"කෘෂිකාර්මික ප්‍රතිපත්ති" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්

 

පෞද්ගලික ක්‍රියාකාරකම් තුළින් සමහර අවස්ථා වලදී අනෙකුත් පාර්ශවයන්ට සමාජ පිරිවැය දැරීමට සිදුවන බව ශුභ සාධන ආර්ථික න්‍යායෙන් පෙන්වා දෙයි. කාලීන කෘෂිකර්මය පලිබෝදනාශක දුෂණය හා නයිට්‍රේට් දුෂණය (Nitrate Pollutiol) හරහා සමාජ පිරිවැය ඇති කරයි. මීට අමතරව කෘෂිකර්මය විශාල ජලය ප්‍රමාණයක් භාවිතා කිරීමත් දුර්ලභ සම්පත් භාවිතා කිරීමත් මෙම තත්ත්වය තවත් ත්‍රීව කරයි. පලිබෝධ නාශක අඩු වශයෙන් භාවිතා කරන සහ නයිට්‍රේට් අඩු වශයෙන් පිට කරන කෘෂිකාර්මික කටයුතු සදහා බදු සහන ලබා දිය යුතු බව සමහර ආර්ථික විද්‍යාඥයින් පෙන්වා දෙයි. මෙවැනි කෘෂිකාර්මික කටයුතු සහනාධාර වලින් ශක්තිමත් කළයුතු බව ඔවුන්ගේ අදහසයි. 2002 වර්ෂයේදී ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ වාර්ෂික සහනාධාර වලින් 65% ක් එනම් දළ වශයෙන් ඇමරිකන් ඩොලර් මිලියන 16.5% ක් ඉහළම සිටින ගොවීන් 10% ක් අතරේ බෙදී යයි. එයට හේතුව සහනාධාර නිෂ්චිත පාරිභෝගික භාණ්ඩ හා සම්බන්ධ වී පැවතීමයි. අනික් අතින් කාබනික කෘෂිකර්මාන්තය සදහා උදවු වශයෙන් ඇමරිකන් ඩොලර් මිලියන 5 ක් ද අවුරුදු 5 ක කාලසීමාවක් සදහා වු පර්යේෂණ සදහා ඇමරිකන් ඩොලර් මිලියන 15 ක් ද ලබාදී ඇත.