හංගේරියානු භාෂාව

(Hungarian language වෙතින් යළි-යොමු කරන ලදි)

හංගේරියානු භාෂාව (ඉංග්‍රීසි:  Hungarian language) යනු හන්ගේරියාවේ නිල භාෂාවයි.

Hungarian
magyar nyelv
උච්චාරණය[ˈmɒɟɒr ˈɲɛlv]
ස්වදේශික වන්නේHungary and areas of east Austria, Croatia, Romania, northern Serbia, Slovakia, Slovenia, western Ukraine
ජන වර්ගයHungarians
ස්වදේශික හසුරුවන්නන්
17 million (2003–2014)[1]
නිල තත්ත්වය
නිල භාෂාව වන ජාතිය
(in  Vojvodina)
හඳුනාගත් සුළුතර
භාෂාවක් වන ජාතිය
යාමනය කරනු ලබන්නේResearch Institute for Linguistics of the Hungarian Academy of Sciences
භාෂා කේත
ISO 639-1hu
ISO 639-2hun
ISO 639-3Either:
hun – Modern Hungarian
ohu – Old Hungarian
ohu Old Hungarian
ග්ලොටෝලොග්hung1274[6]
ලින්ග්වාස්ෆියර්41-BAA-a
Map of regions where those whose native language is Hungarian represent a majority (dark blue) or a substantial minority (light blue). Based on recent censuses and on the CIA World Factbook 2014[7]
මෙම ලිපියෙහි IPA ෆෝනටික සංකේත ඇතුළත් වේ. නිසි පරිවර්තන සහාය නොමැති විට, යුනිකේත අක්ෂර වෙනුවට ඔබට ප්‍රශ්නාර්ථ ලකුණු, කොටු, හෝ වෙනත් සංකේත දර්ශනය විය හැක. IPA සංකේත පිළිබඳ හැඳින්වීම් මාර්ගෝපදේශනයක් සඳහා, Help:IPA බලන්න.
A Hungarian speaker.

මූලාශ්‍ර

සංස්කරණය
  1. ^ Modern Hungarian at Ethnologue (22nd ed., 2019)
    Old Hungarian at Ethnologue (22nd ed., 2019)
  2. ^ Salminen, Tapani (2002). "Problems in the taxonomy of the Uralic languages in the light of modern comparative studies". Лингвистический беспредел: сборник статей к 70-летию А. И. Кузнецовой [Linguistic chaos: a collection of articles on the 70th anniversary of A. I. Kuznetsova]. Moscow: Izdatel'stvo Moskovskogo Universiteta. pp. 44–55. 2019-01-13 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  3. ^ Michalove, Peter A. (2002). "The Classification of the Uralic Languages: Lexical Evidence from Finno-Ugric". Finnisch-Ugrische Forschungen. 57.
  4. ^ Janhunen, Juha (2009). "Proto-Uralic—what, where and when?" (PDF). In Jussi Ylikoski (ed.). The Quasquicentennial of the Finno-Ugrian Society. Suomalais-Ugrilaisen Seuran Toimituksia 258. Helsinki: Société Finno-Ougrienne. ISBN 978-952-5667-11-0. ISSN 0355-0230.
  5. ^ Government of Croatia (October 2013). "Peto izvješće Republike Hrvatske o primjeni Europske povelje o regionalnim ili manjinskim jezicima" [Croatia's fifth report on the implementation of the European Charter for Regional and Minority Languages] (PDF) (කෝඒෂියානු බසින්). Council of Europe. pp. 34–36. සම්ප්‍රවේශය 18 March 2019.
  6. ^ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Hungarian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help); Unknown parameter |chapterurl= ignored (help)
  7. ^ "Hungary". The World Factbook. Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 8 October 2017.

ආශ්‍රිත

සංස්කරණය


"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=හංගේරියානු_භාෂාව&oldid=518340" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි