බ්‍රසීලය
බ්‍රසීලය,[b] නිල වශයෙන් බ්‍රසීල සම්මේලන ජනරජය, දකුණු ඇමරිකාවේ විශාලතම රටයි. එය භූමි ප්‍රමාණය අනුව ලෝකයේ පස්වන විශාලතම රට වන අතර ජනගහනය අනුව හත්වන විශාලතම රට වන අතර එහි ජනගහනය මිලියන 212 කට වඩා වැඩිය. මෙම රට ප්‍රාන්ත 26 කින් සහ ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික්කයකින් සමන්විත සම්මේලනයක් වන අතර එය අගනුවර වන බ්‍රසීලියාවට සත්කාරකත්වය සපයයි. එහි වඩාත්ම ජනාකීර්ණ නගරය සාඕ පවුලෝ වන අතර පසුව රියෝ ද ජැනයිරෝ වේ. ලොව වැඩිම පෘතුගීසි කථිකයන් සිටින බ්‍රසීලය සහ පෘතුගීසි නිල භාෂාවක් වන ඇමරිකානු මහාද්වීපවල එකම රට වේ.
බ්‍රසීල සම්මේලන ජනරජය República Federativa do Brasil | |
|---|---|
 Flag
 ලාංඡනය
| |
| උද්යෝග පාඨය: Ordem e Progresso "පිළිවෙල සහ ප්‍රගතිය" | |
| ජාතික ගීය: Hino Nacional Brasileiro "බ්‍රසීල ජාතික ගීය" | |
ජාතික මුද්‍රාව
| |
 | |
| අගනුවර | බ්‍රසීලියා 15°47′S 47°52′W / 15.783°S 47.867°W |
| විශාලතම නගරය | සාඕ පවුලෝ 23°33′S 46°38′W / 23.550°S 46.633°W |
| නිල භාෂාව සහ ජාතික භාෂාව | පෘතුගීසි |
| පිළිගත් ප්‍රාදේශීය භාෂා | කලාපීය නිල භාෂා බලන්න |
| ජනවාර්ගික කණ්ඩායම් (2022)[2] | |
| ආගම (2022)[3] |
|
| ජාති නාම(ය) | බ්‍රසීලියානුවන් |
| රජය | ෆෙඩරල් ජනාධිපති ජනරජය |
• ජනාධිපති | ලූලා ද සිල්වා |
• උප ජනාධිපති | ජෙරල්ඩෝ ඇල්ක්මින් |
• නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්ඩලයේ සභාපති | හියුගෝ මොටා |
• ෆෙඩරල් සෙනෙට් සභාවේ සභාපති | ඩේවි ඇල්කොලුම්බ්‍රේ |
• ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ ෆෙඩරල් අධිකරණයේ සභාපති | ලුයිස් රොබර්ටෝ බරෝසෝ |
| ව්‍යවස්ථාදායකය | ජාතික සම්මේලනය |
| ෆෙඩරල් සෙනෙට් සභාව | |
| නියෝජිත මණ්ඩලය | |
| ස්වාධීනත්වය පෘතුගාලයේ සිට | |
• ප්‍රකාශ කරන ලද්දේ | 1822 සැප්තැම්බර් 7 |
• හඳුනා ගන්නා ලද්දේ | 1825 අගෝස්තු 29 |
• ජනරජය | 1889 නොවැම්බර් 15 |
• වත්මන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව | 1988 ඔක්තෝබර් 5 |
| වර්ග ප්‍රමාණය | |
• සමස්ත | 8,515,767 km2 (3,287,956 sq mi) (5 වෙනි) |
• ජලය (%) | 0.65 |
| ජනගහණය | |
• 2024 ඇස්තමේන්තුව |  212,583,750[4] (7 වෙනි) |
• 2022 බ්‍රසීල සංගණනය ජන සංගණනය | 203,080,756[5] (7 වෙනි) |
• ජන ඝණත්වය | 23.8[6]/km2 (61.6/sq mi) (193 වෙනි) |
| දදේනි (ක්‍රශසා) | 2025 ඇස්තමේන්තුව |
• සම්පූර්ණ |  ඩොලර් ට්‍රිලියන 4.958[7] (8 වෙනි) |
• ඒක පුද්ගල | ඩොලර් 23,238[7] (78 වෙනි) |
| දදේනි (නාමික) | 2025 ඇස්තමේන්තුව |
• සම්පූර්ණ | ▼ ඩොලර් ට්‍රිලියන 2.126[7] (8 වෙනි) |
• ඒක පුද්ගල | ▼ ඩොලර් 9,964[7] (78 වෙනි) |
| ගිනි (2023) |  51.6[8]ඉහළ |
| මාසද (2023) | 0.786[9] ඉහළ · 84 වෙනි |
| ව්‍යවහාර මුදල | බ්‍රසීලියානු රියල් (R$) (BRL) |
| වේලා කලාපය | UTC−02:00 to −05:00 (බ්‍රසීලයේ වේලාව) |
| දින ආකෘති | දිදි/මාමා/වවවව |
| රිය ධාවන මං තීරුව | දකුණ |
| ඇමතුම් කේතය | +55 |
| අන්තර්ජාල TLD | .br |
නැගෙනහිරින් අත්ලාන්තික් සාගරයෙන් මායිම් වූ බ්‍රසීලයට කිලෝමීටර් 7,491 (සැතපුම් 4,655) ක වෙරළ තීරයක් ඇත.[10] දකුණු ඇමරිකාවේ භූමි ප්‍රමාණයෙන් අඩක් පමණ ආවරණය වන එය, ඉක්වදෝරය සහ චිලී හැර මහාද්වීපයේ අනෙකුත් සියලුම රටවල් සහ භූමි ප්‍රදේශවලට මායිම් වේ.[11] බ්‍රසීලය පුළුල් පරාසයක නිවර්තන සහ උපනිවර්තන භූ දර්ශන මෙන්ම තෙත්බිම්, සැවානා, සානු සහ පහත් කඳු ආවරණය කරයි. ලොව විශාලතම ගංගා පද්ධතිය සහ වඩාත් පුළුල් කන්‍යා නිවර්තන වනාන්තරය ඇතුළුව ඇමසන් ද්‍රෝණියේ වැඩි කොටසක් එහි අඩංගු වේ. බ්‍රසීලයේ විවිධ වන ජීවීන්, විවිධ පාරිසරික පද්ධති සහ ආරක්ෂිත වාසස්ථාන රාශියක් පුරා විහිදෙන පුළුල් ස්වාභාවික සම්පත් ඇත.[10] මහා විවිධත්වය සහිත රටවල් 17 අතර රට පළමු ස්ථානයේ සිටින අතර, එහි ස්වාභාවික උරුමය සැලකිය යුතු ගෝලීය උනන්දුවක් දක්වන විෂය වේ, මන්ද පාරිසරික හායනය (වන විනාශය වැනි ක්‍රියාවලීන් හරහා) දේශගුණික විපර්යාස සහ ජෛව විවිධත්වය අහිමි වීම වැනි ගෝලීය ගැටළු වලට සෘජුවම බලපායි.
1500 දී පෘතුගීසි ගවේෂක පෙඩ්‍රෝ අල්වාරෙස් කබ්රාල් ගොඩබෑමට පෙර බ්‍රසීලයේ විවිධ ස්වදේශික ජනයා වාසය කළහ. වතුකරයේ වැඩ කිරීම සඳහා වහල් අප්‍රිකානුවන් ආනයනය කළ පෘතුගාලය විසින් එය හිමිකර ගෙන පදිංචි කරන ලදී. 1815 වන තෙක් බ්‍රසීලය යටත් විජිතයක් ලෙස පැවති අතර, පෘතුගීසි අධිකරණය රියෝ ද ජැනයිරෝ වෙත මාරු කිරීමෙන් පසු එය පෘතුගාලය සමඟ එක්සත් රාජධානියක් දක්වා උසස් කරන ලදී. බ්‍රගන්සාහි පෙඩ්‍රෝ කුමරු 1822 දී රටේ නිදහස ප්‍රකාශයට පත් කරමින් පාර්ලිමේන්තු ව්‍යවස්ථාමය රාජාණ්ඩුවක් යටතේ පාලනය වන ඒකීය රාජ්‍යයක් වන බ්‍රසීල අධිරාජ්‍යය ස්ථාපිත කළේය. 1824 දී බ්‍රසීලයේ පළමු ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මගින් ද්වි-මණ්ඩල ව්‍යවස්ථාදායකයක් ස්ථාපිත කරන ලද අතර එය දැන් ජාතික කොංග්‍රසය ලෙස හැඳින්වේ, සහ ආගමික නිදහස සහ මාධ්‍ය නිදහස වැනි මූලධර්ම ඇතුළත් කරන ලද නමුත් වහල්භාවය රඳවා ගත් අතර, එය 19 වන සියවස පුරාම ක්‍රමයෙන් අහෝසි කරන ලද අතර 1888 දී එහි අවසාන අහෝසි කිරීම දක්වා. 1889 දී හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් පසු බ්‍රසීලය ජනාධිපති ජනරජයක් බවට පත්විය. 1930 දී සන්නද්ධ විප්ලවයක් පළමු ජනරජය අවසන් කර ගෙටුලියෝ වර්ගාස් බලයට ගෙන ආවේය. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලනයට මුලින් කැපවී සිටියද, 1937 දී ස්වයං කුමන්ත්‍රණයකින් පසුව වර්ගාස් ඒකාධිපති බලතල ලබා ගත් අතර එය එස්ටාඩෝ නොවෝ හි ආරම්භය සනිටුහන් කළේය. 1945 දී වර්ගාස් බලයෙන් පහ කිරීමෙන් පසු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යථා තත්ත්වයට පත් කරන ලදී. 1964 දී ඒකාධිපති මිලිටරි ඒකාධිපතිත්වයක් මතු වූ අතර 1985 දක්වා පාලනය කළ අතර ඉන් පසුව සිවිල් පාලනය නැවත ආරම්භ විය. 1988 දී බලාත්මක කරන ලද බ්‍රසීලයේ වත්මන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව එය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ෆෙඩරල් ජනරජයක් ලෙස අර්ථ දක්වයි.[12]
බ්‍රසීලය කලාපීය සහ මධ්‍යම බලවතෙකි[13][14][15] සහ නැගී එන ගෝලීය බලවතෙකි.[16][17][18][19] එය නාමික සහ PPP යන දෙකෙන්ම ලෝකයේ විශාලතම ආර්ථිකයන් 10 න් එකක් වන,[20][21] ලතින් ඇමරිකාවේ සහ දකුණු අර්ධගෝලයේ විශාලතම ආර්ථිකය වන අතර දකුණු ඇමරිකාවේ ධනයේ විශාලතම කොටස වේ. සංකීර්ණ හා බෙහෙවින් විවිධාංගීකරණය වූ ආර්ථිකයක් සහිත බ්‍රසීලය, විවිධ කෘෂිකාර්මික භාණ්ඩ, ඛනිජ සම්පත් සහ නිෂ්පාදිත නිෂ්පාදනවල ලෝකයේ ප්‍රධාන හෝ ප්‍රාථමික අපනයනකරුවන්ගෙන් එකකි.[22] එහි පොහොසත් සංස්කෘතිය සහ ඉතිහාසය හේතුවෙන්, රට යුනෙස්කෝ ලෝක උරුම ස්ථාන ගණන අනුව ලෝකයේ දහතුන්වන ස්ථානයේ සිටී.[23] බ්‍රසීලය එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය, G20, BRICS, G4, Mercosur, ඇමරිකානු රාජ්‍ය සංවිධානය, Ibero-American රාජ්‍ය සංවිධානය සහ පෘතුගීසි භාෂා රටවල ප්‍රජාවෙහි ආරම්භක සාමාජිකයෙකි; එය අරාබි ලීගයේ නිරීක්ෂක රාජ්‍යයක් සහ එක්සත් ජනපදයේ ප්‍රධාන නේටෝ නොවන මිත්‍රයෙකි.[24][25]
නිරුක්තිය
සංස්කරණයබ්රසීලය යන වචනය බොහෝ විට පැමිණ ඇත්තේ බ්‍රසීලියානු වෙරළ තීරයේ බහුලව වැඩුණු ගසක් වන බ්‍රසීලවුඩ් සඳහා වන පෘතුගීසි වචනයෙන් විය හැකිය.[26] පෘතුගීසි භාෂාවෙන්, බ්‍රසීලවුඩ් පෝ-බ්‍රසීල් ලෙස හැඳින්වේ, බ්‍රසීල යන වචනයට සාමාන්‍යයෙන් "රතු වැනි ගිනි අඟුරු" යන නිරුක්තිය ලබා දී ඇති අතර එය බ්‍රසා ('ගල්') සහ -il (-iculum හෝ -ilium වලින්) යන උපසර්ගයෙන් සෑදී ඇත.[27] විකල්ප වශයෙන් යෝජනා කර ඇත්තේ මෙය රතු ශාකයක් සඳහා අරාබි හෝ ආසියානු වචනයකට සම්බන්ධ ශාකයක් සඳහා වන වචනයක් සඳහා වන ජන නිරුක්තියක් බවයි.[28] බ්‍රසීලවුඩ් තද රතු පැහැති සායම් වර්ගයක් නිපදවන බැවින්, එය යුරෝපීය රෙදිපිළි කර්මාන්තය විසින් බෙහෙවින් අගය කරන ලද අතර එය බ්‍රසීලයෙන් වාණිජමය වශයෙන් සූරාකෑමට ලක් වූ මුල්ම නිෂ්පාදනය විය.[29] 16 වන සියවස පුරාම, බ්‍රසීල වෙරළ තීරයේ ආදිවාසී ජනයා (බොහෝ විට ටුපි) විසින් දැවැන්ත ප්‍රමාණයේ බ්‍රසීලවුඩ් අස්වැන්න නෙළා ගන්නා ලද අතර, ඔවුන් විවිධ යුරෝපීය පාරිභෝගික භාණ්ඩ සඳහා යුරෝපීය වෙළඳුන්ට දැව විකුණන ලදී.[30]
මුල් පෘතුගීසි වාර්තාවල මෙම භූමියේ නිල පෘතුගීසි නාමය "ශුද්ධ කුරුසයේ දේශය" (ටෙරා ඩා සැන්ටා කෲස්) විය,[31] නමුත් යුරෝපීය නාවිකයින් සහ වෙළඳුන් බ්‍රසීල දැව වෙළඳාම නිසා එය සාමාන්‍යයෙන් "බ්‍රසීලයේ දේශය" (ටෙරා ඩෝ බ්‍රසීල්) ලෙස හැඳින්වූහ.[32] ජනප්‍රිය භාවිතය යටපත් වී අවසානයේ නිල පෘතුගීසි නාමය ප්‍රතිස්ථාපනය විය. සමහර මුල් නාවිකයින් එය "ගිරවුන්ගේ දේශය" ලෙස හැඳින්වූහ.[33] ගුරානි භාෂාවෙන්, බ්‍රසීලය "පින්ඩෝරාමා" ලෙස හැඳින්වේ, එහි අර්ථය "තල් ගස්වල දේශය" යන්නයි.[34]
ඉතිහාසය
සංස්කරණයපූර්ව-කැබ්‍රලීන් යුගය
සංස්කරණය
ඇමරිකාවෙන් හමු වූ පැරණිතම මිනිස් අවශේෂ කිහිපයක් වන ලුසියා වුමන්, මිනාස් ජෙරයිස් හි පේද්‍රෝ ලියොපොල්ඩෝ ප්‍රදේශයෙන් හමු වූ අතර අවම වශයෙන් වසර 11,000 ක් පැරණි මානව වාසස්ථාන පිළිබඳ සාක්ෂි සපයයි.[36] බටහිර අර්ධගෝලයේ මෙතෙක් හමු වූ පැරණිතම මැටි භාණ්ඩ බ්‍රසීලයේ ඇමසන් ද්‍රෝණියේ කැණීම් කරන ලද අතර විකිරණශීලී කාබන් මගින් වසර 8,000 කට වඩා පැරණි (ක්‍රි.පූ. 6000) විය. මැටි භාණ්ඩ සැන්ටාරම් අසලින් හමු වූ අතර එම කලාපය සංකීර්ණ ප්‍රාග් ඓතිහාසික සංස්කෘතියකට සහාය දුන් බවට සාක්ෂි සපයයි.[37] මාරජෝරා සංස්කෘතිය ක්‍රි.ව. 400 සිට 1400 දක්වා ඇමසන් ඩෙල්ටාවේ මැරජෝ හි සමෘද්ධිමත් වූ අතර, නවීන මැටි භාණ්ඩ, සමාජ ස්ථරීකරණය, විශාල ජනගහනය, පස් කඳු ගොඩනැගීම සහ ප්‍රධාන රාජ්‍යයන් වැනි සංකීර්ණ සමාජ සංයුතීන් වර්ධනය විය.[38]
පෘතුගීසි පැමිණීමේ කාලය තුළ, වර්තමාන බ්‍රසීලයේ භූමියේ ඇස්තමේන්තුගත ආදිවාසී ජනගහනය මිලියන 7 ක් වූ අතර,[39] බොහෝ දුරට අර්ධ-සංචාරකයින් වූ අතර, ඔවුන් දඩයම් කිරීම, මසුන් ඇල්ලීම, එක්රැස් කිරීම සහ සංක්‍රමණික කෘෂිකර්මාන්තය මත යැපුණි. ජනගහනය විශාල ආදිවාසී ජනවාර්ගික කණ්ඩායම් කිහිපයකින් සමන්විත විය (උදා: ටුපිස්, ගුරානිස්, ගෙස් සහ අරවක්ස්). ටුපි ජනතාව ටුපිනික්වින්ස් සහ ටුපිනම්බාස් ලෙස උප බෙදීම් වලට ලක් කරන ලදී.[40]
යුරෝපීයයන් පැමිණීමට පෙර, මෙම කණ්ඩායම් සහ ඔවුන්ගේ උප කණ්ඩායම් අතර සීමාවන් සංස්කෘතිය, භාෂාව සහ සදාචාරාත්මක විශ්වාසයන්හි වෙනස්කම් වලින් පැනනැඟුණු යුද්ධ මගින් සලකුණු කරන ලදී.[41] මෙම යුද්ධවලට ගොඩබිම සහ ජලය මත මහා පරිමාණ හමුදා ක්‍රියාමාර්ග ද ඇතුළත් වූ අතර, යුද සිරකරුවන්ට මිනීමැරුම් චාරිත්‍ර ද ඇතුළත් විය.[42][43] පරම්පරාගතභාවයට යම් බරක් තිබුණද, නායකත්වය යනු අනුප්‍රාප්තික උත්සව සහ සම්මුතීන් තුළ පවරා ඇතිවාට වඩා කාලයත් සමඟ දිනාගත් තත්ත්වයකි.[41] ස්වදේශික කණ්ඩායම් අතර වහල්භාවය යුරෝපීයයන්ට වඩා වෙනස් අර්ථයක් තිබුණි, මන්ද එය විවිධ සමාජ ආර්ථික සංවිධානයකින් ආරම්භ වූ අතර, එහි අසමමිතිය ඥාති සබඳතා බවට පරිවර්තනය කරන ලදී.[44]
පෘතුගීසි යටත් විජිතකරණය
සංස්කරණය.jpg)
1494 ටෝර්ඩසිලස් ගිවිසුමෙන් පසුව, 1500 අප්‍රේල් 22 වන දින පේද්‍රෝ අල්වාරෙස් කබ්රාල් විසින් අණ දෙන ලද පෘතුගීසි බලඇණියේ පැමිණීමත් සමඟ, දැන් බ්‍රසීලය ලෙස හඳුන්වන භූමිය පෘතුගීසි අධිරාජ්‍යය සඳහා හිමිකම් කියන ලදී.[45] පෘතුගීසීන්ට ජනවාර්ගික සමාජ කිහිපයකට බෙදී ගිය ආදිවාසී ජනයා හමු වූ අතර, ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් ටුපි-ගුවාරානි පවුලේ භාෂා කතා කළ අතර ඔවුන් අතර සටන් කළහ.[46] පළමු ජනාවාසකරණය 1532 දී ආරම්භ කරන ලද නමුත්, යටත් විජිතකරණය ඵලදායී ලෙස ආරම්භ වූයේ 1534 දී, පෘතුගාලයේ III වන ජෝන් රජු භූමිය පෞද්ගලික සහ ස්වාධීන කපිතාන්වරුන් පහළොවකට බෙදා දීමත් සමඟය.[47][48]
කෙසේ වෙතත්, විමධ්‍යගත සහ අසංවිධානාත්මක කපිතාන් ක්‍රමය ගැටළු සහගත බව ඔප්පු වූ අතර, 1549 දී පෘතුගීසි රජු ඔවුන්ව දකුණු ඇමරිකාවේ තනි සහ මධ්‍යගත පෘතුගීසි යටත් විජිතයක අගනුවර බවට පත් වූ සැල්වදෝර් නගරයේ බ්‍රසීලයේ ආණ්ඩුකාර ජනරාල් බවට ප්‍රතිව්‍යුහගත කළේය.[48][49] යටත් විජිතකරණයේ පළමු සියවස් දෙක තුළ, ස්වදේශික සහ යුරෝපීය කණ්ඩායම් නිරන්තර යුද්ධයක ජීවත් වූ අතර, එකිනෙකාට එරෙහිව වාසි ලබා ගැනීම සඳහා අවස්ථාවාදී සන්ධාන ඇති කර ගත්හ.[50][51][52][53]
16 වන සියවසේ මැද භාගය වන විට, උක් සීනි බ්‍රසීලයේ වැදගත්ම අපනයනය බවට පත්ව තිබුණි.[55][56] බටහිර අප්‍රිකාවේ වහල් වෙළඳපොලේ උප සහරා අප්‍රිකාවේ මිලදී ගත් වහලුන්[57] (ඇන්ගෝලා සහ මොසැම්බික්හි ඔවුන්ගේ යටත් විජිතවල පෘතුගීසි සහචරයින්ගෙන් පමණක් නොව), උක් වගාවන්ට මුහුණ දීම සඳහා එහි විශාලතම ආනයනය බවට පත්ව තිබුණි.[58][59] බ්‍රසීලියානු සීනි සඳහා ජාත්‍යන්තර ඉල්ලුම වැඩිවීම හේතුවෙන්.[60][61] 1500 සහ 1800 අතර කාලය තුළ අප්‍රිකාවෙන් වහලුන් මිලියන 2.8 කට වඩා බ්‍රසීලයට ලැබුණි.[62]
17 වන සියවස අවසන් වන විට, සීනි අපනයන පහත වැටීමට පටන් ගත් අතර[63] 1690 ගණන්වල බැන්ඩෙයිරන්ට්ස් විසින් රත්‍රන් සොයා ගැනීම යටත් විජිතයේ ආර්ථිකයේ නව කොඳු නාරටිය බවට පත් වූ අතර, රන් රශ්මියක්[64] ඇති කළ අතර එය පෘතුගාලයෙන් සහ ලොව පුරා සියලුම පෘතුගීසි යටත් විජිතවලින් දහස් ගණනක් නව පදිංචිකරුවන් බ්‍රසීලයට ආකර්ෂණය කර ගත්තේය.[65] මෙම වැඩිවන සංක්‍රමණ මට්ටම නවකයින් සහ පැරණි පදිංචිකරුවන් අතර ගැටුම් ඇති කළේය.[66]
බන්ඩෙයිරාස් ලෙස හැඳින්වෙන පෘතුගීසි ගවේෂණ ක්‍රමයෙන් දකුණු ඇමරිකාවේ බ්‍රසීලයේ මුල් යටත් විජිත මායිම් එහි ආසන්න වශයෙන් වර්තමාන දේශසීමා දක්වා පුළුල් කළේය.[67][68] මෙම යුගයේදී, අනෙකුත් යුරෝපීය බලවතුන් බ්‍රසීලයේ සමහර කොටස් යටත් විජිතකරණය කිරීමට උත්සාහ කළහ. විශේෂයෙන් 1560 ගණන්වල රියෝහි ප්‍රංශ ජාතිකයින්, 1610 ගණන්වල මරන්හාඕ හි සහ අයිබීරියානු සංගමය අවසන් වීමෙන් පසු ලන්දේසි-පෘතුගීසි යුද්ධයේදී බාහියා සහ පර්නාම්බුකෝ හි ලන්දේසීන් සටන් කිරීමට සිදු විය. [69]
බ්‍රසීලයේ පෘතුගීසි යටත් විජිත පරිපාලනයට යටත් විජිත පිළිවෙල සහ පෘතුගාලයේ ධනවත්ම සහ විශාලතම යටත් විජිතයේ ඒකාධිකාරය සහතික කරන අරමුණු දෙකක් තිබුණි: පැල්මරේස් හි ක්විලොම්බෝ වැනි සියලු ආකාරයේ වහල් කැරැල්ල සහ ප්‍රතිරෝධය පාලනය යටතේ තබා ගැනීම සහ මුලිනුපුටා දැමීම,[70] සහ මිනාස් ජෙරයිස් කුමන්ත්‍රණය වැනි ස්වයං පාලනය හෝ නිදහස සඳහා වූ සියලු ව්‍යාපාර මර්දනය කිරීම.[71]
රාජධානියට නැගීම
සංස්කරණය
1807 අගභාගයේදී, ස්පාඤ්ඤ සහ නැපෝලියන් හමුදා මහාද්වීපික පෘතුගාලයේ ආරක්ෂාවට තර්ජනය කළ අතර, පළමුවන මාරියා රැජිනගේ නමින් රීජන්ට් ජෝන් කුමරු රාජකීය අධිකරණය ලිස්බන් සිට රියෝ ද ජැනයිරෝ වෙත ගෙන යාමට හේතු විය.[72] එහිදී ඔවුන් බ්‍රසීලයේ පළමු මූල්‍ය ආයතන කිහිපයක් ස්ථාපිත කළහ, එනම් එහි දේශීය කොටස් හුවමාරුව[73] සහ එහි ජාතික බැංකුව, ඊට අමතරව බ්‍රසීල වෙළඳාම පිළිබඳ පෘතුගීසි ඒකාධිකාරය අවසන් කර බ්‍රසීලයේ වරායන් වෙනත් ජාතීන්ට විවෘත කළහ. 1809 දී, පිටුවහල් කිරීමට බල කිරීම සඳහා පළිගැනීමක් ලෙස, රීජන්ට් කුමරු ප්‍රංශ ගයනාව යටත් කර ගැනීමට නියෝග කළේය.[74]
1814 දී අර්ධද්වීපික යුද්ධය අවසන් වීමත් සමඟ, යුරෝපයේ අධිකරණ විසින් I වන මාරියා රැජින සහ රීජන්ට් ජෝන් කුමරු පෘතුගාලයට නැවත පැමිණෙන ලෙස ඉල්ලා සිටි අතර, පුරාණ යුරෝපීය රාජාණ්ඩුවක ප්‍රධානියා යටත් විජිතයක වාසය කිරීම නුසුදුසු යැයි සලකන ලදී. 1815 දී, රාජකීය අධිකරණය වසර හයක් තිස්සේ සමෘද්ධිමත් වූ බ්‍රසීලයේ දිගටම ජීවත් වීම සාධාරණීකරණය කිරීම සඳහා, කිරීටය පෘතුගාලය, බ්‍රසීලය සහ ඇල්ගාර්ව්ස් එක්සත් රාජධානිය ස්ථාපිත කළ අතර, එමඟින් බහු මහාද්වීපික අත්ලාන්තික් රාජාණ්ඩු රාජ්‍යයක් නිර්මාණය විය.[75] කෙසේ වෙතත්, පෘතුගාලයේ නායකත්වය, එහි විශාල යටත් විජිතයේ නව තත්ත්වය ගැන අමනාප වී, ලිස්බන් වෙත අධිකරණය නැවත ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය (1820 ලිබරල් විප්ලවය බලන්න). 1821 දී, පෝර්ටෝ නගරය අත්පත් කරගත් විප්ලවවාදීන්ගේ ඉල්ලීම්වලට එකඟ වෙමින්,[76] හයවන ජෝන් ලිස්බන් බලා පිටත් විය. එහිදී ඔහු නව ව්‍යවස්ථාවට දිවුරුම් දුන් අතර, ඔහුගේ පුත් පේද්‍රෝ ද ඇල්කන්ටාරා කුමරු බ්‍රසීල රාජධානියේ රීජන්ට් ලෙස තැබීය.[77]
ස්වාධීන අධිරාජ්‍යය
සංස්කරණය
පෘතුගීසි සහ බ්‍රසීලියානුවන් අතර ආතතීන් වැඩි වූ අතර ලිබරල් විප්ලවය විසින් පනවන ලද නව දේශපාලන තන්ත්‍රය විසින් මෙහෙයවනු ලැබූ පෘතුගීසි කෝර්ටෙස්, බ්‍රසීලය යටත් විජිතයක් ලෙස නැවත ස්ථාපිත කිරීමට උත්සාහ කළේය.[78] බ්‍රසීලියානුවන් යටත් වීමට ප්‍රතික්ෂේප කළ අතර, පෙඩ්‍රෝ කුමරු 1822 සැප්තැම්බර් 7 වන දින පෘතුගාලයෙන් රටේ නිදහස ප්‍රකාශ කරමින් ඔවුන් සමඟ එක්වීමට තීරණය කළේය.[79] මාසයකට පසු, පෙඩ්‍රෝ කුමරු බ්‍රසීලයේ පළමු අධිරාජ්‍යයා ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අතර, I වන ඩොම් පේද්‍රෝ යන රාජකීය පදවිය සමඟින්, බ්‍රසීල අධිරාජ්‍යය ආරම්භ විය.[80]
මෙම ක්‍රියාවලිය ඔස්සේ දැනටමත් ආරම්භ වී තිබූ බ්‍රසීලියානු නිදහස් යුද්ධය, උතුරු, ඊසානදිග ප්‍රදේශ සහ සිස්ප්ලැටිනා පළාත පුරා පැතිර ගියේය.[81] අවසාන පෘතුගීසි සොල්දාදුවන් 1824 මාර්තු 8 වන දින යටත් විය;[82] 1825 අගෝස්තු 29 වන දින පෘතුගාලය බ්‍රසීලියානු නිදහස නිල වශයෙන් පිළිගත්තේය.[83]
1831 අප්‍රේල් 7 වන දින, වසර ගණනාවක් පුරා පැවති පරිපාලන කැලඹිලි සහ ලිබරල්වාදීන් සහ කොන්සර්වේටිව්වරුන් සමඟ පැවති දේශපාලන විසම්මුතිය හේතුවෙන් වෙහෙසට පත් වූ අතර, ජනරජ වෙන්වීමේ උත්සාහයක්[84] සහ හයවන ජෝන් රජුගේ අනුප්‍රාප්තිකයේදී පෘතුගාලයේ නිරපේක්ෂවාදීන් ලබා දුන් ආකාරයට එකඟ නොවූ අතර, පළමුවන පේද්‍රෝ තම දියණියගේ ඔටුන්න නැවත ලබා ගැනීම සඳහා පෘතුගාලයට පිටත්ව ගියේ ඔහුගේ පස් හැවිරිදි පුත්‍රයා සහ උරුමක්කාරයා (II වන ඩොම් පේද්‍රෝ) වෙනුවෙන් බ්‍රසීලියානු සිංහාසනය අත්හැරීමෙන් පසුවය.[85]
නව අධිරාජ්‍යයාට වැඩිවිය පැමිණෙන තෙක් ඔහුගේ ව්‍යවස්ථාපිත බලතල ක්‍රියාත්මක කිරීමට නොහැකි වූ බැවින්, මහා සභාව විසින් රීජන්සියක් පිහිටුවන ලදී.[86] මධ්‍යස්ථ බලයේ මුහුණුවරක් නියෝජනය කළ හැකි ආකර්ෂණීය චරිතයක් නොමැති විට, ග්‍රාඕ-පාරා හි කබනගේම්, සැල්වදෝරයේ මාලේ කැරැල්ල, බලයාඩා (මරන්හාඕ), සබිනාඩා (බහියා) සහ රියෝ ග්‍රෑන්ඩ් ඩෝ සුල් හි ආරම්භ වූ සහ ගුසෙප් ගරිබාල්ඩිගේ සහාය ඇතිව පැවති රාගමෆින් යුද්ධය වැනි දේශීය කැරලි මාලාවක් සිදු විය. මේවා මතු වූයේ මධ්‍යම බලය කෙරෙහි පළාත්වල ඇති අතෘප්තිය සහ විශාල, වහල් පාලනයක් සහ අලුතින් ස්වාධීන වූ ජාතික රාජ්‍යයකට ආවේණික වූ පැරණි සහ සැඟවුණු සමාජ ආතතීන් සමඟිනි.[87] පර්නම්බුකෝ හි ප්‍රෙයිරා කැරැල්ල ඇතුළු මෙම අභ්‍යන්තර දේශපාලන හා සමාජ කැලඹිලි කාලපරිච්ඡේදය, 1841 දී දෙවන පේද්‍රෝගේ අකාලික රාජාභිෂේකයත් සමඟ සිදු වූ රීජන්සියේ අවසානයෙන් වසර ගණනාවකට පසු, 1840 ගණන්වල අවසානයේ දී පමණක් ජය ගන්නා ලදී.[88]
රාජාණ්ඩුවේ අවසාන අදියරේදී, වහල්භාවය පිළිබඳ ගැටළුව කේන්ද්‍ර කරගත් අභ්‍යන්තර දේශපාලන විවාදයක් ඇති විය. 1850 දී අත්ලාන්තික් වහල් වෙළඳාම තහනම් කරන ලදී,[89] බ්‍රිතාන්‍ය ඇබර්ඩීන් පනතේ සහ යුසෙබියෝ ඩි ක්වේරෝස් නීතියේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, නමුත් 1888 මැයි මාසයේදී පමණක්, රට තුළ වහල්භාවය සදාචාරාත්මක හා නීත්‍යානුකූලව විසුරුවා හැරීම සඳහා අභ්‍යන්තර බලමුලු ගැන්වීමේ සහ විවාදයේ දිගු ක්‍රියාවලියකින් පසුව, ස්වර්ණමය නීතියේ අනුමැතිය ඇතිව ආයතනය විධිමත් ලෙස අහෝසි කරන ලදී.[90]
රාජාණ්ඩුවේ විදේශ කටයුතු ප්‍රතිපත්ති දකුණු කෝන් හි බ්‍රසීලයේ අසල්වැසි රටවලට අදාළ ගැටළු සමඟ කටයුතු කළේය. උරුගුවේ නිදහසට හේතු වූ සිස්ප්ලැටයින් යුද්ධයෙන් බොහෝ කලකට පසු,[91] දෙවන පේද්‍රෝගේ 58 වසරක පාලන සමයේදී බ්‍රසීලය ජාත්‍යන්තර යුද්ධ තුනක් ජයග්‍රහණය කළේය: ප්ලැටීන් යුද්ධය, උරුගුවේ යුද්ධය සහ බ්‍රසීල ඉතිහාසයේ විශාලතම යුද ප්‍රයත්නය වන විනාශකාරී පැරගුවේ යුද්ධය.[92][93]
බ්‍රසීල ජාතිකයන්ගෙන් බහුතරයක් අතර රටේ රජයේ ස්වරූපය වෙනස් කිරීමට කිසිදු කැමැත්තක් නොතිබුණද,[94] 1889 නොවැම්බර් 15 වන දින, අධිරාජ්‍ය හමුදා නිලධාරීන්ගෙන් බහුතරයක් මෙන්ම ග්‍රාමීය හා මූල්‍ය ප්‍රභූන් සමඟ එකඟ නොවීම හේතුවෙන්, රාජාණ්ඩුව හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් පෙරලා දමන ලදී.[95] දින කිහිපයකට පසු, ජාතික ධජය ධනාත්මකවාදයේ බලපෑමෙන් යුත් "ඕර්ඩම් ඊ ප්‍රොග්‍රෙසෝ" යන ජාතික ආදර්ශ පාඨය ඇතුළත් නව සැලසුමකින් ප්‍රතිස්ථාපනය කරන ලදී. නොවැම්බර් 15 දැන් ජනරජ දිනය, ජාතික නිවාඩු දිනයකි.[96]
මුල් ජනරජය
සංස්කරණය
_restored.jpg)
.jpg)
මුල් ජනරජ රජය හමුදා ඒකාධිපතිත්වයක් වූ අතර, රියෝ ද ජැනයිරෝ සහ ප්‍රාන්ත දෙකෙහිම කටයුතු හමුදාව විසින් ආධිපත්‍යය දැරීය. මාධ්‍ය නිදහස අතුරුදහන් වූ අතර මැතිවරණ බලයේ සිටි අය විසින් පාලනය කරන ලදී.[97] ආර්ථික අර්බුදයකින් සහ මිලිටරි අර්බුදයකින් පසුව, 1894 වන තෙක් සිවිල් වැසියන් බලය අල්ලා නොගත් අතර, 1930 ඔක්තෝබර් දක්වා එහි රැඳී සිටියහ.[98][99][100]
මෙම පළමු ජනරජ යුගයේදී, බ්‍රසීලය අසල්වැසි රටවල් සමඟ දේශසීමා ආරවුල් විසඳීමේ සාර්ථකත්වය මගින් සංලක්ෂිත සාපේක්ෂ සමතුලිතතාවයක් පවත්වා ගෙන ගිය අතර,[101] අක්කර යුද්ධය (1899–1902) සහ පළමු ලෝක යුද්ධයට (1914–1918) එහි සහභාගීත්වයෙන් පමණක් බිඳ වැටුණි,[102][103][104] ඉන්පසු ජාතීන්ගේ සංගමයේ ප්‍රමුඛ කාර්යභාරයක් ඉටු කිරීමට අසාර්ථක උත්සාහයක්;[105] අභ්‍යන්තරව, එන්සිල්හමෙන්ටෝ අර්බුදයෙන්[106][107][108] සහ නාවික කැරලි වලින්,[109]] 1920 ගණන් දක්වා මූල්‍ය, දේශපාලනික සහ සමාජීය අස්ථාවරත්වයේ දිගුකාලීන චක්‍රයක් ආරම්භ වූ අතර, සිවිල්[110][111][112] සහ මිලිටරි යන දෙඅංශයෙන්ම විවිධ කැරලි මගින් රට වටලා තිබුණි.[113][114][115]
ටිකෙන් ටික, මෙම අර්බුද නිසා ඇති වූ සාමාන්‍ය අස්ථාවරත්වයේ චක්‍රයක් පාලන තන්ත්‍රය කෙතරම් දුරට අඩපණ කළේද යත්, ඔහුගේ අපේක්ෂක සහකරුගේ ඝාතනයෙන් පසුව, බොහෝ හමුදාවන්ගේ සහාය ඇතිව පරාජිත විපක්ෂ ජනාධිපති අපේක්ෂක ගෙටුලියෝ වර්ගාස් 1930 විප්ලවය සාර්ථකව මෙහෙයවීය.[116][117] වර්ගාස් සහ හමුදාව තාවකාලිකව බලය භාර ගැනීමට නියමිතව තිබුණද, ඒ වෙනුවට කොංග්‍රසය වසා දමා, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව නිවා දමා, හදිසි බලතල සහිතව පාලනය කළ අතර, ප්‍රාන්තවල ආණ්ඩුකාරවරුන් ඔහුගේම ආධාරකරුවන් සමඟ ප්‍රතිස්ථාපනය කළේය.[118][119]
1930 ගණන්වලදී, වර්ගාස් සහ ඔහුගේ ආධාරකරුවන් බලයෙන් ඉවත් කිරීමට ගත් උත්සාහයන් තුනක් අසාර්ථක විය. පළමුවැන්න 1932 දී සාඕ පවුලෝගේ කතිපයාධිකාරය විසින් මෙහෙයවන ලද ව්‍යවස්ථාවාදී විප්ලවයයි. දෙවැන්න 1935 නොවැම්බර් මාසයේ කොමියුනිස්ට් නැගිටීමක් වූ අතර, අවසාන එක 1938 මැයි මාසයේදී දේශීය ෆැසිස්ට්වාදීන් විසින් කුමන්ත්‍රණ උත්සාහයක් විය.[120][121][122] 1935 නැගිටීම ආරක්ෂක අර්බුදයක් නිර්මාණය කළ අතර එහිදී කොංග්‍රසය විධායක ශාඛාවට වැඩි බලයක් මාරු කළේය. 1937 කුමන්ත්‍රණය හේතුවෙන් 1938 මැතිවරණය අවලංගු වූ අතර එස්ටාඩෝ නොවෝ යුගය ආරම්භ කරමින් වර්ගාස් ඒකාධිපතියෙකු ලෙස විධිමත් කරන ලදී. මෙම කාලය තුළ රජයේ කෲරත්වය සහ මාධ්‍ය වාරණය වැඩි විය.[123]
දෙවන ලෝක යුද්ධ සමයේදී, දකුණු අත්ලාන්තික් සාගරය සම්බන්ධයෙන් උපායමාර්ගික ආරවුලකදී නාසි ජර්මනිය සහ ෆැසිස්ට් ඉතාලිය විසින් රට පළිගැනීම්වලට ලක් වූ 1942 අගෝස්තු දක්වා බ්‍රසීලය මධ්‍යස්ථව සිටියේය, එම නිසා මිත්‍ර පාක්ෂික පැත්තෙන් යුද්ධයට අවතීර්ණ විය.[124][125][126] අත්ලාන්තික් සටනට සහභාගී වීමට අමතරව, බ්‍රසීලය ඉතාලි ව්‍යාපාරයේ සටන් කිරීමට ගවේෂණ හමුදාවක් ද යැවීය.[127]
1945 දී මිත්‍ර පාක්ෂිකයින්ගේ ජයග්‍රහණය සහ යුරෝපයේ ෆැසිස්ට් පාලන තන්ත්‍ර අවසන් වීමත් සමඟ, වර්ගාස්ගේ ස්ථාවරය පිළිගත නොහැකි වූ අතර, තවත් හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින් ඔහු ඉක්මනින් බලයෙන් පහ කරන ලද අතර, වසර 15 කට පෙර එය අවසන් කළ එම හමුදාව විසින්ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය නැවත ස්ථාපිත කරන ලදී.[128] 1950 දී මැතිවරණයකින් නැවත බලයට පත්වීමෙන් පසු, දේශපාලන අර්බුදයක් මධ්‍යයේ, 1954 අගෝස්තු මාසයේදී වර්ගාස් සියදිවි නසා ගත්තේය.[129][130]
වර්ගාස්ගේ සියදිවි නසාගැනීමෙන් පසු කෙටි කාලීන අන්තර්කාලීන ආණ්ඩු කිහිපයක්ම විය.[131][132] ජුසෙලිනෝ කුබිට්ෂෙක් 1956 දී ජනාධිපති ධුරයට පත් වූ අතර, දේශපාලන විපක්ෂය කෙරෙහි සහනශීලී ස්ථාවරයක් ගත් අතර එමඟින් ඔහුට ප්‍රධාන අර්බුදවලින් තොරව පාලනය කිරීමට හැකි විය.[133] ආර්ථිකය සහ කාර්මික අංශය කැපී පෙනෙන ලෙස වර්ධනය විය,[134] නමුත් ඔහුගේ ලොකුම ජයග්‍රහණය වූයේ 1960 දී ආරම්භ කරන ලද බ්‍රසීලියා නව අගනුවර ඉදිකිරීමයි.[135] කුබිට්ෂෙක්ගේ අනුප්‍රාප්තිකයා වූ ජැනියෝ ක්වඩ්‍රොස්, බලයට පත්වීමෙන් වසරකටත් අඩු කාලයකදී 1961 දී ඉල්ලා අස්විය.[136] ඔහුගේ උප ජනාධිපති ජෝඕ ගූලාර්ට් ජනාධිපති ධුරයට පත් වූ නමුත් දැඩි දේශපාලන විරෝධයක් ඇති කළ අතර 1964 අප්‍රේල් මාසයේදී හමුදා ඒකාධිපතිත්වයක් ඇති කළ කුමන්ත්‍රණයකින් බලයෙන් පහ කරන ලදී.[137]
හමුදා ඒකාධිපතිත්වය
සංස්කරණය
නව පාලන තන්ත්‍රය තාවකාලික වීමට අදහස් කරන ලදී,[138] නමුත් ක්‍රමයෙන් එය තුළම වසා දමා 1968 දී පස්වන ආයතනික පනත ප්‍රකාශයට පත් කිරීමත් සමඟ පූර්ණ ඒකාධිපතිත්වයක් බවට පත්විය.[139] මර්දනය පාලන තන්ත්‍රයට එරෙහිව සටන් කිරීම සඳහා ගරිල්ලා උපක්‍රම භාවිතා කළ අයට පමණක් සීමා නොවූ අතර, "කොන්ඩෝර් මෙහෙයුම" හරහා රට තුළ සහ පිටත ආයතනික විරුද්ධවාදීන්, කලාකරුවන්, මාධ්‍යවේදීන් සහ සිවිල් සමාජයේ අනෙකුත් සාමාජිකයින් වෙතද ළඟා විය.[140][141][142][143] අනෙකුත් අධිකාරීවාදී පාලන තන්ත්‍රයන් මෙන්, "ආර්ථික ආශ්චර්යය" ලෙස හැඳින්වෙන ආර්ථික උත්පාතයක් හේතුවෙන්, බ්‍රසීලියානු හමුදා ආඥාදායකත්වය 1970 ගණන්වල මුල් භාගයේදී ජනප්‍රියත්වයේ උච්චතම ස්ථානයට පැමිණියේය.[144]
කෙසේ වෙතත්, සෙමින්, වාමාංශික ගරිල්ලන්ගේ පරාජයෙන් පසුව පවා, ඒකාධිපති බලයේ වසර ගණනාවක ගෙවී යාම මර්දනය මන්දගාමී කළේ නැත.[145] එම කාලපරිච්ඡේදයේ ආර්ථික අර්බුද සහ මහජන පීඩනය සමඟ කටයුතු කිරීමට ඇති නොහැකියාව නිසා නැවත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීකරණ ප්‍රතිපත්තියක් නොවැළැක්විය හැකි වූ අතර, එය පාලන තන්ත්‍රය පැත්තෙන් ජෙනරාල්වරුන් වන අර්නස්ටෝ ගයිසෙල් සහ ගොල්බරි ඩෝ කූටෝ ඊ සිල්වා විසින් මෙහෙයවන ලදී.[146] 1979 දී සමාව දීමේ නීතිය බලාත්මක කිරීමත් සමඟ, බ්‍රසීලය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට මන්දගාමී නැවත පැමිණීමක් ආරම්භ කළ අතර එය 1980 ගණන්වලදී සම්පූර්ණ විය.[88]
සමකාලීන යුගය
සංස්කරණය
1985 දී හෝසේ සර්නි ජනාධිපති ධුරයට පත් වූ විට සිවිල් වැසියන් නැවත බලයට පැමිණියහ. හමුදා පාලනයෙන් උරුම වූ ආර්ථික අර්බුදය සහ අධි උද්ධමනය පාලනය කිරීමට අපොහොසත් වීම හේතුවෙන් ඔහුගේ ධුර කාලය තුළ ඔහු ජනප්‍රිය නොවීය.[147] සර්නිගේ අසාර්ථක රජය 1989 දී පාහේ නොදන්නා ප්‍රනාන්දු කොලර්ගේ මැතිවරණයට හේතු වූ අතර, පසුව 1992 දී ජාතික කොංග්‍රසය විසින් ඔහුට දෝෂාභියෝගයක් ඉදිරිපත් කරන ලදී.[148] කොලර් වෙනුවට ඔහුගේ උප සභාපති ඉටමාර් ෆ්‍රැන්කෝ පත් කළ අතර, ඔහු ප්‍රනාන්දු හෙන්රික් කාර්ඩෝසෝ මුදල් අමාත්‍යවරයා ලෙස පත් කළේය. 1994 දී, කාර්ඩෝසෝ ඉතා සාර්ථක ප්ලැනෝ රියල් එකක් නිර්මාණය කළ අතර,[149] පෙර රජයන් විසින් අධි උද්ධමනය මැඩපැවැත්වීමට උත්සාහ කරමින් දශක ගණනාවක් තිස්සේ අසාර්ථක වූ ආර්ථික සැලසුම් වලින් පසුව, අවසානයේ බ්‍රසීල ආර්ථිකය ස්ථාවර කළේය.[150][151] කාර්ඩෝසෝ 1994 මැතිවරණය ජයග්‍රහණය කළ අතර නැවතත් 1998 දී.[152]
කාර්ඩෝසෝගෙන් ඔහුගේ ප්‍රධාන විපක්ෂ නායක ලුයිස් ඉනාසියෝ ලූලා ද සිල්වා (2002 දී තේරී පත් වූ අතර 2006 දී නැවත තේරී පත් විය) වෙත සාමකාමීව බලය මාරුවීම, බ්‍රසීලය දිගු කලක් තිස්සේ අපේක්ෂා කළ දේශපාලන ස්ථාවරත්වයක් අත්කර ගෙන ඇති බවට සාක්ෂියක් ලෙස සැලකේ.[153][154] කෙසේ වෙතත්, දූෂණය, පොලිස් කෲරත්වය, දේශපාලන සංස්ථාපිතයේ සහ රාජ්‍ය සේවයේ අකාර්යක්ෂමතාව හේතුවෙන් දශක ගණනාවක් තිස්සේ රැස් වූ කෝපය සහ කලකිරීම් හේතුවෙන්, 2010 දී මැතිවරණය ජයග්‍රහණය කිරීමෙන් පසු ලූලාගෙන් පසු 2014 දී නැවතත් පටු ආන්තිකවලින් පත් වූ ඩිල්මා රූසෙෆ්ගේ පළමු ධුර කාලය මැදදී බ්‍රසීලයේ සාමකාමී විරෝධතා රාශියක් ඇති විය.[155][156]
2016 දී රූසෙෆ් ඇගේ දෙවන ධුර කාලයෙන් අඩක්, බ්‍රසීල කොංග්‍රසය විසින් දෝෂාභියෝගයට ලක් කරන ලදී,[157][158] සහ අගෝස්තු 31 වන දින රූසෙෆ්ගේ දෝෂාභියෝගය පිළිගැනීමෙන් පසු පූර්ණ ජනාධිපති බලතල භාරගත් ඇගේ උප ජනාධිපති මයිකල් ටෙමර් වෙනුවට පත් කරන ලදී. දෝෂාභියෝග ක්‍රියාවලිය අතරතුර ඇයට පක්ෂව සහ විපක්ෂව විශාල වීදි විරෝධතා ඇති විය.[159] ඇයට එරෙහි චෝදනා දේශපාලන හා ආර්ථික අර්බුද සහ සියලුම ප්‍රාථමික දේශපාලන පක්ෂවල දේශපාලනඥයන් සමඟ සම්බන්ධ බවට සාක්ෂි මගින් පෝෂණය විය. 2017 දී, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය පෙට්‍රොබ්‍රාස් දූෂණ වංචාවට සම්බන්ධ යැයි කියනු ලබන බ්‍රසීලියානු නීති සම්පාදකයින් 71 දෙනෙකු සහ ජනාධිපති මයිකල් ටෙමර්ගේ කැබිනට් මණ්ඩලයේ අමාත්‍යවරුන් නව දෙනෙකු විමර්ශනය කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය.[160] ජනාධිපති ටෙමර්ට ද දූෂණ චෝදනා එල්ල විය.[161]
දැඩි මතභේදයට තුඩු දුන් 2018 මැතිවරණයේදී, සමාජ ලිබරල් පක්ෂයේ (PSL) මතභේදාත්මක කොන්සර්වේටිව් අපේක්ෂක ජෙයාර් බොල්සොනාරෝ ජනාධිපති ලෙස තේරී පත් වූ අතර, වලංගු ඡන්දවලින් 55.13% ක සහාය ඇතිව කම්කරු පක්ෂයේ (PT) ප්‍රනාන්දු හඩාඩ්ට එරෙහිව දෙවන වටයේදී ජයග්‍රහණය කළේය.[162] 2020 දශකයේ මුල් භාගයේදී, COVID-19 වසංගතය අතරතුර බ්‍රසීලය දැඩි ලෙස පීඩාවට පත් වූ රටවලින් එකක් බවට පත් වූ අතර, එක්සත් ජනපදයෙන් පසු ලොව පුරා දෙවන ඉහළම මරණ සංඛ්‍යාව ලබා ගත්තේය.[163] 2021 මැයි මාසයේදී, ලුයිස් ඉනාසියෝ ලූලා ඩා සිල්වා ප්‍රකාශ කළේ 2022 බ්‍රසීල මහ මැතිවරණයේදී බොල්සොනාරෝට එරෙහිව තුන්වන වරටත් තරඟ කරන බවයි.[164] 2022 ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී, ලූලා පළමු වටයේ පළමු ස්ථානයේ සිටි අතර, ඡන්දදායකයින්ගෙන් 48.43% ක සහයෝගයක් ලබා ගත් අතර, දෙවන වටයේ දී ඡන්ද වලින් 50.90% ක් ලබා ගත්තේය.[165][166] ලූලාගේ පදවි ප්‍රාප්තියෙන් සතියකට පසු, 2023 ජනවාරි 8 වන දින, සති කිහිපයක නොසන්සුන්තාවයකින් පසු, බොල්සොනාරෝගේ ආධාරකරුවන් පිරිසක් බ්‍රසීලයේ අගනුවර වන බ්‍රසීලියා හි ෆෙඩරල් රජයේ ගොඩනැගිලිවලට පහර දුන්හ.[167][168]
භූගෝලය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලය දකුණු ඇමරිකාවේ නැගෙනහිර වෙරළ තීරයේ විශාල ප්‍රදේශයක් අත්පත් කරගෙන සිටින අතර මහාද්වීපයේ අභ්‍යන්තරයෙන් වැඩි කොටසක් ඇතුළත් වන අතර,[169] දකුණින් උරුගුවේ; නිරිත දෙසින් ආර්ජන්ටිනාව සහ පැරගුවේ; බටහිරින් බොලිවියාව සහ පේරු; වයඹ දෙසින් කොලොම්බියාව; සහ උතුරින් වෙනිසියුලාව, ගයනාව, සුරිනාම් සහ ප්‍රංශය (ප්‍රංශ ගයනාවේ ප්‍රංශ විදේශීය කලාපය) සමඟ භූමි මායිම් බෙදා ගනී. එය ඉක්වදෝරය සහ චිලී හැර සෑම දකුණු ඇමරිකානු රටක් සමඟම මායිමක් බෙදා ගනී.[170]
බ්‍රසීලියානු භූමිය ෆර්නැන්ඩෝ ද නොරොන්හා, රොකාස් අටෝල්, ශාන්ත පීටර් සහ ශාන්ත පෝල් දූපත් සමූහය සහ ට්‍රින්ඩේඩ් සහ මාටිම් වාස් දූපත් වැනි සාගර දූපත් සමූහයන් ගණනාවක් ද ආවරණය කරයි.[170] එහි ප්‍රමාණය, සහනය, දේශගුණය සහ ස්වාභාවික සම්පත් බ්‍රසීලය භූගෝලීය වශයෙන් විවිධත්වයක් ඇති කරයි.[169] එහි අත්ලාන්තික් දූපත් ඇතුළුව, බ්‍රසීලය 6°N සහ 34°S අක්ෂාංශ සහ 28° සහ 74°W දේශාංශ අතර පිහිටා ඇත.[170]
බ්‍රසීලය ලොව පස්වන විශාලතම රට වන අතර ඇමරිකානු මහාද්වීපයේ තුන්වන විශාලතම රට වන අතර එහි මුළු භූමි ප්‍රමාණය වර්ග කිලෝමීටර 8,515,767.049 (වර්ග සැතපුම් 3,287,956),[171] වර්ග කිලෝමීටර 55,455 (වර්ග සැතපුම් 21,411) ජලය ඇතුළුවය. බ්‍රසීලය ලොව දිගම රට ද වන අතර එය උතුරේ සිට දකුණට කිලෝමීටර 4,395 (සැතපුම් 2,731) ක් විහිදේ,[170] සහ සමකය සහ මකර නිවර්තනය ඒ හරහා දිවෙන ලෝකයේ එකම රට වේ.[170] එය වේලා කලාප හතරක් විහිදේ; UTC−5 සිට ඇක්‍රේ ප්‍රාන්තය සහ ඇමසෝනාස් හි බටහිර කොටස ඇතුළත් වේ, බටහිර ප්‍රාන්තවල UTC−4 දක්වා, නැගෙනහිර ප්‍රාන්තවල UTC−3 දක්වා (ජාතික වේලාව) සහ අත්ලාන්තික් දූපත් වල UTC−2 දක්වා.[172]
දේශගුණය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලයේ දේශගුණය විශාල ප්‍රදේශයක් පුරා පුළුල් පරාසයක කාලගුණික තත්ත්වයන්ගෙන් සහ විවිධ භූ විෂමතාවයකින් සමන්විත වේ, නමුත් රටේ වැඩි කොටසක් නිවර්තන වේ.[170] කොපන් පද්ධතියට අනුව, බ්‍රසීලය ප්‍රධාන දේශගුණික උප වර්ග හයකට සත්කාරකත්වය සපයයි: කාන්තාර, සමක, නිවර්තන, අර්ධ ශුෂ්ක, සාගර සහ උපනිවර්තන. විවිධ දේශගුණික තත්ත්වයන් උතුරේ සමක වැසි වනාන්තර සහ ඊසාන දෙසින් අර්ධ ශුෂ්ක කාන්තාරවල සිට දකුණේ සෞම්‍ය කේතුධර වනාන්තර සහ මධ්‍යම බ්‍රසීලයේ නිවර්තන සැවානා දක්වා පරිසරයන් නිර්මාණය කරයි.[173]
බ්‍රසීලයේ, වනාන්තර ආවරණය මුළු භූමි ප්‍රමාණයෙන් 59% ක් පමණ වන අතර එය 2020 දී වනාන්තර හෙක්ටයාර 496,619,600 (හෙක්ටයාර) ට සමාන වන අතර එය 1990 දී හෙක්ටයාර 588,898,000 (හෙක්ටයාර) ට වඩා අඩුය. 2020 දී, ස්වභාවිකව පුනර්ජනනීය වනාන්තර හෙක්ටයාර 485,396,000 (හෙක්ටයාර) ක් ආවරණය කළ අතර රෝපණය කරන ලද වනාන්තර හෙක්ටයාර 11,223,600 (හෙක්ටයාර) ක් ආවරණය කළේය. ස්වභාවිකව පුනර්ජනනීය වනාන්තරවලින් 44% ක් ප්‍රාථමික වනාන්තර (මිනිස් ක්‍රියාකාරකම් පිළිබඳ පැහැදිලිව පෙනෙන ඇඟවීම් නොමැති ස්වදේශීය ගස් විශේෂ වලින් සමන්විත) බව වාර්තා වූ අතර වනාන්තර ප්‍රදේශයෙන් 30% ක් පමණ ආරක්ෂිත ප්‍රදේශ තුළ දක්නට ලැබුණි. 2015 සඳහා, වනාන්තර ප්‍රදේශයෙන් 56% ක් පොදු අයිතිය යටතේ සහ 44% ක් පෞද්ගලික අයිතිය යටතේ පවතින බව වාර්තා විය.[174][175]
බොහෝ ප්‍රදේශවල දැඩි ලෙස වෙනස් ක්ෂුද්‍ර ක්ලයිමේට් ඇත.[176][177] සමක දේශගුණයක් උතුරු බ්‍රසීලයේ බොහෝ ප්‍රදේශ සංලක්ෂිත වේ. සැබෑ වියළි කාලයක් නොමැති නමුත්, වැඩිම වර්ෂාපතනයක් ලැබෙන වසරේ කාල පරිච්ඡේදයේ යම් යම් වෙනස්කම් තිබේ.[173] උෂ්ණත්වය සාමාන්‍ය 25 °C (77 °F),[177] සෘතු අතරට වඩා රාත්‍රිය සහ දිවා කාලය අතර සැලකිය යුතු උෂ්ණත්ව වෙනසක් ඇත.[176] මධ්‍යම බ්‍රසීලය පුරා, වර්ෂාපතනය වඩාත් සෘතුමය වන අතර එය සැවානා දේශගුණයකට ආවේණික වේ.[176] මෙම කලාපය ඇමසන් ද්‍රෝණිය තරම් පුළුල් වන නමුත් එය දකුණු දෙසින් ඉහළ උන්නතාංශයක පිහිටා ඇති බැවින් ඉතා වෙනස් දේශගුණයක් ඇත.[173] අභ්‍යන්තර ඊසාන දෙසින්, සෘතුමය වර්ෂාපතනය ඊටත් වඩා අධික වේ.[178] බාහියාවේ දකුණින්, වෙරළ තීරයන් අසල සහ සාඕ පවුලෝ ප්‍රාන්තයේ දකුණු දෙසින් බොහෝ ප්‍රදේශවල, වර්ෂාපතන ව්‍යාප්තිය වෙනස් වන අතර, වසර පුරා වර්ෂාපතනය ඇද හැලෙයි.[173] දකුණ උපනිවර්තන තත්වයන් භුක්ති විඳින අතර, සිසිල් ශීත සහ සාමාන්‍ය වාර්ෂික උෂ්ණත්වය 18 °C (64.4 °F) නොඉක්මවිය යුතුය;[177] ඉහළම ප්‍රදේශවල ශීත ඍතු ඉෙමොලිමන්ට් සහ හිම පතනය දුර්ලභ නොවේ.[173][176]
අර්ධ ශුෂ්ක දේශගුණික කලාපයට සාමාන්‍යයෙන් මිලිමීටර් 800 (අඟල් 31.5) කට වඩා අඩු වර්ෂාපතනයක් ලැබෙන අතර,[178] ඉන් වැඩි ප්‍රමාණයක් සාමාන්‍යයෙන් වසරේ මාස තුන සිට පහ දක්වා කාලයක් තුළ[179] වැටෙන අතර ඉඳහිට මෙයට වඩා අඩු වන අතර එමඟින් දිගු නියඟ කාල පරිච්ඡේදයන් ඇති වේ.[176] බ්‍රසීලයේ ඉතිහාසයේ දරුණුතම වර්ෂාව වූ 1877–78 ග්‍රෑන්ඩ් සේකා (මහා නියඟය),[180] මිලියන භාගයක් පමණ මරණයට හේතු විය.[181] 1915 දී සමාන විනාශකාරී නියඟයක් ඇති විය.[182] 2024 දී, පළමු වරට, "උතුරේ සිට රටේ ගිනිකොන දක්වා නියඟයක් ඇති විය". 1950 ගණන්වල මිනුම් ආරම්භයේ සිට බ්‍රසීලයේ ඇති වූ දරුණුතම නියඟය මෙය වන අතර එය රටේ භූමි ප්‍රමාණයෙන් 60% ක් පමණ ආවරණය කරයි. නියඟය වන විනාශය සහ දේශගුණික විපර්යාස සමඟ සම්බන්ධ වේ.[183][184][185]
බ්‍රසීලයේ දේශගුණික විපර්යාස නිසා උෂ්ණත්වය ඉහළ යාම සහ දිගුකාලීන තාප තරංග, වර්ෂාපතන රටා වෙනස් වීම, වඩාත් දැඩි ලැව්ගිනි සහ ගිනි අවදානම ඉහළ යාම සිදුවේ.[187] බ්‍රසීලයේ ජල විදුලිය, කෘෂිකර්මාන්තය සහ නාගරික ජල සැපයුම්වලට බලපෑම් එල්ල වනු ඇත.[188] බ්‍රසීලයේ වැසි වනාන්තර සහ ඇමසන් වනාන්තර දේශගුණික විපර්යාස හේතුවෙන් විශේෂයෙන් අවදානමට ලක්ව ඇත. නරකම අවස්ථාවක, ඇමසන් ගංගා ද්‍රෝණියේ විශාල ප්‍රදේශ සැවානා බවට පත්විය හැකි අතර, ගෝලීය දේශගුණය සහ දේශීය ජීවනෝපායන් සඳහා දැඩි ප්‍රතිවිපාක ඇති කරයි.[189] නියඟ සහ හදිසි ගංවතුර වැනි ආන්තික කාලගුණික සිදුවීම් හේතුවෙන් වාර්ෂිකව රුපියල් බිලියන 13 ක් (ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 2.6 ක්) පමණ පාඩු සිදුවන අතර එය රටේ 2022 දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 0.1% කට සමාන වේ. දේශගුණික බලපෑම් දරිද්‍රතාවය උග්‍ර කළ හැකිය.[188]
බ්‍රසීලයේ ඒක පුද්ගල හරිතාගාර වායු විමෝචනය ගෝලීය සාමාන්‍යයට වඩා වැඩි වන අතර බ්‍රසීලය ඉහළම විමෝචනයක් ඇති රටවල් 10 අතර වේ. බ්‍රසීලයේ හරිතාගාර වායු විමෝචනය වාර්ෂික ලෝක මුළු ප්‍රමාණයෙන් 4% කට වඩා වැඩිය.[190] 2024 දී බ්‍රසීලය සිය ජාතික වශයෙන් තීරණය කරන ලද දායකත්වය (NDC) සංශෝධනය කළ අතර, 2005 මට්ටමට සාපේක්ෂව 2035 වන විට හරිතාගාර විමෝචනය 59% සිට 67% දක්වා අඩු කිරීමේ ඉලක්කයක් තැබීය.[191][192] වසරකට ඩොලර් බිලියන 10 ක් ලැබෙන්නේ නම්, 2060 වන විට කාබන් උදාසීනත්වයට ළඟා වීමේ ඇඟවුම් ඉලක්කයක් එහි ඇත.[193]
භූගෝල විද්‍යාව සහ ජල විද්‍යාව
සංස්කරණය
බ්‍රසීලියානු භූ විෂමතාව ද විවිධාකාර වන අතර එයට කඳු, කඳු, තැනිතලා, උස්බිම් සහ ලඳු කැලෑ ඇතුළත් වේ. භූමි ප්‍රදේශයෙන් වැඩි කොටසක් මීටර් 200 (අඩි 660) සහ මීටර් 800 (අඩි 2,600) අතර උන්නතාංශයක පිහිටා ඇත.[194] ප්‍රධාන උස්බිම් ප්‍රදේශය රටේ දකුණු අර්ධයෙන් වැඩි කොටසක් අල්ලා ගනී.[194] සානුවේ වයඹ දිග කොටස් පහත්, වටකුරු කඳු වලින් කැඩී ගිය පුළුල්, පෙරළෙන භූමි ප්‍රදේශයකින් සමන්විත වේ.[194]
ගිනිකොන දිග කොටස වඩාත් රළු වන අතර, මීටර් 1,200 (අඩි 3,900) දක්වා උන්නතාංශයකට ළඟා වන සංකීර්ණ කඳු වැටි සහ කඳු වැටි සමූහයක් ඇත.[194] මෙම පරාසයන්ට මැන්ටික්වේරා සහ එස්පින්හාකෝ කඳු සහ සේරා ඩෝ මාර් ඇතුළත් වේ.[194] උතුරේ, ගයනා කඳුකරය ප්‍රධාන ජලාපවහන බෙදීමක් සාදයි, එමඟින් ඇමසන් ද්‍රෝණියට දකුණින් ගලා යන ගංගා සහ වෙනිසියුලාවේ ඔරිනෝකෝ ගංගා පද්ධතියට ගලා යන ගංගා වෙන් කරයි. බ්‍රසීලයේ උසම ස්ථානය මීටර් 2,994 (අඩි 9,823) ක් උස පිකෝ ඩා නෙබ්ලිනා වන අතර පහළම ස්ථානය අත්ලාන්තික් සාගරයයි.[170]
බ්‍රසීලයේ ඝන සහ සංකීර්ණ ගංගා පද්ධතියක් ඇති අතර එය ලෝකයේ වඩාත්ම පුළුල් එකක් වන අතර ප්‍රධාන ජලාපවහන ද්‍රෝණි අටක් ඇති අතර ඒ සියල්ල අත්ලාන්තික් සාගරයට ගලා යයි.[195] ප්‍රධාන ගංගාවලට ඇමසන් (ජල පරිමාව අනුව ලොව විශාලතම), පරානා සහ එහි ප්‍රධාන අතු ගංගාව වන ඉගුවාසු (ඉගුවාසු දිය ඇල්ල ඇතුළත් වේ), නීග්‍රෝ, සාඕ ෆ්‍රැන්සිස්කෝ, ෂිංගු, මැඩෙයිරා සහ ටපාජෝස් ගංගා ඇතුළත් වේ.[195]
ජෛව විවිධත්වය සහ සංරක්ෂණය
සංස්කරණය_-_48153967707.jpg)
බ්‍රසීලයේ වනජීවීන් දකුණු ඇමරිකානු රටේ ස්වභාවිකව ඇති වන සියලුම සතුන්, ශාක සහ දිලීර වලින් සමන්විත වේ. ලෝකයේ සියලුම විශේෂවලින් දහයෙන් එකක් පමණ වන ඇමසන් වැසි වනාන්තරයෙන් 60% කට නිවහන වන[196] බ්‍රසීලය පෘථිවියේ ඕනෑම රටක විශාලතම ජෛව විවිධත්වය ඇති බව සැලකේ, ලැයිස්තුගත කර ඇති සියලුම සත්ව හා ශාක විශේෂ වලින් 70% කට වඩා අඩංගු වේ.[197] බ්‍රසීලය වඩාත්ම දන්නා ශාක විශේෂ (55,000), මිරිදිය මත්ස්‍ය (3,000) සහ ක්ෂීරපායින් (689 ට වැඩි) ඇත.[198] එය වැඩිම පක්ෂි විශේෂ (1,832) ඇති රටවල් ලැයිස්තුවේ තුන්වන ස්ථානයේ සහ උරග විශේෂ (744) ඇති දෙවන ස්ථානයේ ද සිටී.[198] දිලීර විශේෂ ගණන නොදන්නා නමුත් විශාලයි.[199] වඩාත්ම ආවේණික විශේෂ ඇති රට ලෙස බ්‍රසීලය ඉන්දුනීසියාවට පමණක් දෙවැනි වේ.[200]
බ්‍රසීලයේ විශාල භූමි ප්‍රදේශය විවිධ පරිසර පද්ධති වලින් සමන්විත වේ, එනම් ලෝකයේ විශාලතම ජෛව විවිධත්වය ඇති බව පිළිගත් ඇමසන් වැසි වනාන්තරය,[201] අත්ලාන්තික් වනාන්තරය සහ සෙරාඩෝ විශාලතම ජෛව විවිධත්වය පවත්වා ගෙන යයි.[202] දකුණේ, අරුකාරියා තෙතමනය සහිත වනාන්තර සෞම්‍ය තත්වයන් යටතේ වර්ධනය වේ.[202] බ්‍රසීලයේ පොහොසත් වන ජීවීන් ස්වභාවික වාසස්ථානවල විවිධත්වය පිළිබිඹු කරයි. බ්‍රසීලයේ මුළු ශාක හා සත්ව විශේෂ සංඛ්‍යාව මිලියන හතරකට ආසන්න විය හැකි බව විද්‍යාඥයින් ගණන් බලා ඇත, බොහෝ දුරට අපෘෂ්ඨවංශීන්.[202] විශාල ක්ෂීරපායින්ට මාංශ භක්ෂක පූමා, ජගුවර්, ඕසිලොට්, දුර්ලභ පඳුරු බල්ලන් සහ හිවලුන් සහ ශාකභක්ෂක පෙකරි, ටැපිර්, ඇන්ටීටර්, අලසයන්, ඔපොසම් සහ ආමඩිලෝ ඇතුළත් වේ. මුවන් දකුණේ බහුලව සිටින අතර, නිව් වර්ල්ඩ් වඳුරු විශේෂ බොහොමයක් උතුරු වැසි වනාන්තරවල දක්නට ලැබේ.[202][203]
බ්‍රසීලයේ ඇමසන් වැසි වනාන්තරයෙන් පහෙන් එකකට වඩා සම්පූර්ණයෙන්ම විනාශ වී ඇති අතර, ක්ෂීරපායින් 70 කට වැඩි ප්‍රමාණයක් වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්ව ඇත.[198] වනාන්තර විනාශය සහ දඩයම් කිරීම ඇතුළු විවිධ මූලාශ්‍රවලින් වඳවීමේ තර්ජනය පැමිණේ. වනාන්තරයෙන් 93% කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් එළිපෙහෙළි කර ඇති අත්ලාන්තික් වනාන්තරයේ වඳවීම ඊටත් වඩා ගැටළු සහගතය.[205] බ්‍රසීලයේ වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්ව ඇති සතුන් 202 න් 171 ක් අත්ලාන්තික් වනාන්තරයේ ඇත.[206] වේගවත් ආර්ථික හා ජන විකාශන ව්‍යාප්තිය හේතුවෙන් 1970 ගණන්වල සිට ඇමසන් වැසි වනාන්තරය වන විනාශයේ සෘජු තර්ජනයට ලක්ව ඇත. පුළුල් නීතිමය සහ නීති විරෝධී දැව කැපීම් වසරකට කුඩා රටක ප්‍රමාණයේ වනාන්තර විනාශ කරන අතර, ඒ සමඟ වාසස්ථාන විනාශ කිරීම සහ වාසස්ථාන ඛණ්ඩනය කිරීම හරහා විවිධ විශේෂ මාලාවක් විනාශ කරයි.[207] 1970 සිට, ඇමසන් වැසි වනාන්තරයේ වර්ග කිලෝමීටර් 600,000 කට වඩා (වර්ග සැතපුම් 230,000) දැව කැපීමෙන් එළිපෙහෙළි කර ඇත.[208]
2017 දී, සංරක්ෂිත ස්වදේශික වෘක්ෂලතාදිය බ්‍රසීලියානු භූමියෙන් 61% ක් අත්පත් කරගෙන ඇත. කෘෂිකර්මාන්තය ජාතික භූමි ප්‍රමාණයෙන් 8% ක් පමණක් අත්පත් කරගෙන ඇති අතර තණබිම් 19.7% කි.[209] සංසන්දනය කිරීම සඳහා, 2019 දී, මුළු යුරෝපීය මහාද්වීපයෙන් 43% ක් වනාන්තර තිබුණද, යුරෝපයේ මුළු වනාන්තර ප්‍රමාණයෙන් 3% ක් පමණක් ස්වදේශික වනාන්තර වේ.[210] බ්‍රසීලය සංරක්ෂණය කෙරෙහි දැඩි උනන්දුවක් දක්වයි, මන්ද එහි කෘෂිකාර්මික අංශය එහි වනාන්තර මත කෙලින්ම රඳා පවතී.[211]
රජය සහ දේශපාලනය
සංස්කරණය
රජයේ ස්වරූපය ජනාධිපති ක්‍රමයක් සහිත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ෆෙඩරල් ජනරජයකි.[212] ජනාධිපතිවරයා සංගමයේ රාජ්‍ය නායකයා සහ රජයේ ප්‍රධානියා යන දෙකම වන අතර වසර හතරක කාලයක් සඳහා තේරී පත් වේ,[212] අඛණ්ඩව දෙවන වාරයක් සඳහා නැවත තේරී පත්වීමේ හැකියාව ඇත. වත්මන් ජනාධිපතිවරයා වන්නේ ලුයිස් ඉනාසියෝ ලූලා ද සිල්වා.[213] ජනාධිපතිවරයා කැබිනට් මණ්ඩලය පිහිටුවා රජයට සහාය වන රාජ්‍ය අමාත්‍යවරුන් පත් කරයි.[212]
සෑම දේශපාලන ආයතනයකම ව්‍යවස්ථාදායක මන්ත්‍රී මණ්ඩලය බ්‍රසීලයේ නීතියේ ප්‍රධාන මූලාශ්‍රය වේ. ජාතික කොංග්‍රසය යනු නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්ඩලය සහ ෆෙඩරල් සෙනෙට් සභාවෙන් සමන්විත සම්මේලනයේ ද්වි-මණ්ඩල ව්‍යවස්ථාදායකයයි. අධිකරණ බලධාරීන් අධිකරණ බල ප්‍රදේශයේ රාජකාරි සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ ඉටු කරයි. 2021 දී, ඉකොනොමිස්ට් බුද්ධි ඒකකයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දර්ශකය බ්‍රසීලය "දෝෂ සහිත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක්" ලෙස වර්ගීකරණය කළ අතර, වාර්තාවේ 46 වන ස්ථානයට පත්විය,[214] සහ ෆ්‍රීඩම් හවුස් එය ලෝකයේ නිදහස වාර්තාවේ නිදහස් රටක් ලෙස වර්ගීකරණය කළේය.[215]
බ්‍රසීල ෆෙඩරල් ජනරජයේ දේශපාලන-පරිපාලන සංවිධානයට සංගමය, ප්‍රාන්ත, ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික්කය සහ මහ නගර සභා ඇතුළත් වේ.[212] සංගමය, ප්‍රාන්ත, ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික්කය සහ මහ නගර සභා යනු "රජයේ ක්ෂේත්‍ර" වේ. සම්මේලනය මූලික මූලධර්ම පහක් මත පිහිටුවා ඇත: ස්වෛරීභාවය, පුරවැසිභාවය, මිනිසුන්ගේ ගෞරවය, ශ්‍රමයේ සමාජ වටිනාකම් සහ ව්‍යවසාය නිදහස සහ දේශපාලන බහුත්වවාදය.[212]
රජයේ සම්භාව්‍ය ත්‍රෛපාර්ශ්වික ශාඛා (චෙක්පත් සහ තුලන පද්ධතියක් යටතේ විධායක, ව්‍යවස්ථාදායක සහ අධිකරණ) ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මගින් විධිමත් ලෙස ස්ථාපිත කර ඇත.[212] විධායක සහ ව්‍යවස්ථාදායකය රජයේ ක්ෂේත්‍ර තුනෙහිම ස්වාධීනව සංවිධානය වී ඇති අතර අධිකරණය ෆෙඩරල් සහ ප්‍රාන්ත සහ ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික් ක්ෂේත්‍රවල පමණක් සංවිධානය වී ඇත. විධායක සහ ව්‍යවස්ථාදායක ශාඛාවල සියලුම සාමාජිකයින් සෘජුවම තේරී පත් වේ.[216][217][218]
එහි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ඉතිහාසයේ වැඩි කාලයක් සඳහා, බ්‍රසීලයේ සමානුපාතික නියෝජනයක් සහිත බහු-පක්ෂ ක්‍රමයක් තිබුණි. වයස අවුරුදු 18 ත් 70 ත් අතර සාක්ෂරතාව ඇති අයට ඡන්දය දීම අනිවාර්ය වන අතර නූගත් අයට සහ අවුරුදු 16 ත් 18 ත් අතර හෝ 70 ත් අතර හෝ ඊට වැඩි අයට ඡන්දය දීම අනිවාර්ය වේ.[212] රටේ ලියාපදිංචි දේශපාලන පක්ෂ 30ක් පමණ ඇත. කොංග්‍රසය තුළ දේශපාලන පක්ෂ විස්සක් නියෝජනය වේ. දේශපාලනඥයින් පක්ෂ මාරු කිරීම සාමාන්‍ය දෙයක් වන අතර, එම නිසා විශේෂිත පක්ෂ විසින් දරනු ලබන කොංග්‍රස් ආසන අනුපාතය නිතිපතා වෙනස් වේ.[219]
නීතිය
සංස්කරණය.jpg)
බ්‍රසීලියානු නීතිය සිවිල් නීති නීති පද්ධතිය[220] මත පදනම් වී ඇති අතර සිවිල් නීති සංකල්ප පොදු නීති භාවිතයට වඩා පවතී. බ්‍රසීලියානු නීතියෙන් බොහොමයක් සංග්‍රහ කර ඇත, නමුත් සංග්‍රහ නොකළ ප්‍රඥප්ති ද සැලකිය යුතු කොටසක් නියෝජනය කරන අතර අනුපූරක කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි. අධිකරණ තීන්දු අර්ථකථන මාර්ගෝපදේශ නියම කරයි; කෙසේ වෙතත්, ඒවා කලාතුරකින් වෙනත් නිශ්චිත නඩු සඳහා බැඳී ඇත. නීති නිර්මාණය කිරීමේදී සහ නීති නඩු වලදී මූලධර්ම කෘති සහ ශාස්ත්‍රීය නීතිවේදීන්ගේ කෘති ප්‍රබල බලපෑමක් ඇති කරයි. විනිසුරුවන් සහ අනෙකුත් අධිකරණ නිලධාරීන් පත් කරනු ලබන්නේ ප්‍රවේශ විභාග සමත් වීමෙන් පසුවය.[216]
නීති පද්ධතිය පදනම් වී ඇත්තේ 1988 ඔක්තෝබර් 5 වන දින ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද ෆෙඩරල් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සහ බ්‍රසීලයේ මූලික නීතිය මත ය. අනෙකුත් සියලුම නීති සහ අධිකරණ තීන්දු එහි නීතිවලට අනුකූල විය යුතුය.[221] 2022 ජූලි වන විට, සංශෝධන 124 ක් සිදු කර ඇත.[222] ඉහළම අධිකරණය ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයයි ෆෙඩරල් අධිකරණය. ප්‍රාන්තවලට තමන්ගේම ව්‍යවස්ථා ඇත, ඒවා ෆෙඩරල් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට පටහැනි නොවිය යුතුය.[223] මහ නගර සභා සහ ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික්කවලට "කාබනික නීති" (leis orgânicas) ඇත, ඒවා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවලට සමාන ආකාරයකින් ක්‍රියා කරයි.[224] ව්‍යවස්ථාදායක ආයතන යනු ප්‍රඥප්තිවල ප්‍රධාන මූලාශ්‍රයයි, නමුත් ඇතැම් කාරණාවලදී අධිකරණය සහ විධායක ආයතන නීතිමය සම්මතයන් පනවනු ඇත.[212] අධිකරණ බලය අධිකරණ ආයතන විසින් පරිපාලනය කරනු ලැබේ, නමුත් දුර්ලභ අවස්ථාවන්හිදී ෆෙඩරල් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව ෆෙඩරල් සෙනෙට් සභාවට නීතිමය විනිශ්චයන් සම්මත කිරීමට ඉඩ සලසයි.[212] විශේෂිත හමුදා, කම්කරු සහ මැතිවරණ අධිකරණ ද ඇත.[212]
හමුදා
සංස්කරණය.jpg)
බ්‍රසීලයේ සන්නද්ධ හමුදා ලතින් ඇමරිකාවේ ක්‍රියාකාරී පිරිස් අතින් විශාලතම වන අතර හමුදා උපකරණ අතින් විශාලතම වේ.[225] 2025 දී මෙම රට පෘථිවියේ 11 වන විශාලතම හමුදා බලවතා ලෙස සැලකේ.[226][227] එය බ්‍රසීලියානු හමුදාව (හමුදා ගුවන් සේවා විධානය ඇතුළුව), බ්‍රසීලියානු නාවික හමුදාව (මැරීන් බළකාය සහ නාවික ගුවන් සේවා ඇතුළුව) සහ බ්‍රසීලියානු ගුවන් හමුදාවෙන් සමන්විත වේ. බ්‍රසීලයේ බලහත්කාර හමුදා ප්‍රතිපත්තිය මඟින් එය ලොව විශාලතම හමුදා බලකායන්ගෙන් එකක් බවට පත් කරයි, එය වාර්ෂිකව සංචිත භටයින් මිලියන 1.6 කට වඩා වැඩි යැයි ඇස්තමේන්තු කර ඇත.[228] ලතින් ඇමරිකාවේ විශාලතම ගුවන් හමුදාව වන අතර කාර්ය මණ්ඩල ගුවන් යානා 700 ක් පමණ සේවයේ යොදවා ඇති අතර කාර්ය මණ්ඩල සාමාජිකයින් 67,000 ක් පමණ ක්‍රියාත්මක වේ.[229]
ක්‍රියාකාරී පුද්ගලයින් 236,000 කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් සිටින[230] බ්‍රසීලියානු හමුදාව සතුව දකුණු ඇමරිකාවේ විශාලතම සන්නද්ධ වාහන සංඛ්‍යාව ඇත, සන්නද්ධ ප්‍රවාහන සහ ටැංකි ඇතුළුව.[231] ප්‍රාන්තවල හමුදා පොලිසිය සහ හමුදා ගිනි නිවන භට බලකාය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් හමුදාවේ සහායක බලකායන් ලෙස නම් කර ඇත, නමුත් එක් එක් ප්‍රාන්තයේ ආණ්ඩුකාරවරයාගේ පාලනය යටතේ පවතී.[212]
බ්‍රසීලයේ නාවික හමුදාව වරක් මිනාස් ජෙරාස් පන්තියේ ඩ්‍රෙඩ්නවුට් දෙක සමඟින් ලෝකයේ බලවත්ම යුධ නැව් කිහිපයක් ක්‍රියාත්මක කළ අතර, එය ආර්ජන්ටිනාව, බ්‍රසීලය සහ චිලී අතර නාවික අවි තරඟයක් ඇති කළේය.[232] අද, එය හරිත ජල බලකායක් වන අතර නැව් සහ නාවික පහසුකම් නැවත ලබා ගැනීම සඳහා විශේෂිත ප්‍රභූ කණ්ඩායමක් ඇත, GRUMEC, එහි වෙරළ තීරයේ බ්‍රසීලියානු තෙල් වේදිකා ආරක්ෂා කිරීම සඳහා විශේෂයෙන් පුහුණුව ලත් ඒකකයකි.[233] 2022 වන විට, එය NAM Atlântico නම් හෙලිකොප්ටර් වාහකයක් ක්‍රියාත්මක කරන ලතින් ඇමරිකාවේ එකම නාවික හමුදාව වන අතර ලොව ක්‍රියාත්මක වන හෝ ඉදිවෙමින් පවතින නාවික බලඇණි දොළහෙන් එකක් වේ.[234]
විදේශ ප්‍රතිපත්තිය
සංස්කරණය.jpg)
බ්‍රසීලයේ ජාත්‍යන්තර සබඳතා පදනම් වී ඇත්තේ ෆෙඩරල් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 4 වන වගන්තිය මත වන අතර එය අනෙකුත් රටවල් සහ බහුපාර්ශ්වික සංවිධාන සමඟ බ්‍රසීලයේ සම්බන්ධතාවයේ මාර්ගෝපදේශක මූලධර්ම ලෙස මැදිහත් නොවීම, ස්වයං නිර්ණය, ජාත්‍යන්තර සහයෝගීතාවය සහ ගැටුම් සාමකාමීව විසඳීම ස්ථාපිත කරයි.[235] ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුව, විදේශ ප්‍රතිපත්තිය කෙරෙහි ජනාධිපතිවරයාට අවසාන අධිකාරිය ඇති අතර, සියලුම රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික නාමයෝජනා සහ ජාත්‍යන්තර ගිවිසුම් මෙන්ම බ්‍රසීල විදේශ ප්‍රතිපත්තියට අදාළ නීති සමාලෝචනය කිරීම සහ සලකා බැලීම කොංග්‍රසයට පැවරී ඇත.[236]
බ්‍රසීලයේ විදේශ ප්‍රතිපත්තිය ලතින් ඇමරිකාවේ කලාපීය බලවතෙකු, සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් අතර ප්‍රමුඛයෙකු සහ නැගී එන ලෝක බලවතෙකු ලෙස රටේ ස්ථානයේ අතුරු ඵලයකි.[237] බ්‍රසීල විදේශ ප්‍රතිපත්තිය සාමාන්‍යයෙන් පදනම් වී ඇත්තේ බහුපාර්ශ්විකත්වය, සාමකාමී ආරවුල් විසඳීම සහ අනෙකුත් රටවල කටයුතුවලට මැදිහත් නොවීම යන මූලධර්ම මත ය.[238] බ්‍රසීලය යනු ලුසොෆෝන් ජාතීන්ගේ ජාත්‍යන්තර සංවිධානයක් සහ දේශපාලන සංගමයක් වන ලුසොෆෝන් පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලය ලෙසද හැඳින්වෙන පෘතුගීසි භාෂා රටවල ප්‍රජාවේ (CPLP) ආරම්භක සාමාජික රාජ්‍යයකි.
බ්‍රසීලයේ විදේශ ප්‍රතිපත්තියේ වඩ වඩාත් හොඳින් සංවර්ධනය වූ මෙවලමක් වන්නේ අනෙකුත් සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවලට පරිත්‍යාගශීලියෙකු ලෙස ආධාර සැපයීමයි.[239] බ්‍රසීලය මූල්‍ය ආධාර සැපයීම සඳහා එහි වර්ධනය වන ආර්ථික ශක්තිය භාවිතා කරනවා පමණක් නොව, එය ඉහළ මට්ටමේ විශේෂඥතාවක් ද සපයන අතර සියල්ලටම වඩා, පාලන මට්ටම් වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා නිහඬ ගැටුම්කාරී නොවන රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකත්වයක් ද සපයයි.[239] මුළු ආධාර වසරකට ඩොලර් බිලියන 1 ක් පමණ වන බවට ඇස්තමේන්තු කර ඇත.[239] ඊට අමතරව, බ්‍රසීලය දැනටමත් හයිටියේ සාම සාධක මෙහෙයුමක් (ඩොලර් මිලියන 350) කළමනාකරණය කර ඇති අතර ලෝක ආහාර වැඩසටහනට (ඩොලර් මිලියන 300) ස්වභාවධර්මයෙන් දායකත්වයක් ලබා දෙයි.[239] මෙම ආධාරයේ පරිමාණය එය චීනය සහ ඉන්දියාව සමඟ සමපාත කරයි.[239] බ්‍රසීලියානු දකුණු-දකුණු ආධාර "බලා සිටීමේ ගෝලීය ආකෘතියක්" ලෙස විස්තර කර ඇත.[240]
නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම සහ අපරාධ
සංස්කරණය
බ්‍රසීලයේ, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මගින් නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා විවිධ පොලිස් ආයතන හයක් ස්ථාපිත කර ඇත: ෆෙඩරල් පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුව, ෆෙඩරල් අධිවේගී මාර්ග පොලිසිය, ෆෙඩරල් දුම්රිය මාර්ග පොලිසිය, ෆෙඩරල්, දිස්ත්‍රික් සහ ප්‍රාන්ත දණ්ඩන පොලිසිය (2019 අංක 104 දරන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය මගින් ඇතුළත් කර ඇත), හමුදා පොලිසිය සහ සිවිල් පොලිසිය. මේවායින්, පළමු තුන ෆෙඩරල් බලධාරීන් සමඟ අනුබද්ධිත වන අතර, අවසාන දෙක ප්‍රාන්ත රජයන්ට යටත් වන අතර දණ්ඩන පොලිසිය ෆෙඩරල් හෝ ප්‍රාන්ත/දිස්ත්‍රික් රජයට යටත් කළ හැකිය. සියලුම පොලිස් බලකායන් ෆෙඩරල් හෝ ප්‍රාන්ත රජයේ විධායක ශාඛාව විසින් අධීක්ෂණය කරනු ලැබේ.[212] රටේ ඕනෑම තැනක පැන නගින මහජන කැළඹිලි තත්වයන් තුළ ජාතික මහජන ආරක්ෂක බලකායට ද ක්‍රියා කළ හැකිය.[241]
රට තුළ තුවක්කු ප්‍රචණ්ඩත්වය සහ මිනීමැරුම් වැනි ප්‍රචණ්ඩකාරී අපරාධ ඉහළ මට්ටමක පවතී. 2022 දී, එක්සත් ජාතීන්ගේ මත්ද්‍රව්‍ය හා අපරාධ පිළිබඳ කාර්යාලය (UNODC) ඇස්තමේන්තු කළේ හිතාමතා මිනීමැරුම් අනුපාතය වැසියන් 100,000 කට 21.1 ක් බවයි.[242] ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය (WHO) විසින් පිළිගත හැකි යැයි සැලකෙන සංඛ්‍යාව වැසියන් 100,000 කට මිනීමැරුම් 10 ක් පමණ වේ.[243] 2024 දී බ්‍රසීලයේ මිනීමැරුම් 38,772 ක් වාර්තා වූ අතර එය 2023 දී 40,768 ක් වූ අතර,[244] සහ 2017 දී වාර්තාගත 63,880 ක් විය.[245] මිනීමැරුම් අනුපාත කලාපීය වශයෙන් වෙනස් වේ. සාඕ පවුලෝ හි 2023 දී ලියාපදිංචි මිනීමැරුම් අනුපාතය වැසියන් 100,000 කට 6.4 ක් වූ අතර, අමාපා හි එය වැසියන් 100,000 කට 57.4 කි.[246] 2024 සඳහා ජාතික මිනීමැරුම් අනුපාතය ජනගහනයෙන් 100,000 කට 17.9 ක් වූ අතර එය දශකයකට වැඩි කාලයක් තුළ අඩුම අගයයි.[244]
බ්‍රසීලයේ ද ඉහළ සිරගත කිරීම් මට්ටම් තිබේ. 2024 දී එය සිරකරුවන් 909,067 ක් පමණ සිටි ලෝකයේ තුන්වන විශාලතම බන්ධනාගාර ජනගහනය වූ අතර එය එක්සත් ජනපදයට (1,808,100) සහ චීනයට (1,690,000) පිටුපසින් සිටියේය.[247] අවසානයේ සිරකරුවන් සංඛ්‍යාව ඉහළ යාම බ්‍රසීල බන්ධනාගාර පද්ධතියට අධික ලෙස පටවා ඇති අතර එමඟින් නවාතැන් පහසුකම් 200,000 ක් පමණ හිඟයක් ඇති විය.[248]
මානව අයිතිවාසිකම්
සංස්කරණයබ්රසීලයේ මානව හිමිකම් අතරට ජීවත්වීමේ අයිතිය සහ කතා කිරීමේ නිදහස; සහ වහල්භාවය සහ වධහිංසා පැමිණවීම හෙළා දැකීම ඇතුළත් වේ. ජාතිය මානව හිමිකම් පිළිබඳ ඇමරිකානු සම්මුතිය අනුමත කළේය.[249] ෆ්‍රීඩම් හවුස් විසින් 2017 දී නිකුත් කරන ලද ලෝක නිදහස වාර්තාව බ්‍රසීලයට දේශපාලන අයිතිවාසිකම් සහ සිවිල් නිදහස යන දෙකම සඳහා "2" ලකුණු ලබා දෙයි; "1" යනු වඩාත්ම නිදහස් වන අතර අවම වශයෙන් "7" නියෝජනය කරයි.[250]
කෙසේ වෙතත්, පහත සඳහන් මානව හිමිකම් ගැටළු වාර්තා වී ඇත: පොලිසිය සහ බන්ධනාගාර ආරක්ෂක හමුදා විසින් රැඳවියන් සහ රැඳවියන් වධහිංසා පැමිණවීම; අපරාධ නඩුවලට සම්බන්ධ සාක්ෂිකරුවන් ආරක්ෂා කිරීමට නොහැකි වීම; කටුක තත්වයන්; දීර්ඝ නඩු විභාගයට පෙර රඳවා තබා ගැනීම සහ නඩු විභාගවල අධික ප්‍රමාදයන්; නඩු පැවරීමට ඇති අකමැත්ත මෙන්ම දූෂණ සම්බන්ධයෙන් රජයේ නිලධාරීන්ට නඩු පැවරීමේ අකාර්යක්ෂමතාව; කාන්තාවන්ට එරෙහි ප්‍රචණ්ඩත්වය සහ වෙනස්කම් කිරීම;[251] ලිංගික අපයෝජනය ඇතුළු දරුවන්ට එරෙහි හිංසනය; මිනිස් ජාවාරම; පොලිස් කෲරත්වය;[252] කළු ජාතිකයින්ට සහ ආදිවාසීන්ට එරෙහිව වෙනස්කම් කිරීම;[253] කම්කරු නීති ක්‍රියාත්මක කිරීමට අපොහොසත් වීම; සහ අවිධිමත් අංශයේ ළමා ශ්‍රමය. මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කරන්නන් බොහෝ විට දඬුවම් නොලැබීම භුක්ති විඳිති.[254] යුනෙස්කෝවට අනුව, "බ්‍රසීලය දැවැන්ත සමාජීය හා ආර්ථික අසමානතාවයන්ට මුහුණ දුන්නද, මානව හිමිකම් දියුණුව සහ ආරක්ෂාව සඳහා පුළුල් ක්‍රියාමාර්ග මාලාවක් ප්‍රවර්ධනය කරයි".[255]
බ්‍රසීලයේ සමලිංගික ජෝඩු 2013 මැයි මාසයේ සිට රට පුරා විවාහ අයිතිවාසිකම් භුක්ති විඳිති.[256]
දේශපාලන උප අංශ
සංස්කරණයබ්රසීලය යනු ප්‍රාන්ත 26ක්, එක් ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික්කයක් සහ මහ නගර සභා 5,571 කින් සමන්විත සම්මේලනයකි.[212] ප්‍රාන්තවලට ස්වාධීන පරිපාලන ඇත, තමන්ගේම බදු එකතු කරන අතර ෆෙඩරල් රජය විසින් එකතු කරන ලද බදු වලින් කොටසක් ලබා ගනී. ඔවුන්ට ඔවුන්ගේ ඡන්දදායකයින් විසින් සෘජුවම තේරී පත් වූ ආණ්ඩුකාරවරයෙකු සහ ඒක මණ්ඩල ව්‍යවස්ථාදායක ආයතනයක් ඇත. ඔවුන්ට පොදු යුක්තිය සඳහා ස්වාධීන නීති අධිකරණ ද ඇත. එසේ තිබියදීත්, එක්සත් ජනපදය වැනි අනෙකුත් ෆෙඩරල් ප්‍රාන්තවලට වඩා තමන්ගේම නීති නිර්මාණය කිරීමට ප්‍රාන්තවලට බොහෝ අඩු ස්වාධීනත්වයක් ඇත. අපරාධ සහ සිවිල් නීති ඡන්දය දිය හැක්කේ ෆෙඩරල් ද්වි මණ්ඩල කොංග්‍රසයට පමණක් වන අතර රට පුරා ඒකාකාරී වේ.[212]
ප්‍රාන්ත ලෙස මහ නගර සභාවලට ස්වාධීන පරිපාලන ඇති අතර, තමන්ගේම බදු එකතු කරන අතර ෆෙඩරල් සහ ප්‍රාන්ත රජය විසින් එකතු කරන ලද බදු වලින් කොටසක් ලැබේ.[212] සෑම එකකටම තේරී පත් වූ නගරාධිපතිවරයෙකු සහ ව්‍යවස්ථාදායක ආයතනයක් ඇත, නමුත් වෙනම නීති අධිකරණයක් නොමැත. ඇත්ත වශයෙන්ම, ප්‍රාන්තය විසින් සංවිධානය කරන ලද නීති අධිකරණයකට කොමාර්කා නමින් හැඳින්වෙන තනි අධිකරණ පරිපාලන අංශයක බොහෝ නගර සභා ඇතුළත් විය හැකිය.[212]
බ්‍රසීලයේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මගින් ෆෙඩරල් ප්‍රදේශ නිර්මාණය කිරීම සඳහා ද විධිවිධාන සලසා ඇති අතර, ඒවා ෆෙඩරල් රජය විසින් සෘජුවම පාලනය කරනු ලබන පරිපාලන අංශ වේ. කෙසේ වෙතත්, 1988 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මගින් අවසාන තුන අහෝසි කරන ලද බැවින්, රට තුළ දැනට ෆෙඩරල් ප්‍රදේශ නොමැත: අමාපා සහ රොරයිමා (රාජ්‍යත්වය ලබා ගත්) සහ පර්නාම්බුකෝ හි ප්‍රාන්ත දිස්ත්‍රික්කයක් බවට පත් වූ ෆර්නැන්ඩෝ ද නොරොන්හා.උපුටාදැක්වීම් දෝෂය: අනීතික <ref> ටැගය;
නාමයක් නොමැති ආශ්‍රේය සඳහා පෙළක් තිබිය යුතුයඋපුටාදැක්වීම් දෝෂය: අනීතික <ref> ටැගය;
නාමයක් නොමැති ආශ්‍රේය සඳහා පෙළක් තිබිය යුතුය
ආර්ථිකය
සංස්කරණය
.jpg)
බ්‍රසීලය යනු ස්වභාවික සම්පත් වලින් පොහොසත් ඉහළ මධ්‍යම ආදායම් මිශ්‍ර වෙළඳපොල ආර්ථිකයක් සහිත සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටකි.[260] ලතින් ඇමරිකාවේ විශාලතම ජාතික ආර්ථිකය, නාමික දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය අනුව ලෝකයේ අටවන විශාලතම ආර්ථිකය සහ PPP අනුව අටවන විශාලතම ආර්ථිකය එහි ඇත. පෙර දශකවල වේගවත් වර්ධනයකින් පසු, දේශපාලන දූෂණ වංචාවක් සහ රටපුරා විරෝධතා මධ්‍යයේ බ්‍රසීලය 2014 දී අඛණ්ඩ අවපාතයකට අවතීර්ණ විය; 2024 දී ආර්ථිකය ස්ථාවර සැලකිය යුතු වර්ධනයක් පෙන්නුම් කිරීමට පටන් ගත්තේය.[261] බ්‍රසීලයේ දළ වශයෙන් මිලියන 100 ක ශ්‍රම බලකායක් සිටින අතර එය ලෝකයේ පස්වන විශාලතම වේ.[262] එහි විදේශ විනිමය සංචිත ලෝකයේ දහවන ඉහළම වේ.[263] සාඕ පවුලෝ හි B3 යනු වෙළඳපල ප්‍රාග්ධනීකරණය අනුව ලතින් ඇමරිකාවේ විශාලතම කොටස් හුවමාරුවයි. බ්‍රසීල ජාතිකයන්ගෙන් පහෙන් එකක් පමණ දරිද්‍රතාවයේ ජීවත් වෙති: මුළු ජනගහනයෙන් 3.8% ක් පමණ දිනකට ඩොලර් 3.00 ක් ජීවත් වෙති,[264] 23% ක් පමණ දිනකට ඩොලර් 8.30 ක් ජීවත් වෙති.[265] බ්‍රසීලයේ ආර්ථිකය ආවේණික දූෂණයෙන් සහ ඉහළ ආදායම් අසමානතාවයෙන් පීඩා විඳිති.[266] බ්‍රසීලියානු සැබෑ යනු ජාතික මුදල් ඒකකයයි.
බ්‍රසීලයේ විවිධාංගීකරණය වූ ආර්ථිකයට කෘෂිකර්මාන්තය, කර්මාන්ත සහ පුළුල් පරාසයක සේවා ඇතුළත් වේ.[267] විශාල සේවා අංශය මුළු දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 72.7% ක් පමණ වන අතර, පසුව කාර්මික අංශය (20.7%) වන අතර, කෘෂිකාර්මික අංශය කුඩාම වන අතර එය මුළු දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 6.6% කි.[268]
බ්‍රසීලය විවිධ කෘෂිකාර්මික භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය කරන විශාලතම නිෂ්පාදකයින්ගෙන් එකකි,[269] සහ රටේ ආහාර වලින් 50% ක් සපයන විශාල සමුපකාර අංශයක් ද ඇත.[270] එය පසුගිය වසර 150 තුළ ලොව විශාලතම කෝපි නිෂ්පාදකයා වී ඇත[271] සහ ලොව විශාලතම උක්, සෝයා, කෝපි සහ දොඩම් නිෂ්පාදකයා වේ; බඩ ඉරිඟු, කපු, ලෙමන්, දුම්කොළ, අන්නාසි, කෙසෙල්, බෝංචි, පොල්, කොමඩු සහ පැපොල් නිෂ්පාදනය කරන ඉහළම පස් දෙනාගෙන් එකකි; සහ කොකෝවා, කජු, අඹ, සහල්, තක්කාලි, බඩ ඉරිඟු, ටැංජරීන්, අලිගැට පේර, පර්සිමන් සහ පේර වැනි ලොව ප්‍රමුඛ නිෂ්පාදකයින් 10 දෙනාගෙන් එකකි. පශු සම්පත් සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, එය ලොව විශාලතම කුකුළු මස්, හරක් මස්, ඌරු මස් සහ එළකිරි නිෂ්පාදකයින් පස් දෙනාගෙන් එකකි.[272]
පතල් කර්මාන්තයේ දී, බ්‍රසීලය යකඩ ලෝපස්, තඹ, රන්,[273] බොක්සයිට්, මැංගනීස්, ටින්, නයෝබියම්,[274] සහ නිකල් විශාලතම නිෂ්පාදකයින් අතර වේ. වටිනා ගල් සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, බ්‍රසීලය ලොව විශාලතම ඇමතීස්ට්, තෝපස්, අගස්ති නිෂ්පාදකයා වන අතර ටුවර්මැලයින්, මරකත, ඇක්වාමරීන්, ගාර්නට් සහ ඔපල් ප්‍රධාන නිෂ්පාදකයෙකි.[275][276] රට සෝයා, යකඩ ලෝපස්, පල්ප් (සෙලියුලෝස්), බඩ ඉරිඟු, හරක් මස්, කුකුල් මස්, සෝයා බෝංචි පිටි, සීනි, කෝපි, දුම්කොළ, කපු, තැඹිලි යුෂ, පාවහන්, ගුවන් යානා, මෝටර් රථ, වාහන කොටස්, රන්, එතනෝල් සහ අර්ධ නිමි යකඩ, අනෙකුත් නිෂ්පාදන අතර ප්‍රධාන අපනයනකරුවෙකි.[277][278]
2021 වන විට බ්‍රසීලය ලොව 24 වන විශාලතම අපනයනකරු සහ 26 වන විශාලතම ආනයනකරු වේ.[279][280] චීනය එහි විශාලතම වෙළඳ හවුල්කරු වන අතර එය මුළු වෙළඳාමෙන් 32% කි. අනෙකුත් විශාල වෙළඳ හවුල්කරුවන් අතර එක්සත් ජනපදය, ආර්ජන්ටිනාව, නෙදර්ලන්තය සහ කැනඩාව ඇතුළත් වේ.[281] එහි මෝටර් රථ කර්මාන්තය ලෝකයේ අටවන විශාලතම වේ.[282] ආහාර කර්මාන්තයේ දී, බ්‍රසීලය 2019 දී ලෝකයේ දෙවන විශාලතම සැකසූ ආහාර අපනයනකරු විය.[283] 2016 දී ලොව දෙවන විශාලතම පල්ප් නිෂ්පාදකයා සහ අටවන විශාලතම කඩදාසි නිෂ්පාදකයා විය.[284] පාවහන් කර්මාන්තයේ දී, බ්‍රසීලය 2019 දී සිව්වන විශාලතම නිෂ්පාදකයා විය.[285] එය ලෝකයේ නවවන විශාලතම වානේ නිෂ්පාදකයා ද විය.[286][287][288] 2018 දී බ්‍රසීලයේ රසායනික කර්මාන්තය ලෝකයේ අටවන විශාලතම විය.[289][290][291] 2013 දී එය ලොව විශාලතම නිෂ්පාදකයින් පස් දෙනා අතර වුවද, බ්‍රසීලයේ රෙදිපිළි කර්මාන්තය ලෝක වෙළඳාමට ඉතා සුළු වශයෙන් ඒකාබද්ධ වී ඇත.[292]
IBGE ට අනුව, 2018 දී තෘතීයික අංශය (වෙළඳාම සහ සේවා) රටේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 75.8% ක් නියෝජනය කළේය. සේවා අංශය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 60% ක් සහ වෙළඳාම 13% ක් සඳහා වගකිව යුතු විය. එය වාණිජ, ප්‍රවාහන, අධ්‍යාපනය, සමාජීය සහ සෞඛ්‍ය සේවා, පර්යේෂණ සහ සංවර්ධන, ක්‍රීඩා ක්‍රියාකාරකම් ආදිය ආවරණය කරයි.[293][294] ක්ෂුද්‍ර සහ කුඩා ව්‍යාපාර රටේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 30% ක් නියෝජනය කරයි. වාණිජ අංශයේ ඔවුන් අංශයේ ක්‍රියාකාරකම් තුළ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 53% ක් නියෝජනය කරයි.[295]
සංචාරක ව්‍යාපාරය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලයේ සංචාරක ව්‍යාපාරය වර්ධනය වන අංශයක් වන අතර රටේ කලාප කිහිපයක ආර්ථිකයන්ට යතුරයි. 2015 දී රටට සංචාරකයින් මිලියන 6.36 ක් පැමිණ ඇති අතර, ජාත්‍යන්තර සංචාරක පැමිණීම් අනුව දකුණු ඇමරිකාවේ ප්‍රධාන ගමනාන්තය ලෙසත්, මෙක්සිකෝවෙන් පසු ලතින් ඇමරිකාවේ දෙවන ස්ථානය ලෙසත් ශ්‍රේණිගත කර ඇත.[296] ජාත්‍යන්තර සංචාරකයින්ගෙන් ලැබුණු ආදායම 2010 දී ඇඩෝ බිලියන 6 ක් වූ අතර එය 2008-2009 ආර්ථික අර්බුදයෙන් සුවය ලැබීමක් පෙන්නුම් කරයි.[297] 2011 දී සංචාරකයින් මිලියන 5.4 ක් සහ ඇඩෝ බිලියන 6.8 ක ලැබීම් පිළිබඳ ඓතිහාසික වාර්තා ළඟා විය.[298][299] ලෝක සංචාරක ගමනාන්ත ලැයිස්තුවේ, 2018 දී, බ්‍රසීලය වැඩිම සංචාරකයින් සංඛ්‍යාවක් පැමිණි රට අතර 48 වන ස්ථානය හිමිකරගෙන ඇති අතර, සංචාරකයින් මිලියන 6.6 ක් (සහ ඩොලර් බිලියන 5.9 ක ආදායමක්) ලබා ඇත. [300]
ස්වභාවික ප්‍රදේශ එහි වඩාත් ජනප්‍රිය සංචාරක නිෂ්පාදනය වන අතර, පරිසර සංචාරක ව්‍යාපාරයේ සහ විවේකය සහ විනෝදාස්වාදය, ප්‍රධාන වශයෙන් හිරු සහ වෙරළ, සහ ත්‍රාසජනක සංචාර මෙන්ම සංස්කෘතික සංචාරක ව්‍යාපාරයේ එකතුවකි. වඩාත් ජනප්‍රිය ගමනාන්ත අතර ඇමසන් වැසි වනාන්තරය, ඊසානදිග කලාපයේ වෙරළ තීරයන් සහ කඳු වැටි, මධ්‍ය-බටහිර කලාපයේ පැන්ටනල්, රියෝ ද ජැනයිරෝ සහ සැන්ටා කැටරිනා හි වෙරළ තීරයන්, මිනාස් ජෙරයිස් හි සංස්කෘතික සංචාරක ව්‍යාපාරය සහ සාඕ පවුලෝ වෙත ව්‍යාපාරික චාරිකා ඇතුළත් වේ.[301]
තනි රටවල සංචාරක සහ සංචාරක කර්මාන්තයේ ව්‍යාපාර සංවර්ධනය කිරීම ආකර්ශනීය කරන සාධකවල මිනුමක් වන 2024 සංචාරක සහ සංචාරක තරඟකාරිත්ව දර්ශකය (TTCI) අනුව, බ්‍රසීලය ලෝක මට්ටමින් 26 වන ස්ථානයේ, කැනඩාව සහ එක්සත් ජනපදයට පසුව ඇමරිකාවේ තුන්වන ස්ථානයේ සිටී.[302] දේශීය සංචාරක ව්‍යාපාරය බ්‍රසීලයේ සංචාරක කර්මාන්තය සඳහා ප්‍රධාන වෙළඳපොළ කොටසකි. 2005 දී, මිලියන 51 ක් බ්‍රසීලියානු ජාතිකයන් විදේශීය සංචාරකයින්ට වඩා දස ගුණයකින් සංචාර සිදු කළ අතර ඔවුන්ගේ ජාත්‍යන්තර සගයන්ට වඩා පස් ගුණයකින් වැඩි මුදලක් වියදම් කළහ.[303] 2023 දී ප්‍රධාන ගමනාන්ත රාජ්‍යයන් වූයේ සාඕ පවුලෝ, රියෝ ද ජැනයිරෝ සහ රියෝ ග්‍රෑන්ඩ් ඩෝ සුල් ය.[304][305] මුළු රටටම සංචාරකයින්ගේ ප්‍රධාන මූලාශ්‍රය සාඕ පවුලෝ ප්‍රාන්තයයි.[306] සංචාරක ආදායම අනුව, රාජ්‍ය අනුව ඉහළම ආදායම් උපයන්නන් වූයේ සාඕ පවුලෝ සහ බාහියා ය.[307] 2005 සඳහා, ප්‍රධාන සංචාරක අරමුණු තුන වූයේ මිතුරන් සහ පවුලේ අය (53.1%), හිරු එළිය සහ වෙරළ (40.8%) සහ සංස්කෘතික සංචාරක ව්‍යාපාරය (12.5%) ය.[308]
විද්‍යාව සහ තාක්ෂණය
සංස්කරණය
.jpg)
බ්‍රසීලයේ තාක්ෂණික පර්යේෂණ බොහෝ දුරට රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල සහ පර්යේෂණ ආයතනවල සිදු කරනු ලබන අතර, මූලික පර්යේෂණ සඳහා අරමුදල්වලින් වැඩි ප්‍රමාණයක් විවිධ රාජ්‍ය ආයතනවලින් ලැබේ.[309] බ්‍රසීලයේ වඩාත්ම ගෞරවනීය තාක්ෂණික මධ්‍යස්ථාන වන්නේ ඔස්වල්ඩෝ කෲස් ආයතනය, බුටැන්ටන් ආයතනය, ගුවන් හමුදාවේ අභ්‍යවකාශ තාක්ෂණික මධ්‍යස්ථානය, බ්‍රසීලියානු කෘෂිකර්ම පර්යේෂණ සංස්ථාව සහ අභ්‍යවකාශ පර්යේෂණ සඳහා වූ ජාතික ආයතනයයි.[310][311]
ලතින් ඇමරිකාවේ වඩාත්ම දියුණු අභ්‍යවකාශ වැඩසටහන බ්‍රසීලියානු අභ්‍යවකාශ ඒජන්සිය සතුව ඇති අතර, වාහන දියත් කිරීමට සහ චන්ද්‍රිකා නිෂ්පාදනය කිරීමට සැලකිය යුතු සම්පත් ඇත.[312] රට සබ්මැරීන සහ ගුවන් යානා සංවර්ධනය කරන අතර, අභ්‍යවකාශ පර්යේෂණවල නියැලී සිටින අතර, වාහන දියත් කිරීමේ මධ්‍යස්ථාන ආලෝකයක් ඇති අතර, සුප්‍රසිද්ධ ජාත්‍යන්තර අභ්‍යවකාශ මධ්‍යස්ථානය (ISS) ගොඩනඟන කණ්ඩායමක් ඒකාබද්ධ කරන දකුණු අර්ධගෝලයේ ඇති එකම රට වේ.[313]
ගැඹුරු ජලයේ තෙල් සෙවීමේ පුරෝගාමියෙකු ද වන රට, එහි සංචිතවලින් 73% ක් නිස්සාරණය කරයි. යුරේනියම් රෙසෙන්ඩේ න්‍යෂ්ටික ඉන්ධන කම්හලේ පොහොසත් කර ඇති අතර, බොහෝ දුරට පර්යේෂණ කටයුතු සඳහා (බ්‍රසීලය එහි විදුලියෙන් 88% ක් ජල විදුලියෙන් ලබා ගන්නා බැවින්)[314] සහ රටේ පළමු න්‍යෂ්ටික සබ්මැරීනය 2029 දී දියත් කිරීමට අපේක්ෂා කෙරේ.[315]
බ්‍රසීලය ලතින් ඇමරිකාවේ ක්‍රියාත්මක වන සමමුහුර්ත රසායනාගාරයක් සහිත රටවල් තුනෙන් එකකි,[316] භෞතික විද්‍යාව, රසායන විද්‍යාව, ද්‍රව්‍ය විද්‍යාව සහ ජීව විද්‍යාව පිළිබඳ පර්යේෂණ පහසුකමක් වන අතර, තමන්ගේම නිෂ්පාදන කම්හලක් වන CEITEC සහිත අර්ධ සන්නායක සමාගමක් ඇති එකම ලතින් ඇමරිකානු රට බ්‍රසීලයයි.[317] ලෝක ආර්ථික සංසදයේ 2009–2010 ගෝලීය තොරතුරු තාක්ෂණ වාර්තාවට අනුව, බ්‍රසීලය ලොව 61 වන විශාලතම තොරතුරු තාක්ෂණ සංවර්ධකයා වේ.[318] 2019 දී 66 වන ස්ථානයේ සිට 2024 දී ගෝලීය නවෝත්පාදන දර්ශකයේ බ්‍රසීලය 50 වන ස්ථානයට පත්විය.[319][320][321]
ඇල්බර්ටෝ සැන්ටොස්-ඩුමොන්ට් හැරුණු විට,[322] එවරිස්ටෝ කොන්රාඩෝ එන්ගල්බර්ග්,[323] මැනුවෙල් ඩයස් ද අබ්‍රෙව්,[324] ඇන්ඩ්‍රියාස් පාවෙල්[325] සහ නෙලියෝ ජෝස් නිකොලායි යන පූජකවරු වඩාත් ප්‍රසිද්ධ බ්‍රසීලියානු නව නිපැයුම්කරුවන් අතර වෙති.[326] බ්‍රසීලියානු විද්‍යාව නියෝජනය කරන්නේ සීසර් ලැටෙස් (පයි මෙසන් හි බ්‍රසීලියානු භෞතික විද්‍යාඥ පාත්ෆයින්ඩර්),[327] මාරියෝ ෂෙන්බර්ග් (බ්‍රසීලයේ ශ්‍රේෂ්ඨතම න්‍යායාත්මක භෞතික විද්‍යාඥයා ලෙස සැලකේ),[328] ජෝස් ලයිට් ලෝප්ස් (යුනෙස්කෝ විද්‍යා ත්‍යාගයේ එකම බ්‍රසීලියානු භෞතික විද්‍යාඥයා),[329] ආතර් අවිලා (ක්ෂේත්‍ර පදක්කම දිනාගත් පළමු ලතින් ඇමරිකානු ජයග්‍රාහකයා)[330] සහ ෆ්‍රිට්ස් මුලර් (චාල්ස් ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදයේ න්‍යායට සත්‍ය සහය දැක්වීමේ පුරෝගාමියා) වැනි අය විසිනි.[331]
බලශක්තිය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලය ලොව එකොළොස්වන විශාලතම බලශක්ති පාරිභෝගිකයා වේ.[332] එහි ශක්තියෙන් වැඩි කොටසක් ලැබෙන්නේ පුනර්ජනනීය ප්‍රභවයන්ගෙනි, විශේෂයෙන් ජල විදුලිය සහ එතනෝල්; ඉටයිපු වේල්ල බලශක්ති උත්පාදනය අනුව ලොව විශාලතම ජල විදුලි බලාගාරය වන අතර,[333] රට තුළ බෙලෝ මොන්ටේ සහ ටුකුරුයි වැනි අනෙකුත් විශාල ශාක ඇත. එතනෝල් එන්ජිමක් සහිත පළමු මෝටර් රථය 1978 දී නිෂ්පාදනය කරන ලද අතර එතනෝල් මත ධාවනය වන පළමු ගුවන් යානා එන්ජිම 2005 දී නිෂ්පාදනය කරන ලදී.[334]
2021 වසර අවසන් වන විට බ්‍රසීලය ස්ථාපිත ජල විදුලි බලය (109.4 GW) සහ ජෛව ස්කන්ධය (15.8 GW) අතින් ලෝකයේ 2 වන රට වූ අතර, ස්ථාපිත සුළං බලය (21.1 GW) අතින් ලෝකයේ 7 වන රට සහ ස්ථාපිත සූර්ය බලය (13.0 GW) අතින් ලෝකයේ 14 වන රට විය - සූර්ය බලශක්තියෙන් ලෝකයේ ඉහළම 10 අතරට පැමිණීමේ මාවතේ.[335] 2024 වසර අවසානයේදී, බ්‍රසීලය ලෝකයේ 4 වන විශාලතම සුළං බලශක්ති නිෂ්පාදකයා (107.8 TWh), චීනය, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය සහ ජර්මනියට පමණක් පිටුපසින් සහ ලෝකයේ 5 වන විශාලතම සූර්ය බලශක්ති නිෂ්පාදකයා (74.7 TWh) විය.[336]
බ්‍රසීලියානු බලශක්ති අනුකෘතියේ ප්‍රධාන ලක්ෂණය වන්නේ එය ලෝකයට වඩා බොහෝ සෙයින් පුනර්ජනනීය වීමයි. 2019 දී ලෝක අනුකෘතිය පුනර්ජනනීය බලශක්තියෙන් සමන්විත වූයේ 14% ක් පමණක් වන අතර බ්‍රසීලයේ 45% ක් විය. ඛනිජ තෙල් සහ තෙල් නිෂ්පාදන අනුකෘතියෙන් 34.3% ක් විය; උක් ව්‍යුත්පන්නයන්, 18%; ජලවිදුලි ශක්තිය, 12.4%; ස්වාභාවික වායුව, 12.2%; දර සහ අඟුරු, 8.8%; විවිධ පුනර්ජනනීය ශක්තීන්, 7%; ඛනිජ ගල් අඟුරු, 5.3%; න්‍යෂ්ටික, 1.4%, සහ අනෙකුත් පුනර්ජනනීය නොවන ශක්තීන්, 0.6%.[337]
විදුලි ශක්ති අනුකෘතියේ, බ්‍රසීලය සහ ලෝකය අතර වෙනස ඊටත් වඩා විශාල ය: 2019 දී ලෝකය පුනර්ජනනීය විදුලි ශක්තියෙන් 25% ක් පමණක් තිබුණද, බ්‍රසීලයේ තිබුණේ 83% කි. බ්‍රසීලියානු විද්‍යුත් අනුකෘතිය සමන්විත වූයේ: හයිඩ්‍රොලික් ශක්තිය, 64.9%; ජෛව ස්කන්ධය, 8.4%; සුළං ශක්තිය, 8.6%; සූර්ය ශක්තිය, 1%; ස්වාභාවික වායුව, 9.3%; තෙල් නිෂ්පාදන, 2%; න්‍යෂ්ටික, 2.5%; ගල් අඟුරු සහ ව්‍යුත්පන්න, 3.3%.[337] ලතින් ඇමරිකාවේ විශාලතම විදුලිබල අංශය බ්‍රසීලයට ඇත. 2021 අවසානයේ එහි ධාරිතාව මෙගාවොට් 181,532 කි.[338]
ආනයනික තෙල් මත යැපීම අඩු කිරීම සඳහා බ්‍රසීල රජය දශක ගණනාවක් පුරා වැඩසටහනක් ආරම්භ කර ඇති අතර, එය මීට පෙර රටේ තෙල් අවශ්‍යතාවයෙන් 70% කට වඩා වැඩි විය. 2006-2007 දී බ්‍රසීලය තෙල්වලින් ස්වයංපෝෂිත විය. 2021 දී, රට ලෝකයේ 7 වන තෙල් නිෂ්පාදකයා ලෙස වසර වසා දැමූ අතර, සාමාන්‍යයෙන් දිනකට බැරල් මිලියන තුනකට ආසන්න ප්‍රමාණයක් සමඟින්, නිෂ්පාදනයේ අපනයනකරුවෙකු බවට පත්විය.[339][340]
ප්‍රවාහනය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලියානු මාර්ග යනු භාණ්ඩ ප්‍රවාහන හා මගී ගමනාගමනයේ ප්‍රධාන වාහකයන් වේ. 2019 දී මාර්ග පද්ධතියේ මුළු ප්‍රමාණය කිලෝමීටර් 1,720,000 (සැතපුම් 1,068,758) ක් විය.[341] 1967 දී කිලෝමීටර් 35,496 (සැතපුම් 22,056) සිට 2018 දී කිලෝමීටර් 215,000 (සැතපුම් 133,595) දක්වා වැඩි විය.[342]
බ්‍රසීලයේ දුම්රිය පද්ධතිය 1945 දී අධිවේගී මාර්ග ඉදිකිරීම කෙරෙහි අවධානය යොමු කළ දා සිට පහත වැටෙමින් තිබේ. 2015 දී රටේ මුළු දුම්රිය මාර්ග දිග කිලෝමීටර් 30,576 (සැතපුම් 18,999) ක් වූ අතර[343] එය 1970 දී කිලෝමීටර් 31,848 (සැතපුම් 19,789) ක් වූ අතර එය ලෝකයේ නවවන විශාලතම ජාලය බවට පත් කළේය. දුම්රිය පද්ධතියෙන් වැඩි කොටසක් ෆෙඩරල් දුම්රිය ජාල සංස්ථාවට (RFFSA) අයත් වූ අතර එය 2007 දී පෞද්ගලීකරණය කරන ලදී.[344] සාඕ පවුලෝ මෙට්‍රෝ 1974 සැප්තැම්බර් 14 වන දින බ්‍රසීලයේ පළමු භූගත ප්‍රවාහන පද්ධතිය ලෙස ක්‍රියාත්මක වීමට පටන් ගත්තේය.[345]
බ්‍රසීලයේ ගුවන් තොටුපළ 2,500 ක් පමණ ඇති අතර ඒවාට ගොඩබෑමේ ක්ෂේත්‍ර ඇතුළත් වේ: එක්සත් ජනපදයෙන් පසු ලෝකයේ දෙවන විශාලතම සංඛ්‍යාව.[346] සාඕ පවුලෝ අසල පිහිටි සාඕ පවුලෝ-ගුවාරුල්හෝස් ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටුපළ, වාර්ෂිකව මගීන් මිලියන 43 කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් සිටින විශාලතම සහ කාර්යබහුලම ගුවන් තොටුපළ වන අතර, රට සඳහා වාණිජ ගමනාගමනයෙන් අතිමහත් බහුතරයක් හසුරුවයි.[347][348]
භාණ්ඩ ප්‍රවාහනය සඳහා, ජල මාර්ග වැදගත් වේ. මනාවුස් හි කාර්මික කලාප වෙත ළඟා විය හැක්කේ සොලිමෝස්-ඇමසෝනාස් ජල මාර්ගයෙන් පමණි (දිග කිලෝමීටර් 3,250 ක් හෝ සැතපුම් 2,020 ක්, අවම ගැඹුර මීටර හයක් හෝ අඩි 20 ක්). රට තුල ජල මාර්ග 50,000 (සැතපුම් 31,000) ඇත.[349] වෙරළාශ්‍රිත නැව් ගමනාගමනය රටේ පුළුල් ලෙස වෙන් වූ ප්‍රදේශ සම්බන්ධ කරයි. බොලිවියාවට සහ පැරගුවේට සැන්ටොස් හි නොමිලේ වරායන් ලබා දී ඇත. ගැඹුරු ජල වරායන් 36න්, සැන්ටොස්, ඉටාජායි, රියෝ ග්‍රෑන්ඩ්, පරනගුවා, රියෝ ද ජැනයිරෝ, සෙපෙටිබා, විටෝරියා, සුපේ, මැනවුස් සහ සාඕ ෆ්‍රැන්සිස්කෝ ඩෝ සුල් වඩාත් වැදගත් වේ.[350] තොග වාහකයන්ට සේවා කිරීමට පෙර දින 18ක් බලා සිටීමට සිදු වේ; බහාලුම් නැව් සඳහා සාමාන්‍යයෙන් පැය 36.3ක් ගතවේ.[351]
ජන විකාශනය
සංස්කරණය
නවතම නිල ප්‍රක්ෂේපණයට අනුව, 2022 ජූලි 1 වන දින බ්‍රසීලයේ ඇස්තමේන්තුගත ජනගහනය 210,862,983 ක් විය - එය 2022 සංගණනයෙන් වාර්තා වූ මිලියන 203 ක ආරම්භක අගයට වඩා 3.9% ක ගැලපීමකි.[352] 2008 PNAD මගින් වාර්තා කරන ලද බ්‍රසීලයේ ජනගහනය ආසන්න වශයෙන් මිලියන 190 ක් විය[353] (වර්ග කිලෝමීටරයකට වැසියන් 22.31 ක් හෝ වර්ග සැතපුම් 57.8), පිරිමින් සහ කාන්තාවන් අතර අනුපාතය 0.95:1[354] සහ ජනගහනයෙන් 83.75% ක් නාගරික ලෙස අර්ථ දක්වා ඇත.[355] ජනගහනය ගිනිකොනදිග (මිලියන 79.8 ක ජනගහනයක්) සහ ඊසානදිග (මිලියන 53.5 ක ජනගහනයක්) යන ප්‍රදේශවල දැඩි ලෙස සංකේන්ද්‍රණය වී ඇති අතර, වඩාත් පුළුල් කලාප දෙක වන මධ්‍යම-බටහිර සහ උතුර, එක්ව බ්‍රසීලියානු භූමියෙන් 64.12% ක් වන අතර, මුළු ජනගහනය මිලියන 29.1 ක් පමණි.
බ්‍රසීලයේ පළමු සංගණනය 1872 දී සිදු කරන ලද අතර එහි ජනගහනය 9,930,478 ක් ලෙස වාර්තා විය.[356] 1880 සිට 1930 දක්වා යුරෝපීයයන් මිලියන හතරක් පැමිණියහ.[357] උපත් අනුපාතය සුළු වශයෙන් පහත වැටුණද, මරණ අනුපාතය අඩුවීම හේතුවෙන් 1940 සහ 1970 අතර බ්‍රසීලයේ ජනගහනය සැලකිය යුතු ලෙස වැඩි විය. 1940 ගණන්වල වාර්ෂික ජනගහන වර්ධන අනුපාතය 2.4% ක් වූ අතර එය 1950 ගණන්වල 3.0% දක්වා ඉහළ ගිය අතර 1960 ගණන්වල 2.9% ක් ලෙස පැවතුනි, ආයු අපේක්ෂාව අවුරුදු 44 සිට 54 දක්වා[358] සහ 2007 දී අවුරුදු 72.6 දක්වා ඉහළ ගිය බැවින්.[359] 1960 ගණන්වල සිට එය ක්‍රමයෙන් පහත වැටෙමින් පවතී, 1950 සහ 1960 අතර වසරකට 3.04% සිට 2008 දී 1.05% දක්වා සහ 2050 වන විට -0.29% ක සෘණ අගයකට පහත වැටෙනු ඇතැයි අපේක්ෂා කෙරේ.[360] එමඟින් ජනවිකාස සංක්‍රාන්තිය සම්පූර්ණ වේ.[361] 2022 දී, සාක්ෂරතා අනුපාතය දළ වශයෙන් 7% ක් වූ අතර,[362] 2008 දී 11.48% සිට සැලකිය යුතු අඩුවීමකි.[363] සංසන්දනය කිරීමේදී, 1940 දී, ජනගහනයෙන් අඩකට වඩා (54%) නූගත් විය.[362]
ජාතිය සහ ජනවාර්ගිකත්වය
සංස්කරණය- පර්ඩෝ (මිශ්‍ර) (45.34%)
- සුදු (43.46%)
- කළු (10.17%)
- ස්වදේශීක (0.6%)
- නැගෙනහිර ආසියානු (0.42%)
2022 බ්‍රසීලියානු සංගණනයට අනුව, ජනගහනයෙන් 45.3% (මිලියන 92.1) තමන් පාර්ඩෝ (දුඹුරු හෝ බහු වාර්ගික යන අර්ථය ඇති), 43.5% (මිලියන 88.2) සුදු, 10.2% (මිලියන 20.7) කළු, 0.6% (මිලියන 1.2) ආදිවාසී, 80.40% ආදිවාසී ලෙස විස්තර කර ඇත. (නිල වශයෙන් කහ හෝ අමරෙලා ලෙස හැඳින්වේ).[365]
1500 දී පෘතුගීසීන් පැමිණීමෙන් පසු, ඇමරින්ඩියන්වරුන්, යුරෝපීයයන් සහ අප්‍රිකානුවන් අතර සැලකිය යුතු ජාන මිශ්‍රණයක් රටේ සියලුම ප්‍රදේශවල සිදුවී ඇත:
- ජනගහනය ආවරණය කරමින් සිදු කරන ලද සියලුම ස්වයංක්‍රීය අධ්‍යයනයන්ට අනුව යුරෝපීය පරම්පරාව ප්‍රමුඛ වන අතර එය බ්‍රසීලියානු ජනගහනයේ සාමාන්‍ය ජාන සැකැස්මෙන් 60% ත් 65% ත් අතර ප්‍රමාණයක් වේ.[366][367][368][369]
- බ්‍රසීලියානුවන් අතර අප්‍රිකානු පරම්පරාව සාමාන්‍ය ජාන සැකැස්මෙන් 20% සිට 25% දක්වා ඇස්තමේන්තු කර ඇත[368][370][371]
- ස්වදේශික පරම්පරාව බ්‍රසීලයේ සියලුම ප්‍රදේශවල සැලකිය යුතු අතර පවතී, එය බ්‍රසීලියානුවන්ගේ සාමාන්‍ය ජානමය පෙළපතෙන් 15% සිට 20% දක්වා පමණ වේ.[370][372][373][374][375][376][377]
19 වන සියවසේ සිට බ්‍රසීලය එහි දේශසීමා සංක්‍රමණය සඳහා විවෘත කළේය. 1808 සිට 1972 දක්වා කාලය තුළ රටවල් 60කට අධික සංඛ්‍යාවකින් මිලියන පහක් පමණ ජනතාවක් බ්‍රසීලයට සංක්‍රමණය වූ අතර, ඔවුන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක් පෘතුගීසි, ඉතාලි, ස්පාඤ්ඤ, ජර්මානු, ඉංග්‍රීසි, යුක්‍රේන, පෝලන්ත, යුදෙව්, අප්‍රිකානු, ආර්මේනියානු, රුසියානු, චීන, ජපන්, කොරියානු සහ අරාබි සම්භවයක් ඇති අය වෙති.[378][379][380] ආර්ජන්ටිනාවට පසු ලතින් ඇමරිකාවේ දෙවන විශාලතම යුදෙව් ප්‍රජාව බ්‍රසීලය සතුව ඇති අතර එහි ජනගහනයෙන් 0.06% කි.[381] අරාබි ලෝකයෙන් පිටත, ලොව විශාලතම අරාබි පරම්පරාවේ ජනගහනය ද බ්‍රසීලයේ ඇති අතර, එහි ජනගහනය මිලියන 15-20 කි.[382][383] බ්‍රසීලයේ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශයට අනුව, බ්‍රසීලය ලෙබනනයේ වෙසෙන ලෙබනන් පුද්ගලයින්ගේ ජනගහනය ඉක්මවා යන ලෙබනන් ඩයස්පෝරාව මිලියන 7 සිට මිලියන 10 දක්වා වේ.[384]
බ්‍රසීලියානු සමාජය සමාජ පන්ති රේඛා මගින් වඩාත් කැපී පෙනෙන ලෙස බෙදී ඇත, නමුත් වාර්ගික කණ්ඩායම් අතර ඉහළ ආදායම් විෂමතාවයක් දක්නට ලැබේ, එබැවින් ජාතිවාදය සහ පන්තිවාදය බොහෝ විට අතිච්ඡාදනය වේ. දුඹුරු ජනගහනය (නිල වශයෙන් පෘතුගීසි භාෂාවෙන් පාර්ඩෝ ලෙස හැඳින්වේ)[385][386] යනු කබොක්ලෝස් (සාමාන්‍යයෙන් උකහා ගත් ඇමරින්ඩියන්වරුන් සහ සුදු ජාතිකයින් සහ ස්වදේශිකයින්ගෙන් පැවත එන්නන්), මුලටෝස් (ප්‍රධාන වශයෙන් සුදු ජාතිකයින් සහ අප්‍රිකානු-බ්‍රසීලියානුවන්ගෙන් පැවත එන්නන්) සහ කැෆුසෝස් (අප්‍රිකානු-බ්‍රසීලියානුවන් සහ ස්වදේශිකයින්ගෙන් පැවත එන්නන්) ඇතුළත් පුළුල් කාණ්ඩයකි.[385][386][387][388][389] කළු ජාතිකයින්, මුලටෝවරුන් සහ ත්‍රි-වාර්ගිකයන්ගෙන් වැඩි ප්‍රතිශතයක් බහියා සිට පරායිබා දක්වා[389][390] ඊසානදිග කලාපයේ නැගෙනහිර වෙරළ තීරයේ සහ උතුරු මරන්හාඕ,[391][392] දකුණු මිනාස් ජෙරයිස්[393] සහ නැගෙනහිර රියෝ ද ජැනයිරෝ හි ද සොයාගත හැකිය.[389][393]
සැලකිය යුතු ඇමරින්ඩියන් සම්භවයක් ඇති පුද්ගලයින් උතුරු, ඊසානදිග සහ මධ්‍ය-බටහිර කලාපවල ජනගහනයෙන් බහුතරය වේ.[394] 2007 දී, ජාතික ඉන්දියානු පදනම ඇස්තමේන්තු කළේ බ්‍රසීලයේ විවිධ ස්පර්ශ නොකළ ගෝත්‍ර 67 ක් ඇති බවයි, එය 2005 දී ඔවුන්ගේ ඇස්තමේන්තුව 40 ක් වූ අතර එය ඉහළ ගොස් ඇත. ලෝකයේ විශාලතම ස්පර්ශ නොකළ ජනයා සංඛ්‍යාව බ්‍රසීලයේ සිටින බව විශ්වාස කෙරේ.[395]
ආගම
සංස්කරණය- කතෝලික (56.75%)
- රෙපරමාදු (26.85%)
- ආගමක් නැත (9.28%)
- භූතවාදය (1.84%)
- වෙනත් ආගම් (5.06%)
- සඳහන් කර නැති (0.17%)
ක්‍රිස්තියානි ආගම රටේ ප්‍රමුඛතම ආගම වන අතර, කතෝලික ධර්මය එහි විශාලතම නිකායයි. ලොව විශාලතම කතෝලික ජනගහනය බ්‍රසීලයේ ඇත.[396][397][398] 2022 ජනවිකාස සංගණනයට අනුව (PNAD සමීක්ෂණය ආගම ගැන විමසන්නේ නැත), ජනගහනයෙන් 56.75% ක් කතෝලික ධර්මය අනුගමනය කළහ; 26.85% රෙපරමාදු ආගම; 1.84% කාර්ඩෙක්වාදී ආත්මවාදය; 5.06% වෙනත් ආගම්, ප්‍රකාශ නොකළ හෝ නිශ්චිත නොවන; 9.28% ක් ආගමක් නොතිබුණි.
බ්‍රසීලයේ ආගමික විවිධත්වය වර්ධනය වූයේ වහල්භාවයට පත් අප්‍රිකානු ජනයාගේ සහ ආදිවාසී ජනයාගේ ආගමික සම්ප්‍රදායන් සමඟ කතෝලික පල්ලියේ රැස්වීමෙනි.[399] බ්‍රසීලයේ පෘතුගීසි යටත් විජිතකරණය අතරතුර මෙම ඇදහිලි ඒකාබද්ධ වීම, සාම්ප්‍රදායික පෘතුගීසි උත්සව මගින් සංලක්ෂිත බ්‍රසීලියානු කතෝලික පල්ලියේ ප්‍රධාන කුඩය තුළ විවිධාකාර සමමුහුර්ත පිළිවෙත් මාලාවක් වර්ධනය වීමට හේතු විය.[400]
20 වන සියවස තුළ ආගමික බහුත්වවාදය වැඩි වූ අතර,[401] 2010 වන විට රෙපරමාදු ප්‍රජාව ජනගහනයෙන් 22% කට වඩා ඇතුළත් කර ඇත - අර්ධ වශයෙන් ඇමරිකානු මිෂනාරි සහ රජයේ බලපෑමේ මිශ්‍රණයක් හේතුවෙන්.[402][403] වඩාත් පොදු රෙපරමාදු නිකායන් වන්නේ එවැන්ජලිකල් පෙන්තකොස්ත ඒවාය. රට තුළ කැපී පෙනෙන පැවැත්මක් ඇති අනෙකුත් රෙපරමාදු ශාඛා අතර බැප්ටිස්ට්, සෙවන්ත්-ඩේ ඇඩ්වෙන්ටිස්ට්, ලුතරන් සහ ප්‍රතිසංස්කරණ සම්ප්‍රදාය ඇතුළත් වේ.[404] මෑත දශක කිහිපය තුළ, රෙපරමාදු ආගම, විශේෂයෙන් පෙන්තකොස්තවාදයේ සහ එවැන්ජලිස්තවාදයේ ආකාරවලින්, බ්‍රසීලයේ ව්‍යාප්ත වී ඇති අතර, 2010 ගණන්වලදී කතෝලිකයන්ගේ අනුපාතය සැලකිය යුතු ලෙස පහත වැටී ඇත.[405] ඔවුන් බ්‍රසීලය පුරා ව්‍යාප්ත වී ඇති බැවින්, බොහෝ දෙනෙක් බ්‍රසීලියානු සහ ජාත්‍යන්තර දේශපාලනයට පවා ගැඹුරින් සම්බන්ධ වී ඇත,[406][407] සහ 2022 බ්‍රසීලියානු කුමන්ත්‍රණයට එවැන්ජලිකල් රෙපරමාදු බලපෑම සම්බන්ධ වී ඇත.[408] 2022 සිට, එවැන්ජලිකල්වරුන් සහ කතෝලිකයන් ආගම දේශපාලන සාධකයක් ලෙස නැවත සලකා බැලීම ආරම්භ කර ඇති බව සැලකේ.[409]
රෙපරමාදු ආගමෙන් පසු, කිසිදු ආගමක් ප්‍රකාශ නොකරන පුද්ගලයින් ද සැලකිය යුතු කණ්ඩායමක් වන අතර, 2010 සංගණනයට අනුව ජනගහනයෙන් 8% ඉක්මවා ඇත. බෝවා විස්ටා, සැල්වදෝර් සහ පෝර්ටෝ වෙල්හෝ නගරවල බ්‍රසීලයේ ආගමික නොවන පදිංචිකරුවන් වැඩිම ප්‍රතිශතයක් සිටිති. ටෙරෙසිනා, ෆෝටලේසා සහ ෆ්ලෝරියානෝපොලිස් රටේ වඩාත්ම රෝමානු කතෝලිකයන් විය.[410] මහා රියෝ ද ජැනයිරෝ, නගරය නිසි ලෙස ඇතුළත් නොකර, වඩාත්ම ආගමික නොවන සහ අවම රෝමානු කතෝලික බ්‍රසීලියානු පරිධිය වන අතර, මහා පෝර්ටෝ ඇලග්‍රේ සහ මහා ෆෝටලේසා පිළිවෙලින් ලැයිස්තු වල ප්‍රතිවිරුද්ධ පැතිවල සිටිති.[410]
2009 ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී, බ්‍රසීලියානු සෙනෙට් සභාව විසින් 2010 පෙබරවාරි මාසයේදී බ්‍රසීල ජනාධිපතිවරයා විසින් වතිකානුව සමඟ ගිවිසුමක් අනුමත කර බලාත්මක කරන ලද අතර, එහි බ්‍රසීලයේ කතෝලික පල්ලියේ නීතිමය ප්‍රඥප්තිය පිළිගනු ලැබේ.[411][412]
සෞඛ්‍යය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලියානු මහජන සෞඛ්‍ය පද්ධතිය වන ඒකාබද්ධ සෞඛ්‍ය පද්ධතිය (Sistema Único de Saúde – SUS), රජයේ සියලුම මට්ටම් මගින් කළමනාකරණය කර සපයනු ලබන අතර,[413] ලෝකයේ මෙම වර්ගයේ විශාලතම පද්ධතිය වේ.[414] අනෙක් අතට, පෞද්ගලික සෞඛ්‍ය සේවා පද්ධති අනුපූරක කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි.[415] මහජන සෞඛ්‍ය සේවා විශ්වීය වන අතර රටේ සියලුම පුරවැසියන්ට නොමිලේ පිරිනමනු ලැබේ. කෙසේ වෙතත්, සෞඛ්‍ය මධ්‍යස්ථාන සහ රෝහල් ඉදිකිරීම සහ නඩත්තු කිරීම බදු මගින් අරමුදල් සපයනු ලබන අතර, එම ප්‍රදේශයේ වියදම් සඳහා රට එහි දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 9% ක් පමණ වැය කරයි. 2021 දී, බ්‍රසීලයේ සෑම වැසියන් 1,000 කටම වෛද්‍යවරුන් 2.1 ක් සහ රෝහල් ඇඳන් 2.5 ක් සිටියහ.[416][417]
1988 දී විශ්ව සෞඛ්‍ය සේවා පද්ධතිය නිර්මාණය කිරීමෙන් පසු සියලු ප්‍රගතිය තිබියදීත්, බ්‍රසීලයේ තවමත් මහජන සෞඛ්‍ය ගැටළු කිහිපයක් තිබේ. 2006 දී, විසඳිය යුතු ප්‍රධාන කරුණු වූයේ ඉහළ ළදරු (2.51%) සහ මාතෘ මරණ අනුපාතිකය (උපත් 1000 කට මරණ 73.1) ය.[418]
හෘද වාහිනී රෝග (ජනගහනයෙන් 100,000 කට මරණ 151.7) සහ පිළිකා (ජනගහනයෙන් 100,000 කට මරණ 72.7) වැනි බෝ නොවන රෝගවලින් සිදුවන මරණ සංඛ්‍යාව ද බ්‍රසීල ජනගහනයේ සෞඛ්‍යයට සැලකිය යුතු බලපෑමක් ඇති කරයි. අවසාන වශයෙන්, මෝටර් රථ අනතුරු, ප්‍රචණ්ඩත්වය සහ සියදිවි නසාගැනීම් වැනි බාහිර නමුත් වළක්වා ගත හැකි සාධක රටේ සියලුම මරණ වලින් 14.9% ක් ඇති කළේය.[418] 2000 දී ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය (WHO) විසින් ඇගයීමට ලක් කරන ලද රටවල් 191 අතර බ්‍රසීල සෞඛ්‍ය පද්ධතිය 125 වන ස්ථානයට පත්විය.[419]
අධ්‍යාපනය
සංස්කරණය
ෆෙඩරල් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සහ ජාතික අධ්‍යාපනයේ මාර්ගෝපදේශ සහ පදනම් නීතිය මගින් සංගමය, ප්‍රාන්ත, ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික්කය සහ මහ නගර සභා ඔවුන්ගේ අදාළ අධ්‍යාපන පද්ධති කළමනාකරණය කර සංවිධානය කළ යුතු බව තීරණය කරයි. මෙම සෑම පොදු අධ්‍යාපන පද්ධතියක්ම තමන්ගේම නඩත්තුව සඳහා වගකිව යුතු අතර, එය අරමුදල් මෙන්ම යාන්ත්‍රණ සහ අරමුදල් ප්‍රභවයන් කළමනාකරණය කරයි. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මඟින් රාජ්‍ය අයවැයෙන් 25% ක් සහ ෆෙඩරල් බදු සහ නාගරික බදු වලින් 18% ක් අධ්‍යාපනය සඳහා වෙන් කර ඇත.[420]
IBGE ට අනුව, 2019 දී සාක්ෂරතා අනුපාතය 93.4% ක් වූ අතර, එයින් අදහස් වන්නේ රට තුළ මිලියන 11.3 ක් (ජනගහනයෙන් 6.6%) තවමත් නූගත් බවයි, රියෝ ද ජැනයිරෝ සහ සැන්ටා කැටරිනා වැනි සමහර ප්‍රාන්ත සාක්ෂරතා අනුපාතයෙන් 97% ක් පමණ ළඟා වී ඇත;[421] ක්‍රියාකාරී නූගත්කම ජනගහනයෙන් 21.6% දක්වා ළඟා වී ඇත.[422] ඊසානදිග ප්‍රදේශයේ සාක්ෂරතාවය ඉහළ මට්ටමක පවතින අතර, එහි ජනගහනයෙන් 13.87% ක් සාක්ෂරතාවයෙන් පෙළෙන අතර, දකුණේ ජනගහනයෙන් 3.3% ක් සාක්ෂරතාවයෙන් පෙළෙති.[423][421]
බ්‍රසීලයේ පෞද්ගලික ආයතන වඩාත් සුවිශේෂී වන අතර වඩා හොඳ තත්ත්වයේ අධ්‍යාපනයක් ලබා දෙන බැවින්, බොහෝ ඉහළ ආදායම් ලබන පවුල් තම දරුවන් එහි යවයි. එහි ප්‍රතිඵලය වන්නේ අධික ආදායම් විෂමතා පිළිබිඹු කරන සහ සමාජ අසමානතාවය ශක්තිමත් කරන වෙන් කරන ලද අධ්‍යාපන ක්‍රමයකි. කෙසේ වෙතත්, මෙය වෙනස් කිරීමට ගන්නා උත්සාහයන් බලපෑම් ඇති කරයි.[424] සාඕ පවුලෝ විශ්ව විද්‍යාලය බොහෝ විට බ්‍රසීලයේ සහ ලතින් ඇමරිකාවේ හොඳම විශ්ව විද්‍යාල ලෙස සැලකේ.[425][426] ඉහළම ලතින් ඇමරිකානු විශ්ව විද්‍යාල 20 න් අටක් බ්‍රසීලියානු ය; බොහෝ ඒවා පොදු ය. උසස් අධ්‍යාපන ආයතනයකට සහභාගී වීම මාර්ගෝපදේශ සහ අධ්‍යාපන පදනම් නීතිය මගින් අවශ්‍ය වේ. සියලුම සිසුන් සඳහා ළදරු පාසල්, ප්‍රාථමික සහ මධ්‍යම අධ්‍යාපනය අවශ්‍ය වේ.[427]
භාෂාව
සංස්කරණය
බ්‍රසීලයේ නිල භාෂාව පෘතුගීසි වේ (බ්‍රසීල ෆෙඩරල් ජනරජයේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 13 වන වගන්තිය), එය ජනගහනයෙන් සියල්ලන්ම පාහේ කතා කරන අතර පුවත්පත්, ගුවන්විදුලිය, රූපවාහිනිය සහ ව්‍යාපාරික සහ පරිපාලන අරමුණු සඳහා භාවිතා කරන එකම භාෂාව වේ. ඇමරිකාවේ එකම පෘතුගීසි භාෂාව කතා කරන ජාතිය බ්‍රසීලය වන අතර, භාෂාව බ්‍රසීල ජාතික අනන්‍යතාවයේ වැදගත් කොටසක් බවට පත් කරන අතර එයට ස්පාඤ්ඤ භාෂාව කතා කරන අසල්වැසියන්ගෙන් වෙනස් ජාතික සංස්කෘතියක් ලබා දෙයි.[428]
බ්‍රසීලියානු පෘතුගීසි භාෂාව තමන්ගේම සංවර්ධනයක් ඇති කර ගෙන ඇති අතර, බොහෝ දුරට 16 වන සියවසේ යුරෝපීය පෘතුගීසි[429] හි මධ්‍යම සහ දකුණු උපභාෂා වලට සමාන වේ (පෘතුගීසි යටත් විජිත පදිංචිකරුවන් ඉතා සැලකිය යුතු සංඛ්‍යාවක් සහ උතුරු ප්‍රදේශවලින් පැමිණෙන මෑත කාලීන සංක්‍රමණිකයන් සුළු වශයෙන් තිබියදීත්, සහ සුළු වශයෙන් පෘතුගීසි මැකරෝනීසියාවෙන් පැමිණෙන අතර), ඇමරින්ඩියන් සහ අප්‍රිකානු භාෂාවලින්, විශේෂයෙන් බටහිර අප්‍රිකානු සහ බන්ටු වලින් බලපෑම් කිහිපයක් වචන මාලාවට පමණක් සීමා වී ඇත.[430] එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, භාෂාව පෘතුගාලයේ සහ අනෙකුත් පෘතුගීසි භාෂාව කතා කරන රටවල භාෂාවට වඩා තරමක් වෙනස් වේ, බොහෝ දුරට ශබ්ද විද්‍යාවේදී (අනෙකුත් රටවල උපභාෂා, මෙම කලාපවල පෘතුගීසි යටත් විජිතවාදයේ මෑත කාලීන අවසානය නිසා, සමකාලීන යුරෝපීය පෘතුගීසි භාෂාවට සමීප සම්බන්ධතාවයක් ඇත). මෙම වෙනස්කම් ඇමරිකානු සහ බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි අතර ඒවාට සමාන වේ.[430]
2002 සංඥා භාෂා නීතිය[431] රජයේ බලධාරීන් සහ රාජ්‍ය ආයතන බ්‍රසීලියානු සංඥා භාෂාව වන Língua Brasileira dos Sinais හෝ "LIBRAS" හි තොරතුරු පිළිගැනීමට සහ සැපයීමට අවශ්‍ය කරන අතර, 2005 ජනාධිපති ආඥාවක්[432] මෙය අධ්‍යාපන හා කථන සහ භාෂා ව්‍යාධි විද්‍යා විෂය මාලාවේ කොටසක් ලෙස භාෂාව ඉගැන්වීම අවශ්‍ය කරන පරිදි දීර්ඝ කරයි. LIBRAS ගුරුවරුන්, උපදේශකයින් සහ පරිවර්තකයින් පිළිගත් වෘත්තිකයන් වේ. පාසල් සහ සෞඛ්‍ය සේවා බිහිරි අයට ප්‍රවේශය ("ඇතුළත් කිරීම") ලබා දිය යුතුය.[433]
ජාතිය පුරා සුළුතර භාෂා කතා කෙරේ. දුරස්ථ ප්‍රදේශවල ඇමරිකානු ඉන්දියානු භාෂා එකසිය අසූවක් කතා කරන අතර සැලකිය යුතු සංඛ්‍යාවක් සංක්‍රමණිකයන් සහ ඔවුන්ගෙන් පැවත එන්නන් විසින් කතා කරනු ලැබේ.[430] සාඕ ගේබ්‍රියෙල් ඩා කැචොයිරා නගර සභාවේ, නීන්ගාටු (ටුපි ශබ්දකෝෂය සහ පෘතුගීසි පාදක ව්‍යාකරණ සහිත දැනට වඳවීමේ තර්ජනයට ලක්ව ඇති ක්‍රියෝල් භාෂාවක් වන අතර එහි දකුණු සාපේක්ෂ ලින්ගුවා ජෙරල් පෝලිස්ටා සමඟ එක්ව, වරෙක බ්‍රසීලයේ ප්‍රධාන භාෂා ෆ්‍රැන්කාවක් විය),[434] බනිවා සහ ටුකානෝ භාෂාවලට පෘතුගීසි සමඟ සම-නිල තත්ත්වය ලබා දී ඇත.[435]
දකුණු සහ අග්නිදිග ප්‍රදේශවල ජර්මානු (බොහෝ විට බ්‍රසීලියානු හුන්ස්රුකිෂ්, ඉහළ ජර්මානු භාෂා උපභාෂාවක්) සහ ඉතාලි (බොහෝ විට ටාලියන්, වැනීසියානු උපභාෂාවක්) සම්භවයක් ඇති සැලකිය යුතු ප්‍රජාවන් ඇත, ඔවුන්ගේ මුතුන් මිත්තන්ගේ ස්වදේශීය භාෂා බ්‍රසීලයට ගෙන යන ලද අතර, තවමත් එහි ජීවමානව සිටින අතර, පෘතුගීසි භාෂාවෙන් බලපෑමට ලක්ව ඇත.[436][437] ටාලියන් යනු නිල වශයෙන් රියෝ ග්‍රෑන්ඩ් ඩෝ සුල් හි ඓතිහාසික උරුමයකි,[438] සහ ජර්මානු උපභාෂා දෙකක් නගර සභා කිහිපයක සම-නිල තත්ත්වය හිමිකර ගනී.[439] එස්පිරිටෝ සැන්ටෝ ප්‍රාන්තයේ සැන්ටා තෙරේසා සහ විලා වෙල්හා හි ද ඉතාලි භාෂාව ජනවාර්ගික භාෂාව ලෙස පිළිගනු ලැබේ.
නාගරිකකරණය
සංස්කරණයIBGE (බ්‍රසීලියානු භූගෝල විද්‍යාව සහ සංඛ්‍යාලේඛන ආයතනය) ට අනුව නාගරික ප්‍රදේශ දැනටමත් ජනගහනයෙන් 84.35% ක් සංකේන්ද්‍රණය කර ඇති අතර, අග්නිදිග කලාපය වඩාත්ම ජනාකීර්ණ එකක් ලෙස පවතී, එහි ජනගහනය මිලියන 80 කට වඩා වැඩිය. බ්‍රසීලයේ විශාලතම නාගරික සමූහකරණයන් වන්නේ සාඕ පවුලෝ, රියෝ ද ජැනයිරෝ සහ බෙලෝ හොරයිසොන්ටේ ය - සියල්ලම අග්නිදිග කලාපයේ - පිළිවෙලින් මිලියන 21.1, 12.3 සහ 5.1 ජනගහනයක් ඇත. එස්පිරිටෝ සැන්ටෝ අගනුවර වන විටෝරියා සහ සැන්ටා කැටරිනා අගනුවර වන ෆ්ලෝරියානෝපොලිස් හැරුණු විට, රාජ්‍ය අගනගරවලින් බහුතරයක් ඔවුන්ගේ ප්‍රාන්තවල විශාලතම නගර වේ.
| ස්ථානය | ප්‍රාන්තය | ජනගහණය | ස්ථානය | ප්‍රාන්තය | ජනගහණය | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 සාඕ පවුලෝ  රියෝ ද ජැනයිරෝ |
1 | සාඕ පවුලෝ | සාඕ පවුලෝ | 21,314,716 | 11 | බෙලෙම් | පරා | 2,157,180 | |
| 2 | රියෝ ද ජැනයිරෝ | රියෝ ඩි ජැනයිරෝ | 12,389,775 | 12 | මනාවුස් | ඇමසෝනාස් | 2,130,264 | ||
| 3 | බෙලෝ හොරිසොන්ටේ | මිනාස් ගෙරායිස් | 5,142,260 | 13 | කැම්පිනස් | සාඕ පවුලෝ | 2,105,600 | ||
| 4 | රිසයිෆ් | පර්නම්බුකෝ | 4,021,641 | 14 | විටෝරියා | එස්පිරිටෝ සැන්ටෝ | 1,837,047 | ||
| 5 | බ්‍රසිලියා | ෆෙඩරල් දිස්ත්‍රික්කය | 3,986,425 | 15 | බයික්සාඩා සන්ටිස්ටා | සාඕ පවුලෝ | 1,702,343 | ||
| 6 | පෝර්ටෝ ඇලෙග්‍රේ | රියෝ ග්‍රන්ඩේ ඩු සල් | 3,894,232 | 16 | සාඕ ජෝස් ඩොස් කැම්පෝස් | සාඕ පවුලෝ | 1,572,943 | ||
| 7 | සැල්වදෝර් | බහියා | 3,863,154 | 17 | සාවෝ ලුවිස් | මරන්හාඕ | 1,421,569 | ||
| 8 | ෆොර්ටලීසා | කෙයාරා | 3,594,924 | 18 | නටල් | රියෝ ග්‍රන්ඩේ ඩු නෝර්ටේ | 1,349,743 | ||
| 9 | කුරිටිබා | පරනා | 3,387,985 | 19 | මසියෝ | අලගොආස් | 1,231,965 | ||
| 10 | ගොයියානියා | ගොයාස් | 2,347,557 | 20 | ජොආඕ පෙස්සෝආ | පරයිබා | 1,168,941 | ||
සංස්කෘතිය
සංස්කරණය.jpg)
බ්‍රසීලයේ මූලික සංස්කෘතිය පෘතුගීසි සංස්කෘතියෙන් උපුටා ගන්නා ලද්දක් වන අතර, එයට හේතුව පෘතුගීසි අධිරාජ්‍යය සමඟ එහි පැවති ශක්තිමත් යටත් විජිත සබඳතා ය.[444] අනෙකුත් බලපෑම් අතර, පෘතුගීසීන් පෘතුගීසි භාෂාව, රෝමානු කතෝලික ධර්මය සහ යටත් විජිත ගෘහ නිර්මාණ ශෛලීන් හඳුන්වා දුන්හ. බ්‍රසීලියානු සංස්කෘතිය අප්‍රිකානු, ස්වදේශික සහ පෘතුගීසි නොවන යුරෝපීය සංස්කෘතීන් සහ සම්ප්‍රදායන් විසින් ද දැඩි ලෙස බලපා ඇත.[445]
19 වන සහ 20 වන සියවස් වලදී බ්‍රසීලයේ දකුණු සහ ගිනිකොන දෙසින් විශාල සංඛ්‍යාවක් පැමිණි ඉතාලි, ජර්මානු සහ අනෙකුත් යුරෝපීය මෙන්ම ජපන්, යුදෙව් සහ අරාබි සංක්‍රමණිකයින්ගේ දායකත්වයන් බ්‍රසීලියානු සංස්කෘතියේ සමහර අංගවලට බලපෑවේය.[446] ස්වදේශික ඇමරින්ඩියන්වරු බ්‍රසීලයේ භාෂාව සහ ආහාර කෙරෙහි බලපෑම් කළහ; අප්‍රිකානුවන් භාෂාව, ආහාර, සංගීතය, නැටුම් සහ ආගම කෙරෙහි බලපෑම් කළහ.[447]
බ්‍රසීලියානු කලාව 16 වන සියවසේ සිට බැරොක් (19 වන සියවසේ මුල් භාගය දක්වා බ්‍රසීලයේ ප්‍රමුඛ ශෛලිය)[448][449] සිට රොමෑන්ටිකවාදය, නූතනවාදය, ප්‍රකාශනවාදය, කියුබිස්වාදය, සර්ලයිලිස්වාදය සහ වියුක්තවාදය දක්වා විහිදෙන විවිධ ශෛලීන් දක්වා වර්ධනය වී ඇත. බ්‍රසීලියානු සිනමාව 19 වන සියවසේ අගභාගයේ මෙම මාධ්‍යයේ උපත දක්වා දිවෙන අතර 1960 ගණන්වල සිට ජාත්‍යන්තර පිළිගැනීමේ නව මට්ටමක් ලබා ඇත.[450]
ගෘහ නිර්මාණ
සංස්කරණය
බ්‍රසීලයේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය යුරෝපයේ, විශේෂයෙන් පෘතුගාලයේ බලපෑමට ලක්ව ඇත. එයට වසර 500 ක් ඈතට දිවෙන ඉතිහාසයක් ඇත, එනම් 1500 දී පෙඩ්‍රෝ අල්වාරෙස් කබ්රාල් බ්‍රසීලයට ගොඩ බැස්ස කාලය දක්වා. පෘතුගීසි යටත් විජිත ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය බ්‍රසීලයට ගිය පළමු ගෘහ නිර්මාණ රැල්ලයි.[451] එය පසුකාලීන සියවස්වල සියලුම බ්‍රසීලියානු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය සඳහා පදනම වේ.[452] 19 වන සියවසේදී, බ්‍රසීල අධිරාජ්‍යයේ කාලය තුළ, රට යුරෝපීය ප්‍රවණතා අනුගමනය කළ අතර නව සම්භාව්‍ය සහ ගොතික් පුනර්ජීවන ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය අනුගමනය කළේය. ඉන්පසුව, 20 වන සියවසේදී, විශේෂයෙන් බ්‍රසීලියාවේ, බ්‍රසීලය නූතනවාදී ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය අත්හදා බැලීය.
බ්‍රසීලයේ යටත් විජිත ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය 16 වන සියවසේ මුල් භාගය දක්වා දිව යයි, ඒ වන විට පෘතුගීසීන් විසින් බ්‍රසීලය ප්‍රථම වරට ගවේෂණය කර, යටත් කර ගෙන පදිංචි කරන ලදී. බ්‍රසීලය යටත් විජිතකරණය කිරීමේ අරමුණින් පෘතුගීසීන් යුරෝපයේ ඔවුන්ට හුරුපුරුදු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය ගොඩනඟා ගත්හ. ඔවුන් බ්‍රසීලියානු නගරවල සහ ගම්බද ප්‍රදේශවල නිවාස සහ බලකොටු ඇතුළුව පල්ලි සහ සිවිල් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය ඇතුළත් පෘතුගීසි යටත් විජිත ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය ගොඩනඟා ගත්හ.[453]
19 වන සියවසේදී, බ්‍රසීලියානු ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය නව සම්භාව්‍ය සහ ගොතික් පුනර්ජීවන ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය වැනි යුරෝපීය ශෛලීන් බ්‍රසීලයට හඳුන්වා දෙන ලදී. මෙය සාමාන්‍යයෙන් ඔවුන්ගේම උරුමයෙන් බ්‍රසීලියානු බලපෑම් සමඟ මිශ්‍ර විය.[453] 1950 ගණන්වල බ්‍රසීලියා අභ්‍යන්තරය සංවර්ධනය කිරීමට උපකාරී වන පරිදි බ්‍රසීලයේ අභ්‍යන්තරයේ නව ෆෙඩරල් අගනුවරක් ලෙස ඉදිකරන විට නූතනවාදී ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය හඳුන්වා දෙන ලදී. ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පී ඔස්කාර් නීමියර් රජයේ ගොඩනැගිලි, පල්ලි සහ සිවිල් ගොඩනැගිලි නූතනවාදී ශෛලියෙන් පරමාදර්ශී කර ඉදිකරන ලදී.[454]
සංගීතය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලයේ සංගීතය ප්‍රධාන වශයෙන් යුරෝපීය, ස්වදේශික ආදිවාසී සහ අප්‍රිකානු අංගවල විලයනයෙන් නිර්මාණය විය.[455] දහනව වන ශතවර්ෂය වන තෙක්, බ්‍රසීලියානු සංගීතය ගොඩනැගූ බොහෝ බලපෑම් සඳහා පෘතුගාලය දොරටුව විය, නමුත් මෙම අංග බොහොමයක් පෘතුගීසි සම්භවයක් නොතිබුණද, සාමාන්‍යයෙන් යුරෝපීය ඒවා විය. පළමුවැන්නා වූයේ වියානා සම්භාව්‍යවාදයේ බලපෑමෙන් යුත් පූජනීය කෑලි කතුවරයා වන ජෝස් මෞරිසියෝ නූන්ස් ගාර්ෂියා ය.[456] අප්‍රිකානු අංගයේ ප්‍රධාන දායකත්වය වූයේ රිද්මයානුකූල විවිධත්වය සහ සමහර නැටුම් සහ උපකරණ ය.[455]
දහඅටවන සියවසේ අග භාගයේ සිට ජනප්‍රිය සංගීතය, සම්බා වඩාත් සාමාන්‍ය සහ යුනෙස්කෝ සංස්කෘතික උරුම ලැයිස්තුවේ සැලකේ.[457] සම්බා-රෙගේ, මරකාටු, ෆ්‍රෙවෝ සහ ඇෆොක්සේ යනු වාර්ෂික බ්‍රසීලියානු සැණකෙළිවල පෙනී සිටීමෙන් ජනප්‍රිය වූ සංගීත සම්ප්‍රදායන් හතරකි.[458] කපොයිරා සාමාන්‍යයෙන් වාදනය කරනු ලබන්නේ කපොයිරා සංගීතය ලෙස හඳුන්වන තමන්ගේම සංගීතයෙනි, එය සාමාන්‍යයෙන් ඇමතුම් සහ ප්‍රතිචාර ජන සංගීතයක් ලෙස සැලකේ.[459] ෆෝරෝ යනු ඊසානදිග බ්‍රසීලයේ ෆෙස්ටා ජූනිනා අතරතුර කැපී පෙනෙන ජන සංගීත වර්ගයකි.[460] මිසූරි විශ්ව විද්‍යාලයේ පෘතුගීසි මහාචාර්ය ජැක් ඒ. ඩ්‍රේපර් III,[461] තර්ක කරන්නේ ග්‍රාමීය ජීවන රටාවක් සඳහා අතීතකාමී හැඟීම් යටපත් කිරීමේ ක්‍රමයක් ලෙස ෆෝරෝ භාවිතා කළ බවයි.[462]
චෝරෝ යනු ජනප්‍රිය සංගීත භාණ්ඩ ශෛලියකි. එහි මූලාරම්භය 19 වන සියවසේ රියෝ ද ජැනයිරෝ හි ය. ශෛලිය බොහෝ විට වේගවත් හා ප්‍රීතිමත් රිද්මයක් ඇති අතර එය සියුම් මොඩියුලේෂන් සහ සමමුහුර්තකරණයෙන් සහ ප්‍රතිවිරෝධක ලක්ෂ්‍යයෙන් පිරී ඇත.[463] බොසා නෝවා යනු 1950 සහ 1960 ගණන්වල සංවර්ධනය කර ජනප්‍රිය කරන ලද බ්‍රසීලියානු සංගීතයේ ප්‍රසිද්ධ ශෛලියකි.[464] "බොසා නෝවා" යන වාක්‍ය ඛණ්ඩයේ තේරුම වචනාර්ථයෙන් 'නව ප්‍රවණතාව' යන්නයි.[465] සම්බා සහ ජෑස් වල ගීතමය විලයනයක් වන බොසා නෝවා 1960 ගණන්වල සිට විශාල අනුගාමිකයින් පිරිසක් අත්පත් කර ගත්තේය.[466] සමහර ජාත්‍යන්තර බ්‍රසීලියානු සංගීත කලාකරුවන්, උදාහරණයක් ලෙස: කාමන් මිරැන්ඩා, ටොම් ජොබිම්, ජෝඕ ගිල්බර්ටෝ, සර්ජියෝ මෙන්ඩිස්, යුමිර් ඩියෝඩටෝ, සෙපුල්ටුරා සහ ඔලෝඩම්.
සාහිත්‍යය
සංස්කරණය.jpg)
බ්‍රසීලියානු සාහිත්‍යය 16 වන සියවස දක්වා දිව යයි, බ්‍රසීලයේ පළමු පෘතුගීසි ගවේෂකයන්ගේ ලේඛන, පෙරෝ වාස් ද කැමින්හා වැනි අයගේ ලේඛන, යුරෝපීය පාඨකයින් ආකර්ෂණය කරගත් සත්ත්ව විශේෂ, වෘක්ෂලතා විස්තර සහ ස්වදේශික ජනගහනය පිළිබඳ විවරණ වලින් පිරී ඇත.[467]
බ්‍රසීලය රොමෑන්ටිකවාදයේ සැලකිය යුතු කෘති නිෂ්පාදනය කළේය - ජෝකිම් මැනුවෙල් ද මැසිඩෝ සහ ජෝස් ද ඇලෙන්කාර් වැනි නවකතාකරුවන් ආදරය සහ වේදනාව පිළිබඳ නවකතා ලිවීය. ඇලෙන්කාර්, ඔහුගේ දිගු වෘත්තීය ජීවිතය තුළ, ඕ ගුරානි, ඉරසෙමා සහ උබිරාජාරා යන ස්වදේශික නවකතා වල ආදිවාසීන් වීරයන් ලෙස සැලකුවේය.[468] ඔහුගේ සමකාලීනයෙකු වන මචාඩෝ ද ඇසිස්, සෑම ප්‍රභේදයකම පාහේ ලියා ඇති අතර ලොව පුරා විචාරකයින්ගෙන් ජාත්‍යන්තර කීර්තිය ලබා ගැනීම දිගටම කරගෙන යයි.[469][470][471]
1922 දී නූතන කලා සතිය මගින් සනාථ කරන ලද බ්‍රසීලියානු නූතනවාදය, ජාතිකවාදී ඇවන්ගාඩ් සාහිත්‍යයක් ගැන සැලකිලිමත් වූ අතර,[472] පශ්චාත් නූතනවාදය ජෝඕ කබ්‍රල් ද මෙලෝ නෙටෝ, කාලෝස් ඩ්‍රමන්ඩ් ද ඇන්ඩ්‍රේඩ්, විනීසියස් ද මොරේස්, කෝරා කොරලිනා, ග්‍රැසිලියානෝ රාමොස්, සිසිලියා මයිරෙල්ස් වැනි සුවිශේෂී කවියන් සහ ජෝර්ජ් අමාඩෝ, ජෝඕ ගුයිමරේස් රෝසා, ක්ලැරිස් ලිස්පෙක්ටර් සහ මැනුවෙල් බන්ඩෙයිරා වැනි විශ්වීය හා කලාපීය විෂයයන් සමඟ කටයුතු කරන ජාත්‍යන්තරව ප්‍රසිද්ධ ලේඛකයින් පරම්පරාවක් ගෙන ආවේය.[473][474][475]
බ්‍රසීලයේ වඩාත්ම වැදගත් සාහිත්‍ය සම්මානය වන්නේ කැමෝස් ත්‍යාගය වන අතර එය පෘතුගීසි භාෂාව කතා කරන ලෝකයේ සෙසු රටවල් සමඟ බෙදා ගනී. 2016 වන විට, බ්‍රසීලයට ත්‍යාගය ලැබුණු සංඛ්‍යාව එකොළොස් දෙනෙකි.[476] බ්‍රසීලය ජාතික භාෂාව සහ සාහිත්‍යය රැකබලා ගැනීම අරමුණු කරගත් ලාභ නොලබන සංස්කෘතික සංවිධානයක් වන බ්‍රසීලියානු ලිපි ඇකඩමිය ද තමන්ගේම සාහිත්‍ය ඇකඩමියක් ද පවත්වයි.[477]
සිනමාව
සංස්කරණය
බ්‍රසීලියානු චිත්‍රපට කර්මාන්තය ආරම්භ වූයේ 19 වන සියවසේ අගභාගයේදී, බෙල් එපොක් හි මුල් දිනවල ය. 20 වන සියවසේ මුල් භාගයේදී ජාතික චිත්‍රපට නිෂ්පාදන පැවති අතර, රියෝ ද මැග්නිෆිසන්ට් වැනි ඇමරිකානු චිත්‍රපට නගරයේ සංචාරක ව්‍යාපාරය ප්‍රවර්ධනය කිරීම සඳහා රියෝ ද ජැනයිරෝ හි නිෂ්පාදනය කරන ලදී.[478] ලිමිට් (1931) සහ ගංගා බෲටා (1933), දෙවැන්න ඇඩෙමර් ගොන්සාගා විසින් ප්‍රභූ චිත්‍රාගාරයක් වන සිනේඩියා හරහා නිෂ්පාදනය කරන ලද අතර, නිකුත් කිරීමේදී දුර්වල ලෙස පිළිගැනීමට ලක් වූ අතර බොක්ස් ඔෆිස් හි අසාර්ථක වූ නමුත් වර්තමානයේ ඒවා ප්‍රශංසාවට ලක් වූ අතර සියලු කාලයේ හොඳම බ්‍රසීලියානු චිත්‍රපට අතරට ඇතුළත් වේ.[479] 1941 නිම නොකළ චිත්‍රපටය වන ඉට්ස් ඕල් ට්‍රූ කොටස් හතරකට බෙදා ඇති අතර, ඉන් දෙකක් බ්‍රසීලයේ රූගත කර ඕර්සන් වෙල්ස් විසින් අධ්‍යක්ෂණය කරන ලදී; එය මුලින් නිෂ්පාදනය කරන ලද්දේ ගෙටුලියෝ වර්ගාස්ගේ එස්ටාඩෝ නොවෝ අතරතුර එක්සත් ජනපදයේ හොඳ අසල්වැසි ප්‍රතිපත්තියේ කොටසක් ලෙස ය.
1960 ගණන් වලදී, සිනමා නෝවෝ ව්‍යාපාරය ග්ලෝබර් රොචා, නෙල්සන් පෙරේරා ඩොස් සැන්ටොස්, පාවුලෝ සීසර් සරසේනි සහ ආර්නාල්ඩෝ ජබෝර් වැනි අධ්‍යක්ෂවරුන් සමඟ ප්‍රසිද්ධියට පත් විය. ග්ලෝබර් රොචා ගේ Black God, White Devil (1964) සහ Entranced Earth (1967) චිත්‍රපට බ්‍රසීලියානු චිත්‍රපට ඉතිහාසයේ විශිෂ්ටතම සහ වඩාත්ම බලගතු ඒවා ලෙස සැලකේ.[480] රොචා ඇන්ටෝනියෝ දාස් මෝර්ටෙස් වෙනුවෙන් 1969 කෑන්ස් චිත්‍රපට උළෙල හිදී Prix de la mise en Scene සහ 1977 හොඳම කෙටි චිත්‍රපටය සඳහා වූ විශේෂ ජූරි ත්‍යාගය දිනා ගත්තේය.
1990 ගණන්වලදී, බ්‍රසීලය O Quatrilho (Fábio Barreto, 1995), O Que É Isso, Companheiro වැනි චිත්‍රපට සමඟ විවේචනාත්මක සහ වාණිජමය සාර්ථකත්වයේ නැගීමක් දුටුවේය. (බෲනෝ බැරෙටෝ, 1997) සහ සෙන්ට්‍රල් ඩෝ බ්‍රසීල් (වෝල්ටර් සැල්ස්, 1998), මේ සියල්ලම හොඳම විදේශ භාෂා චිත්‍රපටය සඳහා ඇකඩමි සම්මානය සඳහා නම් කරන ලද අතර, දෙවැන්න ෆර්නැන්ඩා මොන්ටිනිග්‍රෝ සඳහා හොඳම නිළිය සඳහා නාමයෝජනා ලැබීය. 2002 දී ෆර්නැන්ඩෝ මයිරෙල්ස් විසින් අධ්‍යක්ෂණය කරන ලද සිටි ඔෆ් ගෝඩ් අපරාධ චිත්‍රපටය, විචාරක පැසසුමට ලක් වූ අතර, රොටන් ටොමැටෝස් හි 90% ක් ලබා ගත් අතර,[481] රොජර් ඊබට්ගේ දශකයේ හොඳම චිත්‍රපට ලැයිස්තුවේ[482] ස්ථානගත කර ඇති අතර 2004 දී හොඳම අධ්‍යක්ෂවරයා ඇතුළුව ඇකඩමි සම්මාන නාමයෝජනා හතරක් ලබා ගත්තේය. බ්‍රසීලයේ කැපී පෙනෙන චිත්‍රපට උළෙලවල් අතරට සාඕ පවුලෝ සහ රියෝ ද ජැනයිරෝ ජාත්‍යන්තර චිත්‍රපට උළෙල සහ ග්‍රැමඩෝ උළෙල ඇතුළත් වේ.
වෝල්ටර් සැල්ස් විසින් අධ්‍යක්ෂණය කරන ලද අයි ස්ටිල් හියර් චිත්‍රපටය 97 වන ඇකඩමි සම්මාන උළෙලේදී හොඳම නිළිය (ටොරස්) සහ හොඳම චිත්‍රපටය සඳහා නම් කරන ලදී, [483][484][485] සහ හොඳම ජාත්‍යන්තර විශේෂාංග චිත්‍රපටය දිනා ගත් අතර, ඇකඩමි සම්මානයක් දිනා ගත් පළමු බ්‍රසීලියානු නිෂ්පාදනය වූ චිත්‍රපටය බවට පත්විය. 2025 මැයි 18 වන දින 2025 කෑන්ස් චිත්‍රපට උළෙලේ ප්‍රධාන තරඟයේදී The Secret Agent චිත්‍රපටයේ ලෝක මංගල දර්ශනය පැවැත්විණි, එහිදී එය වැග්නර් මෝරා සඳහා හොඳම නළුවා සම්මානය, මෙන්ඩෝන්සා සඳහා හොඳම අධ්‍යක්ෂක සම්මානය සහ FIPRESCI සම්මානය දිනා ගත්තේය. එය තවදුරටත් පුළුල් විචාරක පැසසුමට ලක් විය.[486]
දෘශ්‍ය කලා
සංස්කරණය
බ්‍රසීලියානු සිතුවම් 16 වන සියවසේ අගභාගයේදී මතු වූ අතර,[487] බැරොක්, රොකෝකෝ, නව සම්භාව්‍යවාදය, රොමෑන්ටිකවාදය, යථාර්ථවාදය, නූතනවාදය, ප්‍රකාශනවාදය, සර්රියලිස්වාදය, කියුබිස්වාදය සහ වියුක්තවාදය යන බලපෑම් වලින් එය බ්‍රසීලියානු ශාස්ත්‍රීය කලාව ලෙස හැඳින්වෙන ප්‍රධාන කලා ශෛලියක් බවට පත් කළේය.[488][489]
1816 දී ප්‍රංශ කලාත්මක මෙහෙවර බ්‍රසීලයට පැමිණියේ ගෞරවනීය ඇකඩමි ඩෙස් බියුක්ස්-ආර්ට්ස් ආකෘතියට අනුව කලා ඇකඩමියක් නිර්මාණය කිරීමට යෝජනා කරමිනි. එහිදී කලාකරුවන් සහ ශිල්පීන් යන දෙපිරිසටම ආකෘති නිර්මාණය, අලංකාර කිරීම, වඩු කර්මාන්තය වැනි ක්‍රියාකාරකම් සඳහා උපාධි පාඨමාලා සහ ජීන්-බැප්ටිස්ට් ඩෙබ්‍රෙට් වැනි කලාකරුවන් ගෙන එන ලදී.[489]
ඉම්පීරියල් ලලිත කලා ඇකඩමිය නිර්මාණය කිරීමත් සමඟ, 19 වන සියවස තුළ නව කලාත්මක චලනයන් රට පුරා ව්‍යාප්ත වූ අතර පසුව නූතන කලා සතිය ලෙස හැඳින්වෙන උත්සවය 1922 දී ශාස්ත්‍රීය සම්ප්‍රදායෙන් බිඳී නූතනවාදී කලාවන්ගෙන් බලපෑමට ලක් වූ ජාතිකවාදී ප්‍රවණතාවක් ආරම්භ කළේය.[490]
වඩාත් ප්‍රසිද්ධ බ්‍රසීලියානු චිත්‍ර ශිල්පීන් අතර රිකාඩෝ ඩෝ පිලාර් සහ මනෝයෙල් ඩා කොස්ටා අටයිඩේ (බැරොක් සහ රොකෝකෝ), වික්ටර් මයිරෙල්ස්, පේද්‍රෝ අමරිකෝ සහ අල්මේදා ජූනියර් (රොමැන්ටික්වාදය සහ යථාර්ථවාදය), ඇනීටා මල්ෆැටි, ඉස්මයිල් නෙරි, ලසාර් සේගල්, එමිලියානෝ ඩි කැවල්කාන්ටි, විසෙන්ටේ ඩෝ රෙගෝ මොන්ටෙයිරෝ සහ ටාර්සිලා ඩෝ අමරල් (ප්‍රකාශනවාදය, සර්රියලිස්වාදය සහ කියුබිස්වාදය), ඇල්ඩෝ බොනඩෙයි, ජෝස් පැන්සෙට්ටි සහ කැන්ඩිඩෝ පෝර්ටිනාරි (නූතනවාදය) ඇතුළත් වේ.[491]
නාට්‍ය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලයේ රඟහල ආරම්භ වන්නේ 16 වන සියවසේදී කතෝලික ධර්මය ව්‍යාප්ත කිරීම සඳහා නාට්‍ය භාවිතා කළ ජේසු නිකායික ව්‍යාප්තියේ කාල පරිච්ඡේදයේදීය. 17 වන සහ 18 වන සියවස් වලදී, යුරෝපීය ව්‍යුත්පන්නයේ වේදිකාවේ නාට්‍යකරුවන් උසාවි හෝ පෞද්ගලික රංගනයන් සඳහා විය.[492] 19 වන සියවසේදී, නාට්‍ය රචකයින් වන ඇන්ටෝනියෝ ගොන්කාල්ව්ස් ඩයස් සහ ලුයිස් කාලෝස් මාටින්ස් පෙනා ඔවුන්ගේ රංගනය සඳහා ප්‍රසිද්ධ විය.[493] ඔපෙරා සහ වාද්‍ය වෘන්ද රාශියක් ද තිබුණි. බ්‍රසීලියානු කොන්දොස්තර ඇන්ටෝනියෝ කාලෝස් ගෝමස් ඉල් ගුරානි වැනි ඔපෙරා සමඟ ජාත්‍යන්තරව ප්‍රසිද්ධියට පත් විය. 19 වන සියවස අවසානයේ, කොන්දොස්තර චිකින්හා ගොන්සාගා වැනි ප්‍රසිද්ධ කලාකරුවන්ගේ ගීත සමඟ වාද්‍ය වෘන්ද නාට්‍ය රඟ දැක්වීය.[494]
දැනටමත් 20 වන සියවසේ මුල් භාගයේදී සිනමාහල්, ව්‍යවසායකයින් සහ නළු සමාගම් පැවතුනි. 1940 දී, පැස්චෝල් කාලෝස් මැග්නෝ සහ ඔහුගේ ශිෂ්‍ය රංග ශාලාව, විකට නළුවන් කණ්ඩායම සහ ඉතාලි නළු ඇඩොල්ෆෝ සෙලි, රග්ගෙරෝ ජැකොබ්බි සහ ඇල්ඩෝ කැල්වෝ, ටීට්‍රෝ බ්‍රසීලිරෝ ඩි කොමේඩියා හි නිර්මාතෘවරුන් විසින් බ්‍රසීලියානු රංග ශාලාව අලුත් කරන ලදී. 1960 ගණන්වල සිට, සමාජීය හා ආගමික ගැටළු සඳහා කැප වූ රංග ශාලාවක් එයට සහභාගී විය. මෙම අදියරේ වඩාත්ම කැපී පෙනෙන කතුවරුන් වූයේ ජෝර්ජ් ඇන්ඩ්‍රේඩ් සහ අරියානෝ සුවසුනා ය.[493]
ආහාර පිසීම
සංස්කරණය
බ්‍රසීලියානු ආහාර කලාපය අනුව බෙහෙවින් වෙනස් වන අතර, එය රටේ ස්වදේශික සහ සංක්‍රමණික ජනගහනයේ විවිධ මිශ්‍රණය පිළිබිඹු කරයි. මෙය කලාපීය වෙනස්කම් සංරක්ෂණය කිරීම මගින් සලකුණු කරන ලද ජාතික ආහාරයක් නිර්මාණය කර ඇත.[495] වඩාත් ප්‍රසිද්ධ බ්‍රසීලියානු ආහාර සමහරක් වන්නේ රටේ ජාතික ආහාරය ලෙස සැලකෙන ෆයිජෝඩා;[496] සහ රොඩිසියෝ විලාසිතාවෙන් බොහෝ විට සේවය කරන බාබකියු වර්ගයක් වන චුරාස්කෝ ය. අනෙකුත් කලාපීය ආහාර අතරට බීජූ, ෆීජෝ ට්‍රොපයිරෝ, වටපා, මොකෙකා, පොලෙන්ටා (ඉතාලි ආහාර වලින්) සහ අකරජේ (අප්‍රිකානු ආහාර වලින්) ඇතුළත් වේ.[497] ජාතික පානය කෝපි ය; කැචාකා යනු බ්‍රසීලයේ ස්වදේශික මත්පැන් ය. කැචාකා උක් වලින් ආසවනය කර ඇති අතර ජාතික කොක්ටේල් වන කයිපිරින්හා හි ප්‍රධාන අමුද්‍රව්‍යය වේ.[498]
සාමාන්‍ය ආහාර වේලක් බොහෝ විට බත් සහ බෝංචි වලින් හරක් මස්, සලාද, ප්‍රංශ ෆ්‍රයිස් සහ බැදපු බිත්තරයක් සමඟ අඩංගු වේ.[499] බොහෝ විට, එය මඤ්ඤොක්කා පිටි (ෆරෝෆා) සමඟ මිශ්‍ර කර ඇත. බැදපු අර්තාපල්, බැදපු මඤ්ඤොක්කා, බැදපු කෙසෙල්, බැදපු මස් සහ බැදපු චීස් බොහෝ විට දිවා ආහාරයේදී අනුභව කරන අතර බොහෝ සාමාන්‍ය අවන්හල්වල සේවය කරනු ලැබේ.[500] ජනප්‍රිය කෙටි ආහාර වන්නේ පැස්ටල් (බැදපු පේස්ට්රි); කොක්සින්හා (කුකුළු මස් ක්‍රොකට් වල ප්‍රභේදයක්); පාඕ ද ක්විජෝ (චීස් පාන් සහ මඤ්ඤොක්කා පිටි / ටැපියෝකා); පැමොන්හා (ඉරිඟු සහ කිරි පේස්ට්); එස්ෆිරා (ලෙබනන් පේස්ට්රි වල ප්‍රභේදයක්); කිබ්බේ (අරාබි ආහාර වලින්); සහ එම්පාඩා (පේස්ට්රි), ඉස්සන් හෝ තල් හදවත පිරවූ කුඩා ලුණු පයි.
බ්‍රසීලයේ බ්‍රිගේඩයිරෝස් (චොකලට් ෆජ් බෝල), බෝලෝ ඩි රෝලෝ (ගොයිබඩා සමග රෝල් කේක්), කොකාඩා (පොල් පැණිරස), බෙයිජින්හෝස් (පොල් ට්‍රෆල්ස් සහ කරාබුනැටි) සහ රොමියු ඊ ජුලියටා (ගොයිබඩා සමඟ චීස්) වැනි විවිධ අතුරුපස ඇත. රටකජු පැකෝකා, රපදුර සහ පෙ ඩි මොලෙක් සෑදීමට යොදා ගනී. අකායි, කුපුවාචු, අඹ, ගස්ලබු, කොකෝවා, කජු, පේර, දොඩම්, දෙහි, පැෂන්, අන්නාසි, සහ හොග් ප්ලම් වැනි දේශීය පොදු පලතුරු යුෂ බවට පත් කර චොකලට්, අයිස් පොප් සහ අයිස්ක්‍රීම් සෑදීමට යොදා ගනී.[501]
මාධ්‍ය
සංස්කරණය
බ්‍රසීලියානු මුද්‍රණාලය නිල වශයෙන් 1808 මැයි 13 වන දින රියෝ ද ජැනයිරෝ හි උපත ලැබීය. රීජන්ට් ජෝන් කුමරු විසින් රාජකීය මුද්‍රණ ජාතික මුද්‍රණාලය නිර්මාණය කිරීමත් සමඟ.[503] රටේ ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද පළමු පුවත්පත වන ගැසෙටා ඩෝ රියෝ ද ජැනයිරෝ 1808 සැප්තැම්බර් 10 වන දින සංසරණය වීමට පටන් ගත්තේය.[504] වර්තමානයේ විශාලතම පුවත්පත් වන්නේ ෆෝල්හා ද එස්.පාවුලෝ, ඕ ග්ලෝබෝ සහ ඕ එස්ටාඩෝ ද එස්.පාවුලෝ ය.[505]
1922 සැප්තැම්බර් 7 වන දින එවකට ජනාධිපති එපිටාසියෝ පෙසෝවාගේ කතාවකින් ගුවන්විදුලි විකාශනය ආරම්භ වූ අතර 1923 අප්‍රේල් 20 වන දින "රියෝ ද ජැනයිරෝ ගුවන්විදුලි සංගමය" නිර්මාණය කිරීමත් සමඟ විධිමත් කරන ලදී.[506] බ්‍රසීලයේ රූපවාහිනිය නිල වශයෙන් ආරම්භ වූයේ 1950 සැප්තැම්බර් 18 වන දින ඇසිස් චැටෝබ්‍රියන්ඩ් විසින් රූපවාහිනී ටුපි ආරම්භ කිරීමත් සමඟය.[507] එතැන් සිට, රූපවාහිනිය රට තුළ වර්ධනය වී ඇති අතර, ග්ලෝබෝ, එස්බීටී, රෙකෝඩ් ටීවී, බන්ඩෙයිරන්ටෙස් සහ රෙඩෙටීවී වැනි විශාල වාණිජ විකාශන ජාල නිර්මාණය කරයි.
1960 දශකයේ මැද භාගය වන විට, බ්‍රසීලියානු විශ්ව විද්‍යාල IBM සහ Burroughs Large Systems වෙතින් ප්‍රධාන රාමු පරිගණක ස්ථාපනය කර තිබුණි. 1970 සහ 1980 ගණන් වලදී, දේශීය පරිගණක නිෂ්පාදනය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා බ්‍රසීල රජය විදේශීය ආනයන සීමා කළේය. 1980 ගණන්වලදී, බ්‍රසීලය රට තුළ අලෙවි කරන ලද පරිගණකවලින් අඩක් නිෂ්පාදනය කළේය. 2009 වන විට, බ්‍රසීලයේ ජංගම දුරකථන සහ අන්තර්ජාල භාවිතය ලෝකයේ පස්වන විශාලතම විය.[508]
2010 මැයි මාසයේදී, බ්‍රසීල රජය ජාත්‍යන්තර රූපවාහිනී මධ්‍යස්ථානයක් වන TV Brasil Internacional දියත් කළ අතර එය මුලින් රටවල් 49 කට විකාශනය විය.[509] ජාත්‍යන්තරව විකාශනය වන වාණිජ රූපවාහිනී නාලිකා අතර Globo Internacional, RecordTV Internacional සහ Band Internacional ඇතුළත් වේ.
ක්‍රීඩා
සංස්කරණය.jpg)
.jpg)
බ්‍රසීලයේ වඩාත්ම ජනප්‍රිය ක්‍රීඩාව පාපන්දු ය.[512] FIFA ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම්වලට අනුව බ්‍රසීලියානු පිරිමි ජාතික කණ්ඩායම ලොව හොඳම කණ්ඩායම් අතරට ශ්‍රේණිගත කර ඇති අතර ලෝක කුසලාන තරඟාවලිය වාර්තාගත ලෙස පස් වතාවක් ජයග්‍රහණය කර ඇත.[513][514]
වොලිබෝල්, පැසිපන්දු, ඔටෝ රේසිං සහ සටන් කලාවන් සඳහා ද විශාල ප්‍රේක්ෂක පිරිසක් සිටිති. බ්‍රසීල පිරිමි ජාතික වොලිබෝල් කණ්ඩායම දැනට ලෝක ලීගය, ලෝක ග්‍රෑන්ඩ් චැම්පියන්ස් කුසලානය, ලෝක ශූරතාවය සහ ලෝක කුසලානය යන ශූරතා දරයි. ඔටෝ රේසිං වලදී, බ්‍රසීලියානු රියදුරන් තිදෙනෙකු ෆෝමියුලා වන් ලෝක ශූරතාව අට වතාවක් දිනා ඇත.[515][516][517] යාත්‍රා කිරීම, පිහිනීම, ටෙනිස්, සර්ෆින්, ස්කේට්බෝඩින්, එම්එම්ඒ, ජිම්නාස්ටික්, බොක්සිං, ජූඩෝ, මලල ක්‍රීඩා සහ මේස පන්දු වැනි අනෙකුත් ක්‍රීඩා වලද සැලකිය යුතු ජයග්‍රහණ ලබා ඇත.
සමහර ක්‍රීඩා වෙනස්කම් බ්‍රසීලයේ ආරම්භ වී ඇත: වෙරළ පාපන්දු,[518] ෆුට්සල් (ගෘහස්ථ පාපන්දු)[519] සහ පාපන්දු බ්‍රසීලයේ පාපන්දු වල වෙනස්කම් ලෙස මතු විය. සටන් කලාවන්හිදී, බ්‍රසීලියානුවන් කපොයිරා,[520] වේල් ටුඩෝ[521] සහ බ්‍රසීලියානු ජියු-ජිට්සු සංවර්ධනය කළහ.[522]
බ්‍රසීලය 1950 FIFA ලෝක කුසලානය,[523] වැනි ඉහළ පෙළේ ජාත්‍යන්තර ක්‍රීඩා ඉසව් කිහිපයකට සත්කාරකත්වය ලබා දී ඇති අතර මෑතකදී 2014 FIFA ලෝක කුසලානය, 2019 කෝපා ඇමරිකාව සහ 2021 කෝපා ඇමරිකාව සඳහා සත්කාරකත්වය ලබා දී ඇත.[524] සාඕ පවුලෝ පරිපථය වන ඔටෝඩ්‍රෝමෝ හෝසේ කාලෝස් පේස්, බ්‍රසීලයේ වාර්ෂික ග්‍රෑන්ඩ් ප්‍රීක් සඳහා සත්කාරකත්වය ලබා දී ඇත.[525] සාඕ පවුලෝ 1963 දී IV පෑන් ඇමරිකානු ක්‍රීඩා සංවිධානය කළ අතර, 2007 දී රියෝ ද ජැනයිරෝ XV පෑන් ඇමරිකානු ක්‍රීඩා සඳහා සත්කාරකත්වය ලබා දුන්නේය.[526] 2009 ඔක්තෝබර් 2 වන දින, රියෝ ද ජැනයිරෝ 2016 ඔලිම්පික් ක්‍රීඩා සහ 2016 පැරාලිම්පික් ක්‍රීඩා සඳහා සත්කාරකත්වය ලබා දුන් අතර, එය ක්‍රීඩා සඳහා සත්කාරකත්වය ලබා දුන් පළමු දකුණු ඇමරිකානු නගරය බවට පත් වූ අතර මෙක්සිකෝ නගරයට පසුව ලතින් ඇමරිකාවේ දෙවන නගරය බවට පත්විය. තවද, 1954 සහ 1963 දී FIBA පැසිපන්දු ලෝක කුසලාන සඳහා සත්කාරකත්වය ලබා දුන්නේ ද එම රටයි. 1963 ඉසව්වේදී, බ්‍රසීල ජාතික පැසිපන්දු කණ්ඩායම එහි ලෝක ශූරතා ශූරතා දෙකෙන් එකක් දිනා ගත්තේය.[527]
සටහන්
සංස්කරණය- ^ The Brazilian census uses the term amarela (or yellow in English) as a racial category to describe people of East Asian background. This category therefore excludes those of other Asian origins, such as West Asians/Arabs, who are included in the white category, and South Asians.
- ^ පෘතුගීසි: Brasil, pronounced [bɾaˈziw] .
යොමු කිරීම්
සංස්කරණය- ^ Exército Brasileiro. "Hino à Bandeira Nacional" (පෘතුගීසි බසින්). 22 February 2014 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 29 January 2014.
- ^ "Censo 2022: Pela 1ª vez, Brasil se declara mais pardo que branco; populações preta e indígena também crescem". 22 December 2023. 22 December 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 22 December 2023.
- ^ "Censo 2022: católicos seguem em queda; evangélicos e sem religião crescem no país". IBGE. සම්ප්‍රවේශය 2025-06-06.
- ^ "População estimada do país chega a 212,6 milhões de habitantes em 2024 | Agência de Notícias". Agência de Notícias - IBGE (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). 2024-08-29. සම්ප්‍රවේශය 2025-03-29.
- ^ Araujo, Gabriel (28 June 2023). Grattan, Steven; Rumney, Emma (eds.). "Brazil census shows population growth at its slowest since 1872". Reuters. 29 June 2023 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "País tem 90 milhões de domicílios, 34% a mais que em 2010 | Agência de Notícias". Agência de Notícias – IBGE (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). 28 June 2023. 5 July 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 11 January 2024.
- ^ a b c d "World Economic Outlook Database, April 2025 Edition. (Brazil)". www.imf.org. International Monetary Fund. 22 April 2025. සම්ප්‍රවේශය 30 May 2025.
- ^ "Gini index - Brazil". World Bank Open Data. සම්ප්‍රවේශය 2025-06-07.
- ^ "Human Development Report 2025" (PDF) (ඉංග්‍රීසි බසින්). United Nations Development Programme. 6 May 2025. 6 May 2025 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 6 May 2025.
- ^ a b "Brazil § geography". The World Factbook (2025 ed.). Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 4 May 2018. (Archived 2018 edition)
- ^ "Brazil – Land". Permanent Missions. United Nations. Geography. 23 October 2014 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Brazilian Federal Constitution" (පෘතුගීසි බසින්). Presidency of the Republic. 1988. 13 December 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 June 2008. "Brazilian Federal Constitution". v-brazil.com. 2007. 28 September 2018 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 June 2008.
Unofficial translate
- ^ M. Schaefer; J. Poffenbarger (2014). The Formation of the BRICS and its Implication for the United States: Emerging Together. Springer. p. 32. ISBN 978-1-137-38794-3. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 17 November 2018.
- ^ Sean W. Burges (2016). Latin America and the Shifting Sands of Globalization. Routledge. pp. 114–15. ISBN 978-1-317-69658-2. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2 May 2018.
- ^ Gardini, Gian Luca (2016). "Brazil: What Rise of What Power?". Bulletin of Latin American Research. 35: 5–19. doi:10.1111/blar.12417. ISSN 0261-3050.
- ^ Gratius, Susanne (April 2008). "The international arena and emerging powers: stabilising or destabilising forces?" (PDF). FRIDE. 15 June 2016 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ Peter Collecott (29 October 2011). "Brazil's Quest for Superpower Status". The Diplomatic Courier. 2 April 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 10 August 2014.
- ^ Clendenning, Alan (17 April 2008). "Booming Brazil could be world power soon". USA Today. The Associated Press. p. 2. 20 August 2011 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 12 December 2008.
- ^ Jorge Dominguez; Byung Kook Kim (2013). Between Compliance and Conflict: East Asia Latin America and the New Pax Americana. Center for International Affairs, Harvard University. pp. 98–99. ISBN 978-1-136-76983-2.
- ^ "FTSE Country Classification" (PDF). FTSE Group. September 2018. 21 November 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 20 November 2018.
- ^ "Country and Lending Groups". World Bank. 18 March 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 5 March 2011.
Uppermiddle Income defined as a per capita income between $3,976 – $12,275
- ^ Jeff Neilson; Bill Pritchard (2011). Value Chain Struggles. John Wiley & Sons. p. 102. ISBN 978-1-4443-5544-4. 25 October 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ "UNESCO World Heritage Centre — World Heritage List". UNESCO. 14 March 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 25 May 2012.
- ^ Vandiver, John (9 May 2019). "Trump bumps up Brazil to 'major non-NATO' ally". Stars and Stripes (ඉංග්‍රීසි බසින්). 13 October 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2 April 2023.
- ^ "Brazil must be a 'facilitator' in the Middle East, says VP". 14 August 2019. 26 May 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 26 May 2023.
- ^ Fausto, Boris (1999). A Concise History of Brazil. Cambridge University Press. p. 9. ISBN 978-0-521-56526-4.
- ^ Jon S. Vincent. (2003). Culture and Customs of Brazil. Greenwood Publishing Group. p. 36. ISBN 978-0-313-30495-8.
- ^ "Brazil | Etymology of the name Brazil by etymonline". 24 March 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 24 March 2024.
- ^ Richard P. Tucker (2007). Insatiable Appetite: The Ecological Degradation of the Tropical World. University of Michigan. p. 186. ISBN 978-0-7425-5365-1. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Wayne E. Lee (2011). Empires and Indigenes: Intercultural Alliance, Imperial Expansion, and Warfare in the Early Modern World. NYU Press. p. 196. ISBN 978-0-8147-6527-2. 15 February 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Daly, Charles P. (1880). "Maps and Map-making Before Mercator". The Popular Science Monthly. Bonnier Corporation. 473–495, see page 493. ISSN 0161-7370. 15 February 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Jean de Léry (1990). History of a Voyage to the Land of Brazil, Otherwise Called America. University of California Press. p. 242. ISBN 978-0-520-91380-6. 15 February 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Jayme A. Sokolow. (2003). The Great Encounter: Native Peoples and European Settlers in the Americas, 1492–1800. M.E. Sharpe. p. 84. ISBN 978-0-7656-0982-3. 15 February 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Maria Herrera-Sobek (2012). Celebrating Latino Folklore. ABC-CLIO. p. 155. ISBN 978-0-313-34340-7. 15 February 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Romero, Simon (27 March 2014). "Discoveries Challenge Beliefs on Humans' Arrival in the Americas". The New York Times. 1 January 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 May 2014.
- ^ Robert M. Levine; John J. Crocitti (1999). The Brazil Reader: History, Culture, Politics. Duke University Press. pp. 11–. ISBN 978-0-8223-2290-0. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 12 December 2012.
- ^ Roosevelt AC, Housley RA, Imazio da Silveira M, Maranca S, Johnson RI (13 December 1991). "Eighth Millennium Pottery from a Prehistoric Shell Midden [sic] in the Brazilian Amazon". Science (ඉංග්‍රීසි බසින්). 254 (5038): 1621–1624. Bibcode:1991Sci...254.1621R. doi:10.1126/science.254.5038.1621. ISSN 0036-8075. PMID 17782213. S2CID 34969614. 16 October 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 4 July 2023.
- ^ Mann, Charles C. (2006) [2005]. 1491: New Revelations of the Americas Before Columbus. Vintage Books. pp. 326–33. ISBN 978-1-4000-3205-1.
- ^ Levine, Robert M. (2003). The History of Brazil. Palgrave Macmillan. p. 32. ISBN 978-1-4039-6255-3.
- ^ Levine (2003), p. 31.
- ^ a b Fausto, Carlos (2000). Zahar, Jorge (ed.). Os Índios antes do Brasil [The Indians before Brazil] (පෘතුගීසි බසින්). Jorge Zahar Editor. pp. 45–46, 55. ISBN 978-85-7110-543-0.
- ^ Gomes, Mercio P. The Indians and Brazil University Press of Florida 2000 ISBN 0-8130-1720-3 pp. 28–29
- ^ Fausto (2000), pp. 78–80.
- ^ Fausto (2000), p. 50.
- ^ Boxer, p. 98.
- ^ Boxer, p. 100.
- ^ Boxer, pp. 100–101.
- ^ a b Skidmore, p. 27.
- ^ Boxer, p. 101.
- ^ Meuwese, Mark "Brothers in Arms, Partners in Trade: Dutch-Indigenous Alliances in the Atlantic World, 1595–1674" Koninklijke Brill NV 2012 ISBN 978-90-04-21083-7 Chapter III
- ^ Metcalf, Alida C. "Go-betweens And the Colonization of Brazil: 1500–1600" University of Texas Press 2005, pp. 70, 79, 202 View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ Crocitti & Vallance (2012).
- ^ Minahan, James B. "Ethnic Groups of the Americas" ABC-CLIO 2013 ISBN 978-1-61069-163-5 p. 300, View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ Terrence McCoy (17 January 2022). "More enslaved Africans came to the Americas through this port than anywhere else. Why have so few heard of it?". Washington Post. 10 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 January 2023.
- ^ Boxer, p. 100.
- ^ Skidmore, p. 36.
- ^ Richard Middleton and Anne Lombard "Colonial America: A History to 1763" Wiley-Blackwell Publishing 1st edition 1992 ISBN 978-1-4443-9628-7 Chapter 2, Section 4 (final, last page and half of previous one) View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ Boxer, p. 110
- ^ Skidmore, p. 34.
- ^ Boxer, p. 102.
- ^ Skidmore, pp. 32–33.
- ^ Murray, Stuart A. P. (2009). The Library An Illustrated History. New York: Skyhorse Publishing. p. 101. ISBN 978-1-60239-706-4.
- ^ Boxer, p. 164.
- ^ Boxer, pp. 168, 170.
- ^ Boxer, p. 169.
- ^ Kohn, George C. (1986). Dictionary of Wars (1st ed.). Facts on File, Inc. p. 174. ISBN 978-1-4381-2916-7. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 October 2015.
- ^ George Richard Potter; Henry Clifford Darby; Harold Fullard (1957). The New Cambridge Modern History. Vol. 3 (1st ed.). CUP Archive. p. 498. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 October 2015.
- ^ Corrado, Jacopo "The Creole Elite and the Rise of Angolan Protonationalism" Cambria Press 2008 ISBN 978-1-60497-529-1 pp. 95 (Brazil) and 145, note 5 View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 2 මැයි 2023 at the Wayback Machine
- ^ Bethell, Leslie "Colonial Brazil" Cambridge University Press 1987 pp. 19, 74, 86, 169–70
- ^ Schwartz, Stuart B. "Slaves, Peasants, and Rebels" Board of Trustees of the University of Illinois 1992 ISBN 0-252-06549-2 Chapter 4 View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ MacLachlan, Colin M. "A History of Modern Brazil: The Past Against the Future"; Scholarly Resources Inc. 2003 p. 3 View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ Boxer, p. 213
- ^ Marta Barcellos & Simone Azevedo; Histórias do Mercado de Capitais no Brasil ("Financial Markets' Histories in Brazil") (Portuguese) Campus Elsevier 2011 ISBN 85-352-3994-4 Introduction (by Ney Carvalho), Intro. p. xiv
- ^ Bueno, p. 145.
- ^ Jeffrey C. Mosher (2008). Political Struggle, Ideology, and State Building: Pernambuco and the Construction of Brazil, 1817–1850. U of Nebraska Press. p. 9. ISBN 978-0-8032-3247-1. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Jeremy Adelman (2006). Sovereignty and Revolution in the Iberian Atlantic. Princeton University Press. pp. 334–. ISBN 978-0-691-12664-7. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Lustosa, pp. 109–110
- ^ Lustosa, pp. 117–19
- ^ Lustosa, pp. 150–153
- ^ Vianna, p. 418
- ^ Diégues 2004, pp. 168, 164, 178
- ^ Diégues 2004, pp. 179–80
- ^ Lustosa, p. 208
- ^ Fausto (1999), pp. 82–83.
- ^ Lyra (v. 1), p. 17
- ^ Carvalho 2007, p. 21
- ^ Fausto (1999), Chapter 2, 2.1 to 2.3.
- ^ a b Fausto (1999).
- ^ Bethell, Leslie "The Abolition of the Brazilian Slave Trade: Britain, Brazil and the Slave Trade" Cambridge University Press 1970, "Cambridge Latin American Studides", Chapters 9 to 12. View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ Scott, Rebecca and others, The Abolition of Slavery and the Aftermath of Emancipation in Brazil, Duke University Press 1988 ISBN 0-8223-0888-6 Seymour Drescher, Chap. 2: "Brazilian Abolition in Comparative Perspective"
- ^ Levine, Robert M. "The history of Brazil" Greenwood Publishing Group, Inc. 1999, p. 62, View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ Lyra (v.1), pp. 164, 225, 272
- ^ Fausto (1999), Chapter 2, p. 83, and 2.6 "The Paraguayan War".
- ^ Ermakoff 2006, පිටු අංකය: 189.
- ^ Smallman, Shawn C. (2002). "The Overthrow of the Empire". Fear in Memory in the Brazilian Army and Society. University of North Carolina Press. pp. 16–18. ISBN 978-0-8078-5359-7.
- ^ "Brazil's Proclamation of the Republic through the press". The Brazilian Report (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 15 November 2017. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 13 November 2018.
- ^ Smallman (2002), end of Chapter 1, from p. 18 "Military rule".
- ^ Smallman (2002), pp. 21–26.
- ^ Triner, Gail D. "Banking and Economic Development: Brazil, 1889–1930" Palgrave 2000, pp. 69–74 ISBN 0-312-23399-X
- ^ Needell, Jeffrey D. "A Tropical Belle Epoque: Elite Culture and Society in Turn-of-the-Century Rio de Janeiro" Cambridge University Press 2010, pp. 10, 12
- ^ David R. Mares; "Violent peace: militarized interstate bargaining in Latin America" Columbia University Press 2001 Chapter 5 p. 125
- ^ Bradford Burns 1993, p. 305
- ^ M.Sharp, I. Westwell & J.Westwood; "History of World War I, Volume 1" Marshall Cavendish Corporation 2002, p. 97
- ^ Uma história diplomática do Brasil, 1531–1945, pp. 265–69
- ^ Charles Howard Ellis; "The origin, structure & working of the League of Nations" The LawBook Exchange Ltd 2003 pp. 105, 145
- ^ Viscount of Taunay (1893), O encilhamento: scenas contemporaneas da bolsa em 1890, 1891 e 1892, Melhoramentos
- ^ Nassif, Luís (2007), Os cabeças-de-planilha, Ediouro, pp. 69–107,
- ^ de Carvalho, Ney O. Ribeiro (2004), O Encilhamento: anatomia de uma bolha brasileira, Bovespa,
- ^ Martins, Hélio L (1997), A Revolta da Armada, BibliEx
- ^ Moniz, Edmundo (1984), Canudos: a luta pela terra, Global
- ^ Sevcenko, Nicolau (2010), A Revolta da Vacina, Cosac Naify,
- ^ de Moura, Aureliano P (2003), Contestado: a guerra cabocla, Biblioteca do Exército
- ^ Thompson, Arthur (1934), Guerra civil do Brazil de 1893–1895, Ravaro
- ^ Roland, Maria Inês (2000), A Revolta da Chibata, Saraiva,
- ^ Forjaz, Maria CS (1977), Tenentismo e politica, Paz e Terra
- ^ Levine; Robert M. & Crocitti; John J. The Brazil Reader: History, Culture, Politics, Duke University Press 1999, IV – The Vargas Era
- ^ Keen, Benjamin / Haynes, Kate A History of Latin America; Volume 2, Waldsworth Cengage Learning 2004, pp. 356–57
- ^ McCann; Frank D. Soldiers of the Patria: A History of the Brazilian Army, 1889–1937, Stanford University Press 2004, p. 303 ISBN 0-8047-3222-1
- ^ Ibidem Williams 2001
- ^ E. Bradford Burns; A History of Brazil Columbia University Press 1993 p. 352 ISBN 978-0-231-07955-6
- ^ Dulles, John W.F. Anarchists and Communists in Brazil, 1900–1935 University of Texas Press 2012 ISBN 0-292-74076-X
- ^ Frank M. Colby, Allen L. Churchill, Herbert T. Wade & Frank H. Vizetelly; The New international year book Dodd, Mead & Co. 1989, p. 102 "The Fascist Revolt"
- ^ Bourne, Richard Getulio Vargas of Brazil, 1883–1954 C. Knight 1974, p. 77
- ^ Scheina, Robert L. Latin America's Wars Vol.II: The Age of the Professional Soldier, 1900–2001. Potomac Books, 2003 ISBN 1-57488-452-2 Part 9; Ch. 17 – World War II, Brazil, and Mexico, 1942–45
- ^ Thomas M. Leonard & John F. Bratzel; Latin America during World War II Rowman & Littlefield Publishers Inc. 2007 p. 150
- ^ Mónica Hirst & Andrew Hurrell; The United States and Brazil: A Long Road of Unmet Expectations, Taylor & Francis Books 2005 ISBN 0-415-95066-X pp. 4–5
- ^ Castro, Celso; Izecksohn, Vitor; Kraay, Hendrik (2004), Nova história militar brasileira, Fundação Getúlio Vargas, pp. 13–14,
- ^ McCann 2004, p. 441
- ^ Roett; Riordan Brazil: Politics in a Patrimonial Society, GreenWood Publishing Group 1999, pp. 106–08 ISBN 0-275-95899-X
- ^ Keen & Haynes 2004, pp. 361–62
- ^ Skidmore, p. 201
- ^ Skidmore, pp. 202–203
- ^ Skidmore, p. 204
- ^ Skidmore, pp. 204–205
- ^ Skidmore, pp. 209–210
- ^ Skidmore, p. 210
- ^ Fausto (2005), p. 397
- ^ Gaspari, A Ditadura Envergonhada, pp. 141–42.
- ^ Gaspari, A Ditadura Envergonhada, p. 35.
- ^ Crocitti & Vallance (2012), p. 395, last paragraph.
- ^ Richard Young, Odile Cisneros "Historical Dictionary of Latin American Literature and Theater" Scare Crow Press 2011, p. 224, 2nd § View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ Laurence Burgorgue-Larsen & Amaya Úbeda de Torres "The Inter-American Court of Human Rights: Case Law and Commentary" Oxford University Press 2011 ISBN 978-0-19-958878-7 p. 299 View on Google Books සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2023 at the Wayback Machine
- ^ Crocitti & Vallance (2012), p. 396.
- ^ Crocitti & Vallance (2012), p. 395–97.
- ^ Bradford Burns 1993, p. 457
- ^ Fausto (1999), Chapter 6 "The military government and the transition to democracy (1964–1984)".
- ^ Fausto (2005), pp. 464–65.
- ^ Fausto (2005), pp. 465, 475.
- ^ Skidmore, p. 311.
- ^ Fausto (1999), Epilogue.
- ^ Fausto (2005), p. 482.
- ^ Fausto (2005), p. 474.
- ^ Fausto (2005), p. 502.
- ^ Zirin, 2014. Chapter 3
- ^ "Global protest grows as citizens lose faith in politics and the State" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 8 ජූනි 2021 at the Wayback Machine article on "the Guardian"
- ^ Zirin, 2014. Chapter 7 & Conclusion.
- ^ Jonathan Watts & Donna Bowater. "Dilma Rousseff impeached by Brazilian senate". The Guardian. 31 August 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 31 August 2016.
- ^ Taub, Amanda (2016-09-01). "All Impeachments Are Political. But Was Brazil's Something More Sinister?". The New York Times (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). February 13, 2025 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2025-05-03.
- ^ Article සංරක්ෂණය කළ පිටපත 24 ජූනි 2016 at the Wayback Machine in Financial Times (18 April 2016) about the political ambiance in Brazil on the day vote for the Deputies chamber decision about open an impeachment procedure against President Dilma. 2nd to 4th paragraph.
- ^ "Brazil supreme court judge orders probe into nine ministers – paper" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 16 අගෝස්තු 2017 at the Wayback Machine. Reuters. 11 April 2017.
- ^ "President Michel Temer of Brazil Is Charged With Corruption" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 14 අප්‍රේල් 2021 at the Wayback Machine. The New York Times. 26 June 2017.
- ^ "Jair Bolsonaro é eleito presidente do Brasil". veja.abril.com.br. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 11 November 2020.
- ^ Guerin, Orla (9 July 2021). "Covid-19 pandemic: 'Everything you should not do, Brazil has done'". BBC News. Brasília: BBC. 3 August 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2 August 2021.
- ^ "Lula reitera candidatura presidencial contra Bolsonaro em 2022". Valor. 20 May 2021. 5 August 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 5 August 2021.
- ^ "Análise das Eleições 2022: Veja Detalhes dos Resultados da Votação". noticias.uol.com.br (පෘතුගීසි බසින්). 30 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 31 October 2022.
- ^ "Resultados – TSE". resultados.tse.jus.br. 2 November 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 31 October 2022.
- ^ Phillips, Tom (8 January 2023). "Jair Bolsonaro supporters storm Brazil's presidential palace and supreme court". The Guardian. 8 January 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
- ^ Rocha, Lucas (8 January 2023). "Manifestantes furam bloqueio, entram na Esplanada e invadem o Congresso Nacional" [Protesters break through the blockade, enter the Esplanade and invade the National Congress]. CNN Brazil. 8 January 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 8 January 2023.
- ^ a b "Land and Resources". Encarta. MSN. http://encarta.msn.com/encyclopedia_761554342/Brazil.html. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 11 June 2008. [සැක සහිත ]
- ^ a b c d e f g "Brazil § geography". The World Factbook (2025 ed.). Central Intelligence Agency. සම්ප්‍රවේශය 4 May 2018. (Archived 2018 edition)
- ^ Official Area (In Portuguese) සංරක්ෂණය කළ පිටපත 6 ජනවාරි 2012 at the Wayback Machine IBGE: Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística. Retrieved 8 January 2010.
- ^ "Hora Legal Brasileira". Observatório Nacional. 22 July 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 28 December 2014.
- ^ a b c d e "Brazil". Country Guide. BBC Weather. 8 February 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 11 June 2008.
- ^ Terms and Definitions FRA 2025 Forest Resources Assessment, Working Paper 194. Food and Agriculture Organization of the United Nations. 2023.
- ^ "Global Forest Resources Assessment 2020, Brazil". Food Agriculture Organization of the United Nations.
- ^ a b c d e "Natural Regions". Encarta. MSN. http://encarta.msn.com/encyclopedia_761554342_2/Brazil.html. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 11 June 2008. [සැක සහිත ]
- ^ a b c "Temperature in Brazil". Brazil Travel. 12 June 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 11 June 2008.
- ^ a b Embrapa. "Annual averages of Mandacaru Agro-meteorological station" (පෘතුගීසි බසින්). 20 August 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 21 October 2008.
- ^ "CPD: South America, Site SA19, Caatinga of North-eastern Brazil, Brazil". Botany.si.edu. 6 June 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 29 October 2009.
- ^ "Drought, Smallpox, and Emergence of Leishmania braziliensis in Northeastern Brazil" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2013 at the Wayback Machine. Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
- ^ "Ó Gráda, C.: Famine: A Short History" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 12 ජනවාරි 2016 at the Wayback Machine. Princeton University Press.
- ^ "Inland fishery enhancements" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 6 මාර්තු 2014 at the Wayback Machine. FAO.
- ^ Maisonnave, Fabiano (10 September 2024). "Brazil faces its worst drought as wildfires rage and Amazon River falls to record low". Associated Press. PBS News. සම්ප්‍රවේශය 16 September 2024.
- ^ McCoy, Terrence (12 September 2024). "More than half of Brazil is racked by drought. Blame deforestation". Washington Post. සම්ප්‍රවේශය 16 September 2024.
- ^ "Brazil Endures Worst Drought on Record, Affecting 58% of the Country". Folha de S.Paulo. 5 September 2024. සම්ප්‍රවේශය 16 September 2024.
- ^ Evans, Simon (5 October 2021). "Analysis: Which countries are historically responsible for climate change? / Historical responsibility for climate change is at the heart of debates over climate justice". CarbonBrief.org. Carbon Brief. 26 October 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත.
Source: Carbon Brief analysis of figures from the Global Carbon Project, CDIAC, Our World in Data, Carbon Monitor, Houghton and Nassikas (2017) and Hansis et al (2015).
- ^ "Brazil". G20 Climate Risk Atlas (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 2021-10-19. සම්ප්‍රවේශය 2025-02-26.
- ^ a b "Brazil". World Bank (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-02-26.
- ^ UNDP Climate Change Adaptation (2012-08-13). "Brazil". www.adaptation-undp.org (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-02-26.
- ^ Jones, Matthew W.; Peters, Glen P.; Gasser, Thomas; Andrew, Robbie M.; Schwingshackl, Clemens; Gütschow, Johannes; Houghton, Richard A.; Friedlingstein, Pierre et al. (2024-11-13), National contributions to climate change due to historical emissions of carbon dioxide, methane and nitrous oxide, , https://zenodo.org/records/14054503, ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 2025-02-26
- ^ Brazilian Government (2024). "Brazil's NDC National determination to contribute and transform" (PDF). unfccc.int. 11 February 2025 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 2025-02-26.
- ^ Climate Watch. "Brazil". www.climatewatchdata.org. සම්ප්‍රවේශය 2025-02-26.
- ^ Felin, Bruno (10 December 2020). "STATEMENT: Brazil Sets Weak 2030 Emission Reduction Target". World Resources Institute. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 January 2021.
- ^ a b c d e "Natural Regions". Encarta. MSN. http://encarta.msn.com/encyclopedia_761554342/Brazil.html. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 11 June 2008. [සැක සහිත ]
- ^ a b "Rivers and Lakes". Encarta. MSN. http://encarta.msn.com/encyclopedia_761554342/Brazil.html. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 11 June 2008. [සැක සහිත ]
- ^ "Amazon – World's largest tropical rain forest and river basin". World Wide Fund for Nature. 5 August 2012 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 June 2010.
- ^ "Brazil". IUCN Green List (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 19 November 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 19 November 2022.
- ^ a b c Palmerlee, Danny (2007). South America on a Shoestring. Lonely Planet Publications. p. 275. ISBN 978-1-74104-443-0. OCLC 76936293.
- ^ Da Silva, M. and D.W. Minter. 1995. Fungi from Brazil recorded by Batista and Co-workers. Mycological Papers 169. CABI, Wallingford, UK. 585 pp.
- ^ Chapman, A.D (September 2005). "Numbers of Living Species in Australia and the World: A Report for the Department of the Environment and Heritage". Australian Biological Resources Study. Australian Biodiversity Information Services. 1 November 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 November 2007.
- ^ "One fifth of the world's freshwater". Amazon. World Wide Fund for Nature. 6 August 2007. 1 March 2011 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 12 June 2008.
- ^ a b c d "Plant and Animal Life". Encarta. MSN. http://encarta.msn.com/encyclopedia_761554342_2/Brazil.html. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 12 June 2008.
- ^ "Atlantic Forest, Brazil". Map: Biodiversity hotspots. BBC News. 1 October 2004. 19 July 2008 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 12 June 2008.
- ^ "Amazon Against the Clock: A Regional Assessment on Where and How to Protect 80% by 2025" (PDF). Amazon Watch. September 2022. p. 8. 10 September 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF).
Graphic 2: Current State of the Amazon by country, by percentage / Source: RAISG (Red Amazónica de Información Socioambiental Georreferenciada) Elaborated by authors.
- ^ "Places We Work: The Atlantic Forest of Brazil". The Nature Conservancy. 2007. 2 July 2010 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 5 December 2007.
- ^ Capobianco, João Paulo. "Biodiversity in the Atlantic Forest". Brazil on CD-ROM and Internet. Ministry of External Relations. 15 December 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 5 December 2007.
- ^ USDA Forest Service website, Forest Service International Programs: Brazil සංරක්ෂණය කළ පිටපත 6 අප්‍රේල් 2020 at the Wayback Machine, retrieved February 2007.
- ^ Butler, Rhett A. (28 March 2006). "Brazil to Protect Amazon Rainforest". MongaBay.com. 5 April 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 28 November 2007.
- ^ "Preserved native vegetation occupies 61% of Brazil's area, says Embrapa". 27 January 2017. 12 November 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 August 2021.
- ^ "How Europe has multiplied its forests and why this can be a problem". BBC News Brasil. 14 August 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 14 August 2021.
- ^ Ruiz, Sarah (12 November 2021). "Climate change is pushing Brazil's farmland out of agricultural suitability range". Woodwell climate research center. Nature Climate Change. 22 September 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 22 September 2022.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p "Brazilian Federal Constitution" (පෘතුගීසි බසින්). Presidency of the Republic. 1988. 13 December 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 June 2008. "Brazilian Federal Constitution". v-brazil.com. 2007. 28 September 2018 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 June 2008.
Unofficial translate
- ^ Pimentel, Mauro. "Lula returns for third term as Brazil president". CNN. 1 January 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 1 January 2022.
- ^ "Democracy Index 2021: the China challenge" (PDF). Economist Intelligence Unit (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 26 March 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 18 December 2022.
- ^ "Freedom in the World 2021" (PDF). Freedom House. 3 March 2021. 26 December 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 3 March 2021.
- ^ a b "Embassy of Brazil – Ottawa". 25 July 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 19 July 2007.
Political Institutions – The Executive
- ^ "City Mayors". 1 October 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 19 July 2007.
Brazil federal, state and local government
- ^ Fontaine, Edward (1872). "Contributions to the Physical Geography of the Mississippi River, and Its Delta". Journal of the American Geographical Society of New York. 3: 343–78. doi:10.2307/196424. ISSN 1536-0407. JSTOR 196424.
- ^ "Government – Brazil". Southtravels.com. 5 October 1988. 28 November 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 17 March 2010.
- ^ "The Brazilian Legal System" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 8 ඔක්තෝබර් 2009 at the Wayback Machine, Organization of American States. Retrieved 17 May 2007.
- ^ José Afonso da Silva, Curso de Direito Constitucional Positivo (Malheiros, 2004; ISBN 85-7420-559-1), p. 46.
- ^ "Amendments to the Brazilian Constitution". Brazilian Law Compiled. 22 July 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 23 July 2022.
- ^ Silva, Curso de Direito Constitucional Positivo, p. 592.
- ^ Fabiano Deffenti; Welber Oliveira Barral (2011). Introduction to Brazilian Law. Kluwer Law International. pp. 20–. ISBN 978-90-411-2506-4. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2013.
- ^ Uma Nova Agenda Militar සංරක්ෂණය කළ පිටපත 25 මාර්තු 2017 at the Wayback Machine Revista Época. Retrieved on 19 February 2009.
- ^ "2021 Military Strength Ranking". Global Firepower. 5 March 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 11 January 2022.
- ^ "Brazil is among the 10 largest military powers in the world". OCP News. 21 July 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 11 January 2022.
- ^ The World Factbook, Central Intelligence Agency, https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/brazil/, ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 26 March 2010
- ^ "Sala de imprensa – FAB em números" (පෘතුගීසි බසින්). Força Aérea Brasileira. 17 June 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 12 December 2007.
- ^ "Decreto Nº 5.670 de 10 de Janeiro de 2006" (පෘතුගීසි බසින්). Presidência da República. 10 October 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2 October 2010.
- ^ "Military Power". Brasil. 11 February 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 27 June 2010.
- ^ Scheina (1987), p. 81.
- ^ "Grupamento de Mergulhadores de Combate – GruMeC". tropaselite.t35.com. 27 March 2010 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 27 June 2010.
- ^ Article 4 of the Federal Constitution of Brazil සංරක්ෂණය කළ පිටපත 28 සැප්තැම්බර් 2018 at the Wayback Machine V-Brazil. Retrieved on 20 September 2011.
- ^ Article 84 of the Federal Constitution of Brazil සංරක්ෂණය කළ පිටපත 19 සැප්තැම්බර් 2019 at the Wayback Machine V-Brazil. Retrieved on 20 September 2011.
- ^ U.S. Congressional Report on Brazil United States Congress. Retrieved on 23 June 2009.
- ^ Georges D. Landau, "The Decision-making Process in Foreign Policy: The Case of Brazil", Center for Strategic and International Studies: Washington DC: March 2003
- ^ a b c d e Cabral and Weinstock 2010. Brazil: an emerging aid player (සංරක්ෂණය කළ පිටපත 13 ජනවාරි 2011 at the Wayback Machine). London: Overseas Development Institute
- ^ Cabral, Lidia 2010. Brazil's development cooperation with the South: a global model in waiting (සංරක්ෂණය කළ පිටපත 30 අප්‍රේල් 2011 at the Wayback Machine). London: Overseas Development Institute
- ^ "Ordem pública é prioridade da Força Nacional de Segurança". Portal Brasil. 29 April 2012. 10 October 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 8 February 2015.
- ^ "Dp-intentional-homicide-victims | dataUNODC".
- ^ "Taxa de delito por 100 mil habitantes". Secretaria de Segurança Pública do Estado de São Paulo. 31 January 2011. 11 August 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 14 February 2011.
- ^ a b "Number of violent deaths in Brazil falls 5% in 2024". 10 February 2025.
- ^ "A Year of Violence Sees Brazil's Murder Rate Hit Record High". The New York Times. 10 August 2018. 1 January 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Atlas: veja os estados mais e menos seguros do Brasil". G1 (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). 2025-05-12. සම්ප්‍රවේශය 2025-06-15.
- ^ "Highest to Lowest - Prison Population Total | World Prison Brief". www.prisonstudies.org. සම්ප්‍රවේශය 2025-06-15.
- ^ "Brasil tem hoje deficit de 200 mil vagas no sistema prisional". G1. 15 January 2014. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 March 2014.
- ^ "Multilateral Treaties - AMERICAN CONVENTION ON HUMAN RIGHTS "PACT OF SAN JOSE, COSTA RICA" (B-32)". Organization of American States. සම්ප්‍රවේශය July 11, 2017.
- ^ "Brazil - Freedom in the World 2017". Freedom House. July 8, 2019 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය May 4, 2021.
- ^ "Brazil - World - Americas". Human Rights Watch. සම්ප්‍රවේශය July 11, 2017.
- ^ "Brazil 2016/2017". Amnesty International. සම්ප්‍රවේශය July 11, 2017.
- ^ "ENGLISH VERSION of Human Rights Complaint Document submitted to the United Nations OHCHR by the National Indigenous Peoples Organization from Brazil (APIB)". EARTH PEOPLES. November 13, 2012. April 1, 2019 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය November 19, 2012.
- ^ "Human rights in Brazil". State.gov. February 25, 2009. February 26, 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය October 21, 2010.
- ^ "Human Rights in Brazil". UNESCO. United Nations. සම්ප්‍රවේශය July 11, 2017.
- ^ Brocchetto, Marilia (May 15, 2013). "Brazilian judicial council orders notaries to recognize same-sex marriage". CNN. සම්ප්‍රවේශය July 11, 2017.
- ^ "21 Largest Stock Exchanges in the World". Yahoo Finance. 27 March 2023. 13 September 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 20 June 2023.
- ^ "Brasil será maior exportador agrícola mundial em 2024" (පෘතුගීසි බසින්). EXAME. 1 July 2015. 9 May 2018 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 9 May 2018.
- ^ "Embraer vê clientes mais dispostos à compra de aviões". Exame Magazine. 10 October 2010. 28 July 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 8 February 2014.
- ^ "6. Brazil". Food and Agriculture Organization (FAO). 3 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
Brazil is rich in a variety of natural resources and is the world's leading producer of tin, iron ore and phosphate. It has large deposits of diamonds, manganese, chromium, copper, bauxite and many other minerals.
- ^ Brazil Economy Beats Forecasts Again as Consumers Spend Big
- ^ "Labor force, total – Brazil". World Bank. 3 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
- ^ "Banco Central do Brasil – SDDS". www.bcb.gov.br. Central Bank of Brazil. 21 July 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 July 2022.
- ^ "Poverty headcount ratio at $2.15 a day (2017 PPP) (% of population) – Brazil". World Bank. 3 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
- ^ "Poverty headcount ratio at $6.85 a day (2017 PPP) (% of population) – Brazil". World Bank. 3 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
- ^ France, Guilherme (29 January 2019). "Brazil: Overview of corruption and anti-corruption" (PDF). Transparency International. 9 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
Corruption remains one of the biggest impediments to economic development in Brazil.
- ^ Alok Bansal; Yogeshwari Phatak; I C Gupta; Rajendra Jain (2009). Transcending Horizons Through Innovative Global Practices. Excel Books. p. 29. ISBN 978-81-7446-708-9. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ "GDP – composition, by sector of origin". The World Factbook. Central Intelligence Agency. 19 April 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
- ^ "FAOSTAT". www.fao.org. 12 November 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 11 January 2021.
- ^ "How are agricultural co-operatives making a difference in Brazil? | ICA". ica.coop. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 1 February 2019.
- ^ Jeff Neilson; Bill Pritchard (2011). Value Chain Struggles. John Wiley & Sons. p. 102. ISBN 978-1-4443-5544-4. 25 October 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ "Production of Brazil, by FAO". 12 November 2016 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 4 October 2022.
- ^ "Brasil extrai cerca de 2 gramas de ouro por habitante em 5 anos". R7.com. 29 June 2019. 12 July 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Nióbio: G1 visita em MG complexo industrial do maior produtor do mundo". G1. 12 December 2019. 12 December 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Serviço Geológico do Brasil". cprm.gov.br. 6 September 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Rio Grande do Sul: o maior exportador de pedras preciosas do Brasil". Band.com.br. 2 May 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Fazcomex Tecnologia para Comércio Exterior – Soluções para Comex". Fazcomex | Tecnologia para Comércio Exterior. 29 June 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Agronegócio tem oito entre os dez produtos líderes das exportações brasileiras em 2019". Avicultura Industrial. 2 January 2020. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 11 January 2021.
- ^ "List of importing markets for the product exported by Brazil in 2021". International Trade Centre. 12 April 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
- ^ "List of supplying markets for the product imported by Brazil in 2021". International Trade Centre. 3 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
- ^ "Brazil Trade". World Integrated Trade Solution (WITS). 3 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
- ^ "Official History of Automobile Industry in Brazil". National Association of Vehicles Industries. 23 January 2022. 3 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 3 October 2022.
- ^ "Alimentos Processados | A indústria de alimentos e bebidas na sociedade brasileira atual". alimentosprocessados.com.br. 25 March 2018 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Produção nacional de celulose cai 6,6% em 2019, aponta Ibá". Valor Econômico. 21 February 2020. 21 February 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Indústrias calçadistas em Franca, SP registram queda de 40% nas vagas de trabalho em 6 anos". G1. 14 July 2019. 14 July 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ Comércio, Diário do (24 January 2020). "Minas Gerais produz 32,3% do aço nacional em 2019". 14 June 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "O novo mapa das montadoras, que agora rumam para o interior do País". 8 March 2019. 8 March 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Indústria automobilística do Sul do Rio impulsiona superavit na economia". G1. 12 July 2017. 19 July 2017 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Indústria Química no Brasil" (PDF). 9 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF).
- ^ "Estudo de 2018" (PDF). 9 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF).
- ^ "Produção nacional da indústria de químicos cai 5,7% em 2019, diz Abiquim". economia.uol.com.br. 14 June 2020 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Industria Textil no Brasil". 19 June 2020 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 15 August 2020.
- ^ "Setor de serviços sustenta o crescimento do PIB de 2018". VEJA. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 6 January 2021.
- ^ "Produtividade e Comércio Exterior". SECINT e SEPEC. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 1 April 2021.
- ^ "Pequenos negócios já representam 30% do Produto Interno Bruto do país". 7 November 2022. 13 April 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 6 January 2021.
- ^ UNWTO Tourism Highlights, 2016 Edition. 2016. doi:10.18111/9789284418145. ISBN 978-92-844-1814-5.
- ^ "UNWTO Tourism Highlights – 2011 Edition" (PDF). World Tourism Organization. June 2011. 5 January 2012 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 29 September 2011.
- ^ "Estatisticas e Indicadores: Receita Cambial" (පෘතුගීසි බසින්). Ministério do Turismo. 2012. 24 September 2012 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 13 February 2012.
- ^ Ministério do Turismo (13 January 2012). "Turismo Brasileiro com novo recorde em 2011". No Pátio | tudo de bom acontece aqui. (පෘතුගීසි බසින්). No Pátio. 22 August 2013 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 13 February 2012.
- ^ International Tourism Highlights, 2019 Edition. World Tourism Organization (UNWTO). 2019. doi:10.18111/9789284421152. ISBN 978-92-844-2115-2. S2CID 240665765. 30 August 2019 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 20 December 2021.
- ^ Guilherme Lohmann Palhares (2012). Tourism in Brazil: Environment, Management and Segments. Routledge. p. 126. ISBN 978-0-415-67432-4. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ "Travel & Tourism Development Index 2024".
- ^ Fundação Instituto de Pesquisas Econômicas (2007). "Caracterização e Dimensionamento do Turismo Domêstico no Brasil 2002 e 2006" (PDF) (පෘතුගීසි බසින්). Ministério do Turismo. 3 October 2008 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 21 June 2008.
- ^ "Veja ranking dos Estados brasileiros que atraem mais turistas estrangeiros". Estadão (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). 25 June 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2024-06-19.
- ^ Redação, Da (2024-01-18). "Brasil recebe 5,9 milhões de estrangeiros em 2023". Portal PANROTAS (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). 28 June 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2024-06-19.
- ^ Cedeño, Karina (2024-06-12). "Turismo é grande negócio e São Paulo seguirá investindo nele, diz Lucena". Portal PANROTAS (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). 28 June 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2024-06-19.
- ^ "Movimentação do turismo bate recorde em vários estados e aquece economia". Agência Gov (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). 19 June 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2024-06-19.
- ^ Fundação Instituto de Pesquisas Econômicas e EMBRATUR (2006). "Caracterização e Dimensionamento do Turismo Domêstico no Brasil 2002 e 2006: Metodologia e Desenvolvimento" (PDF) (පෘතුගීසි බසින්). Ministério do Turismo. Archived from the original on 30 November 2006. සම්ප්‍රවේශය 22 June 2008.
{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (link) - ^ Organisation for Economic Co-operation and Development; Organisation for Economic Co-Operation and Development Staff (2006). OECD Economic Surveys: Brazil 2006. OECD Publishing. p. 94. ISBN 978-92-64-02999-6.
- ^ United Nations Educational, Scientific (2010). UNESCO Science Report 2010: The Current Status of Science Around the World. UNESCO. pp. 110–18. ISBN 978-92-3-104132-7. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Brian Harvey; Henk H.F. Smid; Thâeo Pirard (2010). Emerging Space Powers: The New Space Programs of Asia, the Middle East and South-America. Springer. p. 324. ISBN 978-1-4419-0874-2. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ Crocitti & Vallance (2012), p. 628.
- ^ NASA Signs International Space Station Agreement With Brazil සංරක්ෂණය කළ පිටපත 27 නොවැම්බර් 2020 at the Wayback Machine NASA.
- ^ O.C. Ferreira. "O Sistema Elétrico Brasileiro". 25 February 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 21 March 2013.
- ^ "Previsão de lançamento". Marinha do Brasil (පෘතුගීසි බසින්). 25 January 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 25 January 2022.
- ^ "Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität". Elsa.physik.uni-bonn.de. 18 August 2008. 4 August 2008 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 30 October 2010.
- ^ "CEITEC". Portal Brasil. Brasil.gov.br. 17 November 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 8 August 2011.
- ^ "Brasil cai duas posições em ranking mundial", Folha de S.Paulo, 26 March 2010, http://www1.folha.uol.com.br/fsp/dinheiro/fi2603201010.htm, ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 26 March 2010
- ^ World Intellectual Property Organization (2024). Global Innovation Index 2024: Unlocking the Promise of Social Entrepreneurship (ඉංග්‍රීසි බසින්). World Intellectual Property Organization. p. 18. doi:10.34667/tind.50062. ISBN 978-92-805-3681-2. සම්ප්‍රවේශය 2024-10-06.
{{cite book}}:|website=ignored (help) - ^ "Global Innovation Index 2019". www.wipo.int (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2 September 2021 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2 September 2021.
- ^ "Global Innovation Index". INSEAD Knowledge (ඉංග්‍රීසි බසින්). 28 October 2013. 2 September 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 2 September 2021.
- ^ "M. Santos Dumont Rounds Eiffel Tower" (PDF). The New York Times. 20 October 1901. 9 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 29 December 2010.
- ^ "Engelberg, Inc". Vintage Machinery. 2011. 21 March 2012 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 17 July 2011.
- ^ Abreu, Manuel de, pag. 17 – Grande Enciclopédia Universal – edição de 1980 – Ed.Amazonas
- ^ "Portable stereo's creator got his due, eventually". 9 March 2009 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 16 December 2015.
- ^ Exposição destaca centenário do CEFET-MG Sítio do Cefet-MG, acessado em 13 de novembro de 2010 සංරක්ෂණය කළ පිටපත 13 අගෝස්තු 2014 at the Wayback Machine
- ^ Ministério da Ciência, Tecnologia e Inovação. "50 anos do Méson-Pi". 26 May 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 29 December 2010.
- ^ "Centro Brasileiro de Pesquisas Físicas – Coleção Galileo: Textos de Física" (PDF). 31 March 2013 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 21 October 2014.
- ^ "Atta-Ur-Rahman, José Leite Lopes and Juan Martín Maldacena receive UNESCO science prizes". UNESCOPRESS. 19 June 2002 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 October 2014.
- ^ Brasileiro ganha a Medalha Fields, considerada o "Nobel da Matemática" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 13 ජූනි 2021 at the Wayback Machine.
- ^ West, David A. 2003. Fritz Müller: a naturalist in Brazil. Blacksburg: Pocahontas Press
- ^ "International – U.S. Energy Information Administration (EIA)". www.eia.gov. 26 October 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 23 October 2023.
- ^ Michael Schmidt; Vincent Onyango; Dmytro Palekhov (2011). Implementing Environmental and Resource Management. Springer. p. 42. ISBN 978-3-540-77568-3. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ OECD; Organisation for Economic Co-operation and Development; Organisation for Economic Co-Operation and Development Staff (2001). OECD Economic Surveys: Brazil 2001. OECD Publishing. p. 193. ISBN 978-92-64-19141-9. 29 November 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 16 June 2015.
- ^ "Renewable Capacity Statistics 2022" (PDF). IRENA. 9 October 2022 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 19 May 2022.
- ^ "Yearly electricity data". ember-climate.org. 2024. සම්ප්‍රවේශය 9 May 2025.
- ^ a b "Matriz Energética e Elétrica". Empresa de Pesquisa Energética (පෘතුගීසි බසින්).
- ^ [1] National Agency of Energy
- ^ Nakagawa, Fernando (23 March 2022). "Brasil anuncia aumento da produção de petróleo em 10% para ajudar a estabilizar preços". CNN Brasil.
- ^ "Produção de petróleo e gás no Brasil ultrapassa 4 milhões de boe/d pela primeira vez". Agência Nacional do Petróleo, Gás Natural e Biocombustíveis. 19 February 2020. 20 February 2020 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 16 August 2020.
- ^ "Brazilian road network in 2019". anuariodotransporte.cnt.org.br.
- ^ "Anuário CNT do Transporte". anuariodotransporte.cnt.org.br.
- ^ "Extensão da Malha Ferroviária – 2015". ANTT. 8 December 2023 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 23 October 2023.
- ^ "OPrincipais ferrovias". Ministerio dos Transportes (පෘතුගීසි බසින්) සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 මාර්තු 2013 at the Wayback Machine
- ^ Arquitetura, INBEC Pós-Graduação- Engenharia (4 February 2020). "Conheça a história da construção do Metrô de São Paulo". INBEC Pós-Graduação (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 23 October 2023.
- ^ "Ociosidade atinge 70% dos principais aeroportos". O Globo, 12 August 2007. (පෘතුගීසි බසින්)
- ^ Guilherme Lohmann Palhares (2012). Tourism in Brazil: Environment, Management and Segments. Routledge. p. 48. ISBN 978-0-415-67432-4.
- ^ "Relatorio Operacional 2018" (PDF). Aeroporto Internacional de São Paulo. සම්ප්‍රවේශය June 19, 2024.
- ^ Country Comparison to the World: Gini Index – Brazil සංරක්ෂණය කළ පිටපත 13 ජූනි 2007 at the Wayback Machine The World Factbook. Retrieved on 3 April 2012.
- ^ "Mercado Brasileiro Terminais de Contêineres", Santos Brasil. (පෘතුගීසි බසින්)
- ^ G1, Fábio AmatoDo; Brasília, em (24 March 2013). "Navios esperam até 16 dias para atracar em porto do país, diz MDIC". Economia.
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ^ "Brazilian population likely to start shrinking in 2042". Agência Brasil (ඉංග්‍රීසි බසින්). 2024-08-23. සම්ප්‍රවේශය 2024-08-24.
- ^ 2008 PNAD, IBGE. "População residente por situação, sexo e grupos de idade"
- ^ 2008 PNAD, IBGE. "População residente por situação, sexo e grupos de idade"
- ^ 2008 PNAD, IBGE. "População residente por situação, sexo e grupos de idade".
- ^ "Brazil population reaches 190.8 million" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 9 අගෝස්තු 2013 at the Wayback Machine. Brasil.gov.br.
- ^ "Shaping Brazil: The Role of International Migration". Migration Policy Institute.
- ^ José Alberto Magno de Carvalho, "Crescimento populacional e estrutura demográfica no Brasil" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 19 ඔක්තෝබර් 2016 at the Wayback Machine Belo Horizonte: UFMG/Cedeplar, 2004 (PDF file), p. 5.
- ^ "Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística". IBGE. 29 November 1999. සම්ප්‍රවේශය 25 January 2010.
- ^ "Projeção da População do Brasil – Brazil's populational projection". IBGE. සම්ප්‍රවේශය 25 January 2010.
- ^ Magno de Carvalho, "Crescimento populacional e estrutura demográfica no Brasil"[භින්න වූ සබැඳිය], pp. 7–8.
- ^ a b "2022 Census: Illiteracy rate falls from 9.6% to 7.0% in 12 years, though inequalities persist | News Agency". Agência de Notícias - IBGE (බ්‍රිතාන්‍ය ඉංග්‍රීසි බසින්). 2024-05-17. සම්ප්‍රවේශය 2025-05-14.
- ^ PNAD 2008, IBGE. "Pessoas de 5 anos ou mais de idade por situação, sexo, alfabetização e grupos de idade e grupos de idade".
- ^ "Censo 2022 - Panorama".
- ^ 2008 PNAD, IBGE. [2].
- ^ De Assis Poiares, Lilian; De Sá Osorio, Paulo; Spanhol, Fábio Alexandre; Coltre, Sidnei César; Rodenbusch, Rodrigo; Gusmão, Leonor; Largura, Alvaro; Sandrini, Fabiano; Da Silva, Cláudia Maria Dornelles (2010). "Allele frequencies of 15 STRs in a representative sample of the Brazilian population" (PDF). Forensic Science International: Genetics. 4 (2): e61–63. doi:10.1016/j.fsigen.2009.05.006. PMID 20129458. 8 April 2011 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ Brazilian DNA is nearly 80% European, indicates study.
- ^ a b NMO Godinho O impacto das migrações na constituição genética de populações latino-americanas සංරක්ෂණය කළ පිටපත 6 ජූලි 2011 at the Wayback Machine. PhD Thesis, Universidade de Brasília (2008).
- ^ Pena, Sérgio D. J.; Di Pietro, Giuliano; Fuchshuber-Moraes, Mateus; Genro, Julia Pasqualini; Hutz, Mara H.; Kehdy Fde, Fernanda de Souza Gomes; Kohlrausch, Fabiana; Magno, Luiz Alexandre Viana; Montenegro, Raquel Carvalho; et al. (2011). Harpending, Henry (ed.). "The Genomic Ancestry of Individuals from Different Geographical Regions of Brazil Is More Uniform Than Expected". PLOS ONE. 6 (2): e17063. Bibcode:2011PLoSO...617063P. doi:10.1371/journal.pone.0017063. PMC 3040205. PMID 21359226.
- ^ a b Lins, T. C.; Vieira, R. G.; Abreu, B. S.; Grattapaglia, D.; Pereira, R. W. (March–April 2009). "Genetic composition of Brazilian population samples based on a set of twenty-eight ancestry informative SNPs". American Journal of Human Biology. 22 (2): 187–192. doi:10.1002/ajhb.20976. PMID 19639555. S2CID 205301927.
- ^ Pena, Sérgio D. J.; Bortolini, Maria Cátira (April 1, 2004). "Pode a genética definir quem deve se beneficiar das cotas universitárias e demais ações afirmativas?". Estudos Avançados. 18 (50): 31–50. doi:10.1590/S0103-40142004000100004. hdl:10183/19857.
- ^ "Allele frequencies of 15 STRs in a representative sample of the Brazilian population" (PDF). අප්‍රේල් 8, 2011 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය අප්‍රේල් 8, 2011.
- ^ Godinho, Neide Maria de Oliveira (2008). "O impacto das migrações na constituição genética de populações latino-americanas". Universidade de Brasília. 2011-07-06 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ Pena, Sérgio D. J.; Pietro, Giuliano Di; Fuchshuber-Moraes, Mateus; Genro, Julia Pasqualini; Hutz, Mara H.; Kehdy, Fernanda de Souza Gomes; Kohlrausch, Fabiana; Magno, Luiz Alexandre Viana; Montenegro, Raquel Carvalho; Moraes, Manoel Odorico; Moraes, Maria Elisabete Amaral de; Moraes, Milene Raiol de; Ojopi, Élida B.; Perini, Jamila A.; Racciopi, Clarice; Ribeiro-dos-Santos, Ândrea Kely Campos; Rios-Santos, Fabrício; Romano-Silva, Marco A.; Sortica, Vinicius A.; Suarez-Kurtz, Guilherme (February 16, 2011). "The Genomic Ancestry of Individuals from Different Geographical Regions of Brazil Is More Uniform Than Expected". PLOS ONE. 6 (2): e17063. Bibcode:2011PLoSO...617063P. doi:10.1371/journal.pone.0017063. PMC 3040205. PMID 21359226.
- ^ "SIDIA M. CALLEGARI-JACQUES et al., Historical Genetics: Spatiotemporal Analysis of the Formation" (PDF). Hereditas.com.br. ජූලි 6, 2011 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය අගෝස්තු 21, 2017.
- ^ Callegari-Jacques, S. M.; Grattapaglia, D.; Salzano, F. M.; Salamoni, S. P.; Crossetti, S. G.; Ferreira, M. R. E.; Hutz, M. H. (නොවැම්බර්–දෙසැම්බර් 2003). "Historical genetics: Spatiotemporal analysis of the formation of the Brazilian population" (PDF). American Journal of Human Biology. 15 (6): 824–834. doi:10.1002/ajhb.10217. PMID 14595874. S2CID 34610130. ජූලි 6, 2011 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
- ^ "Retrato molecular do Brasil". Publicacoes.gene.com.br. මාර්තු 6, 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය අගෝස්තු 21, 2017.
- ^ Maria Stella Ferreira-Levy (1974). "O papel da migração internacional na evolução da população brasileira (1872 a 1972)". Revista de Saúde Pública. 8 (supl): 49–90. doi:10.1590/S0034-89101974000500003., Table 2, p. 74. (පෘතුගීසි බසින්)
- ^ Zirin, 2014. Chapter 2, Section "The Beginning of the 'Mosaic' ".
- ^ Grün, Roberto (July 1996). "The Armenian Renaissance in Brazil". The Americas (ඉංග්‍රීසි බසින්). 53 (1): 113–151. doi:10.2307/1007476. ISSN 0003-1615. JSTOR 1007476. S2CID 143656550.
- ^ "The Jewish Community in Brazil". Beit Hatfutsot.
- ^ Silvia Ferabolli (25 September 2014). Arab Regionalism: A Post-Structural Perspective. Routledge. p. 151. ISBN 978-1-317-65803-0.
According to estimates by the Brazilian Institute of Geography and Statistics (IBGE), countersigned by the League of Arab States, Brazil has the largest Arab colony outside their countries of origin. There are estimated 15 million Arabs living in Brazil today, with some researchers suggesting numbers around 20 million.
- ^ Paul Amar (15 July 2014). The Middle East and Brazil: Perspectives on the New Global South. Indiana University Press. p. 40. ISBN 978-0-253-01496-2.
there are, according to the Ministry of Foreign Affairs, more than sixteen million Arabs and descendants of Arabs in Brazil, constituting the largest community of Arabs descent outside the Middle East.
- ^ cl1289 (8 June 2021). "From Beirut to Brazil". CCAS (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 7 November 2023.
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ^ a b Coelho (1996), p. 268.
- ^ a b Vesentini (1988), p. 117.
- ^ Adas, Melhem Panorama geográfico do Brasil, 4th ed (São Paulo: Moderna, 2004), p. 268 ISBN 85-16-04336-3
- ^ Azevedo (1971), pp. 2–3.
- ^ a b c Moreira (1981), p. 108.
- ^ Azevedo (1971), pp. 74–75.
- ^ Enciclopédia Barsa, vol. 10 (Rio de Janeiro: Encyclopædia Britannica do Brasil, 1987), p. 355.
- ^ Azevedo (1971), p. 74.
- ^ a b Azevedo (1971), p. 161.
- ^ Enciclopédia Barsa, vol. 4, pp. 254–55, 258, 265.
- ^ "In Amazonia, Defending the Hidden Tribes", The Washington Post (8 July 2007).
- ^ "The Global Catholic Population". Pew Research Center. 13 February 2013. සම්ප්‍රවේශය 10 June 2020.
- ^ "Brazil". U.S. Department of State. 8 November 2005. https://2009-2017.state.gov/j/drl/rls/irf/2005/51629.htm. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 8 June 2008.
- ^ "Worldwide Catholic population hits 1.4 billion". Catholic News Agency (ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-04-03.
- ^ Kevin Boyle; Juliet Sheen (2013). Freedom of Religion and Belief: A World Report. Routledge. p. 211. ISBN 978-1-134-72229-7.
- ^ "Brazil". Berkley Center for Religion, Peace, and World Affairs. 25 August 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 7 December 2011.
- ^ Brian Morris (2006). Religion and Anthropology: A Critical Introduction. Cambridge University Press. p. 223. ISBN 978-0-521-85241-8.
- ^ William Jeynes; David W. Robinson (2012). International Handbook of Protestant Education. Springer. p. 405. ISBN 978-94-007-2386-3.
- ^ Tautz, Carlos (2025-04-07). "Como os EUA usaram a religião para combater o comunismo no Brasil". Intercept Brasil (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2025-04-16.
- ^ සැකිල්ල:Cite FTP
- ^ "Brazil". Berkley Center for Religion, Peace, and World Affairs. 25 August 2011 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 7 December 2011. See drop-down essay on "The Growth of Religious Pluralism"
- ^ "Conservative evangelicals use social media to sway Brazil election". Rest of World (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). 2024-07-08. සම්ප්‍රවේශය 2024-12-04.
- ^ Iacomini, Franco (2024-03-05). "Brazilian Evangelicals Bring Their Political Playbook to Portugal". Christianity Today (ඇමෙරිකානු ඉංග්‍රීසි බසින්). සම්ප්‍රවේශය 2024-12-04.
- ^ "The shared religious roots of twin insurrections in the US and Brazil". The Washington Post. January 18, 2023. සම්ප්‍රවේශය 2024-12-04.
- ^ ""Religião como fator político está diminuindo", diz especialista à CNN". CNN Brasil (බ්‍රසීල පෘතුගීසි බසින්). 14 February 2025. සම්ප්‍රවේශය 2025-04-03.
- ^ a b Do G1, em São Paulo (23 August 2011). "G1 – País tem menor nível de adeptos do catolicismo desde 1872, diz estudo". G1.globo.com. සම්ප්‍රවේශය 7 April 2012.
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ^ "Senado aprova acordo com o Vaticano". O Globo. 2009. සම්ප්‍රවේශය 28 June 2020.
- ^ "Decreto nº 7.107, de 11 de fevereiro de 2010". Casa Civil da Presidência da República. සම්ප්‍රවේශය 28 June 2020.
- ^ Gerard Martin La Forgia; Bernard F. Couttolenc (2008). Hospital Performance in Brazil: The Search for Excellence. World Bank Publications. p. 17. ISBN 978-0-8213-7359-0.
- ^ "20 Anos do SUS". Conselho Nacional de Saúde. සම්ප්‍රවේශය 13 April 2012.
- ^ Lawrence F. Wolper (2004). Health Care Administration: Planning, Implementing, and Managing Organized Delivery Systems. Jones & Bartlett Learning. p. 33. ISBN 978-0-7637-3144-1.
- ^ "Physicians (per 1,000 people)". World Health Organization's Global Health Workforce Statistics.
- ^ "Hospital beds (per 1,000 people)". World Health Organization The World Bank.
- ^ "Measuring overall health system performance for 191 countries" (PDF). World Health Organization. 2000. 18 November 2006 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත (PDF). සම්ප්‍රවේශය 30 April 2014.
- ^ Usa Ibp Usa (2005). Brazil: Tax Guide. Int'l Business Publications. p. 42. ISBN 978-0-7397-3279-3.
- ^ a b "IBGE: Analfabetismo cai no país, mas fica estagnado no Nordeste". Globo.com (පෘතුගීසි බසින්). 15 July 2020.
- ^ The Central Intelligence Agency (2010). The World Factbook 2010 (CIA 2009 ed.). Potomac Books, Inc. p. 143. ISBN 978-1-59797-541-4.
- ^ World Bank (2001). Rural Poverty Alleviation in Brazil: Towards an Integrated Strategy. World Bank Publications. p. 40. ISBN 978-0-8213-5206-9.
- ^ Laplane, Mario (14 May 2019). "Efforts towards inclusion". D + C, Development and cooperation.
- ^ "QS World University Rankings 2024". Top Universities (ඉංග්‍රීසි බසින්). 4 January 2024 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2023-12-06.
- ^ "ShanghaiRanking's Academic Ranking of World Universities". www.shanghairanking.com. 29 September 2023 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 2023-12-06.
- ^ "QS University Rankings Latin America". QS World University Rankings. සම්ප්‍රවේශය 11 November 2018.
- ^ "Brazil – Language". countrystudies.us.
- ^ "Learn About Portuguese Language". Sibila.com.br. 25 April 2009. 20 April 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 7 April 2012.
- ^ a b c "Languages of Brazil". Ethnologue. සම්ප්‍රවේශය 9 June 2008.
- ^ LEI Nº 10.436, DE 24 DE ABRIL DE 2002. Presidência da República, Casa Civil, Subchefia para Assuntos Jurídicos. Retrieved on 19 May 2012.
- ^ Brazilian decree nº 5626, 22 December 2005. Planalto.gov.br (23 December 2005). Retrieved on 19 May 2012.
- ^ Charles J. Russo (2011). The Legal Rights of Students with Disabilities: International Perspectives. Rowman & Littlefield Publishers. p. 45. ISBN 978-1-4422-1085-1.
- ^ Campbell, Lyle; Grondona, Verónica; Muysken, Peter (2012). "Contacts between indigenous languages in South America". The Indigenous Languages of South America: A Comprehensive Guide. Walter de Gruyter. p. 247. ISBN 978-3-11-025803-5.
Nheengatú (also called língua geral of Amazonia, or lingua Brasilica) originated in the 17th century in what are now the states of Pará Maranhão, as lingua franca on the basis of Tupinambá lexicon but with strong grammatical influence from Portuguese, also due to intervention by Jesuit missionaries [...] Around 1700 it was spoken in a large area in Brazil, as a contact language between whites and indians, but it lost some support with the expulsion of the Jesuits in 1758 [...] Its sister language in the colonial period was Língua Geral Paulista (in the state of São Paolo) a lingua franca which is now extinct.
- ^ Rohter, Larry (28 August 2005). "Language Born of Colonialism Thrives Again in Amazon". The New York Times. සම්ප්‍රවේශය 14 July 2008.
- ^ "O alemão lusitano do Sul do Brasil". DW-World.de.
- ^ "ELB". labeurb.unicamp.br.
- ^ "Approvato il progetto che dichiara il 'Talian' come patrimonio del Rio Grande del Sud – Brasile". Sitoveneto. 4 March 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 9 March 2012.
- ^ Patrick Stevenson (1997). The German Language and the Real World: Sociolinguistic, Cultural, and Pragmatic Perspectives on Contemporary German. Oxford University Press. p. 39. ISBN 978-0-19-823738-9.
- ^ "Mais da metade da população vive em 294 arranjos formados por contiguidade urbana e por deslocamentos para trabalho e estudo" (පෘතුගීසි බසින්). Brazilian Institute of Geography and Statistics. සම්ප්‍රවේශය 16 March 2017.
- ^ "Arranjos Populacionais e Concentrações Urbanas do Brasil" (PDF) (පෘතුගීසි බසින්). Brazilian Institute of Geography and Statistics. p. 148. සම්ප්‍රවේශය 16 March 2017.
- ^ "Estimativas da população residente no Brasil e Unidades da Federação com data de referência em 1º de julho de 2017" (PDF) (පෘතුගීසි බසින්). Brazilian Institute of Geography and Statistics. සම්ප්‍රවේශය 14 May 2018.
- ^ Largest Carnival Guinness World Records.
- ^ Teresa A. Meade (2009). A Brief History of Brazil. Infobase Publishing. p. 146. ISBN 978-0-8160-7788-5.
- ^ David Levinson (1998). Ethnic Groups Worldwide: A Ready Reference Handbook. Greenwood Publishing Group. p. 325. ISBN 978-1-57356-019-1.
- ^ Jeffrey Lesser (2013). Immigration, Ethnicity, and National Identity in Brazil, 1808 to the Present. Cambridge University Press. pp. 150–55. ISBN 978-0-521-19362-7.
- ^ Freyre, Gilberto (1986). "The Afro-Brazilian experiment: African influence on Brazilian culture". UNESCO. 30 May 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 8 June 2008.
- ^ Leandro Karnal, Teatro da fé: Formas de representação religiosa no Brasil e no México do século XVI, São Paulo, Editora Hucitec, 1998; available on fflch.usp.br සංරක්ෂණය කළ පිටපත 24 ජූලි 2013 at the Wayback Machine
- ^ "The Brazilian Baroque", Encyclopaedia Itaú Cultural සංරක්ෂණය කළ පිටපත 30 අප්‍රේල් 2011 at the Wayback Machine
- ^ Leslie Marsh (2012). Brazilian Women's Filmmaking: From Dictatorship to Democracy. University of Illinois Press. p. 3. ISBN 978-0-252-09437-8.
- ^ Hue, Jorge de Souza (1999). Uma visão da arquitectura colonial no Brasil [A vision of Colonial Architecture in Brazil] (in Portuguese). Rio de Janeiro.
- ^ Boxer, Charles Ralph (1962). The Golden Age of Brazil, 1695–1750: Growing Pains of a Colonial Society. University of California Press.
- ^ a b Guimaraens, Cêça de. Arquitetura සංරක්ෂණය කළ පිටපත 8 සැප්තැම්බර් 2003 at the Wayback Machine. Portal do Ministério das Relações Exteriores.
- ^ Claro, Mauro. "Ambientes modernos. A casa modernista da Rua Santa Cruz, de Gregori Warchavchik, e outras casas da modernidade". In: Drops, 2008; 09 (025.03)
- ^ a b Duduka Da Fonseca; Bob Weiner (1991). Brazilian Rhythms for Drumset. Alfred Music Publishing. p. 7. ISBN 978-0-7692-0987-6.
- ^ Donna M. Di Grazia (2013). Nineteenth-Century Choral Music. Routledge. p. 457. ISBN 978-1-136-29409-9.
- ^ "UNESCO Culture Sector – Intangible Heritage – 2003 Convention". Unesco.org. සම්ප්‍රවේශය 4 June 2013.
- ^ Larry Crook (2009). Focus: Music of Northeast Brazil. Taylor & Francis. p. 78. ISBN 978-0-415-96066-3.
- ^ Peter Fryer (2000). Rhythms of Resistance: African Musical Heritage in Brazil. Pluto Press. p. 39. ISBN 978-0-7453-0731-2.
- ^ "Brazil From A TO Z: FORRÓ". Brazilian Experience. 25 December 2015.
- ^ "Jack A. Draper III". Romance Languages and Literatures: University of Missouri.
- ^ Draper, Jack A. III (2010). Forró and redemptive regionalism from the Brazilian northeast: popular music in a culture of migration. New York: Lang. ISBN 978-1-4331-1076-4. OCLC 643568832.
- ^ MacGowan, Chris; Pessanha, Ricardo (1998). The Brazilian Sound: Samba, Bossa Nova, and the Popular Music of Brazil. Temple University Press. pp. 159–61. ISBN 978-1-56639-545-8.
- ^ MacGowan & Pessanha (1998), p. 6.
- ^ Gayle Kassing (2007). History of Dance: An Interactive Arts Approach. Human Kinetics 10%. p. 236. ISBN 978-0-7360-6035-6.
- ^ Michael Campbell (2011). Popular Music in America: The Beat Goes on. Cengage Learning. p. 299. ISBN 978-0-8400-2976-8.
- ^ Crocitti & Vallance (2012), p. 360.
- ^ "Brazilian Literature: An Introduction". Embassy of Brasil – Ottawa. Visited on 2 November 2009.
- ^ Candido; Antonio. (1970) Vários escritos. São Paulo: Duas Cidades. p. 18
- ^ Caldwell, Helen (1970) Machado de Assis: The Brazilian Master and his Novels. Berkeley, Los Angeles and London, University of California Press.
- ^ Fernandez, Oscar Machado de Assis: The Brazilian Master and His Novels The Modern Language Journal, Vol. 55, No. 4 (Apr. 1971), pp. 255–56
- ^ Beatriz Mugayar Kühl, Arquitetura do ferro e arquitetura ferroviária em São Paulo: reflexões sobre a sua preservação, p. 202. Atelie Editorial, 1998.
- ^ Daniel Balderston and Mike Gonzalez, Encyclopedia of Latin American and Caribbean Literature, 1900–2003, p. 288. Routledge, 2004.
- ^ Sayers, Portugal and Brazil in Transitn, "Literature". U of Minnesota Press, 1 January 1999.
- ^ Marshall C. Eakin and Paulo Roberto de Almeida, Envisioning Brazil: A Guide to Brazilian Studies in the United States: "Literature, Culture and Civilization". University of Wisconsin Press, 31 October 2005.
- ^ "Prêmio Camões de Literatura | Biblioteca Nacional". Bn.br (පෘතුගීසි බසින්). 16 March 2016 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 26 January 2017.
- ^ "Quem somos | Academia Brasileira de Letras". Academia.org.br (පෘතුගීසි බසින්). 3 August 2014. සම්ප්‍රවේශය 26 January 2017.
- ^ "Rio the Magnificent (1932)". YouTube. 18 April 2008. Archived from the original on 7 November 2015. සම්ප්‍රවේශය 19 October 2015.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ^ Larry, Rohter (9 November 2010). "Brazil's Best, Restored and Ready for a 21st-Century Audience". The New York Times. 1 January 2022 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 3 November 2010.
- ^ Tose, Juliano. "Editorial". Contracampo – revista de cinema. Revista Contracampo. සම්ප්‍රවේශය 19 October 2015.
- ^ "Cidade de Deus (City of God) (2003) – Rotten Tomatoes". Rotten Tomatoes. Flixster. 17 January 2003. සම්ප්‍රවේශය 19 October 2015.
- ^ Ebert, Roger (14 December 2012). "The best films of the decade". RogerEbert.com. සම්ප්‍රවේශය 19 October 2015.
- ^ "'I'm Still Here' makes history as first Brazilian film nominated for Best Picture at 2025 Oscars". The Express Tribune. January 23, 2025. සම්ප්‍රවේශය January 23, 2025.
- ^ Leite, Marcelo (January 23, 2025). "Oscars 2025: I'm Still Here's Best Picture Nomination Explained (& When You Can Watch It)". ScreenRant. සම්ප්‍රවේශය 2025-01-23.
- ^ Davis, Clayton (3 March 2025). "'I'm Still Here' Makes Oscar History as First Brazilian Film to Win International Feature Category". Variety.
- ^ Berkani, Mohamed (19 May 2025). "Festival de Cannes 2025 : "O agente secreto", extraordinaire plongée dans le Brésil de la dictature militaire des années 1970 dans un passionnant thriller" [Cannes Film Festival 2025: "The Secret Agent", extraordinary dive into Brazil of the military dictatorship of the 1970s in an exciting thriller]. France Info (ප්‍රංශ බසින්).
Treize minutes de standing ovation pour Kleber Mendonça Filho et son équipe après la projection de son dernier opus, O agente secreto (L'Agent secret)
[Thirteen minutes of standing ovation for Kleber Mendonça Filho and his team after the screening of his latest opus, O agente Secreto (The Secret Agent)] - ^ Louzada, Maria Alice & Louzada, Julio. Os Primeiros Momentos da Arte Brasileira සංරක්ෂණය කළ පිටපත 6 ජූලි 2011 at the Wayback Machine. Júlio Louzada Artes Plásticas Brasil. Acesso 5 out 2010
- ^ Leite, José Roberto Teixeira & Lemos, Carlos A.C. Os Primeiros Cem Anos, in Civita, Victor. Arte no Brasil. São Paulo: Abril Cultural, 1979
- ^ a b Biscardi & Rocha 2006
- ^ Amaral, Aracy; Kim Mrazek Hastings (1995). "Stages in the Formation of Brazil's Cultural Profile". Journal of Decorative and Propaganda Arts. 21: 9–25. doi:10.2307/1504129. JSTOR 1504129.
- ^ Sevcenko, Nicolau. Pindorama revisitada: cultura e sociedade em tempos de virada. Série Brasil cidadão. Editora Peirópolis, 2000. pp. 39–47
- ^ Padre Anchieta Brasil Escola.
- ^ a b "Brazilian Theatre: An Introduction" (english බසින්). Ambasciata brasiliana a Ottawa. 5 February 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ^ O Teatro no Brasil Secretaria da Educação do Paraná.
- ^ "Way of Life". Encarta. MSN. http://encarta.msn.com/encyclopedia_761554342_4/Brazil.html. ප්‍රතිෂ්ඨාපනය 8 June 2008.
- ^ Roger, "Feijoada: The Brazilian national dish" සංරක්ෂණය කළ පිටපත 29 නොවැම්බර් 2009 at the Wayback Machine braziltravelguide.com.
- ^ Cascudo, Luis da Câmara. História da Alimentação no Brasil. São Paulo/Belo Horizonte: Editora USP/Itatiaia, 1983.
- ^ Bayor, Ronald H. (2011). Multicultural America: An Encyclopedia of the Newest Americans. Georgia Institute of Technology. p. 181. ISBN 978-0-313-35786-2.
- ^ Barbosa, Lívia (2007). "Feijão com arroz e arroz com feijão: o Brasil no prato dos brasileiros". Horizontes Antropológicos. 13 (28): 87–116. doi:10.1590/S0104-71832007000200005.
- ^ Ferraccioli, Patrícia; Silveira, Eliane Augusta da (2010). "Cultural feeding influence on palative memories in the usual brazilian cuisine". Rev. Enferm. UERJ. 18 (2): 198–203.
- ^ Freyre, Gilberto. Açúcar. Uma Sociologia do Doce, com Receitas de Bolos e Doces do Nordeste do Brasil. São Paulo, Companhia das Letras, 1997.
- ^ "Rede Globo se torna a 2ª maior emissora do mundo" (පෘතුගීසි බසින්). O Fuxico. 14 May 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 22 May 2012.
- ^ Roberto Gonzalez Echevarría; Enrique Pupo-Walker (1996). The Cambridge History of Latin American Literature. Cambridge University Press. p. 13. ISBN 978-0-521-41035-9.
- ^ Donald H. Johnston (2003). Encyclopedia of international media and communications. Vol. 3. Academic Press. p. 130. ISBN 978-0-12-387671-3.
- ^ Jon S. Vincent (2003). Culture and Customs of Brazil. Greenwood Publishing Group. pp. 97–100. ISBN 978-0-313-30495-8.
- ^ Bryan McCann (2004). Hello, Hello Brazil: Popular Music in the Making of Modern Brazil. Duke University Press. p. 22. ISBN 978-0-8223-3273-2.
- ^ David Ward (2007). Television and Public Policy: Change and Continuity in an Era of Global Liberalization. Routledge. p. 28. ISBN 978-0-203-87728-9.
- ^ Martin Campbell-Kelly; William F. Aspray; Jeffrey R. Yost; Honghong Tinn; Gerardo Con Díaz (2023). Computer: A History of the Information Machine. Taylor & Francis. ISBN 978-1-00-087875-2.
- ^ "Brazil launches international TV station for Africa". BBC News. 25 May 2010. සම්ප්‍රවේශය 30 October 2010.
- ^ "FIFA: Pele, the greatest of them all". FIFA. 28 June 2012. 9 January 2021 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 11 January 2021.
- ^ "Pele tops World Cup legends poll". BBC News. 12 June 2006. 26 March 2019 දින පැවති මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂිත පිටපත. සම්ප්‍රවේශය 21 January 2016.
- ^ "Futebol, o esporte mais popular do Brasil, é destaque no Via Legal". Jusbrasil.com.br. 30 March 2012 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 16 April 2011.
- ^ "Football in Brazil". Goal Programme. International Federation of Association Football. 15 April 2008. 4 June 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ Zirin, 2014. Chapter 4 "Futebol: The Journey from Daring to Fear"
- ^ Donaldson, Gerald. "Emerson Fittipaldi". Hall of Fame. The Official Formula 1 Website. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ Donaldson, Gerald. "Nelson Piquet". Hall of Fame. The Official Formula 1 Website. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ Donaldson, Gerald. "Ayrton Senna". Hall of Fame. The Official Formula 1 Website. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ "Beach Soccer". International Federation of Association Football. 23 June 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ "1950 FIFA World Cup Brazil". Previous FIFA World Cups. International Federation of Association Football. 3 June 2007 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ "The art of capoeira". BBC. 20 September 2006. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ "Brazilian Vale Tudo". I.V.C. 30 May 1998 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ "International Brazilian Jiu-Jitsu Federation". International Brazilian Jiu-Jitsu Federation. 20 April 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ "2014 FIFA World Cup Brazil". International Federation of Association Football. 9 June 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ "The Official Formula 1 Website". Formula One Administration. 4 June 2008 දින මුල් පිටපත වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 6 June 2008.
- ^ Ming Li; Eric W. MacIntosh; Gonzalo A. Bravo (2011). International Sport Management. Human Kinetics – College of Business at Ohio University. p. 129. ISBN 978-1-4504-2241-3.
- ^ "Olympics 2016: Tearful Pele and weeping Lula greet historic win for Rio", The Guardian, 2 October 2009.
- ^ "FIBA World Championship History (pdf)" (PDF). FIBA. 1 January 2007. 9 October 2022 දින මුල් පිටපත (PDF) වෙතින් සංරක්ෂණය කරන ලදී. සම්ප්‍රවේශය 24 February 2012.
<references> හි "imf" නමැති <ref> ටැගය පෙර පෙළෙහි භාවිතා වූයේ නැත.