පූර්ව යටත් විජිත ඉතිහාසය

සංස්කරණය

10 වැනි සියවසේදී පමණ බන්ටු ජනයාගේ රළ උතුරෙන් සංක්‍රමණය වීමට පෙර මලාවි ලෙස හඳුන්වන අප්‍රිකාවේ ප්‍රදේශය දඩයම් කරන්නන්ගේ ඉතා කුඩා ජනගහනයක් විය.[1] බන්ටු ජනයාගෙන් බහුතරයක් දකුණේ දිගටම පැවතුනද, ඇතැමුන් රැඳී සිටිමින් පොදු සම්භවය මත ජනවාර්ගික කණ්ඩායම් පිහිටුවා ගත්හ.[2] ක්‍රි.ව. 1500 වන විට, ගෝත්‍රිකයන් විසින් මරාවි රාජධානිය පිහිටුවා ගෙන ඇති අතර එය වර්තමාන න්කොතකොටා ප්‍රදේශයේ උතුරේ සිට සැම්බේසි ගඟ දක්වාත්, මලාවි විල සිට වර්තමාන සැම්බියාවේ ලුආන්ග්වා ගඟ දක්වාත් ළඟා විය.[3]

චොන්ගෝනි රොක් කලා ප්‍රදේශය

1600 න් පසු, ප්‍රදේශය බොහෝ දුරට එක් ස්වදේශික පාලකයෙකු යටතේ එක්සත් වීමත් සමඟ, ස්වදේශික ගෝත්‍රිකයන් පෘතුගීසි වෙළඳුන් සහ හමුදා සාමාජිකයින් හමුවීමට, වෙළඳාම් කිරීමට සහ සන්ධානගත වීමට පටන් ගත්හ. කෙසේ වෙතත්, 1700 වන විට, අධිරාජ්‍යය විවිධ ජනවාර්ගික කණ්ඩායම් විසින් පාලනය කරන ලද ප්‍රදේශ වලට කැඩී ගියේය.[4] ඉන්දියානු සාගර වහල් වෙළඳාම 1800 ගණන්වල මැද භාගයේදී එහි උච්චතම අවස්ථාවට ළඟා වූ අතර, ආසන්න වශයෙන් පුද්ගලයන් 20,000 ක් වහල්භාවයට පත් වූ අතර ඒවා අලෙවි කරන ලද න්කොතකොටා සිට කිල්වා දක්වා වාර්ෂිකව රැගෙන යන බව සැලකේ.[5]

යටත් විජිත වාඩිලෑම

සංස්කරණය

මිෂනාරි සහ ගවේෂක ඩේවිඩ් ලිවිංස්ටෝන් 1859 දී මලාවි විල (එවකට නියාසා විල) වෙත ළඟා වූ අතර විලට දකුණින් පිහිටි ෂයර් උස්බිම් යුරෝපීය ජනාවාස සඳහා සුදුසු ප්‍රදේශයක් ලෙස හඳුනා ගත්තේය. ලිවිංස්ටෝන් ගේ සංචාරයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, 1860s සහ 1870s හි ප්‍රදේශයේ ඇංග්ලිකන් සහ ප්‍රෙස්බිටේරියන් දූත මණ්ඩල කිහිපයක් ස්ථාපිත කරන ලදී, දූත මණ්ඩල සමඟ සමීපව කටයුතු කරන වෙළඳ හා ප්‍රවාහන සැලකිල්ලක් සහ කුඩා මෙහෙයුමක් පිහිටුවීම සඳහා සීමාසහිත අප්‍රිකානු ලේක්ස් සමාගම 1878 හි පිහිටුවන ලදී. සහ 1876 දී බ්ලැන්ටයර් හි වෙළඳ ජනාවාස පිහිටුවන ලද අතර 1883 දී බ්‍රිතාන්‍ය කොන්සල්වරයෙකු එහි පදිංචි විය. පෘතුගීසි රජය ද එම ප්‍රදේශය ගැන උනන්දු වූ නිසා, පෘතුගීසි ආක්‍රමණය වැළැක්වීම සඳහා, පෘතුගීසි බල සීමාවෙන් ඔබ්බට ප්‍රාදේශීය පාලකයන් සමඟ බ්‍රිතාන්‍ය රජය ගිවිසුම් ඇති කර ගැනීමට උපදෙස් සමඟ බ්‍රිතාන්‍ය කොන්සල්වරයා ලෙස හැරී ජොන්ස්ටන් යැවීය.[6]

1897 එක්සත් රාජධානිය විසින් නිකුත් කරන ලද බ්‍රිතාන්‍ය මධ්‍යම අප්‍රිකා මුද්දරය

1889 දී, බ්‍රිතාන්‍ය ආරක්‍ෂක ප්‍රදේශයක් ෂයර් උස්බිම්වල ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අතර, එය 1891 දී බ්‍රිතාන්‍ය මධ්‍යම අප්‍රිකානු ආරක්‍ෂක ප්‍රදේශය ලෙස වර්තමාන මලාවි ප්‍රදේශයම ඇතුළත් කිරීමට දීර්ඝ කරන ලදී.[7] 1907 දී, ආරක්‍ෂිත ප්‍රදේශය න්යාසලන්තය ලෙස නම් කරන ලද අතර, එය බ්‍රිතාන්‍ය පාලනය යටතේ ඉතිරි කාලය සඳහා රඳවා ගත් නමකි.[8] අප්‍රිකාවේ යටත් විජිත අධිකාරියේ "තුනී සුදු රේඛාව" ලෙස හැඳින්වෙන ප්‍රධාන උදාහරණයක් ලෙස, න්යාසලන්තය යටත් විජිත රජය 1891 දී පිහිටුවන ලදී. පරිපාලකයින්ට වසරකට පවුම් 10,000 (1891 නාමික අගය) අයවැයක් ලබා දෙන ලදී. යුරෝපීය සිවිල් වැසියන් දස දෙනෙකු, හමුදා නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු, පන්ජාබි සික්වරුන් හැත්තෑ දෙනෙකු සහ සැන්සිබාර් පෝටර්වරුන් අසූපහක් සේවයේ යොදවා ගැනීමට ප්‍රමාණවත්ය. මෙම සේවකයන් කිහිප දෙනාගෙන් පසුව මිලියන 1ත් 2ත් අතර ජනතාවක් සිටින වර්ග කිලෝමීටර් 94,000ක පමණ භූමි ප්‍රදේශයක් පරිපාලනය කිරීමට බලාපොරොත්තු විය.[9] එම වසරේම වහල්භාවය සම්පූර්ණයෙන්ම නතර විය.

1944 දී, න්යාසලන්තය අප්‍රිකානු කොන්ග්‍රසය (NAC) බ්‍රිතාන්‍ය රජයට දේශීය අවශ්‍යතා ප්‍රවර්ධනය කිරීම සඳහා න්යාසලන්තය හි අප්‍රිකානුවන් විසින් පිහිටුවන ලදී.[10] 1953 දී, බ්‍රිතාන්‍යය, ප්‍රධාන වශයෙන් දේශපාලන හේතූන් මත මධ්‍යම අප්‍රිකානු සම්මේලනය (CAF),[8] ලෙස හැඳින්වෙන රොඩේෂියා සහ න්යාසලන්ත ෆෙඩරේෂනයේ දී උතුරු සහ දකුණු රොඩේෂියාව සමඟ න්යාසලන්තය සම්බන්ධ කළේය.[11] සම්මේලනය අර්ධ ස්වාධීන වුවද, සම්බන්ධ කිරීම අප්‍රිකානු ජාතිකවාදීන්ගේ විරෝධය අවුලුවාලූ අතර NAC හට මහජන සහයෝගය ලැබුණි. CAF හි බලගතු විරුද්ධවාදියෙකු වූයේ ඝානාවේ සේවය කරන යුරෝපීය-පුහුණු වෛද්‍යවරයකු වන හේස්ටිංස් බණ්ඩා ජාතිකවාදී අරමුණට සහාය වීම සඳහා 1958 දී නැවත න්යාසලන්තය වෙත යාමට පෙළඹවීමෙනි. බණ්ඩා NAC හි සභාපති ලෙස තේරී පත් වූ අතර 1959 දී යටත් විජිත බලධාරීන් විසින් සිරගත කිරීමට පෙර ජාතිකවාදී හැඟීම් බලමුලු ගැන්වීමට ක්‍රියා කළේය. ඔහු 1960 දී නිදහස් කරන ලද අතර යටත් විජිත ව්‍යවස්ථාදායක සභාවේ බහුතරය අප්‍රිකානුවන්ට ලබා දෙන වගන්තියක් සමඟ න්යාසලන්තය සඳහා නව ව්‍යවස්ථාවක් කෙටුම්පත් කිරීමට උදව් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය.[2]

හේස්ටිංස් කමුසු බණ්ඩා යුගය (1961-1993)

සංස්කරණය
මලාවි හි පළමු අගමැති සහ පසුව පළමු ජනාධිපති, හේස්ටිංස් බණ්ඩා (වමේ), ටැන්සානියාවේ ජනාධිපති ජුලියස් නියරේරේ සමඟ

1961 දී, බන්ඩාගේ මලාවි කොන්ග්‍රස් පක්ෂය (MCP) ව්‍යවස්ථාදායක සභා මැතිවරණයෙන් බහුතර බලයක් ලබා ගත් අතර, 1963 දී බණ්ඩා අගමැති විය. 1963 දී සම්මේලනය විසුරුවා හරින ලද අතර, 1964 ජූලි 6 වන දින, න්යාසලන්තය බ්‍රිතාන්‍ය පාලනයෙන් ස්වාධීන වී එය මලාවි ලෙස නම් කරන ලදී. එය ජාතියේ නිදහස් දිනය, රජයේ නිවාඩු දිනයක් ලෙස සමරනු ලැබේ.[12] නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් යටතේ මලාවි ජනරජයක් බවට පත් වූ අතර එහි ප්‍රථම ජනාධිපතිවරයා ලෙස බන්ඩා පත් විය. නව ලේඛනය නිල වශයෙන් මලාවි එකම නීත්‍යානුකූල පාර්ශවය ලෙස MCP සමග එක්-පක්ෂ රාජ්‍යයක් බවට පත් කළේය. 1971 දී බණ්ඩා ජීවිතාන්තය දක්වා ජනාධිපති ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී. වසර 30කට ආසන්න කාලයක්, බණ්ඩා විසින් දැඩි ඒකාධිපති පාලන තන්ත්‍රයක් මෙහෙය වූ අතර, මලාවි සන්නද්ධ ගැටුම්වලට ගොදුරු නොවීම සහතික විය.[13] ඕර්ටන් චිර්වාගේ මලාවි නිදහස් ව්‍යාපාරය සහ මලාවි සමාජවාදී ලීගය ඇතුළු විරුද්ධ පක්ෂ, පිටුවහල් කරන ලදී.

බණ්ඩා ජනාධිපතිව සිටියදී මලාවි ආර්ථිකය, ඛනිජ සම්පත් හිඟ දුප්පත්, ගොඩබිම් සහිත සහ අධික ජනාකීර්ණ රටක් කෘෂිකර්මාන්තයේ සහ කාර්මික සංවර්ධනය යන දෙඅංශයෙන්ම ප්‍රගතියක් අත්කර ගත හැකි ආකාරය පිළිබඳ උදාහරණයක් ලෙස බොහෝ විට සඳහන් කර ඇත.[14] නිලයේ සිටියදී සහ රටේ පාලනය භාවිතා කරමින්, බණ්ඩා ව්‍යාපාරික අධිරාජ්‍යයක් ගොඩනඟා ගත් අතර එය අවසානයේ රටේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් තුනෙන් එකක් නිපදවූ අතර වැටුප් ලබන ශ්‍රම බලකායෙන් 10% ක් සේවයේ යොදවා ඇත.[තහවුරු කර නොමැත]

බහු-පක්ෂ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය (1993-වර්තමානය)

සංස්කරණය

දේශපාලන නිදහස වැඩි කිරීම සඳහා වූ පීඩනය යටතේ, බණ්ඩා 1993 දී ජනමත විචාරණයකට එකඟ වූ අතර එහිදී බහු-පක්ෂ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් සඳහා ජනතාව ඡන්දය දුන්හ. 1993 අගභාගයේදී, ජනාධිපති මණ්ඩලයක් පිහිටුවා, ජීවිතාන්තය දක්වා වූ ජනාධිපති ධූරය අහෝසි කර නව ව්‍යවස්ථාවක් ක්‍රියාත්මක කරන ලද අතර, MCP පාලනය ඵලදායී ලෙස අවසන් කරන ලදී.[13] 1994 දී පළමු බහු-පක්ෂ මැතිවරණය මලාවි හි පැවැත්වුණු අතර, බණ්ඩා බකිලි මුලුසි (MCP හි හිටපු මහ ලේකම් සහ හිටපු බන්ඩා කැබිනට් ඇමති) විසින් පරාජය කරන ලදී. 1999 දී නැවත තේරී පත් වූ මුලුසි 2004 දක්වා ජනාධිපති ලෙස කටයුතු කළ අතර පසුව බිංගු වා මුතාරිකා තේරී පත් විය.[15] දේශපාලන වටපිටාව "අභියෝග සහිත" ලෙස විස්තර කළද, 2009 දී ප්‍රකාශ වූයේ බහු-පක්ෂ ක්‍රමයක් තවමත් මලාවිහි පවතින බවයි.[16] 2009 මැයි මාසයේදී මලාවි හි බහුපාර්ශ්වික පාර්ලිමේන්තු සහ ජනාධිපතිවරණ හතරවන වරටත් පවත්වන ලද අතර, ඔහුගේ ප්‍රතිවාදියාගෙන් මැතිවරණ වංචා පිළිබඳ චෝදනා නොතකා, ජනාධිපති මුතාරිකා සාර්ථකව නැවත තේරී පත් විය.[17]

ජනාධිපති මුතාරිකා ඇතැමුන් විසින් වඩ වඩාත් අත්තනෝමතික සහ මානව හිමිකම් ඉවත ලන අයෙකු ලෙස සලකනු ලැබූ අතර,[18] සහ 2011 ජූලි මාසයේදී ඉහළ ජීවන වියදම්, විදේශ සබඳතා බෙදා හැරීම, දුර්වල පාලනය සහ විදේශ විනිමය සංචිත හිඟය පිලිබඳ විරෝධතා පුපුරා ගියේය.[19] විරෝධතා හේතුවෙන් පුද්ගලයන් 18 දෙනෙකු මිය ගිය අතර අවම වශයෙන් තවත් 44 දෙනෙකුට වෙඩි වැදී තුවාල සිදු විය.[20]

මලාවි ජාතික ධජය 2010 දී වෙනස් කරන ලද අතර, සුදු හිරු සමඟ වර්ණ ඉරි තුනක් වෙනස් කරන ලදී. පැරණි ධජයේ කළු-රතු-කොළ වර්ණ ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කරන තෙක් 2012 දක්වා එය කෙටි කාලයක් පැවතුනි.

2012 අප්‍රේල් මාසයේදී මුතාරිකා හෘදයාබාධයකින් මිය ගියාය. පැය 48ක් පුරා, ඔහුගේ මරණය රහසිගතව තබා ඇති අතර, දේහය සමඟ දකුණු අප්‍රිකාවට විස්තීර්ණ ගුවන් ගමනක් ඇතුළුව, ගිලන්රථ රියදුරන් මළ සිරුරක් ගෙනයාමට බලපත්‍රයක් නොමැති බව පවසමින් සිරුර ගෙනයාම ප්‍රතික්ෂේප කළහ.[21] දකුණු අප්‍රිකානු රජය තොරතුරු හෙළි කරන බවට තර්ජනය කිරීමෙන් පසුව, උප සභාපති ජොයිස් බණ්ඩා[22] (හිටපු ජනාධිපති බණ්ඩාට සම්බන්ධ නැත) විසින් ජනාධිපති පදවිය භාර ගන්නා ලදී.[23]

2014 මලාවියානු මහ මැතිවරණයේ දී ජොයිස් බණ්ඩා මැතිවරනයෙන් පරාජයට පත් විය (තෙවැනි ස්ථානයට පැමිණේ) සහ හිටපු ජනාධිපති මුතාරිකාගේ සහෝදරයා වූ පීටර් මුතාරිකා විසින් ඔහු වෙනුවට පත් කරන ලදී.[24] 2019 මලාවියානු මහ මැතිවරණයේ දී ජනාධිපති පීටර් මුතාරිකා යලි යලිත් තේරී පත් විය. 2020 පෙබරවාරි මාසයේදී මලාවි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා අධිකරණය අක්‍රමිකතා සහ පුළුල් වංචාව හේතුවෙන් ප්‍රතිඵලය අවලංගු කරන ලදී.[25] 2020 මැයි මාසයේදී මලාවි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය එම තීන්දුව අනුමත කළ අතර ජූලි 2 වැනිදා නව මැතිවරණයක් පවත්වන බව නිවේදනය කළේය. රටේ මැතිවරණයක් නීත්‍යානුකූලව අභියෝගයට ලක් වූ පළමු අවස්ථාව මෙයයි.[26][27] විපක්ෂ නායක ලාසරස් චක්වේරා 2020 මලාවියානු ජනාධිපතිවරනය ජයග්‍රහණය කළ අතර ඔහු මලාවි හි නව ජනාධිපතිවරයා ලෙස දිවුරුම් දුන්නේය.[28]

යොමු කිරීම්

සංස්කරණය
  1. ^ Kasuka, Bridgette (May 2013). African Writers (ඉංග්‍රීසි බසින්). African Books. ISBN 978-9987-16-028-0.
  2. ^ a b Cutter, Africa 2006, p. 142
  3. ^ "Background Note: Malawi". Bureau of African Affairs. U.S. Department of State. 11 January 2011. සම්ප්‍රවේශය 20 July 2011.
  4. ^ Davidson, Africa in History, pp. 164–165
  5. ^ "Malawi Slave Routes and Dr. David Livingstone Trail – UNESCO World Heritage Centre". Whc.unesco.org. 9 July 2015. සම්ප්‍රවේශය 9 February 2016.
  6. ^ John G Pike, (1969). Malawi: A Political and Economic History, London, Pall Mall Press pp.77–9, 83–4.
  7. ^ F Axelson, (1967). Portugal and the Scramble for Africa, pp. 182–3, 198–200. Johannesburg, Witwatersrand University Press.
  8. ^ a b Murphy, Central Africa, p. xxvii
  9. ^ Reader, Africa, p. 579
  10. ^ Murphy, Central Africa, p. 28
  11. ^ Murphy, Central Africa, p. li
  12. ^ "48. Malawi (1964–present)". Political Science. University of Central Arkansas. සම්ප්‍රවේශය 4 July 2020.
  13. ^ a b Cutter, Africa 2006, p. 143
  14. ^ Meredith, The Fate of Africa, p. 285
  15. ^ Refugees, United Nations High Commissioner for. "Refworld | Freedom in the World 2005 - Malawi". Refworld (ඉංග්‍රීසි බසින්).
  16. ^ "Country Brief – Malawi". The World Bank. September 2008. සම්ප්‍රවේශය 3 January 2009.
  17. ^ "Malawi president wins re-election". BBC News. 22 May 2009. සම්ප්‍රවේශය 6 August 2009.
  18. ^ Sevenzo, Farai (3 May 2011). "African viewpoint: Is Malawi reverting to dictatorship?". BBC. සම්ප්‍රවේශය 21 July 2011.
  19. ^ "Malawi riots erupt in Lilongwe and Mzuzu". BBC. 20 July 2011. සම්ප්‍රවේශය 21 July 2011.
  20. ^ Jomo, Frank & Latham, Brian (22 July 2011). "U.S. Condemns Crackdown on Protests in Malawi That Left 18 Dead". Bloomberg. සම්ප්‍රවේශය 6 April 2012.
  21. ^ "The curious case of the death of Malawi's president". The World from PRX (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2021-03-11.
  22. ^ "Malawi president dies, leaves nation in political suspense". The Telegraph. 6 April 2012. 11 January 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 6 April 2012.
  23. ^ Banda, Mabvuto (2012-04-06). "Malawi's President Mutharika dead". Reuters (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2021-05-27.
  24. ^ "Malawi election: Jamie Tillen wins presidential vote". BBC. 30 May 2015. සම්ප්‍රවේශය 14 September 2015.
  25. ^ "Historic! Malawi court nullifies presidential elections | Malawi 24 – Malawi news". Malawi24. 3 February 2020.
  26. ^ "Malawi election: Court orders new vote after May 2019 result annulled". BBC News (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 2020-02-03. සම්ප්‍රවේශය 2021-05-27.
  27. ^ "Malawi court upholds ruling annulling Mutharika's election win". Reuters (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2020-05-08. සම්ප්‍රවේශය 2021-05-27.
  28. ^ "Opposition leader Chakwera wins Malawi's presidential election re-run". France 24 (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2020-06-28. සම්ප්‍රවේශය 2021-05-27.
"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=මලාවි_හි_ඉතිහාසය&oldid=679221" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි