මෙම වායුව දැකිය හැකි පළමු සඳහන 1600 දී ආරම්භ වූ අතර විද්‍යා scientists යන් කිහිප දෙනෙකු මෙම වායුව කාබනික ද්‍රව්‍ය දිරාපත් වීමෙන් ඇති වූ වායුව ලෙස හඳුනා ගත්හ.

වසර ගණනාවක් පුරා, 1890 දී එය ඉදිකරන ලදි ජීව වායුව නිපදවන පළමු ජෛව ඩයිජෙස්ටර් එය ඉන්දියාවේ විය. 1896 දී එංගලන්තයේ එක්සෙටර් හි වීදි ලාම්පු බල ගැන්වූයේ ඩයිජෙස්ටර් වලින් එකතු කරන ලද වායුවෙනි. එමඟින් නගරයේ මලාපවහන වලින් රොන් මඩ පැසවීම සිදු විය.

ලෝක යුද්ධ දෙක අවසන් වූ විට ඊනියා ජීව වායුව නිපදවන කර්මාන්තශාලා යුරෝපයේ ව්‍යාප්ත වීමට පටන් ගත්තේය. මෙම කර්මාන්තශාලා වල ජීව වායුව නිර්මාණය කරන ලද්දේ එකල මෝටර් රථවල භාවිතා කිරීමටය. ඉම්හෝෆ් ටැංකි හැඳින්වෙන්නේ අපජල පවිත්‍රකරණයට හා කාබනික ද්‍රව්‍ය පැසවීමට ජීව වායුව නිපදවීමට හැකියාව ඇති අය ලෙස ය. ජනනය කරන ලද වායුව බලාගාරවල ක්‍රියාකාරිත්වය සඳහා, නාගරික වාහන සඳහා භාවිතා කරන ලද අතර සමහර නගරවල එය ගෑස් ජාලයට එන්නත් කරන ලදී.

ජීව වායුව විසරණය පොසිල ඉන්ධන පහසුවෙන් ප්‍රවේශ වීම සහ ක්‍රියාකාරීත්වය අඩාල විය 70 දශකයේ බලශක්ති අර්බුදයෙන් පසුව, ලතින් ඇමරිකානු රටවල් කෙරෙහි වැඩි අවධානයක් යොමු කරමින් ලෝකයේ සියලුම රටවල ජීව වායු පර්යේෂණ හා සංවර්ධනය නැවත ආරම්භ කරන ලදී.

පසුගිය වසර 20 තුළ, ජීව වායුවේ දියුණුව බොහෝ වැදගත් දියුණුවක් ලබා ඇති අතර එය තුළ ක්‍රියාත්මක වන ක්ෂුද්‍රජීව විද්‍යාත්මක හා ජෛව රසායනික ක්‍රියාවලිය පිළිබඳ සොයාගැනීම්වලට ස්තූතිවන්ත වන අතර නිර්වායු තත්වයන්ට මැදිහත් වන ක්ෂුද්‍ර ජීවීන්ගේ හැසිරීම විමර්ශනය කිරීමට ස්තුති වේ.

"https://si.wikipedia.org/w/index.php?title=4_ජීව_වායු_ඉතිහාසය&oldid=500662" වෙතින් සම්ප්‍රවේශනය කෙරිණි