Lockheed Martin F-22 Raptor
Lockheed Martin/Boeing F-22 Raptor යනු එ.ජ. ගුවන් හමුදාව (USAF) සඳහා සංවර්ධනය කරන ලද ඇමරිකානු තනි ආසන, ද්විත්ව එන්ජින්, සුපර්සොනික් රහසිගත(රේඩාර් මගින් හඳුනාගැනීම අපහසු වන ආකාරයට නිර්මාණය කර ඇත) ප්‍රහාරක ගුවන් යානයකි. එ.ජ. ගුවන් හමුදාවේ උසස් උපක්‍රමශීලී ප්‍රහාරක යානය (ඉංග්‍රීසි: Advanced Tactical Fighter) (ATF) වැඩසටහනේ නිෂ්පාදනයක් ලෙස ගුවන් යානය ගුවන් සුපිරි ප්‍රහාරක යානයක් ලෙස නිර්මාණය කර ඇති අතර, ගොඩබිම් ප්‍රහාර, ඉලෙක්ට්‍රොනික යුද්ධ සහ සංඥා බුද්ධි හැකියාවන් ද ඇතුළත් කර ඇත. ප්‍රධාන කොන්ත්‍රාත්කරු, Lockheed Martin, F-22 හි ගුවන් රාමු සහ ආයුධ පද්ධති බොහොමයක් ගොඩනඟා අවසන් එකලස් කිරීම සිදු කළ අතර, වැඩසටහන් හවුල්කාර බෝයිං විසින් පියාපත්, පසුපස බඳ, ගුවන් යානා ඒකාබද්ධ කිරීම සහ පුහුණු පද්ධති සපයන ලදී.
| F-22 Raptor | |
|---|---|
.jpg)
| |
| F-22 Raptor පියාසර පුහුණු මෙහෙයුමක් අතරතුර ජපානයේ Kadena ගුවන් කඳවුරට ඉහළින් පියාසර කරන ආකාරය | |
| භූමිකාව | සුපිරි ප්‍රහාරක ගුවන් යානයක් |
| මුල් රට | එක්සත් ජනපදය |
| නිෂ්පාදක | |
| පළමු ගුවන් ගමන | 7 සැප්තැම්බර් 1997 |
| හඳුන්වාදීම | 15 දෙසැම්බර් 2005 |
| තත්ත්වය | සේවයේ |
| ප්‍රාථමික පරිශීලකයා | එ.ජ. ගුවන් හමුදාව |
| නිෂ්පාදනය කළා | 1996–2011 |
| ගොඩනගා ඇති ගණන | 195 (පරීක්ෂණ 8 ක් සහ නිෂ්පාදන ගුවන් යානා 187 ක්)[N 1][1] |
| සිට දියුණු කරන ලදී | Lockheed YF-22 |
| දක්වා වර්ධනය විය | |
ගුවන් යානය ප්‍රථම වරට 1997 දී පියාසර කරන ලද අතර එය 2005 දෙසැම්බර් මාසයේදී F-22A ලෙස නිල වශයෙන් සේවයට පිවිසීමට පෙර F-22 සහ F/A-22 ලෙස විවිධ නම් කරන ලදී. USAF මුලින් ගුවන් යානා 750ක් මිලදී ගැනීමට සැලසුම් කර තිබුණද, අධික පිරිවැය, නිෂ්පාදනය කරන අවස්ථාවේ ගුවන් සිට ගුවනට (ඉංග්‍රීසි: air-to-air) මෙහෙයුම් නොමැතිකම සහ සහ වඩාත් දැරිය හැකි සහ බහුකාර්ය F-35 සංවර්ධනය හේතුවෙන් 2009 දී වැඩසටහන නිෂ්පාදන ගුවන් යානා 187 දක්වා කපා දමන ලදී.[N 2] අවසාන F-22 2012 දී ලබා දෙන ලදී.[3][4]
එය දිග්ගැස්සුනු සංවර්ධනයක් සහ ආරම්භක මෙහෙයුම් දුෂ්කරතා ඇති අතර, F-22 USAF හි උපායශීලී ගුවන් බලයේ තීරණාත්මක අංගයක් බවට පත්ව ඇත. ප්‍රහාරක යානයේ රහසිගතව, වායුගතික ක්‍රියාකාරිත්වය සහ මෙහෙයුම් පද්ධතිවල සංකලනය ගුවන් සටන් හැකියාවන්හි පිම්මක් ඇති කළ අතර එහි පරම්පරාවේ මිණුම් ලකුණක් විය.
සංවර්ධනය
සංස්කරණයමූලාරම්භය
සංස්කරණය
1981 දී, එ.ජ. ගුවන් හමුදාව F-15 Eagle සහ F-16 Fighting Falcon වෙනුවට උසස් උපක්‍රමශීලී ප්‍රහාරක යානයක් (ATF) සඳහා අවශ්‍යතාවයක් හඳුනා ගන්නා ලදී. "Senior Sky" යන කේත නාමයෙන් හඳුන්වන මෙම ගුවන්-සුපිරි ප්‍රහාරක වැඩසටහනට සෝවියට් දේශයේ මතුපිට සිට ගුවනට මිසයිල පද්ධතිවල නව වර්ධනයන්, Beriev A-50 හඳුන්වාදීම ඇතුළුව, සෝවියට් සංගමයෙන් මතුවෙමින් පවතින ලෝක ව්‍යාප්ත තර්ජන පිළිබඳ බුද්ධි වාර්තා හා "Mainstay" ගුවන් අනතුරු ඇඟවීම් සහ පාලන පද්ධතිය (AWACS) ගුවන් යානා, සහ Sukhoi Su-27 "Flanker"- සහ Mikoyan MiG-29 "Fulcrum" පන්තියේ ප්‍රහාරක ගුවන් යානා වල පැතිරීම බලපෑවේය.[5]
මූලාශ්‍ර
සංස්කරණය- ^ Parsons, Gary. "Final F-22 Delivered" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 13 මාර්තු 2016 at the Wayback Machine Combat Aircraft Monthly, 3 May 2012. Retrieved 10 April 2014.
- ^ Baron, Kevin (16 September 2009). "Gates outlines Air Force priorities and expectations". Stars and Stripes. 31 October 2013 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 30 October 2013.
- ^ Pace 1999, p. 95.
- ^ Aronstein and Hirschberg 1998, p. 254.
- ^ Jenkins, Dennis R. Lockheed Secret Projects: Inside the Skunk Works. St. Paul, Minnesota: MBI Publishing Company, 2001. ISBN 0-7603-0914-0. pp. 70.
සටහන්
සංස්කරණය- ^ Total production run consisted of 9 EMD and 186 production aircraft; the last two EMD aircraft were Production Representative Test Vehicles (PRTV), while one of the production aircraft was a dedicated flight sciences vehicle. Thus, the production run is often listed as 8 test and 187 production aircraft.
- ^ Referring to statements made by the Secretary of Defense Robert Gates: "The secretary once again highlighted his ambitious next-year request for the more-versatile F-35s."[2]