"ශ්‍රී ලංකාවේ ආගමික පසුබිම" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්

15 වන ශත වර්ෂයේ දී අරාබි ජාතික වෙළඳුන් විසින් ඉන්දියන් සාගරයේ වැඩි ප්‍රමාණයක වෙළඳ බලය අත්පත් කොටගෙන තිබුණි. එම නිසා ශ්‍රී ලංකාවට ද මොවුන්ගේ බලපෑම එල්ල විය. එකී තත්ත්වයන්ගේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අරාබි ජාතිකයන් ශ්‍රී ලංකාවේ පදිංචි කරුවන් බවට පත් විය.මොවුන් තමන්ගේ ආගම වන ඉස්ලාම් ආගම ලංකාව තුල ව්‍යාප්ත කිරීමට උත්සහ කළහ. කෙසේ නමුත් 16 වන සියවසේ දී පෘතුග්‍රීසීන්ගේ ආගමනයත් සමඟම මුස්ලිම් ජාතිකයන් සතුව පැවති වෙළඳ බලය තමන් සතු කරගනීමට පෘතුග්‍රීසීන් උත්සහ දැරූහ. මෙම තත්ත්වය යටතේ මුස්ලිම් සම්භවක් සහිත පිරිස් වෙත පෘතුග්‍රීසීන්ගෙන් බලපෑම් එල්ල වන්නට විය.මෙම තත්ත්වයට මුහුණ දීම සදහා මුස්ලිම් ජාතිකයන් ශ්‍රී ලංකාවේ වෙරළබඩ කලාප වල සිට රට තුලට හා නැගෙනහිර ප්‍රදේශ වලට සංක්‍රමණය විය.වර්තමානයේ දී මුස්ලිම් ජාතිකයන්ගේ අවශ්‍යතා වුවමනා පිළිබඳව වැඩි දුරටත් සොයා බලීම සදහා 1980 දී 'මුස්ලිම් ආගමික සහ සංස්කෘතික කටයුතු පිළිබඳ දෙපාර්තුමේන්තුව' ආරම්භ කරන ලදී. මෙහි මූලික අරමුණ වනුයේ මුස්ලිම් ජාතිකයන්ගේ හුදකලා බව දුරුකරලීමයි.අද වන විට සිටින 8% පමණ වන මුස්ලිම් ජාතිකයන්ගෙන් වැඩි පිරිසක් අරාබි ජාතික සම්භවයක් ඇති මරක්කල සහ මැලේ ජාතිකයන්ය.

== ක්‍රිස්තියානි ==

ක්‍රිස්තියානුවන්ගේ මතයට අනුව ප්‍රථම ක්‍රිස්තියානු ධර්ම දූතයා ලංකාවට (සහ ඉන්දියාවට ) පැමිණ ඇත්තේ පළමු වන ශත වර්ෂයේදී ය.ඔහුගේ පැමිණීමෙන් පසුව ක්‍රිස්තියානි වාසස්ථාන ශ්‍රී ලංකාවේ මුහුදුබඩ ප්‍රදේශ වල සුළු වශයෙන් හට ගැනුණි. කෙසේ නමුත් 15 වන සියවසේ පෘතුග්‍රීසීන්ගේ සංක්‍රමණය සිදු වන තෙක් ක්‍රිස්තියානුවන්ගේ පැහැදිලි වර්ධනයක් දක්නට නොවීය. 17 වන සියවසේ දී ලන්දේසීන්ගේ ආගමනයත් සමඟම ක්‍රිස්තියානි ජනගහනය 21% දක්වා ඉහළ නැගි අතර එතැනින් ද නොනැවතී 1722 දී ක්‍රිස්තියානි ආගම ලංකාවේ රාජ්‍ය ආගම බවට ද පත්විය.1796 දී ලන්දේසීන් පලවා හරිමින් ලංකාවේ පාලන බලය බ්‍රිතාන්‍ය ජාතිකයන් සතු කර ගැනීමත් සමඟ 1802 පටන් ලංකාව බ්‍රිතාන්‍ය රජය යටතේ පාලනය වන යටත් විජිතයක් බවට පත් විය.19 වන සියවසට පෙරසිටම එංගලන්ත සභාවට අයිති සහ අනෙකුත් රෙපරමාදුකාර මිෂනාරිවරුන් ලංකාවට පැණීම සිදු විය. ලන්දේසීන් පලවා හැර පාලන බලය බ්‍රිතාන්‍යයන් ලබා ගැනීමත් සමඟම බ්‍රිතාන්‍ය අධිකාරීත්වය යටතෙ ක්‍රිස්තියානි ධර්ම ප්‍රචාරක කටයුතු බැප්ටිස්, රෙපරමාදු නිකායට සහ මෙතෝදිස්ත සභාවට පැවරුණි.මෙම කාලසීමාව තුල ගැලවීමේ හමුදාව ද ශ්‍රී ලංකාව තුල ඉතා ප්‍රබල තත්ත්වයක පසු විය. මෙම තත්ත්වය යටතේ යටත් විජිත පාලන සමය තුල ක්‍රිස්තියානි ආගම ලංකාව තුල ඉතා තදින් මුල් බැසගෙන තිබුණි. කෙසේ නමුත් 1948 දී ලද දේශපාලන නිදහසත් සමඟම ක්‍රිස්තියානි ආගමට නැවත උද්යෝගිමත්ව නැගී එන බෞද්ධ ආගමෙන් දැඩි අභියෝගයක් එල්ල විය.ඒත් සමඟ 1722 සිට දරා සිටි රාජ්‍ය ආගම නැමැති කිරුළ ක්‍රිස්තියානුවන්ගෙන් ගිලිහී ගොස් 1972 දී යලි බෞද්ධයන්ගේ සිරස මත රැදුනි.1980 වන විට ක්‍රිස්තියානි ජනගහනය 1,283,600 පමණ විය.(බොහෝ විට ශ්‍රී ලංකාවේ දකුනු බටහිර ප්‍රදේශ පමණක් සලකා බලා ඇත. ) 8% පමණ වන ක්‍රිස්තියානි ජනගහනයෙන් 88% පමණ රෝමානු කතෝලිකයන් වන අතර අනෙක් පිරිස එංගලන්ත සභාවට අයිති සහ රෙපරමාදුකරුවන්ය. 1970 දී රෙපරමාදු පල්ලි සියල්ල එක් වී එක්සත් පල්ලියක් ඇති කරගත් අතර ඊට සිංහලයන්ගෙන් දැඩි විරෝධත්වයක් ඇති විය.