යූන් සුක් යයෝල්[a] (ඉංග්‍රීසි: Yoon Suk Yeol; කොරියානු: 윤석열; උපත 18 දෙසැම්බර් 1960) යනු 2022 සිට දකුණු කොරියාවේ 13 වැනි ජනාධිපතිවරයා වන දකුණු කොරියානු දේශපාලනඥයෙක් සහ නීතිඥයෙකි. මහජන බලය පක්ෂයේ සාමාජිකයෙකු වන ඔහු 2019 සිට 2021 දක්වා ඔහුගේ ජනාධිපති පූර්වගාමියා වූ මූන් ජේ-ඉන් යටතේ දකුණු කොරියාවේ අභිචෝදක ජනරාල්වරයා ලෙස සේවය කළේය.

යූන් සුක් යයෝල්
윤석열
යූන් 2022 දී
13 වැනි දකුණු කොරියාවේ ජනාධිපති
අග්‍රාමාත්‍යවරයා
Personal details
උපත18 දෙසැම්බර් 1960 (1960-12-18) (වයස 63)
සෝල්, දකුණු කොරියාව
දේශපාලන පක්ෂයජන බලය (2021–වර්තමානය)
වෙනත් දේශපාලන
සම්බන්ධකම්
ස්වාධීන (2021ට පෙර)
කලත්‍රයාකිම් කියෝන්-හී (වි. 2012)
දෙමාපිය
පදිංචියජනාධිපති නිවස
අධ්‍යාපනයසෝල් ජාතික විශ්ව විද්‍යාලය (LLB, LLM)
වෘත්තියනීතිඥයා
ආගමකතෝලික ධර්මය (බෞතිස්ම නාමය: ඇම්බ්‍රෝස්)[1]
අත්සන
අන්වර්ථ නාමයග්යොං (굥)[2]
කොරියානු නම
හංගුල්윤석열
හන්ජා尹錫悅
ප්‍රතිශෝධිත රෝමානුකරණයYun Seokyeol
මැකූන්–‍රයිෂවර්Yun Sŏgyŏl
IPA[junsʰʌ̹ŋɲ̟ʌ̹ɭ, -ɟʌ̹ɭ][a]

යූන් සෝල් හි උපත ලැබූ අතර සෝල් ජාතික විශ්ව විද්‍යාලයෙන් උපාධි දෙකක් ලබා ඇත. සෝල් මධ්‍යම දිස්ත්‍රික් අභිචෝදක කාර්යාලයේ ප්‍රධානියා ලෙස ඔහු හිටපු ජනාධිපතිවරුන් වන පාක් ගුන්-හයි සහ ලී මියුං-බක් බලය අනිසි ලෙස භාවිතා කිරීම සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවන් කිරීමට ප්‍රධාන කාර්යභාරයක් ඉටු කළේය.[4][5][6] ජනාධිපති මූන් 2019 දී දකුණු කොරියාවේ යූන් නීතිපතිවරයා ලෙස පත් කළේය. යූන්ගේ නායකත්වය තුළ, උත්තරීතර අභිචෝදක කාර්යාලය, චන්ද්‍ර පරිපාලනයේ බලගතු චරිතයක් වූ චෝ කුක් සම්බන්ධයෙන් අවුල් සහගත පරීක්ෂණ පැවැත්වූ අතර, එය චෝ අධිකරණ අමාත්‍ය ධුරයෙන් ඉල්ලා අස්වීමට හේතු විය.[7][8] 2021 මාර්තු මාසයේ දී ඔහු අභිචෝදක ජෙනරාල් ධූරයෙන් ඉල්ලා අස්වන තෙක් යූන්ගේ මූන් පරිපාලනය සමඟ ඇති වූ ගැටුම් කොන්සර්වේටිව් ඡන්දදායකයින් අතර ප්‍රමුඛ ජනාධිපති අපේක්ෂකයෙකු ලෙස ඔහු නැගී සිටීමට හේතු විය.

2021 ජුනි මාසයේ දී, යූන් 2022 දකුණු කොරියානු ජනාධිපතිවරණයේ අපේක්ෂකත්වය නිවේදනය කළේය. ඔහු ජූලි මාසයේ දී දක්ෂිනාංශික මහජන බලය පක්ෂයට (PPP) සම්බන්ධ වූ අතර නොවැම්බර් මාසයේදී එහි නාමයෝජනා දිනා ගත්තේය. ගතානුගතික සහ ආර්ථික වශයෙන් ලිබරල් ලෙස සැලකෙන යූන් ආර්ථික නියාමනය සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමානාත්මතාවය සහ පවුල් අමාත්‍යාංශය අහෝසි කිරීම වැනි ක්‍රියාමාර්ග පොරොන්දු වූ වේදිකාවක් මත දිව ගියේය. ඔහු 2022 මාර්තු 9 වන දින ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂයේ අපේක්ෂක ලී ජේ-මියුන්ග් පරාජය කර මැයි 10 වන දින ජනාධිපති ලෙස වැඩ භාර ගත්තේය, කොරියානු යුද්ධයේ සටන් අවසන් වීමෙන් පසු උපත ලැබූ පළමු තේරී පත් වූ ජනාධිපතිවරයා බවට පත්විය. යූන්ගේ විදේශ ප්‍රතිපත්තිය උතුරු කොරියාව සම්බන්ධයෙන් උකුස්සා සහ පෙර දකුණු කොරියානු ජනාධිපතිවරුන්ට වඩා ජපානයට මිත්‍රශීලී ලෙස විස්තර කර ඇත.

සභාපති වශයෙන්, යූන් බොහෝ දුරට අඩු අනුමත ශ්‍රේණිගත කිරීම් ලබා ඇත. 2022 සෝල් හැලොවීන් සමූහයා තලා දැමීම[9] සහ 2024 දකුණු කොරියානු වෛද්‍ය අර්බුදය ඔහුගේ පරිපාලනය තුළ සිදු වූ අතර, දෙවැන්න 2024 දෙසැම්බර් වන විටත් ක්‍රියාත්මක වේ.[10] යූන් යටතේ දකුණු කොරියාව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පසුබැසීමක් අත්විඳිමින් සිටින බවත්, ඒකාධිපතිවාදය නැවත මතුවීමත් අත්විඳිමින් සිටින බවට විචාරකයින් චෝදනා කර ඇත.[11] 2024 පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේ දී ඔහුගේ පක්ෂය විශාල ලෙස පරාජයට පත් වූ අතර එතැන් සිට ඔහුගේ බලය සැලකිය යුතු ලෙස දුර්වල වී ඇති බව තක්සේරු කර ඇත. 2024 දෙසැම්බර් 3 වන දින, යූන් දකුණු කොරියාවේ යුද නීතිය ප්‍රකාශයට පත් කළේය, එය 1980 දී චුන් ඩූ-හ්වාන්ගේ හමුදා ආඥාදායකත්වයෙන් පසුව ප්‍රකාශයට පත් කළ පළමු අවස්ථාවයි. ඔහු එම ක්‍රියාව සාධාරණීකරණය කළේ කොරියානු පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීවරුන් උතුරට පක්ෂපාතී බවට චෝදනා කරමින්. කෙසේ වෙතත්, යූන්ගේ කතාවෙන් පැය කිහිපයකට පසු ජාතික සභාව එම ප්‍රකාශය අවලංගු කරමින් හදිසි යෝජනාවක් සම්මත කිරීමෙන් පසුව යූන් එය ඉවත් කළේය.[12]

මුල් ජීවිතය සහ අධ්‍යාපනය

සංස්කරණය
 
යූන් 1976 දී වයස අවුරුදු 16 දී

යූන් 1960[13] හි සෝල් හි සියොංබුක් දිස්ත්‍රික්කයේ බොමුන්-ඩොං හි උපත ලැබූ අතර හැදී වැඩුණේ සියෝඩෙමුන් දිස්ත්‍රික්කයේ යොන්හුයි-ඩොං හි ය.[14][15] ඔහුගේ පියා, යූන් කි-ජුං, නොන්සාන්[16] හි උපත ලැබූ අතර, යොන්සෙයි විශ්ව විද්‍යාලයේ ආර්ථික විද්‍යාව පිළිබඳ මහාචාර්යවරයෙකි සහ කොරියානු ජනරජයේ ජාතික විද්‍යා ඇකඩමියේ පූර්ණ සාමාජිකයෙකි.[14] ඔහුගේ මව, Choi Seong-ja, Gangneung හි උපත ලැබූ අතර විවාහයෙන් පසු තනතුරෙන් ඉවත් වීමට පෙර Ewha Womans විශ්ව විද්‍යාලයේ කථිකාචාර්යවරියක් විය.[14]

යූන් ඩේග්වාන්ග් ප්‍රාථමික පාසලට සහ ජෝන්ග්‍රැන්ග් මධ්‍ය විද්‍යාලයට ඇතුළත් වූ අතර අටවන ශ්‍රේණිය අවසන් කිරීමෙන් පසු චූංගම් මධ්‍ය විද්‍යාලයට මාරු විය. Choongam High School (ko) උපාධිය ලැබීමෙන් පසු,[17] ඔහු සෝල් ජාතික විශ්ව විද්‍යාලයේ නීතිය හැදෑරූ අතර එහිදී ඔහු 1983 දී නීතිවේදී උපාධියක් සහ 1988 දී නීතිය පිළිබඳ ශාස්ත්‍රපති උපාධියක් (LL.M.) ලබා ගත්තේ ය.[18] ඔහු යූන්ව "බාහිර සහ විශ්වාසවන්ත" පුද්ගලයෙකු ලෙස විස්තර කළ නීතිඥයෙකු වන මූන් කන්ග්-බේගේ සගයෙකි.[19] Gwangju නැගිටීමෙන් ටික කලකට පසුව, යූන් සහ ඔහුගේ සගයන් සමූහ නඩු විභාගයක් පැවැත්වූ අතර, එහිදී ඔහු නඩු පවරන්නෙකු ලෙස ක්‍රියා කරමින්, ජනරජයේ ජනාධිපති චුන් ඩූ-හ්වාන්ට මරණ දණ්ඩනය ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය.[19][20] ව්‍යාජ නඩු විභාගයේ දී ඔහුගේ භූමිකාව වෙනුවෙන් සිරගත වේ යැයි බියෙන් යූන් ගංග්වොන් පළාතට පලා ගියේ ය.[21][20]

ඇනිසොමෙට්‍රොපියා රෝගය හේතුවෙන් යූන් 1982 දී ජාතික සේවයෙන් නිදහස් කරන ලදී.[22] මෙම තත්ත්වය හේතුවෙන් තමාට රියදුරු බලපත්‍රයක් ලබා ගැනීමට නොහැකි වූ බව යූන් පසුව පැවසීය.[22]

විශ්ව විද්‍යාලයේ සිව්වන වසරේ කඩඉම් විභාගයේ පළමු කොටස සමත් වූ පසු, යූන් ඊළඟ වසර නවය පුරාවටම දෙවන කොටස උත්සාහ කළේය.[23][24] ඔහු අවසානයේ 1991 දී තීරුව සමත් විය,[23][25][24][26][27] ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂයේ සභා මන්ත්‍රී සහ අධිකරණ අමාත්‍ය පාර්ක් බියම්-කයිගේ උපාධි පන්තියේම ය.[23]

දේශපාලන තනතුරු

සංස්කරණය
 
යූන් සුක් යෙයෝල් (වමේ) පීපීපී පක්ෂ නායක ලී ජුන්-සොක් සමඟ (දකුණේ)

යූන් තමාව " කොන්සර්වේටිව් " ලෙස හඳුනා ගනී.[28] හිටපු කොන්සර්වේටිව් මන්ත්‍රීවරයෙකු වන චුන්ග් ඩූ-උන් යූන්ව ගතානුගතිකයෙකු ලෙස සැලකේ.[29] දේශපාලන විචාරක චින් ජුං-ක්වොන් ඔහුගේ දේශපාලන නැඹුරුව හැඳින්වූයේ " ලිබර්ටේරියන්වාදය " ( 자유지상주의)[30][31] ඔහු සමාජ ගතානුගතිකයෙකු ලෙස ද විස්තර කර ඇත.[32] ස්ත්‍රීවාදය කෙරෙහි ඔහුගේ විවේචනාත්මක ආකල්පය, ජාතිකවාදී ස්වභාවය සහ විපක්ෂය සහ ලිබරල් මාධ්‍ය කෙරෙහි සතුරු ආකල්පය, මාධ්‍ය සහ විශේෂඥයින් ඔහුව සහ ඔහුගේ ප්‍රතිපත්ති "K- Trumpism " (한국판 트럼프 හෝ K-트럼프) සහ "අන්ත දක්ෂිණාංශික" ලෙස හැඳින්වීමට හේතු වී ඇත. " (극우), ඔහු සහ ඔහුගේ ආධාරකරුවන් විසින් චෝදනා ප්‍රතික්ෂේප කරන ලදී.[33][34][35]

ආර්ථිකය

සංස්කරණය

යූන් රජය විසින් ආර්ථික මැදිහත්වීම් වලට විරුද්ධ වන අතර එය සාමාන්‍යයෙන් සැලකෙන්නේ ව්‍යාපාරික ගැති,[36] සහ මූල්‍ය ගතානුගතිකයෙකු ලෙසය. [37] ඔහු ආර්ථික ලිබරල්වාදය පිළිබඳ ඔහුගේ විශ්වාසය කෙරෙහි ප්‍රධාන බලපෑමක් ලෙස ආර්ථික විද්‍යාඥ මිල්ටන් ෆ්‍රීඩ්මන් සහ ෆ්‍රීඩ්මන්ගේ 1980 පොත Free to Choose: A Personal Statement උපුටා දක්වා ඇත.[38] උපායමාර්ගික සහ ජාත්‍යන්තර අධ්‍යයන මධ්‍යස්ථානයට අනුව, චීනය මත යැපීම අඩු කිරීමට සහ සැපයුම් දාමයේ ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව ප්‍රවර්ධනය කිරීමට යූන් උත්සාහ කරනු ඇත.[39]

දකුණු කොරියාවට දේශීය න්‍යෂ්ටික අවි තිබීමේ හැකියාව සඳහා යූන් ක්‍රියාකාරී සහයෝගය ප්‍රකාශ කර ඇත. ජාත්‍යන්තර සාමය සඳහා වූ කානගී එන්ඩොව්මන්ට් ඔහුගේ ප්‍රතිපත්තිය "න්‍යෂ්ටික ජනතාවාදය" ලෙස සඳහන් කළේය. දේශීය න්‍යෂ්ටික අවි ගබඩාවක ආධාරකරුවන් අතර ජාතිකවාදී ආකල්ප සහ ඇමරිකානු විරෝධී හැඟීම් බහුලව පවතින බව සමහර පර්යේෂණවලින් පෙනී යයි.[40]

2021 සැප්තැම්බර් 22 වන දින, උතුරු කොරියාවෙන් තර්ජනයක් තිබේ නම්, එක්සත් ජනපදය දකුණු කොරියාවේ උපායශීලී න්‍යෂ්ටික අවි නැවත ස්ථානගත කරන ලෙස තමා ඉල්ලා සිටින බව යූන් ප්‍රකාශ කළේය.[41] 1990 දශකයේ මුල් භාගයේ සිට රුසියාව සමඟ ගිවිසුමකින් පසුව සහ උතුරු සහ දකුණු කොරියාව අතර ආතතීන් ලිහිල් කිරීමේ උත්සාහයක් ලෙස එක්සත් ජනපදය විසින් න්‍යෂ්ටික අවි දකුණු කොරියාවේ ස්ථානගත කර නොමැත.[42] එක්සත් ජනපදය වෙනුවෙන් කතා කරමින් ජපානය සහ කොරියාව සඳහා එක්සත් ජනපද නියෝජ්‍ය සහකාර රාජ්‍ය ලේකම් මාර්ක් ලැම්බට්, දකුණු කොරියාව යලි න්‍යෂ්ටිකකරණය සඳහා යූන්ගේ ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කළ අතර එම යෝජනාව එක්සත් ජනපද ප්‍රතිපත්තියට පටහැනි බව පැවසීය.[42]

2021 නොවැම්බර් 12 වන දින, යූන් පෙන්වා දුන්නේ ඔහු දකුණු කොරියාවේ තවත් එක්සත් ජනපද THAAD මිසයිල යෙදවීම් සඳහා විවෘත වන බවයි.[43]

පෞද්ගලික ජීවිතය

සංස්කරණය

ජනාධිපති යූන් 2012 සිට කිම් කියොන්-හී සමඟ විවාහ වී ඇත. ඔහුගේ බිරිඳ පැවසුවේ ඇය ජනාධිපති ආර්යාව වෙනුවට පළමු සහකරු හෝ සහකාරිය යන යෙදුමට කැමති බවයි.[44]

කිම් යනු චිත්‍ර ප්‍රදර්ශන කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන සමාගමක් වන Covana Contents හි සභාපතිවරයා ය.[45] නිව් යෝර්ක් විශ්ව විද්‍යාලයේ ස්ටර්න් ස්කූල් ඔෆ් බිස්නස් සමඟ සම්බන්ධතා ඇතිව ඇයගේ ජීව දත්ත පත්‍රය පුම්බා ඇති බවට දකුණු කොරියානු මාධ්‍යවල පළ වූ වාර්තා වලට අමතරව, චිත්‍ර ප්‍රදර්ශන පැවැත්වීම සඳහා ඇය 'කික්බැක්' ගත් බවට චෝදනා කරමින් කිම් පරීක්ෂණයකට මුහුණ දී තිබේ. ඇය ප්‍රසිද්ධියේ සමාව අයැදීමෙන් ප්‍රතිචාර දැක්වූවාය.[46]

යූන් යනු Moon Jae-in, Roh Moo-hyun ( අහිමි වූ කතෝලිකයෙකු ), Kim Dae-jung සහ Roh Tae-wo ට පසුව කතෝලිකයෙකු වූ සිව්වන දකුණු කොරියානු ජනාධිපතිවරයා වේ. ඔහු " ඇම්බ්‍රෝස් " යන ක්‍රිස්තියානි නාමයෙන් බව්තීස්ම විය.[47]

  1. ^ a b According to regular Korean reading rules, Yoon's given name should be pronounced Seogyeol (서결, [sʰʌ̹ŋɟʌ̹ɭ]). However, he prefers to pronounce his name as Seongnyeol (성녈, [sʰʌ̹ŋɲ̟ʌ̹ɭ]), as if it was written Seogryeol (석렬) or Seognyeol (석녈).[3]

මූලාශ්‍ර

සංස්කරණය
  1. ^ 윤석열 후보자 정보 대선2022. JoongAng Ilbo (කොරියානු බසින්). 27 March 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 4 March 2022.
  2. ^ 정남구 (8 January 2023). "'윤'과 '굥'…서울교통'굥'사 소동 [유레카]". The Hankyoreh (කොරියානු බසින්). සම්ප්‍රවේශය 15 August 2024.
  3. ^ 박창원 (13 April 2021). 윤석열, '윤서결' 혹은 '윤성녈'. Kyungbuk Maeil (ko). 19 March 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 12 January 2022.
  4. ^ "Who is Yoon Seok-youl, South Korea's conservative candidate for president?". The Economist. ISSN 0013-0613. 13 February 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 13 February 2022.
  5. ^ Shin, Hyonhee (5 November 2021). "S.Korea's ex-top prosecutor to challenge Moon's party in 2022 presidential election". Reuters (ඉංග්‍රීසි බසින්). 13 February 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 13 February 2022.
  6. ^ Shin, Mitch (5 November 2021). "Yoon Suk-yeol Wins People Power Party's Presidential Primary". The Diplomat. 1 June 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 9 May 2022.
  7. ^ Gibson, Jenna (16 October 2019). "South Korea's Cho Kuk Saga Ends". thediplomat.com. 2 November 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2 November 2022.
  8. ^ Gibson, Jenna (10 December 2020). "South Korea's Prosecution Reform Saga Heads Toward Final Showdown". thediplomat.com. 2 November 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2 November 2022.
  9. ^ "Thousands attend candlelight vigils for Halloween disaster victims across South Korea". ABC News. 6 November 2022. 16 December 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 12 January 2023.
  10. ^ "Tenacious or stubborn? Yoon's medical reform plan faces crisis". The Korea Times (ඉංග්‍රීසි බසින්). 7 September 2024. සම්ප්‍රවේශය 18 October 2024.
  11. ^ "Clear Democratic Erosion in South Korea: How the Presidency of Yoon Suk-yeol is Undermining Democracy - Democratic Erosion". democratic-erosion.org. 4 November 2024. සම්ප්‍රවේශය 3 December 2024.
  12. ^ "South Korea cabinet lifts martial law". BBC News. 3 December 2024. සම්ප්‍රවේශය 3 December 2024.
  13. ^ "文정권 적폐청산 칼잡이, 정권교체 '별의순간' 잡다...尹인생역정". Yonhap News Agency. 10 March 2022. 17 March 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 17 March 2022.
  14. ^ a b c "Unlikely white knight brought conservatives back to power". Korea JoongAng Daily. 10 March 2022. 17 April 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 May 2022.
  15. ^ 윤석열 검찰총장 후보자는? "강직한 성품 원리원칙주의자" [Who is the candidate for Prosecutor General Yoon Seok-yeol? "A strong character with principles"]. 19 June 2019. 8 March 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  16. ^ [윤석열 당선] "가문의 영광" 부친 고향 논산·공주 문중, 자부심·기대. 10 March 2022. 12 March 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 11 March 2022.
  17. ^ "Chronology of major events in President-elect Yoon Suk-yeol's biography". Yonhap News Agency. 10 March 2022. 22 March 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 17 March 2022.
  18. ^ Rubin, April (3 December 2024). "What to know about South Korean President Yoon Suk Yeol". Axios (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 3 December 2024.
  19. ^ a b "Unlikely white knight brought conservatives back to power". Korea JoongAng Daily. 10 March 2022. 17 April 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 May 2022.
  20. ^ a b 검찰총장 직행 윤석열은 누구?...대학때 전두환에 사형구형. 17 June 2019. 7 February 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  21. ^ 윤석열 "절 좀 다녀볼까"···그 뒤엔 '걸레스님'과의 추억. JoongAng Ilbo (කොරියානු බසින්). 11 March 2021. සම්ප්‍රවේශය 29 July 2023.
  22. ^ a b 윤석열 '부동시' 군면제·아내 예금 50억, 청문회 쟁점 되나. 21 June 2019. 7 February 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  23. ^ a b c "Unlikely white knight brought conservatives back to power". Korea JoongAng Daily. 10 March 2022. 17 April 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 May 2022.
  24. ^ a b 검찰총장 직행 윤석열은 누구?...대학때 전두환에 사형구형. 17 June 2019. 7 February 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  25. ^ "Chronology of major events in President-elect Yoon Suk-yeol's biography". Yonhap News Agency. 10 March 2022. 22 March 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 17 March 2022.
  26. ^ [프로필] '강골 검사'의 컴백... 윤석열 서울중앙지검장. 19 May 2017. 11 December 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  27. ^ 윤석열 검찰총장 후보자는? "강직한 성품 원리원칙주의자" [Who is the candidate for Prosecutor General Yoon Seok-yeol? "A strong character with principles"]. 19 June 2019. 8 March 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  28. ^ [뒤끝작렬] 윤석열 '나는 보수다'...한국당에 던지는 메시지는?. No Cut News (කොරියානු බසින්). 6 November 2018. 8 March 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  29. ^ 정두언 "윤석열 성향 보수로 보여···대통령도 대단한 용기". 12 July 2019. 10 March 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  30. ^ 진중권, '윤석열 지지포럼'에 기조발제..."확대 해석할 필요 없다". NewsPim (කොරියානු බසින්). 19 May 2021. 8 March 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 5 September 2021.
  31. ^ 진중권 "윤석열, 상당히 퇴행적...자유지상주의 멘탈". Ajunews (කොරියානු බසින්). 27 July 2021. 10 September 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 5 September 2021.
  32. ^ "Seoul's art market ascent reaches new high with first Frieze fair". The Art Newspaper. 29 August 2022. 18 February 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 18 February 2023. The new, socially conservative president Yoon Suk-yeol's tax and inheritance policies have so far been popular with the collecting class, while he has also reportedly pledged $3.66bn for a fund to cultivate the arts.
  33. ^ "The troubling far-right tendencies of Korea's Yoon Suk-yeol". The Hankyoreh. 28 December 2022. 3 February 2023 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 February 2023.
  34. ^ "Is Yoon Suk-yeol the South Korean Trump?". The Korea Herald. 2 March 2022. 3 December 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 February 2023.
  35. ^ "Feminism is the New F-Word – Populism & Patriarchy Among Young South Korean Men: K-Trumpism is part of the global rise of right-wing populism, experts say". Harvard Political Review. 15 January 2023. 3 February 2023 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 February 2023. The case of South Korea parallels the lasting effects of Trumpism on conservative nativism in the United States, which attributes economic troubles to asylum seekers and undocumented immigrants.
  36. ^ McCurry, Justin (15 March 2023). "South Korea U-turns on 69-hour working week after youth backlash". The Guardian (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). ISSN 0261-3077. 15 March 2023 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 15 March 2023.
  37. ^ "Samsung commits $356 billion in investments with 80,000 new jobs". The Jakarta Post. 27 May 2022. 18 February 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 18 February 2023. The two parties are ideologically poles apart, and analysts say the key question is whether voters will kick out Moon's dovish Democratic Party and usher in a new hawkish, fiscally-conservative regime under opposition People Power party's Yoon.
  38. ^ 자칭 보수 윤석열 "프리드먼 책 감명, 사회 점진적 변화 중시". 8 July 2019. 20 July 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  39. ^ Cha, Victor (9 March 2022). "Yoon Seok-youl: What to Expect from South Korea's Next President" (ඉංග්‍රීසි බසින්). 8 May 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 9 May 2022. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  40. ^ Herzog, Stephen; Sukin, Lauren (25 January 2023). "The Dueling Nuclear Nightmares Behind the South Korean President's Alarming Comments". carnegieendowment.org. Carnegie Endowment for International Peace. 3 February 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 February 2023.
  41. ^ "Yoon says he will request redeployment of U.S. tactical nukes in case of emergency". Yonhap News Agency (ඉංග්‍රීසි බසින්). 22 September 2021. 7 March 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 24 September 2021.
  42. ^ a b Gallo, William (24 September 2021). "US Rules Out Redeploying Tactical Nukes to South Korea". VOA (ඉංග්‍රීසි බසින්). 23 February 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 24 September 2021.
  43. ^ "South Korea could host more US Thaad missiles: presidential front runner". South China Morning Post (ඉංග්‍රීසි බසින්). 12 November 2021. 4 March 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 13 February 2022.
  44. ^ Kabra, Archana (12 March 2022). "Meet Kim Kun-hee, Wife of South Korea President-elect Yoon Suk-yeol". The Teal Mango. 17 May 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 May 2022.
  45. ^ [여성조선] 전시장에서 만난 윤석열 검찰총장 후보 부인 김건희 대표... 60억대 자산가. 28 June 2019. 3 February 2020 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 January 2020.
  46. ^ Kabra, Archana (12 March 2022). "Meet Kim Kun-hee, Wife of South Korea President-elect Yoon Suk-yeol". The Teal Mango. 17 May 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 May 2022.
  47. ^ "文정권 적폐청산 칼잡이, 정권교체 '별의순간' 잡다...尹인생역정". Yonhap News Agency. 10 March 2022. 17 March 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 17 March 2022.

බාහිර සබැඳි

සංස්කරණය
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=යූන්_සුක්_යයෝල්&oldid=729654" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි