"ක්‍රිස්තියානි ආගම" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්

ක්‍රිස්තියානි ධර්මය ආරම්භ වූයේ 1 වන සියවසේදී රෝම පළාතේ යුදයේ ය.  යේසුස්ගේ ප්‍රේරිතයන් සහ ඔවුන්ගේ අනුගාමිකයන් මුලින් පීඩා කළත් අරාබිය , යුරෝපය, ඇනටෝලියාව, මෙසපොතේමියාව, ට්‍රාන්ස්කාකේසියාව, ඊජිප්තුව සහ ඉතියෝපියාව පුරා ව්‍යාප්ත විය.  එය ඉතා ඉක්මනින් අන්‍යජාතිකයන් ආකර්ෂණය කර ගත් අතර එය යුදෙව් සිරිත් විරිත් වලින් ඉවත්වීමට මඟ පෑදූ අතර, ක්‍රි.ව.  කොන්ස්ටන්ටයින් අධිරාජ්‍යයා රෝමානු අධිරාජ්‍යය තුළ ක්‍රිස්තියානි ධර්මය නීතිගත කළේ මිලාන් නුවර දී (313) වන අතර පසුව නයිසියා කවුන්සිලය (325) කැඳවා, එහිදී මුල් ක්‍රිස්තියානි ධර්මය රෝම අධිරාජ්‍යයේ රාජ්‍ය ආගම බවට පත්කර ඇත (380).  ක්‍රිස්තියානියේ වෙනස්කම් සම්බන්ධයෙන් එෆීස කවුන්සිලය (431) සහ පෙරදිග ඕතඩොක්ස්වාදය බෙදී ගිය පසු නැගෙනහිර පල්ලිය බෙදී ගියේය. නැගෙනහිර ඕතඩොක්ස් පල්ලිය සහ කතෝලික පල්ලිය නැගෙනහිර-බටහිර භේදයෙන් වෙන් විය.  (1054), විශේෂයෙන් රෝමයේ රදගුරු තුමාගේ අධිකාරය මත.  ප්‍රතිසංස්කරණ යුගයේ (16 වන සියවස) දේවධර්මීය හා ආගමික ආරවුල් සම්බන්ධයෙන් රෙපරමාදු භක්තිකයන් (බොහෝ දුරට ලතින්, නැගෙනහිර, කතෝලික පල්ලි වලින් සුළුතරයක් වුවද) බෙදී ගියහ.  බටහිර ලෝකයේ දියුණුව සඳහා ක්‍රිස්තියානි ධර්මය ප්‍රමුඛ කාර්යභාරයක් ඉටු කළේය, විශේෂයෙන් යුරෝපයේ පෞරාණික හා මධ්‍යතන යුගයේ .සොයාගැනීමේ යුගයෙන් (15 සිට 17 වන සියවස දක්වා) මිෂනාරි සේවය තුළින් ක්‍රිස්තියානි ධර්මය ඇමරිකාව, ඕෂනියා, උප සහරා අප්‍රිකාව සහ සෙසු ලෝකය පුරා ව්‍යාප්ත විය.

 

 

 

 

This history of Christianity is focussed on the life, death and resurrection of one person, Jesus Christ, the son of God.

 

මුල් පල්ලියේ දියුණුව හා සාර්ථකත්වය සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වූ මෙම ඉගැන්වීම නොවන්නට වෙනත් යුදෙව් නිකායකට වඩා වැඩි යමක් නොවනු ඇත.

 

පාවුල් රෝම අධිරාජ්‍යය පුරා යුරෝපය ඇතුළු ඉන් ඔබ්බට අප්‍රිකාවට පවා කිතුනු පල්ලි පිහිටුවා ගත්තේය.

බොහෝ ක්‍රිස්තියානි ඇදහිලිවන්තයන් ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ල නිසා මිය ගිය අතර පල්ලියේ ප්‍රාණ පරිත්‍යාගිකයින් බවට පත්විය .

 

 

කොන්ස්ටන්ටයින් වඩදිය බාදිය හරවයි

 

476 දී රෝමය බිඳ වැටෙන විට, එයින් අදහස් කළේ බටහිර හා නැගෙනහිර කිතුනුවන් තවදුරටත් එකම දේශපාලන පාලනය යටතේ නොසිටින අතර ඔවුන් අතර විශ්වාසයේ වෙනස්කම් ඇති වූ බවයි.

 

වෙනස්කම් විය හැකිය