නායර්
නායර් යනු ඉන්දියාව් කේරළ ප්‍රාන්තය‍ෙ වාසය කරන ග‍ෝත්‍රික කණ්ඩායමකි.ඉන්දීය කුල දූරාවලියට කුලයක් ලෙසත් සළකයි.මොවුන් පිළිබදව අධ්‍යනයන් කැතලින් ගොෆ් නම් මානව විද්‍යාඥවරිය විසින් සිදු කළාය.නායර් යන වචනය නායක නම් වචනයෙන් බිදී ආවක් බව පැවසේ.තවත් අදහසක් නම් නාග යන වචනයනේ බිදී ආවක් බවයි.මොවුන් නාගයින් වන්දනා කරන ජන කොටසකි.මොවුනගේ අරම්භය පිළිබද ඉතිහාසය ක්‍රිස්තු පූර්ව යුගය දක්වා දිවයයි.13 වන සියසයේ දී මොවුන් කුඩා රාජධානියක් ලෙස මලබාර් වෙරළ තීරයට ආසන්නව වාසය කර ඇත.නායර් පුරුෂයන් අතීතෙය් සිට ආරක්ෂක හමුදාවන්හි සෙබළුන් ලෙස ක්‍රියා කළහ.නායර්වරු පෘතුගීසි ලංදේසි ඉංග්‍රීසි යුගවල දක්ෂ යුධ සෙබළන් ලෙස ක්‍රියා කළහ.අතීතයේ සිට ඔවුන්ගේ ප්‍රධාන රාජතාරිය වූයේ ආරාක්ෂක සේවයයි.නායර් ගෝත්‍රිකයන් අතර විවිධ උපගෝත්‍ර කිහිපයක්ද දක්නට ලැබේ.කැතලින් ගොෆ්ට අනුව මෙම උප ගෝත්‍ර ඔවුන්ට අයත් වෘත්තිය අනුව බෙදී ඇත.ඒ අනුව බෙරකරුවන් වෙළෙක්දන් ලෝකූරු කරුවන් දෝළා ගෙනයන්නන් මෙහෙකරුවන් කුඹලුන් කරණවෑමියන් ආදී වශයෙනි.
නායර් ද්වාර කර්ම චාරිත්‍ර
සංස්කරණයදරු උපතකදී ඔවුන් අනුගමනය කරන චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර මෙසේය.ජොතිෂයවේදියාගේ උපදෙස්මත චාරිත්‍රානූකූල වස්ත්‍රයක් හැඳ ගැබිනි මවගේ සිරුරේ පොල්තෙල් ගල්වා කහ දියර මිශ්‍ර ජලෙයන් නහවයි.මේ අවස්ථාවේ කඩුවකින් පොල් ගෙඩිය බිදී.ධනය තේරිමක්ද චාරිත්‍රානුකූලව සිදුකරයි. දරුවාගේ නම් තැබීමේ උළෙලද උස්සවශ්‍රීයෙන් වාරිත්‍රානුකූලව සිදුකරයි.
නායර්වරුන් සඳහා විවාහ 2 ක් විය.
එකක් තමයි තලිකෙට්ටු කල්‍යාණම් කියන චාරිත්‍රානුකූල විවාහය. මෙම චාරිත්‍රය සාමාන්‍යයෙන් වයස අවුරුදු දහයේ සිට දොළහ දක්වා කාලය තුළ, තාරාවඩ් තුළ සිටින සියලුම ගැහැණු ළමයින් සඳහා පවත්වනු ලැබේ.
කරණවන් විසින් විස්තීරණ චාරිත්‍රය සංවිධානය කළේ ප්‍රමුඛ ගම්වැසියන්ගෙන් සහ කනියන් නමින් හැඳින්වෙන සාම්ප්‍රදායික ජ්‍යෝතිඃ ශාස්ත්‍රඥයෙකුගෙන් උපදෙස් ලබා ගැනීමෙන් පසුවය. උත්සවය සඳහා තොරණක් ඉදිකරන ලද අතර ගැහැණු ළමයින් එම අවස්ථාවන්හිදී පමණක් භාවිතා කරන ආභරණ පැළඳ සිටි අතර චාරිත්‍රානුකූලව තෙල් ස්නානය කළහ. ආභරණ බොහෝ විට ණයට ගනු ලැබුවේ ගම්වැසියන් කිහිප දෙනෙකුට පමණක් ඒවා හිමිවන බැවිනි. තාලි බැඳපු කෙනාව ඇතෙකු පිට ප්‍රවාහනය කරනවා. එම පුද්ගලයාගේ තරාතිරම වැඩි වන තරමට තාරාවඩ් කෙරෙහි ඇති කීර්තිය වැඩි වේ. තොරතුරු සම්පූර්‍ණ නැතත්, මධ්‍යම කේරලයේ කොචින්හි වංශාධිපති නායර් පවුල්වල ගැහැණු ළමයින් සඳහා තාලි බැඳ ඇත්තේ සාමාන්‍යයෙන් කුල තත්ත්වයෙන් උසස් වූ ද්විජ ක්ෂත්රියයන් බව පෙනේ. මධ්‍යම කේරලයේ නම්බුදිරි බ්‍රාහ්මණයන් කොචින් (ද්විජ ක්ෂත්රියයන් වූ) රාජකීය නිවස සඳහා එම භූමිකාවේ ක්‍රියා කළ නමුත් ඔවුන් වෙනත් ක්ෂත්රියයන් සඳහා එසේ කළාද යන්න නිශ්චිත නැත.
තලි බැදීමෙන් පසු දින හතරක් සංග්‍රහය පැවැත්විණි.
ආයෙත් තාලි බැන්ද මිනිහව, සම්බන්ධම් කාලෙදි වෙන මිනිහෙක්ව බැන්ද, ඒක තමයි නියම කසාදෙ කියල කෙල්ල නිතර දැක්කෙ නෑ.
කේරළ පුනරුදයේ සිට ජනප්‍රිය මිථ්‍යාවන් පැතිර ගියද, සම්බන්ධම් ඇත්ත වශයෙන්ම නායර්වරුන් අතර සැබෑ විවාහය විය. සාමාන්‍ය විවාහ වල මෙන් විචිත්‍රවත් උත්සව කිහිපයක් එයට ඇතුළත් විය. සම්බන්ධම් කේරළයේ විවිධ නම් වලින් හැඳින්වේ. ඔවුන්ගෙන් එක් කෙනෙක් තමයි පුත්මුරි/පුඩමුරි.
සෑම පුටමුරියකම මූලික උත්සවය ජ්‍යෝතිඃ ශාස්ත්‍රඥයකු ලවා මනාලියගේ හා මනාලයාගේ කේන්දර පරීක්‍ෂා කිරීමයි. මෙය මනාලියගේ නිවසේ, මනාලිය හා මනාලයාගේ සබඳතා ඉදිරිපිටදී සිදු වේ. ජ්‍යෝතිඃ ශාස්ත්‍රඥයා පරීක්‍ෂාවෙන් පසු තම ගණන් බැලීම්වල ප්‍රතිඵලය තල් කොළ කැබැල්ලක ලියා තරගයේ යෝග්‍යතාව හෝ වෙනත් අයුරකින් තම මතය ලියා මනමාලයාගේ ඥාතීන්ට භාර දෙයි, කේන්දර එකිනෙක ගැලපේ නම්, ඒ. විවාහය සැමරීම සඳහා දින නියම කර ඇත. මෙම දිනය කැඩ්ජන් කැබලි දෙකක ද ලියා ඇති අතර, ඉන් එකක් මනාලියගේ කරණවන් වෙත ද, අනෙක මනාලයාගේ ඥාතීන්ට ද භාර දෙනු ලැබේ. ජ්‍යෝතිඃ ශාස්ත්‍රඥයා සහ මනමාල පාර්ශ්වය මනාලියගේ නිවසේ මංගල්‍ය පවත්වනු ලබන අතර, හිටපු තැනැත්තාට පුදව නම් මුදල් හෝ රෙදි හැඩයෙන් තෑගි ද ලැබේ; සහ නොවරදවාම සිදු කරනු ලබන මෙම මූලික උත්සවය
උතුරු මලබාර්හි සියලුම පුටමුරිවරුන් 'පුටමුරි කුරික්කල්' හෝ පුදව කොඩුක්කල් ලෙස හැඳින්වේ.
නායර්වරු අවමංගල අවස්ථාව බලවත් කිලි අවස්ථාවක් ලෙස සලකති.ඔවුන්ගේ සම්ප්‍රධාය අනුව පවුලේ වැඩිමහලු පුද්ගලයා මියගියවිට ඔහු හෝ ඇය චිතකයක බහා ආදාහනය කරති.එහෙත් පවුලේ වෙනත් සාමාජිකයෙකු මියගිය විට ඔවුන්ව භුමදානය කරනු ලබයි.හින්දු ආගමානුකූල අවමංගල උස්සවයක් ඔවුහු පවත්වති.මියගිය දින සිට දින 14 රක කාලයක් කිලි කාලය ලෙස හදුන්වයි.මෙම කාලය තුල ඔවුන් විසින් විවිධ චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර අනුගමනය කරනු ලබයි.ආගමික වතාවත් වලට සහභාගී නොවීම ඇතැම් ආහාර නොගැනීම ආදිය මියගිය සාමාජිකයාගේ පවුලේ අය සිදුකරයි.
ආගම හා අභිචාර
සංස්කරණයනායර් ආගමික සම්ප්‍රදායන් වෛදික හින්දු ආගමේ සහ නාග සංස්කෘතියේ මිශ්‍ර විශ්වාස පද්ධතියකි. ඔවුන් අතර, බොහෝ විට ඔවුන් යටත් විජිතයක් බවට පත් වූ ආදිවාසීන්ගේ සජීවී දෙවිවරුන් වූ දේශීය ආත්මයන්ට නමස්කාර කිරීම ද ඇත. යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර, නාග පූජා, කොඩි ආදී චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ඇත. නායර් නිවාස සංකීර්ණයේ මෙම නිරිතදිග ප්‍රදේශයේ පූජනීය වනයක් ඇත. නායර් ගෙවල් අසල නාග වන්දනාව සඳහා සකස් කළ විහාරයක් ද දක්නට ලැබේ.
වස්ත්‍ර
සංස්කරණය
අතීතයේ නායර් පුරුෂයන් මුණ්ඩු නම්වූ සාම්ප්‍රධායික වස්ත්‍රයක් භාවිත කළහ.මෙය ඉඟටියේ සිට බිම ගෑවෙන සේ හැදි වස්ත්‍රයක් විය.ඔවුන් මුස්ළිම් ජාතිකයන් පළදින හිස් වැසුමට සමාන හිස් වැස්මක් පැළදීය.නිතර කුඩයක් රැගෙනයාම ඔවුන්ගේ සිරිතක් විය.පාවහන් යුගලක්ද ඔවුන්ගේ සම්ප්‍රධායික වස්ත්‍ර අතරවිය.
නායර් ස්ත්‍රීන් සාම්ප්‍රධායිකව ඉඟටියේ සිට දණහිස දක්වාවූ වස්ත්‍රයක් හැද උඩුකයට හැට්ටයකට සමාන අත්නැති වස්ත්‍රයක් අදිති.20 වන සියවසට පෙර නායර් කාන්තාවන් උඩුකය නග්නව තබාගත් බව දැක්වේ.නිවසෙන් පිට විශේෂ ගමණක් යනවිට සාටකයක් වැනි දුහුල් වස්ත්‍රයකින් උඩුකය වසාගෙන ගමන් කර ඇත.ඔවුන් යට ඇදුමක් ලෙස අමුඩයකට සමාන වස්ත්‍රයක් ශාවිත කරඇත.ඔවුන් ඉකිළි කිහිළි අැහිබම ආදී පෙදෙස්වල හා වෙනත් රෝම වැවෙන පෙදෙස්හි රෝම ඉවත් කිරීම සාම්ප්‍රධායක් වූබව සදහන්වේ.(Nâyars of Malabar 2004 Fawcett)
නායර් කාන්තාවන් නාගපට්ටම් නම්වූ පළදනාවක් භාවිත කළහ.ඔවුන්ගේ හිසේ කිසිදු පළදනාවක් නොවීය.ටක්කා නමින් හැදින්වූ කරාබුවක් මුක්කුටි නමින් හැදින්වූ නාසයට පළදින කරාබුවක් අඩියාල් නමින් හැදින්වූ ගෙලපළදනාවක් ඔවුන්ගේ සාම්ප්‍රධායික පළදනාවිය.
ආහාර
සංස්කරණයනායර්වරු හරක්මස් ආහාරයට නොගනී.එහෙත් ඌරු මස් ආහාරලෙස ගන්නාබව දැක්වේ.අතීතයේ ඔවුන් මත්පැන් මත්ද්‍රව්‍ය නොගත්තද වර්තමානයේ ඔවුන් බොහෝවිට මත්පැන් පානය සිදුකරයති.
මූලාශ්‍ර
සංස්කරණය- Fawcett, F. (2004) [1901]. Nâyars of Malabar. Asian Educational Services. ISBN 978-81-206-0171-0.
- Fuller, Christopher John (Winter 1975). "The Internal Structure of the Nayar Caste". Journal of Anthropological Research. 31 (4): 283–312. JSTOR 3629883.(subscription required)
- Fuller, Christopher John (1976). The Nayars Today. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-29091-3.
- Gough E Cathleen (1961), "Nayars: Central Kerala", in Schneider, David Murray; Gough, E. Kathleen, Matrilineal Kinship,University of California Press, ISBN 978-0-520-02529-5, retrieved 9 June 2011
- Narayanan, M. T. (2003), Agrarian Relations in Late Medieval Malabar, Northern Book Centre, ISBN 978-8-17211-135-9