ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා

ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා (තේරුම: "ස්වෛරීත්වයේ බලකොටු")[3] යනු අප්‍රිකාවේ මොරොක්කෝවට මායිම්ව මධ්‍යධරණී වෙරළ තීරයේ විසිරී හෝ යුරෝපයට වඩා අප්‍රිකාවට සමීප වන ස්පාඤ්ඤ විදේශීය කුඩා භූමි ප්‍රදේශ මාලාවකි. මෙම යෙදුම 19 වන සහ 20 වන සියවසේ මුල් භාගයේදී අප්‍රිකාව සඳහා වූ පොරබැදීමේදී ස්පාඤ්ඤය විසින් අත්පත් කරගත් අප්‍රිකානු භූමි ප්‍රදේශ වලට ප්‍රතිවිරුද්ධව, නූතන රට පිහිටුවීමේ සිට (1492-1556) ස්පාඤ්ඤයේ කොටසක් වූ එම ප්‍රදේශ සඳහා භාවිතා වේ.

ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා
ප්‍රධාන ගොඩබිමෙහි ඇති ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා, ප්ලස් සියුටා (පෙරෙජිල් දූපත) සහ මෙලිලා සහ ඇල්බොරාන් දූපත වෙරළට කිලෝමීටර් 50ක් උතුරින්
ප්‍රධාන ගොඩබිමෙහි ඇති ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා, ප්ලස් සියුටා (පෙරෙජිල් දූපත) සහ මෙලිලා සහ ඇල්බොරාන් දූපත වෙරළට කිලෝමීටර් 50ක් උතුරින්
රටස්පාඤ්ඤය
ආණ්ඩුව / පරිපාලනය
 • අධිකරණ වර්ගයස්වයං පාලන නගර (ප්‍රධාන ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා)
ඩි ෆැක්ටෝ සංස්ථාපිත නොවූ ප්‍රදේශය[1] ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ පරිපාලනය යටතේ[2] (කුඩා ප්ලාසාස් ද සොබෙරානියා)
සරිය
 • මුළු0.59 කිමී2 (0.23 සතරැස් සැත)
වේලා කලාපCET (UTC+01:00)
 • ගිම්හානය (DST)CEST (UTC+02:00)

ඓතිහාසික වශයෙන්, ස්වෛරී නගර වන සියුටා සහ මෙලිලා සහ "ස්වෛරීත්වයේ කුඩා ස්ථාන" ඇතුළත් ඊනියා "ස්වෛරීත්වයේ ප්‍රධාන ස්ථාන" අතර වෙනසක් සිදු කරන ලදී. මෙම යෙදුම ප්‍රධාන වශයෙන් සඳහන් වන්නේ දෙවැන්නයි.

1956 දී නිදහස ලැබූ දා සිට මොරොක්කෝව එම ප්‍රදේශ වලට (අප්‍රිකාවෙන් තවත් ඈතින් පිහිටි ඇල්බොරාන් දූපත හැර) හිමිකම් කීවේය.[4]

ඉතිහාසය

සංස්කරණය
 
පීනෝන් ඩි අල්හුසෙමාස් හි ගුවන් දර්ශනය c. 1925

රෙකොන්කිස්ටා අතරතුර සහ ප්‍රධාන වශයෙන් 1492 දී ග්‍රෙනෙඩා යටත් කර ගැනීමෙන් පසුව, කැස්ටිලියන් සහ පෘතුගීසි රාජධානිවල හමුදා උතුරු අප්‍රිකාවේ වෙළඳාම සඳහා සහ බාබරි මුහුදු කොල්ලකෑම් වලට එරෙහිව ආරක්ෂාවක් ලෙස බොහෝ තනතුරු අත්පත් කර ගෙන පවත්වාගෙන ගියහ.

1415 අගෝස්තු මාසයේදී පෘතුගීසීන් සියුටා නගරය යටත් කර ගත්හ. 1481 දී, පැපල් බුල් ඒටර්නි රෙජිස් කැනරි දූපත් වලට දකුණින් ඇති සියලුම ඉඩම් පෘතුගාලයට ලබා දී ඇත. මෙම දූපත් සමූහය සහ සැන්ටා කෲස් ඩි ලා මාර් පෙකේනා (1476-1524), මෙලිලා (පේද්‍රෝ ද එස්ටොපිනාන් විසින් 1497 දී යටත් කර ගන්නා ලදී), විලා සිස්නෙරෝස් (වර්තමාන බටහිර සහරා හි 1502 දී ආරම්භ කරන ලදී), මසාල්කිවිර් (1505), පීනෝන් ඩි වේලෙස් ඩි ලා ගෝමර (1508), ඔරාන් (1509-1708; 1732-1792), ඇල්ජියර්ස් (1510-1529), බුගියා (1510-1554), ට්‍රිපොලි (1511-1551) සහ ටියුනිස් (1535-1569) අප්‍රිකාවේ ස්පාඤ්ඤ භූමිය ලෙස පැවතුනි. අවසාන වශයෙන්, ස්පාඤ්ඤ නායකත්වයෙන් යුත් අයිබීරියානු සංගමය අවසන් වීමෙන් පසු පෘතුගාලය නිදහස ලැබීමෙන් පසුව, 1668 දී සියුටා පෘතුගාලය විසින් ස්පාඤ්ඤයට පවරා දෙන ලදී.[5]

1848 දී ස්පාඤ්ඤ හමුදා ඉස්ලාස් චෆරිනාස් යටත් කර ගත්හ. 19 වන ශතවර්ෂයේ අගභාගයේදී, අප්‍රිකාව සඳහා ඊනියා පොරබැදීමෙන් පසුව, යුරෝපීය ජාතීන් අප්‍රිකානු මහාද්වීපයේ වැඩි ප්‍රදේශයක යටත් විජිත පාලනය අත්පත් කර ගන්නා ලදී. ෆෙස් ගිවිසුම (1912 මාර්තු 30 දින අත්සන් කරන ලදී) මොරොක්කෝවේ බොහෝ ප්‍රදේශය ප්‍රංශයේ ආරක්ෂක ප්‍රදේශයක් බවට පත් කරන ලද අතර ස්පාඤ්ඤය ස්පාඤ්ඤ මොරොක්කෝව ලෙස හැඳින්වෙන උතුරු කොටසෙහි බලය ආරක්ෂා කිරීමේ කාර්යභාරය භාර ගත්තේය.[6]

 
1925 දී ස්පාඤ්ඤ මොරොක්කෝ සිතියම

1956 දී ස්පාඤ්ඤය සිය ආරක්‍ෂිත ප්‍රදේශය අත්හැර මොරොක්කෝවේ ස්වාධීනත්වය පිළිගත් විට, ස්පාඤ්ඤය සිය ආරක්‍ෂක ප්‍රදේශය පිහිටුවීමට පෙර ඒවා හොඳින් අල්ලාගෙන සිටි බැවින්, එය මෙම කුඩා භූමි ප්‍රදේශ අත්හැරියේ නැත.

2002 ජූලි 11 වන දින, මොරොක්කෝව පෙරේජිල් දූපතේ සෙබළුන් හය දෙනෙක් ස්ථානගත කළ අතර, එය එවකට ස්පාඤ්ඤයේ පැමිණිලි මූලාශ්‍රයක් විය. ස්පාඤ්ඤ සන්නද්ධ හමුදා ඊට ප්‍රතිචාර දැක්වූයේ ඔපරේෂන් රෝමියෝ-සියෙරා නම් වූ හමුදා මෙහෙයුමක් දියත් කිරීමෙනි. Grupo de Operaciones Especiales හි ස්පාඤ්ඤ කමාන්ඩෝ භටයින් විසින් මෙහෙයුම සිදු කරන ලදී.

ස්පාඤ්ඤ නාවික හමුදාව සහ ස්පාඤ්ඤ ගුවන් හමුදාව සහාය ලබා දුන්නේය; මොරොක්කෝ නාවික හමුදා ශිෂ්‍යභටයින් හය දෙනා කිසිදු ප්‍රතිරෝධයක් නොදැක්වූ අතර ඔවුන්ව අල්ලාගෙන දිවයිනෙන් ඉවත් කරන ලදී. එතැන් සිට එය රටවල් දෙකම විසින් ඉවත් කර ඇත.[7]

2020 ජනවාරි 3 වන දින, සංක්‍රමණිකයන් 42 දෙනෙක් චෆරිනාස් දූපත් වෙත ගියහ; ස්පාඤ්ඤ සිවිල් ආරක්ෂක බළකාය නීතිමය ක්‍රියා පටිපාටිය අනුගමනය නොකර ඔවුන්ව වහාම නෙරපා හරින ලෙස නියෝග කළේය.[8] ස්පාඤ්ඤ රාජ්‍ය නොවන සංවිධානයක් වන 'වෝකින් බෝඩර්' "උණුසුම් ප්‍රතිලාභ" ජාත්‍යන්තර නීතිය උල්ලංඝනය කිරීමක් ලෙස හෙළා දුටුවේය.[9]

භෞතික භූගෝලය

සංස්කරණය
 
පීනෝන් ඩි වේලෙස් ඩි ලා ගෝමර, මොරොක්කෝ වෙරළ තීරයේ සිට 2007

සියුටා සහ මෙලිලා වලට අමතරව, ඓතිහාසික වශයෙන් කුඩා ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා තුනක් ඇත:

භූමිය[a] ඛණ්ඩාංක ප්‍රමාණය (හෙක්)
අල්හුසෙමාස් දූපත් 35°12′54″N 3°53′47″W / 35.21500°N 3.89639°W / 35.21500; -3.89639
4.6
 ඉස්ලා ඩි මාර් 35°13′3.65″N 3°54′2.69″W / 35.2176806°N 3.9007472°W / 35.2176806; -3.9007472
1.4
 ඉස්ලා ඩි ටියෙරා 35°12′55.83″N 3°54′8.10″W / 35.2155083°N 3.9022500°W / 35.2155083; -3.9022500
1.7
 පීනෝන් ඩි අල්හුසෙමාස් 35°12′48″N 3°53′21″W / 35.21333°N 3.88917°W / 35.21333; -3.88917
1.5
චෆරිනාස් දූපත් 35°11′N 2°26′W / 35.183°N 2.433°W / 35.183; -2.433
52.5
 ඉස්ලා ද ඉසබෙල් II 35°10′55.77″N 2°25′46.90″W / 35.1821583°N 2.4296944°W / 35.1821583; -2.4296944
15.3
 ඉස්ලා ඩෙල් රේ 35°10′51.72″N 2°25′24.96″W / 35.1810333°N 2.4236000°W / 35.1810333; -2.4236000
11.6
 ඉස්ලා ඩෙල් කොන්ග්‍රෙසෝ 35°10′43.90″N 2°26′28.31″W / 35.1788611°N 2.4411972°W / 35.1788611; -2.4411972
25.6
පීනෝන් ඩි වේලෙස් ඩි ලා ගෝමර 35°10′21.29″N 4°18′2.89″W / 35.1725806°N 4.3008028°W / 35.1725806; -4.3008028
1.9

මේවාට අමතරව, ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා තුළ සාමාන්‍යයෙන් සලකනු ලබන තවත් දූපත් දෙකක් තිබේ.[තහවුරු කර නොමැත] සීයුටා නගරයට ආසන්නව ඇති මතභේදයට තුඩු දී ඇති පෙරේජිල් දූපත (ඉස්ලා පෙරෙජිල්), සීයුටා හි කොටසක් ලෙස ස්පාඤ්ඤය විසින් සලකනු ලැබේ. ස්වකීය අයිතියෙන් යුත් භූමියක් නොවේ.[10] ඇල්බොරන් දූපත (ඉස්ලා ඩි ඇල්බොරාන්), බටහිර මධ්‍යධරණී මුහුදේ තවත් කුඩා දූපතක්, අප්‍රිකානු වෙරළේ සිට කිලෝමීටර් 50 (සැතපුම් 31.05) සහ යුරෝපයේ සිට කිලෝමීටර 90 (සැතපුම් 55.92) පමණ දුරින්, අයිබීරියානු අර්ධද්වීපයේ අල්මේරියා මහ නගර සභාවේ කොටසක් ලෙස පරිපාලනය කෙරේ. .

දේශපාලන භූගෝලය

සංස්කරණය

ප්ලාසාස් ඩි සොබෙරානියා යනු කුඩා දූපත් සහ මොරොක්කෝවේ වෙරළට ඔබ්බෙන් වූ අර්ධද්වීපයකි (එකම අර්ධද්වීපය, පීනෝන් ඩි වේලෙස් ඩි ලා ගෝමර, 1934 කුණාටුවක් ප්‍රධාන භූමිය සමඟ වැලි පාලමක් සාදන තෙක් දූපතක් විය). ඔවුන් හමුදා ආරක්ෂක භටයින් විසින් ආරක්ෂා කරනු ලබන අතර ස්පාඤ්ඤ මධ්‍යම රජය විසින් සෘජුවම පරිපාලනය කරනු ලැබේ.

සියුටා සහ මෙලිලා මෙන්, ඔවුන් ස්පාඤ්ඤයේ කොටසක්, එබැවින් යුරෝපීය සංගමයේ කොටසක් වන අතර ඔවුන්ගේ මුදල් යුරෝ වේ.

  1. ^ In order from north to south.

යොමු කිරීම්

සංස්කරණය
  1. ^ del Valle, Alejandro (20 December 2011). "Ceuta, Melilla, Chafarinas, Vélez y Alhucemas: tomar la iniciativa (ARI)". Real Instituto Elcano (ස්පාඤ්ඤ බසින්). සම්ප්‍රවේශය 25 March 2020.
  2. ^ Mariñas Otero, Eugenio (1998). "Las Plazas Menores de soberanía española en África". MILITARIA. Revista de Cultura Militar. (ස්පාඤ්ඤ බසින්). No. 12. Madrid: UCM. සම්ප්‍රවේශය 25 March 2020.
  3. ^ ASALE, RAE-; RAE. "plaza #3 | Diccionario de la lengua española". «Diccionario de la lengua española» - Edición del Tricentenario (ස්පාඤ්ඤ බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2020-05-06.
  4. ^ Jamie Trinidad: An Evaluation of Morocco's Claims to Spain's Remaining Territories in Africa (Vol 61 International and Comparative Law Quarterly, 861, year 2012) Abstract: Ceuta, Melilla, Vélez de la Gomera, Alhucemas and the Chafarinas Islands are Spanish territories that lie along Morocco's northern coastline. Morocco has claimed the territories since its independence in 1956. The sovereignty of a further territory, the islet of Perejil, remains unresolved after a military confrontation between Morocco and Spain in 2002.
  5. ^ da Silva, Rui A. M. "Treaties Galore". Olivença - Portugal Livre.
  6. ^ "Treaty Between France and Spain Regarding Morocco". The American Journal of International Law. 7 (2): 81–99. April 1913. doi:10.2307/2212275. JSTOR 2212275. S2CID 246007581.
  7. ^ Ceberia Belaza, Monica; Ignacio Cembrero and Miguel González (17 September 2012). "The last remains of the empire". El Pais in English. Madrid. සම්ප්‍රවේශය 24 September 2012.
  8. ^ "Statewatch | Spain-Morocco: Statement on the hot returns from the Chafarinas on 3 January: "a serious violation of human rights"". www.statewatch.org. සම්ප්‍රවේශය 2023-01-25.
  9. ^ "Spanish NGOs accuse Spain of illegal migrant push-back". InfoMigrants (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2020-01-06. සම්ප්‍රවේශය 2023-01-25.
  10. ^ Tremlett, Giles (13 July 2002). "Moroccans seize Parsley Island and leave a bitter taste in Spanish mouths". The Guardian. London. සම්ප්‍රවේශය 19 May 2014. When officers from Spain's civil guard police force arrived on a small patrol boat from the nearby Spanish North African enclave of Ceuta three miles away and to which the islet nominally belongs...