ටැන්සානියාවේ ජනවිකාසය
| වසර | මිලියන |
|---|---|
| 1950 | 7.9 |
| 2000 | 35.1 |
| 2021 | 63.6 |
2012 සංගණනයට අනුව ටැන්සානියාවේ මුළු ජනගහනය 44,928,923කි.[3] වයස අවුරුදු 15 ට අඩු වයස් කාණ්ඩය ජනගහනයෙන් 44.1% ක් නියෝජනය කරයි.[4]
ටැන්සානියාවේ ජනගහන ව්‍යාප්තිය සැලකිය යුතු ලෙස අසමාන වේ. බොහෝ මිනිසුන් ජීවත් වන්නේ උතුරු මායිමේ හෝ වෙරළ තීරයේ වන අතර, රටේ ඉතිරි බොහෝ ප්‍රදේශ විරල ජනාකීර්ණ වේ.[5]:පිටුව 1252 ඝනත්වය කටවි ප්‍රදේශයේ වර්ග කිලෝමීටරයකට 12 සිට (වර්ග සැතපුමකට 31) සිට ඩාර් එස් සලාම් කලාපයේ වර්ග කිලෝමීටරයකට 3,133 (වර්ග සැතපුමකට 8,110) දක්වා වෙනස් වේ.[3]:පිටුව 6
ජනගහනයෙන් ආසන්න වශයෙන් 70% ක් ග්‍රාමීය වේ, නමුත් මෙම ප්‍රතිශතය අවම වශයෙන් 1967 සිට අඩුවෙමින් පවතී.[6] ඩාර් එස් සලාම් (ජනගහනය 4,364,541)[7] විශාලතම නගරය සහ වාණිජ අගනුවර වේ. රටේ අගනුවර සහ ටැන්සානියාවේ ආර්ථික මධ්‍යස්ථානය වන ඩොඩෝමා (ජනගහනය 410,956)[7] මධ්‍යම ටැන්සානියාවේ පිහිටා ඇති අතර ජාතික සභාවට සත්කාරකත්වය දරයි. 1964 දී ටැන්සානියා එක්සත් ජනරජය ආරම්භ කරන අවස්ථාවේ ළමා මරණ අනුපාතය සජීවී උපත් 1000කට මරණ 335ක් විය. නිදහසින් පසු, ළමා මරණ අනුපාතිකය උපත් 1000කට 62 දක්වා අඩු වී ඇත.[8]
| ස්ථානය | Region | ජනගහණය | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Dar es Salaam  Mwanza |
1 | Dar es Salaam | Dar es Salaam | 4,364,541 |  Arusha  Dodoma | ||||
| 2 | Mwanza | Mwanza | 706,543 | ||||||
| 3 | Arusha | Arusha | 416,442 | ||||||
| 4 | Dodoma | Dodoma | 410,956 | ||||||
| 5 | Mbeya | Mbeya | 385,279 | ||||||
| 6 | Morogoro | Morogoro | 315,866 | ||||||
| 7 | Tanga | Tanga | 273,332 | ||||||
| 8 | Kahama | Shinyanga | 242,208 | ||||||
| 9 | Tabora | Tabora | 226,999 | ||||||
| 10 | Zanzibar City | Zanzibar West | 223,033 | ||||||
ජනගහනය ජනවාර්ගික කණ්ඩායම් 125කින් පමණ සමන්විත වේ.[9] සුකුමා, නයම්වේසි, චග්ගා සහ හයා යන ජාතීන් එක් එක් ජනගහනය මිලියන 1 ඉක්මවයි.[10]:page 4 ටැන්සානියානුවන්ගෙන් ආසන්න වශයෙන් සියයට 99ක් පමණ ස්වදේශික අප්‍රිකානු සම්භවයක් ඇති අය වන අතර අරාබි, යුරෝපීය සහ ආසියානු සම්භවයක් ඇති කුඩා සංඛ්‍යාවකි.[9] සුකුමා සහ නයම්වෙසි ඇතුළු ටැන්සානියානුවන්ගෙන් බහුතරය බන්ටු වේ.[11]
ජනගහනයට අරාබි සහ ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති පුද්ගලයින් සහ කුඩා යුරෝපීය සහ චීන ප්‍රජාවන් ද ඇතුළත් වේ.[12] බොහෝ අය ශිරාසිවරුන් ලෙසද හඳුනා ගනී. 1964 සැන්සිබාර් විප්ලවය අතරතුර අරාබි සහ ඉන්දියානුවන් දහස් ගණනක් සමූල ඝාතනය කරන ලදී.[13] 1994 වන විට, ආසියානු ප්‍රජාව ප්‍රධාන භූමියේ 50,000 ක් සහ සැන්සිබාර්හි 4,000 ක් විය. ටැන්සානියාවේ අරාබි ජාතිකයන් 70,000ක් සහ යුරෝපීයයන් 10,000ක් ජීවත් වූ බව ගණන් බලා ඇත.[14]
ටැන්සානියාවේ සමහර ඇල්බිනෝස් මෑත වසරවල ප්‍රචණ්ඩත්වයට ගොදුරු වී ඇත.[15][16][17][18] ප්‍රහාරයන් බොහෝ විට සිදු කරනුයේ ඇල්බිනෝස්ගේ අස්ථි සන්තකයේ තබා ගැනීමෙන් ධනය ලැබෙනු ඇතැයි යන විකෘති මිථ්‍යා විශ්වාසය තුළ ඔවුන්ගේ අත් පා කපා දැමීමයි. මෙම පිළිවෙත වැළැක්වීමට උත්සාහ කිරීම සඳහා රට මායාකාරියන් තහනම් කර ඇත, නමුත් එය දිගටම පවතින අතර ඇල්බිනෝස් ඉලක්ක ලෙස පවතී.[19]
2010 ටැන්සානියානු රජයේ සංඛ්‍යාලේඛනවලට අනුව, ටැන්සානියාවේ මුළු සශ්‍රීකත්ව අනුපාතය එක් කාන්තාවකට උපදින දරුවන් 5.4ක් වන අතර, නාගරික ප්‍රධාන භූමි ප්‍රදේශවල 3.7ක්, ග්‍රාමීය ප්‍රධාන භූමි ප්‍රදේශවල 6.1ක් සහ සැන්සිබාර්හි 5.1ක් සමඟින් උපත ලබයි.[20]:පිටුව 55 වයස අවුරුදු 45-49 අතර සියලුම කාන්තාවන් සඳහා සියයට 37.3ක් දරුවන් අටක් හෝ ඊට වැඩි ගණනක් බිහි කර ඇති අතර දැනට එම වයස් කාණ්ඩයේ විවාහක කාන්තාවන් සඳහා සියයට 45.0ක් එම දරුවන් ප්‍රසූත කර ඇත.[20]:පිටුව 61
ආගම්
සංස්කරණය1967 න් පසු රජයේ සංගණන වාර්තාවලින් ආගමික සමීක්ෂණ ඉවත් කළ නිසා ආගම පිළිබඳ නිල සංඛ්‍යා ලේඛන නොමැත.[22] ටැන්සානියාවේ ආගමික ක්ෂේත්‍රය ක්‍රිස්තියානි ධර්මය, ඉස්ලාම් සහ ජනවාර්ගික සිරිත් විරිත්වලට සම්බන්ධ අප්‍රිකානු සම්ප්‍රදායික ආගම් විසින් ආධිපත්‍යය දරයි. ස්වහීලී භාෂාවෙන් ආගම සඳහා වන වචනය, දිනි, සාමාන්‍යයෙන් ක්‍රිස්තියානි සහ ඉස්ලාම් යන ලෝක ආගම් වලට අදාළ වේ, එනම් සම්ප්‍රදායික අප්‍රිකානු ආගම් අනුගාමිකයින් "ආගමක් නැත" ලෙස සලකනු ලැබේ. ආගමික අයිතිවාසිකම බොහෝ විට අපැහැදිලි වේ, සමහර පුද්ගලයන් එකවර බහු ආගමික අනන්‍යතාවයන්ට අනුගත වේ (උදාහරණයක් ලෙස ක්‍රිස්තියානි නමුත් අප්‍රිකානු සම්ප්‍රදායික චාරිත්‍ර අනුගමනය කිරීම) ආගමික සීමා නම්‍යශීලී සහ සන්දර්භීය බව යෝජනා කරයි.[23]
CIA World Factbook හි 2014 ඇස්තමේන්තුවට අනුව, ජනගහනයෙන් 61.4% ක් ක්‍රිස්තියානි, 35.2% මුස්ලිම්, 1.8% සම්ප්‍රදායික අප්‍රිකානු ආගම් අදහන, 1.4% කිසිදු ආගමකට සම්බන්ධ නොවූ අතර 0.2% වෙනත් ආගම් අනුගමනය කළහ. කෙසේ වෙතත්, Religion Data Archives (ARDA) සංගමයට අනුව, ජනගහනයෙන් 55.3% ක් ක්‍රිස්තියානි, 31.5% මුස්ලිම්, 11.3% සම්ප්‍රදායික විශ්වාසයන් පිළිපදින අතර ජනගහනයෙන් 1.9% ක් ආගමික නොවන හෝ වෙනත් ඇදහිලිවලට අනුගත වෙති. 2020.[24] ARDA ඇස්තමේන්තු කරන්නේ 2020 වන විට බොහෝ ටැන්සානියානු මුස්ලිම්වරුන් සුන්නි, කුඩා ෂියා සුළුතරයක් සිටින බවයි.[24] සැන්සිබාර්හි මුළු ජනගහනයම පාහේ මුස්ලිම් වේ.[21] මුස්ලිම්වරුන්ගෙන්, 16% අහමදියා, 20% නිකාය නොවන මුස්ලිම්, 40% සුන්නි, 20% ෂියා, සහ 4% සුෆි වේ.[25] ටැන්සානියාවේ බොහෝ ෂියාවරු ආසියානු/ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇත.[26] ටැන්සානියාවේ ඉන්දියානු/ඛෝජා උරුමයේ කැපී පෙනෙන ෂියාවරුන් වන්නේ මොහොමඩ් දෙව්ජි හෝ අමීර් එච්. ජමාල් ය.
ක්‍රිස්තියානි ප්‍රජාව තුළ විශාලතම කණ්ඩායම වන්නේ කතෝලික පල්ලියයි (සියලුම ක්‍රිස්තියානුවන් 51%).[27] රෙපරමාදු භක්තිකයන් අතර, ලූතරන් සහ මොරවියන් විශාල සංඛ්‍යාවක් රටේ ජර්මානු මිෂනාරි අතීතය පෙන්වා දෙන අතර ඇංග්ලිකානුවන් සංඛ්‍යාව ටැන්ගානිකා හි බ්‍රිතාන්‍ය මිෂනාරි ඉතිහාසය වෙත යොමු කරයි. වර්ධනය වන සංඛ්‍යාවක් පෙන්තකොස්තවාදය පිළිගෙන ඇති අතර, විශේෂයෙන් 20 වැනි සියවසේ මුල් භාගයේදී ස්කැන්ඩිනේවියාවේ සහ එක්සත් ජනපදයේ බාහිර මිෂනාරි ක්‍රියාකාරකම් හේතුවෙන් ඇඩ්වෙන්ටිස්ට්වරුන් ද වැඩි වෙමින් පවතී.[28] ඔවුන් සියල්ලෝම වොලොකොලේ ව්‍යාපාරයෙන් (නැගෙනහිර අප්‍රිකානු පුනර්ජීවනය) විවිධ මට්ටම්වල යම් බලපෑමක් ඇති කර ඇත, එය චමත්කාරජනක සහ පෙන්තකොස්ත කණ්ඩායම්වල ව්‍යාප්තිය සඳහා සාරවත් භූමියක් ද විය.[29]
බෞද්ධ, හින්දු සහ බහායි වැනි ප්‍රධාන වශයෙන් ප්‍රධාන භූමියේ අනෙකුත් ආගමික කණ්ඩායම්වල ක්‍රියාකාරී ප්‍රජාවන් ද ඇත.[30]
භාෂා
සංස්කරණය
ටැන්සානියාවේ භාෂා 100කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් කතා කරන අතර, එය නැගෙනහිර අප්‍රිකාවේ වඩාත් භාෂාමය විවිධත්වයක් ඇති රට බවට පත් කරයි.[31] කතා කරන භාෂා අතර අප්‍රිකාවේ භාෂා පවුල් හතරක් ඇත: බන්ටු, කුෂිටික්, නිලෝටික් සහ කොයිසන්.[31] ටැන්සානියාවේ ජූර් නිල භාෂා නොමැත.[32]
පාර්ලිමේන්තු විවාදයේදී, පහළ උසාවිවල සහ ප්‍රාථමික පාසලේ ඉගැන්වීමේ මාධ්‍යයක් ලෙස ස්වහීලී භාෂාව භාවිතා වේ. ඉංග්‍රීසි භාෂාව විදේශ වෙළඳාමේ, රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික කටයුතුවල, ඉහළ උසාවිවල සහ ද්විතියික සහ උසස් අධ්‍යාපනයේ ඉගැන්වීමේ මාධ්‍යයක් ලෙස භාවිතා වේ.[31] කෙසේ වෙතත්, ටැන්සානියානු රජය ඉංග්‍රීසි ඉගැන්වීමේ භාෂාවක් ලෙස නවතා දැමීමට සැලසුම් කර ඇත.[33] ඔහුගේ උජාමා සමාජ ප්‍රතිපත්ති සම්බන්ධයෙන්, ජනාධිපති නියරේරේ රටේ බොහෝ වාර්ගික කණ්ඩායම් එක්සත් කිරීමට උපකාර කිරීම සඳහා ස්වහීලී භාෂාව භාවිතා කිරීම දිරිමත් කළේය.[34] දළ වශයෙන් ටැන්සානියානුවන්ගෙන් සියයට 10ක් පළමු භාෂාව ලෙස ස්වහීලී භාෂාව කතා කරන අතර, සියයට 90ක් දක්වා එය දෙවන භාෂාවක් ලෙස කථා කරයි.[31] බොහෝ උගත් ටැන්සානියානුවන් ත්‍රිභාෂා කතා කරන අතර ඉංග්‍රීසි කතා කරයි.[35][36][37] ස්වහීලී භාෂාවේ පුළුල් භාවිතය සහ ප්‍රවර්ධනය රටෙහි කුඩා භාෂා පරිහානියට දායක වේ.[31][38] විශේෂයෙන්ම නාගරික ප්‍රදේශවල කුඩා දරුවන් වැඩි වැඩියෙන් පළමු භාෂාව ලෙස ස්වහීලී භාෂාව කතා කරයි.[39] Kiswahili හැර වෙනත් ජනවාර්ගික ප්‍රජා භාෂා (ECL) ඉගැන්වීමේ භාෂාවක් ලෙස ඉඩ නොදේ. මූලික අධ්‍යාපනයේ දී සමහර අවස්ථාවල දී ඒවා නිල නොවන ලෙස භාවිතා කළ හැකි වුවද, ඒවා විෂයයක් ලෙස උගන්වනු නොලැබේ. ECL එකක රූපවාහිනී සහ ගුවන්විදුලි වැඩසටහන් තහනම් කර ඇති අතර, ECL එකක පුවත්පතක් පළ කිරීමට අවසර ලබා ගැනීම පාහේ කළ නොහැක්කකි. ඩාර් එස් සලාම් විශ්ව විද්‍යාලයේ දේශීය හෝ කලාපීය අප්‍රිකානු භාෂා සහ සාහිත්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවක් නොමැත.[40]
සඳවේ ජනතාව බොට්ස්වානා සහ නැමීබියාවේ ඛෝ භාෂාවලට සම්බන්ධ විය හැකි භාෂාවක් කතා කරන අතර, හඩ්සබේ ජනයාගේ භාෂාව, එයට සමාන ක්ලික් ව්‍යාංජනාක්ෂර ඇතත්, එය භාෂාමය හුදකලා වේ.[41] ඉරාක ජනයාගේ භාෂාව කුෂිටික් වේ.[42]
අධ්‍යාපනය සහ පුස්තකාල
සංස්කරණය
2015 දී, ටැන්සානියාවේ සාක්ෂරතා අනුපාතය වයස අවුරුදු 15 සහ ඊට වැඩි පුද්ගලයින් සඳහා 77.9% ක් විය (පිරිමි 83.2%, කාන්තා 73.1%).[43] දරුවන්ට වයස අවුරුදු 15 දක්වා අධ්‍යාපනය අනිවාර්ය වේ.[44] 2020 දී, 97% ප්‍රාථමික (කාන්තා 98.4% සහ පිරිමි 95.5%), 28.3% ද්විතීයික (කාන්තා 30% සහ පිරිමි 27%), සහ 8% තෘතියික අධ්‍යාපනය සම්පූර්ණ කරන ලදී (කාන්තා 7% සහ පිරිමි 8.5%).[45]
ටැන්සානියා පුස්තකාල සේවා මණ්ඩලය ප්‍රාදේශීය විසිඑකක්, දිස්ත්‍රික් දහඅටක් සහ එක් ප්‍රාදේශීය පුස්තකාලයක් ක්‍රියාත්මක කරයි.[46][47]
සෞඛ්‍ය සත්කාර
සංස්කරණය
2012 වන විට, උපතේදී ආයු අපේක්ෂාව අවුරුදු 61 කි.[48] 2012 වසරේ අවුරුදු පහට අඩු මරණ අනුපාතය සජීවී උපත් 1000කට 54ක් විය.[48] 2013 වසරේ මාතෘ මරණ අනුපාතිකය සජීවී උපත් 100,000කට 410ක් ලෙස ගණන් බලා ඇත.[48] වයස අවුරුදු පහට අඩු ළමුන්ගේ මරණයට ප්‍රධානතම හේතුව ලෙස 2010 දී නොමේරූ සහ මැලේරියාව සම්බන්ධ විය.[49] මෙම ළමුන්ගේ මරණයට අනෙකුත් ප්‍රධානතම හේතු වූයේ, ක්‍රමයෙන් අඩුවීම, මැලේරියාව, පාචනය, HIV, සහ සරම්පයි.[49]
ටැන්සානියාවේ මැලේරියාව මරණයට හා රෝග ඇති කරන අතර එය "විශාල ආර්ථික බලපෑමක්" ඇත.[50]:පිටුව 13 2008 දී සායනික මැලේරියා රෝගීන් මිලියන 11.5 ක් පමණ විය.[50]:පිටුව 12 2007-08 දී, වයස්ගත ළමුන් අතර මැලේරියා ව්‍යාප්තිය මාස 6 සිට අවුරුදු පහ දක්වා කාලය තුළ වැඩිම අගය වූයේ වික්ටෝරියා විලෙහි බටහිර වෙරළේ පිහිටි කගේරා කලාපයේ (සියයට 41.1) සහ අඩුම අගය අරුෂා කලාපයේ (සියයට 0.1) ය.[50]:පිටුව 12
2010 ටැන්සානියා ජන විකාශන සහ සෞඛ්‍ය සමීක්ෂණය 2010 අනුව, ටැන්සානියානු කාන්තාවන්ගෙන් සියයට 15ක් කාන්තා ලිංගික ඡේදනය (FGM)[20]:පිටුව 295 සහ ටැන්සානියානු පිරිමින්ගෙන් සියයට 72ක් චර්මච්ඡේදනය කර ඇත.[20]:පිටුව 295 මනර, දොදොම, අරූෂා සහ සිංගිද ප්‍රදේශවල බහුලව දක්නට ලැබෙන අතර සැන්සිබාර්හි නොමැත.[20]:පිටුව 296 නැගෙනහිර[19] (ඩාර් එස් සලාම්, පවානි, සහ මොරොගෝරෝ ප්‍රදේශ වල පිරිමි සුන්නත් කිරීමේ ව්‍යාප්තිය සියයට 90 ට වඩා වැඩි විය. ), උතුරු (කිලිමන්ජාරෝ, ටංගා, අරුෂා සහ මාන්යාරා ප්‍රදේශ), සහ මධ්‍යම ප්‍රදේශ (දොඩෝමා සහ සිංගිඩා ප්‍රදේශ) සහ සියයට 50 ට අඩු දකුණු කඳුකර කලාපයේ (ම්බේයා, ඉරිංගා සහ රුක්වා ප්‍රදේශ) පමණි.[20]:පිටු 6, 230
2012 දත්ත පෙන්නුම් කළේ ජනගහනයෙන් සියයට 53 ක් වැඩිදියුණු කළ පානීය ජල මූලාශ්‍ර භාවිතා කරන බවයි ("එහි ඉදිකිරීම් සහ සැලසුමේ ස්වභාවය අනුව, ප්‍රභවය බාහිර දූෂණයෙන්, විශේෂයෙන් මල ද්‍රව්‍ය වලින් ආරක්ෂා කිරීමට ඉඩ ඇති ප්‍රභවයක් ලෙස අර්ථ දක්වා ඇත) සහ 12 ට සෙන්ට් විසින් වැඩි දියුණු කරන ලද සනීපාරක්ෂක පහසුකම් භාවිතා කරන ලදී ("සමහරවිට මිනිස් අසූචි මිනිස් සම්බන්ධතා වලින් සෞඛ්‍යාරක්ෂිතව වෙන් කරන" පහසුකම් ලෙස අර්ථ දක්වා ඇත, නමුත් අනෙකුත් කුටුම්භයන් සමඟ බෙදාගත් හෝ පොදු භාවිතය සඳහා විවෘත පහසුකම් ඇතුළත් නොවේ).[51]
කාන්තාවන්
සංස්කරණය
කාන්තාවන්ට සහ පිරිමින්ට නීතිය ඉදිරියේ සමානාත්මතාවය ඇත.[52] රජය 1985 දී කාන්තාවන්ට එරෙහි සියලු ආකාරයේ වෙනස්කම් කිරීම් ඉවත් කිරීම පිළිබඳ සම්මුතියට (CEDAW) අත්සන් තැබීය.[52] වයස අවුරුදු 18ට පෙර ලිංගික ප්‍රචණ්ඩත්වයට මුහුණ දී ඇති බව කාන්තාවන් දස දෙනෙකුගෙන් 3කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් වාර්තා කර ඇත.[52] ස්ත්‍රී ලිංග ඡේදනය වීමේ ව්‍යාප්තිය අඩු වී ඇත.[52] දරු ප්‍රසූතියෙන් පසු පාසල් දැරියන් නැවත පාසලට ඇතුළත් කරනු ලැබේ.[52] අපයෝජනයට ලක් වූ කාන්තාවන් පිරිසැකසුම් කිරීමේ රහස්‍යභාවය වැඩි දියුණු කිරීම සඳහා සාමාන්‍ය පොලිස් මෙහෙයුම් වලින් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය වෙන් කිරීමට පොලිස් බලකා පරිපාලනය උත්සාහ කරයි.[52] කාන්තාවන්ට සහ ළමයින්ට එරෙහි අපයෝජන සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය බොහෝමයක් පවුල් මට්ටමින් සිදුවේ.[52] ටැන්සානියාවේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුව ජාතික සභාවේ තේරී පත් වූ සියලුම මන්ත්‍රීවරුන්ගෙන් අවම වශයෙන් 30%ක් කාන්තාවන් විය යුතුය.[52] අධ්‍යාපනයේ සහ පුහුණුවේ ස්ත්‍රී පුරුෂ වෙනස්කම් මෙම කාන්තාවන්ගේ සහ ගැහැණු ළමයින්ගේ පසුකාලීන ජීවිතයට බලපෑම් ඇති කරයි.[52] විරැකියාව පිරිමින්ට වඩා කාන්තාවන් සඳහා වැඩිය.[52] සේවක සේවිකාවකට මාතෘ නිවාඩු සඳහා ඇති අයිතිය කම්කරු නීතියෙන් සහතික කර ඇත.[52]
යොමු කිරීම්
සංස්කරණය- ^ "World Population Prospects 2022". population.un.org. United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. සම්ප්‍රවේශය July 17, 2022.
- ^ "World Population Prospects 2022: Demographic indicators by region, subregion and country, annually for 1950-2100" (XSLX). population.un.org ("Total Population, as of 1 July (thousands)"). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. සම්ප්‍රවේශය July 17, 2022.
- ^ a b "Population Distribution by Administrative Areas, 2012 Population and Housing Census, National Bureau of Statistics, United Republic of Tanzania, 2013".
- ^ "Tanzania in figures 2012" (PDF). National Bureau of Statistics, Tanzania. ජූනි 2013. p. 7. 26 නොවැම්බර් 2013 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 19 පෙබරවාරි 2014.
- ^ Joseph Lake (2013) "Economy" in Africa South of the Sahara, edited by Europa Publications and Iain Frame, Routledge. ISBN 1-85743-659-8
- ^ Athuman Mtulya (26 September 2013) "Report reveals rapid rural -urban migration" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 10 ජූලි 2018 at the Wayback Machine. thecitizen.co.tz.
- ^ a b 2012 Census General Report. nbs.go.tz. March 2013
- ^ "Child mortality in Tanzania".[permanent dead link]
- ^ a b Levinson, David (1998). Ethnic Groups Worldwide: A Ready Reference Handbook. Oryx Press. p. 173. ISBN 978-1-57356-019-1.
- ^ Otiso, Kefa M. (2013). Culture and Customs of Tanzania. ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-08708-0.
- ^ "Tanzania (06/02)". U.S. Department of State. සම්ප්‍රවේශය 17 ජනවාරි 2017.
- ^ "Tanzania orders Chinese out of Dar es Salaam market". BBC News. 7 January 2011. සම්ප්‍රවේශය 19 February 2014.
- ^ "Unveiling Zanzibar's unhealed wounds". BBC News. 25 July 2009.
- ^ "Tanzania (08/09)". U.S. Department of State. සම්ප්‍රවේශය 19 පෙබරවාරි 2014.
- ^ "Living in fear: Tanzania's albinos". BBC News.
- ^ "Tanzanian witch doctors arrested over albino killing". BBC News.
- ^ "UN's Navi Pillay condemns Tanzania attacks on albinos". BBC News.
- ^ "Report: Scores of albinos in hiding after attacks". CNN. 29 November 2009
- ^ a b "Albino teen attacked for her body parts – CNN Video". 9 October 2015.
- ^ a b c d e f Tanzania Demographic and Health Survey 2010, National Bureau of Statistics, Tanzania Ministry of Health and Social Welfare, April 2011
- ^ a b "Tanzania". The World Factbook. Central Intelligence Agency. 29 September 2021.
- ^ Liviga, Athumani; Tumbo-Masabo, Zubeda (2006). "Muslims in Tanzania: Quest for Equal Footing". In Rwekaza S. Mukandala; S. Yahya-Othman; S.S. Mushi; L. Ndumbaro (eds.). Justice, Rights and Worship: Religion and Politics in Tanzania. Dar es Salaam: E & D Limited. pp. 149–150. ISBN 9987411312.
- ^ Masanja, Patrick; Lawi, Yussuf (2006). "African Traditional Religion in Contemporary Tanzanian Society". In Mukandala, Rwekaza S.; Yahya-Othman, S.; Mushi, S.S.; Ndumbaro, L. (eds.). In Justice Rights and Worship: Religion and Politics in Tanzania. Dar es Salaam: E & D Limited. pp. 97–114. ISBN 9987411312.
- ^ a b "National/Regional Profiles: Religion Indexes Tanzania". Association of Religion Data Archives. සම්ප්‍රවේශය 7 December 2023.
- ^ Pew Forum on Religious & Public life. 9 August 2012. Retrieved 29 October 2013.
- ^ "Tanzania – International Religious Freedom Report 2007". United States Department of State. 14 September 2007. සම්ප්‍රවේශය 7 December 2023.
- ^ Pew Forum on Religion & Public Life (2010). "Tolerance and Tension: Islam and Christianity in Sub-Saharan Africa". PEW. සම්ප්‍රවේශය 21 January 2020.
- ^ Sundkler, Bengt; Steed, Christopher (2000). A History of the Church in Africa. Cambridge: Cambridge University Press. p. 1013. ISBN 978-0521583428.
- ^ Fischer, Moritz (2011). ""The Spirit helps us in our weakness": Charismatization of Worldwide Christianity and the Quest for an Appropriate Pneumatology with Focus on the Evangelical Lutheran Church in Tanzania". Journal of Pentecostal Theology. 20: 96–121. doi:10.1163/174552511X554573.
- ^ "Tanzania – International Religious Freedom Report 2008". United States Department of State. 19 September 2008. සම්ප්‍රවේශය 7 December 2023.
- ^ a b c d e Ammon, Ulrich; Dittmar, Norbert; Mattheier, Klaus J. (2006). Sociolinguistics: An International Handbook of the Science of Language and Society. Walter de Gruyter. p. 1967. ISBN 978-3-11-018418-1.
- ^ "Tanzania Profile". Tanzania.go.tz. Tanzanian Government. 2 අගෝස්තු 2017 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 23 ජූලි 2017.
- ^ "Tanzania Ditches English In Education Overhaul Plan". AFK Insider. 17 February 2015. 24 February 2015 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 23 February 2015.
- ^ Joshua A. Fishman Distinguished University Research Professor of Social Sciences Yeshiva University (Emeritus) (2001). Handbook of Language & Ethnic Identity. Oxford University Press. pp. 361–. ISBN 978-0-19-976139-5.
- ^ Winks, Quintin (2011). Tanzania – Culture Smart!: The Essential Guide to Customs & Culture. Kuperard. pp. 145–. ISBN 978-1-85733-625-2.
- ^ Baker, Colin; Sylvia Prys Jones (1998). Encyclopedia of Bilingualism and Bilingual Education. Multilingual Matters. pp. 367–. ISBN 978-1-85359-362-8.
- ^ Grosjean, François (1982). Life with Two Languages: An Introduction to Bilingualism. Harvard University Press. pp. 8–. ISBN 978-0-674-53092-8.
- ^ Brenzinger, Matthias (1992). Language Death: Factual and Theoretical Explorations with Special Reference to East Africa. Walter de Gruyter. pp. 86–. ISBN 978-3-11-013404-9.
- ^ Concise Encyclopedia of Languages of the World. Elsevier. 2010. pp. 1026–. ISBN 978-0-08-087775-4.
- ^ Henry R.T. Muzale; Rugemalira, Josephat M. (June 2008). "Researching and Documenting the Languages of Tanzania" (PDF). Language Documentation and Conservation. 2 (1): 68–108.
- ^ Blench, Roger (2006). Archaeology, Language, and the African Past. Rowman Altamira. p. 163. ISBN 978-0-7591-1421-0.
- ^ "Iraqw". Ethnologue.
- ^ "Adult literacy rate, population 15+ years (both sexes, female, male)". UIS Data Centre. UNESCO. 27 November 2016. සම්ප්‍රවේශය 9 June 2022.
- ^ "2013 Findings on the Worst Forms of Child Labor" (PDF). U.S. Department of Labor. 27 June 2017 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 23 September 2017.
- ^ "UNESCO United Republic of Tanzania". uis.unesco.org (ඉංග්‍රීසි බසින්). UNESCO. 2020. සම්ප්‍රවේශය 9 June 2022.
- ^ Ilomo, C.S. "The history and work of Tanzania Library Service 1963–80. In Aspects of African Librarianship: A Collection of Writings; Wise, M., Ed.; Mansell Publishing Limited: London, U.K., 1985; 98–153.
- ^ Mcharazo AA, Olden A.(2016) "Fifty years of Tanzania's national/public library service." Alexandria. (2):136-144.
- ^ a b c "United Republic of Tanzania: Health Profile" (PDF). World Health Organization. May 2014. 26 October 2013 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 15 October 2014.
- ^ a b "World Health Statistics" (PDF). World Health Organization. 2013. 23 ඔක්තෝබර් 2014 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 15 ඔක්තෝබර් 2014.
- ^ a b c "Focus on Mainland Tanzania", Roll Back Malaria Progress & Impact Series, The Roll Back Malaria Partnership, January 2012, accessed 19 October 2014 සංරක්ෂණය කළ පිටපත 12 මාර්තු 2013 at the Wayback Machine
- ^ "Global Health Observatory Data Repository". World Health Organization.
- ^ a b c d e f g h i j k "Consideration of reports submitted by States parties under article 18 of the Convention, Seventh and eighth periodic reports of States parties due in 2014 : United Republic of Tanzania". UN Committee on the Elimination of Discrimination Against Women (CEDAW). 3 December 2014. සම්ප්‍රවේශය 17 October 2017.