|
වර්තමානයේ දියමන්තිවල වඩාත් සමීපතම භාවිතය, මැණික් ගල් සේම අලංකාරය සඳහා වන අතර මෙම භාවිතය ඉතා පුරාතන යුගය දක්වා දිව යයි.සුදු ආලෝකය වර්ණාවලියේ වර්ණ බවට [[අපකිරණය]] කිරීම දියමන්තිවල ප්‍රාථමික ගුණාංගයකි. 20 වන සියවසෙහි, මැණික් විද්‍යාවේ ප්‍රවීණයන් විසින් මැණිකක් වශයෙන් තිබිය යුතු ඉතා වැදගත් ගුණාංගවල පදනම මත දියමන්ති සහ අනෙකුත් මැණික් ගල් වර්ග කිරීමට විධික්‍රමයක් දියුණු කරන ලදී.
Four characteristics, known informally as the ''four Cs'', are now commonly used as the basic descriptors of diamonds: these are ''[[Carat (unit)|carat]]'', ''cut'', ''color'', and ''clarity''.<ref>{{cite book|url=http://books.google.com/?id=DIWEi5Hg93gC&pg=PA42|page=42|author=Hesse, R. W.|title=Jewelrymaking through history| publisher=Greenwood Publishing Group| year= 2007|isbn=0-313-33507-9}}</ref> A large, flawless diamond is known as a [[Paragon (diamond)|paragon]].
==භෞතික ගුණ==
[[File:Diamond and graphite2.jpg|thumb|alt=Four panels. First, seven clear faceted gems, six small and a large one. Second, black material with uneven surface. Third, three parallel atomic sheets, each resembling a chicken wire hedge. Fourth, a boxed atomic structure containing tetrahedrally arranged balls connected by 0.15 nm bonds.|Diamond and graphite are two [[allotrope]]s of carbon: pure forms of the same element that differ in structure.]]
දියමන්ති යනු කාබන් පරමාණු චතුස්තලීය ලෙස බැඳුනු [[දියමන්ති දැලිසක් ]] වන අතරඑය ඝනජ තල කේන්ද්‍ර ව්‍යූහයක් ගන්නා විනිවිද පෙනෙන ස්ඵටිකයකි. මෙම වස්තූන්හි භෞතික ගුණාංග නිසාදියමන්ති විවිධ භාවිතයන් සඳහා යොදාගනී. ඒ අතුරින් වැඩි වශයෙන් සලකා බලනු ලැබෙන්නේ එහි දැඩි දෘඩතාව සහ තාප සන්නායකතාව (900–{{val|2320|u=W·m{{Sup|−1}}·K{{Sup|−1}}}}) මෙන්ම ප්‍රකාශ විකිරණය වේ.<ref name=PNU>
A diamond is a [[transparency (optics)|transparent]] [[crystal]] of [[Tetrahedral-octahedral honeycomb|tetrahedrally]] bonded carbon atoms ([[Orbital hybridisation|sp<sup>3</sup>]]) that crystallizes into the [[Diamond cubic|diamond lattice]] which is a variation of the [[face centered cubic]] structure. Diamonds have been adapted for many uses because of the material's exceptional physical characteristics. Most notable are its extreme hardness and thermal conductivity (900–{{val|2320|u=W·m{{Sup|−1}}·K{{Sup|−1}}}}),<ref name=PNU>
{{cite journal
|last=Wei |first=L.
|issue=24
|pages=3764–3767
}}</ref> as well as wide [[bandgap]] and high optical dispersion.<ref name=walker/> Above {{val|1700|ul=degC}} ({{val|1973|ul=K}} / {{val|3583|ul=degF}}) in [[vacuum]] or oxygen-free atmosphere, diamond converts to graphite; in air, transformation starts at ~{{val|700|u=degC}}.<ref>{{cite journal| doi =10.1016/S0925-9635(01)00673-2| title =The oxidation of (100) textured diamond| year =2002| author =John, P| journal =Diamond and Related Materials| volume =11| page=861| issue =3–6}}</ref> Diamond's ignition point is 720 - {{val|800|u=degC}} in oxygen and 850 - {{val|1000|u=degC}} in air.<ref name=DBS>{{cite web|publisher=DiamondBladeSelect.com|title=Basic Properties of Diamond|url=http://www.diamondbladeselect.com/knowledge/basic-properties-of-diamond/}}</ref> Naturally occurring diamonds have a density ranging from 3.15–{{val|3.53|u=g/cm3}}, with pure diamond close to {{val|3.52|u=g/cm3}}.<ref name=mindat>{{cite web|publisher=Mindat|title=Diamond|url=http://www.mindat.org/min-1282.html|accessdate=2009-07-07}}</ref> The chemical bonds that hold the carbon atoms in diamonds together are weaker than those in graphite. In diamonds, the bonds form an inflexible three-dimensional lattice, whereas in graphite, the atoms are tightly bonded into sheets, which can slide easily over one another, making the overall structure weaker.<ref name=Pop>{{cite journal
|last=Gray |first=Theodore
|title=Gone in a Flash
| 