ජෛව භෞතික පරිසරය
ජෛව භෞතික පරිසරය යනු ජීවියෙකුගේ හෝ ජනගහනයක ජෛවීය සහ අජීවී වටපිටාවක් වන අතර, එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ඔවුන්ගේ පැවැත්මට, සංවර්ධනයට සහ පරිණාමයට බලපාන සාධක ඇතුළත් වේ.[1] ජෛව භෞතික පරිසරයක් අන්වීක්ෂයේ සිට ගෝලීය පරිමාණය දක්වා පරිමාණයෙන් වෙනස් විය හැක. එය එහි ගුණාංග අනුවද බෙදිය හැකිය. උදාහරණ ලෙස සාගර පරිසරය, වායුගෝලීය පරිසරය සහ භෞමික පරිසරය ඇතුළත් වේ.[2] සෑම ජීවියෙකුටම තමන්ගේම පරිසරයක් ඇති බැවින් ජෛව භෞතික පරිසරයන් ගණන ගණන් කළ නොහැකි ය.
ජීවිත-පරිසර අන්තර්ක්‍රියා
සංස්කරණයදිවි ගලවා ගත් සියලුම ජීවීන් එහි පරිසරයේ තත්වයන්ට අනුවර්තනය වී තිබිය යුතුය. උෂ්ණත්වය, ආලෝකය, ආර්ද්‍රතාවය, පාංශු පෝෂක, මේ සියල්ල පරිසරය තුළ ඇති විශේෂවලට බලපෑම් කරයි. කෙසේ වෙතත් ජීවිතය විවිධ ආකාරවලින් එහි කොන්දේසි වෙනස් කරයි. පෘථිවි ග්‍රහලෝකයේ ඉතිහාසය දිගේ සමහර දිගුකාලීන වෙනස් කිරීම් වායුගෝලයට ඔක්සිජන් ඇතුළත් කිරීම වැනි වැදගත් වේ. මෙම ක්‍රියාවලිය සමන්විත වූයේ නිර්වායු ක්ෂුද්‍ර ජීවීන් විසින් කාබන් ඩයොක්සයිඩ් බිඳවැටීමේදී කාබන් ඔවුන්ගේ පරිවෘත්තීය ක්‍රියාවලියේදී භාවිතා කර ඔක්සිජන් වායුගෝලයට මුදා හැරීමෙනි. මෙය ඔක්සිජන් මත පදනම් වූ ශාක හා සත්ව ජීවීන්ගේ පැවැත්මට හේතු විය, එය මහා ඔක්සිජන්කරණ සිදුවීමකි.
මූලාශ්‍ර
සංස්කරණය- ^ Biology online. "පරිසරය අර්ථකථනය". සම්ප්‍රවේශය 2012-03-15.
- ^ කෙම්ප්, ඩේවිඩ් වෝකර් (1998). පරිසර ශබ්දකෝෂය. ලන්ඩනය, එක්සත් රාජධානිය: රොවුට්ලෙඩ්ජ්. ISBN 9780415127530.