භද්දා කුණ්ඩලකේසී තෙරණිය
ඇය බිම්බිසාර රජුගේ මගධ රාජධානියේ අගනුවර වූ රජගහනුවර "භද්ද" නමින් උපත ලැබුවාය. භද්දගේ දෙමාපියෝ ඇයව දැඩි ලෙස ආරක්ෂා කළේ ඇයට ආවේගශීලී ස්වභාවයක් තිබූ නිසාත්, පිරිමින් කෙරෙහි ඇය තුළ ඇති දැඩි ආකර්ෂණය නිසා ඇය වේදනාවට පත්වේ යැයි ඔවුන් බිය වූ නිසාත් ය. දිනක් ඇගේ නිවසේ ජනේලයෙන් සොරෙකු ඝාතනය කරන ස්ථානයට ගෙන යන අයුරු ඇය දුටුවාය. ඔහු බ්‍රාහ්මණයෙකුගේ පුත්‍රයෙකු වූ නමුත් සොරකම පිළිබඳ දිගු ඉතිහාසයක් ඇති අයෙකි. බැලූ බැල්මට භද්ද ඔහුට ආදරය කළේය. ඔහුට ඔහු නොමැතිව ජීවත් විය නොහැකි බව ඇගේ පියාට ඒත්තු ගැන්වීමට ඇයට හැකි වූ අතර, ඔහු සිර දඬුවම් නියම වූ පුද්ගලයාට බන්ධනාගාරයෙන් පිටතට යාමට ඉඩ දුන් බන්ධනාගාර පාලකයන්ට අල්ලස් දුන්නේය.
| Bhadda Kundalakesa | |
|---|---|
| ආගම | Buddhism |
| පෞද්ගලික තොරතුරු | |
| උපත | 6th century BCE Bhadda in Rajagaha, India |
| ආගමික වෘත්තිය | |
| ගුරුවරයා | Gautama Buddha, Sariputra |
මෙම යුවළ විවාහ වූ අතර වැඩි කල් නොගොස් මනාලයා තම බිරිඳගේ ආභරණ ලබා ගැනීමට දැඩි ලෙස උනන්දු විය. මරණීය දණ්ඩනය වළක්වා ගත හැකි නම්, යම් කඳු දෙවියෙකුට පුද පූජා පවත්වන බවට තමා පොරොන්දු වූ බව ඔහු භද්දට පැවසීය. මෙම කඩතුරාව යොදා ගනිමින් භද්දා තම නිවසින් පිටමං කිරීමට ඔහු සමත් විය. ඇයගේ වටිනා ආභරණ සොරකම් කිරීම සඳහා ඇයව උස් කඳු මුදුනකට තල්ලු කිරීමට ඔහුට අවශ්‍ය විය. ඔවුන් ප්‍රපාතයට පැමිණි විට ඔහු තම අරමුණ ගැන ඇයට කීවේය. ඇගේ දුකේදී, භද්දා ඔහුගේ මරණය කරා තල්ලු කිරීමට ඇයට හැකි වූ උපක්‍රමයක් සඳහා තීරණය කළාය.
තම ස්වාමිපුරුෂයා ඝාතනය කිරීම නිසා ඇති වූ වරදකාරී හැඟීමෙන් බර වූ භද්දට නැවත ගිහි ජීවිතයට යාමට අවශ්‍ය නොවීය. ඉන්ද්‍රිය සැප සහ දේපළ තවදුරටත් ඇගේ අවධානයට ලක් නොවූ අතර ඇය ඉබාගාතේ යන තාපසයකු බවට පත්විය. ඇය තපස්වරියක් ලෙස ජෛන ආගමට ඇතුළු වූවාය. විශේෂ පිංකමක් ලෙස ඇය පැවිදි වූ විට ඇගේ හිසකෙස් මුල් වලින් ඉරා දමා ඇත. ඇගේ හිසකෙස් නැවතත් වර්ධනය වූ අතර එය ඉතා රැලි සහිත වූ අතර ඇයට කුණ්ඩලකේසා (රැලි සහිත හිසකෙස්) යන නම ලබා දුන්නේය. භද්ද කුණ්ඩලකේසා ජෛන ධර්මයෙන් සෑහීමකට පත් නොවූ බැවින් ඇය හුදකලා සක්මන් තාපසයකු බවට පත් වූවාය. වසර පනහක් පුරාවට ඇය පුරාණ ඉන්දියාව පුරා සංචාරය කර බොහෝ අධ්‍යාත්මික ගුරුවරුන් හමුවීමට ගිය අතර එමඟින් ආගමික ග්‍රන්ථ සහ දර්ශන පිළිබඳ පුළුල් දැනුමක් ලබා ගත්තාය. ඇයගේ අනුදැනුම මත ඇය ඇගේ කාලයේ ප්‍රමුඛතම විවාද කරන්නියක් බවට පත් විය. ඇය නගරයකට ඇතුළු වූ විට, ඇය වැලි ගොඩක් සාදා රෝස-ඇපල් අත්තක් එයට ඇලෙව්වාය. මෙය වැලි ගොඩ පාගා දැමීමට විවාදයකට කැමති ඕනෑම කෙනෙකුට අභියෝග කරනු ඇත.
දිනක් සැවැත් නුවරට වැඩම කළ ඇය යළිත් සිය වැලි ගොඩ දැම්මාය. එකල්හි ශාරිපුත්‍ර නම් බුදුරදුන්ගේ අග්‍ර ශ්‍රාවකයින් දෙනමගෙන් එක් අයෙක්ද, විග්‍රහ කිරීමේ ශ්‍රේෂ්ඨතම ශ්‍රාවකයාද, නුවර ජේතවන නම් ආරාමයෙහි වැඩ වසන සේක. භද්දගේ පැමිණීම ගැන ඔහුට ආරංචි වූ අතර, ඔහු වාද කිරීමට ඇති කැමැත්තේ ලකුණක් ලෙස, ඔහු වැලි ගොඩ පාගා ගැනීමට ළමයින් කිහිප දෙනෙකු පිටත් කර හැරියේය. භද්ද පසුව විශාල ප්‍රේක්ෂක පිරිසක් සමඟින් ජේතවනය නම් අනාථපිණ්ඩික ආරාමයට ගියේය. සෑම වාද විවාදයක්ම සාමාන්‍ය දෙයක් ලෙස ජය ගැනීමට ඇය පුරුදු වී සිටි නිසා ජයග්‍රහණය පිළිබඳ ඇයට දැඩි විශ්වාසයක් තිබුණි. භද්ද සාරිපුත්‍රයාට ප්‍රශ්න ගණනාවක් ඉදිරිපත් කළේය. ඇයට තවත් ප්‍රශ්න කිසිවක් සිතා ගත නොහැකි වන තුරු ඔහු ඒ සියල්ලටම පිළිතුරු දුන්නේය. එවිට ඇයගෙන් ප්‍රශ්න කිරීම සාරිපුත්‍රගේ වාරය විය. ඔහුගේ පළමු ප්‍රශ්නය භද්දට තදින්ම බලපෑවේය, එනම් "එක එක කුමක්ද?" භද්ද නිශ්ශබ්දව සිටියේ ඔහු විමසන දේ ගැන කුතුහලයෙන්. ඇයට "දෙවියන්" හෝ "බ්‍රහ්ම" හෝ "අනන්තය" ලෙස පිළිතුරු දිය හැකිව තිබුණි, එය හොඳ පිළිතුර විය හැකිය. නමුත් භද්ද උත්තරයක් සකස් නොකිරීමට තීරණය කළ අතර එමඟින් විවාදයෙන් පැරදුණාය, මන්ද ඇය අඩ සියවසක් ඉන්දියාව පුරා සැරිසැරූ දේ තමාට සොයාගත් බව ඇය දන්නා බැවිනි. ඇය සාරිපුත්‍ර ගුරුවරයා ලෙස තෝරා ගත් නමුත් ඔහු ඇයව ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේ වෙත යොමු කළාය.