සංගීත චිකිත්සාව
සංගීත චිකිස්තාවේදී සිදු කරනු ලබන්නේ සුදුසුකම් ලත් අයකු විසින් යම් කිසි හදුනාගත් රෝගයක් සදහ ප්‍රතිකාර ක්‍රමයක් වශයෙන් සංගීතය යොදා ගැනිමයි. මෙහිදී යමකුගේ පෞර්ෂත්වය වර්ධනය, චාලක හැකියාව වර්ධනය, මානසික සංවර්ධනය, අධ්‍යාත්මික සංවර්ධනය යනාදි අංශ සදහා වැඩි අවධානයක් යොමු කෙරේ. අද වන විට ලෝකයේ සංගීත චිකිත්සාවද එදිනෙදා කෙරෙන වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර තරමට ව්‍යාප්ත වි අත්තේය. සංගීත චිකකිත්සකවරුන් සිදු කරනු ලබන්නේ සංගීතමය නොවු පදාර්ථයන්හි යම් යම් වෙනස්කම් සිදු කිරිමයි. ආතරයිටිස් රෝගවෙන් පෙලෙනන් හට වේදනා නාශක ක්‍රමවේදයක් ලෙසද මානසික රෝගින් හට මානසික ආතතිය සහනයක් ලෙස සංගීත චිකිත්වය භාවිතා වේ
විශේෂික අවශ්‍යතාව සහිත රෝගීන්, වැඩිහිටියන් හදවත් රෝගින් සදහාද සංගිත විකිත්සාව අද වන විට බහුලව භාවිතා වේ.
මනෝ විද්‍යාඥයෙකු සහ සංගීත ආචාර්යවරයකු වන ඇල් ෆරාබ් (872-950)බෆ් ද ඉලෙක්ටින් නම් කෘතිය හරහා සංගිත චික්තිසාව පිපිබද කරුණු රැසක් අනාවරණය කරන ලද්දේය. තව ද 17 වන ශතවර්ෂයේ දී රෝබට් බටර්න් විසින් නිර්මිත ද ඇකතට් ඔෆ් යෙලන්කොටි කෘතියෙහි මෙලන්යා නම් මානසික තත්තවය සුවපත් කිරිමට සංගීතයට ඇති හැකියාව විස්තර කරන ලදි. ලෝකයේ සංගීත චිකිස්තාව පිලිබද ප්‍රථම උපාධි පාඨමාලා ආරම්භ කරන ලද්දේ නිචිගන් ස්ටේට් විශ්වවිද්‍යාලයේ හා කැන්සාස් විශ්වවිද්‍යලේදීය.