විකිපීඩියා

ඩයැට්ලොව් දුර්ග සිද්ධිය

(ඩයට්ලෝ දුර්ග සිද්ධිය වෙතින් යළි-යොමු කරන ලදි)

ඩයැට්ලොව් දුර්ග සිද්ධිය ( රුසියානු: гибель тургруппы Дятлова, romanized: gibel turgruppy Dyatlova, lit. 'Death of the Dyatlov Hiking Group') යනු අවිනිශ්චිත තත්වයන් යටතේ 1959 පෙබරවාරි 1 සහ 2 අතර උතුරු යූරල් කඳුකරයේ දී සෝවියට් කඳු නගින්නන් නව දෙනෙකු මිය ගිය සිදුවීමකි. ඉගෝර් ඩයැට්ලොව්ගේ නායකත්වයෙන් යුත් යූරල් පොලිටෙක්නිකල් ආයතනයේ පළපුරුදු කඳු නැගීමේ කණ්ඩායම සෝවියට් සංගමයේ රුසියානු එස්එෆ්එස්ආර් හි කොලාට් සයාක්ල් හි නැගෙනහිර බෑවුම්වල කඳවුරක් පිහිටුවා ඇත. එක රැයකින්, යම් දෙයක් නිසා ඔවුන් තම කූඩාරමෙන් පිටතට ගොස් කඳවුරු භූමියෙන් පලා ගිය අතර, අධික හිම පතනය සහ උප ශුන්‍ය උෂ්ණත්වය සඳහා ප්‍රමාණවත් ලෙස ඇඳ පැළඳ සිටියේ නැත.

ඩයැට්ලොව් දුර්ග සිද්ධිය
2012 දී රුසියාවේ, යෙකටරින්බර්ග් හි මිහයිලොව්ස්කි සුසාන භූමියේ කණ්ඩායමේ සොහොන
ස්වදේශික නාමය Гибель тургруппы Дятлова
දිනය1959 පෙබරවාරි 1-2
පිහිටුමකොලාට් සයාක්ල්, යූරල් කඳු, උතුරු යූරල්, රුසියානු සෝවියට් ෆෙඩරේටිව් සමාජවාදී ජනරජය, සෝවියට් සංගමය
ඛණ්ඩාංක61°45′16″N 59°26′42″E / 61.75444°N 59.44500°E / 61.75444; 59.44500ඛණ්ඩාංක: 61°45′16″N 59°26′42″E / 61.75444°N 59.44500°E / 61.75444; 59.44500
වර්ගයමරණ 9ක්
හේතුවශාරීරික කම්පන සහ හයිපෝතර්මියාව
ප්‍රතිඵලයප්‍රදේශය වසර 3කට වසා ඇත
මරණයූරල් රාජ්‍ය තාක්ෂණික විශ්ව විද්‍යාලය වෙතින් කඳු නගින්නන් 9 දෙනෙක්
  • 6 හයිපෝතර්මියාව නිසා
  • 2 ශාරීරික පපුවේ කම්පනය හේතුවෙන්
  • 1 හිස් කබල කැඩීම හේතුවෙන්

කණ්ඩායමේ සිරුරු සොයා ගැනීමෙන් පසුව, සෝවියට් බලධාරීන් විසින් කරන ලද පරීක්ෂණයකින් ඔවුන්ගෙන් හය දෙනෙකු හයිපෝතර්මියාවෙන් මිය ගොස් ඇති අතර අනෙක් තිදෙනා ශාරීරික කම්පනයෙන් මිය ගොස් ඇති බව තීරණය විය. එක් වින්දිතයෙකුගේ හිස් කබලට විශාල හානියක් සිදුවී ඇති අතර, දෙදෙනෙකුට දරුණු පපුවේ කම්පනයක් ඇති අතර තවත් අයෙකුගේ හිස් කබලේ කුඩා ඉරිතැලීමක් විය. මළ සිරුරු හතරක් ඔයක ගලා බසින ජලයේ වැටී තිබී සොයා ගන්නා ලද අතර, මෙම හතරෙන් තුනක් හිසේ සහ මුහුණේ මෘදු පටක වලට හානි කර ඇත - සිරුරු දෙකේ ඇස් නැති වී ඇත, එක් අයෙකුට දිව නැති විය, සහ එක් ඇහි බැම නැති වී ඇත. පරීක්ෂණයේ නිගමනය වූයේ "බලවත් ස්වභාවික බලවේගයක්" මෙම මරණයට හේතු වී ඇති බවයි. සත්ව ප්‍රහාර, හයිපෝතර්මියාව, හිම කුණාටුවක්, කැටබැටික් සුළං, අධෝරක්ත-ප්‍රේරිත භීතිය, හමුදා මැදිහත්වීම හෝ මෙම සාධකවල යම් සංයෝජනයක් ඇතුළු පැහැදිලි කළ නොහැකි මරණ සඳහා න්‍යායන් රාශියක් ඉදිරිපත් කර ඇත.

රුසියාව 2019 දී සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් නව පරීක්ෂණයක් ආරම්භ කළ අතර, එහි නිගමන 2020 ජූලි මාසයේදී ඉදිරිපත් කරන ලදී: හිම කුණාටුවක් මරණයට හේතු වී ඇති බව. හිම කුණාටුවෙන් දිවි ගලවා ගත් අයට ප්‍රමාණවත් ඇඳුම් නොමැති අඩු දෘශ්‍යමාන තත්වයන් යටතේ හදිසියේම තම කඳවුරෙන් පිටව යාමට සිදු වූ අතර හයිපෝතර්මියාවෙන් මිය ගොස් ඇත. ප්‍රාදේශීය අභිචෝදක කාර්යාලයේ නියෝජ්‍ය ප්‍රධානී ඇන්ඩ්‍රි කුරියාකොව් පැවසුවේ, "එය වීරෝදාර අරගලයක්. කිසිදු භීතියක් නොතිබුණි. නමුත් තත්වයන් යටතේ ඔවුන්ට ගැලවීමට අවස්ථාවක් නොලැබුණි."[1] 2021 දී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද EPFL සහ ETH Zürich හි විද්‍යාඥයින් විසින් මෙහෙයවන ලද අධ්‍යයනයකින්, ස්ලැබ් හිම කුණාටුවක් ලෙස හැඳින්වෙන හිම කුණාටු වර්ගයක් කඳු නගින්නන්ගේ සමහර තුවාල පැහැදිලි කළ හැකි බව යෝජනා කළේය.[2][3]

එම ප්‍රදේශයේ පිහිටි කඳුකර මාර්ගයක් පසුව එම පිරිස සිහිපත් කිරීම සඳහා "ඩයැට්ලොව් දුර්ගය" ලෙස නම් කරන ලදී. බොහෝ භාෂාවලින් මෙම සිද්ධිය දැන් හඳුන්වනු ලබන්නේ "ඩයැට්ලොව් දුර්ග සිද්ධිය" ලෙසිනි. කෙසේ වෙතත්, මෙම සිද්ධිය සිදුවී ඇත්තේ මීටර 1,700 (අඩි 5,600 ) පමණ දුරින්, කොලාට් සයාක්ල් හි නැගෙනහිර බෑවුමේ ය.[4] ප්‍රදේශයේ ප්‍රමුඛ පෙළේ ගල් පර්වතයක් දැන් සමූහයේ ස්මාරකයක් ලෙස සේවය කරයි. එය අවසන් කඳවුරේ සැබෑ භූමියේ සිට නැගෙනහිර-ගිණිකොන දෙසින් මීටර් 500 (අඩි 1,600) පමණ දුරින් පිහිටා ඇත.

පසුබිම

සංස්කරණය

1959 දී, සෝවියට් සංගමයේ ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් ප්‍රදේශයේ උතුරු යූරල් හරහා හිම මත ලිස්සා යාමේ ගවේෂණයක් සඳහා කණ්ඩායමක් පිහිටුවන ලදී. අභිචෝදක ටෙම්පලොව්ට අනුව, ගවේෂණයේ කූඩාරමේ තිබී සොයාගත් ලේඛනවලින් පෙනී යන්නේ මෙම ගවේෂණය සෝවියට් සංගමයේ කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ 21 වන සම්මේලනය සඳහා නම් කර ඇති අතර එය ප්‍රාදේශීය කොම්සොමෝල් සංවිධානය විසින් යවා ඇති බවයි.[5] යූරල් පොලිටෙක්නිකල් ආයතනයේ (දැන් යූරල් ෆෙඩරල් විශ්ව විද්‍යාලය) 23 හැවිරිදි ගුවන් විදුලි ඉංජිනේරු ශිෂ්‍යයෙකු වන ඉගෝර් ඩයැට්ලොව්, සංචාරය සඳහා තවත් නව දෙනෙකුගෙන් යුත් කණ්ඩායමක් එක්රැස් කළේය, ඔවුන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක් විශ්ව විද්‍යාලයේ සෙසු සිසුන් සහ සම වයසේ මිතුරන් වූහ.[6] ආරම්භක කණ්ඩායම පිරිමි අට දෙනෙකු සහ කාන්තාවන් දෙදෙනෙකුගෙන් සමන්විත වූ නමුත් එක් සාමාජිකයෙකු පසුව සෞඛ්‍ය ගැටළු හේතුවෙන් ආපසු පැමිණියේය. කණ්ඩායමේ සෑම සාමාජිකයෙක්ම ස්කී චාරිකා අත්දැකීම් සහිත පළපුරුදු II ශ්‍රේණියේ කඳු නගින්නෙකු වූ අතර ඔවුන් ආපසු පැමිණීමෙන් පසු III ශ්‍රේණියේ සහතිකය ලබා ගනු ඇත.[7]

එකල, III ශ්‍රේණිය සෝවියට් සංගමයේ ලබා ගත හැකි ඉහළම සහතිකය වූ අතර අපේක්ෂකයින්ට කිලෝමීටර් 300 (සැතපුම් 190) තරණය කිරීමට අවශ්‍ය විය.[7] මෙම මාර්ගය ඩයැට්ලොව් ගේ කණ්ඩායම විසින් ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් ප්‍රදේශයේ ඈත උතුරු ප්‍රදේශ වලට සහ ලොස්වා ගඟේ ඉහල ධාරා කරා ළඟා වීමට සැලසුම් කර ඇත.[8] ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් නගර මාර්ග කොමිෂන් සභාව මාර්ගය අනුමත කළේය. මෙය ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් භෞතික සංස්කෘතිය සහ ක්‍රීඩා කමිටුවේ අංශයක් වූ අතර, ඔවුන් 1959 ජනවාරි 8 වන දින 10 දෙනෙකුගෙන් යුත් කණ්ඩායම තහවුරු කරන ලදී.[9] ගවේෂණයේ ඉලක්කය වූයේ සිද්ධිය සිදුවූ ස්ථානයේ සිට කිලෝමීටර් 10 ක් (සැතපුම් 6.2) උතුරින් පිහිටි කන්දක් වන ඔටෝර්ටන් (ඔටෝර්ටන්) වෙත ළඟා වීමයි. III කාණ්ඩය ලෙස ඇස්තමේන්තු කර ඇති මෙම මාර්ගය, ගමන් කිරීමට අපහසුම කාලය වන පෙබරවාරි මාසයේදී සිදු කරන ලදී.

1959 ජනවාරි 23 දින, ඩයැට්ලොව් කණ්ඩායමට ඔවුන්ගේ මාර්ග පොත නිකුත් කරන ලද අතර, එය අංක 5 මාර්ගයෙන් පසුව ඔවුන්ගේ පාඨමාලාව ලැයිස්තුගත කර ඇත. එකල, ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් නගරයේ භෞතික සංස්කෘතිය සහ ක්‍රීඩා කමිටුව පුද්ගලයන් 11 දෙනෙකු සඳහා අනුමැතිය ලැයිස්තුගත කර ඇත.[10] ලැයිස්තුගත කර ඇති 11 වැනි පුද්ගලයා සෙමියොන් සොලොටරියෝව් ය, ඔහු මීට පෙර එවැනිම දුෂ්කරතා සහිත තවත් ගවේෂණයක් (සොග්‍රින් ගවේෂණ කණ්ඩායම) සමඟ යාමට සහතික කර ඇත.[11] ඩයැට්ලොව් කණ්ඩායම ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් නගරයෙන් (අද යෙකටරින්බර්ග්) පිටත්ව ගියේ ඔවුන්ට මාර්ග පොත ලැබුණු දිනයේම ය.

ගවේෂණයේ සාමාජිකයන්
නම (රෝමීකරණය) නම සිරිලික් අක්ෂරයෙන් උපන් දිනය වයස ලිංගිකත්වය මරණයට හේතුව යොමු.
ඊගෝර් ඇලෙක්සෙවිච් ඩයැට්ලොව් Игорь Алексеевич Дятлов 1936 ජනවාරි 13 23 පිරිමි හයිපෝතර්මියාව [12]
යූරි නිකොලෙවිච් ඩොරොෂෙන්කෝ Юрий Николаевич Дорошенко 1938 ජනවාරි 29 21 පිරිමි හයිපෝතර්මියාව [12]
ලියුඩ්මිලා ඇලෙක්සැන්ඩ්රොව්නා ඩුබිනිනා Людмила Александровна Дубинина 1938 මැයි 12 20 ගැහැණු දරුණු පපුවේ කම්පනයකින් අභ්‍යන්තර රුධිර වහනය [13][12]
ජෝර්ජි (යූරි)[a] ඇලෙක්සෙවිච් ක්‍රිවොනිෂෙන්කෝ Георгий (Юрий) Алексеевич Кривонищенко 1935 පෙබරවාරි 7 23 පිරිමි හයිපෝතර්මියාව [12]
ඇලෙක්සැන්ඩර් සර්ජිවිච් කොලෙවාටොව් Александр Сергеевич Колеватов 1934 නොවැම්බර් 16 24 පිරිමි හයිපෝතර්මියාව [12]
සයිනයිඩා ඇලෙක්සෙව්නා කොල්මොගෝරෝවා Зинаида Алексеевна Колмогорова 1937 ජනවාරි 12 22 ගැහැණු හයිපෝතර්මියාව [12]
රුස්ටම් ව්ලැඩිමිරොවිච් ස්ලෝබොඩින් Рустем Владимирович Слободин 1936 ජනවාරි 11 23 පිරිමි හයිපෝතර්මියාව [12]
නිකොලායි ව්ලැඩිමිරොවිච් තිබෝක්ස්-බ්‍රිනොල්ස් Николай Владимирович Тибо-Бриньоль 1935 ජූලි 5[b] 23 පිරිමි මාරාන්තික හිස් කබලේ තුවාල [14]
සෙමියොන් (ඇලෙක්සැන්ඩර්)[c] ඇලෙක්සෙවිච් සොලොටරියෝව් Семён (Александр) Алексеевич Золотарёв 1921[d] 38 පිරිමි දරුණු පපුවේ කම්පනය [15]
යූරි යෙෆිමොවිච් යූඩින් Юрий Ефимович Юдин 1937 ජූලි 19 21 පිරිමි අසනීප හේතුවෙන් ජනවාරි 28 වෙනිදා ගවේෂණය අත්හැරීය; 2013 අප්‍රේල් 27 වන දින වයස අවුරුදු 76 දී මිය ගියේය [16]

ගවේෂණය

සංස්කරණය
 
 
ඩයැට්ලොව් දුර්ගය
class=notpageimage|
රුසියාවේ දුර්ග ස්ථානය

මෙම කණ්ඩායම 1959 ජනවාරි 25 දින හිමිදිරි උදෑසන ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් ප්‍රදේශයේ උතුරු පළාතේ මධ්‍යයේ පිහිටි ඉව්ඩෙල් (Ивдель) නගරයට දුම්රියෙන් පැමිණියහ.[17] පසුව ඔවුන් ට්‍රක් රථයක් උතුරේ අවසන් ජනාවාස වූ ලොරි ගම්මානයක් වන විසායි (Вижай) වෙත ගෙන ගියහ.[18]

class=notpageimage|
ආසන්න ප්‍රදේශය

ජනවාරි 27 වෙනිදා ඔවුන් ගෝරා ඔටෝටන් දෙසට ඔවුන්ගේ ගමන ආරම්භ කළා. ජනවාරි 28 වෙනිදා, සෞඛ්‍ය රෝග කිහිපයක් ඇති (රූමැටික් සහ සංජානනීය හෘද දෝෂයක් ඇතුළුව) එක් සාමාජිකයෙකු වූ යූරි යූඩින් දණහිස සහ සන්ධි වේදනාව නිසා ආපසු හැරී ගිය අතර ඔහුට ගමන දිගටම කරගෙන යාමට නොහැකි විය.[19][20] ඉතිරි කඳු නගින්නන් නව දෙනා ගමන දිගටම කරගෙන ගියහ.

ඔවුන්ගේ අවසන් කඳවුරු භූමිය අවටින් හමුවූ දිනපොත් සහ කැමරා මගින් සිද්ධියට පෙර දිනය දක්වා කණ්ඩායමේ ගමන් මග නිරීක්ෂණය කිරීමට හැකි විය.[21] ජනවාරි 31 වන දින, කණ්ඩායම උස්බිම් ප්‍රදේශයක කෙළවරට පැමිණ කඳු නැගීම සඳහා සූදානම් වීමට පටන් ගත්හ. වනාන්තර මිටියාවතක, ඔවුන් ආපසු ගමන සඳහා භාවිතා කරන අතිරික්ත ආහාර සහ උපකරණ ගබඩා කර ගත්හ. ඊළඟ දවසේ, කඳු නගින්නන් මාර්ගය හරහා ගමන් කිරීමට පටන් ගත්හ. ඔවුන් පාස් එක ඉක්මවා ගොස් ඊළඟ රාත්‍රියේ ප්‍රතිවිරුද්ධ පැත්තේ කඳවුරු බැඳීමට සැලසුම් කර ඇති බව පෙනේ, නමුත් නරක අතට හැරෙන කාලගුණික තත්ත්වයන් - හිම කුණාටු සහ දෘශ්‍යතාව අඩු වීම - ඔවුන්ගේ දිශාව නැති වී බටහිර දෙසට හැරී කොලාට් සයාක්ල් මුදුන දෙසට ගමන් කළහ. ඔවුන් තම වැරැද්ද තේරුම් ගත් විට, කණ්ඩායම තීරණය කළේ කිලෝමීටර 1.5ක් (සැතපුම් 0.93) පහළට ගොස් කාලගුණයෙන් යම් ආරක්‍ෂාවක් ලබා දිය හැකි වනගත ප්‍රදේශයකට යාමට වඩා කඳු බෑවුමේ කඳවුරු බැඳීමටයි.[22] යූඩින් අනුමාන කළේ, "ඩයැට්ලොව්ට ඔවුන් ලබා ගත් උන්නතාංශය නැති කර ගැනීමට අවශ්‍ය නොවීය, නැතහොත් කඳු බෑවුමේ කඳවුරු බැඳීමට ඔහු තීරණය කළේය."[23]

සෙවීම සහ සොයා ගැනීම

සංස්කරණය

පිටත්ව යාමට පෙර, කණ්ඩායම නැවත විසායි වෙත පැමිණි විගස ඔවුන්ගේ ක්‍රීඩා සමාජයට විදුලි පණිවුඩයක් යැවීමට ඩයැට්ලොව් එකඟ වී ඇත. මෙය පෙබරවාරි 12 ට පසුව සිදුවනු ඇතැයි අපේක්ෂා කළ නමුත්, කණ්ඩායමෙන් ඉවත් වීමට පෙර, එය දිගු වනු ඇතැයි තමා අපේක්ෂා කරන බව ඩයැට්ලොව් යූඩින්ට පවසා තිබුණි. 12 වැනි දින ගෙවී ගොස් පණිවිඩයක් නොලැබුණු විට, එවැනි ගවේෂණ සමඟ දින කිහිපයක් ප්‍රමාද වීම සාමාන්‍ය දෙයක් වූ බැවින්, ක්ෂණික ප්‍රතිචාරයක් නොතිබුණි. පෙබරවාරි 20 වන දින, සංචාරකයන්ගේ ඥාතීන් ගලවා ගැනීමේ මෙහෙයුමක් ඉල්ලා සිටි අතර, ආයතනයේ ප්‍රධානියා ස්වේච්ඡා සිසුන් සහ ගුරුවරුන්ගෙන් සමන්විත පළමු ගලවා ගැනීමේ කණ්ඩායම් යවන ලදී.[24] පසුව, ගුවන් යානා සහ හෙලිකොප්ටර් යානා සහ මෙහෙයුමට සම්බන්ධ වන ලෙස නියෝග කිරීමත් සමඟ හමුදාව සහ මිලිටරි (පොලිස්) හමුදාවන් සම්බන්ධ විය.[තහවුරු කර නොමැත]

පෙබරවාරි 26 වන දින, ගවේෂකයන් කණ්ඩායම විසින් අතහැර දමා තිබූ සහ දරුණු ලෙස හානි වූ කූඩාරම් කොලාට් සයාක්ල් හි සොයා ගන්නා ලදී. කඳවුරු භූමිය සෙවුම් කණ්ඩායම ව්‍යාකූල කළේය. කූඩාරම සොයාගත් මිහායිල් ෂරාවින් ශිෂ්‍යයා පැවසුවේ "කූඩාරම අඩක් ඉරා දමා හිමෙන් වැසී තිබුණි. එය හිස් වූ අතර කණ්ඩායමේ සියලු බඩු බාහිරාදිය සහ සපත්තු දමා ගොස් තිබුණි."[24] පරීක්ෂකයින් පැවසුවේ කූඩාරම ඇතුළත සිට කපා දමා ඇති බවයි. මේස් හෝ තනි සපත්තුවක් හෝ පාවහන් නොමැතිව පමණක් පැළඳ සිටින පුද්ගලයින් විසින් ඉතිරි කරන ලද පා සලකුණු නවයක් අනුගමනය කළ හැකි අතර, ආසන්නයේ ඇති දැව අද්දර පසුකරයේ විරුද්ධ පැත්තේ මෙම ධාවන පථ හිමෙන් වැසී ගියේය. වනාන්තරයේ කෙළවරේ, විශාල සයිබීරියානු පයින් ගසක් යට, ගවේෂකයන්ට කුඩා ගින්නක දෘශ්‍ය නටබුන් හමු විය. පළමු සිරුරු දෙක, ක්‍රිවොනිෂෙන්කෝ සහ ඩොරොෂෙන්කෝගේ සිරුරු, සපත්තු රහිත සහ යට ඇඳුම් වලින් පමණක් සැරසී සිටියහ. ගසේ අතු මීටර් පහක් පමණ උසට කැඩී ගොස් ඇති අතර, එයින් ඇඟවෙන්නේ එක් ස්කී ක්‍රීඩකයෙකු යමක් සෙවීමට, සමහර විට කඳවුරට නැග ඇති බවයි. පයින් සහ කඳවුර අතර, ගවේෂකයන්ට තවත් මළ සිරුරු තුනක් හමු විය: ඩයැට්ලොව්, කොල්මොගොරෝවා සහ ස්ලෝබොඩින් ඔවුන් නැවත කූඩාරමට යාමට උත්සාහ කරන බව අඟවන ඉරියව්වෙන් මිය ගියහ.[24] ඔවුන් ගසේ සිට මීටර 300, 480, සහ 630 (අඩි 980, 1,570, සහ 2,070) දුරින් හමු විය.[තහවුරු කර නොමැත]

ඉතිරි සංචාරකයින් හතර දෙනා සොයා ගැනීමට මාස දෙකකට වැඩි කාලයක් ගත විය.[25] ඔවුන් අවසානයේ මැයි 4 වන දින සතර මීටර (අඩි 13) හිම පතනයක් යටතේ මීටර 75 (අඩි 246) ක දුරක් පයින් ගසේ සිට වනාන්තරය තුළට හමු විය. හතර දෙනාගෙන් තුන් දෙනෙක් අනෙක් අයට වඩා හොඳින් ඇඳ පැළඳ සිටි අතර, මුලින් මියගිය අයගේ සමහර ඇඳුම් අනෙක් අයගේ ප්‍රයෝජනය සඳහා ඉවත් කර ඇති බවට ලකුණු තිබුණි. ඩුබිනිනා ක්‍රිවොනිෂෙන්කෝගේ පිලිස්සී ගිය, ඉරී ගිය කලිසම ඇඳ සිටි අතර, ඇගේ වම් පාදය සහ ෂින් එක ඉරුණු ජැකට් එකකින් ඔතා තිබුණි.[26]

විමර්ශන

සංස්කරණය
 
1959 පෙබරවාරි 26 වන දින ගලවා ගත් අය කූඩාරමේ දර්ශනයක් සොයා ගත්හ. කූඩාරම ඇතුළතින් කපා විවෘත කර තිබූ අතර, බොහෝ හිම මත ලිස්සා ගිය අය මේස් හෝ පාවහන් නොමැතිව පලා ගොස් ඇත.

පළමු සිරුරු පහ සොයා ගත් වහාම නීතිමය පරීක්ෂණයක් ආරම්භ විය. වෛද්‍ය පරීක්ෂණයකින් ඔවුන්ගේ මරණයට හේතු විය හැකි තුවාල කිසිවක් හමු නොවූ අතර, ඔවුන් සියල්ලෝම හයිපෝතර්මියාවෙන් මිය ගිය බව නිගමනය විය. ස්ලෝබොඩින් ගේ හිස් කබලේ කුඩා ඉරිතැලීමක් ඇති නමුත් එය මාරාන්තික තුවාලයක් ලෙස සැලකුවේ නැත.[27]

මැයි මාසයේදී සොයාගත් මළ සිරුරු හතර පරීක්ෂා කිරීම සිද්ධියේ ආඛ්‍යානය වෙනස් කළේය. කඳු නගින්නන් තිදෙනෙකුට මාරාන්තික තුවාල සිදුවී ඇත: තිබෝක්ස්-බ්‍රිනොල්ස් ගේ[27] හිස් කබලට විශාල හානියක් සිදුවී ඇති අතර ඩුබිනිනා සහ සොලොටරියෝව් ගේ පපුවේ ප්‍රධාන අස්ථි බිඳීම් ඇති විය.[12] බොරිස් වොස්‍රොසෙඩෙනි ට අනුව, එවැනි හානියක් සිදු කිරීමට අවශ්‍ය බලය අතිශයින් ඉහළ වනු ඇත, එය මෝටර් රථ අනතුරක් හා සැසඳිය හැකිය. සැලකිය යුතු කරුණක් නම්, සිරුරුවල අස්ථි බිඳීම් හා සම්බන්ධ බාහිර තුවාල නොතිබූ අතර, ඒවා අධික පීඩනයකට ලක් වූවාක් මෙන් විය.[25]

ගලා යන ජල ධාරාවක ඇළ පතුලේ තිබී සොයාගත් සිරුරු හතරේම හිසට සහ මුහුණට මෘදු පටක වලට හානි සිදුවී ඇත. නිදසුනක් වශයෙන්, ඩුබිනිනාට ඇගේ දිව, ඇස්, තොල්වල කොටසක් මෙන්ම මුහුණේ පටක සහ හිස් කබලේ කොටසක්ද අහිමි වී ඇත,[28] සොලොටරියෝව් ගේ ඇහිබැමි අතුරුදහන් විය,[29] ඇලෙක්සැන්ඩර් කොලෙවාටොව්ගේ ඇහි බැම නොමැත.[30] පශ්චාත් මරණ පරීක්ෂණය සිදු කරන අධිකරණ වෛද්‍ය විශේෂඥ වී. ඒ. වොස්‍රොසෙඩෙනි විසින් විනිශ්චය කරනු ලැබුවේ මළ සිරුරු දිය පහරක පිහිටීම හේතුවෙන් මෙම තුවාල පශ්චාත් මරණ පරීක්ෂණයෙන් සිදු වූ බවයි.[තහවුරු කර නොමැත]

ප්‍රදේශයේ පදිංචිව සිටි මාන්සි ගෝත්‍රිකයන්, ඔවුන්ගේ ඉඩම් ආක්‍රමණය කිරීම නිසා එම කණ්ඩායමට පහර දී ඝාතනය කර ඇති බවට මුල් අනුමාන කිරීම් තිබුණි. මන්සිගෙන් කිහිප දෙනෙකුගෙන් ප්‍රශ්න කරන ලදී,[31] නමුත් පරීක්ෂණයෙන් පෙන්නුම් කළේ මරණවල ස්වභාවය මෙම උපකල්පනයට සහාය නොදක්වන බවයි: කඳු නගින්නන්ගේ පා ​​සටහන් පමණක් පෙනෙන අතර, ඔවුන් අතින්-අතට අරගලයක සලකුණක් නොපෙන්වයි.[24]

උෂ්ණත්වය ඉතා අඩු වුවද, −25 සිට −30 °C (−13 සිට -22 °F) දක්වා කුණාටුවක් හමා ගියද, මියගිය අය ඇඳ සිටියේ අර්ධ වශයෙන් පමණි. ඇතැමෙකුට තිබුණේ එක සපත්තුවක් පමණක් වන අතර තවත් සමහරු මේස් පමණක් පැළඳ සිටියහ.[24] සමහර ඒවා ඒ වන විටත් මිය ගොස් සිටි අයගෙන් කපා ඉවත් කළ බව පෙනෙන ඉරුණු ඇඳුම් කැබලිවලින් ඔතා තිබී ඇත.[තහවුරු කර නොමැත]

මරණ පරීක්ෂණ ලිපිගොනුවල පවතින කොටස් පිළිබඳව වාර්තා කරන මාධ්‍යවේදීන් කියා සිටින්නේ එහි මෙසේ සඳහන් වන බවයි.

  • කණ්ඩායමේ සාමාජිකයින් හය දෙනෙකු හයිපෝතර්මියාවෙන් සහ තිදෙනෙකු මාරාන්තික තුවාල වලින් මිය ගියහ.
  • සංචාරකයන් නව දෙනා හැර කොලාට් සයාක්ල් අසල වෙනත් පුද්ගලයින් පිළිබඳ ඇඟවීම් නොමැත.
  • කූඩාරම ඇතුළෙන් ඉරාගෙන තිබුණා.
  • වින්දිතයින් මිය ගොස් ඇත්තේ ඔවුන්ගේ අවසන් ආහාර වේලෙන් පැය හයේ සිට අට දක්වා කාලයකට පසුවය.
  • කඳවුරෙන් ලැබුණු හෝඩුවාවන් පෙන්නුම් කළේ සියලුම කණ්ඩායම් සාමාජිකයින් තම කැමැත්තෙන් කඳවුරු භූමියෙන් පයින් පිටව ගිය බවයි.
  • එක් වින්දිතයෙකුගේ ඇඳුම් මත සමහර විකිරණ මට්ටම් සොයා ගන්නා ලදී.[32]
  • ආදිවාසී මාන්සි ජනයාගේ ප්‍රහාරයක් පිළිබඳ න්‍යාය බැහැර කිරීම සඳහා, වොස්රොෂ්ඩෙන්නි ප්‍රකාශ කළේ සිරුරු තුනේ මාරාන්තික තුවාල මිනිසුන් විසින් සිදු කළ නොහැකි බවයි, "පහරවල බලය ඉතා ශක්තිමත් වූ අතර මෘදු පටක වලට හානි වී නොතිබූ බැවිනි. "[24]
  • නිකුත් කරන ලද ලේඛනවල ස්කී ක්‍රීඩකයින්ගේ අභ්‍යන්තර අවයවවල තත්වය පිළිබඳ කිසිදු තොරතුරක් නොමැත.
  • දිවි ගලවා ගත් අය සිටියේ නැත.[තහවුරු කර නොමැත]

එකල නිල නිගමනය වූයේ කණ්ඩායම් සාමාජිකයන් මිය ගොස් ඇත්තේ බලගතු ස්වභාවික බලයක් නිසා බවයි.[33] 1959 මැයි මාසයේදී වැරදිකරුවෙක් නොපැමිණීම හේතුවෙන් මරණ පරීක්ෂණය නිල වශයෙන් නතර විය. ලිපිගොනු රහසිගත ලේඛනාගාරයකට යවන ලදී.[24]

1997 දී, ක්‍රිවොනිෂෙන්කෝගේ කැමරාවේ නෙගටිව් එක් පරීක්ෂකයෙකු වන ලෙව් නිකිටිච් ඉවානොව්ගේ පුද්ගලික ලේඛනාගාරයේ තබා ඇති බව අනාවරණය විය. චිත්‍රපට ද්‍රව්‍ය ඉවානොව්ගේ දියණිය විසින් ඩයැට්ලොව් පදනමට පරිත්‍යාග කරන ලදී. කඳු නැගීමේ පක්ෂයේ දිනපොත් 2009 දී රුසියාවේ පොදු වසමට වැටුණි.

2018 අප්‍රේල් 12 වන දින, රුසියානු ටැබ්ලොයිඩ් පුවත්පතක් වන කොම්සොමොල්ස්කායා ප්‍රව්ඩා හි මාධ්‍යවේදීන්ගේ මූලිකත්වයෙන් සොලොටරියෝව් ගේ දේහය ගොඩ ගන්නා ලදී. පරස්පර විරෝධී ප්‍රතිඵල ලබා ගන්නා ලදී: එක් විශේෂඥයෙක් පැවසුවේ තුවාලවල චරිතය මෝටර් රථයකින් බිමට ඇද දැමූ පුද්ගලයෙකුට සමාන වන අතර DNA විශ්ලේෂණය ජීවමාන ඥාතීන්ගේ DNA වලට සමානකමක් හෙළි නොකළ බවයි. ඊට අමතරව, ඉවානොව්ස්කෝයි සුසාන භූමියේ තැන්පත් කරන ලද අයගේ ලැයිස්තුවේ සොලොටරියෝව් ගේ නම නොමැති බව පෙනී ගියේය. කෙසේ වෙතත්, දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයෙන් පසු තවත් පුද්ගලයෙකු සොලොටරියොව්ගේ නමින් සැඟවී සිටින බවට මාධ්‍යවේදීන් සැක පළ කළද, ඉවත් කරන ලද හිස් කබලෙන් මුහුණ ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීම සොලොටරියෝව් ගේ පශ්චාත් යුධ ඡායාරූපවලට ගැලපේ.[34][35][36]

2019 පෙබරවාරි මාසයේදී රුසියානු බලධාරීන් සිද්ධිය පිළිබඳ විමර්ශනය නැවත ආරම්භ කරන ලදී, නමුත් හැකි පැහැදිලි කිරීම් තුනක් පමණක් සලකා බලමින් පවතී: හිම කුණාටුවක්, ස්ලැබ් හිම කුණාටුවක් හෝ සුළි කුණාටුවක්. අපරාධයක් සිදුවීමේ හැකියාව අඩු කර ඇත.[37]

අදාළ වාර්තා

සංස්කරණය
  • එවකට 12 හැවිරිදි වියේ පසුවූ සහ පසුව යෙකටරින්බර්ග් පදනම් කරගත් ඩයැට්ලොව් පදනමේ ප්‍රධානියා බවට පත් වූ යූරි කුන්ට්සෙවිච් කඳු නගින්නන්ගේ අවමංගල්‍ය උත්සව පහකට සහභාගී විය. ඔවුන්ගේ සමෙහි "ගැඹුරු දුඹුරු පැහැ" ඇති බව ඔහු සිහිපත් කළේය.[24][38]
  • තවත් කඳු නගින්නන් කණ්ඩායමක් (සිද්ධියට දකුණින් මීටර් 50 (සැතපුම් 31) පමණ) වාර්තා කළේ, සිද්ධිය වූ දින රාත්‍රියේ උතුරු දෙසට අහසේ අමුතු තැඹිලි පැහැති ගෝලයක් දුටු බව ය.[24] 1959 පෙබරවාරි සිට මාර්තු දක්වා කාලය තුළ විවිධ ස්වාධීන සාක්ෂිකරුවන් (කාලගුණ විද්‍යා සේවය සහ හමුදාව ඇතුළුව) විසින් ඉව්ඩෙල් සහ යාබද ප්‍රදේශවල සමාන ගෝල අඛණ්ඩව නිරීක්ෂණය කරන ලදී. මෙම දර්ශන 1959 විමර්ශනයේදී සටහන් නොවූ අතර විවිධ සාක්ෂිකරුවන් ඉදිරිපත් වූයේ වසර ගණනාවකට පසුවය.[24]

පසු විපාක

සංස්කරණය
 
රුසියාවේ යෙකටරින්බර්ග් හි මිහයිලොව්ස්කි සුසාන භූමියේ මියගිය අයගේ සොහොන

ඇනටෝලි ගුෂ්චින් (Анатолий Гущин) රාජ්‍ය රහස්වල මිල ජීවිත නවයයි (Цена гостайны – девять жизней, Sverdlovsk, 1990) ග්‍රන්ථයේ ඔහුගේ පර්යේෂණ සාරාංශ කර ඇත. ආයුධ අත්හදා බැලීම, නමුත් එය ප්‍රකාශනය මහජන සාකච්ඡාවට තුඩු දුන් අතර එය අද්භූත දේ කෙරෙහි ඇති උනන්දුව නිසා උත්තේජනය විය. ඇත්ත වශයෙන්ම, වසර තිහක් තිස්සේ නිහඬව සිටි බොහෝ දෙනෙක් අනතුර පිළිබඳ නව කරුණු වාර්තා කළහ. ඔවුන්ගෙන් එක් අයෙක් වූයේ 1959 දී නිල මරණ පරීක්ෂණයට නායකත්වය දුන් හිටපු පොලිස් නිලධාරියෙකු වන ලෙව් නිකිටිච් ඉවානොව් (Лев Никитич Иванов) ය. 1990 දී, විමර්ශන කණ්ඩායමට සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් තාර්කික පැහැදිලි කිරීමක් නොමැති බව ඔහු පිළිගත් ලිපියක් ඇතුළත් කළේය. පියාසර කරන ගෝල දැක ඇති බව ඔහුගේ කණ්ඩායම වාර්තා කිරීමෙන් පසුව, මෙම ප්‍රකාශය ප්‍රතික්ෂේප කරන ලෙස ඉහළ පෙළේ ප්‍රාදේශීය නිලධාරීන්ගෙන් ඔහුට සෘජු නියෝග ලැබුණු බව ද ඔහු ප්‍රකාශ කළේය.[39][40]

2000 දී ප්‍රාදේශීය රූපවාහිනී සමාගමක් විසින් ඩයැට්ලොව් දුර්ගයේ අභිරහස (Tайна перевала Дятлова) වාර්තා චිත්‍රපටය නිෂ්පාදනය කරන ලදී. චිත්‍රපට කණ්ඩායමේ සහාය ඇතිව, යෙකටරින්බර්ග් ලේඛකයෙකු වන ඇනා මැට්වේවා (Anna Матвеева) එම නමින්ම ලේඛන නාට්‍ය නවකතාවක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී.[41] පොතේ විශාල කොටසකට නිල නඩුවේ පුළුල් උපුටා දැක්වීම්, වින්දිතයින්ගේ දිනපොත්, ගවේෂකයින් සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡා සහ චිත්‍රපට නිෂ්පාදකයින් විසින් එකතු කරන ලද වෙනත් වාර්තා චිත්‍රපට ඇතුළත් වේ. පොතේ ආඛ්‍යාන රේඛාව නඩුව විසඳීමට උත්සාහ කරන නූතන කාන්තාවකගේ (කර්තෘගේම වෙනස් ඊගෝ) එදිනෙදා ජීවිතය සහ සිතුවිලි විස්තර කරයි. එහි ප්‍රබන්ධ ආඛ්‍යානය තිබියදීත්, මෙම සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් මහජනතාවට මෙතෙක් ලබා දී ඇති වාර්තාමය ද්‍රව්‍යවල විශාලතම මූලාශ්‍රය වන්නේ මැට්වෙයෙවා ගේ පොතයි. එසේම, නඩු ලිපිගොනු සහ අනෙකුත් වාර්තා චිත්‍රපටවල පිටු (ඡායා පිටපත් සහ පිටපත්වල) ක්‍රමයෙන් උද්යෝගිමත් පර්යේෂකයන් සඳහා වෙබ් සංසදයක ප්‍රකාශයට පත් කෙරේ.[42]

යූරි කුන්ට්සෙවිච් (Юрий Кунцевич) විසින් මෙහෙයවන ලද යූරල් රාජ්‍ය තාක්ෂණික විශ්ව විද්‍යාලයේ සහාය ඇතිව 1999 දී යෙකටරින්බර්ග් හි ඩයැට්ලොව් පදනම ආරම්භ කරන ලදී. පදනමේ ප්‍රකාශිත අරමුණ වන්නේ නඩුව දිගටම විමර්ශනය කිරීම සහ මියගිය කඳු නගින්නන්ගේ මතකය සුරැකීම සඳහා ඩයැට්ලොව් කෞතුකාගාරය පවත්වාගෙන යාමයි.[43] 2016 ජූලි 1 වන දින, 2013 දී මියගිය යූරි යුඩින් (ගවේෂණ කණ්ඩායමේ එකම දිවි ගලවා ගත් තැනැත්තා) වෙනුවෙන් කැප කරන ලද යුරල්ගේ පර්ම් කලාපයේ සොලිකාම්ස්ක් හි සමරු ඵලකයක් විවෘත කරන ලදී.[44]

පැහැදිලි කිරීම්

සංස්කරණය

හිම කුණාටුව

සංස්කරණය

2020 ජූලි 11 වන දින, අභිචෝදක-ජනරාල් කාර්යාලයේ යූරල් ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික් අධ්‍යක්ෂක කාර්යාලයේ නියෝජ්‍ය ප්‍රධානියා වන ඇන්ඩ්‍රි කුරියාකොව්, 1959 දී ඩයැට්ලොව් කණ්ඩායම සඳහා "මරණයට නිල හේතුව" ලෙස හිම කුණාටුවක් ප්‍රකාශයට පත් කළේය.[45] පසුව ස්විට්සර්ලන්ත පර්යේෂකයන් විසින් ස්වාධීන පරිගණක අනුකරණය සහ විශ්ලේෂණය ද හේතුව ලෙස යෝජනා කරයි.[46] නිව් යෝර්කර් හි කුරියාකොව්ගේ වාර්තාව සාරාංශ කරමින් ඩග්ලස් ප්‍රෙස්ටන් මෙසේ ලියයි.

කුර්යාකොව්ගේ දර්ශනයේ වඩාත්ම සිත් ඇදගන්නා අංගය නම්, ඩයැට්ලොව් පක්ෂයේ ක්‍රියා තවදුරටත් අතාර්කික බවක් නොපෙනේ. ග්‍රීන්ට අනුව හිම තට්ටුව කූඩාරම හරහා වැටෙන විට විශාල ඉරිතැලීම් සහ ඝෝෂා කිරීම් ඇති කර හිම කුණාටුවක් ආසන්න බව පෙනේ. කුර්යාකොව් සඳහන් කළේ ස්කී ක්‍රීඩකයින් ඔවුන්ගේ කූඩාරම ස්ථානගත කිරීමේදී වැරැද්දක් කළද, පසුව ඔවුන් කළ සෑම දෙයක්ම පෙළපොත් විය: ඔවුන් හිම කුණාටුවකින් ආරක්ෂා වන බිමට හදිසි ඉවත් කිරීමක් සිදු කළ බවත්, ඔවුන් වනාන්තරයේ නවාතැන් ගත් බවත්, ගින්නක් ඇති කළ බවත්ය. ඔවුන් හිම ගුහාවක් හාරා. ඔවුන් අඩු අත්දැකීම් ඇති අය නම්, ඔවුන් කූඩාරම අසල රැඳී සිට එය හාරා, දිවි ගලවා ගැනීමට ඉඩ තිබුණි. නමුත් හිම කුණාටු ශීත ඍතුවේ දී කඳුකරයේ ඇති විශාලතම අවදානම වන අතර, ඔබට අත්දැකීම් වැඩි වන තරමට, ඔබ ඒවාට බිය වේ. ස්කී ක්‍රීඩකයන්ගේ ප්‍රවීණත්වය ඔවුන් විනාශ කළේය.[47]

මුල් පැහැදිලි කිරීම

සංස්කරණය

සංවේදී "යෙටී" උපකල්පනයක් සමාලෝචනය කරමින්, ඇමරිකානු සංශයවාදී කතුවරයා වන බෙන්ජමින් රැඩ්ෆෝර්ඩ් හිම කුණාටුවක් වඩාත් පිළිගත හැකි ලෙස යෝජනා කරයි:

කණ්ඩායම කලබලයෙන් අවදි වී (...) කූඩාරමෙන් පිටතට යන මාර්ගය කපා ගත්තේ එක්කෝ හිම කුණාටුවක් ඔවුන්ගේ කූඩාරමට ඇතුළු වන දොරටුව වසාගෙන ඇති නිසා හෝ හිම කුණාටුවක් ආසන්න වේ යැයි ඔවුන් බිය වූ නිසා (...) (ටොන් ගණනක් හිම යට පණපිටින් වැළලීමට වඩා කූඩාරමක අලුත්වැඩියා කළ හැකි විවරයක් තිබීමට වඩා හොඳය). ඔවුන් නිදා සිටි නිසා දුර්වල ඇඳුම් ඇඳ සිටි අතර, හිම පතනය මන්දගාමී වීමට ගස් උපකාර වන අසල වනාන්තරවල ආරක්ෂාවට දිව ගියහ. රාත්‍රියේ අඳුරේ ඔවුන් කණ්ඩායම් දෙකකට හෝ තුනකට වෙන් විය. එක් කණ්ඩායමක් ගින්නක් (එබැවින් පිළිස්සුණු දෑත්) ඇති අතර අනෙක් අය අනතුර පහව ගිය බැවින් ඔවුන්ගේ ඇඳුම් නැවත ලබා ගැනීමට කූඩාරමට යාමට උත්සාහ කළහ. නමුත් එය අධික ශීතල වූ අතර, අඳුරේ තම කූඩාරම සොයා ගැනීමට පෙර ඔවුන් සියල්ලෝම ශීතලෙන් මිය ගියහ. යම් අවස්ථාවක දී, සමහර ඇඳුම් මළවුන්ගෙන් නැවත ලබා ගැනීමට හෝ මාරු කර ගැනීමට ඉඩ ඇත, නමුත් කෙසේ වෙතත්, වඩාත් දරුණු ලෙස ශරීරයට හානි වූ සිව්දෙනාගේ කණ්ඩායම හිම කුණාටුවකට හසු වී මීටර් 4 (අඩි 13) හිම යට වළලනු ලැබීය ( වෛද්‍ය පරීක්ෂක විසින් විස්තර කරන ලද 'බලවත් ස්වභාවික බලය' සඳහා ප්‍රමාණවත් තරම්).[48]

පරස්පර සාක්ෂි

සංස්කරණය

හිම කුණාටු න්‍යායට පටහැනි සාක්ෂි ඇතුළත් වේ:[49][50]

  • සිද්ධිය වූ ස්ථානයේ හිම කුණාටුවක් සිදු වූ බවට කිසිදු පැහැදිලි සලකුණක් නොතිබුණි. හිම කුණාටුවක් නිසා යම් යම් රටා සහ සුන්බුන් විශාල ප්‍රදේශයක් පුරා බෙදා හැරෙනු ඇත. සිද්ධියෙන් මාසයක් ඇතුළත සොයාගත් සිරුරු ඉතා නොගැඹුරු හිම තට්ටුවකින් වැසී තිබූ අතර, දෙවන පාර්ශ්වය අතුගා දැමීමට තරම් ප්‍රමාණවත් ශක්තියකින් හිම කුණාටුවක් තිබුණේ නම්, මෙම සිරුරු ද ගසාගෙන යනු ඇත; මෙය ක්‍රියාවලියේදී වඩාත් බරපතල හා වෙනස් තුවාල ඇති කර ගස් රේඛාවට හානි වීමට ඉඩ තිබුණි.
  • සිද්ධියෙන් පසු කලාපයට ගවේෂණ 100 කට අධික සංඛ්‍යාවක් පවත්වා ඇති අතර, ඔවුන්ගෙන් කිසිවෙකු හිම කුණාටුවක් ඇති කළ හැකි තත්වයන් වාර්තා කර නොමැත. යාවත්කාලීන භූමි ආශ්‍රිත භෞතික විද්‍යාව භාවිතා කරමින් ප්‍රදේශය අධ්‍යයනය කිරීමෙන් හෙළි වූයේ එවැනි හිම කුණාටුවක් ඇති වීමට එම ස්ථානය සම්පූර්ණයෙන්ම ඉඩ නොමැති බවයි. සීත සෘතුවේ හිම පතනයන් දියවෙමින් පවතින අප්‍රේල් සහ මැයි මාසවලදී ආසන්න ප්‍රදේශයක (සැලකිය යුතු ප්‍රපාතාකාර බෑවුම් සහ ඉරිඟු සහිත) දක්නට ලැබෙන "භයානක තත්ත්වයන්" නිරීක්ෂණය විය. මෙම සිදුවීම සිදු වූ පෙබරවාරි මාසයේදී එවැනි තත්වයන් නොතිබුණි.
  • භූමි ප්‍රදේශය සහ බෑවුම පිළිබඳ විශ්ලේෂණයකින් පෙනී ගියේ එම ප්‍රදේශයට පිවිසෙන විශේෂිත හිම කුණාටුවක් තිබිය හැකි වුවද, එහි මාර්ගය කූඩාරම පසුකර යන බවයි. කූඩාරම පැත්තකින් කඩා වැටී ඇති නමුත් තිරස් දිශාවට නොවේ.
  • ඩයැට්ලොව් පළපුරුදු සිකී කෙනෙක් වූ අතර, වඩා වයසින් සොලොටරියෝව් ස්කී උපදෙස් සහ කඳු නැගීමේ ඔහුගේ ස්වාමියාගේ සහතිකය සඳහා හදාරමින් සිටියේය. මෙම මිනිසුන් දෙදෙනාගෙන් කිසිවෙකුට හිම කුණාටුවක් ඇති විය හැකි මාර්ගයේ කොතැනකවත් කඳවුරු බැඳීමට ඉඩ තිබුණේ නැත.
  • කූඩාරමෙන් ඉවතට දිවෙන පා සටහන් රටා සැබෑ හෝ සිතින් මවාගත් අනතුරකින් කලබලයෙන් දිව යන නව දෙනෙකුගෙන් යුත් කණ්ඩායමක් තබා, යමෙකුට නොගැලපේ. කූඩාරමෙන් ඉවතට ගොස් වනාන්තරය දෙසට ගමන් කරන සියලුම පා සටහන් සාමාන්‍ය වේගයකින් ගමන් කරන පුද්ගලයන්ට අනුකූල විය.

නැවත නැවතත් 2015 විමර්ශනය

සංස්කරණය

පවුල්වල ඉල්ලීම මත රුසියානු සමූහාණ්ඩුවේ විමර්ශන කමිටුවේ (ICRF) පළපුරුදු විමර්ශකයින් විසින් 2015-2019 කාලය තුළ සම්පූර්ණ කරන ලද 1959 විමර්ශනයේ සාක්ෂි සමාලෝචනය වැදගත් තොරතුරු කිහිපයක් සමඟ හිම කුණාටුව තහවුරු කරන ලදී. පළමුවෙන්ම, ICRF විමර්ශකයින් (ඔවුන්ගෙන් එක් අයෙකු පළපුරුදු ඇල්පීනිස්ට්වාදියෙකු) තහවුරු කළේ ඛේදවාචකය සිදුවූ රාත්‍රියේ කාලගුණය ඉතා දරුණු වූ අතර සුළි කුණාටු බලය දක්වා සුළඟේ වේගය තත්පරයට මීටර් 20-30 (පැයට සැතපුම් 45-67; ​​72) විය. –108 km/h), හිම කුණාටුවක් සහ උෂ්ණත්වය −40 °C (−40 °F) දක්වා ළඟා වේ. සති තුනකට පසු කාලගුණය බෙහෙවින් යහපත් වී හිම කඳේ නටබුන් තැන්පත් වී නැවුම් හිම පතනයෙන් වැසී ගිය 1959 විමර්ශකයින් මෙම කරුණු සැලකිල්ලට ගත්තේ නැත. ඛේදජනක රාත්‍රියේ සිදුවීම් සඳහා තීරනාත්මක කාර්යභාරයක් ඉටු කළ අතර, එම අවස්ථාවේ දී ඇති වූ දරුණු කාලගුණය පහත පරිදි ප්‍රතිනිර්මාණය කර ඇත:[51][52]

  • පෙබරවාරි 1 වෙනිදා, කණ්ඩායම කොලාට් සයාක්ල් කන්දට පැමිණ වනාන්තර වැනි ස්වභාවික බාධකවලින් තොරව විවෘත බෑවුමක විශාල, නව දෙනෙකුගෙන් යුත් කූඩාරමක් ඉදිකරයි. එදින සහ ඊට පෙර දින කිහිපයක දැඩි හිම පතනයක්, තද සුළඟක් සහ තුහිනක් සමග දිගටම පැවතුනි.
  • කණ්ඩායම බෑවුම හරහා ගොස් කූඩාරම් අඩවියක් හිම තුළට හාරමින් හිම පදනම දුර්වල කළේය. රාත්‍රියේදී, කූඩාරමට ඉහළින් ඇති හිම පිටිය නව හිම වල බරින් සෙමෙන් පහළට ලිස්සා යාමට පටන් ගත් අතර, දොරටුවෙන් පටන් ගෙන ක්‍රමයෙන් කූඩාරම් රෙදි මතට තල්ලු විය. කණ්ඩායම අවදි වී කලබලයෙන් ඉවත් කිරීම ආරම්භ කරයි, සමහර අයට පමණක් උණුසුම් ඇඳුම් ඇඳිය ​​හැකිය. ඇතුල්වීම අවහිර වීමත් සමඟ, කණ්ඩායම කූඩාරම් රෙදිවලින් කැපූ සිදුරකින් පැන ගොස් බෑවුමෙන් බැස මීටර් 1500 ක් පහළින් වනාන්තර මායිමේ හිම කුණාටුවෙන් ආරක්ෂිත යැයි හැඟෙන ස්ථානයක් සොයා ගනී.
  • සමහර සාමාජිකයින්ට අසම්පූර්ණ ඇඳුම් පමණක් ඇති නිසා, කණ්ඩායම බෙදී යයි. කණ්ඩායමේ දෙදෙනෙකු, ඔවුන්ගේ යට ඇඳුම් සහ පිජාමා පමණක්, ගිනි වළක් අසල සයිබීරියානු පයින් ගසේ තිබී හමු විය. ඔවුන්ගේ සිරුරු මුලින්ම සොයා ගන්නා ලද අතර හයිපෝතර්මියාව හේතුවෙන් මිය ගිය බව තහවුරු විය.
  • ඩයට්ලොව් ඇතුළු කඳු නගින්නන් තිදෙනෙක් නැවත කූඩාරමට නැඟීමට උත්සාහ කළහ, සමහරවිට නිදාගැනීමේ බෑග් ලබා ගැනීමට. ගිනි වළේ සිටි අයට වඩා හොඳ ඇඳුම් ඔවුන්ට තිබුණත් තවමත් තරමක් සැහැල්ලු සහ ප්‍රමාණවත් පාවහන් නොතිබුණි. ඔවුන්ගේ සිරුරු කඳවුරු ගින්නේ සිට මීටර් 300-600ක් දුරින් තිබී හමුවූ අතර, අධික ශීත කාලගුණය තුළ ගැඹුරු හිම මත තරණය කිරීමට උත්සාහ කිරීමේදී වෙහෙසට පත්ව වැටී ඇති බව අඟවන ඉරියව්වලින් යුක්ත විය.
  • ඉතිරි හතර දෙනා, උණුසුම් ඇඳුම් සහ පාවහන් වලින් සමන්විත වන අතර, බෑවුමෙන් පහළට වනාන්තරයේ වඩා හොඳ කඳවුරු ස්ථානයක් සොයා ගැනීමට හෝ ගොඩනඟා ගැනීමට උත්සාහ කළහ. ඔවුන්ගේ සිරුරු ගිනි උදුනේ සිට මීටර් 70 ක් දුරින්, මීටර් කිහිපයක් හිම පතනයට යටින් සහ ඔවුන් දිය පහරකට ඉහළින් ඇති හිම කුහරයකට වැටී ඇති බව පෙන්නුම් කරන කම්පනයකින් යුක්ත විය. මේ සිරුරු සොයා ගත්තේ මාස දෙකකට පසුවයි.

ICRF විමර්ශකයන්ට අනුව, ඛේදවාචකයට දායක වූ සාධක වූයේ අතිශයින්ම අයහපත් කාලගුණය සහ එවැනි තත්වයන් තුළ කණ්ඩායම් නායකයාගේ අත්දැකීම් නොමැතිකම, භයානක කඳවුරු බැඳීමක් තෝරා ගැනීමට හේතු විය. හිම ලිස්සා යාමෙන් පසු, කණ්ඩායමේ තවත් වැරැද්දක් වූයේ වනාන්තරයේ තාවකාලික කඳවුරක් සාදා රාත්‍රිය පුරා ජීවත් වීමට උත්සාහ කරනවාට වඩා වෙන් වීමයි. 1959 විමර්ශකයින්ගේ නොසැලකිලිමත්කම ඔවුන්ගේ වාර්තාවට පිළිතුරු වලට වඩා ප්‍රශ්න ඇති කිරීමට දායක වූ අතර, බොහෝ විකල්ප සහ කුමන්ත්‍රණ න්‍යායන් ප්‍රබෝධමත් කළේය.[53][52]

2021 ආකෘතියෙන් සහාය

සංස්කරණය

2021 දී, ඇලෙක්සැන්ඩර් පුස්රින් සහ ජොහාන් ගෝමේ ගේ නායකත්වයෙන් යුත් භෞතික විද්‍යාඥයින් සහ ඉංජිනේරුවන් කණ්ඩායමක් Communications Earth & Environment[54] හි නව ආකෘතියක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අතර එය කොලාට් සයාක්ල් බෑවුමේ සාපේක්ෂව කුඩා හිම තට්ටුවක් පවා කූඩාරම් හානි හා තුවාල ඇති කළ හැකි ආකාරය පෙන්නුම් කරයි. ඩයැට්ලොව් කණ්ඩායම විසින් පීඩාවට පත් වූවන්ට අනුකූල වේ.[55][56][57]

කටබටික් සුළඟ

සංස්කරණය

2019 දී, ස්වීඩන්-රුසියානු ගවේෂණයක් එම ස්ථානයට කරන ලද අතර, විමර්ශනවලින් පසුව, ඔවුන් යෝජනා කළේ ප්‍රචණ්ඩකාරී කැටබැටික් සුළඟ සිද්ධිය සඳහා පිළිගත හැකි පැහැදිලි කිරීමක් බවයි.[58] කැටබැටික් සුළං තරමක් දුර්ලභ සිදුවීම් වන අතර අතිශයින්ම ප්රචණ්ඩ විය හැක. ඔවුන් 1978 දී ස්වීඩනයේ ඇනාරිස් කඳුකරයේ සිදුවූ නඩුවකට සම්බන්ධ වූ අතර එහිදී කඳු නගින්නන් අට දෙනෙකු මිය ගිය අතර එක් අයෙකුට බරපතල තුවාල සිදු විය.[59] ගවේෂණයට අනුව මෙම ස්ථානවල භූ විෂමතාව බෙහෙවින් සමාන බව සටහන් විය.[58]

හදිසි කැටබටික් සුළඟක් නිසා කූඩාරම තුළ රැඳී සිටීමට නොහැකි වනු ඇති අතර, වඩාත් තාර්කික ක්‍රියාමාර්ගය වනුයේ කඳු නගින්නන් කූඩාරම හිමෙන් වැසීම සහ ගස් රේඛාව පිටුපස නවාතැන් ගැනීමයි.[58] කූඩාරමට උඩින්, විදුලි පන්දමක් ද දැල්වී තිබුණි, සමහරවිට සුළඟ පහව ගිය පසු කඳු නගින්නන්ට නැවත කූඩාරමට යාමට හැකි වන පරිදි හිතාමතාම එහි තබා ඇත. මෙම ගවේෂණ චාරිකාව යෝජනා කළේ කඳු නගින්නන් කණ්ඩායම විසින් බයිවෝක් නවාතැන් දෙකක් ඉදිකරන ලද අතර ඉන් එකක් කඩා වැටී ඇති අතර, කඳු නගින්නන් 4 දෙනෙකු බරපතල තුවාල සහිතව වැළලී ගියහ.[58]

ඉන්ෆ්‍රාසවුන්ඩ්

සංස්කරණය

ඩොනී අයිචාර් ගේ 2013 පොත ඩෙඩ් මවුන්ටන් විසින් ප්‍රචලිත කරන ලද තවත් උපකල්පනයක් නම්, ඛොලට් සියකල් වටා යන සුළඟ මිනිසුන් තුළ භීතියට පත් කළ හැකි අධෝරක්ත ශබ්දයක් ඇති කළ හැකි කර්මන් වෝටෙක්ස් වීදිය නිර්මාණය කළ බවයි.[12][60]

අයිචාර් ගේ න්‍යායට අනුව, හොලාට්චහ්ල් කඳු මුදුන හරහා ගමන් කරන විට සුළඟ මගින් ජනනය කරන ලද ඉන්ෆ්රාසවුන්ඩ් කඳු නගින්නන් තුළ ශාරීරික අපහසුතා සහ මානසික පීඩා ඇති කිරීමට හේතු විය.[12] අයිචාර් කියා සිටින්නේ, ඔවුන්ගේ භීතිය නිසා, කඳු නගින්නන් අවශ්‍ය ඕනෑම ආකාරයකින් කූඩාරමෙන් පිටවීමට තල්ලු කර බෑවුමෙන් පහළට පලා ගිය බවයි. ඔවුන් කන්දෙන් තවත් පහළට යන විට, ඔවුන් ඉන්ෆ්‍රාසවුන්ඩ්ගේ මාර්ගයෙන් ඉවත් වී නැවත සන්සුන් වීමට ඉඩ තිබුණි, නමුත් අඳුරේ ඔවුන්ගේ නවාතැනට ආපසු යාමට නොහැකි වනු ඇත.[12] වින්දිතයින් තිදෙනෙකුට සිදු වූ කම්පන සහගත තුවාල වූයේ අඳුරේ මිටියාවතක අද්දර පැකිලීම සහ පතුලේ ඇති ගල් මතට වැටීමයි.

හමුදා පරීක්ෂණ

සංස්කරණය

එක් උපකල්පනයකට අනුව, කඳවුරු භූමිය සෝවියට් පැරෂුට් පතල් අභ්‍යාසයක මාවතට වැටුණි. මෙම න්‍යාය චෝදනා කරන්නේ විශාල පිපිරුම් හඬකින් අවදි වූ කඳු නගින්නන් සපත්තු රහිත භීතියකින් කූඩාරමෙන් පලා ගිය අතර සැපයුම් නැවත ලබා ගැනීම සඳහා ආපසු යාමට නොහැකි වූ බවයි. බෝම්බ ප්‍රහාරය විඳදරාගැනීමට උත්සාහ කරමින් සමහර සාමාජිකයින් ශීතලෙන් මිය ගිය පසු, තවත් සමහරු පැරෂුට් පතල් කම්පනය හේතුවෙන් මාරාන්තික තුවාල ලැබීමට ඔවුන්ගේ ඇඳුම් අණ දුන්හ. කඳු නගින්නන් එහි සිටි කාලයේ සෝවියට් හමුදාව විසින් එම ප්‍රදේශයේ පැරෂුට් පතල් පරීක්ෂාවට ලක් කළ බවට ඇත්ත වශයෙන්ම වාර්තා තිබේ.[61] පැරෂුට් පතල් පෘථිවි පෘෂ්ඨයට පහර දෙනවාට වඩා වාතයේ සිටියදී පුපුරුවා හරින අතර කඳු නගින්නන් අත්විඳින ලද අත්සනට සමාන තුවාල ඇති කරයි: සාපේක්ෂව කුඩා බාහිර කම්පන සහිත දැඩි අභ්‍යන්තර හානියක්. න්‍යාය, කඳු නගින්නන්ගේ සාමාන්‍ය අවට ප්‍රදේශය තුළ දිලිසෙන, තැඹිලි පැහැති ගෝලාකාර අහසේ පාවෙන හෝ වැටෙන බවට වාර්තා වූ දර්ශන සමඟ සමපාත වන අතර ඔවුන් විසින් ඡායාරූප ගත කර ඇති බව කියනු ලැබේ,[62] විය හැකි හමුදා ගුවන් යානා හෝ පැරෂුට් පතල් විය හැකිය. මෙම සිද්ධාන්තය (අනෙකුත් අතර) ඩුබිනිනාගේ තුවාල පැහැදිලි කිරීම සඳහා කුණු කසළ සතුන් භාවිතා කරයි.[63] සමහරු අනුමාන කරන්නේ මරණ පරීක්ෂණයකදී සොයාගත් ලාක්ෂණික ලිවර් මෝටිස් සලකුණු මෙන්ම හිසකෙස් සහ සමට පිළිස්සීම් මත පදනම්ව සිරුරු අස්වාභාවික ලෙස හසුරුවා ඇති බවයි. කූඩාරමේ ඡායාරූපවලින් පෙනී යන්නේ එය වැරදි ලෙස ඉදිකර ඇති බවයි, එය පළපුරුදු කඳු නගින්නන් විසින් කර ඇතැයි සිතිය නොහැක.[64]

එවැනිම සිද්ධාන්තයක් විකිරණශීලී ආයුධ පරීක්ෂාවට චෝදනා කරන අතර එය අර්ධ වශයෙන් පදනම් වී ඇත්තේ සමහර ඇඳුම්වල විකිරණශීලීතාවය සොයා ගැනීම මෙන්ම තැඹිලි සම සහ අළු හිසකෙස් ඇති බවට ඥාතීන් විසින් සිරුරු විස්තර කිරීම මත ය. කෙසේ වෙතත්, විකිරණශීලී විසිරීම කඳු නගින්නන් සහ උපකරණ සමහරක් පමණක් නොව සියල්ලන්ටම බලපානු ඇති අතර, සීතල හා සුළඟට නිරාවරණය වීමෙන් මාස තුනකට පසු ස්වභාවික ක්‍රියාවලියකින් මමීකරනය කිරීමේ ක්‍රියාවලියකින් සම සහ හිසකෙස් අවපැහැ ගැන්වීම පැහැදිලි කළ හැකිය. කණ්ඩායමේ අතුරුදහන් වීම විස්තර කරන ලිපිගොනු සෝවියට් බලධාරීන් විසින් මුලින් යටපත් කිරීම සමහර විට වසන් කිරීමක් පිළිබඳ සාක්ෂියක් ලෙස සඳහන් වේ, නමුත් ගෘහස්ථ සිදුවීම් පිළිබඳ තොරතුරු සැඟවීම සෝවියට් සමාජවාදී සමූහාණ්ඩුවේ සම්මත ක්‍රියා පටිපාටියක් වූ අතර ඒ අනුව එය සුවිශේෂී නොවේ. තවද 1980 ගණන්වල අග භාගය වන විට, සියලුම ඩයැට්ලොව් ගොනු යම් ආකාරයකින් නිකුත් කර ඇත.[65]

පරස්පර විරෝධී ඇඳුම් ගලවා ගැනීම

සංස්කරණය

ඉන්ටර්නැෂනල් සයන්ස් ටයිම්ස් ප්‍රකාශ කළේ, කඳු නගින්නන්ගේ මරණයට හේතු වී ඇත්තේ හයිපෝතර්මියාව නිසා වන අතර, එය පරස්පර විරෝධී ඇඳුම් ගලවා ගැනීම ලෙස හැඳින්වෙන හැසිරීමක් ඇති කළ හැකි අතර, එහි දී තාපජ විෂයයන් දැවෙන උණුසුම පිළිබඳ හැඟීමට ප්‍රතිචාර වශයෙන් ඔවුන්ගේ ඇඳුම් ඉවත් කරයි.[66] කඳු නගින්නන් 9 දෙනාගෙන් හය දෙනෙක් හයිපෝතර්මියාවෙන් මිය ගිය බව අවිවාදිත ය. කෙසේ වෙතත්, කණ්ඩායමේ අනෙක් අය අමතර ඇඳුම් (ඒ වන විටත් මිය ගිය අයගෙන්) ලබාගෙන ඇති බව පෙනේ, එයින් ඇඟවෙන්නේ ඔවුන් ස්ථර එකතු කිරීමට උත්සාහ කිරීමට තරම් හොඳ මනසක් ඇති බවයි.

වෙනත්

සංස්කරණය

වසර ගණනාවක් මෙම සිද්ධිය පිළිබඳ පර්යේෂණ කර ඇති අතර, මෙම විෂය පිළිබඳ රූපවාහිනී වාර්තා චිත්‍රපට කිහිපයකම පෙනී සිටි කීත් මැක්ලෝස්කි, 2015 දී ඩයැට්ලොව් පදනමේ යූරි කුන්ට්සෙවිච් සහ කණ්ඩායමක් සමඟ ඩයට්ලොව් පාස් වෙත ගමන් කළේය. ඩයැට්ලොව් දුර්ගය දී ඔහු මෙසේ සඳහන් කළේය.

  • ඩුබිනිනා, කොලෙවාටොව්, සොලොටරියෝව් සහ තිබෝක්ස්-බ්‍රිනොල්ස් හමු වූ හිම නවාතැනේ විය හැකි ස්ථාන දෙක අතර උපුටා දක්වන ලද දුරවල පුළුල් විෂමතා තිබුණි. එක් ස්ථානයක් ඩොරොෂෙන්කෝ සහ ක්‍රිවොනිෂෙන්කෝගේ සිරුරු හමු වූ පයින් ගසේ සිට මීටර් 80 සිට 100 දක්වා දුරින් වූ අතර අනෙක් යෝජිත ස්ථානය ගසට කෙතරම් සමීපද යත් හිම නවාතැනේ සිටින ඕනෑම කෙනෙකුට හඬ නොනැඟීමට ගසේ සිටි අයට කතා කළ හැකිය. ඇසිය යුතු ය. මෙම දෙවන ස්ථානයේ ඩුබිනිනාගේ සිරුර සොයාගත් ඇළේ ගලක් ද ඇති අතර එය දෙදෙනාගේ ස්ථානය විය හැකිය. කෙසේ වෙතත්, දෙදෙනාගේ දෙවන යෝජිත ස්ථානය 1959 දී සෙවීමේදී ගත් ඡායාරූපවලට සමීප භූ විෂමතාවයක් ඇත.[67]
  • කඳුවැටිය අසල කූඩාරමේ පිහිටීම හිම කුණාටුවක් ඇති කිරීමට සැලකිය යුතු හිම ගොඩ නැගීම සඳහා කඳු මුදුනට ඉතා ආසන්න බව සොයා ගන්නා ලදී. තවද, කඳු මුදුනට ඉහළින් හමා එන සුළඟ කූඩාරම තිබූ පැත්තේ කඳු වැටි අද්දර සිට හිම ඉවතට හමා යාමේ බලපෑමක් ඇති කළේය. මෙය හිම කුණාටුවක් ඇති කිරීමට හිම ගොඩ නැගීම තවදුරටත් අඩු කළේය. කඳු මුදුනේ සහ ආසන්නයේ හිම නොමැතිකමේ මෙම අංගය 2010 දී සර්ජි සොග්‍රින් විසින් පෙන්වා දෙන ලදී.[68]

මැක්ලෝස්කි මෙසේද සඳහන් කළේය.

  • ලෙව් ඉවානොව්ගේ ලොක්කා, එව්ගනි ඔකිෂෙව් (ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් ප්‍රදේශයේ නඩු පවරන කාර්යාලයේ විමර්ශන දෙපාර්තමේන්තුවේ නියෝජ්‍ය ප්‍රධානියා) 2015 දී තවමත් ජීවතුන් අතර සිටි අතර හිටපු කෙමරෝවෝ අභිචෝදක ලියොනිඩ් ප්‍රොෂ්කින් සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් ලබා දී ඔකිෂෙව් ප්‍රකාශ කළේ ඔහු වෙනත් ගමනක් යාමට සූදානම් වන බවයි. නියෝජ්‍ය අභිචෝදක ජෙනරාල් උරකොව් මොස්කව් සිට පැමිණ නඩුව වසා දැමීමට නියෝග කරන විට අවසන් මළ සිරුරු හතරේ අමුතුම මරණ සම්පූර්ණයෙන් විමර්ශනය කිරීමට.[67]
  • එව්ගිනි ඔකිෂෙව් ද ලියොනිඩ් ප්‍රොෂ්කින් සමඟ කළ සම්මුඛ සාකච්ඡාවේ දී ප්‍රකාශ කළේ, ස්වර්ඩ්ලොව්ස්ක් අභිචෝදක කාර්යාලයේ ප්‍රධානියා වූ ක්ලිනොව්, මෘත ශරීරාගාරයේ පළමු පශ්චාත් මරණ පරීක්ෂණවලට පැමිණ දින තුනක් එහි ගත කළ බවත්, ඔකිෂෙව් ඔහුගේ අත්දැකීම් අනුව, ඉතා අසාමාන්‍ය හා එකම කාලය ලෙස සැලකූ දෙයක් බවයි.[67]

මෙම සිද්ධිය පිළිබඳව විමර්ශනය කර වාර්තා චිත්‍රපටයක් සාදන ලද ඩොනී අයිචාර්, අසම්භාව්‍ය යැයි සලකන හෝ අපකීර්තියට පත් වූ තවත් න්‍යායන් කිහිපයක් ඇගයීමට ලක් කළේය:[65]

  • ඔවුන්ට පහර දුන්නේ මාන්සි හෝ වෙනත් ප්‍රාදේශීය ගෝත්‍රිකයන් විසිනි.
    ප්‍රාදේශීය ගෝත්‍රිකයන් සාමකාමී අය ලෙස ප්‍රසිද්ධ වූ අතර, කිසිවකු කූඩාරමට ළඟා වූ බවට කිසිදු සාක්ෂියක් නොතිබුණි.
  • ඔවුන් සතුන් වන සතුන් විසින් පහර දී ලුහුබැඳ ගියේය.
    සත්ව ලුහු බැදීම් නොතිබූ අතර, කණ්ඩායම කූඩාරමේ සාපේක්ෂ ආරක්ෂාව අත් නොහරිනු ඇත.
  • අධික සුළං හේතුවෙන් එක් සාමාජිකයෙකු ඉවතට ගසාගෙන ගිය අතර අනෙක් අය පුද්ගලයා බේරා ගැනීමට උත්සාහ කළහ.
    විශාල, පළපුරුදු කණ්ඩායමක් එසේ නොහැසිරෙනු ඇති අතර, එවැනි බලයකින් මිනිසුන් ගසාගෙන යාමට තරම් තද සුළං කූඩාරම ද ගසාගෙන යනු ඇත.
  • ඔවුන්ගෙන් සමහරක් අර්ධ වශයෙන් පමණක් ඇඳුම් ඇඳ සිටි ප්‍රේම සම්බන්ධයක් හා සම්බන්ධ ආරවුලක් ප්‍රචණ්ඩ ආරවුලකට තුඩු දුන්නේය.
    අයිචාර් ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙය "අතිශයින්ම විශ්වාස කළ නොහැකි දෙයකි. සියලුම ඇඟවීම් අනුව, කණ්ඩායම බොහෝ දුරට එකඟ වූ අතර, ලිංගික ආතතිය ප්ලැටෝනික් ආලවන්ත හැඟීම් පෑමට සහ තලා දැමීම් වලට සීමා විය. මත්ද්‍රව්‍ය නොතිබූ අතර එකම ඇල්කොහොල් ඖෂධීය මධ්‍යසාර කුඩා කුප්පියක් පමණක් විය. සටනකින් එක් ශරීරයකට සිදු වූ දැවැන්ත තුවාල ඉතිරි විය නොහැක.

සටහන්

සංස්කරණය
  1. ^ Krivonishenko's first name was Georgiy, but he was called "Yura" by his friends
  2. ^ Some sources list his birthday as June 5
  3. ^ Zolotaryov's first name was Semyon, but for unknown reasons, he asked to be called "Sasha", a Russian short for the name Alexander and therefore he’s referred to in most memoirs, documents, and studies as Alexander. (McCloskey 2013, Ch. "The Dyatlov group and Mount Otorten")
  4. ^ Birthday varies depending on the source, either being 2 February or 1 March

යොමු කිරීම්

සංස්කරණය
  1. ^ Devitt, Polina (2020-07-11). "Russia blames avalanche for 1959 Urals mountain tragedy, RIA agency reports". Reuters (ඉංග්‍රීසි බසින්). 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2020-09-12.
  2. ^ Gaume, Johan; Puzrin, Alexander (2021-01-28). "Mechanisms of slab avalanche release and impact in the Dyatlov Pass incident in 1959". Communications Earth & Environment (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 2 (10): 10. Bibcode:2021ComEE...2...10G. doi:10.1038/s43247-020-00081-8. hdl:20.500.11850/468292.
  3. ^ Ferreira, Becky (28 January 2021). "Best theory yet for the Dyatlov Pass incident". Vice. 31 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 February 2021.
  4. ^ Gaume, Johan; Puzrin, Alexander (2021-01-28). "Mechanisms of slab avalanche release and impact in the Dyatlov Pass incident in 1959". Communications Earth & Environment (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 2 (10): 10. Bibcode:2021ComEE...2...10G. doi:10.1038/s43247-020-00081-8. hdl:20.500.11850/468292.
  5. ^ Alessia Ritorina. тургруппы Дятлова посвящён XXI съезду КПСС සංරක්ෂණය කළ පිටපත 13 ජනවාරි 2021 at the Wayback Machine. What awaits Dyatlov beyond the passing of fate? Volume 3, Investigation. Liters, Dec 20, 2018,
  6. ^ Eichar 2013, පිටු අංකය: 31.
  7. ^ a b Eichar 2013, පිටු අංකය: 32.
  8. ^ Information about the Dyatlov group expedition (Информация о походе гр. Дятлова). Hibinaud.
  9. ^ Information about the Dyatlov group expedition (Информация о походе гр. Дятлова). Hibinaud.
  10. ^ Information about the Dyatlov group expedition (Информация о походе гр. Дятлова). Hibinaud.
  11. ^ Information about the Dyatlov group expedition (Информация о походе гр. Дятлова). Hibinaud.
  12. ^ a b c d e f g h i j k Eichar 2013.
  13. ^ "Autopsy report of Dubinina". 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 October 2019.
  14. ^ "Nikolay Vladimirovich Thibeaux-Brignolle (Tibo)".
  15. ^ "Semyon Alekseevich Zolotaryov (Sasha)".
  16. ^ Дарья Кезина (27 April 2013). "Умер последний дятловец". Rossiyskaya Gazeta. 5 September 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 27 April 2013.
  17. ^ Eichar 2013, පිටු අංකය: 90.
  18. ^ "Yuri Yudin". The Telegraph. 29 January 2013. 7 April 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 1 November 2017.
  19. ^ Eichar 2013, පිටු අංකය: 34.
  20. ^ Osadchuk, Svetlana (19 February 2008). "Mysterious Deaths of 9 Skiers Still Unresolved". St. Petersburg Times. 26 February 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2016.
  21. ^ Mead, Derek (5 September 2017). "Russia's Dyatlov Pass Incident, the Strangest Unsolved Mystery of the Last Century". Vice. 8 April 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 1 November 2017.
  22. ^ Osadchuk, Svetlana (19 February 2008). "Mysterious Deaths of 9 Skiers Still Unresolved". St. Petersburg Times. 26 February 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2016.
  23. ^ Osadchuk, Svetlana (19 February 2008). "Mysterious Deaths of 9 Skiers Still Unresolved". St. Petersburg Times. 26 February 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2016.
  24. ^ a b c d e f g h i j Osadchuk, Svetlana (19 February 2008). "Mysterious Deaths of 9 Skiers Still Unresolved". St. Petersburg Times. 26 February 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 January 2016.
  25. ^ a b "The Documentary Podcast: The Dyatlov Pass mystery". BBC (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 14 July 2019. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2019-07-19.
  26. ^ Anderson, Launton (2019). Death of Nine: The Dyatlov Pass Mystery. Amazon Digital Services LLC - KDP Print US. ISBN 978-0578445229.
  27. ^ a b Eichar 2013, පිටු අංකය: 221.
  28. ^ "Акт исследования трупа Дубининой – hibinaud". google.com. 7 April 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 17 January 2014.
  29. ^ "Autopsy report of Zolotaryov". 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 October 2019.
  30. ^ "Autopsy report of Kolevatov". 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 October 2019.
  31. ^ Ash, Lucy (1 December 2019). "There were nine..." BBC News. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 1 January 2020.
  32. ^ Andrews, Robin George (28 January 2021). "Has science solved one of history's greatest adventure mysteries?". National Geographic. 29 January 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 29 January 2021.
  33. ^ Гущин Анатолий. Цена гостайны – девять жизней, изд-во "Уральский рабочий", Свердловск, 1990 (සාහි. Anatoly, Gushchin. The price of state secrets is nine lives, Izdatelstvo "Uralskyi Rabochyi", Sverdlovsk, 1990).
  34. ^ Gusel'nikov, Alexey (16 May 2018). Экспертиза ДНК: в могиле дятловца Семена Золотарева захоронен другой человек. URA.RU (රුසියානු බසින්). 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 7 June 2018.
  35. ^ Мистика и тайны перевала Дятлова: Похоже, будто Семена Золотарева переехал автомобиль. Komsomolskaya Pravda (රුසියානු බසින්). 5 June 2018. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 7 June 2018.
  36. ^ Тайна перевала Дятлова: ДНК-экспертиза отрицает родство предполагаемого Семена Золотарева с его племянницей. Komsomolskaya Pravda (රුසියානු බසින්). 7 June 2018. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 7 June 2018.
  37. ^ "Russia reopens investigation into 60-year-old Dyatlov Pass mystery". cnn.com. 5 February 2019. 7 June 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 5 February 2019.
  38. ^ "I was 12 at that time, but I do remember the deep resonance that the accident had with the public, despite the authorities' efforts to keep relatives and investigators silent", said Yuri Kuntsevich, head of the Yekaterinburg-based Dyatlov Foundation, which is trying to unravel the mystery.
  39. ^ Иванов Лев: "Тайна огненных шаров", "Ленинский путь", Кустанай, 22–24 ноября 1990 г. (Ivanov, Lev: "Enigma of the fireballs", Leninskyi Put, Kustanai, Nov 22–24 1990)
  40. ^ Eichar 2013, පිටු අංකය: 229.
  41. ^ Анна, Матвеева. "Перевал Дятлова සංරක්ෂණය කළ පිටපත 13 ජනවාරි 2021 at the Wayback Machine", "Урал" N12-2000, Екатеринбург (සාහි. Anna, Matveyeva. "Dyatlov pass ", "Ural"#12-2000, Ekaterinburg)
  42. ^ Перевал Дятлова: форум по исследованию гибели тургруппы И. Дятлова [Dyatlov Pass: Forum Research death Dyatlova tour group I]. Pereval 1959 (රුසියානු බසින්). RU: Forum 24. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 27 December 2012.
  43. ^ Общая информация. Цели и задачи фонда.. Общественный фонд "Памяти группы Дятлова" (රුසියානු බසින්). 17 March 2012. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 7 June 2018.
  44. ^ Butler, Phil (22 July 2016). "1959 Dyatlov Pass Tragedy May Have Been a KGB Experiment". Our Russia. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 31 October 2017.
  45. ^ Ryabikova, Victoria (2020-07-12). "Official cause of death of the Dyatlov group revealed". www.rbth.com (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2020-07-13.
  46. ^ Gaume, Johan; Puzrin, Alexander (2021-01-28). "Mechanisms of slab avalanche release and impact in the Dyatlov Pass incident in 1959". Communications Earth & Environment (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 2 (10): 10. Bibcode:2021ComEE...2...10G. doi:10.1038/s43247-020-00081-8. hdl:20.500.11850/468292.
  47. ^ Preston, Douglas (May 10, 2021). "Has an Old Soviet Mystery at Last Been Solved?". The New Yorker. සම්ප්‍රවේශය 23 August 2021.
  48. ^ Korbus, Jason; Nelson, Bobby (June 2014). "SFR 291: The Russian Yeti of Dyatlov Pass w/ Benjamin Radford". Strange Frequency Radio. 5 September 2014 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 19 September 2015.
  49. ^ "Dyatlov Pass – Some Answers". Curious World. Curious Britannia Ltd. 4 October 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 1 September 2012.
  50. ^ Dunning, Brian (July 8, 2008). "Skeptoid #108: Mystery at Dyatlov Pass". Skeptoid. සම්ප්‍රවේශය 1 September 2012.
  51. ^ "My opinion is that there are no mysteries in the case of the death of Dyatlov group". Dyatlov Pass (ඉංග්‍රීසි බසින්). 31 July 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2020-02-24.
  52. ^ a b "Criminalist Shkryabach conclusion". Dyatlov Pass (ඉංග්‍රීසි බසින්). 31 July 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2020-02-24.
  53. ^ Криминалисты СКР раскрыли тайну гибели группы Дятлова. www.mk.ru (රුසියානු බසින්). 28 February 2019. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2019-03-11.
  54. ^ Gaume, Johan; Puzrin, Alexander M. (2021-01-28). "Mechanisms of slab avalanche release and impact in the Dyatlov Pass incident in 1959". Communications Earth & Environment (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2 (1): 1–11. Bibcode:2021ComEE...2...10G. doi:10.1038/s43247-020-00081-8. hdl:20.500.11850/468292. ISSN 2662-4435.
  55. ^ Carlier, Rémi (28 January 2021). "Using science to explore a 60-year-old Russian mystery". EPFL. සම්ප්‍රවේශය 28 January 2021.
  56. ^ "Has science solved one of history's greatest adventure mysteries?". National Geographic Society. 28 January 2021. 29 January 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  57. ^ Nechepurenko, Ivan; Yuhas, Alan (25 February 2021). "Is 'Avalanche' the Answer to a 62-Year-Old Russian Mystery Over 9 Deaths?". The New York Times. 25 February 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 28 February 2021.
  58. ^ a b c d "The Swedish-Russian Dyatlov Expedition 2019". dyatlovpass.com (ඉංග්‍රීසි බසින්). 19 April 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2019-04-19.
  59. ^ Selander, Marie (2018-02-24). "Åtta omkom i landets svåraste fjällolycka – Anarisolyckan". SVT Nyheter (ස්වීඩන් බසින්). 24 February 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2020-06-30.
  60. ^ Zasky, Jason (February 1, 2014). "Return to Dead Mountain". Failure Magazine. 27 March 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2014-06-29.
  61. ^ McCloskey 2013.
  62. ^ Laurén, Anna-Lena (13 October 2019). "Mysteriet i Ural gäckar än i dag". Hufvudstadsbladet (ස්වීඩන් බසින්). Helsingfors. pp. 24–28. 13 January 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 13 October 2019.
  63. ^ "Dead Mountain: The Untold Story Of The Dyatlov Pass Incident." Publishers Weekly 260.32 (2013): 46. Business Source Elite. Web. 30 Oct. 2015.
  64. ^ Nat Geo. "Russia's Mystery Files". National Geographic Wild. 4 July 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 December 2014.
  65. ^ a b Dyatlov Pass: A Mystery Solved? සංරක්ෂණය කළ පිටපත 24 ජනවාරි 2018 at the Wayback Machine, Spiked
  66. ^ Smith, Anthony (1 August 2012). "Dyatlov Pass Explained: How Science Could Solve Russia's Most Terrifying Unsolved Mystery". International Science Times. iScienceTimes. 18 January 2018 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  67. ^ a b c McCloskey 2020.
  68. ^ Sogrin, Sergey. "Was there any mystery in the Dyatlov Incident?". Uralsky Sledopyt. November 2010.
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=ඩයැට්ලොව්_දුර්ග_සිද්ධිය&oldid=691355" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි