"සංචාරක උරුමයන්" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්

මානව විද්‍යාව සහ මානව වංශ [[විද්‍යාව]], ආදිවාසීන්ගේ ජීවිතය, ඔවුන්ගේ සිරිත් විරිත් සහ දේශපාලන ව්‍යුහයන් පිළිබඳ සැලකිල්ලක් දක්වන ප්‍රධාන ක්ෂේත්‍ර දෙකකි. පළමු ප්‍රායෝගික වැඩකරුවන් ප්‍රධාන යුරෝපීය බලවතුන්ගේ යටත් විජිතයක් පුළුල් කිරීම කෙරෙහි සැලකිල්ලක් නොදැක්වුවත්, යටත් විජිත නිලධාරීන්, ආදිවාසීන්ගේ චින්තනය තේරුම් ගැනීමට ඔවුන්ගේ සටහන්, පොත් සහ  ක්ෂේත්‍ර කටයුතු සටහන් භාවිතා කරන ලදී. ඒ මොහොතේ සිට, මානව  විද්‍යාව අනෙක් සංස්කෘතීන් සඳහා අපූරු බැඳීමක් ගොඩ නැඟුවේය. උරුමය හා යටත් විජිත සංකල්ප එකට බැඳී පවතී. Maximiliano Korstanje, බටහිර පරිකල්පනයට අනුව සාහිත්‍යය, අන්අයගේ ප්‍රතිරූපය හැඩගැස්වීමට ප්‍රධාන භූමිකාවක් ඉටු කරන බවට තර්ක කරයි. ඉතිහාසය එළිපත්තදී, උරුමය හා පිය උරුමයහි අර්ථය, යුරෝපීය ප්‍රභූ පිරිසගේ ඇල්ම සහ යටත් විජිත කෙරෙහි ඔවුන්ගේ ඇල්ම සමඟ එක්ව පැවතුණි. සංචාරක උරුමයන් යන සංකල්පය මෑතකදී සමහර ලතින් ඇමරිකානු මානව විද්‍යාඥයන් විසින් විවේචනය කර ඇත. මෙම විප්ලවවාදී හඬ, සංචාරක උරුමයන් තුළ යම් මිනිස් කණ්ඩායම් හෝ ජනවර්ග ඉලක්ක කරන දෘෂ්ටිමය කතිකාව කෙරෙහි අවධානය යොමු කරයි. සංචාරක ව්‍යාපාරය, ගවේෂණය මත පදනම් වේ. සංචාරක උරුමයන් යනු කුමක්ද යැයි නැවත සැලකූ විට, එය නූතන ජාතික රාජ්‍යයන් විසින් ආදිවාසී කණ්ඩායම් මත යොදන දෘෂ්ටිවාදාත්මක යාන්ත්‍රණයකින් සමන්විත වේ.