"සිංහල සාම්ප්‍රදායික කුල" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්

සිංහල සමාජයේ විශාලතම සහ උසස්ම කුලය වන ගොවිගොවිගම කුලයට මුළු සිංහල ජනගහනයෙන් 50% ක් හෝ ඊට වැඩි ප්‍රමාණයක් අයත්ව ඇතැයි සැළකේ. ගොවිතැන මේ කුලයේ රාජකාරී ඒකාධිකාරයක්වේ. මොවුන් මෙරටට පැමිණි මුල් ආර්යයන්ගේ පැවත එන්නන් වන අතර එම නිසාම අන් කුල මත තම බලය සාර්ථක ලෙස පිහිටුවාගෙන ඇත.මොවුන් උත්තර ඉන්දීය වෛදික චතුර්වර්ණය තුල වෛශ්‍ය වර්ණයට අයත්වන අතර සිංහල බෞද්ධ සමාජය තුල බ්‍රාහ්මණ වර්ණයක් නොපවතින බැවින් රජුට පසුව සමාජය තුල ඉහලම ස්ථානය පැරණි සමාජය තුළ හිමි විය.මොවුන් භද්‍රකච්චායනා දේවිය සහ ඇයගේ සොහොයුරන් සමග මෙරටට පැමිණි ශාක්‍ය වංශිකයන්ගෙන් පැවත එන්නන් බව පූජාවලියෙහි සදහන්ය.මෙයසදහන් වන අතර එය මොවුන්ගේ බලය සිංහල බෞද්ධ ජනසමාජය තුල තහවුරු වීමට තව දුරටත් හේතු වන්නට අතිඅැති බවබවට විද්වත් මතයයිසැළකේ.මීට අමතරව සංඝමිත්තා මෙහෙණිය සමග පසුකාලීනව ගොපාලගෝපාල(සත්ව පාලනය කල)කුල අටක් පැමිණි බව මහා වංශයෙහි සදහන් වෙයි,මොවුන්ද පසුව ගොවිගම කුලයෙහි උපකුලයක් ලෙස අන්තර්ග්‍රහනය වී ඇත.මෙම කුලය උප කුලක කිහිපයකින් සමන්විත වේ.

අන් සෑම කුලයකටම වඩා ගොවිගම කුලය තුළ උපකුලයන් ගණනාවකට අයත් විශාල සාමාජිකයන් පිරිසක් විසිරී සිටීය,එයට හේතුව නම් විජය රජුගෙන් පසුව ආ මුල් ආර්යයන්ගෙන් සහ ශාක්‍යවංශිකයන්ගෙන් පසුව උතුරු ඉන්දියාවෙන් සහ දකුණු ඉන්දියාවෙන් විටින් විට පැමිණි පිරිස් ගෙන් මෙම කුලය පෝෂණය වීමයි. එභෙත් වර්තමානය වන විට එම උප කුල බොහෝ දුරට අභාවයට පත්ව ඇත. මෙම කුලයේ ඉඩම් හිමි ප්‍රභූ ස්තරය ‘රදල’ යන නමින් හැඳින්වේ. මෙම ස්ථරය උඩරට සමාජයේ කැපී පෙනෙන කණ්ඩායමකි. විශේෂ ගෘහ නිර්මාණ ලක‍්ෂණ සහිත පාරම්පරික සුවිශේෂ කුල උරුමය තහවුරු කරන ‘වලව්ව’ රදල පේරුවේ විශේෂ සංඛේතයක් විය.උඩරටට අමතරව මෙම වලව් දකුණු පලාත සහ බස්නාහිර පලාතේද ව්‍යාප්තව පවතී.