. විශේෂයෙන්ම ඒවා සෘජුවම නිරීක්ෂණය කිරීම ඉතා අපහසු නිසා සංරක්ෂණය සඳහා භාවිතා කිරීම සඳහා හඬ නැගීම අතිශයින් වැදගත් වේ. වැඩිහිටි පිරිමින් සමස්ත කණ්ඩායම අතර වඩාත් වාචික වේ. තීව්‍ර දෘෂ්‍ය සහ දුම්රිය එන්ජින් සංදර්ශක සමඟ ආරක්‍ෂක හූපින් ඇමතුම් ද ඇත. වර්ගීකරණ හඳුනාගැනීම නිර්ණය කිරීමේදී කටහඬ ද උපකාරී වේ.[31] මේවාට ප්‍රතිචාර වශයෙන් නිකුත් කරන ලද අනතුරු ඇඟවීමේ ඇමතුම් සහ සමාන ටෆ්ටඩ් අළු ලැන්ගර්ගේ දන්නා විලෝපිකයන් මත පදනම්ව, මෙම විශේෂයේ ප්‍රධාන විභව විලෝපිකයන් දිවියන් විය හැකිය, සමහර විට ඉන්දියානු පිඹුරන් සහ මග්ගර් කිඹුලන් විසින් කලාතුරකින් අනුගමනය කරනු ලැබේ. තරුණ හෝ දුර්වල ලැන්ගර් සඳහා, කළු රාජාලීන්, ලප-බඩ රාජාලි-බකමූණෝ සහ සමහර විට වෙනත් විශාල ගොදුරු පක්ෂීන් කලාතුරකින් තර්ජනයක් නොවේ. මොනිටර් කටුස්සන් දම් පැහැති මුහුණක් ඇති ලැන්ගර් ද පෝෂණය කළ හැකිය (සමහර විට තරුණ හෝ අසනීප වූ අය කුණු කසළ කිරීමෙන් හෝ නෙරපා හැරීමෙන්).[32][33][34]

සංරක්ෂණය

සංස්කරණය

සමහර සංරක්ෂණ උපාය මාර්ග දැනටමත් ආරක්ෂිත ප්‍රදේශ කළමනාකරණය වැඩිදියුණු කිරීම මෙන්ම පරාසයන් තුළ නව ප්‍රදේශ සහ කොරිඩෝව ස්ථානගත කිරීම සහ ආරක්ෂා කිරීම සමන්විත වේ. ජනගහනය වැඩි කිරීමට උපකාර කිරීමට දරන උත්සාහයන් පැවැත්මට උපකාර විය හැක. මානව-ලංගුර් ගැටුම් අඩු කිරීමට එය ප්රයෝජනවත් වනු ඇත. ලැන්ගර් සඳහා ආරක්ෂිතව පරාසයන් අතර ගමන් කිරීම සඳහා ලණු පාලම් ස්ථාපිත කළ හැකි අතර එමඟින් විදුලි රැහැන් සහ මාර්ග හරස් කිරීම අඩු විය හැකිය. මෙම ලැන්ගර් විසින් සූරාකන ලද දේශීය විශේෂ සමඟ පයින් වගාවන් නැවත වගා කිරීම, එහි කැමති වාසස්ථාන ද වැඩි කළ හැකිය.[35] දයානුකම්පාව සහ කරුණාව අවධාරණය කරමින් දේශීය ජනතාවට සංරක්ෂණය පිළිබඳ පොදු අධ්‍යාපනය මෙන්ම සමස්ත ජෛව විවිධත්වය සඳහා මෙම ක්ෂීරපායීන්ගේ වැදගත්කම සහ අවශ්‍යතාවය පැහැදිලි කිරීම.[36]

මූලාශ්‍ර

සංස්කරණය
  1. ^ උපුටාදැක්වීම් දෝෂය: අනීතික <ref> ටැගය; Roos2014 නමැති ආශ්‍රේයන් සඳහා කිසිදු පෙළක් සපයා නොතිබුණි
  2. ^ Dittus, W.; Molur, S. & Nekaris, A. (2008). "Trachypithecus vetulus". The IUCN Red List of Threatened Species. 2008: e.T22042A9350371. doi:10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T22042A9350371.en.
  3. ^ Roos, C.; Boonratana, R.; Supriatna, J.; Fellowes, J.R.; Groves, C.P.; Nash, S.D.; Rylands, A.B.; Mittermeier, R.A. (2014). "An updated taxonomy and conservation status review of Asian primates". Asian Primates Journal. 4 (1): 2−38.
  4. ^ Post-Disaster Housing Coordination Project (August 2007). "Introduction" (PDF). UN-HABITAT: United Nations Human Settlements Programme – Sri Lanka District Housing Profile (Colombo District). UNICEF. p. 3. 21 February 2016 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 28 April 2012.
  5. ^ "Conservation news". Oryx. 42 (4). Cambridge University Press: 481–488. October 14, 2008. doi:10.1017/S0030605308423141. eISSN 1365-3008. ISSN 0030-6053.
  6. ^ Roonwal, M.L. & Mohnot, S.M. (1977).
  7. ^ "Purple-faced Langur". Arkive.org. 2015-09-15 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2018-10-02.
  8. ^ Vandercone, R. (2011).
  9. ^ de Magalhaes, J. P., and Costa, J. (2009) A database of vertebrate longevity records and their relation to other life-history traits.
  10. ^ Dela, J. D. (2007).
  11. ^ Harvey, P.H., Martin, R.D., and Clutton-Brock, T.H. (1987).
  12. ^ . Colombo. p. 1012. {{cite book}}: Missing or empty |title= (help)
  13. ^ Parker, L; V. Nijman; K. A. I. Nekaris (5 August 2008). "When there is no forest left: fragmentation, local extinction, and small population sizes in the Sri Lankan western purple-faced langur". Endangered Species Research. 5: 29–36. doi:10.3354/esr00107.
  14. ^ Rudran, Rasanayagam (January 2007). "A survey of Sri Lanka's endangered and endemic western purple-faced langur (Trachypithecus vetulus nestor)". Primate Conservation. 22: 139–144. doi:10.1896/052.022.0115.
  15. ^ Eschmann, C; R. Moore; K.A.I. Nekaris (2008). "Calling patterns of Western purple-faced langurs (Mammalia: Primates: Cercopithecidea: Trachypithecus vetulus nestor) in a degraded human landscape in Sri Lanka". Contributions to Zoology. 81 (77).
  16. ^ "Purple-faced Langur | All in Sri Lanka | Dilmah Conservation".
  17. ^ {{cite book}}: Empty citation (help)
  18. ^ "Semnopithecus vetulus". ITIS. සම්ප්‍රවේශය 2018-08-27.
  19. ^ Osterholz, Martin; Walter, Lutz; Roos, Christian (2008). "Phylogenetic position of the langur genera Semnopithecus and Trachypithecus among Asian colobines, and genus affiliations of their species groups". BMC Evolutionary Biology. 8 (58): 58. doi:10.1186/1471-2148-8-58. PMC 2268674. PMID 18298809.
  20. ^ Brandon–Jones, D.; et al. (2004). "Asian Primate Classification". International Journal of Primatology. 25 (1): 97–164. CiteSeerX 10.1.1.694.7983. doi:10.1023/B:IJOP.0000014647.18720.32.
  21. ^ Xiao Ping Wang; et al. (April 27, 2012). "Phylogenetic Relationships among the Colobine Monkeys Revisited: New Insights from Analyses of Complete mt Genomes and 44 Nuclear Non-Coding Markers". PLOS ONE. 7 (4): e36274. Bibcode:2012PLoSO...736274W. doi:10.1371/journal.pone.0036274. PMC 3338693. PMID 22558416.
  22. ^ Karanth, K. Praveen; et al. (2008). "Molecular phylogeny and biogeography of langurs and leaf monkeys of South Asia (Primates: Colobinae)" (PDF). Molecular Phylogenetics and Evolution. 46 (2): 683–694. doi:10.1016/j.ympev.2007.11.026. PMID 18191589. සම්ප්‍රවේශය 2018-08-30.
  23. ^ Parker, L; V. Nijman; K. A. I. Nekaris (5 August 2008). "When there is no forest left: fragmentation, local extinction, and small population sizes in the Sri Lankan western purple-faced langur". Endangered Species Research. 5: 29–36. doi:10.3354/esr00107.
  24. ^ Rudran, Rasanayagam (January 2007). "A survey of Sri Lanka's endangered and endemic western purple-faced langur (Trachypithecus vetulus nestor)". Primate Conservation. 22: 139–144. doi:10.1896/052.022.0115.
  25. ^ Eschmann, C; R. Moore; K.A.I. Nekaris (2008). "Calling patterns of Western purple-faced langurs (Mammalia: Primates: Cercopithecidea: Trachypithecus vetulus nestor) in a degraded human landscape in Sri Lanka". Contributions to Zoology. 81 (77).
  26. ^ a b Parker, L; V. Nijman; K. A. I. Nekaris (5 August 2008). "When there is no forest left: fragmentation, local extinction, and small population sizes in the Sri Lankan western purple-faced langur". Endangered Species Research. 5: 29–36. doi:10.3354/esr00107.
  27. ^ Bauchop, T.; Martucci, R. W. (1968). "The ruminant-like digestion of the langur monkey". Science. 161 (3842): 698–700. Bibcode:1968Sci...161..698B. doi:10.1126/science.161.3842.698. PMID 4969750.
  28. ^ "Primate Ecology and Behavior Project". Rajnish Vandercone, Arun Bandara, Gihan Jayaweera. 2015-05-18 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 1 May 2015.
  29. ^ Rajnish P. Vandercone; Chameera Dinadh; Gayan Wijethunga; Kitsiri Ranawana; David T. Rasmussen (2012). "Dietary Diversity and Food Selection in Hanuman Langurs (Semnopithecus entellus) and Purple-Faced Langurs (Trachypithecus vetulus) in the Kaludiyapokuna Forest Reserve in the Dry Zone of Sri Lanka". International Journal of Primatology. 33 (6): 1382–1405. doi:10.1007/s10764-012-9629-9.
  30. ^ Vandercone, R. (2011).
  31. ^ Eschmann, C; R. Moore; K.A.I. Nekaris (2008). "Calling patterns of Western purple-faced langurs (Mammalia: Primates: Cercopithecidea: Trachypithecus vetulus nestor) in a degraded human landscape in Sri Lanka". Contributions to Zoology. 81 (77).
  32. ^ Rajnish P. Vandercone; Chameera Dinadh; Gayan Wijethunga; Kitsiri Ranawana; David T. Rasmussen (2012). "Dietary Diversity and Food Selection in Hanuman Langurs (Semnopithecus entellus) and Purple-Faced Langurs (Trachypithecus vetulus) in the Kaludiyapokuna Forest Reserve in the Dry Zone of Sri Lanka". International Journal of Primatology. 33 (6): 1382–1405. doi:10.1007/s10764-012-9629-9.
  33. ^ Karunarathna, S., Surasinghe, T., Dissanayake, D., Botejue, M., Gabadage, D., & Madawale, M. (2017).
  34. ^ Hart, D. L. (2000).
  35. ^ Eschmann, C; R. Moore; K.A.I. Nekaris (2008). "Calling patterns of Western purple-faced langurs (Mammalia: Primates: Cercopithecidea: Trachypithecus vetulus nestor) in a degraded human landscape in Sri Lanka". Contributions to Zoology. 81 (77).
  36. ^ Rudran, Rasanayagam (January 2007). "A survey of Sri Lanka's endangered and endemic western purple-faced langur (Trachypithecus vetulus nestor)". Primate Conservation. 22: 139–144. doi:10.1896/052.022.0115.

බාහිර සබැඳි

සංස්කරණය