ජීව විද්‍යාව සහ ලිංගික දිශානතිය

ජීව විද්‍යාව සහ ලිංගික දිශානතිය අතර සම්බන්ධතාවය පර්යේෂණ විෂයයකි. ලිංගික දිශානතියට නිශ්චිත හේතුව විද්‍යාඥයන් නොදන්නා නමුත් ඔවුන් සිතන්නේ එය ජානමය, හෝමෝන හා පාරිසරික බලපෑම්වල සංකීර්ණ අන්තර් ක්‍රියාකාරිත්වයක් නිසා ඇති වන බව ය. [1] [2] [3] කෙසේ වෙතත්, පශ්චාත්-උපත් සමාජ පරිසරය ලිංගික දිශානතිය කෙරෙහි ඇති කරන බලපෑම පිළිබඳ උපකල්පනයන් (විශේෂයෙන්ම පිරිමි පිළිබඳ ඇති උපකල්පනයන්) දුර්වල ය. [4]

ලිංගික දිශානතියට හේතු පැහැදිලි කිරීම සඳහා ජීව විද්‍යාත්මක න්‍යායයන් විද්‍යාඥයින් විසින් අනුමත කරනු ලැබේ. [1] ලිංගික දිශානතියක වර්ධනයට සම්බන්ධ විය හැකි මෙම සාධක අතර ජාන, මුල් ගර්භාෂ පරිසරය ( ප්‍රසව හෝමෝන වැනි ) සහ මොළයේ ව්‍යුහය ඇතුළත් වේ.

ආනුභවික අධ්‍යයන සංස්කරණය

නිවුන් අධ්‍යයන සංස්කරණය

ලිංගික දිශානතිය නිර්ණය කිරීමේදී ජාන විද්‍යාවේ හා පරිසරයේ සාපේක්ෂ වැදගත්කම සංසන්දනය කිරීමට නිවුන් පර්යේෂණ ගණනාවක් උත්සාහ කර ඇත. 1991 දී කරන ලද අධ්‍යයනයක දී, බේලි සහ පිලාඩ් විසින් පිරිමි නිවුන් දරුවන් පිළිබඳ අධ්‍යයනයක් කළ අතර, මොනොසයිගොටික් (MZ) සහෝදරයන්ගෙන් 52% ක් (ඔවුන්ගෙන් 59 දෙනෙකු ප්‍රශ්න කරන ලදී) සහ ඩයිසිගොටික් (DZ) නිවුන් දරුවන්ගෙන් 22%කගේ ලිංගික දිශානතිය ද සමාන වන බව සොයා ගන්නා ලදී (සුසංගත). [5] 'MZ' යනු එකම ජාන සමූහයක් සහිත සමාන නිවුන් දරුවන් ද, 'DZ' යනු නිවුන් දරුවන් නොවන සහෝදර සහෝදරියන් හට සමාන ආකාරයට ජාන මිශ්‍ර වී ඇති නිවුන් දරුවන් ද වේ. නිවුන් දරුවන් යුගල 61 ක් පිළිබඳ අධ්‍යයනයක දී, පර්යේෂකයන් ඔවුන්ගේ වැඩි වශයෙන් පිරිමි පුද්ගලයන් අතර සමලිංගිකත්වය සඳහා සමජාතීය අනුපාතය 66% ක් මොනොසයිගොටික් නිවුන් දරුවන් අතර සහ 30% ක් ඩිසයිගොටික් නිවුන් දරුවන් අතර සොයා ගත්හ. [6] 2000 දී බේලි, ඩූන් සහ මාටින් ඕස්ට්‍රේලියානු නිවුන් දරුවන් 4,901 ක විශාල නියැදියක් අධ්‍යයනය කළ නමුත් වාර්තා වූයේ අනුගම්‍යතාවයේ මට්ටමෙන් අඩකටත් වඩා අඩු ප්‍රමාණයකි. [7] පිරිමි අංගසමාන හෝ MZ නිවුන් දරුවන්ගෙන් 20% ක අනුකූලතාවයක් සහ ගැහැණු සමාන හෝ MZ නිවුන් දරුවන් සඳහා 24% අනුකූලතාවයක් ඔවුන් විසින් සොයා ගන්නා ලදී. සැකයක් පහළ වුවහොත් ස්වවාර්තාගත zygosity, ලිංගික ආකර්ෂණය, මනඃස්සෘෂ්ටි හා හැසිරීම් පිළිබඳ ප්රශ්නාවලියක් මඟින් පරීක්ෂා කරන ලදී. වෙනත් පර්යේෂකයන් ද පුරුෂයින්ගේ හා කාන්තාවන්ගේ ලිංගික දිශානතිය සඳහා ජීව විද්‍යාත්මක හේතූන් සඳහා සහාය වන සොයා ගැනීම් සිදුකර ඇත. [8]

බෙයර්මන් සහ බෘක්නර් (2002) කුඩා, තෝරාගත් සාම්පල [9] සහ ඔවුන්ගේ විෂයයන් නියෝජනය නොකරන තෝරා ගැනීම් කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන මුල් අධ්‍යයනයන් විවේචනය කළහ. 7 -12 වසරවල නව යොවුන් වියේ දරුවන් පිළිබඳ 1994-1995 පාසල් පදනම් කරගත් අධ්‍යයනයකට ඔවුන් සමාන නිවුන් යුගල 289 ක් (මොනොසයිගොටික්, හෝ එක් ඩිම්බයකින් සංසේචනය වූ) සහ සහෝදර නිවුන් යුගල 495 (ඩයිසිගොටික්, හෝ ඩිම්බ දෙකකින් සංසේචනය වූ) ප්‍රතිචාර අධ්‍යයනය කළහ. සමලිංගික ආකර්ෂණය සඳහා ශ්‍රේණි සහ සම්මුති අනුපාත පිරිමි සමාන නිවුන් දරුවන් සඳහා 7.7% ක් සහ කාන්තාවන් සඳහා 5.3% ක් පමණි.

ස්වීඩනයේ සියලුම වැඩිහිටි නිවුන් දරුවන් පිළිබඳ 2010 අධ්‍යයනයකින් (නිවුන් දරුවන් 7,600 කට වඩා වැඩි) [10] සමලිංගික හැසිරීම උරුම සාධක සහ පුද්ගල විශේෂිත පාරිසරික ප්‍රභවයන් (ප්‍රසව පරිසරය, රෝගාබාධ හා කම්පනය වැනි අත්දැකීම්) මගින් පැහැදිලි කර ඇති බව සොයා ගන්නා ලදී. සම වයස් කණ්ඩායම් සහ ලිංගික අත්දැකීම් ලෙස), පවුල් පරිසරය සහ සමාජ ආකල්ප වැනි හවුල්-පරිසර විචල්‍යයන්ගේ බලපෑම් දුර්වල නමුත් සැලකිය යුතු බලපෑමක් ඇති කළේය. පරම්පරාගත බලපෑම්වල දුර්වල බලපෑමට කාන්තාවන් සංඛ්‍යානමය වශයෙන් සැලකිය යුතු නොවන ප්‍රවණතාවක් පෙන්නුම් කළ අතර පිරිමින් හවුල් පාරිසරික බලපෑම්වල කිසිදු බලපෑමක් නොපෙන්වයි. ස්වීඩනයේ සියලුම වැඩිහිටි නිවුන් දරුවන්ගේ භාවිතය සැලසුම් කර ඇත්තේ ස්වේච්ඡා අධ්‍යයනයන්හි සමලිංගික නිවුන් දරුවන්ගේ සහභාගීත්වය කෙරෙහි විභව නැඹුරුවකින් එහි ප්‍රතිඵල කෙරෙහි බලපෑම් කළ හැකි බවට විවේචන ආමන්ත්‍රණය කිරීම සඳහා ය.


ජෛවමිතික ආදෘශ්‍යනය මඟින් පෙනී ගොස් ඇත්තේ, පිරිමින් අතර, ජානමය සාධක මඟින් .34-.39 අතර ලිංගික දිශානතිය සඳහා විචලතාවක් ද, හවුල් පාරිසරික බලපෑම් .00 ක විචලතාවක් ද, පුද්ගල-විශේෂිත පාරිසරික බලපෑම් මඟින් .61-.66 අතර විචලතාවක් ද පෙන්වන බවයි. කාන්තාවන් සඳහා තක්සේරුව ජානමය සාධක සඳහා .18-.19 ද, හවුල් පාරිසරික සාධක සඳහා .16-.17 ද, අනන්‍ය පාරිසරික සාධක සඳහා .64-.66 ද විචලතාව ලෙස ලැබුණි. පෘථුල විශ්‍රම්භ ප්‍රාන්තර මඟින් දැක්වෙන්නේ සමලිංගික හැසිරීම්වල සම්භවය පිළිබඳ ප්‍රතිඵල ප්‍රධාන වශයෙන් ජානමය සාධක සහ අනන්‍ය පාරිසරික (සමාජයීය සහ ජීව විද්‍යාත්මක) සාධක වෙත දෛශික වන බව යි.

විවේචන සංස්කරණය

සමලිංගික සහෝදර සහෝදරියන් සමඟ සමලිංගිකයන් අධ්‍යයන කටයුතු සඳහා ස්වේච්ඡාවෙන් ඉදිරිපත් වීමට ඉඩ ඇති ස්වයං-තේරීම් නැඹුරුව ඇතුළු විවේචන ගණනාවක් ද්විත්ව අධ්‍යයනවලට ලැබී තිබේ. එසේ වුවද, සමාන නිවුන් දරුවන් සමූහයක ලිංගිකත්වයේ වෙනස සැලකිල්ලට ගෙන, ලිංගික දිශානතිය ජානමය සාධක මත පමණක් ආරෝපණය කළ නොහැකි බව නිගමනය කළ හැකිය.

තවත් කාරණයක් නම්, මොනොසයිගොටික් නිවුන් දරුවන් පවා වෙනස් විය හැකි බව සොයා ගැනීම සහ සමලිංගිකත්වය සඳහා මොනොසයිගොටික් නිවුන් දරුවන් අසමාන වීම සඳහා හේතු විය හැකි යාන්ත්‍රණයක් තිබේ. ග්‍රින්ගාස් සහ චෙන් (2001) මොනොසයිගොටික් නිවුන් දරුවන් අතර වෙනස්කම් වලට තුඩු දිය හැකි යාන්ත්‍රණ ගණනාවක් විස්තර කරයි, මෙහි වඩාත්ම අදාළ වන්නේ chorionicity සහ amnionicity ය. [11] ද්විභාෂා නිවුන් දරුවන්ට විවිධ හෝමෝන පරිසරයන් ඇති බැවින් ඔවුන්ට වෙනම වැදෑමහයෙන් මාතෘ රුධිරය ලැබෙන අතර, මෙය මොළයේ පුරුෂ ලිංගයේ විවිධ මට්ටම් වලට හේතු විය හැක. මොනොඇම්නියොටික් නිවුන් දරුවන් හෝමෝනමය වාතාවරණයක් ඇති නමුත් එක් නිවුන් දරුවන් “සාපේක්ෂව රුධිරයෙන් පුරවා ඇති අතර අනෙකා අධික ලෙස ව්‍යාප්ත වී ඇති” “නිවුන් සිට නිවුන් බද්ධ කිරීමේ සින්ඩ්‍රෝමය” වලින් පීඩා විඳිය හැකිය. [12]

වර්ණදේහ සම්බන්ධතා අධ්‍යයන සංස්කරණය

ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ වර්ණදේහ සම්බන්ධතා අධ්‍යයනයන් මගින් පෙන්නුම් කර ඇත්තේ ප්‍රවේණිගත වීම සඳහා දායක වන ජානමය සාධක කිහිපයක් ඇති බවයි. 1993 දී ඩීන් හාමර් සහ සගයන් සමලිංගික සහෝදරයන් 76 දෙනෙකුගේ සහ ඔවුන්ගේ පවුල්වලින් යුත් නියැදියක සම්බන්ධතා විශ්ලේෂණයකින් ලද සොයා ගැනීම් ප්‍රකාශයට පත් කළහ. [13] හාමර් සහ සගයන්, සමලිංගික පුරුෂයින්ට ඔවුන්ගේ පියාගේ පැත්තට වඩා වැඩිපුර මවගේ පැත්තේ නෑදෑයන් අතර සමලිංගික මාමලා සහ ඥාති සහෝදරයන් සිටින බව සොයා ගන්නා ලදී. මෙම මාතෘ පරම්පරාවේ වූ සමලිංගික සහෝදරයන් පසුව X වර්ණදේහ සම්බන්ධතාවය සඳහා පරීක්‍ෂාවට ලක් කරන ලද අතර, X වර්ණදේහයේ සලකුණු විසි දෙකක් භාවිතා කරමින් සමාන ඇලීල පරීක්‍ෂා කරන ලදී. තවත් සොයා ගැනීමක දී, පරීක්ෂාවට ලක් කළ මෙවන් සහෝදරයන් යුගල හතළිහක් අතුරින් තිස් තුනකහි ම Xq28 හි දුර කලාපයේ සමාන ඇලීල ඇති බව සොයා ගත් අතර එය පිය පාර්ශවයෙන් වූ ඥාති සහෝදරයන් සඳහා වූ අපේක්ෂිත 50% අනුපාතයට වඩා සැලකිය යුතු ලෙස වැඩි විය. මෙය ජනමාධ්‍ය තුළ " සමලිංගික ජානය " ලෙස ජනප්‍රිය වූ අතර සැලකිය යුතු ලෙස මතභේදයන්ට තුඩු දුන්නේය. සැන්ඩර්ස් සහ පිරිස 1998 දී ඔවුන්ගේ සමාන අධ්‍යයනයක් වාර්තා කළ අතර, එහිදී ඔවුන් සොයා ගත්තේ පියාගේ පැත්තේ 6% ට සාපේක්ෂව මාතෘ පාර්ශවයේ සමලිංගික සහෝදරයන්ගේ මාමාවරුන්ගෙන් 13% ක් සමලිංගිකයන් වන බව යි.

හූ සහ පිරිස විසින් පසුව කරන ලද විශ්ලේෂණයක් කලින් සොයාගැනීම් ප්‍රතිවලිත කර වැඩිදියුණු කරන ලදී. මෙම අධ්‍යයනයෙන් හෙළි වූයේ නව සංතෘප්ත සාම්පලයක සමලිංගික සහෝදරයන්ගෙන් 67% ක් සඳහා Xq28 හි X වර්ණදේහයේ සලකුණු කාරකයක් පොදු වූ බවයි. [14] තවත් අධ්‍යයන දෙකක් (බේලි හා පිරිස, 1999; මැක්නයිට් සහ මැල්කම්, 2000) සමලිංගික පුරුෂයින්ගේ මාතෘ රේඛාවේ සමලිංගික ඥාතීන් බහුතරයක් සොයා ගැනීමට අසමත් විය. 1999 දී රයිස් සහ පිරිස විසින් කරන ලද අධ්‍යයනයක් Xq28 සම්බන්ධතාව ප්‍රතිවලිත කිරීමට අපොහොසත් විය. [15] පවතින සියලුම සම්බන්ධතා දත්තවල මෙටා විශ්ලේෂණය මඟින් Xq28 සමඟ සැලකිය යුතු සම්බන්ධයක් පෙන්නුම් කරන නමුත් ලිංගික දිශානතියේ පූර්ණ උරුමය සඳහා අතිරේක ජාන ද තිබිය යුතු බව දක්වයි. [16]

මුස්තන්ස්කි සහ පිරිස (2005) මීට පෙර හාමර් සහ පිරිස විසින් (1993) දී සහ හූ සහ අල්. (1995) දී වාර්තා කරන ලද පුද්ගලයින් සහ පවුල් මෙන්ම නව අතිරේක පුද්ගලයන් සඳහා පූර්ණ-ජානමය ස්කෑන් පරීක්ෂණයක් (එක්ස් වර්ණදේහ පමණක් පරීක්ෂා කිරීම වෙනුවට) සිදු කරන ලදී. නමුත් ඔහු සම්පූර්ණ නියැදියෙන් Xq28 සමඟ සම්බන්ධතාවක් සොයා ගැනීමට අපොහොසත් විය. [17]

පිරිමි ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ පළමු විශාල, පුළුල් බහු-මධ්‍යස්ථානික ජාන සම්බන්ධතා අධ්‍යයනයේ ප්‍රතිඵල 2012 දී ඇමරිකානු මානව ජාන විද්‍යාවේ ස්වාධීන පර්යේෂකයන් කණ්ඩායමක් විසින් වාර්තා කරන ලදී. [18] අධ්‍යයන ජනගහනයට සමලිංගික සහෝදරයන් යුගල් 409 ක් ඇතුළත් වූ අතර ඔවුන් 300,000 කට අධික තනි නියුක්ලියෝටයිඩ බහුමාපක සලකුණු සමඟ විශ්ලේෂණය කරන ලදී. ද්වි-ලක්ෂ්‍ය සහ බහු ලක්ෂ්‍ය (MERLIN) LOD ලකුණු සිතියම්ගත කිරීම මගින් තීරණය කරන පරිදි දත්ත හාමර් Xq28 සොයාගැනීම් දැඩි ලෙස ප්‍රතිනිර්මාණය කළේය. හැමර් විද්‍යාගාරයේ පෙර ජානමය අධ්‍යයනයේ දී අනාවරණය වූ එක් කලාපයක් සමඟ අතිච්ඡාදනය වන වර්ණදේහ 8 හි පරිකේන්ද්‍රමය කලාපයේ ද සැලකිය යුතු සම්බන්ධතාවක් අනාවරණය විය. කතුවරුන් නිගමනය කළේ, “අපගේ සොයාගැනීම්, පෙර කෘති සමඟ සන්දර්භය තුළ ගත් විට, මෙම එක් එක් කලාපයේ ජානමය විචලනය පිරිමි ලිංගික දිශානතියේ වැදගත් මානසික ගති ලක්ෂණ වර්ධනය කිරීමට දායක වන බවයි“. ගැහැණු ලිංගික දිශානතිය Xq28 [14] සමඟ සම්බන්ධ වී ඇති බවක් නොපෙනේ. [19]

ලිංගික වර්ණදේහ දායකත්වයට අමතරව, සමලිංගික දිශානතිය වර්ධනය කිරීම සඳහා අලිංග වර්ණදේහයේ ජානමය දායකත්වයක් ද ඇති විය හැකි බවට යෝජනා කර ඇත. සහභාගිවන්නන් 7000 කට වැඩි සංඛ්‍යාවක්ගෙන් සමන්විත අධ්‍යයන ජනගහනයක, එලිස් සහ පිරිස (2008) සමලිංගිකයන් හා විෂමලිංගිකයන් අතර රුධිර වර්ගය A සුලබතාවේ සංඛ්‍යාත්මකව සැලකිය යුතු වෙනසක් සොයා ගන්නා ලදී. විෂමලිංගිකයන්ට සාපේක්ෂව සමලිංගික පිරිමි හා සමලිංගික කාන්තාවන්ගේ “අසාමාන්‍ය ලෙස ඉහළ” අගයක් Rh ඍණ බව ඔවුන් සොයා ගත්හ. රුධිර වර්ගය සහ Rh සාධකය යන දෙකම පිළිවෙලින් වර්ණදේහ 9 සහ වර්ණදේහ 1 මත පිහිටා ඇති ඇලිල මගින් පාලනය වන ජානමය වශයෙන් උරුම වූ ගති ලක්ෂණ වන බැවින්, අධ්‍යයනයෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ අලිංග වර්ණදේහයේ ජාන හා සමලිංගිකත්වය අතර සම්බන්ධයක් ද තිබිය හැකි බවයි. [20]

ලිංගික දිශානතියේ ජීව විද්‍යාව සත්ව ආකෘති පද්ධති කිහිපයක් ඇසුරින් විස්තරාත්මකව අධ්‍යයනය කර ඇත. පොදු පලතුරු මැස්සන් වන ඩ්‍රොසෝෆිලා මෙලනොගාස්ටර් හි, මොළයේ ලිංගික ප්‍රභේදය හා එමගින් පාලනය කරන හැසිරීම් පිරිමි සහ ගැහැණු යන දෙඅංශයෙන්ම මනාව තහවුරු වී ඇති අතර එය ජීව විද්‍යාත්මකව පාලනය වන ආශ්‍රය පිළිබඳ සංක්ෂිප්ත ආකෘතියක් සපයයි. [21] ක්ෂීරපායීන් පිළිබඳ පරීක්ෂණයක් ලෙස, කොරියාවේ උසස් විද්‍යා හා තාක්ෂණ ආයතනයේ ජාන විද්‍යාඥයින් කණ්ඩායමක් ලිංගික හැසිරීම් හා සම්බන්ධ විශේෂිත ජානයක් රහිත වූ ගැහැණු මීයන් බෝ කළහ. ජානය නොමැති ගැහැණු මීයන් පුරුෂ ලිංගික හැසිරීම් සහ අනෙක් ගැහැණු මීයන්ගේ මුත්‍රා කෙරෙහි ආකර්ෂණය ප්‍රදර්ශනය කරන ලදී. ෆියුකෝස් මුටරෝටේස් (FucM) නම් එම ජානය ඉවත් නොකළ ගැහැණු මීයන්, පිරිමි මීයන් වෙත ආකර්ෂණය විය. [22]

පුවත්පත් සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡා වලදී පර්යේෂකයන් පෙන්වා දී ඇත්තේ ජානමය බලපෑම් පිළිබඳ සාක්ෂි ජාන නිර්ණායකයට සමාන නොකළ යුතු බවයි. ඩීන් හාමර් සහ මයිකල් බේලි පවසන පරිදි, ජානමය අංශ සමලිංගික චර්යාවන්හි බහුවිධ හේතු වලින් එකක් පමණි.

2017 දී විද්‍යාත්මක වාර්තා පිරිමි ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ සමස්ත ජානමය ආශ්‍රිත අධ්‍යයනයක් සහිත ලිපියක් පළ කළේය. පර්යේෂණය සමලිංගික පිරිමින් 1,077 කින් සහ විෂමලිංගික පිරිමින් 1,231 කින් සමන්විත විය. 13 ‌වන වර්ණදේහයෙ හි SLITRK6 නම් ජානයක් හඳුනා ගන්නා ලදී. [23] ස්නායු විද්‍යාඥ සයිමන් ලෙවේ විසින් කරන ලද තවත් අධ්‍යයනයක් මෙම පර්යේෂණය මගින් තහවුරු වෙයි. සමලිංගික පුරුෂයින්ගේ හයිපොතලමසය විසමලිංගික පිරිමින්ට වඩා වෙනස් බව ලෙවේගේ පර්යේෂණයෙන් හෙළි විය. [24] SLITRK6 හයිපොතලමසය පවතින මැද මොළයේ ක්‍රියාකාරීත්වයට උපකාරී වේ. 14 වන වර්ණදේහයෙහි ඇති තයිරොයිඩ් උත්තේජක හෝමෝන ප්‍රතිග්‍රාහකය (TSHR) සමලිංගික හා විසමලිංගික මිනිසුන් අතර අනුක්‍රමික වෙනස්කම් පෙන්වන බව පර්යේෂකයෝ සොයා ගත්හ. ග්‍රේව්ස් රෝගය TSHR අසාමාන්‍යතා ආශ්‍රිත රෝගයක් වන අතර, මෙම පර්යේෂණයෙන් හෙළි වූයේ විසමලිංගික පිරිමින්ට වඩා සමලිංගික පුරුෂයින් අතර ග්‍රේව්ස් රෝගය බහුලව පවතින බවයි. [25] සමලිංගිකයින්ට විසමලිංගික පුද්ගලයින්ට වඩා අඩු ශරීර බරක් ඇති බව පර්යේෂණ වලින් හෙළි විය. අධි ක්‍රියාකාරී TSHR හෝමෝනය සමලිංගිකයින්ගේ ශරීර බර අඩු කරන බව යෝජනා වී ඇතත් මෙය සනාථ කර නොමැත. [26] [27]

2018 දී Ganna සහ පිරිස, අවම වශයෙන් එක් සමලිංගික සහකරුවෙකු හෝ සිටි පිරිමින් හා කාන්තාවන් 26,890 දෙනෙකුගේ දත්ත සහ පාලිත දත්ත 450,939ක් සහිත ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ තවත් සමස්ත ජානමය ආශ්‍රිත අධ්‍යයනයක් සිදු කරන ලදී. අධ්‍යයනයේ දත්ත මෙටා විශ්ලේෂණය කර එක්සත් රාජධානියේ ජෛව බැංකු අධ්‍යයනයෙන් සහ 23andMe වෙතින් ලබා ගන්නා ලදී. අවම වශයෙන් එක් සමලිංගික අත්දැකීමක් හෝ වාර්තා කළ පුද්ගලයින්ගේ 7, 11, 12 සහ 15 වර්ණදේහවල වඩාත් සුලභ ප්‍රභේද හතරක් පර්යේෂකයන් විසින් හඳුනා ගන්නා ලදී. වර්ණදේහ 11 සහ 15 හි ප්‍රභේද පිරිමින්ට විශේෂිත වූ අතර වර්ණදේහ 11 හි ප්‍රභේදය ආඝ‍්‍රාණ ජානයක පිහිටා ඇති අතර වර්ණදේහ 15 හි ප්‍රභේදය මීට පෙර පිරිමි රටා තට්ටයට සම්බන්ධ කර ඇත. මෙම ප්‍රභේද හතර මනෝභාවය සහ මානසික සෞඛ්‍ය ආබාධ සමඟ ද සම්බන්ධ වී ඇත; එනම් පුරුෂයින් තුළ ප්‍රධාන අවපීඩන ආබාධ සහ භින්නෝන්මාදය සහ කාන්තාවන් තුළ ද්වීධ්‍රැව අක්‍රමිකතාව වැනි ආබාධයන්. කෙසේ වෙතත්, ප්‍රභේද හතරෙන් එකකටවත් නිවැරදිව ලිංගික දිශානතිය නීර්ණය කළ නොහැකිය.

2019 අගෝස්තු මාසයේදී පුද්ගලයන් 493,001 දෙනෙකුගේ සමස්ත ජානමය ආශ්‍රිත අධ්‍යයනයකින් නිගමනය වූයේ ජානමය ප්‍රභේද සිය ගණනක් හෝ දහස් ගණනක් ස්ත්‍රී පුරුෂ දෙපාර්ශවයේම සමලිංගික හැසිරීම් වලට සාධක වන අතර විශේෂයෙන් ප්‍රභේද 5 ක් සැලකිය යුතු ලෙස සම්බන්ධ වී ඇති බවයි. මෙම ප්‍රභේදයන්ගෙන් සමහරක් ලිංගික විශේෂිත බලපෑම් ඇති කළ අතර, මෙම ප්‍රභේදයන්ගෙන් දෙකක් ලිංගික හෝමෝන නියාමනය හා ආඝ‍්‍රාණය සම්බන්ධ ජීව විද්‍යාත්මක මාර්ග වලට සම්බන්ධකම් පෙන්වයි. සියලුම ප්‍රභේදයන් සමලිංගික හැසිරීම් වල පුද්ගල වෙනස්කම් වල විචල්‍යතාවයෙන් 8 ත් 25% ත් අතර ප්‍රමාණයක් හසුකර ගන්නා ලදී. මෙම ජාන අර්ධ වශයෙන් අත්දැකීම් සඳහා විවෘතභාවය සහ අවදානම් ගැනීමේ හැසිරීම ඇතුළුව තවත් ගති ලක්ෂණ කිහිපයක් සඳහා වන ජාන සමග අතිච්ඡාදනය වෙයි. අතිරේක විශ්ලේෂණයන් යෝජනා කොට ඇත්තේ ලිංගික හැසිරීම, ආකර්ශනය, අනන්‍යතාවය සහ මනස්ඍෂ්ටියන් සමාන ජාන ප්‍රභේද සමූහයක බලපෑමට යටත් වන බවයි. සමලිංගික හැසිරීම් වලින් විෂමලිංගික හැසිරීම් වෙන්කර දැක්වෙන ජානමය බලපෑම්, අඩු හෝ වැඩි හවුල්කරුවන් ගණනක් සිටින සමලිංගිකයන් වෙන් කරන ජානමය බලපෑම් වලට සමාන නොවන බව ඔවුන් සොයා ගත් අතර, එයින් ඇඟවෙන්නේ කිංසි පරිමාණයෙන් හැඟවෙන ආකාරයේ පූර්ණ විෂමලිංගික සිට පූර්ණ සමලිංගික මනාපයන් දක්වා තනි අඛණ්ඩතාවයක් නොමැති බවයි.

අපිජනක අධ්‍යයන සංස්කරණය

මවකගේ ජාන සැකැස්ම සහ ඇගේ පුතුන්ගේ සමලිංගිකත්වය අතර සම්බන්ධයක් අධ්‍යයනයකින් යෝජනා කෙරේ. කාන්තාවන්ට එක්ස් වර්ණදේහ දෙකක් ඇති අතර ඉන් එකක් "ක්‍රියා විරහිත" වේ. X වර්ණදේහයේ අක්‍රිය වීම කලලරූපය පුරා අහඹු ලෙස සිදු වන අතර එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස සෛල වර්ණදේහ සක්‍රීය වර්ණදේහයන්ට අනුරූපව මොසෙයික් වේ. සමහර අවස්ථාවලදී, මෙම මාරුවීම අහඹු නොවන ආකාරයකින් සිදුවිය හැකි බව පෙනේ. බොක්ලන්ඩ් සහ පිරිස (2006) වාර්තා කළේ, සමලිංගික පිරිමින්ගේ මව්වරුන් තුළ, එක්ස් වර්ණදේහ අක්‍රියතාවයේ අධික ලෙස කුටිකතා සහිත කාන්තාවන්ගේ සංඛ්‍යාව සමලිංගික පුතුන් නොමැති මව්වරුන්ට වඩා සැලකිය යුතු ලෙස වැඩි බවයි. සමලිංගික පුතෙකු නොමැති මව්වරුන්ගෙන් 13% ක් සහ සමලිංගික පුතුන් දෙදෙනෙකු සිටින මව්වරුන්ගෙන් 23% ක් සමලිංගික පුතුන් නොමැති මව්වරුන්ගෙන් 4% ක් සමඟ සසඳන විට අධික ලෙස කුටිකතාවන් පෙන්නුම් කළහ. [28]

උපත් පිළිවෙල සංස්කරණය

බ්ලැන්චාර්ඩ් සහ ක්ලැසන් (1997) වාර්තා කළේ සෑම අමතර වැඩිමහල් සහෝදරයෙක්ම සමලිංගිකයෙකු වීමේ සම්භාවිතාව 33% කින් වැඩි කරන බවයි. [29] [30] මෙය දැන් "ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ අධ්‍යයනයේ දී හඳුනාගෙන ඇති වඩාත්ම විශ්වාසදායක වසංගත විද්‍යාත්මක විචල්‍යයන්ගෙන් එකකි". [31] මෙම සොයා ගැනීම පැහැදිලි කිරීම සඳහා, පිරිමි කලලරූපය මාතෘ ප්‍රතිශක්තිකරණ ප්‍රතික්‍රියාවක් ඇති කරන බවට යෝජනා වී ඇති අතර එය එක් එක් පිරිමි කලලරූපය සමඟ ශක්තිමත් වේ. මෙම මාතෘ ප්‍රතිශක්තිකරණ උපකල්පනය (MIH) ආරම්භ වන්නේ පිරිමි කලලයක සෛල ගර්භණී සමයේදී හෝ දරු ප්‍රසූතියේදී මවගේ සංසරණයට ඇතුළු වන විටය. [32] පිරිමි කලලරූපය H-Y ප්‍රතිදේහජනක නිපදවන අතර ඒවා “පෘෂ්ඨවංශීන්ගේ ලිංගික අවකලනය සඳහා නිසැකවම පාහේ සම්බන්ධ වේ”. මෙම Y- සම්බන්ධිත ප්‍රෝටීන මවගේ ප්‍රතිශක්තිකරණ පද්ධතිය තුළ හඳුනා නොගන්නේ ඇය ගැහැණු නිසා, වැදෑමහ බාධක හරහා භ්‍රෑණ මැදිරියට ගමන් කරන ප්‍රතිදේහ නිපදවීමටය. මෙතැන් සිට, පිරිමි විරෝධී සිරුරු වර්ධනය වන භ්‍රෑණ මොළයේ රුධිර / මොළයේ බාධක (බීබීබී) පසුකර, ලිංගික දිශානතියට සාපේක්ෂව ලිංගික-ද්විමාන මොළයේ ව්‍යුහයන් වෙනස් කරමින්, නිරාවරණය වූ පුත්‍රයා පිරිමින්ට වඩා ආකර්ෂණය වීමේ සම්භාවිතාව වැඩි කරයි. කාන්තා. මාතෘ H-Y ප්‍රතිදේහ ප්‍රතික්‍රියා කිරීමට සහ 'මතක තබා ගැනීමට' යෝජනා කරනුයේ මෙම ප්‍රතිදේහජනක ය. අනුප්‍රාප්තික පිරිමි කලලරූපයට පසුව H-Y ප්‍රතිදේහ මගින් පහර දෙනු ලැබේ.

කෙසේ වෙතත්, මාතෘ ප්‍රතිශක්තිකරණ උපකල්පනය විවේචනයට ලක්ව ඇත්තේ සමලිංගික සේවනයේ ප්‍රවර්තනයට සාපේක්ෂව යෝජිත ප්‍රතිශක්තිකරණ ප්‍රහාරයේ ප්‍රවණතාව දුර්ලභ බැවිනි. [33]

එනමුත්, "සහෝදර උපත් පිළිවෙලෙහි බලපෑම" මඟින් පිරිමි සමලිංගික මනාපයන්ගෙන් 71-85% අතර ප්‍රමාණයක් විස්තර කළ නොහැක. [34] මීට අමතරව, පවුලක කුලුඳුල් දරුවෙකු පිරිමි සමලිංගික මනාපයන් (MHP) පෙන්වන අවස්ථා එය පැහැදිලි නොකරයි. [35]

වැඩිහිටි සහෝදරයන් සිටින සමලිංගිකයන්ගේ ජීව විද්‍යාත්මක යාන්ත්‍රණයක් 2017 දී පර්යේෂකයන් විසින් සොයා ගන්නා ලදී. ඔවුන් සිතන්නේ නියුරොලිජින් 4 වයි-සම්බන්ධිත ප්‍රෝටීන් පසුකාලීන පුතෙකු සමලිංගිකයෙකු වීමට වගකිව යුතු බවයි. කාන්තාවන්ට පිරිමින්ට වඩා සැලකිය යුතු ලෙස ප්‍රති-NLGN4Y මට්ටම් ඇති බව ඔවුන් සොයා ගත්හ. ප්‍රතිඵලයෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ සමලිංගික පුතුන්ගේ මව්වරුන්, විශේෂයෙන් වැඩිමහල් සහෝදරයන් සිටින දරුවන්, විෂමලිංගික පුතුන්ගේ මව්වරුන් ඇතුළු කාන්තාවන්ගේ පාලන සාම්පලවලට වඩා සැලකිය යුතු ලෙස ප්‍රති-NLGN4Y මට්ටම් ඇති බවයි. [36]

ස්ත්‍රී සරුභාවය සංස්කරණය

2004 දී ඉතාලි පර්යේෂකයන් විසින් සමලිංගිකයින් 98 දෙනෙකුගේ සහ විෂමලිංගික පුරුෂයින් 100 දෙනෙකුගේ ඥාතීන් වූ පුද්ගලයින් 4,600 ක් පිළිබඳව අධ්‍යයනයක් කරන ලදී. සමලිංගික පිරිමින්ගේ ගැහැණු ඥාතීන් විෂමලිංගික පිරිමින්ට වඩා දරුවන් ඇති කර ගත්හ. මවගේ පැත්තේ සිටින සමලිංගික පුරුෂයන්ගේ ගැහැණු ඥාතීන් පියාගේ පැත්තේ සිටින දරුවන්ට වඩා දරුවන් ඇති කර ගත්හ. පර්යේෂකයන්ගේ නිගමනය වූයේ එක්ස් වර්ණදේහය මත ජානමය ද්‍රව්‍ය සම්ප්‍රේෂණය වන අතර එමඟින් මවගේ සාරවත් බව සහ ඇගේ පිරිමි දරුවන් තුළ සමලිංගිකත්වය ප්‍රවර්ධනය කිරීමයි. සොයාගත් සම්බන්ධතා මගින් අධ්‍යයනය කරන ලද සිද්ධීන්ගෙන් 20% ක් පමණ පැහැදිලි කරනු ඇත, මෙය ඉතා වැදගත් නමුත් ලිංගික දිශානතිය තීරණය කරන එකම ජානමය සාධකය නොවන බව පෙන්නුම් කරයි. [37] [38]

ෆෙරමෝන අධ්‍යයන සංස්කරණය

පර්යේෂණ ස්වීඩනයේ සිදු [39] සමලිංගික සහ කෙළින්ම මිනිසුන් සම්බන්ධ බව විශ්වාස කරන බව මැලව දෙකක් වෙනස් ප්රතිචාර බවට ද යෝජනා කර තිබේ ලිංගික නොවීම . පර්යේෂණයෙන් පෙන්නුම් කළේ විෂමලිංගික කාන්තාවන් සහ සමලිංගික පිරිමින් පිරිමින්ගේ දහඩියෙහි ඇති ටෙස්ටොස්ටෙරෝන් ව්‍යුත්පන්නයකට නිරාවරණය වන විට, හයිපොතලමස් හි කලාපයක් සක්‍රීය වන බවයි. අනෙක් අතට, සමලිංගික පුරුෂයින් කාන්තාවන්ගේ මුත්රා වල ඇති ඊස්ට්‍රජන් වැනි සංයෝගයකට සමාන ප්‍රතිචාරයක් දක්වයි. [40] නිගමනය වන්නේ ලිංගික ආකර්ෂණය සමලිංගික හෝ විරුද්ධ ලිංගයේ අය වේවා ජීව විද්‍යාත්මක මට්ටමින් ක්‍රියාත්මක වන බවයි. පර්යේෂකයන් යෝජනා කර ඇත්තේ තරුණ විෂයයන් අධ්‍යයනය කිරීමෙන් හයිපොතලමස් හි සමාන ප්‍රතිචාර සොයාගත හැකිදැයි සොයා බලා වැඩිහිටි ලිංගික දිශානතිය සමඟ මෙම දත්ත සහසම්බන්ධ වන බවයි.[තහවුරු කර නොමැත]

මොළයේ ව්‍යුහයේ අධ්‍යයනයන් සංස්කරණය

මොළයේ කොටස් ගණනාවක් ලිංගික අපිරිසිදු බව වාර්තා වී ඇත; එනම්, ඔවුන් පිරිමින් සහ කාන්තාවන් අතර වෙනස් වේ. ලිංගික දිශානතියට අනුරූප මොළයේ ව්‍යුහයේ වෙනස්කම් ද වාර්තා වී තිබේ. 1990 දී ඩික් ස්වාබ් සහ මයිකල් ඒ. හොෆ්මන් සමලිංගික හා විෂමලිංගික පිරිමින් අතර අතිධ්වනි න්‍යෂ්ටියේ ප්‍රමාණයෙහි වෙනසක් වාර්තා කළහ. [41] 1992 දී, ඇලන් හා Gorski පූූූූූර්ව ‌යෝනියහි ප්‍රමාණය ලිංගික දිශානතිය හා සම්බන්ධව වෙනස් වන බව වාර්තා කළ‌[42]නමුත්, මෙම පර්යේෂණයෙහි පූර්ණ විචල්‍යතාව එක් බහිඃස්ථිතයක් මඟින් තීරණය වන බව සොයා ගැනීමෙන් පසුව නිෂ්ප්රභා කරන ලදී. [43][44]

පිරිමි සහ ගැහැණු මොළ අතර භෞතික විද්‍යාත්මක වෙනස්කම් පිළිබඳ පර්යේෂණ පදනම් වී ඇත්තේ මිනිසුන්ට පිරිමි හෝ ගැහැණු මොළයක් ඇතැයි යන අදහස මත වන අතර, මෙය ස්ත්‍රී පුරුෂ දෙපාර්ශ්වය අතර චර්යාත්මක වෙනස්කම් පිළිබිඹු කරයි. සමහර පර්යේෂකයන් පවසන්නේ මේ සඳහා ස්ථිර විද්‍යාත්මක සහයෝගයක් නොමැති බවයි. මොළයේ විශාලත්වය සහ විශේෂිත මොළයේ ප්‍රදේශ ඇතුළුව ස්ථාවර වෙනස්කම් හඳුනාගෙන ඇතත්, පිරිමි සහ ගැහැණු මොළය බෙහෙවින් සමාන ය. [45] [46]

පූර්ව හයිපොතලමසයෙහි ලිංගික ද්විමාන න්යෂ්ටීන් සංස්කරණය

ලෙවේ විසින් මෙම මුල් පර්යේෂණ කිහිපයක් ද පවත්වන ලදී. හයිපොතලමස් හි නියුරෝන කාණ්ඩ හතරක් ඔහු අධ්‍යයනය කළේය. මෙය අධ්‍යයනය කිරීම සඳහා මොළයේ අදාළ ක්ෂේත්‍රයක් විය, එය සතුන්ගේ ලිංගික හැසිරීම් නියාමනය කිරීමේ කාර්යභාරයක් ඉටු කළ බවට සාක්ෂි සහ INAH2 සහ INAH3 මීට පෙර පිරිමින් සහ කාන්තාවන් අතර ප්‍රමාණයෙන් වෙනස් බව වාර්තා වී තිබීම නිසා ය. [47]

ඔහු මියගිය රෝහල් රෝගීන් 41 දෙනෙකුගෙන් මොළ ලබා ගත්තේය. මේවා කාණ්ඩ තුනකට වර්ග කරන ලදී. පළමු කණ්ඩායම ඒඩ්ස් රෝගාශ්‍රිත ව්‍යාධි නිසා මිය ගිය සමලිංගික පිරිමි 19ගෙන් සමන්විත විය. දෙවන කණ්ඩායමට පුරුෂයින් 16 දෙනෙකුගෙන් සමන්විත වූ අතර ඔවුන්ගේ ලිංගික දිශානතිය නොදන්නා නමුත් පර්යේෂකයන් විෂමලිංගික යැයි අනුමාන කළහ. මෙම පුද්ගලයින් හය දෙනා ඒඩ්ස් ආශ්‍රිත රෝගවලින් මිය ගොස් ඇත. තෙවන කණ්ඩායම කාන්තාවන් හය දෙනෙකුගෙන් සමන්විත වූ අතර පර්යේෂකයන් විෂමලිංගික යැයි අනුමාන කළහ. එක් කාන්තාවක් ඒඩ්ස් ආශ්‍රිත රෝගයකින් මිය ගොස් ඇත. [47]

එච්.අයි.වී ආසාදිත පුද්ගලයින් අනුමාන වශයෙන් විෂමලිංගික රෝගී කණ්ඩායම් වෛද්‍ය වාර්තා වලින් හඳුනාගෙන ඇත්තේ එක්කෝ මත්ද්‍රව්‍ය අනිසි ලෙස භාවිතා කරන්නන් හෝ රුධිර පාරවිලයනය කළ අය ලෙස ය . විෂමලිංගිකයන් ලෙස හඳුනාගත් පිරිමින් දෙදෙනෙකු සමලිංගික ලිංගික ක්‍රියාවක නිරත වීම කිසිසේත් ප්‍රතික්ෂේප කළහ. ඉතිරි විෂමලිංගික විෂයයන්හි වාර්තාවල ඔවුන්ගේ ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ තොරතුරු අඩංගු නොවීය. ඔවුන් මූලික වශයෙන් හෝ තනිකරම විෂමලිංගිකයන් යැයි උපකල්පනය කරන ලද්දේ “ජනගහනයේ විෂමලිංගික පිරිමින්ගේ සංඛ්‍යාත්මක පෙර සූදානම මත” ය. [47]

INAH1, INAH2 හෝ INAH4 ප්‍රමාණයෙන් කණ්ඩායම් අතර වෙනසක් ඇති බවට කිසිදු සාක්ෂියක් LeVay විසින් සොයාගෙන නොමැත. කෙසේ වෙතත්, INAH3 කණ්ඩායම සමලිංගික පිරිමි කණ්ඩායමට වඩා විෂමලිංගික පිරිමි කණ්ඩායමට වඩා දෙගුණයක් විශාල බව පෙනෙන්නට තිබුණි; වෙනස බෙහෙවින් වැදගත් වූ අතර විෂමලිංගික කණ්ඩායමට ඒඩ්ස් රෝගීන් හය දෙනා පමණක් ඇතුළත් වූ විට එය සැලකිය යුතු මට්ටමක පැවතුනි. සමලිංගික පිරිමි මොළයේ INAH3 හි ප්‍රමාණය විෂමලිංගික කාන්තාවන්ගේ මොළයේ INAH3 ප්‍රමාණය හා සැසඳිය.[තහවුරු කර නොමැත]

කෙසේ වෙතත්, වෙනත් අධ්‍යයනවලින් හෙළි වී ඇත්තේ පූර්ව ප්‍රසව කලාපයේ ලිංගික ද්විමාන න්‍යෂ්ටිය, අයිඑන්ඒඑච් 3 ද ඇතුළුව, සමලිංගික පුරුෂයින් අතර ඒඩ්ස් රෝගයෙන් මියගිය විෂමලිංගික පිරිමින්ට සමාන ප්‍රමාණයක් ඇති බවත්, එම නිසා ගැහැණුන්ට වඩා විශාල බවත් ය. සමලිංගික පිරිමින්ට ගැහැණු හයිපොතලමස් ඇති බවට උපකල්පනයට මෙය පැහැදිලිවම පටහැනිය. තවද, සමලිංගික පිරිමින්ගේ SCN අතිශයින් විශාලය (පරිමාව හා නියුරෝන සංඛ්‍යාව විෂමලිංගික පිරිමින්ට වඩා දෙගුණයක් වේ). හයිපොතලමස් හි මෙම ප්‍රදේශ තවමත් සමලිංගික කාන්තාවන් හෝ ද්වීලිංගික පිරිමි හෝ ගැහැණු සතුන් තුළ ගවේෂණය කර නොමැත. එවැනි සොයාගැනීම්වල ක්‍රියාකාරී ඇඟවුම් තවමත් සවිස්තරාත්මකව විමසා බැලුවේ නැතත්, සමලිංගික පිරිමින්ට “ගැහැණු හයිපොතලමස්” ඇති බවට පුළුල් ලෙස පිළිගත් ඩර්නර් උපකල්පනය පිළිබඳව ඔවුන් බරපතල සැක පහළ කරයි. "යනු ප්‍රසව අවධියේදී ටෙස්ටොස්ටෙරෝන් වල එපජෙනෙටික් බලපෑමයි. [48]

විලියම් බයින් සහ පිරිස INAH 1-4 හි වාර්තා වී ඇති ප්‍රමාණයේ වෙනස්කම් හඳුනා ගැනීමට උත්සාහ කළේ වෙනත් විෂයයන්ගෙන් මොළයේ නියැදියක් භාවිතා කරමින් ය. (9 එච්.අයි.වී. විෂමලිංගික පිරිමින් සහ විෂමලිංගික කාන්තාවන් අතර INAH3 ප්‍රමාණයේ සැලකිය යුතු වෙනසක් පර්යේෂකයන් විසින් සොයා ගන්නා ලදී. සමලිංගික පිරිමින්ගේ INAH3 ප්‍රමාණය විෂමලිංගික පිරිමින්ට වඩා කුඩා වන අතර විෂමලිංගික කාන්තාවන්ට වඩා විශාල විය. [49]

බයින් සහ සගයන් ද ලෙවේ විසින් සිදු නොකරන ලද අයිඑන්ඒඑච් 3 පරීක්ෂණවල නියුරෝන ගණන කිරා මැන බැලූහ. INAH3 බර සඳහා වූ ප්‍රති results ල INAH3 ප්‍රමාණයට සමාන විය; එනම්, විෂමලිංගික පිරිමි මොළ සඳහා වන INAH3 බර විෂමලිංගික කාන්තා මොළයට වඩා සැලකිය යුතු තරම් විශාල වූ අතර සමලිංගික පිරිමි කණ්ඩායමේ ප්‍රති results ල අනෙක් කණ්ඩායම් දෙක අතර වූ නමුත් ඒවායින් සැලකිය යුතු ලෙස වෙනස් නොවේ. නියුරෝන ගණනය කිරීම INAH3 හි පිරිමි-ගැහැණු වෙනසක් ද සොයා ගත් නමුත් ලිංගික දිශානතිය හා සම්බන්ධ ප්‍රවණතාවක් හමු නොවීය.

ගාර්ෂියා-ෆල්ගුරස් සහ ස්වාබ් විසින් 2010 දී කරන ලද අධ්‍යයනයකින් කියැවුණේ “වර්ධනය වන ස්නායු සෛල මත ටෙස්ටොස්ටෙරෝන් සෘජු ක්‍රියාමාර්ගයක් මගින් හෝ ගැහැණු දිශාවට මෙම හෝමෝන නැගීම නොමැතිවීම තුළින් භ්‍රෑණ මොළය පිරිමි දිශාවට අභ්‍යන්තර ගර්භාෂ කාලය තුළ වර්ධනය වන බවයි. මේ ආකාරයට, අපගේ ස්ත්‍රී පුරුෂ අනන්‍යතාවය (පිරිමි හෝ ගැහැණු ලිංගභේදයට අයත් බවට ඒත්තු ගැන්වීම) සහ ලිංගික දිශානතිය අප ගර්භාෂයේ සිටින විට අපගේ මොළයේ ව්‍යුහයන් තුළට වැඩසටහන්ගත කර හෝ සංවිධානය කර ඇත. උපතින් පසු සමාජ පරිසරය ස්ත්‍රී පුරුෂභාවය හෝ ලිංගික දිශානතිය කෙරෙහි බලපෑමක් ඇති කරන බවට කිසිදු සාක්ෂියක් නොමැත. ” [50]

ඩිම්බ මෝචනය සංස්කරණය

ගෘහස්ථ බැටළුවා සමලිංගිකත්වයට යටත් වන ස්නායුක යාන්ත්‍රණයන්හි මුල් වැඩසටහන් අධ්‍යයනය කිරීම සඳහා පර්යේෂණාත්මක ආකෘතියක් ලෙස භාවිතා කරයි, ගෘහස්ථ බැටළුවන්ගෙන් 8% ක් පමණ වෙනත් බැටළුවන් (පිරිමි-නැඹුරු) වෙත ලිංගික ආකර්ෂණය ලබා ගන්නා බව නිරීක්ෂණය කිරීමෙන් වර්ධනය වේ. ගැහැණු-නැඹුරු. බොහෝ විශේෂ වල, ලිංගික අවකලනයෙහි කැපී පෙනෙන ලක්‍ෂණයක් වන්නේ පූර්ව ද්වි-හයිපොතලමස් තුළ ලිංගික ද්විමාන න්‍යෂ්ටියක් (එස්ඩීඑන්) තිබීම, එය කාන්තාවන්ට වඩා පිරිමින්ට වඩා විශාල වීමයි.

රොසෙලි සහ වෙනත් අය. ප්‍රෙපොප්ටික් හයිපොතලමස් හි ඩිම්බකෝෂ එස්ඩීඑන් (ඕඑස්ඩීඑන්) සොයා ගන්නා ලද්දේ ගැහැණු-නැඹුරු බැටළුවන්ට වඩා පිරිමි-නැඹුරු බැටළුවන්ට වඩා කුඩා නමුත් කාන්තාවන්ගේ ඕඑස්ඩීඑන් ප්‍රමාණයට සමාන ය. ඕඑස්ඩීඑන් හි නියුරෝන ඇරෝමැටේස් ප්‍රකාශනය පෙන්වන අතර එය පිරිමි-නැඹුරු බැටළුවන් හා ගැහැණු-නැඹුරු බැටළුවන් අතර කුඩා වන අතර, ලිංගික දිශානතිය ස්නායු විද්‍යාත්මකව දෘඩ වයර් ඇති බවත් හෝමෝන මගින් බලපෑම් ඇති කළ හැකි බවත් යෝජනා කරයි. කෙසේ වෙතත්, කලලරූපයෙහි මොළයේ ඇරෝමැටේස් ක්‍රියාකාරිත්වයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස වැඩිහිටි ලිංගික සහකරුගේ මනාපයන් හෝ ඕඑස්ඩීඑන් පරිමාව නිර්වචනය නොකිරීම හේතුවෙන් බැටළුවන්ගේ මොළයේ හා හැසිරීම් වල ලිංගික අවකලනයෙහි ස්නායුක ඇරෝමැටේස්ගේ භූමිකාව සම්බන්ධ කිරීමට ප්‍රතිඵල අසමත් විය. තීරණාත්මක කාල පරිච්ඡේදය. මෙය පවසා තිබෙන අතර, එය වැඩි oSDN ඵලයේ සමලිංගික සේවනය සහ ඇතුළත් නොවේ බව androgen ධාරකෙය් හරහා වැඩසටහන්ගත කළ හැකි බව ය aromatisation . බොහෝ දත්ත වලට අනුව, ගැහැණු-නැඹුරු බැටළුවන් මෙන් සමලිංගික බැටළුවන්, සවි කිරීම, ප්‍රතිග්‍රාහකත්වය සහ ගොනඩොට්‍රොෆින් ස්‍රාවය සම්බන්ධයෙන් පුරුෂාධිපත්‍යය හා නිර්වචනය කර ඇති නමුත් ලිංගික සහකරුගේ මනාපයන් සඳහා නිර්වචනය කර නොමැති අතර එවැනි හැසිරීම් වෙනස් ආකාරයකින් වැඩසටහන්ගත කළ හැකි යැයි යෝජනා කරයි. ඕඑස්ඩීඑන් හි නිශ්චිත ක්‍රියාකාරිත්වය සම්පූර්ණයෙන් නොදන්නා නමුත්, එහි පරිමාව, දිග සහ සෛල අංකය ලිංගික දිශානතිය සමඟ සහසම්බන්ධ වන බව පෙනේ. එහි පරිමාව හා සෛලවල ද්විමානකරණය හවුල්කරුවන් තෝරා ගැනීමේදී සැකසුම් ඉඟි වලට නැඹුරු විය හැකිය. oSDN හි සංවර්ධනයේ අවශ්‍යතා සහ වේලාවන් සහ වැඩිහිටි වියේදී සහකරු හෝ සහකාරියගේ තේරීම ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට ප්‍රසව වැඩසටහන්කරණය බලපාන්නේ කෙසේද යන්න අවබෝධ කර ගැනීම සඳහා වැඩි පර්යේෂණ අවශ්‍ය වේ. [51]

සැත්කම් මගින් ස්ත්‍රීලිංග ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කරන ලද පිරිමි ළමයින් සංස්කරණය

1960 සහ 2000 අතර වකවානුවේ බොහෝ අලුත උපන් ළදරු පිරිමි ළමුන් ශල්‍යකර්මයෙන් ගැහැණු ලෙස ලිංග නිර්ණය කරනු ලැබුවේ ඔවුන් විකෘත වූ ශිෂ්ණයක් සහිත ව උපත ලැබුවහොත් හෝ හදිසි අනතුරු වලදී ශිෂ්ණය අහිමි වුවහොත් ය. [4] :72-73 බොහෝ ශල්‍ය වෛද්‍යවරුන් විශ්වාස කළේ එවැනි පිරිමින් හට සමාජයීය ව හා ශල්‍ය විද්‍යාත්මක ව ගැහැණු ළමයින් වීම සතුටක් වනු ඇති බවයි. නමුත් ඔවුන්ගේ ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ තොරතුරු සපයා ඇති ප්‍රකාශිත අවස්ථා හතෙහිම, ඔවුන් කාන්තාවන් වෙත ආකර්ෂණයත් සමඟ වර්ධනය වූහ. හතෙන් හය දෙනෙකු කාන්තාවන් සඳහා පමණක් ආකර්ෂණය වූ අතර එක් අයෙක් 'ප්‍රධාන වශයෙන්' කාන්තාවන් වෙත ආකර්ෂණය විය. ජේ. මයිකල් බේලි ඇතුළු පර්යේෂකයන් හයදෙනෙකු ජනහිතකාමී මනෝවිද්‍යාත්මක විද්‍යාව සඟරාවේ සමාලෝචන ලිපියක සඳහන් කරන්නේ මෙය උපත ලැබීමට පෙර සිටම පිරිමින්ගේ ලිංගික දිශානතිය අර්ධ වශයෙන් හෝ ස්ථිර ව පවතින බවට ප්‍රබල අවස්ථාවක් බවයි:


"මෙම පරීක්ෂණය මඟින් අපට ලැබෙන ප්‍රතිඵලය සම්පූර්ණ වශයෙන්ම ප්‍රකෘති ස්වාභාවයෙන් හටගන්නා සංසිද්ධියකින් අපේක්ෂා කරන ප්‍රතිඵලය හා සමාන වන අතර ලිංගික දිශානතිය මනුෂ්‍යයෙකුගේ ඇති දැඩි වන වටපිටාවෙන් තීරණය වන්නේ නම් මෙවැනි ප්‍රතිඵලයක් නො ලැබෙනු ඇත. මන්ද එලෙස මානුෂ වර්ධනය සාධක වූයේ නම් මෙම පරීක්ෂණය‌ට අදාල කිසිදු පුද්ගල පාර්ශවයක් ප්‍රධාන වශයෙන් කාන්තාවන් කෙරේ ආකර්ෂණය විය නොහැක."

ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ සමාජ පරිසරයේ ඇති වැදගත්කම පිළිබඳව මෙය ප්‍රශ්න මතු කරන බව ඔවුන් තවදුරටත් තර්ක කරමින්, “ළදරු අවධියේදී ශිෂ්ණය කපා ගැහැණු ළමයෙකු ලෙස ඇති දැඩි කිරීමෙන් පිරිමි මිනිසෙකු අනෙක් පිරිමින් වෙත ආකර්ෂණය වීමට විශ්වාසදායක ලෙස නොහැකි නම්, කුමක් ද? වෙනත් මනෝ සමාජීය මැදිහත්වීමකින් එම බලපෑම ඇති විය හැකිද? තව දුරටත් සඳහන් කර ඇත්තේ ක්ලෝකාල් එක්ස්ට්‍රොෆි (ශිෂ්ණ විකෘතතාවක් ) හෝ ශල්‍යකර්ම අනතුරු, ප්‍රසව ඇන්ඩ්‍රොජන් වල අසාමාන්‍යතා සමඟ සම්බන්ධ නොවන බවයි. මේ අනුව, මෙම පුද්ගලයන්ගේ මොළය උපතේදීම පිරිමි සංවිධානාත්මක විය. පසු විපරම් කිරීමේදී විෂමලිංගික පිරිමින් ලෙස හත්දෙනෙකු හඳුනාගෙන ඇති අතර, ඔවුන් ශල්‍යකර්මයෙන් වෙනස් කොට කාන්තාවන් ලෙස හදා වඩා ගෙන ඇතත්, පර්යේෂකයන් තවදුරටත් මෙසේ පැවසීය: “පවතින අවස්ථා වලදී, මෙම දරුවන් ගැහැණු ළමයින් ලෙස හා ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය අනුව හැදී වැඩීමට දෙමාපියන් දැඩි කැපවීමකින් සිටින බව පෙන්නුම් කරයි. හැකි ආකාරයකින්. ” බේලි සහ වෙනත් අය. පිරිමි සමලිංගික සේවනය සම්බන්ධයෙන් 'ස්වභාව ධර්මය' හා 'පෝෂණය' හා 'පෝෂණය' අතර බලපෑම මැනීම සඳහා මෙම ලිංගික නැවත පැවරුම් සිදුවීම "ආසන්නතම අර්ධ-අත්හදා බැලීමක්" ලෙස විස්තර කරන්න. [4]

ළමාවිය ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවයේ නොගැලපීම් සංස්කරණය

සමලිංගික පුරුෂයින් හා සමලිංගිකයන් බහුතරයක් ඔවුන්ගේ ළමා කාලය තුළ ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය අනුව වෙනස් නොවන බව අධ්‍යයනවලින් නිතර සොයාගෙන ඇත. අධ්‍යයන 48 ක මෙටා විශ්ලේෂණයකින් පෙන්නුම් කළේ පිරිමි සහ ගැහැණු යන දෙපක්ෂයටම සමලිංගික දිශානතියක ප්‍රබලම පුරෝකථනය ළමා වියේ ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය නොගැලපීමයි. [52] “අනාගත” අධ්‍යයන හයකදී, එනම්, වයස අවුරුදු 7 දී පමණ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය අනුව හැඩගස්වා නොගත් පිරිමි ළමයින්ගෙන් ආරම්භ වී ඔවුන් නව යොවුන් වියට හා වැඩිහිටිභාවයට පත්විය. [53]

ලිංගික දිශානතියට හේතුව පිළිබඳ ජීව විද්‍යාත්මක න්‍යායයන් සංස්කරණය

පූර්ව ප්‍රතිෂ්ඨාපන උපකල්පනය සංස්කරණය

පූර්ව සවි කිරීම් උපකල්පනයට පූර්ව ප්‍රසව සංවර්ධනය පිළිබඳ පර්යේෂණ සහ මොළයේ පුරුෂාධිපත්‍යය පාලනය කරන පාරිසරික සාධක ඇතුළත් වේ. සමහර අධ්‍යයනයන් ලිංගික දිශානතිය තීරණය කිරීමේ මූලික සාධකය ලෙස පූර්ව-උපත් හෝමෝන නිරාවරණ දැක ඇත. [54] [55] මෙම උපකල්පනයට සමලිංගික හා විෂමලිංගික පිරිමින් අතර මොළයේ ව්‍යුහයේ සහ සංජානන සැකසුම්වල දක්නට ලැබෙන වෙනස්කම් දෙකම සහාය වේ. මෙම වෙනස්කම් සඳහා එක් පැහැදිලි කිරීමක් නම්, කලලරූපී වර්ධනයේදී ගර්භාෂයේ හෝමෝන මට්ටමට අවකලනය නිරාවරණය වීම සමලිංගික පුරුෂයින් තුළ මොළයේ පුරුෂාධිපත්‍යය වෙනස් කළ හැකි බවයි. මෙම රසායනික ද්‍රව්‍යවල සාන්ද්‍රණය භ්‍රෑණ හා මාතෘ ප්‍රතිශක්තිකරණ පද්ධතිය, ඇතැම් ඖෂධවල මාතෘ පරිභෝජනය, මාතෘ ආතතිය සහ සෘජු එන්නත් කිරීම කෙරෙහි බලපෑම් ඇති කරයි. මෙම උපකල්පනය ලිංගික දිශානතිය කෙරෙහි සහෝදර උපත් පිළිවෙල මනාව මනින ලද බලපෑමට සම්බන්ධ වේ.[තහවුරු කර නොමැත]

අනිජයෙන් ශෘංගාරයට සංස්කරණය

කෝර්නෙල් විශ්ව විද්‍යාලයේ සමාජ මනෝ විද්‍යාඥ ඩැරල් බෙම් න්‍යායාත්මක කර ඇත්තේ ලිංගික දිශානතිය කෙරෙහි ජීව විද්‍යාත්මක සාධකවල බලපෑම ළමා වියේ අත්දැකීම් මගින් මැදිහත් විය හැකි බවයි. දරුවෙකුගේ ස්වභාවය, දරුවාට අනෙක් ක්‍රියාකාරකම්වලට වඩා යම් ක්‍රියාකාරකම් වලට වැඩි කැමැත්තක් දක්වයි. ජානමය සාධක වැනි ජෛව විද්‍යාත්මක විචල්‍යයන්ගෙන් බලපෑමට ලක්වන ඔවුන්ගේ ස්වභාවය නිසා, සමහර දරුවන් එකම ලිංගයේ අනෙක් ළමයින් විසින් පොදුවේ භුක්ති විඳින ක්‍රියාකාරකම් වෙත ආකර්ෂණය වනු ඇත. තවත් අය වෙනත් ලිංගභේදයකට සමාන ක්‍රියාකාරකම් වලට වැඩි කැමැත්තක් දක්වනු ඇත. මෙමඟින් ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය අනුව කටයුතු කරන දරුවෙකුට විරුද්ධ ලිංගයේ ළමයින්ට වඩා වෙනස් හැඟීමක් ඇති වන අතර ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය අනුව හැඩගස්වා නොගන්නා දරුවන්ට ඔවුන්ගේම ලිංගයේ දරුවන්ට වඩා වෙනස් හැඟීමක් දැනෙනු ඇත. බෙම්ට අනුව, මෙම වෙනස පිළිබඳ හැඟීම දරුවා 'වෙනස්' යැයි සලකන ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවයේ සාමාජිකයන් අසල සිටින විට මානසික උද්දීපනයක් ඇති කරයි. මෙම මානසික උද්දීපනය පසුකාලීනව ලිංගික උද්දීපනයක් බවට පරිවර්තනය වනු ඇතැයි බෙම් න්‍යාය කරයි: ළමයින් වෙනස් ලෙස පෙනෙන ("විදේශීය") ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය කෙරෙහි ලිංගික ආකර්ෂණයට පත්වනු ඇත. මෙම යෝජනාව "විදේශීය කාමුක බවට පත්වේ" න්‍යාය ලෙස හැඳින්වේ.

බෙම් ප්‍රකාශිත සාහිත්‍යයෙන් සහය පැතූ නමුත් ඔහුගේ න්‍යාය පරීක්ෂා කරමින් නව දත්ත ඉදිරිපත් කළේ නැත. [56] “විදේශීය කාමුක බවට පත්වේ” න්‍යායට සාක්ෂි ලෙස ඔහු විසින් කරන ලද පර්යේෂණයන්ට බෙල් සහ වෙනත් අය විසින් ලිංගික මනාපයන් අධ්‍යයනය කිරීම ඇතුළත් වේ. (1981) සහ සමලිංගික පුරුෂයින් හා සමලිංගිකයන් බහුතරයක් ඔවුන්ගේ ළමා කාලය තුළ ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය අනුව වෙනස් නොවන බව නිරන්තරයෙන් සොයා ගන්නා අධ්‍යයන පෙන්නුම් කරයි.

මනෝවිද්‍යාත්මක සමාලෝචන සඟරාවේ බෙම්ගේ න්‍යාය විවේචනයට ලක් වූයේ 1970 ගණන්වල සිට සමලිංගිකයින්ගේ අහඹු නොවන නියැදියක් මත විශ්වාසය තැබීම සහ මුල් අධ්‍යයනයට පටහැනි නිගමනවලට එළඹීම නිසාය. [56] “මුල් දත්ත පරීක්ෂා කිරීමෙන් පෙනී ගියේ ප්‍රතිචාර දැක්වූ සියල්ලන්ම පාහේ ස්ත්‍රී පුරුෂ දෙපාර්ශවයේම දරුවන් ගැන හුරුපුරුදු” බවත්, සමලිංගික පුරුෂයින්ගෙන් 9% ක් පමණක් කියා සිටියේ ඔවුන්ගේ මිතුරන්ගෙන් කිසිවෙකු හෝ ස්වල්ප දෙනෙක් පමණක් පිරිමි බවත් බොහෝ සමලිංගික පිරිමින් (74%) ) ශ්‍රේණියේ පාසැලේදී “එකම ලිංගයේ විශේෂයෙන් කිට්ටු මිතුරෙකු” සිටින බව වාර්තා විය. සමලිංගික පුරුෂයින්ගෙන් 71% ක් අනෙක් පිරිමි ළමයින්ට වඩා වෙනස් යැයි හැඟෙන බව වාර්තා වන නමුත් විෂමලිංගික පිරිමින්ගෙන් 38% ක් එසේ විය. සමලිංගික පුරුෂයින් සඳහා වෙනස විශාල වන නමුත් සමලිංගික සම වයසේ මිතුරන්ට වඩා වෙනස් හැඟීමක් විෂමලිංගික පිරිමින්ට පොදු වූ බව තවමත් පෙන්නුම් කරයි. "ඊබීඊ න්‍යාය ප්‍රකාශයට පටහැනි බව පෙනෙන" හරස් සංස්කෘතික අධ්‍යයනයන් උපුටා දැක්වීම ගැන ද එය විවේචනයට ලක් විය.

ලිංගික දිශානතිය හා පරිණාමය සංස්කරණය

පොදු සංස්කරණය

විෂමලිංගික සංසර්ගයේ සංඛ්‍යාතය සැලකිය යුතු ලෙස අඩු කරන ලිංගික භාවිතයන් ද සාර්ථක ප්‍රතිනිෂ්පාදනය කිරීමේ සම්භාවිතාව සැලකිය යුතු ලෙස අඩු කරයි. මේ හේතුව නිසා ස්වාභාවික වරණය පිළිබඳ සරල ඩාවින් ආකෘතියක් (පුද්ගලයන් අතර තරඟය) අනුගමනය කරමින් පරිණාමීය සන්දර්භයක් තුළ ඒවා අක්‍රමික බව පෙනේ. සමලිංගිකත්වය මෙම සංඛ්‍යාතය අඩු කරයි යැයි උපකල්පනය කිරීම. මෙම පරස්පරතාව පැහැදිලි කිරීම සඳහා න්‍යායන් කිහිපයක් ඉදිරිපත් කර ඇති අතර නව පර්යේෂණාත්මක සාක්ෂි මගින් ඒවායේ ශක්‍යතාව පෙන්නුම් කර ඇත. [57]

සමහර විද්වතුන් [57] සමලිංගිකත්වය වක්‍රව අනුවර්තනය වන බව යෝජනා කර ඇත්තේ, විෂමලිංගික සහෝදර සහෝදරියන්ට හෝ ඔවුන්ගේ දරුවන්ට පැහැදිලි නොවන ආකාරයෙන් ප්‍රජනන වාසියක් ලබා දීමෙන්, in ාතීන් තෝරා ගැනීමේ උපකල්පිත අවස්ථාවකි. ප්‍රතිසමයන් අනුව, පිටපත් දෙකක් ඇති විට දෑකැති සෛල රක්තහීනතාවයට හේතු වන ඇලිලේ (ජානයක විශේෂිත අනුවාදයක්), එක් පිටපතක් ඇති විට අඩු රක්තහීනතාවයකින් මැලේරියාවට ප්‍රතිරෝධය දක්වයි (මෙය විෂමජාතීය වාසිය ලෙස හැඳින්වේ) . [58]

ක්වීන්ස්ලන්ත වෛද්‍ය පර්යේෂණ ආයතනයේ බ්‍රෙන්ඩන් සියෙට්ෂ් යෝජනා කරන්නේ ස්ත්‍රී ගති ලක්ෂණ ප්‍රදර්ශනය කරන පිරිමින් කාන්තාවන්ට වඩා ආකර්ෂණීය වන අතර එමඟින් සංසර්ගයේ යෙදීමට වැඩි ඉඩක් ඇති බවයි. [59]

2008 දී කරන ලද අධ්‍යයනයක දී එහි කතුවරුන් ප්‍රකාශ කළේ "මානව ලිංගික දිශානතිය ජානමය වශයෙන් බලපා ඇති බවට සැලකිය යුතු සාක්ෂි ඇති බැවින් ප්‍රජනන සාර්ථකත්වය අඩු කිරීමට නැඹුරු වන සමලිංගිකත්වය ජනගහනය තුළ සාපේක්ෂව ඉහළ සංඛ්‍යාතයකින් පවත්වා ගෙන යන්නේ කෙසේද යන්න නොදනී." ඔවුන් උපකල්පනය කළේ "සමලිංගිකත්වයට නැඹුරු ජාන මගින් සමලිංගිකයින්ගේ ප්‍රජනන සාර්ථකත්වය අඩු කරන අතරම, ඔවුන් රැගෙන යන විෂමලිංගිකයන්ට යම් වාසියක් ලබා දිය හැකිය". ඔවුන්ගේ ප්‍රති results ල අනුව "සමලිංගිකත්වයට නැඹුරු ජාන මගින් විෂමලිංගිකයන් තුළ සංසර්ගයේ වාසියක් ලබා ගත හැකි අතර එය ජනගහනයේ සමලිංගිකත්වයේ පරිණාමය හා නඩත්තුව පැහැදිලි කිරීමට උපකාරී වේ". [60] කෙසේ වෙතත්, එම අධ්‍යයනයේම, කතුවරුන් සඳහන් කළේ සමලිංගික-විෂමලිංගික නිවුන් යුගලයේ විෂමලිංගිකයින්ට වැඩි හවුල්කරුවන් ඇති වීමට හේතුවක් ලෙස “නොන්ජෙනටික් විකල්ප පැහැදිලි කිරීම් බැහැර කළ නොහැකි” බවයි. එක් විකල්ප පැහැදිලි කිරීමකට උදාහරණයක් ලෙස වඩාත් විෂමලිංගික මාර්ගයක් ”(සහ ඒ අනුව වැඩි ලිංගික සහකරුවන් සංඛ්‍යාවක් සොයා ගන්න). ලිංගික හවුල්කරුවන් විශාල සංඛ්‍යාවක් වැඩි ප්‍රජනන සාර්ථකත්වයක් කරා නොයන බව අධ්‍යයනය පිළිගනී, විශේෂයෙන් සඳහන් කරන්නේ “වර්තමාන හෝ අපගේ පරිණාමීය අතීතයේ දී ලිංගික හවුල්කරුවන්ගේ සංඛ්‍යාව සහ සැබෑ ප්‍රජනන සාර්ථකත්වය පිළිබඳ සාක්ෂි නොමැති” බවයි.

සමලිංගික පුරුෂයින්ගේ කාන්තා විවාහක relatives ාතීන් තුළ වැඩි මූල්‍යමය බවක් පෙන්නුම් කරන 2004 ඉතාලි අධ්‍යයනය මගින් විෂමලිංගික වාසි උපකල්පනයට ප්‍රබල සහයෝගයක් ලබා දෙන ලදී. [37] [38] හාමර් විසින් මුලින් පෙන්වා දුන් පරිදි, [61] “සමලිංගික ජානයක්” රැගෙන යන කාන්තාවන්ගේ ප්‍රජනන ධාරිතාවයේ සුළු වැඩිවීමක් පවා ජනගහනයේ ඉහළ මට්ටම්වල නඩත්තු කිරීම සඳහා පහසුවෙන්ම හේතු වේ.

සමලිංගික මාමණ්ඩියගේ උපකල්පනය සංස්කරණය

"සමලිංගික මාමා උපකල්පනය" මඟින් කියා සිටින්නේ තමන්ටම දරුවන් නොමැති පුද්ගලයින් අනාගත පරම්පරාවල තම පවුලේ ජානවල ව්‍යාප්තිය වැඩි කළ හැකි බවයි. ඔවුන්ගේ සමීපතම ඥාතීන්ගේ දරුවන්ට සම්පත් (උදා: ආහාර, අධීක්ෂණය, ආරක්ෂාව, නවාතැන්) ලබා දීමෙන්.[තහවුරු කර නොමැත]

මෙම උපකල්පනය ඥාතීන් තෝරා ගැනීමේ න්‍යායේ දිගුවක් වන අතර එය මුලින් වර්ධනය වූයේ අක්‍රමික යැයි පෙනෙන පරාර්ථකාමී ක්‍රියාවන් පැහැදිලි කිරීම සඳහා ය. මූලික සංකල්පය විසින් යෝජනා කරන ලදී JBS Haldane 1932 දී සහ පසුව ද ඇතුලු වෙනත් බොහෝ අය විසින් විස්තාරනය ජෝන් මේනාඩ් ස්මිත්, ඩබ්ලිව් හැමිල්ටන් හා Mary Jane West-Eberhard . [62] මෙම සංකල්පය බොහෝ සාමාජිකයින් ප්‍රජනනය නොවන සමාජ කෘමීන්ගේ රටාවන් පැහැදිලි කිරීමට ද භාවිතා කරන ලදී.

වාසී සහ වැන්ඩර්ලන් (2010) පැසිෆික් දූපත වන සමෝවා හි දී න්‍යාය අත්හදා බැලූ අතර එහිදී ඔවුන් කාන්තාවන්, විසමලිංගික පිරිමින් සහ ෆැෆෆයින් අධ්‍යයනය කළහ, අනෙක් පිරිමින්ට ලිංගික හවුල්කරුවන් ලෙස කැමති සහ සංස්කෘතිය තුළ පිළිගත් තුන්වන ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය . වාසී සහ වැන්ඩර්ලාන් සොයා ගත් පරිදි ෆාෆෆයින් කියා සිටියේ ඔවුන් ඥාතීන්ට උදව් කිරීමට වඩා වැඩි කැමැත්තක් දක්වන නමුත් පවුලේ නොවන දරුවන්ට උපකාර කිරීමට එතරම් උනන්දුවක් නොදක්වන බවත් ඥාතීන් තෝරා ගැනීමේ උපකල්පනයට සහාය දැක්වීමට පළමු සාක්ෂි සපයන බවත්ය.

මෙම උපකල්පනය සමලිංගිකත්වය පිළිබඳ වෙනත් අධ්‍යයනයන්ට අනුකූල වන අතර එයින් පෙන්නුම් කරන්නේ එය සහෝදර සහෝදරියන් සහ නිවුන් දරුවන් අතර වඩාත් ප්‍රචලිත බවයි.

අනුවර්තීව නිර්මාණය කරන ලද පිරිමි පිරිමි ඇන්ඩ්‍රොෆිලික් ෆීනෝටයිපයක් පවතින්නේ නම් සහ එහි සංවර්ධනය විශේෂිත සමාජ පරිසරයක් මත අඛණ්ඩව පවතී නම්, සාමූහික සංස්කෘතික සන්දර්භයක් එවැනි සංසිද්ධියක් ප්‍රකාශ කිරීම සඳහා ප්‍රමාණවත් නොවන බවට වාසී සහ වැන්ඩර්ලන් (2011) සාක්ෂි සපයයි. [63]

සමලිංගික පිරිමි සහ සමලිංගික කාන්තාවන් අතර ජීව විද්‍යාත්මක වෙනස්කම් සංස්කරණය

කායික සංස්කරණය

සමහර අධ්‍යයනයන් මගින් මිනිසුන්ගේ කායික විද්‍යාව සහ ඔවුන්ගේ ලිංගිකත්වය අතර සහසම්බන්ධතා සොයාගෙන ඇත; මෙම අධ්‍යයනයන් මෙයින් ඇඟවෙන සාක්ෂි සපයයි:

  • සමලිංගික පිරිමින් සහ විසමලිංගික කාන්තාවන් සාමාන්‍යයෙන් සමානව සමානුපාතික මොළයේ අර්ධගෝල ඇත. සමලිංගික කාන්තාවන් සහ විසමලිංගික පිරිමින්ට සාමාන්‍යයෙන් තරමක් විශාල දකුණු මොළයේ අර්ධගෝල ඇත. [64]
  • මෙම suprachiasmatic න්යෂ්ටිය පිලිබඳ hypothalamus සමලිංගික නොවන මිනිසුන් වඩා සමලිංගික මිනිසුන් විශාල විය Swaab හා Hopffman විසින් සොයා ගත්, [65] මෙම suprachiasmatic න්යෂ්ටිය ද කාන්තාවන් වඩා මිනිසුන් විශාල විය ඇතැයි දැන ගැනීමට තිබේ. [66] [67]
  • සමලිංගික පිරිමින්ට සමලිංගික නොවන පිරිමින්ට වඩා තරමක් දිගු පුළුල් ශිෂ්ණයන් වර්ධනය බව වාර්තා කරයි. [68]
  • සමලිංගික පුරුෂයින්ගේ මොළයේ ඇති INAH 3 හි සාමාන්‍ය ප්‍රමාණය කාන්තාවන්ගේ INAH 3 ට සමාන ප්‍රමාණයකි. එය සැලකිය යුතු තරම් කුඩා වන අතර සෛල විෂමලිංගික පිරිමින්ගේ මොළවලට වඩා ඝනත්වයෙන් පිරී ඇත. [47]
  • anterior commissureය පිරිමින්ට වඩා කාන්තාවන් තුළ විශාල වන අතර සමලිංගික නොවන පිරිමින්ට වඩා සමලිංගික පුරුෂයින් අතර විශාල බව වාර්තා විය, [42] නමුත් පසුව කරන ලද අධ්‍යයනයකින් එවැනි වෙනසක් දක්නට නොලැබුණි. [69]
  • සමලිංගිකයන් හා ද්වීලිංගික කාන්තාවන් තුළ අභ්‍යන්තර කණ හා මධ්‍යම ශ්‍රවණ පද්ධතියේ ක්‍රියාකාරිත්වය සමලිංගික නොවන කාන්තාවන්ට වඩා පිරිමින් තුළ දක්නට ලැබෙන ක්‍රියාකාරී ගුණාංගවලට සමාන ය (පර්යේෂකයන් තර්ක කළේ මෙම සොයා ගැනීම ලිංගික දිශානතිය පිළිබඳ පූර්ව හෝමෝන න්‍යායට අනුකූල බවයි). [70]
  • ආරම්භක ප්‍රතිචාරය (විශාල ශබ්දයකින් පසුව ඇහිබැම චලනය) සමලිංගික හා ද්වීලිංගික කාන්තාවන් තුළද පුරුෂාධිපත්‍යය දරයි. [71]
  • සමලිංගික හා සමලිංගික නොවන අයගේ මොළය ලිංගික ලිංගික ෆෙරමෝන් දෙකකට වෙනස් ලෙස ප්‍රතිචාර දක්වයි (සහ, පිරිමි කකුල් ස්‍රාවයන්ගෙන් සොයා ගන්නා අතර ගැහැණු මුත්රා වල ඇති EST). [39] [72] [73]
  • මොළයේ කලාපයක් වන ඇමිග්ඩලා සමලිංගික නොවන පිරිමින්ට වඩා ක්‍රියාශීලී වන්නේ ලිංගික කාරණා වලට නිරාවරණය වන විටය. [74]
  • දර්ශකය සහ මුදු ඇඟිලි අතර ඇඟිලි දිග අනුපාත සාමාන්‍යයෙන් සමලිංගික නොවන හා සමලිංගික කාන්තාවන් අතර වෙනස් බව වාර්තා වේ. [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82][83]
  • සමලිංගික පුරුෂයින් හා සමලිංගිකයන් සමලිංගික නොවන පිරිමින්ට හා කාන්තාවන්ට වඩා සැලකිය යුතු ලෙස වම් අත හෝ වික්ෂිප්ත විය හැකිය ; [84] [85] [86] සයිමන් ලෙවේ තර්ක කරන්නේ, "මනාපයන් උපතට පෙර නිරීක්ෂණය කළ හැකි බැවිනි ... [87] [t] සමලිංගිකයන් තුළ දකුණත නොවන බව වැඩිවීම පිළිබඳව ඔහු නිරීක්ෂණය කිරීම එබැවින් අනුකූල වේ. ලිංගික දිශානතිය ප්‍රසව ක්‍රියාවලියට බලපෑම් ඇති කරයි යන අදහස, “සමහර විට පරම්පරාව.
  • සමලිංගික පුරුෂයින් 50 කට වැඩි පිරිසක කළ අධ්‍යයනයකින් හෙළි වූයේ සාමාන්‍ය ජනගහනයෙන් 8% ට සාපේක්ෂව 23% ක් පමණ ප්‍රතිවිරුද්ධ කෙස් වර්ල් ඇති බවයි. මෙය වම් අත සමග සම්බන්ධ විය හැකිය. [88]
  • සමලිංගික පුරුෂයින්ගේ වම් මාපටැඟිලි සහ කුඩා ඇඟිලි වල ඇඟිලි සලකුණු වල රිජ් dens නත්වය වැඩි වී ඇත.
  • සාමාන්‍ය ජනගහනයට වඩා උස හා සසඳන විට සමලිංගික පුරුෂයින්ගේ අත් සහ අත් වල දිග කුඩා වන නමුත් සුදු මිනිසුන් අතර පමණි.

දේශපාලනික පැතිකඩ සංස්කරණය

ලිංගික දිශානතියේ පදනම ජාන හෝ වෙනත් භෞතික විද්‍යාත්මක නිර්ණායකයන් වේ ද යන්න අතිශයින් දේශපාලනීකරණය වූ කරුණකි. එක්සත් ජනපදයේ සමලිංගික ප්‍රවෘත්ති සඟරාවක් වන ඇඩ්වොකේට් 1996 දී වාර්තා කළේ 61% ක් පාඨකයින් විශ්වාස කළේ “සමලිංගිකත්වය ජීව විද්‍යාත්මකව තීරණය වුවහොත් එය බොහෝ දුරට සමලිංගික හා සමලිංගික අයිතිවාසිකම් සඳහා උපකාරී වනු ඇති” බවයි. [89] එක්සත් ජනපදය, පිලිපීනය සහ ස්වීඩනය යන රටවල හරස් ජාතික අධ්‍යයනයකින් හෙළි වූයේ “සමලිංගිකයන් ඒ ආකාරයෙන් උපත ලබයි” යැයි විශ්වාස කළ අය “සමලිංගිකයන් ඒ ආකාරයෙන් තෝරා ගනී” හෝ “එයාකාරය ඉගෙන ගනී" යන මත දරන්නන්ට වඩා වැඩි බව යි. [90] [91]

සමාන ආරක්ෂාව රජය අවශ්යතා කණ්ඩායම් "සැකකරු වර්ගීකරණය" නිර්මාණය හා ඒ නිසා උත්සන්න සඳහා සුදුසුකම් විට එක්සත් ජනපද නීතිය විශ්ලේෂණය තීරණය පරීක්ෂාවට වේ එයින් එකක් කිහිපයක් සාධක මත පදනම් පිළිම්ඹු . [92]

ලිංගික දිශානතිය ජීව විද්‍යාත්මකව තීරණය කර ඇති බවට සාක්ෂි (එම නිසා නෛතික අර්ථයෙන් වෙනස් කළ නොහැකි) එම පදනම මත වෙනස් කොට සැලකෙන නීති දැඩි ලෙස සෝදිසි කිරීම සඳහා නීතිමය නඩුව ශක්තිමත් කරනු ඇත. [93] [94] [95]

ලිංගික දිශානතියේ ප්‍රත්‍යක්ෂ හේතුන් සමාජ කොන්සර්වේටිව්වරුන්ගේ ඇස් හමුවේ ලිංගික සුලුතරයේ තත්වය කෙරෙහි සැලකිය යුතු බලපෑමක් ඇති කරයි. වොෂිංටන් ඩී.සී. හි ගතානුගතික ක්‍රිස්තියානි චින්තන ටැංකියක් වන ෆැමිලි රිසර්ච් කවුන්සිලය, ගැටිං ඉට් කෙලින්ම පොතේ තර්ක කරන්නේ මිනිසුන් සමලිංගිකයන් ලෙස උපත ලැබීම “ලිංගික දිශානතිය ජාතිය වැනි සහජ ලක්ෂණයකි; අප්‍රිකානු වැනි සමලිංගිකයන් ය යන අදහස ඉදිරියට ගෙන යනු ඇත. ඇමරිකානුවන්, 'වෙනස් කොට සැලකීමට' එරෙහිව නීත්‍යානුකූලව ආරක්ෂා කළ යුතුය. සමලිංගිකත්වය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම ජාතිවාදය තරම් සමාජීය වශයෙන් අපකීර්තියට පත්විය යුතුය. කෙසේ වෙතත්, එය සත්යයක් නොවේ. ” අනෙක් අතට, පූජක රොබට් ෂෙන්ක් වැනි සමහර සමාජ කොන්සර්වේටිව්වරු සමලිංගික සේවනයට සදාචාරාත්මකව විරුද්ධ වන අතරම ඕනෑම විද්‍යාත්මක සාක්ෂි පිළිගත හැකි යැයි තර්ක කරති. [96] විවාහ මණ්ඩලයේ ජාතික සංවිධානයේ සහ ප්‍රබන්ධ ලේඛක ඕර්සන් ස්කොට් කාඩ් සමලිංගිකත්වය පිළිබඳ ජෛව විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ සඳහා සහාය ලබා දී ඇති අතර, “සමලිංගිකත්වය සම්බන්ධයෙන් අපගේ විද්‍යාත්මක උත්සාහයන් විය යුත්තේ ජාන හා ගර්භාෂ හේතු හඳුනා ගැනීමයි ... එවිට මෙම අක්‍රියතාව අවම කර ගත හැකිය. . . . . [කෙසේ වෙතත්, මෙය සමලිංගිකයන්ට එරෙහි ප්‍රහාරයක් ලෙස සමලිංගික ප්‍රජාවට එරෙහිව 'ජන සංහාරයක්' කිරීමට ඇති ආශාව ලෙස සැලකිය යුතු නොවේ. . . . සමලිංගික සේවනය සඳහා 'ප්‍රතිකාරයක්' නොමැති බැවින් එය රෝගයක් නොවේ. කෙසේ වෙතත්, සමලිංගික ආශාවන් සමඟ ජීවත් වීමට විවිධ ක්‍රම තිබේ. ” [97]

ලිංගික සුලුතරයන්ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින සමහර අය, 'විකෘති' ලිංගිකත්වය ව්යාධි විද්යාව හෝ වෛද්යකරණය කිරීමට දරන උත්සාහයන් ලෙස ඔවුන් සලකන දේට විරුද්ධ වන අතර සදාචාරාත්මක හෝ සමාජ ක්ෂේත්රයක පිළිගැනීම සඳහා සටන් කිරීමට තෝරා ගනී. [96] මාධ්‍යවේදී චැන්ඩ්ලර් බර් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ සමලිංගික සේවනය සඳහා කලින් කළ මනෝචිකිත්සක ප්‍රතිකාරයන් සිහිපත් කරමින් ජන සංහාරයේ බීජ ජෛව විද්‍යාත්මක ගවේෂණයෙන් වටහා ගන්නා බවයි. ඔවුන් සමලිංගිකයින්ගේ ශල්‍ය හෝ රසායනික “පුනර්ජීවනය” හෝ ගර්භාෂයේ දඩයම් කරන ලද භ්‍රෑණ සමලිංගිකයන් ගබ්සා කිරීම පිළිබඳ අවතාරය හුවා දක්වයි. [98] සමලිංගිකයන් හා සමලිංගිකයන් විසින් එවැනි විවේචන එල්ල කරන ලිපි වලට ප්‍රතිචාර වශයෙන් ලෙවේ පවසා ඇත්තේ මෙම පර්යේෂණය “සමාජයේ සමලිංගිකයින්ගේ තත්වයට හේතු වී ඇති” බවයි.

මෙයද බලන්න සංස්කරණය

  • සොබාදහමට එරෙහිද?
  • පරිසරය සහ ලිංගික දිශානතිය
  • සමලිංගිකත්වයේ එපජෙනෙටික් න්‍යායන්
  • සමලිංගික බෝම්බය
  • සතුන් තුළ සමලිංගික හැසිරීම
  • ස්නායු විද්‍යාව සහ ලිංගික දිශානතිය
  • ප්‍රතික්‍රියා වල සම්මතයන්
  • සමලිංගිකත්වයට හේතු

සටහන් සංස්කරණය

  1. 1.0 1.1 Frankowski BL; American Academy of Pediatrics Committee on Adolescence (June 2004). "Sexual orientation and adolescents". Pediatrics. 113 (6): 1827–32. doi:10.1542/peds.113.6.1827. PMID 15173519.
  2. Mary Ann Lamanna; Agnes Riedmann; Susan D Stewart (2014). Marriages, Families, and Relationships: Making Choices in a Diverse Society. Cengage Learning. p. 82. ISBN 978-1305176898. සම්ප්‍රවේශය February 11, 2016. The reason some individuals develop a gay sexual identity has not been definitively established  – nor do we yet understand the development of heterosexuality. The American Psychological Association (APA) takes the position that a variety of factors impact a person's sexuality. The most recent literature from the APA says that sexual orientation is not a choice that can be changed at will, and that sexual orientation is most likely the result of a complex interaction of environmental, cognitive and biological factors...is shaped at an early age...[and evidence suggests] biological, including genetic or inborn hormonal factors, play a significant role in a person's sexuality (American Psychological Association 2010).
  3. Gail Wiscarz Stuart (2014). Principles and Practice of Psychiatric Nursing. Elsevier Health Sciences. p. 502. ISBN 978-0323294126. සම්ප්‍රවේශය February 11, 2016. No conclusive evidence supports any one specific cause of homosexuality; however, most researchers agree that biological and social factors influence the development of sexual orientation.
  4. 4.0 4.1 4.2 "Sexual Orientation, Controversy, and Science". Psychological Science in the Public Interest. 17 (21): 45–101. 2016. doi:10.1177/1529100616637616. PMID 27113562.
  5. "A Genetic Study of Male Sexual Orientation". Archives of General Psychiatry. 48 (12): 1089–96. 1991. doi:10.1001/archpsyc.1991.01810360053008. PMID 1845227.
  6. Whitam FL (1993). "Homosexual orientation in twins: a report on 61 pairs and three triplet sets". Arch. Sex. Behav. 22 (3): 187–206. doi:10.1007/bf01541765. PMID 8494487. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (help)
  7. "Genetic and environmental influences on sexual orientation and its correlates in an Australian twin sample". J Pers Soc Psychol. 78 (3): 524–36. March 2000. CiteSeerX 10.1.1.519.4486. doi:10.1037/0022-3514.78.3.524. PMID 10743878.
  8. Hershberger, Scott L. 2001. Biological Factors in the Development of Sexual Orientation. Pp. 27–51 in Lesbian, Gay, and Bisexual Identities and Youth: Psychological Perspectives, edited by Anthony R. D’Augelli and Charlotte J. Patterson. Oxford, New York: Oxford University Press. Quoted in Bearman and Bruckner, 2002.
  9. Bearman P. S.; Bruckner H. (2002). "Opposite-sex twins and adolescent same-sex attraction". American Journal of Sociology. 107 (5): 1179–1205. CiteSeerX 10.1.1.483.4722. doi:10.1086/341906. 2011-07-19 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  10. "Genetic and environmental effects on same-sex sexual behavior: a population study of twins in Sweden". Arch Sex Behav. 39 (1): 75–80. February 2010. doi:10.1007/s10508-008-9386-1. PMID 18536986.
  11. Gringas, P.; Chen, W. (2001). "Mechanisms for difference in monozygous twins". Early Human Development. 64 (2): 105–117. doi:10.1016/S0378-3782(01)00171-2. PMID 11440823.
  12. Grant, Seth G. N. (April 2006). "Michael Rutter: Genes and behavior: nature-nurture interplay explained". Genes, Brain and Behavior (ඉංග්‍රීසි බසින්). 5 (3): 303. doi:10.1111/j.1601-183x.2006.00219.x. ISSN 1601-1848.
  13. "A linkage between DNA markers on the X chromosome and male sexual orientation". Science. 261 (5119): 321–7. July 1993. doi:10.1126/science.8332896. PMID 8332896.
  14. 14.0 14.1 "Linkage between sexual orientation and chromosome Xq28 in males but not in females". Nat. Genet. (Submitted manuscript). 11 (3): 248–56. November 1995. doi:10.1038/ng1195-248. PMID 7581447. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (help)
  15. Vilain E (2000). "Genetics of sexual development". Annu Rev Sex Res. 11: 1–25. PMID 11351829.
  16. Hamer DH; Rice G; Risch N; Ebers G (1999). "Genetics and Male Sexual Orientation". Science. 285 (5429): 803. doi:10.1126/science.285.5429.803a.
  17. "A genomewide scan of male sexual orientation" (PDF). Hum. Genet. 116 (4): 272–8. March 2005. doi:10.1007/s00439-004-1241-4. PMID 15645181. 2005-04-15 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  18. "Genome-wide scan demonstrates significant linkage for male sexual orientation". Psychological Medicine. 45 (7): 1379–88. November 2014. doi:10.1017/S0033291714002451. PMID 25399360.
  19. Sanders AR; Martin ER; Beecham GW; Guo S; Dawood K; Rieger G; Badner JA; Gershon ES; Krishnappa RS (2014). "Genome-wide scan demonstrates significant linkage for male sexual orientation". Psychol Med. 45 (7): 1379–88. doi:10.1017/S0033291714002451. PMID 25399360.
  20. Ellis L; Ficek C; Burke D; Das S (2008). "Eye Color, Hair Color, Blood Type, and the Rhesus Factor: Exploring Possible Genetic Links to Sexual Orientation". Arch. Sex. Behav. 37 (1): 145–9. doi:10.1007/s10508-007-9274-0. ISSN 1573-2800. PMID 18074215.
  21. "Courtship behavior in Drosophila melanogaster: towards a 'courtship connectome'". Current Opinion in Neurobiology. 23 (1): 76–83. February 2013. doi:10.1016/j.conb.2012.09.002. PMC 3563961. PMID 23021897.
  22. Park, D; Choi, D; Lee, J; Lim, DS; Park, C (2010). "Male-like sexual behavior of female mouse lacking fucose mutarotase". BMC Genetics. 11: 62. doi:10.1186/1471-2156-11-62. PMC 2912782. PMID 20609214.
  23. Sanders, Alan R.; Beecham, Gary W.; Guo, Shengru; Dawood, Khytam; Rieger, Gerulf; Badner, Judith A.; Gershon, Elliot S.; Krishnappa, Ritesha S.; Kolundzija, Alana B. (December 2017). "Genome-Wide Association Study of Male Sexual Orientation". Scientific Reports (ඉංග්‍රීසි බසින්). 7 (1): 16950. doi:10.1038/s41598-017-15736-4. ISSN 2045-2322. PMC 5721098. PMID 29217827.
  24. LeVay, S. (30 August 1991). "A difference in hypothalamic structure between heterosexual and homosexual men". Science. 253 (5023): 1034–1037. doi:10.1126/science.1887219. ISSN 0036-8075. PMID 1887219.
  25. Frisch, Morten; Nielsen, Nete Munk; Pedersen, Bo Vestergaard (2013). "Same-sex marriage, autoimmune thyroid gland dysfunction and other autoimmune diseases in Denmark 1989-2008". European Journal of Epidemiology. 29 (1): 63–71. doi:10.1007/s10654-013-9869-9. ISSN 1573-7284. PMID 24306355.
  26. Deputy, Nicholas P; Boehmer, Ulrike (1 August 2010). "Determinants of body weight among men of different sexual orientation". Preventive Medicine (ඉංග්‍රීසි බසින්). 51 (2): 129–131. doi:10.1016/j.ypmed.2010.05.010. ISSN 0091-7435. PMID 20510272.
  27. Blanchard, Ray; Bogaert, Anthony F. (December 1996). "Biodemographic comparisons of homosexual and heterosexual men in the kinsey interview data". Archives of Sexual Behavior. 25 (6): 551–579. doi:10.1007/BF02437839. PMID 8931880.
  28. "Extreme skewing of X chromosome inactivation in mothers of homosexual men". Hum. Genet. 118 (6): 691–4. February 2006. CiteSeerX 10.1.1.533.4517. doi:10.1007/s00439-005-0119-4. PMID 16369763.
  29. "H-Y antigen and homosexuality in men" (PDF). J. Theor. Biol. 185 (3): 373–8. April 1997. CiteSeerX 10.1.1.602.8423. doi:10.1006/jtbi.1996.0315. PMID 9156085. 2012-09-15 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2020-08-05.
  30. Wade, Nicholas (10 April 2007). "Pas de Deux of Sexuality Is Written in the Genes". The New York Times.
  31. Blanchard R (1997). "Birth order and sibling sex ratio in homosexual versus heterosexual males and females". Annu Rev Sex Res. 8: 27–67. PMID 10051890.
  32. Anthony F. Bogaert; Malvina Skorska (April 2011). "Sexual orientation, fraternal birth order, and the maternal immune hypothesis: a review". Frontiers in Neuroendocrinology. 32 (2): 247–254. doi:10.1016/j.yfrne.2011.02.004. PMID 21315103. {{cite journal}}: Unknown parameter |last-author-amp= ignored (help)
  33. Whitehead NE (2007). "An antiboy antibody? Re-examination of the maternal immune hypothesis". J Biosocial Sci. 39 (6): 905–921. CiteSeerX 10.1.1.573.5483. doi:10.1017/S0021932007001903. PMID 17316469.
  34. Cantor, Blanchard, Paterson, & Bogaert, 2002; Blanchard & Bogaert, 2004
  35. Blanchard, 2011; Rieger et al., 2012
  36. Bogaert, Anthony F.; Skorska, Malvina N.; Wang, Chao; Gabrie, José; MacNeil, Adam J.; Hoffarth, Mark R.; VanderLaan, Doug P.; Zucker, Kenneth J.; Blanchard, Ray (9 January 2018). "Male homosexuality and maternal immune responsivity to the Y-linked protein NLGN4Y". Proceedings of the National Academy of Sciences (ඉංග්‍රීසි බසින්). 115 (2): 302–306. doi:10.1073/pnas.1705895114. ISSN 0027-8424. PMC 5777026. PMID 29229842.
  37. 37.0 37.1 "Evidence for maternally inherited factors favouring male homosexuality and promoting female fecundity". Proc. Biol. Sci. 271 (1554): 2217–21. November 2004. doi:10.1098/rspb.2004.2872. PMC 1691850. PMID 15539346.
  38. 38.0 38.1 A. Camperio Ciani; P. Cermelli; G. Zanzotto (2008). "Sexually Antagonistic Selection in Human Male Homosexuality". PLOS ONE. 3 (6): e2282. doi:10.1371/journal.pone.0002282. PMC 2427196. PMID 18560521.
  39. 39.0 39.1 "Brain response to putative pheromones in homosexual men". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 102 (20): 7356–61. May 2005. doi:10.1073/pnas.0407998102. PMC 1129091. PMID 15883379.
  40. Wade, Nicholas. (May 9, 2005). "Gay Men Are Found to Have Different Scent of Attraction." New York Times.
  41. "An enlarged suprachiasmatic nucleus in homosexual men" (PDF). Brain Res. 537 (1–2): 141–8. December 1990. doi:10.1016/0006-8993(90)90350-K. PMID 2085769.
  42. 42.0 42.1 Allen, L. S.; Gorski, R. A. (1992). "Sexual orientation and the size of the anterior commissure in the human brain". Proceedings of the National Academy of Sciences. 89 (15): 7199–7202. doi:10.1073/pnas.89.15.7199. ISSN 0027-8424. PMC 49673. PMID 1496013.
  43. Byne W.; Parsons B. (1993). "Human sexual orientation: The biological theories reappraised". Archives of General Psychiatry. 50 (3): 228–239. doi:10.1001/archpsyc.1993.01820150078009. PMID 8439245.
  44. "A lack of dimorphism of sex or sexual orientation in the human anterior commissure". Brain Res. 936 (1–2): 95–8. May 2002. doi:10.1016/s0006-8993(02)02590-8. PMID 11988236.
  45. Cahill, 2006; Lenroot and Giedd, 2010; McCarthy et al., 2009; Sakuma, 2009
  46. Berenbaum and Beltz, 2016.
  47. 47.0 47.1 47.2 47.3 LeVay, Simon (1991). "A difference in hypothalamic structure between heterosexual and homosexual men". Science. 253 (5023): 1034–1037. doi:10.1126/science.1887219. ISSN 0036-8075. PMID 1887219.
  48. Swaab, D. F.; Gooren, L. J.; Hofman, M. A. (1992). "Gender and sexual orientation in relation to hypothalamic structures". Horm Res (Submitted manuscript). 38 Suppl 2 (2): 51–61. doi:10.1159/000182597. PMID 1292983. {{cite journal}}: |hdl-access= requires |hdl= (help)
  49. "The interstitial nuclei of the human anterior hypothalamus: an investigation of variation with sex, sexual orientation, and HIV status". Horm Behav. 40 (2): 86–92. September 2001. doi:10.1006/hbeh.2001.1680. PMID 11534967. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (help)[භින්න වූ සබැඳිය]
  50. Sexual Hormones and the Brain: An Essential Alliance for Sexual Identity and Sexual Orientation. Vol. 17. pp. 22–35. doi:10.1159/000262525. PMID 19955753. {{cite book}}: |journal= ignored (help)
  51. C. E. Roselli; F. Stormshak (March 2009). "Prenatal programming of sexual partner preference: the ram model". Journal of Neuroendocrinology. 21 (4): 359–364. doi:10.1111/j.1365-2826.2009.01828.x. PMC 2668810. PMID 19207819. {{cite journal}}: Unknown parameter |last-author-amp= ignored (help)
  52. Bailey, J.M.; Zucker, K.J. (1995). "Childhood sex-typed behavior and sexual orientation: A conceptual analysis and quantitative review" (PDF). Developmental Psychology. 31 (1): 43–55. doi:10.1037/0012-1649.31.1.43.
  53. Zucker, K.J. (1990) Gender identity disorders in children: clinical descriptions and natural history. p.1–23 in R. Blanchard & B.W. Steiner (eds) Clinical management of gender identity disorders in children and adults. Washington DC, American Psychiatric Press.
  54. Wilson, G.D. & Rahman, Q (2005) Born Gay: The Psychobiology of Sex Orientation, Peter Owen, London
  55. "Plasma testosterone levels in heterosexual and homosexual men". Am J Psychiatry. 131 (1): 82–3. January 1974. doi:10.1176/ajp.131.1.82. PMID 4808435.
  56. 56.0 56.1 Peplau, Letitia A.; Garnets, Linda D.; Spalding, Leah R; Conley, Terri D.; Veniegas, Rosemary C. (May 1998). "A Critique of Bern's "Exotic Becomes Erotic" Theory of Sexual Orientation" (PDF). Psychological Review. 105 (2): 387–394. doi:10.1037/0033-295X.105.2.387. PMID 9577243 – via PubMed.
  57. 57.0 57.1 "Sperm competition and the persistence of genes for male homosexuality". BioSystems. 31 (2–3): 223–33. 1993. doi:10.1016/0303-2647(93)90051-D. PMID 8155854.
  58. Baker, Robin (1996) Sperm Wars: The Science of Sex, p.241 ff.
  59. "Gender bending". The Economist. 2008-10-23.
  60. Zietsch, B.; Morley, K.; Shekar, S.; Verweij, K.; Keller, M.; Macgregor, S. (November 2008). "Genetic factors predisposing to homosexuality may increase mating success in heterosexuals". Evolution and Human Behavior. 29 (6): 424–433. doi:10.1016/j.evolhumbehav.2008.07.002. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (help)
  61. Hamer, D., Copeland, P. The Science of Desire: The Search for the Gay Gene and the Biology of Behavior (Simon and Schuster, 1994) ISBN 0-684-80446-8
  62. Mayr, E. (1982). The Growth of Biological Thought: Diversity, Evolution, and Inheritance. Cambridge: Harvard University Press. p 598.
  63. Vasey, Paul L; Vanderlaan, Doug P (2011). "Sexual Orientation in Men and Avuncularity in Japan: Implications for the Kin Selection Hypothesis". Archives of Sexual Behavior. 41 (1): 209–215. doi:10.1007/s10508-011-9763-z. PMID 21656333.
  64. "BBC NEWS - Health - Scans see 'gay brain differences'". 2008-06-16.
  65. http://www.dafml.unito.it/anatomy/panzica/pubblicazioni/pdf/1995PanzicaJEI.pdf[permanent dead link]
  66. "Development of vasoactive intestinal polypeptide neurons in the human suprachiasmatic nucleus in relation to birth and sex". Brain Res. Dev. Brain Res. 79 (2): 249–59. 1994. doi:10.1016/0165-3806(94)90129-5. PMID 7955323.
  67. Roughgarden. Evolution's Rainbow: Diversity, Gender, and Sexuality in Nature and People.
  68. "The relation between sexual orientation and penile size". Arch Sex Behav. 28 (3): 213–21. 1999. doi:10.1023/A:1018780108597. PMID 10410197.
  69. Lasco, M. S.; Jordan, T. J.; Edgar, M. A.; Petito, C. K.; Byne, W. (2002). "A lack of dimorphism of sex or sexual orientation in the human anterior commissure". Brain Research. 936 (1–2): 95–98. doi:10.1016/S0006-8993(02)02590-8. PMID 11988236.
  70. McFadden D (2002). "Masculinization effects in the auditory system". Arch Sex Behav. 31 (1): 99–111. doi:10.1023/A:1014087319682. PMID 11910797.
  71. "Sexual orientation-related differences in prepulse inhibition of the human startle response". Behav. Neurosci. 117 (5): 1096–102. 2003. doi:10.1037/0735-7044.117.5.1096. PMID 14570558.
  72. "Smelling of odorous sex hormone-like compounds causes sex-differentiated hypothalamic activations in humans". Neuron. 31 (4): 661–8. 2001. doi:10.1016/S0896-6273(01)00390-7. PMID 11545724.
  73. "Brain response to putative pheromones in lesbian women". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 103 (21): 8269–74. 2006. doi:10.1073/pnas.0600331103. PMC 1570103. PMID 16705035.
  74. "Neural correlates of sexual arousal in homosexual and heterosexual men". Behav. Neurosci. 121 (2): 237–48. 2007. doi:10.1037/0735-7044.121.2.237. PMID 17469913.. The authors of the study caution that any interpretation of this finding must take into account that the group difference in brain activation between heterosexual men and homosexual men in the amygdala region is not large and that the most robust finding is that both heterosexual and homosexual men used the same areas when they reacted to sexually preferred stimuli. "For the most part, homosexual and heterosexual men showed very similar patterns of activation (albeit to different erotic stimuli). One possible exception was the amygdala, in which homosexual men showed greater activational differences between preferred and nonpreferred erotic stimuli compared with heterosexual men. However, this difference was not hypothesized a priori, was not large, and was the only group difference found out of many tested. Thus, this finding needs replication."(Debra A. Hope (editor), What is Sexual Orientation and Do Women Have One? (presentation by J.M. Bailey), Nebraska Symposium on Motivation, Volume 54 p. 47, Springer Science, 2009.)
  75. Williams TJ; Pepitone ME; Christensen SE; Cooke, Bradley M.; Huberman, Andrew D.; Breedlove, Nicholas J.; Breedlove, Tessa J.; Jordan, Cynthia L.; Breedlove, S. Marc (March 2000). "Finger-length ratios and sexual orientation" (PDF). Nature. 404 (6777): 455–6. doi:10.1038/35006555. PMID 10761903. 2015-06-26 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2014-04-23. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (help)
  76. Tortorice JL (2002). "Written on the body: butch vs. femme lesbian gender identity and biological correlates of low digit ratio". Rutgers University. OCLC 80234273. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  77. "Finger-length ratios in female monozygotic twins discordant for sexual orientation". Archives of Sexual Behavior. 32 (1): 23–8. February 2003. doi:10.1023/A:1021837211630. PMID 12597269.
  78. "Sexual orientation and the 2nd to 4th finger length ratio: evidence for organising effects of sex hormones or developmental instability?". Psychoneuroendocrinology. 28 (3): 288–303. April 2003. doi:10.1016/S0306-4530(02)00022-7. PMID 12573297.
  79. Putz, David A.; Gaulin, Steven J. C.; Sporter, Robert J.; McBurney, Donald H. (May 2004). "Sex hormones and finger length: What does 2D:4D indicate?" (PDF). Evolution and Human Behavior. 25 (3): 182–99. doi:10.1016/j.evolhumbehav.2004.03.005. 2010-01-07 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
  80. Rahman Q (May 2005). "Fluctuating asymmetry, second to fourth finger length ratios and human sexual orientation". Psychoneuroendocrinology. 30 (4): 382–91. doi:10.1016/j.psyneuen.2004.10.006. PMID 15694118.
  81. "Finger length ratio (2D:4D) and dimensions of sexual orientation". Neuropsychobiology. 53 (4): 210–4. 2006. doi:10.1159/000094730. PMID 16874008.
  82. "2D:4D finger-length ratios in children and adults with gender identity disorder". Hormones and Behavior. 54 (3): 450–4. August 2008. doi:10.1016/j.yhbeh.2008.05.002. PMID 18585715.
  83. "The second to fourth digit ratio (2D:4D) in a Japanese twin sample: heritability, prenatal hormone transfer, and association with sexual orientation". Arch Sex Behav. 41 (3): 711–24. Jun 2012. doi:10.1007/s10508-011-9889-z. PMID 22270254.
  84. "Sexual orientation and handedness in men and women: a meta-analysis". Psychol Bull. 126 (4): 575–92. 2000. doi:10.1037/0033-2909.126.4.575. PMID 10900997.
  85. "Dermatoglyphics, handedness, sex, and sexual orientation". Arch Sex Behav. 31 (1): 113–22. 2002. doi:10.1023/A:1014039403752. PMID 11910784.
  86. Lippa RA (2003). "Handedness, sexual orientation, and gender-related personality traits in men and women". Arch Sex Behav. 32 (2): 103–14. doi:10.1023/A:1022444223812. PMID 12710825.
  87. "Handedness in the human fetus". Neuropsychologia. 29 (11): 1107–11. 1991. doi:10.1016/0028-3932(91)90080-R. PMID 1775228.
  88. The Science of Gaydar by David France. New York Magazine. 18 June 2007.
  89. The Advocate (1996, February 6). Advocate Poll Results. p. 8.
  90. "Biological explanation, psychological explanation, and tolerance of homosexuals: a cross-national analysis of beliefs and attitudes". Psychol Rep. 65 (3 Pt 1): 1003–10. December 1989. doi:10.2466/pr0.1989.65.3.1003. PMID 2608821.
  91. Whitley B. E. Jr (1990). "The relationship of heterosexuals' attributions for the causes of homosexuality to attitudes toward lesbians and gay men". Personality and Social Psychology Bulletin. 16 (2): 369–377. doi:10.1177/0146167290162016.
  92. Leslie, Christopher R. (2017). "The Geography of Equal Protection" (PDF). Minnesota Law Review. 101 (4): 1580. 2018-12-23 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2019-12-22. Thus, because the level of scrutiny is often outcome determinative, the probability of courts protecting gay Americans from discrimination is often a function of whether judges conclude that sexual orientation is a suspect classification. To determine this, courts generally consider four factors: whether the members of the group: (1) have historically been subjected to discrimination; (2) share a defining characteristic unrelated to their ability to perform or contribute to society; (3) share a defining immutable characteristic; and (4) lack political power.
  93. Balog, Kari (2005–2006) "Equal Protection for Homosexuals: Why the Immutability Argument is Necessary and How it is Met.", Cleveland St. L. Rev. 545–573.
  94. "Is Sexuality Immutable?", Margaret Talbot, The New Yorker, January 25, 2010.
  95. "Prop. 8 trial: defenders of gay-marriage ban make their case". Christian Science Monitor. 2010-01-26. සම්ප්‍රවේශය 27 January 2010.
  96. 96.0 96.1 What Makes People Gay? By Neil Swidey. The Boston Globe. Published August 14, 2005. Accessed June 18, 2009.
  97. Card, Orson Scott (August 7, 2008). "Science on gays falls short". Deseret Morning News. December 4, 2010 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය June 12, 2010.
  98. Homosexuality and Biology. By Chandler Burr. The Atlantic Monthly. June 2007.

යොමු සංස්කරණය