ලූඩ්විග් වැන් බීතෝවන්
ලූඩ්විග් වැන් බීතෝවන්, ජර්මන් ජාතික සංගීතඥයෙකි.[1][2]
බව්තීස්ම වූයේ 1770 දෙසැම්බර් 17 - 1827 මාර්තු 26) ජර්මානු නිර්මාපකයෙක් සහ පියානෝ වාදකයෙකි. බීතෝවන් බටහිර සංගීත ඉතිහාසයේ ඉතාමත් ගෞරවයට පාත්‍ර වූ සංගීත රචකයෙකු ලෙස පවතී; ඔහුගේ කෘතීන් සම්භාව්‍ය සංගීත ප්‍රසංගයන් අතර ශ්‍රේණිගත කිරීම් අතර සම්භාව්‍ය සංගීතය තුළ සම්භාව්‍ය යුගයේ සිට රොමෑන්තික යුගය දක්වා මාරුවීම දක්වා විහිදේ. ඔහුගේ වෘත්තිය සාම්ප්‍රදායිකව මුල්, මැද සහ ප්‍රමාද ලෙස බෙදී ඇත. ඔහු සිය ශිල්පය සකස් කළ "මුල්" කාලය සාමාන්‍යයෙන් 1802 දක්වා පැවති බව සැලකේ. 1802 සිට 1812 පමණ දක්වා කාලය තුළ ඔහුගේ "මැද" කාලය ජෝසප් හේඩ්න් සහ වුල්ෆ්ගෑං ඇමඩියස් මොසාර්ට්ගේ "සම්භාව්‍ය" විලාසයන්ගෙන් පුද්ගල වර්ධනයක් පෙන්නුම් කළේය. , සහ සමහර විට "වීර" ලෙස සංලක්ෂිත වේ. මේ කාලය තුළ ඔහු වැඩි වැඩියෙන් බිහිරි භාවයෙන් පීඩා විඳීමට පටන් ගත්තේය. 1812 සිට 1827 දී ඔහුගේ මරණය දක්වා වූ ඔහුගේ "ප්‍රමාද" කාලය තුළ ඔහු සංගීතමය ස්වරූපයෙන් සහ ප්‍රකාශනයේදී සිය නව සොයාගැනීම් පුළුල් කළේය.
මූලාශ්‍ර
සංස්කරණය- ^ "සංගීතයේ මාධූර්යය සවණින් නොව මනසින් විඳි ගාන්ධර්වයා ලූඩ්විග් වැන් බීතෝවන්!, දිවයින ඉරිදා සංග්‍රහය". සම්ප්‍රවේශය 2015-12-17.
- ^ "බිහිරි වූ බීතෝවන් ගේ කර්ණරසායන නිර්මාණ, සිළුමිණ පුන්කලස අතිරේකය". සම්ප්‍රවේශය 2015-12-17.
 | මෙම ලිපිය තවමත් අංකුර ලිපියකි. විකිපීඩියාවට උදවුවක් ලෙසින් ඔබ හට එය විහිදුවාලිය හැක. |