Ancient philosophy
පෞරාණික ඉන්දියානු දර්ශනය
සංස්කරණයඉන්දීය දර්ශනය වෛදික සම්ප්‍රදාය සහ ශ්‍රමණ සම්ප්‍රදාය යන පෞරාණික ගුරුකුල දෙක‍ෙන් සමන්විතය.
වෛදික දර්ශනය
සංස්කරණයඉන්දියානු දර්ශනයේ ආරම්භය වේදයන් වේ. ස්වභාවධර්මයේ නියාමයන්, විශ්වයේ ආරම්භය සහ එහි මිනිසාට උරුම තැන ඒවායින් විමසුමට ලක්කෙරිනි. ඍග්වේදයේදී මැවීම ගැන( නාසදීය සුක්තයේ) එන කාව්‍යයක් මෙසේය :
- "Whence all creation had its origin,
- he, whether he fashioned it or whether he did not,
- he, who surveys it all from highest heaven,
- he knows—or maybe even he does not know."
වේදයන් ගේ දැක්මට අනුව මැවීම ආදී පුරුෂ ප්‍රකෘතිය යේ කැමැත්තට අනුව සිදුවූවකි. මෙම දැක්ම ආදී පුද්ගලයෙකු ගේ කැමැත්තට අනුව සියල්ලේ හටගැනීමත් පැවැත්මත් සිදුවන බවට විකාශනය විය. විශ්වයේ පැවැත්මට බලපාන්නේ ඍතු නියාමයේ හා කම්ම නියාමයයි. ස්වභාවධර්මය(ප්‍රකෘතිය) සත්ව, රජස් හා තමස් යන ගුන තුනකින් (ත්‍රිගුණ) යුක්තය.
ශ්‍රමණ දර්ශනය
සංස්කරණයජෛනආගම සහ බුදුදහම අයත්වන්නේ ශ්‍රමණ චින්තන සම්ප්‍රදායටය. සංසාරය දුකින් පිරීපවතින්නක් වශයෙන් සලකන ඔවුන් ලෞකික සැපයෙන් වෙන්වූ සරල දිවිපැවැත්මකින් යුතුය..අහිංසාව, කර්මය, ධ්‍යාන, සංසාරය සහ මෝක්ෂය වැනි දාර්ශනික සංකල්ප ඔවුන්ගේ අවධාරණයට ලක්වේ.
Cārvāka (Sanskrit: चार्वाक) (atheist) philosophy, also known as Lokāyata, it is a system of Hindu philosophy that assumes various forms of philosophical skepticism and religious indifference. It is named after its founder, Cārvāka, author of the Bārhaspatya-sūtras.