"විද්යුතය" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්
Content deleted Content added
30 පේළිය:
අධිවෝල්ටීය උපකරණ සෑදීමේදී ස්තිථි විද්යුත් මුලධර්ම වැදගත් වේ. ඕනෑම මාධ්යයකට දැරිය හැකි විද්යුත් ක්ෂේත්ර ශක්තියට සීමාවක් ඇත. මෙම සීමාව ඉක්මවූ විට විද්යුත් බිද වැටීමක් ඇතිවන අතර ආරෝපණ කොටස් අතර විද්යුත් චාප හටගනී. උදාහරණයක් ලෙස කුඩා දුර ප්රමාණ සඳහා සෙන්ටිමීටරයකට හා 30kv හෝ ඊට වැඩි ප්රබලතාවක් ඇත. විද්යුත් ක්ෂේත්රයක් හටගැනීමේ දී වාතය තුළින් විද්යුත් චාප දැක්වේ. විශාල පරතර හරහා වාතයේ බිඳ වැටුම් ශක්තිය හීන වේ. එනම් සෙන්ටිමීටරයකට 1kv පමණ වේ. අකුණු ගැසීම මේ සඳහා වඩාත් ප්රායෝගික ස්වභාවික නිරීෂණයකි. මෙය සිදුවන්නේ ඉහල නඟින වාත කදන් මගින් වළාකුළුවල ආරෝපණ වෙන් වී වාතයට දරාගත නොහැකි තරම් ප්රබල විද්යුත් ක්ෂේත්රයන් ඒ හරහා හටගත් විටය. මෙසේ වූ ආරෝපිත විශාල වළාකුලක වෝල්ටීයතාව 100Mv වැනි ඉහල අගයක් ගත හැකි අතර 250kwh වැනි විශාල විසර්ජන ශක්තියක් පැවතිය හැක.
සන්නායක වස්තු මගින් ඒවා අසල වූ ක්ෂේත්රයක ශක්තිය කෙරෙහි විශාල වශයෙන් බලපෑම් සිදු කරයි. තීව්ර තුඩු සහිත වස්තූන්ගේ තුඩු ගමන් කිරීමට සිදු වේ නම් ක්ෂේත්ර තීව්රතාව තවත් ඉහලවේ. අකුණු සන්නායක සදහා මෙම මුලධර්මය යොදාගනී. තීව්ර තුඩු සහිත සන්නායකය එය විසින් ආරක්ෂා කරන ගොඩනැගිල්ලට වඩා ඒ මතට විදුලි සැර ඇද ගනී.
|