විකිපීඩියා

සමාජවාදය

(Socialism වෙතින් යළි-යොමු කරන ලදි)

සමාජවාදය යනු වාමාංශික සිට අන්ත වාමාංශික[1][2] ආර්ථික දර්ශනයක් සහ ව්‍යාපාරයක් වන අතර එය ආර්ථිකය තුළ සහ නිෂ්පාදන ව්‍යවසාය කළමනාකරණයේදී, පුද්ගලික අයිතියට ප්‍රතිවිරුද්ධව, සේවක සහභාගිත්වය සහ නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල සමාජ හිමිකාරිත්වයේ[3][4][5][6][6][7][8][9][10][11][12] ආධිපත්‍යය මගින් සංලක්ෂිත ආර්ථික පද්ධති පරාසයක් ආවරණය කරයි. සමාජ හිමිකම පොදු, සාමූහික හෝ සමුපකාර විය හැක.[13] නොයෙක් ආකාරයේ සමාජවාදයන් පවතින හෙයින් එය තනි නිර්වචනයකින් සංග්‍රහ නොකරන අතර,[14] සමාජ හිමිකාරිත්වය ඒවායේ එකම පොදු ලක්ෂණය ලෙස දක්නට ලැබේ.[3][11][12] සමාජවාදයේ විවිධ වර්ගවල වෙළඳපලවල භූමිකාව සහ සම්පත් වෙන්කිරීමේදී සැලසුම් කිරීම, සංවිධානවල කළමනාකාරිත්වයේ ව්‍යුහය මත පදනම්ව වෙනස් වේ. සමහර සමාජවාදීන් පක්ෂයකට, රාජ්‍යයකට හෝ තාක්‍ෂණික ප්‍රවේශයකට අනුග්‍රහය දක්වයි. රජය, විශේෂයෙන්ම පවතින රජය, වෙනස් කිරීම සඳහා නිවැරදි වාහකය ද යන්න පිළිබඳව සමාජවාදීන් එකඟ නොවේ.[15][16]

සමාජවාදී පද්ධති, වෙළඳපල නොවන ආකාරය සහ වෙළඳපල ආකාරය ලෙස බෙදා ඇත.[17] වෙළඳපල නොවන සමාජවාදය සාධක වෙලඳපොලවල් ආදේශ කරන අතර බොහෝ විට මුදල් ඒකාබද්ධ ආර්ථික සැලසුම් සහ ඉංජිනේරු හෝ තාක්ෂණික නිර්ණායක මත පදනම් වූ ගණනය කිරීම් මත පදනම් වේ, එමඟින් ධනවාදයට වඩා වෙනස් ආර්ථික නීති සහ ගතිකතාවයන් අනුව ක්‍රියා කරන වෙනස් ආර්ථික යාන්ත්‍රණයක් නිපදවයි.[18][19][20][21] වෙළඳපල නොවන සමාජවාදී පද්ධතියක් උත්සාහ කරන්නේ, සමාජවාදීන්ට අනුව සම්ප්‍රදායිකව ධනවාදයේ ප්‍රාග්ධන සමුච්චය සහ ලාභ පද්ධතිය සමඟ සම්බන්ධ වන බව පෙනෙන අකාර්යක්ෂමතා, අතාර්කිකතා, අනපේක්ෂිත බව සහ අර්බුද ඉවත් කිරීමට යි.[22][23][24][25] ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධව, සමාජීය වශයෙන් හිමි ව්‍යවසායන් ක්‍රියාත්මක කිරීම සහ ඒවා අතර ප්‍රාග්ධන භාණ්ඩ වෙන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් මූල්‍ය මිල, සාධක වෙලඳපොලවල් සහ, සමහර අවස්ථාවල ලාභ චේතනාව භාවිතා කිරීම ආදිය වෙළඳපල සමාජවාදය විසින් රඳවා ගනී. මෙම සමාගම් විසින් උත්පාදනය කරන ලද ලාභ, එක් එක් ආයතනයේ ශ්‍රම බලකාය විසින් සෘජුවම පාලනය කරනු ලැබීම හෝ සමාජ ලාභාංශයක් ලෙස සමාජයට විශාල වශයෙන් එකතු වීම සිදු වේ.[26][27][28] අරාජකවාදය සහ ලිබර්ටේරියන් සමාජවාදය, සමාජවාදය ස්ථාපිත කිරීමේ මාධ්‍යයක් ලෙස රාජ්‍යය භාවිතා කිරීමට විරුද්ධ වන අතර වෙළඳපල නොවන සමාජවාදය හෝ වෙළඳපල සමාජවාදය ස්ථාපිත කිරීම සඳහා, විමධ්‍යගතකරණය කිරීමට වැඩි අනුග්‍රහයක් දක්වයි.[29][30]

සමාජවාදී දේශපාලනය ජාත්‍යන්තරවාදී මෙන්ම ජාතිකවාදී ද වී ඇත. එය දේශපාලන පක්ෂ හරහා සංවිධානය වී පක්ෂ දේශපාලනයට විරුද්ධව කටයුතු කර ඇත; විටෙක වෘත්තීය සමිති සමඟ අතිච්ඡාදනය වෙමින් ද තවත් විටෙක ස්වාධීන හා විවේචනාත්මක වෙමින් ද කාර්මික සහ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් දෙකෙහිම පවතී.[31] සමාජ සාධාරණත්වය ප්‍රවර්ධනය කිරීම සඳහා[32] ආර්ථික සහ සමාජ මැදිහත්වීම්වලට සහාය වෙමින් සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ආරම්භ වූයේ සමාජවාදී ව්‍යාපාරය තුළය.[33][34][35] සමාජවාදය දිගුකාලීන ඉලක්කයක් ලෙස තබා ගනිමින්,[36][37][38][39][40] පශ්චාත් යුධ සමයේ සිට එය ප්‍රධාන වශයෙන් ආදායම් නැවත බෙදාහැරීම, නියාමනය සහ සුබසාධන රාජ්‍යයක් ඇතුළත් කිරීමට රාජ්‍ය මැදිහත්වීම පුළුල් කරන සංවර්ධිත ධනේශ්වර වෙළඳපොල ආර්ථිකයක් සහ ලිබරල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී කේන්සියානු මිශ්‍ර ආර්ථිකයක් වැළඳ ගැනීමට පැමිණ ඇත.[41] ආර්ථික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යෝජනා කරන්නේ සමාගම්, මුදල්, ආයෝජන සහ ස්වභාවික සම්පත් වඩාත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලනයක් සහිත වෙළඳපල සමාජවාදයකි.[42]

ආශ්‍රිත ලිපි

සංස්කරණය

මූලාශ්‍ර

සංස්කරණය
  1. ^ "Left". Encyclopædia Britannica (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2009-04-15. සම්ප්‍රවේශය 2022-05-22. සමාජවාදය යනු ලෝකයේ බොහෝ රටවල සම්මත වාමාංශික මතවාදයයි;
  2. ^ "Radical left". Dictionary.com (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2022-07-16. රැඩිකල් වම යනු කොමියුනිස්ට්වාදය, මාක්ස්වාදය, මාඕවාදය, සමාජවාදය, අරාජකවාදය හෝ වෙනත් ආකාරයේ ධනවාදයක් ස්ථාපිත කිරීමට සහාය වීම හෝ ක්‍රියා කිරීම වැනි අන්ත ලෙස සැලකෙන වාමාංශික දේශපාලන අදහස් දරන පුද්ගලයින්ට සාමූහිකව යොමු වන යෙදුමකි. රැඩිකල් වම සමහර විට අන්ත වම ලෙස හැඳින්වේ.
  3. ^ a b Busky, Donald F. (2000). Democratic Socialism: A Global Survey. Praeger. p. 2. ISBN 978-0275968861. සමාජවාදය යනු සමාජ හිමිකාරිත්වය සහ ආර්ථිකය පාලනය කිරීම සඳහා වූ ව්‍යාපාර ලෙස අර්ථ දැක්විය හැක. සමාජවාදයේ බොහෝ ආකාරවල දක්නට ලැබෙන පොදු අංගය වන්නේ මෙම අදහසයි.
  4. ^ Sinclair, Upton (1918). Upton Sinclair's: A Monthly Magazine: for Social Justice, by Peaceful Means If Possible. ඔබ දකින සමාජවාදය යනු පියාපත් දෙකක් ඇති කුරුල්ලෙකි. නිර්වචනය වන්නේ 'උපකරණ සහ නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල සමාජ හිමිකාරිත්වය සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලනය' යන්නයි.
  5. ^ Arnold, N. Scott (1998). The Philosophy and Economics of Market Socialism: A Critical Study. Oxford University Press. p. 8. "සමාජවාදී ආර්ථික ක්‍රමයකට තවත් ඇතුළත් වන්නේ කුමක්ද? සමාජවාදයට පක්ෂපාතී අය සාමාන්‍යයෙන් කතා කරන්නේ සමාජ හිමිකාරිත්වය, සමාජ පාලනය හෝ නිෂ්පාදන මාධ්‍යයන් සමාජගත කිරීම සමාජවාදී ආර්ථික ක්‍රමයක සුවිශේෂී ධනාත්මක ලක්ෂණය ලෙසයි."
  6. ^ a b Horvat, Branko (2000). "Social ownership". In Michie, Jonathan (ed.). Reader's Guide to the Social Sciences, Volume 1. London and New York: Routledge. pp. 1515–1516. ISBN 978-1135932268. සම්ප්‍රවේශය 15 October 2021. පුද්ගලික අයිතිය ධනවාදය නිර්වචනය කරනවා සේම සමාජ අයිතිය සමාජවාදය නිර්වචනය කරයි. න්‍යාය තුළ සමාජවාදයේ අත්‍යවශ්‍ය ලක්ෂණය නම්, එය සමාජ ධුරාවලියන් විනාශ කරන අතර, එබැවින් දේශපාලනික හා ආර්ථික වශයෙන් සමානාත්මතා සමාජයකට මග පාදයි. සමීපව සම්බන්ධ ප්‍රතිවිපාක දෙකක් අනුගමනය කරයි. පළමුව, සෑම පුද්ගලයෙකුටම සමස්ථ සමාජ ලාභාංශයෙන් ඇල්කොට් කොටසක් උපයන සමාන හිමිකාරීත්ව කොටසකට හිමිකම් ඇත.දෙවනුව, රැකියා ස්ථානයේ සමාජ ධුරාවලිය ඉවත් කිරීම සඳහා, ව්‍යවසායන් පවත්වාගෙන යනු ලබන්නේ සේවයේ නියුතු අය විසින් මිස පුද්ගලික හෝ රාජ්‍ය නියෝජිත ප්‍රාග්ධනය විසින් නොවේ. මේ අනුව, හිමිකාරිත්වය සහ කළමනාකරණය අතර දික්කසාදයේ සුප්‍රසිද්ධ ඓතිහාසික ප්‍රවණතාවය අවසන් වේ. සමාජය - එනම්. සෑම පුද්ගලයෙකුටම සමානව - ප්‍රාග්ධනය හිමි වන අතර වැඩ කරන අයට ඔවුන්ගේම ආර්ථික කටයුතු කළමනාකරණය කිරීමට හිමිකම් ඇත.
  7. ^ Rosser, Marina V. and J Barkley Jr. (2003). Comparative Economics in a Transforming World Economy. MIT Press. p. 53. ISBN 978-0262182348. සමාජවාදය යනු නිෂ්පාදන මාධ්‍යයන්, ඉඩම් සහ ප්‍රාග්ධනයේ රාජ්‍ය හෝ සාමූහික අයිතිය මගින් සංලක්ෂිත ආර්ථික පද්ධතියකි.
  8. ^ Bertrand Badie; Dirk Berg-Schlosser; Leonardo Morlino (2011). International Encyclopedia of Political Science. Sage Publications. p. 2456. ISBN 978-1412959636. සමාජවාදී පද්ධති යනු සමාජවාදයේ ආර්ථික හා දේශපාලන න්‍යාය මත පදනම් වූ පාලන තන්ත්‍ර වන අතර, ඒවා නිෂ්පාදන මාධ්‍යයන් සහ සම්පත් බෙදා හැරීමේ මාධ්‍යවල පොදු අයිතිය සහ සමුපකාර කළමනාකරණය වෙනුවෙන් පෙනී සිටී.
  9. ^ Zimbalist, Sherman and Brown, Andrew, Howard J. and Stuart (1988). Comparing Economic Systems: A Political-Economic Approach. Harcourt College Pub. p. 7. ISBN 978-0155124035. නිර්මල සමාජවාදය නිර්වචනය කරනු ලබන්නේ සියලුම නිෂ්පාදන මාධ්‍යයන් රජයට සහ/හෝ සමූපකාර, ලාභ නොලබන කණ්ඩායම්වලට අයත් වන සහ පවත්වාගෙන යන පද්ධතියක් ලෙස ය.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  10. ^ Brus, Wlodzimierz (2015). The Economics and Politics of Socialism. Routledge. p. 87. ISBN 978-0415866477. ආර්ථිකය සහ දේශපාලනය අතර සම්බන්ධයේ මෙම වෙනස්වීම සමාජවාදී ආර්ථික ක්‍රමයේ නිර්වචනය තුළම පැහැදිලි වේ. එවැනි පද්ධතියක මූලික ලක්ෂණය ලෙස සාමාන්‍යයෙන් සැලකෙන්නේ නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල සමාජ හිමිකාරිත්වයේ ප්‍රමුඛත්වයයි.
  11. ^ a b Arnold, Scott (1994). The Philosophy and Economics of Market Socialism: A Critical Study. Oxford University Press. pp. 7–8. ISBN 978-0195088274. සමාජවාදය 'සැබැවින්ම' කුමක්ද යන්න පිළිබඳව සමාජවාදීන් ඔවුනොවුන් අතර එකඟ නොවන බැවින් මෙම යෙදුම නිර්වචනය කිරීම අපහසුය. එය නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල පුළුල් පුද්ගලික අයිතියක් පවතින ක්‍රමයක් නොවන බව සැමට (සමාජවාදීන්ට සහ සමාජවාදී නොවන අයට) අවම වශයෙන් එකඟ විය හැකි බව පෙනේ...සමාජවාදියෙකු වීම යනු යම් යම් අරමුණු, ඉලක්ක, සාරධර්ම, හෝ පරමාදර්ශ විශ්වාස කිරීම පමණක් නොවේ. එම අරමුණු සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා යම් ආයතනික මාධ්‍යයක් කෙරෙහි විශ්වාසයක් ද අවශ්‍ය වේ; ධනාත්මක අර්ථයෙන් කුමක් අදහස් කළත්, එය නිසැකව ම අවම වශයෙන්, නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල පුලුල් පුද්ගලික අයිතියක් පවතින ආර්ථික ක්‍රමයක් තුළ මෙම අරමුණු සහ සාරධර්ම සාක්ෂාත් කරගත නොහැකි බවට විශ්වාසයක් උපකල්පනය කරයි...සමාජවාදයට කැමති අය සාමාන්‍යයෙන් කතා කරන්නේ සමාජවාදී ආර්ථික ක්‍රමයක සුවිශේෂී ධනාත්මක ලක්ෂණය ලෙස නිෂ්පාදන මාධ්‍යයන් සමාජ හිමිකාරිත්වය, සමාජ පාලනය හෝ සමාජගත කිරීම යනාදිය යි.
  12. ^ a b Hastings, Mason and Pyper, Adrian, Alistair and Hugh (2000). The Oxford Companion to Christian Thought. Oxford University Press. p. 677. ISBN 978-0198600244. සමූපකාර හිමිකාරිත්වය එකක් විය හැකි සමාජ හිමිකාරිත්වයේ බොහෝ ආකාර ඇති බව සමාජවාදීන් සැමවිටම හඳුනාගෙන ඇත ... එසේ වුවද, සමාජවාදය එහි ඉතිහාසය පුරාවට යම් ආකාරයක පොදු අයිතියකින් වෙන් කළ නොහැකි විය. එහි ස්වභාවයෙන්ම එයට ප්‍රාග්ධනයේ පෞද්ගලික අයිතිය අහෝසි කිරීම ඇතුළත් වේ; නිෂ්පාදන, බෙදාහැරීමේ සහ හුවමාරු කිරීමේ මාධ්‍යයන් පොදු අයිතියට සහ පාලනයට ගෙන ඒම එහි දර්ශනයේ කේන්ද්‍රීය වේ. මෙම කේන්ද්‍රීය අදහස නොමැතිව එය න්‍යායාත්මකව හෝ ප්‍රායෝගිකව පැවතිය හැකි ආකාරය දැකීම දුෂ්කර ය.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  13. ^ O'Hara, Phillip (2003). Encyclopedia of Political Economy, Volume 2. Routledge. p. 71. ISBN 978-0415241878. විමධ්‍යගත කිරීම වැඩි කිරීමේ අනුපිළිවෙලින් (අවම වශයෙන්) සමාජගත හිමිකාරිත්වයේ ආකාර තුනක් වෙන්කර හඳුනාගත හැකිය: රජය සතු සමාගම්, සේවක හිමිකාරීත්වය (හෝ සමාජීය වශයෙන්) හිමි සමාගම්, සහ සාධාරණත්වයේ පුරවැසි අයිතිය.
  14. ^ Lamb & Docherty 2006, p. 1
  15. ^ Nove, Alec. "Socialism". New Palgrave Dictionary of Economics, Second Edition (2008). භාණ්ඩ හා සේවා නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල ප්‍රධාන කොටස කිසියම් අර්ථයකින් රාජ්‍ය, සමාජගත හෝ සමුපකාර ව්‍යවසායන් විසින් සමාජීය වශයෙන් හිමිකරගෙන ක්‍රියාත්මක වන්නේ නම් සමාජයක් සමාජවාදී ලෙස අර්ථ දැක්විය හැක. සමාජවාදයේ ප්‍රායෝගික ගැටළු ව්‍යවසාය තුළ කළමනාකරණය සහ ශ්‍රම බලකාය අතර සම්බන්ධතා, නිෂ්පාදන ඒකක (සැලසුම් එදිරිව වෙළඳපල) අතර අන්තර් සම්බන්ධතා සහ ආර්ථිකයේ කිසියම් කොටසක් රජය සතු නම් සහ ක්‍රියාත්මක කරන්නේ නම්, එය පාලනය කරන්නේ කවුද සහ කෙසේද යන්න ඇතුළත් වේ.
  16. ^ Docherty, James C.; Lamb, Peter, eds. (2006). Historical Dictionary of Socialism (2nd ed.). Historical Dictionaries of Religions, Philosophies, and Movements. 73. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. pp. 1–3. ISBN 978-0810855601.
  17. ^ Kolb, Robert (2007). Encyclopedia of Business Ethics and Society, First Edition. Sage Publications, Inc. p. 1345. ISBN 978-1412916523. සමාජවාදයේ බොහෝ ආකාර තිබේ, ඒවා සියල්ලම ප්‍රාග්ධනයේ පුද්ගලික අයිතිය ඉවත් කර එය සාමූහික හිමිකාරිත්වයෙන් ප්‍රතිස්ථාපනය කරයි. දිගුකාලීන සමාජ සුබසාධනය සඳහා බෙදාහැරීමේ යුක්තිය ඉදිරියට ගෙන යාම කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන මෙම බොහෝ ආකාර, සමාජවාදයේ පුළුල් වර්ග දෙකකට බෙදිය හැකිය: වෙළඳපොළ නොවන සහ වෙළඳපොළ.
  18. ^ Bockman, Johanna (2011). Markets in the name of Socialism: The Left-Wing origins of Neoliberalism. Stanford University Press. p. 20. ISBN 978-0804775663. සමාජවාදය ක්‍රියාත්මක වන්නේ මුදල්, මිල, පොලී, ලාභ සහ කුලිය වැනි ධනේශ්වර ආර්ථික ප්‍රවර්ග වලින් තොරව ක්‍රියාත්මක වන අතර එමඟින් වත්මන් ආර්ථික විද්‍යාවෙන් විස්තර කෙරෙන නීතිවලට අනුව ක්‍රියාත්මක වනු ඇත. සමහර සමාජවාදීන් අවම වශයෙන් ධනවාදයේ සිට සමාජවාදයට සංක්‍රමණය වන කාලය තුළ මුදල් හා මිල අවශ්‍යතා හඳුනා ගත් අතර, සමාජවාදීන් බොහෝ විට විශ්වාස කළේ සමාජවාදී ආර්ථිකය ඉක්මනින් මිල හෝ මුදල් භාවිතා නොකර භෞතික ඒකකවල ආර්ථිකය බලමුලු ගන්වනු ඇති බවයි.
  19. ^ Steele, David Ramsay (1999). From Marx to Mises: Post Capitalist Society and the Challenge of Economic Calculation. Open Court. pp. 175–177. ISBN 978-0875484495. විශේෂයෙන්ම 1930 ගනන් වලට පෙර, බොහෝ සමාජවාදීන් සහ සමාජ විරෝධීන් රාජ්‍ය සතු කර්මාන්ත සහ සාධක වෙලඳපොලවල නොගැලපීම සඳහා පහත දැක්වෙන යම් ආකාරයක ව්‍යංගයෙන් පිළිගත්තා. වෙළඳපල ගනුදෙනුවක් යනු ස්වාධීන ගනුදෙනුකරුවන් දෙදෙනෙකු අතර දේපල හිමිකම් හුවමාරු කර ගැනීමකි. මේ අනුව සියලුම කර්මාන්ත තනි ආයතනයක හිමිකාරිත්වයට ගෙන ආ විට, රාජ්‍යය හෝ වෙනත් සංවිධානයක් වේවා, ... සාකච්ජාව ඕනෑම ආකාරයක සමාජ හෝ ප්‍රජා අයිතියකට සමානව අදාළ වන අතර, තනි සංවිධානයක් හෝ පරිපාලනයක් එහි හිමිකාරිත්වය එහි හිමිකාරිත්වය සංකල්පනය කර ඇත.
  20. ^ Is Socialism Dead? A Comment on Market Socialism and Basic Income Capitalism, by Arneson, Richard J. 1992. Ethics, vol. 102, no. 3, pp. 485–511. April 1992: "Marxian socialism is often identified with the call to organize economic activity on a nonmarket basis."
  21. ^ Schweickart, David; Lawler, James; Ticktin, Hillel; Ollman, Bertell (1998). "The Difference Between Marxism and Market Socialism". Market Socialism: The Debate Among Socialists. pp. 61–63. වඩාත් මූලික වශයෙන්, සමාජවාදී සමාජයක් යනු මානව අවශ්‍යතා සෘජුවම තෘප්තිමත් කිරීමේ මූලධර්මය මත ආර්ථිකය මෙහෙයවන සමාජයක් විය යුතුය. ... විනිමය වටිනාකම, මිල ගණන් සහ ඒ නිසා මුදල් යනු ධනේශ්වර සමාජයක හෝ ඕනෑම වෙළඳපොලක තමන් තුළම ඉලක්ක වේ. ප්‍රාග්ධනය හෝ මුදල් එකතු කිරීම සහ මානව සුබසාධනය අතර අවශ්‍ය සම්බන්ධයක් නොමැත. පසුගාමී තත්ත්වයන් යටතේ, මුදල් ඉපැයීම සහ ධනය සමුච්චය වීම කර්මාන්තයේ සහ තාක්‍ෂණයේ දැවැන්ත වර්ධනයකට හේතු වී ඇත ... ධනපතියෙකු කාර්යක්ෂම වන්නේ ඊළඟ ධනපතියාට වඩා වැඩි මුදලක් ඉපැයීමට උත්සාහ කරන විට හොඳ තත්ත්වයේ භාවිත වටිනාකමක් නිෂ්පාදනය කිරීමට පමණක් බව පැවසීම අමුතු තර්කයක් ලෙස පෙනේ. තාර්කික ආකාරයකින් භාවිත අගයන් සැලසුම් කිරීම මත විශ්වාසය තැබීම පහසු බව පෙනේ, අනුපිටපත් නොමැති නිසා, වඩා ලාභදායී ලෙස නිෂ්පාදනය කරනු ලබන අතර උසස් තත්ත්වයේ වනු ඇත.
  22. ^ The Economics of Feasible Socialism Revisited, by Nove, Alexander. 1991. p. 13: "සමාජවාදය යටතේ, නිර්වචනය අනුව, එය (පුද්ගලික දේපල සහ සාධක වෙළඳපල) ඉවත් කරනු ඇත. එවිට 'විද්‍යාත්මක කළමනාකරණය', 'සමාජමය වශයෙන් සංවිධිත නිෂ්පාදන විද්‍යාව' වැනි දෙයක් ඇති වනු ඇත, නමුත් එය ආර්ථික විද්‍යාව නොවේ."
  23. ^ Kotz, David M. "Socialism and Capitalism: Are They Qualitatively Different Socioeconomic Systems?" (PDF). University of Massachusetts. සම්ප්‍රවේශය 19 February 2011. "සමාජවාදය පිළිබඳ මෙම අවබෝධය විප්ලවවාදී මාක්ස්වාදී සමාජවාදීන් විසින් පමණක් නොව පරිණාමීය සමාජවාදීන්, ක්‍රිස්තියානි සමාජවාදීන් සහ අරාජකවාදීන් විසින් ද දරන ලදී. ඒ වන විට, අනාගත සමාජවාදී ක්‍රමයේ මූලික ආයතන: පුද්ගලික අයිතිය වෙනුවට පොදු අයිතිය පිළිබඳව ද පුළුල් එකඟතාවයක් තිබුණි. නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල හිමිකාරිත්වය, වෙළඳපල බලවේග වෙනුවට ආර්ථික සැලසුම්කරණය, ලාභය වෙනුවට භාවිතය සඳහා නිෂ්පාදනය."
  24. ^ Weisskopf, Thomas E. (1992). "Toward a Socialism for the Future, in the Wake of the Demise of the Socialism of the Past". Review of Radical Political Economics. 24 (3–4): 1–28.
    doi:10.1177/048661349202400302
    . "සමාජවාදය ඓතිහාසිකව මිනිසුන්ගේ ද්‍රව්‍යමය ජීවන තත්වයන් වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා කැපවී ඇත. ඇත්ත වශයෙන්ම, මුල් දිනවල බොහෝ සමාජවාදීන් ධනවාදයට වඩා උසස් බව සමාජවාදයේ ප්‍රකාශයේ මූලික පදනම ලෙස ද්‍රව්‍යමය ජීවන තත්වයන් වැඩිදියුණු කිරීම ප්‍රවර්ධනය කිරීම දුටුවේ සමාජවාදය අතාර්කිකත්වය ජය ගැනීම සඳහා ය. සහ අකාර්යක්ෂමතාවය ධනේශ්වර ආර්ථික සංවිධානයකට ආවේණික ලෙස සැලකේ." (p. 2).
  25. ^ Prychitko, David L. (2002). Markets, Planning, and Democracy: Essays After the Collapse of Communism. Edward Elgar Publishing. p. 12. ISBN 978-1840645194. සමාජවාදය යනු නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල තථ්‍ය පොදු හෝ සමාජ අයිතිය මත පදනම් වූ පද්ධතියකි, ව්‍යවසායයේ ධූරාවලි ශ්‍රම බෙදීමක් අහෝසි කිරීම, දැනුවත්ව සංවිධානය කරන ලද ශ්‍රම බෙදීමකි. සමාජවාදය යටතේ මුදල්, තරඟකාරී මිලකරණය සහ ලාභ අලාභ ගිණුම්කරණය විනාශ වනු ඇත.
  26. ^ Marangos, John (Fall 2004). "Social Dividend versus Basic Income Guarantee in Market Socialism". International Journal of Political Economy. Taylor & Francis. 34 (3): 20–40. JSTOR 40470892.
  27. ^ O'Hara, Phillip (2000). Encyclopedia of Political Economy, Volume 2. Routledge. p. 71. ISBN 978-0415241878. වෙළඳපල සමාජවාදය යනු ආර්ථික පද්ධතිවල ආකෘති ගණනාවක් සඳහා පොදු නාමයයි. එක් අතකින්, වෙළඳපල යාන්ත්‍රණය ආර්ථික නිමැවුම බෙදා හැරීමට, නිෂ්පාදනය සංවිධානය කිරීමට සහ සාධක යෙදවුම් වෙන් කිරීමට යොදා ගනී. අනෙක් අතට, ආර්ථික අතිරික්තය ප්‍රාග්ධනයේ යම් ආකාරයක සාමූහික, පොදු හෝ සමාජීය හිමිකාරිත්වයක් හරහා පුද්ගලික (ධනපති) අයිතිකරුවන්ගේ පන්තියකට වඩා විශාල වශයෙන් සමාජයට එකතු වේ.
  28. ^ Pierson, Christopher (1995). Socialism After Communism: The New Market Socialism. Pennsylvania State Univ Press. p. 96. ISBN 978-0271-014784. වෙළඳපොල සමාජවාදී ආකෘතියේ හදවත වන්නේ ප්‍රාග්ධනයේ මහා පරිමාණ පුද්ගලික අයිතිය අහෝසි කිරීම සහ එය යම් ආකාරයක 'සමාජ අයිතියක්' මගින් ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමයි. වෙලඳපොල සමාජවාදයේ වඩාත්ම ගතානුගතික ගිණුම් පවා අවධාරනය කරන්නේ පුද්ගලික ප්‍රාග්ධනයේ මහා පරිමාණ වත්කම් මෙම අහෝසි කිරීම අත්‍යවශ්‍ය බවයි. මෙම අවශ්‍යතාවය වෙළඳපල ධනවාදයේ දුර්ගුණ පවතින්නේ වෙළඳපොල ආයතන සමග නොව ප්‍රාග්ධනයේ පුද්ගලික හිමිකාරිත්වය (එහි ප්‍රතිවිපාක) සමගය යන වෙළඳපල සමාජවාදීන්ගේ සාමාන්‍ය ප්‍රකාශය සමග සම්පුර්ණයෙන්ම අනුකූල වේ.
  29. ^ McNally, David (1993). Against the Market: Political Economy, Market Socialism and the Marxist Critique. Verso. ISBN 978-0860916062.
  30. ^ Kinna, Ruth (2012). "Introduction". In Kinna, Rith; Pinta, Saku; Prichard, Alex (eds.). Libertarian Socialism: Politics in Black and Red. Basingstoke: Palgrave Macmillan. pp. 1–16. ISBN 978-0230280373.
  31. ^ Newman, Michael (2005). Socialism: A Very Short Introduction. Oxford University Press. p. 2. "ඇත්ත වශයෙන්ම, සමාජවාදය මධ්‍යවාදී සහ දේශීය යන දෙඅංශයෙන්ම; ඉහළින් සංවිධානය වී ඇති අතර පහළින් ගොඩනගා ඇත; දූරදර්ශී සහ ප්‍රායෝගික; විප්ලවවාදී සහ ප්‍රතිසංස්කරණවාදී; රාජ්‍ය විරෝධී සහ සංඛ්‍යාලේඛන; ජාත්‍යන්තරවාදී සහ ජාතිකවාදී; දේශපාලන පක්ෂවලට සම්බන්ධ කර ඒවායින් වැළකී සිටීම; වෙළඳාමේ වර්ධනයක් වෘත්තීය සමිතිවාදය සහ එයින් ස්වාධීන වීම; පොහොසත් කාර්මික රටවල සහ දුප්පත් ගොවීන් පදනම් කරගත් ප්‍රජාවන්ගේ ලක්ෂණයකි.
  32. ^ Newman, Michael (2005). Socialism: A Very Short Introduction. Oxford University Press. p. 2. "ඇත්ත වශයෙන්ම, සමාජවාදය මධ්‍යවාදී සහ දේශීය යන දෙඅංශයෙන්ම; ඉහළින් සංවිධානය වී ඇති අතර පහළින් ගොඩනගා ඇත; දූරදර්ශී සහ ප්‍රායෝගික; විප්ලවවාදී සහ ප්‍රතිසංස්කරණවාදී; රාජ්‍ය විරෝධී සහ සංඛ්‍යාලේඛන; ජාත්‍යන්තරවාදී සහ ජාතිකවාදී; දේශපාලන පක්ෂවලට සම්බන්ධ කර ඒවායින් වැළකී සිටීම; වෙළඳාමේ වර්ධනයක් වෘත්තීය සමිතිවාදය සහ එයින් ස්වාධීන වීම; පොහොසත් කාර්මික රටවල සහ දුප්පත් ගොවීන් පදනම් කරගත් ප්‍රජාවන්ගේ ලක්ෂණයකි".
  33. ^ Ely, Richard T. (1883). French and German Socialism in Modern Times. New York: Harper and Brothers. pp. 204—205. "සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීන් සමාජවාදීන්ගේ ආන්තික අංශය සාදයි ... කෙනෙකුගේ ශ්‍රමයේ වටිනාකම කුමක් වුවත් භුක්ති විඳීමේ සමානාත්මතාවය මත එතරම් අවධාරණය කිරීමට පෙලඹී ඇත, ඔවුන් සමහර විට වඩාත් නිවැරදිව කොමියුනිස්ට්වාදීන් ලෙස හැඳින්විය හැකිය. ... ඔවුන්ට දෙකක් තිබේ. ඔවුන්ගෙන් අතිමහත් බහුතරයක් කම්කරුවන් වන අතර, නීතියක් ලෙස, සමාජවාදී රාජ්‍යය හඳුන්වාදීමට පෙර විප්ලවයෙන් පවතින ආයතන ප්‍රචණ්ඩ ලෙස පෙරලා දැමීම ඔවුන් අපේක්ෂා කරයි, ඔවුන් සියල්ලෝම විප්ලවවාදීන් යැයි මම කිසිසේත්ම නොකියමි. , නමුත් ඒවායින් බොහොමයක් නිසැකව ම ය... සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීන්ගේ වඩාත් සාමාන්‍ය ඉල්ලීම් පහත දැක්වේ: රාජ්‍යය පැවතිය යුත්තේ කම්කරුවන් සඳහා පමණි, ඉඩම් සහ ප්‍රාග්ධනය සාමූහික දේපළ බවට පත් විය යුතු අතර නිෂ්පාදනය එකමුතුව සිදු කළ යුතුය පුද්ගලික තරඟය , මෙම යෙදුමේ සාමාන්‍ය අර්ථයෙන්, නැවැත්වීමයි."
  34. ^ Merkel, Wolfgang; Petring, Alexander; Henkes, Christian; Egle, Christoph (2008). Social Democracy in Power: The Capacity to Reform. Routledge Research in Comparative Politics. London: Routledge. ISBN 978-0415438209.
  35. ^ Heywood, Andrew (2012). Political Ideologies: An Introduction (5th ed.). Basingstoke, England: Palgrave Macmillan. p. 128. ISBN 978-0230367258. සමාජ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය යනු එක් අතකින් වෙළඳපල ධනවාදය සහ අනෙක් පැත්තෙන් රාජ්‍ය මැදිහත්වීම අතර පුළුල් තුලනයකට සහාය දක්වන දෘෂ්ටිවාදී ස්ථාවරයකි. වෙළඳපොළ සහ රාජ්‍යය අතර සම්මුතියක් මත පදනම් වූ සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට ක්‍රමානුකූල යටින් පවතින න්‍යායක් නොමැති අතර එය තර්කානුකූලව සහජයෙන්ම නොපැහැදිලි වේ. කෙසේ වෙතත් එය පහත අදහස් සමඟ සම්බන්ධ වේ: (1) ධනය උත්පාදනය කිරීමේ එකම විශ්වාසදායක මාධ්‍යය ධනවාදයයි, නමුත් එය දුප්පත්කම සහ අසමානතාවය කෙරෙහි ඇති නැඹුරුව නිසා ධනය බෙදා හැරීමේ සදාචාරාත්මක දෝෂ සහිත මාධ්‍යයකි; (2) ධනේශ්වර ක‍්‍රමයේ දෝෂ නිවැරදි කළ හැක්කේ ආර්ථික සහ සමාජ මැදිහත්වීමෙනි, රාජ්‍යය මහජන අවශ්‍යතාවයේ භාරකරු... .
  36. ^ Roemer, John E. (1994). A Future for Socialism. "The long term and the short term". Harvard University Press. pp. 25–27. ISBN 978-067433946-0.
  37. ^ Berman, Sheri (1998). The Social Democratic Moment. Harvard University Press. p. 57. "කෙසේ වෙතත්, දිගුකාලීනව, ස්වීඩනයේ දේශපාලන ක්‍රමය ප්‍රජාතන්ත්‍රීකරණය කිරීම හුදෙක් මාධ්‍යයක් ලෙස පමණක් නොව එහි අවසානයක් ලෙසද වැදගත් බව පෙනී ගියේය. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සාක්ෂාත් කර ගැනීම තීරණාත්මක වූයේ එය ස්වීඩන් දේශපාලන ක්‍රමය තුළ SAP හි බලය වැඩි කරන නිසා පමණක් නොවේ. නමුත් එය සමාජවාදය පැමිණි පසු ගන්නා ස්වරූපය නිසාද එය SAP ට අනුව දේශපාලන, ආර්ථික සහ සමාජ සමානාත්මතාවය අත්වැල් බැඳගත් අතර ඒවා අනාගත සමාජවාදී සමාජයේ සමානව වැදගත් ලක්ෂණ විය." ISBN 978-067444261-0.
  38. ^ Busky, Donald F. (20 July 2000). Democratic Socialism: A Global Survey. Praeger. pp. 7–8. ISBN 978-0275968861.
  39. ^ Bailey, David J. (2009). The Political Economy of European Social Democracy: A Critical Realist Approach. Routledge. p. 77. "... Giorgio Napolitano විසින් මධ්‍ය කාලීන වැඩසටහනක් දියත් කරන ලද අතර, එය රජයේ අවධමනකාරී ප්‍රතිපත්ති සාධාරණීකරණය කිරීමට නැඹුරු වූ අතර, ඕනෑම ආර්ථික ප්‍රකෘතියක් "දිගු කාලීන" ඉලක්කය සමඟ සම්බන්ධ වන බැවින්, කම්කරුවන්ගේ අවබෝධය ඉල්ලා සිටියේය. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජවාදය කරා ප්‍රගතියක්". ISBN 978-04156-04253.
  40. ^ Lamb, Peter (2015). Historical Dictionary of Socialism (3rd ed.). Rowman & Littlefield. p. 415. ISBN 978-1442258266.
  41. ^ Badie, Bertrand; Berg-Schlosser, Dirk; Morlino, Leonardo, eds. (2011). "Social Democracy". International Encyclopedia of Political Science. 8. Sage Publications. p. 2423. "සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යනු මූලික ලක්‍ෂණ තුනක් මත රඳා පවතින දේශපාලන ප්‍රවනතාවයකි: (1) ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය (උදා: ඡන්දය දීමට සහ පක්ෂ පිහිටුවීමට සමාන අයිතිවාසිකම්), (2) රජය විසින් අර්ධ වශයෙන් නියාමනය කරනු ලබන ආර්ථිකයක් (උදා: කේන්සියානුවාදය හරහා) සහ (3 ) අවශ්‍යතා ඇති අයට සමාජ ආධාර ලබා දෙන සුබසාධන රාජ්‍යයක් (උදා: අධ්‍යාපනය, සෞඛ්‍ය සේවය, රැකියා සහ විශ්‍රාම වැටුප් සඳහා සමාන අයිතිවාසිකම්). ISBN 978-1412959636.
  42. ^ Smith, J. W. (2005). Economic Democracy: The Political Struggle for the 21st century. Radford: Institute for Economic Democracy Press. ISBN 1933567-015.

භාහිර සබැඳි

සංස්කරණය
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=සමාජවාදය&oldid=698859" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි